Een grote dag voor Janus Kuiper
Stadsnieuws
Een eigen bank en een prachtig radiotoestel
De Koerier- van Lyon
Tante Pos wordt
weer jong
INGEZONDEN.
Ernstig protest van
onderwijzers
Doodstraf aan 61 misdadigers
van Mauthausen heden
voltrokken
De grote man en
drie kleine prinsesjes
Wat brengt de radio?
HET VERHAAL VAN MIENTJE EN SAARTJE PEPERNEUT
Janus Kuiper's negentigste verjaardag is voor Neerlands oudsten redder een
onvergetelijke dag geworden. Het hoogtepunt was ongetwijfeld voor hem de
officiële ontvangst ten raadhuize, waar h(j allerhartelijkst door burgemeester
Ritmeester werd toegesproken, onder aanwezigheid van den gemeente-secretaris,
mr. Van Bolhuis, de wethouders Van Loo en Mulder, den marine-commandant
kapt.-Iuit. ter zee J. C. d' Engelbronner, ds. F. Tollenaar, en bijna al de leden der
vereniging „Moed, Volharding en Zelfopoffering", getooid met hun vile medail
les. Onder de Callantsogers zagen wij zelfs den 82-jarigen Maarten Mooy, terwijl
ook de man, dien wij gevoegelijk Janus' biograaf kunnen noemen, Anthony van
Kampen, met zjjn echtgenote aanwezig was.
Om kwart voor elf namen de burge
meester en de andere officiële persoon
lijkheden achter de groene tafel plaats,
en even later betrad de oude kras~e
Janus, binnengeleid door den heer Van
Bolhuis, de raadzaal, op de voet ge
volgd door Kuiper's dochter en een
aantal andere familiéleden.
„Een sterk man, naar lichaam
en geest.
„Ik ben nu tien jaar burgemeester
van deze gemeente", zei burg. Rit
meester", maar het is in die tijd nog
nooit gebeurd, dat één der inwoners
werd uitgenodigd ten stadhuize om hem
te feliciteren met zijn verjaardag. Wij
hadden ook naar je woning in de Van
Speykstraat kunnen gaan, maar we
vonden het op deze dag, de verjaardag
van één onzer bekendste ingezetenen,
wel gewenst, een officiële ontvangst ten
raadhuize te organiseren.
Janus Kuiper, jij bent de man van
„Stormnest", het boek waarin Anthony
van .Kampen zoveel van jouw avon
turen heeft beschreven. Dat is allemaal
goed afgelopen, en wij zijn verheugd
dat je het op deze hoge leeftijd nog uit
stekend maakt, niet in het minst dank
zij de goede zorgen van ie dochter, die
je op voorbeeldige wijze ter zijde
staat.
Je bent een sterk man, naar li
chaam en geest. Je hebt zovele kra
nige prestaties kunnen verrichten,
omdat je overtuigd was, dat je je
geheel moest inzetten ten dienste
van je medemensen. V.eel medailles
sieren je borst; honderden mensen
heb je gered, en dat is voor ons, die
vredelievend van geest zijn, van
grote betekenis. Het doet ons steeds
grote vreugde, je te zien lopen, ge
sierd met het ordeteken van den
Nederlandsen L»puw!
Een bank voor Janus!
Wij weten, dat je verschillende keren
hebt gevraagd, wanneer bij het monu
ment op het Helden der Zeeplein weer
een bank kwam te staan voor de blauwe
zeeridders. Wij willen je nu vertellen,
dat we zo'n bank hebben neergezet, met
een aparte zitplaats voor jon, waarbij
een bordje staat: „Zitplaats van Janus
Kuiper!" En we hebben die plaats ge
kozen midden op de bank, dan kunnen
ze je er tenminste niet afduwen!"
De aanwezigen onderstreepten deze
originele hulde met een gul applaus,
•waarna de burgemeester- den jarige
van harte gelukwenste onder het aan
bieden van een doos heerlijke sigaren.
„Ga ze oproken op je eigen bank, niet
omdat ze zo slecht zijn, maar het is
jouw bank en het zijn ook jouw si
garen!"
De burgemeester complimenteerde
Janus daarop namens het Dorus Rij
kers-fonds. en bood hem een enveloppe
met inhoud aan.
Janus Kuiper bedankte den burge
meester en zei, dat hij de sigaren toch
thuis zou oproken, want anders moest
bij ze maar delen met anderen. „Wie bij
me thuis komt vandaag, krijgt een si
gaar, maar deze niet!"
„Jullie maken me rjjk
De voorzitter van ..Moed, Volharding
en Zelfopoffering", de heer Van Dok,
feliciteerde Janus namens de vereniging,
en bood hem een enveloppe met in
houd aan. „Jullie maken me rijk", zegt
Kuiner. „Bedank de vereniging van
me!"
Nadat de heer Kolster namens de
Noord- en Zuid-Hollandse Redding
maatschappij zijn gelukwensen had
overgebracht, en allen Janus de hand
hadden geschud, was de korte, intieme
plechtigheid ten einde. Daarna bleven
allen nog enige kwartiertjes bijeen onder
het genot van koffie, gebak en.»., een
prim „slokje".
Toen gingen Janus Kuiper en zijn
familie naar huis, en in de kleine
woning aan de Van Speykstraat
hebben velen hem op deze hoogtij
dag bezocht. En die velen hebben
daar het prachtige geschenk gezien,
dat Janus 's morgens van den heer
Heyligenberg had ontvangen; een
excellent radio-toestel, met alle mo
gelijke golfbereiken, waarmee Janus,
wanneer hij dat wenst, ook kan af
stemmen op de boten der reddings
maatschappijen.
Zaterdagavond is hem door het Ste
delijk Muziekkorps een serenade ge
bracht.
Wij kunnen ons voorstellen, dat de
jarige op deze dag door al dat „ru
moer" rondom hem wel een klein
beetje beduusd geworden is, maar toch
zal het hem, nu hij zijn tiende decen
nium is binnengetreden, goed gedaan
hebben, dat zovelen met hem mede
leven en dat hij de Koning der
Blauwe Zeeridders in de avond van
zijn leven niet wordt vergeten!
MEDEDELINGEN JEUGDCOMITE.
Aan de deelnemers van de Oog-en-
Oor-cursus wordt medegedeeld, dat de
cursus voortaan 's Woensdagsmiddags
om 3 uur gegeven wordt. Er zijn nog
enige lessen blijven liggen; die kun
nen dan worden afgehaald
De directie van het Tivoli-theater
verzoekt ons, de aandacht van het pu
bliek erop te vestigen, dat de film
„Van Mayerling naar Serajewo"
slechts t/m Maandagavond kan wor
den gedraaid, daar deze film onver
wacht in enkele gastvoorstellingen in
de residentie moet worden vertoond.
In plaats daarvan wordt nu van
Dinsdag- t/m Donderdagavond de
hoofdfilm „De koerier van Lyon" ver
toond, waarin de hoofdrollen worden
gespeeld door sterren als Maurice
Léhman, Pierre Blanchar, Dita Parlo
en Copeau.
GESLAAGD.
Onlangs slaagden voor hel; diplo
ma machineschrijven bij het Insti
tuut „Mercurius", alhier, mej. M.
Sterteveld en de heren C. T. Mahieu
en H. B. Rietveld.
Vanmorgen ontvingen wij van een
relatie uit een klein plaatsje in
Pennsylvania (Ver. Staten) een brief,
die daar vier dagen geleden werd
gepost.
Wij willen dit simpele feit even
vermelden; omdat het een duidelijk
bewijs is van het tempo, waarin de
posterijen weer hun diensten aan de
mensheid verrichten.
.(Buiten verantwoordelijkheid
der redactie)
De volgende motie werd naar aanlei
ding van het gesol-met de onderwijzers-
salarissen aangenomen op de huishoude
lijke vergadering van de afdeling Duin
kant van «Je Nederlandse Onderwijzers
Vereniging, omvattende de gemeenten
Egmond, Bergen, Schoorl, Koedijk en
Warmenhuizen.
Motie:
De afdeling Duinkant van de Neder
landse Onderwijzers Vereniging, in ver
gadering bijeen op Woensdag 8 Mei 1946,
gehoord de besprekingen over de sa
lariëring der onderwijzers, geeft als haar
mening te kennen,
dat tot de scherpste strijdwijze moet
worden overgegaan, indien niet aan de
gerechtvaardigde eisen van de onder
wijzers wordt voldaan.
dat ten spoedigste het vormen van een
stakingskas dient te worden voorbereid,
dringt er bij het hoofdbestuur op aan
de nodige stappen daartoe te doen,
besluit deze motie ter kennis te bren
gen van het hoofdbestuur en van de pers
Namens de afdeling Duinkant
van de N.O.V.:
P. J. C. MAARS, voorzitter.
B. SCHUIL, secretaris.
DEN HELDER, 6 Mei 1946.
Geachte redactie.
Gaarne zou ik op U medewerking wil
len rekenen om lucht te geven aan mijn
gemoed na het lezen van het verslag over
de onthulling4 van een gedenkplaat voor
de gevallen burgers in de verzetsbewe
ging.
Het spreekt van zelf, dat de burgers van
Den Helder het als een ereschuld moeten
beschouwen aan hen, die vielen, om hun
namen aan de vergetelheid te qntrukken,
maar gaarne zou ik eens van de organi
satoren willen vernemen wait de beweeg
redenen zijn geweest om slechts een ge
deelte van hen die vielen in naam op deze
gedenkplaat te doen gedenken. Ik weet
zeker cïat ik niet de enige ben in onze
stacf die zich over deze blunder", zo niet
moedwillige nalatigheid vol gramschap zit
te ergeren. Ik vind dit een daad elk
comité onwaardig en het spijt me te moe
ten zeggen dan geen enkel excuus van
dit comité aanvaardbaar is, daar de auto
riteiten van iedere gevallen burger van
a tot z met alle omstandigheden op de
hoogte waren. De redactie die het artikel
schreef duidde reeds met namen enige van
onze. dappere burgers aan die „vergeten"
waren of was hun daad van verzet niet
groot genoeg, betaalden zij het ook niet
met hun leven. Er zijn er echter nog meer.
Neen, heren van het comité en burgers
van Den Helder, er blijft slechts één weg
open, deze gedenkplaat te vervangen door
17. Maar Saar schoot
mij te hulp. Ze probeerde
den man achteruit te trek
ken aan het staartje dat
hij van achteren had zit
ten en waarmee de man
nen hun broek nauwer of
wijder kunnen maken.
„Laat m'n zus los!" riep
ze dreigend, of
„Krak!" ging het opeens*
's Mans broek was'van
achteren helemaal open
gescheurd, zodat hij ons in
do steek liet en met 'n
hoofd, als vuur naar huis
holde!
18. Nog trillend op onze
benen van de doorgestane
angst, wanhopend, of we
ooit de bloempot zouden
terugvinden, ja, niet eens
de weg wetend in de stad.
sloegen we op goed geluk
een zijstraatje in. Opeens
riep Saar, die toevallig
door het raampje van een
pakhuis keek: „Kijk eens!
Daar stéét de wagen?"
Het proces tegen de misdadigers van
het concentratiekamp Manthausen is ge.
eindigd. Een en zestig verdachten wer.
den schuldig bevonde%:aan verkrachting
van wetten en oorlogsgebruiken. d«
vonnissen worden heden geveld. Luit
kolonel Will Denson (V. S.) heeft de
doodstraf tegen allen geëist.
De verdachten namen de schuldver
klaring kalm op en sommigen maakten
grapjes en lachten, toen zij het gerechts
gebouw verlieten.
Tijdens dit proces werden door den
ex-gevangene Francisco Boix tweedui.'
zend uit eerf collectie van zestigduizend
foto's, die beelden gaven van ransel
partijen, moorden, mensen die op prik
keldraad werden geëelectrocuteerd, men
sen die werden „gebakken" of neerge
schoten, overgelegd. Deze foto's werden
door SS-lieden gemaakt, doch moesten
op bevel van Berlijn na de val van Sta-
lingrad vernietigd worden. Boix verstop
te een deel van de collectie.
Zondag was de grote man de gast
van het Prinselijk Paar op het paleis
te Soestdijk.
Na de piaaltijd begaf het gezel
schap zich naar het park achter het
paleis, waar de prinsesjes Irene en
Beatrix, bij wie zich later ook prin
ses Margriet voegde, met Churchill
aan de hand naar de grote vijver
wandelden: een alleraardigst huise
lijk tafereeltje. Churchill met de
vrolijk babbelende prinsesjes daar
aan het water. Enige ogenblikken
later kwamen ook prinses Juliana,
die een groen toilet droeg, en prins
Bernhard, die in de generaals
uniform van de Kon. Luchtmacht was
gekleed, bij het vrolijke groepje, dat
zich nu naar een andere kant van
de vijver begaf, waar een leger pers
fotografen hun werk konden doen.
Kort daarna aanvaardde de familie
Churchill de terugtocht naar Am
sterdam, hartelijk uitgeleide gedaan
door het prinselijk gezin.
HILVERSUM I. 17.— Mandolinata. 18.-=
Stichts Salonorkest. 18.45 Sportpraatjei
19.20 Met band en plaat voor u paraati
Kath. Volkspartij 19.30 Verkiezingstoc
spraak. NCRV 20.20 Dubbel MannenkW:
21.05 Marinierskapel der*" Kon. Marine;
22.30 Moeilijke teksten uit het Nieuwë
Testament. 23.50 Schriftlezing.
HILVERSUM II. 16.45 Vrolijke
voordracht. 17.30 Rode Kruis praatje:
18.30 Progr. v. d. Ned. Strijdkr. 19.
en nu naar bed. 19.15 Hawaiïan serena-
ders. Anti-Rev. Partij 20.05 Verkiezings-
toespraak. AVRO 20.25 De kunst gaat
door het vrije land. 21.30 Hoorspel „Zo
als jij wilt". 22.Weet je nog wel;
oudje. 22.30 Dutch Swing College HL
een algemene, zonder namen, of één met
alle namen, maar dan ook géén één uitge-
zonderdt
Het is beter ten halve gekeerd dan tert
hele gedwaald.
Hoogachténd: A. ABERSON.
(Nadruk verboden.!
door G. TH. ROTMAN.
