V-
OVERHEID GELAST: SAMENWONING
maar
nestelt zich
in
Villa'!
Engelse Pers
In 1946 werden ruim 7000 personen
wagens ingevoerd
Ei
CHANTAGE
Als de tulpen weer gaan bloeien
r
vreemdelingen verwachi
De wachtenden
van Soestdijk
laai verstek gaan
WIE KREEG EEN AUTO
750 auio's cadeau"
OOR DE VROUW
Wij luisteren morgen naar
'n Organdi-
droom
Criminaliteit in cijfers
Bakkers willen geen mais!
Rauter heeft het koud
Reizigers steeds vergeetachtiger
DE OORLOG LIET
ELLENDE ACHTER
VILLA'S ALS
KANTOREN
20.000
(Van onzen Haagsen redacteur).
Twintigduizend buitenlandse toe
risten hoopt de A.N.V.V. in drie we
ken t(jds naar ons land te trekken
ter gelegenheid van de bloei der tul
pen; twintigduizend, die \v(j den
ken nu eenmaal in deviezen S k 4
millioen gulden aan vreemd geld In
het Nederlandse laatje zullen bren
gen. Een stout plan, want wg Neder
landers, die vroeger gaarne onze va-
cantie over de grenzen doorbrach
ten, maar weinig gaven om buiten
lands bezoek, zgn niet bepaald tou-
ristminded.
De poging is als een steekproef te
beschouwen. Het denkbeeld hiertoe
is van een employé der K.L.M. uit
gegaan. Deze, reizende in de Veren.
Staten, ontdekte hoe overstelpend
groot de belangstelling is voor het
tulpenfeest in het stadje Holland,
Michigan, en stelde zich de vraag of
die belangstelling ook niet gericht
zou kunnen worden op het land van
oorsprong, op het echte tulpenland.
Hier vond die gedachte ingang.. Er
is toen contact gezocht en gevonden
met allerlei toeristische organisaties
en het resultaat zal zijn een Neder
lands tulpenfeest eind April en be
gin Mei.
Attracties op het bollenveld?
Er zijn drie excursies voor de
gasten uitgestippeld, van 4, 5 en 7
dagen. Dat kan nu, want deed men
vroeger ons land in één, thans wil
men hier wel langer blijven, mits
men ook de slagvelden van Am-
hem sn Nijmegen te zien krijgt. Nu,
dat kan, al vallen zrj wat buiten 't
kader van een tulpenfeest. Overi
gens heeft men ook alle medewer
king van bollenkwekers en hande
laren, die als dit alles slaagt
het volgend Jaar gaarne bereid zijn
hun bollenland door middel van
(V»n onzen «pedalen verslaggever)
Millloenen onderdanen in het Ko
ninkrijk der Nederlanden, waarin naar
een staande uitdrukking de zon nooit
ondergaat, wachten met spanning op
de geboorte van een kind, dat, als het
een jongen ls, eenmaal zal worden
geroepen om de kroon te dragen, die
de onderscheidene elementen van bet
Imperium samenbindt.
Het ls sinds tientallen jaren zo, dat er
meer koninkrijken verdwijnen dan er bij
komen, dat er meer kronen naar musea
verhuizen dan er gesmeed worden. Het
koningschap ls een zeldzame roeping ge
worden en brede lagen van de bevolking
der wereld zien deze roeping als een
door den voortgang der tijden achter
haalde traditie. Van de O grote mogend
heden la er slechts n, die een gekroond
staatshoofd aan de top heeft staan, de
vier andere zijn republieken, waarin de
zin voor het koningschap teloor ls ge
gaan.
Nu doet zich het merkwaardige voor,
dat de enige - monarchie onder de grote
vijf voor de blijde gebeurtenis van Soest
dijk geen enkele belangstelling aan de
dag legt, zulks ln tegenstelling tot negen
Jaar geleden, toen zeker de helft van
het grote aantal buitenlandse persver
tegenwoordiger» uit Britten bestond. Nu
is er geen enkel Engel Journalist te Baarn,
en ook geen radioreporter, geen film
operateur en zelfs geen fotograaf.
Veel belangstelling ln Amerika.
Daarentegen la de Republiek der Vei-
enigde Staten wel niet talrijk, maar dan
toch ln belangrijke mate vertegenwoor
digd. Hier ls een verslaggeefster van
„Associated Press", het persbureau
waarbij honderden Amerikaanse dag
bladen zijn aangesloten; hier ls een re
porter van de American Broadcastlng
Company, die 22 mtllloen luisteraars
telt; en hier ls een filmoperateur
(overigens een Fransman) van Para-
mount. Naar moet worden aangenomen
valt voor de Engelsen Soestdijk ln het
niet bij het bezoek van de Britse Ko
ninklijke Familie ln Zuld-Afrika. Wel
toont Zweden belangstelling; sinds het
bezoek vsn Prins Gustaaf Adolf aan
Soestdijk, die op de terugreis op zulk
een betreurenswaardige wijze om bet
leven kwam, verblijft hier een corres
pondent van „Stockholm Tidningen",
die dagelijks zijn krant aan de telefoon
heeft.
Evenmin als de Nederlanders hebben
deze buitenlandse correspondenten tot
dusver veel bijzonders weten te vertellen
jver wat hier gebeurt. Er gebeurt ook
nog niet veel meer dan dat men zich
voorbereidt op de geboorte van het Prin
senkind. Ik zou u daarover uitvoerig
kunnen inlichten, maar het feit dat deze
voorbereiding te Baarn onder de ogen
van een groot aantal Journalisten ge-
achiedt, maakt ze daardoor nog niet be
langrijker dan alle overige maatregelen
van soortgelijken aard ln uw of anderer
woonplaats. Ik zal daar dan ook niet over
uitweiden.
Prinsesjes thuis wegens
kolengebrek.
Op het Palels ls «lies voor de komst
van de vierde baby gereed. Het familie
'even gaat er zijn gewonen gang. De
Prinsesjes blijven thuis van school
uit kolengebrek en des avonds worden
er in de kring van het Konlngltjk Gezin
filmpjes vertoond, waarbij af en toe enige
gasten worden uitgenodigd. Zn lieeft
dezer dagen dr J. de Groot, die. Hare
Koninklijke Hoogheid zal bijstaan in he;
uur der geboorte, zulk een avondje bij
gewoond, hetgeen In het perskamp on
bekend was, zodat zijn langdurige af
wezigheid uit het hotel tot gevolgtrek
kingen leidde, die iater ongegrond ble
ken te zijn.
tentoonstellingen en vermaak nog
aantrekkelijlter te maken.
Propaganda voor het tulpenfeest
wordt er gemaakt in Amerika, En
geland, Frankrijk, Zwitserland, Bel
gië, Denemarken en Zweden. Men
hoopt gedurende de geprojecteerde 3
weken een 1000 hotelbedden te Am
sterdam en Den Haag te kunnen re
serveren. Tal van hotelhouders voe
len daar wel voor, vooral daar dit
tulpenfeest buiten het eigenlijke toe
ristenseizoen valt. Als er plaats over
is in de toeringcars kunnen ook Ne
derlanders aan de trips deelnemen,
maar het feest wordt gebépl voor
buitdblanders opgezet.
Moge deze eerste poging om onze
toeristische, handelsbalans in actieve
zin te reconstrueeren een aanmoedi
ging worden om voort te gaan op
deze weg. Nederland kan ook de
sightseelngdollars goed gebruiken.
Op verzoek van de „Autokam
pioen", uitgave van de A.N.W.B.,
heeft de minister van Verkeer, ir. H.
Vos, het volgende medegedeeld over
onze auto-Import:
Tot 21 December 1.1. werden ln to
taal 7165 automobielen geïmporteerd.
Bestellingen voor ruim 7000 wagens
konden niet worden uitgevoerd. Als
„cadeau" kwamen circa 750 auto's
naar ons land.
Momenteel hebben we een wagen
park van enige tienduizenden per
sonenauto's. waaronder er echter
vele zgn, die niet erg „mobiel" meer
zijn. Ruw geschat staat minstens een
kwart van de wagens pe. manent ln
garages om te worden opgelapt. Elke
dag zullen er wel een vijf en twintig
dertig het auto-ondermaanse ver
laten. hetgeen neerkomt op een po
tentiële vermindering van een kleine
tendulzend wagens per Jaar.
Om vooruit te komen, moeten
we dus ieder jaar minstens een
tienduizend nieuwe automobielen
invoeren. Importeren we minder,
dan gaat ons wagenpark wel kwa
litatief vooruit, maar kwantitatief
blijft de curve omlaag gericht.
Dit alles gevoegd bij 't chronisch
tekort aan onderdelen, de overbelas
ting der reparatie-inrichtingen en het
daaruit voortvloeiend tekort aan
vakmensen doet begrijpen, dat de
vooruitzichten niet erg rooskleurig
zijn.
Oorspronkelijk was het plan, gedu
rende 1946 vijf en twintig duizend
personenautomobielen in te voeren.
In verband met de defdezenpositle
konden slechts voor 14.243 wagens
buitenlandse betalingsmiddelen be
schikbaar gesteld worden, doch ook
hiervan ls slechts de helft daadwer
kelijk geïmporteerd. Op de 14.243
verleende invoervergunningen kwa
men nameltjk slechts 7165 automobie
len in Nederland aan, rond 7000 be
stellingen konden dus niet worden
uitgevoerd, in hoofdzaak vanwege de
beperkte leveringsmogeltjkheden.
De 7165 personenauto's werden als
volgt verdeeld over de verschillende
provincies: Groningen 235, Friesland
263, Drente 132, Overijsel 389, Gel
derland 845, Utrecht 401, Noord-Hol
land 1377, Zuid-Holland 1395, Zee
land 316, Noord-Brabant 578, Lim
burg 399 en overheidsdiensten 835.
Minister Vos gaf ten slotte het
volgende overzicht van de toewijzin
gen der personenauto's, gegroepeerd
volgens de beroepsklassen.
Volksgezondheid artsen, zieken
huizen e.d.) 24 pet., veterinaire dienst
(veeartsen e.d.) 4 pet., handel en in
dustrie 32 pet., landbouw en voedsel
voorziening 7 pet., wederopbouw 5
pet., vervoermaatschappijen, ver-
huurinrlchtlngen en taxibedrijven 4
pet., gemeenten, provinciën, water
schappen en utiliteitsbedrijven 6 pet.,
sociale en culturele Instellingen en
geestelijke verzorging 3 pet, publici-
teitsbedrjjven (couranten, drukkerijen
e.d.) 1 pet., vrije beroepen en diver
sen 3 pet. en overheid 11 pet
Hilversum I geeft nieuws om 7 u,
8 u, 1 u, 7 u, 8 u, 10 u NCRV 7.30
Cunningham, orgelbespeling 8,15 Het
Bascilia koor 8,30 Morgenconcert
9.30 Yehudl Menuhin llu Piano
recital 12 u Metropole-orkest
12,20 Duo André de Raaff 13,15 Vrij
en blij 14 u Orgelspel 14,20 Van
oude en nieuwe schrijvers 14,40
SScksische Staatskapel 18,30 Arn
hem^ Blaaskwartet 17,15 Bekende
mannenkoren 17,45 Stafmuziekcorps
19,30 Geestelijke liederen 20,08
en muziek Hoe zoekt het leger zijn
toekomstige officieren 21 u Omroep
orkest o.l.v. Henk Spruit 23 u
Avondconcert
„Een droom" ts dit blousje
van witte organdi, en een heer
lijke afwisseling van de nuchtere,
sportieve bloesje» die wel prac-
tisch, maar verre van romantisch
zijn De blouse ls versierd met
plisséwerk en sierknoopjes
Hilversum II geeft nieuws om 7 u,
8 u, 1 u, 6 u, 8 u en 11 u VARA:
8,15 De roden roepen 8,20 Vrijdag
morgen-operaprogramma 9 u Can-
tibil'-septet VPRO: 10 u Morgen
wijding VARA: 10,20 De Regenboog
11 u Imperio Argentina 11,30 Ope
rette-programma AVRO: 12,30 Sport
agenda12,35 The Skymasters 14 u
Kookkunst 15,20 Herhaling hoorspel
VARA: 10 u Miller sextet 16,30
Tussen twaalf en zestien 18,20
Kwartet Jan Corduwener 19 '5 „Toe
lating tot de buitenlandse dienst"
VPRO: „Strijd om de mens" VARA:
21 u Men vraagt en wij draaien 21,50
Buitenlands weekoverzicht 21,45
E<)dy Walis 22,15 Jazz-uitzending
23,15 Symphonisch Concert
Uitgebreide nakomeling
schap
De Amerikaansche mra. Rho-
da Francea Wafford die op 91-
Jarigen leeftijd te Lexington
(Kentucky) la overleden, telde
een nakomelingschap van vier
dochters ee vier zoons, vijftig
achterkleinkinderen, een en
twintig achter-achterkleinkinde
ren en een achter-acht-r-achter-
kleinklnd.
De minister van Justitie heeft aan
de Tweede Kamer enige cijfer» doen
toekomen omtrent de criminaliteit.
Over de Jaren 1944 en 1945 staan on
voldoende gegevens ter beschikking ten
gevolge vsn de oorlogsgebeurtenissen;
eveneens ls het nog niet mogelijk over
1948 een betrouwbaar overzicht te ver
strekken.
Ten einde althans enige Indruk te
kunnen geven deelt de minister mede,
dat tijdens het eerste halfjaar 1946 op
de rechtbankparketten zijn aangebracht
21.569 zaken bij den strafrechter, 12,875
bij den economischen rechter en 2.678
bij den kinderrechter; totaal 37.122 za
ken.
Het aantal zaken, dat per 1 Novem
ber 1948 door de krijgsraden nog be
handeld moest worden, bedroeg in to
taal 6.478.
De Bakkerspatroonaverenigingen uit
Oost-Overtjsel hebben slch tot den mi
nister van Landbouw, Vlsschertj en
Voedselvoorziening gewend met het ver
zoek niet over te gaan tot het doen
verwerken van mais ln het brood. De
mais, die de regering ter beschikking
heeft, aldus de verenigingen, kan beter
bij de boeren geruild worden voor tar
we of rogge, welke beter geschikt ls
voor het bakken vsn brood, terwijl de
boeren over het algemeen liever mals
asn het vee zullen voeren.
(Van onzen Haagsen correspondent.)
Tot degenen, die te lijden hebben
van de koude en het kolengebrek be
hoort ook een berucht oude bekende
van het Nederlandse volk, te weten
de Höhere SS— und Polizeiftihrer
Rauter, die naar men weet zich te
Arnhem in voorlopige hechtenis be
vindt. Het Huis var» Bewaring aldas-
heeft nl. geen kolen meer, Zodat t.'
sedert drie weken al niet meer ge
stookt wordt.
PARAPLUIES, hoeden,
handschoenen, wandelstok
ken. tassen, rugzakken,
regenjassen, fototoestellen,
muziekinstrumenten en
honderd en-één andere
voorwerpen, worden door
vergeetachtige reizigers
In de treinen achtergela
ten. "Wonderlijk, ln een iljd
waarin vrijwel al dl» din
gen niet of moeilijk ver
vangbaar en bovendien
vrijwel altijd schreeuwend
duur z(jn.
De statistieken van het
Bureau Gevonden Voor
werpen. der Ned. Spoor
wegen, wijzen er op, dat
ln het afgelopen Jaar. het
aantal gevonden voorwer
pen gestadig ls toegenomen
Hetgeen verklaarbaar is.
want ook het aantal reizi
gers steeg.
In het geheel werden dan
75.204 artikelen door eer
lijk» vinders bij Je Spoor
wegen ingeleverd Daar
van konden er 26.262 (35".)
onmiddellijk aan de eigena
ren worden teruggegeven
De rest (48.942 stuks!) werd
naar het reeds genoemde
bureau te Utrecht gezon
den, waarslechts 39.785
aanvragen binnen kwamen
van reizigers die ln de
treinen iets hadden laten
liggen. Van die 39.715 aan
vragers konden er 9.675
worden geholpen Aan de
overigen (30.116) moest be
richt worden gezonden, dat
het door hen verloren voor
werp niet In handen van
een eerlijken vinder was
gekomen. In totaal kon
echter 47% van het aantal
gevonden voorwerpen aan
den reehtmatlgen eigenaar
worden teruggegeven. Voor
de oorlog bedroeg dit per
centage omstreeks 70%.
We mogen hieruit onge
twijfeld wel afleiden, dat
het Nederlandse volk. al
thans het reizende publiek,
minder eerlijk U geworden
Maar.... uit cijfer» blijkt
toch ook, welk een won
derlijke nonchalance velea
ten opzichte van hun be
zittingen hebben Immers,
van de 75.204 gevonden
voorwerpen werden er
39.207 (47%) niet opge
vraagd! En daar waren min
der fraaie handschoenen bij
en andere voorwerpen, die
weinig waarde meer heb
ben, maar er waren ook
vrij kostbare stukken on
der, zeer kostbare zelfs
wier eigenaren nimmer bij
de Spoorwegen zijn gek i-
men, om te Informeren, of
hun eigendom daar wel
licht was gebracht.
Gebrek aan vertrouwen
ln de medemensen?
(Spoor-Nleuws-Dlenst)
klopt Iets niet met de woningdistributie ln ons land. De woningnood
ls ontstellend van armetingen, de eerste 10 jaar la 't einde nog niet in
zicht en toch worden villa's in gebruik genomen voor overheidsdiensten,
zijn blokken flats Ingericht om als bureau te dienen voor een of andere
„instantie", worden woonhuizen gebezigd als kantoren, zelfs als opslag
plaatsen. Militaire staven bewonen landhuizen als paleizen en de Neder
landse burgers huizen met drie gezinnen ln één woning, kunnen helemaal
geen huis vinden of „wonen" in stallen, schuren, zelfs in bunkers en kippen
hokken. Boven de Moerdijk is ddt laatste euvel wel niet verbreid, maar gaat
U maar eens in Zeeland of in Limburg of ln Brabant kijken. U keert spra
keloos terug!
WEDEROPBOUW.
Onmiddellijk na de bevrijding
kregen wij er in Nederland een
nieuw ministerie bij, het ministerie
van Wederopbouw. Dat departe
ment was nuttig en nodig en aan
het hoofd stond een alleszins be
kwaam man, minister Rlngers. In
verband met zekere gebeurtenissen
achtte Ir. Rlngers het nodig af te
treden. Dat was z(]n goed recht.
Wat niet recht is, maar hopeloos
krom en scheef, is het feit, dat nog
steeds geen nieuwe minister van
Wederopbouw werd benoemd. Een
van de andere ministers neemt die
functie eenvoudig zolang waar!
Waar nu reeds van bovenaf zo'n
deprimerend voorbeeld wordt gege
ven, is het dan een wonder, dat ook
ln de lager# regionen domweg wordt
geslapen? In de ogenblikken, dat men
wakker is, wordt er gepraat, einde
loos gepraat, maar niets gedaan.
Er bestond een mogelijkheid ln
België een grote partij glas te ko
pen. Over die aankoop is zolang ge
praat, dat toen eenmaal tot aankoop
werd besloten, de optie was verlopen
en het glas naar elders verkocht.
Geen nood, zei Den Haag, dan kopen
wjj ln Canada glas. Dat dit glas drie
maal zo duur komt, alleen al door
het vervoer bijvoorbeeld, mag niet
hinderen, zoals men dat in ons mo
derne Nederlands noemt.
Er kwam één proefzending uit Ca
nada en bij aankomst bleek deze zen
ding vergruizeld te zijn. Dus, conclu
deerde Den Haag, ls deze manier ook
onmogelijk en zag men van het Ca
nadese glas af. Voor de oorlog ech
ter vervoerde alleen onze Holland
Amerika-Ujn duizenden vierkante me
ters glas naar Mexico en brak 1,
zegge één procent. Waar zit hier de
fout? Waarom kon nu niet, wat
steeds normaal was?
PLANNEN.
Plannen zjjn er genoeg. Plannen
op papier en plannen van gips.
Rotterdam, die dode stad, dood, om
dat het hart er uit werd gerukt (en
zonder een hart kan zelfs een stad
niet leven) heeft een prachtig
wederopbouwplan. Moderne wegen
en boulevards, grootse pleinen met
huizenblokken onafzienbaar, met
lanen en parken, scholen en bad
huizen. Jawel, op papier en als keu
rige maquette. Zeker, er wordt in
Rotterdam gebouwd. Er zjjn zelfs
al twee complexen gereed geko
men.
Een bioscoop en een dancing, an
nex feestzaal. Al die duizenden Rot
terdammers, die bjj elkaar inwonen,
die in de randgemeenten zjjn onder
gebracht, toen de stad wegbrandde,
die huizen in noodkrotten langs de
Rotte en in het Witte Dorp, zjjn dol-
bljj met deze nieuwe aanwinsten.
Gaat U het ze zelf maar vragen
In Den Haag werd het Bezuiden-
houtkwartier weggebombardeerd.
Door een noodlottige „vergissing"
werd gezegd. Heeft dan deze vergis
sing niet nog eerder recht op her
stel, dan verwoeste stadswijken, die
verdwenen, omdat het niet anders
kon? In de buurt van de Laan van
Meerdervoort werden blokken en
blokken huizen afgebroken, om ruim
te te maken voor de verdedigings-
waan van de Moffen. Moeten deze
mensen niet geholpen worden aan
'n nieuwe behuizing? Ook Den Haag
heeft een fraai plan, het plan-Dudok.*
De maquette kunt U er al zien. Maar
een maquette is te klein om erin te
wonen. Ter oplossing van het wo
ningprobleem worden in Den Haag
wat huizen afgebroken, om toegang
te krjjgen tot het Alexanderveld.
Kent U het Alexanderveld? Dat is
namelijk één en al toegang
TREURIG.
IJmuiden werd gesloopt, Den
Helder voor een groot deel met de
grond gelijk gemaakt, Caatricum
afgebrokenZeeland werd on
der water gezet. Limburg en Bra
bant platgeschoten, de Wieringer-
meer geïnundeerd, het hart van
Groningen verwoest. Overal in het
land dezelfde ellende
Kent U dat grapje van het ver
loofde paar, dat in een speelgoed
winkel wjjzende op een paar poppen
huisjes, vroeg: „Hebt U dat niet iets
groter?"
Lach er maar om, lezer, dat deden
wij ook, maar is het niet In-treurig.
Illustreert het niet de hang naar een
eigen home, het verlangen naar een
plekje om te wonen, om huiselijkheid
te vinden en de beslotenheid en rust
van een „thuis?" Is het dan wonder,
dat bittere woorden opwellen, bij het
zien van kasten van villa's, waarin
van 's morgens negen tot 's avonds
half zes een bureau voor aardappel-
contróle of een dienst voor landbouw-
herstel _is gevestigd De rest van de
24 uur staan ze leeg, ongebruikt. Is
het niet een schandaal, dat er kas
telen bestaan, met of zonder aange
bouwde vleugels en voorzien van alle
moderne comfort, waarin kantoren
van de bijzondere rechtspleging zjjn
ondergebracht? Inderdaad ls dit een
heel bjjzonder recht. Het is onrecht.
Het ls verkeerd en het ls scheef.
En het is een onhoudbare toestand,
die schreeuwt om verandering.
W. OLIEMANS.
door J. S. FLETCHER.
•6)
Om twintig over twee «tand zjj geheel klaar
voor een venster te wachten, vanwaar zij den
voorkant van het huia goed kon zien. Om half
drie reed het rijtuig voor met twee pracht voe
gen bespannen; een paar minuten later verscheen
Nesta en een oogenblik later rolde het rttuig
de oprijlaan af in de richting van Barford.
Esther verzamelde paraplule, jaa en handschoe
nen en ging naar de kamer, waarin zfl Pratt
gesloten had. Het was doodstil in het verlaten
gedeelte toen zjj den sleutel omdraaide, naar
binnen ging en de deur aohter zich sloot. Binnen
in de kamer was het even «til en zfc keek ver
schrokken naar de onbewegelijke gestalte ln den
hoogen leunstoel
Pratt lag op z$jn gemak, zfln beenen ver uit
gestrekt over den vermolm: en vloer, achterover
tegen het mottige trijp. Hjj lag zoo gW, dat b«t
leek oi hij dood was. Maar Erfier had die drup
peltjes al op menigeen beproefd en zj) wist, da:
hjj slechts in een heel diepen slaap gedompeld
was, waaruit niets of niemand hem vooreerst
zou kunnen wekken. Zjj keek hem eens onder
zoekend aan, lichtte als een geoefend verpleeg
ster een zijner oogleden op en ledigde dan vlug
en systematisch al «tjn zakken. Het verzegelde
pakje, dat hjj dien morgen uit de safe genomen
had, het bundeltje bankpapier, dat Murgatroyd's
vrouw geretourneerd had, nog een pakje bank
biljetten, samen een belangrijk bedrag, een beurs
met goud en zilverstukken, dat a"es stalde zt)
op de stoffige tafel uit.
Dan zoo bedaard, alsof zij de wasch uitzocht,
gingen het papier en zilvergeld ln haar taseh
en echeurde zij de verzegelde enveloppe open. Er
waren vijf papieren ln die enveloppe en Esther
keek ze met buitengewone zorg ln. Eerst was
er een volmacht voor Pratt, om zekere aandee
len, ten name van Anna Mallathorpe. te ver
koópen, het tweede dito, alles ln orde, uitgezon
derd d« iytadteekerung. Het derde was de alge
meene volmacht, waar zooveel over t« doen was
geweest, bet vierde de brief, dien mevrouw
daags voor het ongeluk van Harold geschreven
had, het vijfde Jan Mallathorpe's testament. Hier
eindelijk had ze dat papier, waarover mevrouw
Mallathorpe half gek van angst haar verteld
had. Zjj was een vrouw met een helder verstand
Zij las het document aandachtig door en be
greep onmiddellijk, hoe gewichtig het was. En
dan blikte zjj met minachting neer op den roer-
loceen Pratt, neen, zij zou niet zoo'n hoog spel
spelen, zij zou hooien, terwijl de zon scheen.
Esther was van hetzelfde gevoelen als Parra-
white, beter één vogel ln de hand dan de moge
lijkheid van meerdere dozijnen in de lucht. Zij
stak de vijf papieren weer ln de enveloppe, greep
haar eigendomman en zonder Pratt nog een
blik waardig te keuren, verliet ztj de kamer
Zif sloot de deur achter zich en nam den sleutel
mee. Vandaar ging zij rechtuit naar mevrouw"s
titkamer en de laatste en belangrijkste scène
an Esther's waagstuk ving aan.
I Mevrouw Mallatfcorpe zat aan att open ven
ster en keek lusteloos naar de boomen, van het
park. Sinds den dood van haar zoon had zjj
deze kamer zelden verlaten en sprak h(jna tot
niemand, behalve tot Esther Mawson, De tegen
woordigheid van haar dochter Irriteerde haar
en op advies van den dokter kwam Nesta dan
ook zoo min mogelijk bij haar, al zorgde zij,
dat het haar moeder aan niets ontbrak.
Den geheelen dag zat zij te piekeren en te
mijmeren en Esther begreep goed, dat zij op
weg was om gek te worden. Zfl dacht steed»
aan dat eene ding, hoe Pratt te vangen en het
testament in handen te krijgen. Langzaam keer
de zij het hoofd om bjj het binnentreden van
haar kamenier en begon toen met zwakke,
klagende stem:
„Je hebt me twee heele uren alleen gelaten.
Hoe lang ben je al klaar met eten? Ik zou je
noodig gehad kunnen hebben."
,,Ik had wel wat anders te doec voor u", zei
Esther en trad recht op haar toe. „Kijk eens,
hier, 1 k h e b h e t."
(Wuidt vervolgd).