HELDERSCHE COURANT
Wakheren loopt droog
Daar zit wat scheef
Onze gestolen fietsen
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Een wijs besluii
Nieuwe bon
voor schoenreparaties I
Een bewogen loopbaan
Diefachtige Roode Kruis
mannen
Maritieme tentoonstelling
in het Zu'den
Hef aicerberichf
DONDERDAG 85 OCTOBER 1945.
Je Jaarring No. S7#.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Advertenties II cent per millimeter
HOOFDREDACTEUR J. BIJLSMA
ABONNEMENT PER KWARTAAL: Stad en
omgeving 2.60Postabonnementen t 3.00
Hetr Westelijk gedeelte van Walcheren loopt thans droog. Sedert Zondag
middag is de dijk van het Kanaal door Walcheren aan de Westelijke oever
tussen Veere en Middelburg doorbroken. Hierdoor is een overlaat ontstaan ter
breedte van 40 meter, waardoor het water aal kunnen terugvloeien in het
Kanaal. De schutsluizen te Veere zullen thans gaan werken als spuisluizen ten
behoeve van de drooglegging. In verband hiermede en ook in verband met het
gat, dat ter plaatse van kmp. 112 in de dijk van het Kanaal is gebaggerd, is de
vaart op het Kanaal blijkens een publicatie van den hoofdingenieur van de Rijks
waterstaat belemmerd en zal zij met nog meer omzichtigheid moeten plaats heb
ben, dan tot dusverre. Het schutten te Veere zal met de kleine sluizen geschieden
bij hoog water van half tij tot half tij. Te Vlissingen bestaat slechts een maal per
etmaal gelegenheid om van de binnenhaven naar het Kanaal of omgekeerd te
varen. Zolang het Kanaal als spuisluis moet dienst doen, zal het peil met het
getij op en neer gaan en zal hier en daar hinder van de stroom ondervonden
kunnen worden. Nu het Westen van het eiland droog gaat lopen, wordt er op ge
wezen, dat zich hier mijnenvelden bevinden, welke groot gevaar opleveren.
De dienst voor het ontruimen van mijnen zal de terreinen zo spoedig moge
lijk onderzoeken.
De „Washingtonpost"
over Indonesië
De toestand in de Pacific bespre
kend, schrijft Audrey Menefree in de
„Washington Post" dat de hernieuwing
van de belofte van de Nederl. rege
ring om Indië zelfbestuur te geven met
het oog op de toestand in Java een
wijs besluit is en dat de weigering der
Nederlanders om met Soekarno te on
derhandelen weloverwogen is.
De schrijver bespreekt dan Soekarno's
loopbaan, en wijst speciaal op diens ac
tiviteit als collaborateur met den vij
and. Menefree vergelijkt Soekarno dan
met den Phillippijnsen leider Laurel an
met den Birmesen leider Ba Mew en
concludeert, dat deze personen krach
tiger figuren waren dan Soekarno en
meer invloed hadden. Laurel en Ba
Meh zijn thans beschuldigd van ver
raad van de wettige regeringen van de'
Philippijnen en van Birma doch Soe
karno mag vrij blijven rondlopen, zelfs
terwijl zijn volgelingen geallieerde
krijgsgevangenen als gijzelaars vast
houden.
Menefree schrijft: „Het zou er ver
moedelijk op Java anders hebben voor
gestaan als het land de Japanners
was ontworsteld, vóórdat Japan zelf
had gecapituleerd. De geallieerde le
gers hadden dan medewerking gehad
van de inheemse verzetsbewegingen zo
als ook elders is geschied. Het gezag
zou provincie na provincie en eiland na
eiland zijn herwonnen en de collabora
teurs zouden openlijk met de Japan
iers hebben moeten vechten, onder
water moeten gaan of zich aan de zij
de der geallieerden scharen. Soekarno's
beweging zou géén schijn van kans
hebben gehad tegen de superieure
Britsche en Nederlands troepen. Thans
wordt er in Indië ongebreideld geroofd
en geweld gepleegd en dit zou een smet
kunnen werpen op de reputatie der
duizenden Indonesche patriotten die
voor de geallieerden en tegen de Ja
panners hebben gewerkt.
BON '01
Het Centraal Distributiekantoor cfeelt
mede, dat bon ,.01 Leder" der lederkaart
is aangewezen voor het doen repareren
van schoenen met een hoeveelheidsleder
van 25 gram. Men dient deze bon eerst
bij den schoenhersteller af te geven,
waaneer deze in staat is de reparatie
binnen circa 14 dagen te verrichten. Bon
„01 leder" blijft geldig en kan tezamen
met de reeds aangewezen bonnen en met
later nog aan te wijzen bonnen worden
gebruikt. Correspondentie over deze
regeling moet gericht worden aari h*t
Rijksbureau voor Huiden en Leder te
Amsterdam of aan de vakgroep.
De „Oranjefonteïn" te Melbourne.
Het Nederlandse schip ..Oranjefon
tein" arriveerde te Melbourne uit Ba
tavia met meer dan 200 oud-krijgsge
vangenen aan boord uit de kampen vaa,
Java. De „Oranjefontein" stond bij het
uitbreken van de oorlog te Rotterdam
op stapel, maar de Duitsers bouwden
het om tot moederschip voor onderzee
boten R.A.F. bommenwerpers brachten
haar later tot zinken, maar de Duitsers
lichten het schip weer en brachten het
naar Kiel om te gebruiken als doelwit
voor oefeningen met torpedo's. Na de
oorlog heeft de Britse marine het schip
weer aan Nederland teruggegeven. De
kapitein, de heer Romyn. is de meest
gedecoreerde man van de Nedèrlandse
koopvaardijvloot. Hij draagt de order
of the British Empire, het Nederlandse
bronzen kruis en de orde van Oranje
Nassau.
Kolonel de Stoppelaar over de
Indonesische stakers.
De tweehonderd Indonesische zeelie
den. die van twee Nederlandse schepen
in Brisbane deserteerden, houden thans
verblijf in het Nederlandse evacuatie
kamp te Wacol. Hierover zei de comman
dant kolonel de Stoppelaar: „Zij willen
niets met de Nederlanders te maken heb
ben en toch wilden ze door de Nederlan
ders worden opgenomen. Het is nensens,
ze hebben geen voedsel en zitten maar
in hun tenten met hun bagage. Dit is
een evacuatiekamp en verboden ge
bied voor zeelieden die weigeren hun
plicht te doen. Laat de leiders van de
vakbeweging voor die mensen zorgen."
De Stoppelaar zeide te hopen, dat de
douane-autoriteiten spoedig zouden in
grijpen en deze Indonesiërs en illegale
immigranten aanklagen.
Het Nederlandse s.s. „Janssens", dat
nu al maanden te Brisbane is opgelegd
geweest, wordt thans geladen door hon
derd Nederlandse en zes Britse officie
ren onder bescherming van civiele en
militaire politie. Vermoedelijk zal de
„Janssens" heden naar Java vertrek
ken.
Door de Groningse recherche zijn
vijf jongemannen aangehouden, die,
allen lid van het Rode Kruis en toege
voegd aan de evacuatiedienst, ver
schillende artikelen hebben weggeno
men zowel van bet Rode Kruis als van
de eigenaresse van de Harmonie (waar
de evacuatiedienst was gehuisvest).
O.a. zijn ontvreemd deken3, tafelzil
ver, ventilatoren, een electrische in
stallatie enz. Ook een winkelierster is
wegens heling aangehouden.
Met de bedoeling om meer belang
stelling te trekken voor het Nederland
se zeewezen is in Breda een interes
sante maritieme tentoonstelling ge
opend. Na Breda zullen nog diverse
andere steden aan de beurt komen om
op deze wijze met onze marine kennis
te maken. In Breda is de belangstelling
zéér bevredigend.
suikercampagne ook te breda.
Na de fabrieken te Stampersgat en
Roosendaal zal ook de Bredase suiker
fabriek Wittouck as. Vrijdag de cam
pagne beginnen.
enkele buien.
Aanvankelijk matige, aan de kust
krachtige wind tussen West en Zuid
west, later weer toenemende en naar
Zuid krimpende wind. Wisselende
bewolking. Plaatselijk enkele buien,
vooral aan de kust, matige tempe
ratuur.
Wind en stormwaarschuwingsdienst
3'-!e districten: 24 October 18 uur
"tormwaarschuwing vervangen door
aarsehuwing voor harde wind.
in de rotterdamse haven heerst momenteel een grote
bedrijvigheid met het lossen der binnengekomen zeeschepen.
Enige „Liberty" schepen, geladen met graan, worden door grote graan
elevators, die voor Duitse vernielzucht gespaard zijn gebleven, gelost.
Foto: ANEFO HOF-P.
Er is heel veel ten goede veranderd in
ae laatste maanden. We zouden van.
grove ondankbaarheid beticht moeten
worden, als we daar geen open oog voor
hadden. We denken daarbij niet alleen
aan de grote verbetering in het voedsel
probleem, maar eveneens ook aan de
zeer belangrijke verbeteringen in het
vervoersvraagstuk. Het is op het ogen
blik zelfs mogelijk om in één dag van
Noord naar Zuid en van Oost naar West
te komen. Het liften, eerst een nood
zakelijk kwaad, kan nu niet anders meer
beschouwd worden dan als een avon
tuurlijk genoegen of een parasiteren op
cie goedwillendheid van autobestuurders.
Nodig is het niet meer, men kan op
andere manier zijn doel bereiken.
Het gaat dus in vele" opzichten waar
lijk goed. Toch zijn er van die dingen
waarover menigeen zich afvraagt: „Hoe
zit dat nu toch eigenlijk?" En een van
die vragen, waa-mee men zich bezig
houdt is de vraag waar onze gestolen
fietsen toch blijven. Duizenden zijn er
geroofd van de straat en uit de huizen.
Hoevelen hebben niet 't enige vervoer
middel, dat ze hadden om er den boer
mee op te gaan. zich bij een razzia
zien ontneman. Dat gaf bitterheid.
De bezetter heeft, zoals met tal van
goederen, die ons ontstolen werden,
deze vehikels niet nodig gehad, do h ze
ons dikwijls ontstolen alleen en uitslui
tend om de bevolking onaangenaam te
treffen. De fietsen werden in kampen
op een hoop gegooid en stonden daar
maanden te roesten, zodat bij de capi
tulatie van alle gestolen vehikels het
percentage bruikbare karretjes maar
zeer gering was.
Een fiets is voor menigeen een onmis
baar bezit. De arbeider, die een half
uur of verder van zijn werk woont kan
het niet redden zonder fiets. Datzelfde
geldt voor duizenden mensen in de stad,
die zonder hun tweewieler sterk gehan
dicapt zijn. En langzaam, zeer langzaam,
het kan ook niet anders, komen de nieu
we fietsen van de fabrieken.
In Duitsland echter rijden duizenden
rustig op hun vehikels rond. Fietsen, die
wij zo dringend nodig hebben. Is het
geen rechtvaardige eis, dat deze fietsen
naar hier komen? Is het niet billijk, dat
waar de Duitsers onze fietsen hebben
gestolen en laten verroesten, dat ze hun
bruikbare karretjes afstaan voor onze
arbeiders en voor hen, die ze nodig heb
ben?
Het gaat nog niet snel met de terug
keer van onze geroofde goederen. De
Nederlandse missie bij de geallieerde
controlecommissie, dat is de commissie
die voor de teruggave van de goederen
zal zorgen, is nog steeds niet naar Ber
lijn vertrokken. En wij wachten maar,
wachten op wat van ons geroofd werd
en moeten ons veel ontzeggen, omdat de
geallieerde mo'ens toch wel wat erg
langzaam malen.
Wij begrijpen, dat er meer en andere
vragen op te lossen zijn dan de terug
gave van gestolen fietsen. Maar dat is
toch ook een recht, dat we hebben en
waarvan we het ongerief toch wel dage
lijks voelen.
Een beetje meer spoed zou waarlijk
geen kwaad kunnen. B.
Radio Bandoeng
in geallieerde handen
De gealliëerde troepen die kortgeleden
Bandoeng hebben bezet, hebben nu ook
het radiostation overgenomen, dat voor
dien door de nationalisten werd ge
bruikt. Daze zend installatie is de krach-
van geheel Ne*er^ands-Ird'*.
