V- OVERHEID GELAST: SAMENWONING maar nestelt zich in Villa'! Engelse Pers In 1946 werden ruim 7000 personen wagens ingevoerd Ei CHANTAGE Als de tulpen weer gaan bloeien r vreemdelingen verwachi De wachtenden van Soestdijk laai verstek gaan WIE KREEG EEN AUTO 750 auio's cadeau" OOR DE VROUW Wij luisteren morgen naar 'n Organdi- droom Criminaliteit in cijfers Bakkers willen geen mais! Rauter heeft het koud Reizigers steeds vergeetachtiger DE OORLOG LIET ELLENDE ACHTER VILLA'S ALS KANTOREN 20.000 (Van onzen Haagsen redacteur). Twintigduizend buitenlandse toe risten hoopt de A.N.V.V. in drie we ken t(jds naar ons land te trekken ter gelegenheid van de bloei der tul pen; twintigduizend, die \v(j den ken nu eenmaal in deviezen S k 4 millioen gulden aan vreemd geld In het Nederlandse laatje zullen bren gen. Een stout plan, want wg Neder landers, die vroeger gaarne onze va- cantie over de grenzen doorbrach ten, maar weinig gaven om buiten lands bezoek, zgn niet bepaald tou- ristminded. De poging is als een steekproef te beschouwen. Het denkbeeld hiertoe is van een employé der K.L.M. uit gegaan. Deze, reizende in de Veren. Staten, ontdekte hoe overstelpend groot de belangstelling is voor het tulpenfeest in het stadje Holland, Michigan, en stelde zich de vraag of die belangstelling ook niet gericht zou kunnen worden op het land van oorsprong, op het echte tulpenland. Hier vond die gedachte ingang.. Er is toen contact gezocht en gevonden met allerlei toeristische organisaties en het resultaat zal zijn een Neder lands tulpenfeest eind April en be gin Mei. Attracties op het bollenveld? Er zijn drie excursies voor de gasten uitgestippeld, van 4, 5 en 7 dagen. Dat kan nu, want deed men vroeger ons land in één, thans wil men hier wel langer blijven, mits men ook de slagvelden van Am- hem sn Nijmegen te zien krijgt. Nu, dat kan, al vallen zrj wat buiten 't kader van een tulpenfeest. Overi gens heeft men ook alle medewer king van bollenkwekers en hande laren, die als dit alles slaagt het volgend Jaar gaarne bereid zijn hun bollenland door middel van (V»n onzen «pedalen verslaggever) Millloenen onderdanen in het Ko ninkrijk der Nederlanden, waarin naar een staande uitdrukking de zon nooit ondergaat, wachten met spanning op de geboorte van een kind, dat, als het een jongen ls, eenmaal zal worden geroepen om de kroon te dragen, die de onderscheidene elementen van bet Imperium samenbindt. Het ls sinds tientallen jaren zo, dat er meer koninkrijken verdwijnen dan er bij komen, dat er meer kronen naar musea verhuizen dan er gesmeed worden. Het koningschap ls een zeldzame roeping ge worden en brede lagen van de bevolking der wereld zien deze roeping als een door den voortgang der tijden achter haalde traditie. Van de O grote mogend heden la er slechts n, die een gekroond staatshoofd aan de top heeft staan, de vier andere zijn republieken, waarin de zin voor het koningschap teloor ls ge gaan. Nu doet zich het merkwaardige voor, dat de enige - monarchie onder de grote vijf voor de blijde gebeurtenis van Soest dijk geen enkele belangstelling aan de dag legt, zulks ln tegenstelling tot negen Jaar geleden, toen zeker de helft van het grote aantal buitenlandse persver tegenwoordiger» uit Britten bestond. Nu is er geen enkel Engel Journalist te Baarn, en ook geen radioreporter, geen film operateur en zelfs geen fotograaf. Veel belangstelling ln Amerika. Daarentegen la de Republiek der Vei- enigde Staten wel niet talrijk, maar dan toch ln belangrijke mate vertegenwoor digd. Hier ls een verslaggeefster van „Associated Press", het persbureau waarbij honderden Amerikaanse dag bladen zijn aangesloten; hier ls een re porter van de American Broadcastlng Company, die 22 mtllloen luisteraars telt; en hier ls een filmoperateur (overigens een Fransman) van Para- mount. Naar moet worden aangenomen valt voor de Engelsen Soestdijk ln het niet bij het bezoek van de Britse Ko ninklijke Familie ln Zuld-Afrika. Wel toont Zweden belangstelling; sinds het bezoek vsn Prins Gustaaf Adolf aan Soestdijk, die op de terugreis op zulk een betreurenswaardige wijze om bet leven kwam, verblijft hier een corres pondent van „Stockholm Tidningen", die dagelijks zijn krant aan de telefoon heeft. Evenmin als de Nederlanders hebben deze buitenlandse correspondenten tot dusver veel bijzonders weten te vertellen jver wat hier gebeurt. Er gebeurt ook nog niet veel meer dan dat men zich voorbereidt op de geboorte van het Prin senkind. Ik zou u daarover uitvoerig kunnen inlichten, maar het feit dat deze voorbereiding te Baarn onder de ogen van een groot aantal Journalisten ge- achiedt, maakt ze daardoor nog niet be langrijker dan alle overige maatregelen van soortgelijken aard ln uw of anderer woonplaats. Ik zal daar dan ook niet over uitweiden. Prinsesjes thuis wegens kolengebrek. Op het Palels ls «lies voor de komst van de vierde baby gereed. Het familie 'even gaat er zijn gewonen gang. De Prinsesjes blijven thuis van school uit kolengebrek en des avonds worden er in de kring van het Konlngltjk Gezin filmpjes vertoond, waarbij af en toe enige gasten worden uitgenodigd. Zn lieeft dezer dagen dr J. de Groot, die. Hare Koninklijke Hoogheid zal bijstaan in he; uur der geboorte, zulk een avondje bij gewoond, hetgeen In het perskamp on bekend was, zodat zijn langdurige af wezigheid uit het hotel tot gevolgtrek kingen leidde, die iater ongegrond ble ken te zijn. tentoonstellingen en vermaak nog aantrekkelijlter te maken. Propaganda voor het tulpenfeest wordt er gemaakt in Amerika, En geland, Frankrijk, Zwitserland, Bel gië, Denemarken en Zweden. Men hoopt gedurende de geprojecteerde 3 weken een 1000 hotelbedden te Am sterdam en Den Haag te kunnen re serveren. Tal van hotelhouders voe len daar wel voor, vooral daar dit tulpenfeest buiten het eigenlijke toe ristenseizoen valt. Als er plaats over is in de toeringcars kunnen ook Ne derlanders aan de trips deelnemen, maar het feest wordt gebépl voor buitdblanders opgezet. Moge deze eerste poging om onze toeristische, handelsbalans in actieve zin te reconstrueeren een aanmoedi ging worden om voort te gaan op deze weg. Nederland kan ook de sightseelngdollars goed gebruiken. Op verzoek van de „Autokam pioen", uitgave van de A.N.W.B., heeft de minister van Verkeer, ir. H. Vos, het volgende medegedeeld over onze auto-Import: Tot 21 December 1.1. werden ln to taal 7165 automobielen geïmporteerd. Bestellingen voor ruim 7000 wagens konden niet worden uitgevoerd. Als „cadeau" kwamen circa 750 auto's naar ons land. Momenteel hebben we een wagen park van enige tienduizenden per sonenauto's. waaronder er echter vele zgn, die niet erg „mobiel" meer zijn. Ruw geschat staat minstens een kwart van de wagens pe. manent ln garages om te worden opgelapt. Elke dag zullen er wel een vijf en twintig dertig het auto-ondermaanse ver laten. hetgeen neerkomt op een po tentiële vermindering van een kleine tendulzend wagens per Jaar. Om vooruit te komen, moeten we dus ieder jaar minstens een tienduizend nieuwe automobielen invoeren. Importeren we minder, dan gaat ons wagenpark wel kwa litatief vooruit, maar kwantitatief blijft de curve omlaag gericht. Dit alles gevoegd bij 't chronisch tekort aan onderdelen, de overbelas ting der reparatie-inrichtingen en het daaruit voortvloeiend tekort aan vakmensen doet begrijpen, dat de vooruitzichten niet erg rooskleurig zijn. Oorspronkelijk was het plan, gedu rende 1946 vijf en twintig duizend personenautomobielen in te voeren. In verband met de defdezenpositle konden slechts voor 14.243 wagens buitenlandse betalingsmiddelen be schikbaar gesteld worden, doch ook hiervan ls slechts de helft daadwer kelijk geïmporteerd. Op de 14.243 verleende invoervergunningen kwa men nameltjk slechts 7165 automobie len in Nederland aan, rond 7000 be stellingen konden dus niet worden uitgevoerd, in hoofdzaak vanwege de beperkte leveringsmogeltjkheden. De 7165 personenauto's werden als volgt verdeeld over de verschillende provincies: Groningen 235, Friesland 263, Drente 132, Overijsel 389, Gel derland 845, Utrecht 401, Noord-Hol land 1377, Zuid-Holland 1395, Zee land 316, Noord-Brabant 578, Lim burg 399 en overheidsdiensten 835. Minister Vos gaf ten slotte het volgende overzicht van de toewijzin gen der personenauto's, gegroepeerd volgens de beroepsklassen. Volksgezondheid artsen, zieken huizen e.d.) 24 pet., veterinaire dienst (veeartsen e.d.) 4 pet., handel en in dustrie 32 pet., landbouw en voedsel voorziening 7 pet., wederopbouw 5 pet., vervoermaatschappijen, ver- huurinrlchtlngen en taxibedrijven 4 pet., gemeenten, provinciën, water schappen en utiliteitsbedrijven 6 pet., sociale en culturele Instellingen en geestelijke verzorging 3 pet, publici- teitsbedrjjven (couranten, drukkerijen e.d.) 1 pet., vrije beroepen en diver sen 3 pet. en overheid 11 pet Hilversum I geeft nieuws om 7 u, 8 u, 1 u, 7 u, 8 u, 10 u NCRV 7.30 Cunningham, orgelbespeling 8,15 Het Bascilia koor 8,30 Morgenconcert 9.30 Yehudl Menuhin llu Piano recital 12 u Metropole-orkest 12,20 Duo André de Raaff 13,15 Vrij en blij 14 u Orgelspel 14,20 Van oude en nieuwe schrijvers 14,40 SScksische Staatskapel 18,30 Arn hem^ Blaaskwartet 17,15 Bekende mannenkoren 17,45 Stafmuziekcorps 19,30 Geestelijke liederen 20,08 en muziek Hoe zoekt het leger zijn toekomstige officieren 21 u Omroep orkest o.l.v. Henk Spruit 23 u Avondconcert „Een droom" ts dit blousje van witte organdi, en een heer lijke afwisseling van de nuchtere, sportieve bloesje» die wel prac- tisch, maar verre van romantisch zijn De blouse ls versierd met plisséwerk en sierknoopjes Hilversum II geeft nieuws om 7 u, 8 u, 1 u, 6 u, 8 u en 11 u VARA: 8,15 De roden roepen 8,20 Vrijdag morgen-operaprogramma 9 u Can- tibil'-septet VPRO: 10 u Morgen wijding VARA: 10,20 De Regenboog 11 u Imperio Argentina 11,30 Ope rette-programma AVRO: 12,30 Sport agenda12,35 The Skymasters 14 u Kookkunst 15,20 Herhaling hoorspel VARA: 10 u Miller sextet 16,30 Tussen twaalf en zestien 18,20 Kwartet Jan Corduwener 19 '5 „Toe lating tot de buitenlandse dienst" VPRO: „Strijd om de mens" VARA: 21 u Men vraagt en wij draaien 21,50 Buitenlands weekoverzicht 21,45 E<)dy Walis 22,15 Jazz-uitzending 23,15 Symphonisch Concert Uitgebreide nakomeling schap De Amerikaansche mra. Rho- da Francea Wafford die op 91- Jarigen leeftijd te Lexington (Kentucky) la overleden, telde een nakomelingschap van vier dochters ee vier zoons, vijftig achterkleinkinderen, een en twintig achter-achterkleinkinde ren en een achter-acht-r-achter- kleinklnd. De minister van Justitie heeft aan de Tweede Kamer enige cijfer» doen toekomen omtrent de criminaliteit. Over de Jaren 1944 en 1945 staan on voldoende gegevens ter beschikking ten gevolge vsn de oorlogsgebeurtenissen; eveneens ls het nog niet mogelijk over 1948 een betrouwbaar overzicht te ver strekken. Ten einde althans enige Indruk te kunnen geven deelt de minister mede, dat tijdens het eerste halfjaar 1946 op de rechtbankparketten zijn aangebracht 21.569 zaken bij den strafrechter, 12,875 bij den economischen rechter en 2.678 bij den kinderrechter; totaal 37.122 za ken. Het aantal zaken, dat per 1 Novem ber 1948 door de krijgsraden nog be handeld moest worden, bedroeg in to taal 6.478. De Bakkerspatroonaverenigingen uit Oost-Overtjsel hebben slch tot den mi nister van Landbouw, Vlsschertj en Voedselvoorziening gewend met het ver zoek niet over te gaan tot het doen verwerken van mais ln het brood. De mais, die de regering ter beschikking heeft, aldus de verenigingen, kan beter bij de boeren geruild worden voor tar we of rogge, welke beter geschikt ls voor het bakken vsn brood, terwijl de boeren over het algemeen liever mals asn het vee zullen voeren. (Van onzen Haagsen correspondent.) Tot degenen, die te lijden hebben van de koude en het kolengebrek be hoort ook een berucht oude bekende van het Nederlandse volk, te weten de Höhere SS— und Polizeiftihrer Rauter, die naar men weet zich te Arnhem in voorlopige hechtenis be vindt. Het Huis var» Bewaring aldas- heeft nl. geen kolen meer, Zodat t.' sedert drie weken al niet meer ge stookt wordt. PARAPLUIES, hoeden, handschoenen, wandelstok ken. tassen, rugzakken, regenjassen, fototoestellen, muziekinstrumenten en honderd en-één andere voorwerpen, worden door vergeetachtige reizigers In de treinen achtergela ten. "Wonderlijk, ln een iljd waarin vrijwel al dl» din gen niet of moeilijk ver vangbaar en bovendien vrijwel altijd schreeuwend duur z(jn. De statistieken van het Bureau Gevonden Voor werpen. der Ned. Spoor wegen, wijzen er op, dat ln het afgelopen Jaar. het aantal gevonden voorwer pen gestadig ls toegenomen Hetgeen verklaarbaar is. want ook het aantal reizi gers steeg. In het geheel werden dan 75.204 artikelen door eer lijk» vinders bij Je Spoor wegen ingeleverd Daar van konden er 26.262 (35".) onmiddellijk aan de eigena ren worden teruggegeven De rest (48.942 stuks!) werd naar het reeds genoemde bureau te Utrecht gezon den, waarslechts 39.785 aanvragen binnen kwamen van reizigers die ln de treinen iets hadden laten liggen. Van die 39.715 aan vragers konden er 9.675 worden geholpen Aan de overigen (30.116) moest be richt worden gezonden, dat het door hen verloren voor werp niet In handen van een eerlijken vinder was gekomen. In totaal kon echter 47% van het aantal gevonden voorwerpen aan den reehtmatlgen eigenaar worden teruggegeven. Voor de oorlog bedroeg dit per centage omstreeks 70%. We mogen hieruit onge twijfeld wel afleiden, dat het Nederlandse volk. al thans het reizende publiek, minder eerlijk U geworden Maar.... uit cijfer» blijkt toch ook, welk een won derlijke nonchalance velea ten opzichte van hun be zittingen hebben Immers, van de 75.204 gevonden voorwerpen werden er 39.207 (47%) niet opge vraagd! En daar waren min der fraaie handschoenen bij en andere voorwerpen, die weinig waarde meer heb ben, maar er waren ook vrij kostbare stukken on der, zeer kostbare zelfs wier eigenaren nimmer bij de Spoorwegen zijn gek i- men, om te Informeren, of hun eigendom daar wel licht was gebracht. Gebrek aan vertrouwen ln de medemensen? (Spoor-Nleuws-Dlenst) klopt Iets niet met de woningdistributie ln ons land. De woningnood ls ontstellend van armetingen, de eerste 10 jaar la 't einde nog niet in zicht en toch worden villa's in gebruik genomen voor overheidsdiensten, zijn blokken flats Ingericht om als bureau te dienen voor een of andere „instantie", worden woonhuizen gebezigd als kantoren, zelfs als opslag plaatsen. Militaire staven bewonen landhuizen als paleizen en de Neder landse burgers huizen met drie gezinnen ln één woning, kunnen helemaal geen huis vinden of „wonen" in stallen, schuren, zelfs in bunkers en kippen hokken. Boven de Moerdijk is ddt laatste euvel wel niet verbreid, maar gaat U maar eens in Zeeland of in Limburg of ln Brabant kijken. U keert spra keloos terug! WEDEROPBOUW. Onmiddellijk na de bevrijding kregen wij er in Nederland een nieuw ministerie bij, het ministerie van Wederopbouw. Dat departe ment was nuttig en nodig en aan het hoofd stond een alleszins be kwaam man, minister Rlngers. In verband met zekere gebeurtenissen achtte Ir. Rlngers het nodig af te treden. Dat was z(]n goed recht. Wat niet recht is, maar hopeloos krom en scheef, is het feit, dat nog steeds geen nieuwe minister van Wederopbouw werd benoemd. Een van de andere ministers neemt die functie eenvoudig zolang waar! Waar nu reeds van bovenaf zo'n deprimerend voorbeeld wordt gege ven, is het dan een wonder, dat ook ln de lager# regionen domweg wordt geslapen? In de ogenblikken, dat men wakker is, wordt er gepraat, einde loos gepraat, maar niets gedaan. Er bestond een mogelijkheid ln België een grote partij glas te ko pen. Over die aankoop is zolang ge praat, dat toen eenmaal tot aankoop werd besloten, de optie was verlopen en het glas naar elders verkocht. Geen nood, zei Den Haag, dan kopen wjj ln Canada glas. Dat dit glas drie maal zo duur komt, alleen al door het vervoer bijvoorbeeld, mag niet hinderen, zoals men dat in ons mo derne Nederlands noemt. Er kwam één proefzending uit Ca nada en bij aankomst bleek deze zen ding vergruizeld te zijn. Dus, conclu deerde Den Haag, ls deze manier ook onmogelijk en zag men van het Ca nadese glas af. Voor de oorlog ech ter vervoerde alleen onze Holland Amerika-Ujn duizenden vierkante me ters glas naar Mexico en brak 1, zegge één procent. Waar zit hier de fout? Waarom kon nu niet, wat steeds normaal was? PLANNEN. Plannen zjjn er genoeg. Plannen op papier en plannen van gips. Rotterdam, die dode stad, dood, om dat het hart er uit werd gerukt (en zonder een hart kan zelfs een stad niet leven) heeft een prachtig wederopbouwplan. Moderne wegen en boulevards, grootse pleinen met huizenblokken onafzienbaar, met lanen en parken, scholen en bad huizen. Jawel, op papier en als keu rige maquette. Zeker, er wordt in Rotterdam gebouwd. Er zjjn zelfs al twee complexen gereed geko men. Een bioscoop en een dancing, an nex feestzaal. Al die duizenden Rot terdammers, die bjj elkaar inwonen, die in de randgemeenten zjjn onder gebracht, toen de stad wegbrandde, die huizen in noodkrotten langs de Rotte en in het Witte Dorp, zjjn dol- bljj met deze nieuwe aanwinsten. Gaat U het ze zelf maar vragen In Den Haag werd het Bezuiden- houtkwartier weggebombardeerd. Door een noodlottige „vergissing" werd gezegd. Heeft dan deze vergis sing niet nog eerder recht op her stel, dan verwoeste stadswijken, die verdwenen, omdat het niet anders kon? In de buurt van de Laan van Meerdervoort werden blokken en blokken huizen afgebroken, om ruim te te maken voor de verdedigings- waan van de Moffen. Moeten deze mensen niet geholpen worden aan 'n nieuwe behuizing? Ook Den Haag heeft een fraai plan, het plan-Dudok.* De maquette kunt U er al zien. Maar een maquette is te klein om erin te wonen. Ter oplossing van het wo ningprobleem worden in Den Haag wat huizen afgebroken, om toegang te krjjgen tot het Alexanderveld. Kent U het Alexanderveld? Dat is namelijk één en al toegang TREURIG. IJmuiden werd gesloopt, Den Helder voor een groot deel met de grond gelijk gemaakt, Caatricum afgebrokenZeeland werd on der water gezet. Limburg en Bra bant platgeschoten, de Wieringer- meer geïnundeerd, het hart van Groningen verwoest. Overal in het land dezelfde ellende Kent U dat grapje van het ver loofde paar, dat in een speelgoed winkel wjjzende op een paar poppen huisjes, vroeg: „Hebt U dat niet iets groter?" Lach er maar om, lezer, dat deden wij ook, maar is het niet In-treurig. Illustreert het niet de hang naar een eigen home, het verlangen naar een plekje om te wonen, om huiselijkheid te vinden en de beslotenheid en rust van een „thuis?" Is het dan wonder, dat bittere woorden opwellen, bij het zien van kasten van villa's, waarin van 's morgens negen tot 's avonds half zes een bureau voor aardappel- contróle of een dienst voor landbouw- herstel _is gevestigd De rest van de 24 uur staan ze leeg, ongebruikt. Is het niet een schandaal, dat er kas telen bestaan, met of zonder aange bouwde vleugels en voorzien van alle moderne comfort, waarin kantoren van de bijzondere rechtspleging zjjn ondergebracht? Inderdaad ls dit een heel bjjzonder recht. Het is onrecht. Het ls verkeerd en het ls scheef. En het is een onhoudbare toestand, die schreeuwt om verandering. W. OLIEMANS. door J. S. FLETCHER. •6) Om twintig over twee «tand zjj geheel klaar voor een venster te wachten, vanwaar zij den voorkant van het huia goed kon zien. Om half drie reed het rijtuig voor met twee pracht voe gen bespannen; een paar minuten later verscheen Nesta en een oogenblik later rolde het rttuig de oprijlaan af in de richting van Barford. Esther verzamelde paraplule, jaa en handschoe nen en ging naar de kamer, waarin zfl Pratt gesloten had. Het was doodstil in het verlaten gedeelte toen zjj den sleutel omdraaide, naar binnen ging en de deur aohter zich sloot. Binnen in de kamer was het even «til en zfc keek ver schrokken naar de onbewegelijke gestalte ln den hoogen leunstoel Pratt lag op z$jn gemak, zfln beenen ver uit gestrekt over den vermolm: en vloer, achterover tegen het mottige trijp. Hjj lag zoo gW, dat b«t leek oi hij dood was. Maar Erfier had die drup peltjes al op menigeen beproefd en zj) wist, da: hjj slechts in een heel diepen slaap gedompeld was, waaruit niets of niemand hem vooreerst zou kunnen wekken. Zjj keek hem eens onder zoekend aan, lichtte als een geoefend verpleeg ster een zijner oogleden op en ledigde dan vlug en systematisch al «tjn zakken. Het verzegelde pakje, dat hjj dien morgen uit de safe genomen had, het bundeltje bankpapier, dat Murgatroyd's vrouw geretourneerd had, nog een pakje bank biljetten, samen een belangrijk bedrag, een beurs met goud en zilverstukken, dat a"es stalde zt) op de stoffige tafel uit. Dan zoo bedaard, alsof zij de wasch uitzocht, gingen het papier en zilvergeld ln haar taseh en echeurde zij de verzegelde enveloppe open. Er waren vijf papieren ln die enveloppe en Esther keek ze met buitengewone zorg ln. Eerst was er een volmacht voor Pratt, om zekere aandee len, ten name van Anna Mallathorpe. te ver koópen, het tweede dito, alles ln orde, uitgezon derd d« iytadteekerung. Het derde was de alge meene volmacht, waar zooveel over t« doen was geweest, bet vierde de brief, dien mevrouw daags voor het ongeluk van Harold geschreven had, het vijfde Jan Mallathorpe's testament. Hier eindelijk had ze dat papier, waarover mevrouw Mallathorpe half gek van angst haar verteld had. Zjj was een vrouw met een helder verstand Zij las het document aandachtig door en be greep onmiddellijk, hoe gewichtig het was. En dan blikte zjj met minachting neer op den roer- loceen Pratt, neen, zij zou niet zoo'n hoog spel spelen, zij zou hooien, terwijl de zon scheen. Esther was van hetzelfde gevoelen als Parra- white, beter één vogel ln de hand dan de moge lijkheid van meerdere dozijnen in de lucht. Zij stak de vijf papieren weer ln de enveloppe, greep haar eigendomman en zonder Pratt nog een blik waardig te keuren, verliet ztj de kamer Zif sloot de deur achter zich en nam den sleutel mee. Vandaar ging zij rechtuit naar mevrouw"s titkamer en de laatste en belangrijkste scène an Esther's waagstuk ving aan. I Mevrouw Mallatfcorpe zat aan att open ven ster en keek lusteloos naar de boomen, van het park. Sinds den dood van haar zoon had zjj deze kamer zelden verlaten en sprak h(jna tot niemand, behalve tot Esther Mawson, De tegen woordigheid van haar dochter Irriteerde haar en op advies van den dokter kwam Nesta dan ook zoo min mogelijk bij haar, al zorgde zij, dat het haar moeder aan niets ontbrak. Den geheelen dag zat zij te piekeren en te mijmeren en Esther begreep goed, dat zij op weg was om gek te worden. Zfl dacht steed» aan dat eene ding, hoe Pratt te vangen en het testament in handen te krijgen. Langzaam keer de zij het hoofd om bjj het binnentreden van haar kamenier en begon toen met zwakke, klagende stem: „Je hebt me twee heele uren alleen gelaten. Hoe lang ben je al klaar met eten? Ik zou je noodig gehad kunnen hebben." ,,Ik had wel wat anders te doec voor u", zei Esther en trad recht op haar toe. „Kijk eens, hier, 1 k h e b h e t." (Wuidt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 3