LEIPZIG: OASE IN DE WOESTIJN Nieuws uit Engeland Winkelstaking in België Wij spelen Bridge Waar blijft toch het Vijf maanden hoogspanning j Driedubbele spiegeleieren en kaviaar D» „Mess©" in de greep van de politiek Wel kunstaardewerk tegen hoge prijzen De huisvrouw kan niet langer wachten Als protest tegen de regering Een late ontdekking. MAG IK U VOOW STELLEN AAM RECHERCHEUR. DE. LA^E? IK. STEL'T ZEEQ^OP PRyS MET U TE WO- feEN SAMENWERKEN INSPECTEU; (Van een Berlijnsen correspondent van het A.N.P.) Leipzig ziet er ln deze dagen vrien delijker uit dan enige andere grote stad In Duitsland. Veel vlaggen, veel vertier, pae geschilderde trams en zorgvuldig van sneeuw gereinigde straten en bovendien talrijke straten, die de dans van bommen ontsprongen zijn. Dat z(jn alles dingen, die men elders ln dit land vergeefs zal zoe ken. Men krijgt er de ^indruk, dat het stads- en landsbestuur en ook de Sovjet-autoriteiten geen middel on beproefd hebben gelaten om met deze tweede na-oorlogse Messe een goede beurt te maken, nadat vorig jaar de eerste tot een vrfl povere mislukking was geworden. Er vloeide ln de avonduren over vloedig licht over de binnenstad, hoe wel ook in Leipzig iedere K W een kostbaar bezit is. Sommige der veie tentoonstellingshallen waren ovejver- warmd. Voor veertigduizend slaap kamers waren extra kolenrantsoenem verstrekt en 39 extra treinen, (Me in urenlange moeizame worsteling door de sneeuwvlakten van Saksen waren geploegd, verzwolgen de htAen ,die overal in Duitsland zo node gemist konden worden. Er waren weer wijd vertakte organisaties opgezet om de paar honderd duizend bezoekers der Messe, die van elders kwamen, on der dak te brengen. Drommen sneeuwruimers Drommen mensen, mannen, vrou wen en kinderen, waren op de toe gangswegen tolt de stad aan het werk gezet, ovn een weg vrij te ma ken voor (Je sneeuwmassa's, aic Leipzig daags vóór de opening der Messe dreigden af te sluiten. De Sovjet-autoriteiten hadden het voor de buitenlandse bezoekers merkwaar dig gemakkelijk gemaakt de zóne- grenzen te passeren. De grote Neder landse afvaardiging kwam vrijwel zonder enige formaliteit, z(J het mei des te, meer moeilijkheden met de sneevjw, ln Leipzig aan. Ajn de bewegingen der vreemde lingen werd niets in de weg gelegd, tenzij de opdringerigheid der Duli- s/ers, die hen voor de gereserveerde restaurants aanschoten om gouden horloges aan te bieden en daarmee te bewijzen, dat er in Leipzig mei alleen iets te zien, doch ook wel iets te kopen was. Ook de „Verpflegung der duizend buitenlanders, die de Messe bezochten, was vol goede be doelingen. De Russen, bekend met de lu cullische aanspraken van reizende zakenlieden uit Denemarken, Zwe den en Holland, hadden zich daarenboven nog opgeworpen als zeer royale gastheren door het eerste restaurant der stad te ex ploiteren als een bonnenvrjj eethuis met een menu dat varieerde van driedubbele spiegeleieren tot ka viaar, alles uitsluitend betaalbaar in vrije valuta: dollars, ponden, Zweedse kronen of Zwitserse francs. Bulten liep het er storm van veronwaardigde Duitsers, die zich deze geneugten zagen ontgaan. Binnen waren er hooglopende woor den tot gasten, die slechts over mili taire ponden en dollars beschikten en deze niet onder de vrije valuta ge klasseerd zagen. Maar alles bijeen is voldoende om te bewjjzen hoeveel er de bestuurders der Sovjet-zóne aan gelegen was, br) deze gelegenheid zo goed mogelijit voor de dag te komen, want was de Messe in het verleden een aangele genheid voor heel Duitsland, thans was zij nog voornamelijk een show van de industriële capaciteit der oos telijke zóne. Wel waren er veel fir ma's uit andere zónes vertegenwoor digd, maar het gros der inzendingen kwam toch uit het Oosten en uit Berlijn. Men kam zelfs zover gaan vast te stellen, dat, met zoveel an dere eigenlijke onpolitieke zaken, deze grootscheepse koopmansbeur ln de greep der politiek is geraakt. De Duitse Zentralverwaltungen voor de sowjet-zóne hebben er de grootste expositie ingericht, om de vreemde lingen ervan te overtuigen hoever de industrieële ontwikkeling daar gevor derd is. Een pompeus geval Alles bijeen is deze Leipziger Messe XIV. Het spel uit onze vorige rubriek. De kaartverdeling was: S. 10—8—7—8—4 H. 9—8—5—4 R. a—10 KI. a—h. S H. a—v—8 R. vb KL vb10 Zuid moet op dit «pel 8 schoppen spelen en Wesj komt uit met ruiten 6 Zuid neemt in Noord met het aas. Hij riskeert niet de slag naar zijn hand te laten lopen, te meer omdat hij de rui ten 10 kwijt kan op zijn derde klaver in eigen hand. In tweede en derde slag haalt Zuid de troeven er uit en dan met klaver 10 naar kl. aas. Vervolgens kl. heer en dan met een troef naar eigen hand en op klaver-vrouw gaat de ruiten 10 in N. weg. Dan met een kleine troef naar Noord en vandaar harten 9. Zet Oost niet de 10, dan laat Zuid die 0 open en West komt aan s'.ag met harten boer. En wat moet West nu terugspelen? Met harten speelt hij in aas-vrouw en met ruiten of kla ver in de dubbele renonce. Zuid troeft dan in Noord en gooit ln eigen hand harten vrouw weg. Zet Oost wel de 10, dan Zuid de vrouw, West de heer en vrat moet deze dan terugspelen. Harten boer? dan neemt de aas en de 8 ln. Noord is goed voor de I. Men ga dit even nal Een Engelse bridge-expert geeft de raad om wanneer men ln tweestrijd over het al of niet openen op een z.g grensgeval, altijd te openen omdat aan val altijd een voordeel is. In een groot tournooi kregen de Zuldspelers o.m. de volgende kaart 'n handen S. ahv 10, H. heer—9—4—S, R. 9 4 2. Kl. boer- 5 Enkele spelers openden niet op dit spel en misten daardoor een klein slam ln sans of klaver, Want de partner had S. 5—4, H. aas7, R. hv3. Klaver h—v—7—6—4. In het Weense systeem wordt op de kaart van Zuid met 1 klaver geopend en zeker een klein slam bod bereikt. Volgende week eer» nieuw spel ter •vpïdenk'c^. een zeer pompeus geval. Er rijn 5000 firma's vertegenwoordigd en wat 8$ te zien geven is enerzijds een bewijs voor de achterstand, die in de Duitse industrie door de oorlog Is ontstaan, anderzijs een bewijs voor de beperkt heid, waarmee zij weer aan de vraag naar producten van allerlei aard kan voldoen. Wel hoorde men uit vrijwel aller mond de klacht, dat de bedrij ven niet of slechts uiterst beperkt m staat zijn de door hen tentoongestel de artikelen inderdaad te leveren. Dit alles wordt echter opgediend met een show, die herinnert aan de voor-oorlogse Messe. De nieuwe nood er ln r.jjn de rode spandoeken, die men voor deze gelegenheid op de diverse paatsen der stad heeft opgehangen als uiterlijk teken, dat deze Messe ook bedoelt een poli tieke propaganda te zijn. Bij de beoordeling dezer beurs moet men evenwel voorop stellen, dat niemand redelijkerwijs meer kon verwachten dan inderdaad ge boden wordt. Het feit, dat wellicht het gros der dingen hier alleen maar staat om te bewijzen waartoe de Duitse industrie weer in staat zou ztjn, wanneer de voorwaarden voor haar nieuwe ontwikkeling vervuld waren, neemt niet Weg,, dat reeds een belangrijke vooruitgang sedert het vorig jaar te constateren is. P Kolennood en politiek - Huwelijk van Mary Churchill De Kon. Familie in Zuid-Atrika (Van een bijzondere briefschrijver) Zes weken van onafgebroken vorst, sneeuw en ijzigen wind, waarin dertig zonloze dagen, hebben ln een periode dat de vraag naar steenkool, gas en ehectriciteft toch 61 abnormaal groot was een crisis dien ontstaan, die onge ëvenaard is in de Britse historie, en waarvan de schuld natuurlijk op het toch al zo onfortuinlijke Labour gou vernement geschoven wordt. Scherp ts de oppositie-drillek fti het Lagerhuis onder leiding van dien ou den ijzervreter Chutclll die met vlijm scherpe tong zijn opvolger, AtVee over den deplorabelen toestand te lijf gaat. Hij verwijt de regering ntet zozeer de impotentie om op dit moment steen kool te produceren, als wel het gemis aan vooruitzienden blik die deze criSts deed ontstaan. In bijtende bewoordin gen vraagt hij sarcastisch of het mi nisterie van plan is om maatregelen te nemen om van de zomer, bij een komende droogte, een chaos als deze te voorkimen! Toch is het t oude saamhorig heidsgevoel, dat we uit den tijd van Duinkerken kennen, da^ ook hier weer de handen ineen doet slaan. Serviesgoed? QNDAh'KS de vele beloften is het nog steeds droevig gesteld mei de voorziening met serviesgoed. On telbare huishoudens hebben dagelijks te worstelen met het tekort aan kop jes en schoteltjes, berden, kommen en dergelijke. Natuurlijk weten we, dat ook op dit gebied de prodnctie nog niet- zo kan zijn als wij het gaarne wensen. Toch hebben wij ons dezer dagen ondanks onszelf weer eens duchtig geërgerd. Blikkend iu de etalage van een grote zaak in z.g. huishoudelijke artikelen in een onzer provincieplaatsen, zagen we het. Daar stonden tussen wat keukenuit- zetten (ook al onbereikbaar voor de schoteltjes en platte borden voor de prijs van 46 cent. Of er ook punten bij moesten worden ingeleverd, stond niet vermeld. Het geluk of het ongeluk wil„ de, dat wij juist van een anti-duurte- betoging kwamen en dus enigszins „ge. laden" waren. Wij naar binnen. Een winkeljuffrouw stevende snel op ons af en vroeg ons onze wensen kenbaar te maken. Wij wilden enkele kop en schoteltjes ko pen. „Hebt u punten?" werd ons ge vraagd. Neen. die bezaten wij niet- „Alleen op punten, meneer". Och, de winkeljuffer kon er ook wel niets aan doen. maar wij werden werkelijk boos op dat moment. Rondkijkend in de wi..kel zagen we stellingen en tafels vol kannen en kruiken en vaasjes en pullen en nog eens vaasjes. Vlak bij ons ontwaarden we een theeservies. „Is dat ook op punten?" vroegen we de winkeljuffrouw. „Neen. meneer dat kunt u wel krijgen. De prijs is f 46,50".i| Verwonderde ogen onzerzijds, waarop werd geantwoord dat het ook kunst huisvrouw) enkele aardige kop en aardewerk was. Vier kop en scho- Aangelokt door hel vrij warme voorjaarszonnetje waren Zondag velen naar hel Eandvoortse strand getrokken. Op de terrassen heerste een gezellige drukte. (Anefo P-) tels, een theepotje, een melkkannetje, ene suikerpot.... per «tuk dus onge veer zeg én een halve gulden. Lezera, op dat moment had ik een grote kei kunnen pakken en de hele boel voor mij kapot kunnen smijten. Stel u gerust, we leven in "n beschaafd land, met stenen gooien is verboden. Ik zei alleen: „Neen, dank n wel" en ver trok. Tenslotte kon de winkelier er ook niet zo veel aan doen. dat men hem niet wat and-rg ten verkoop aan biedt. Enhij moet toch ook leven. 'De fout zit hém bij di fabrikanten De massale hoeveelheid pullen en Sier- bordjes. kunstaardewerk melkstellen en serviezen bewijzen overduidelijk, dat er wel materiaal is. Alleen de ver diensten op deze spullen zijn honder den procenten hoger. Veel wordt er van den arbeider gevraagd. Produceren mijne heren, meer produceren. Ons welvaartspeil moet immers omhoog. Accoord. Maar dan dient er oök een beetje meer om den arbeider zelf te worden gedacht. Wat heeft hij er aan of de prijzen van verlichtingsartikelen naar beneden gaan? Een lampekap koopt hij mis schien twee maal in zijn leven, een gloeilampje éénmaal in een jaar. Een bord or van te eten, een kopje om uit té drinken heeft hij dagelijks nodig. Zeker er zijn duizenden drinkglazen tien cent verkocht Helaas slechts in enkele grotere plaatsen. Elders vraagt men voor een aluminium bekertje nog f 1 (zegge honderd cents). Het publiek kan hier in de eerste plaats een daad stellen. Koopt de siervazen, koopt dat zg kunstaarde werk niet ende fabrikant moet, wil zijn bedrijf blijven draaien, wel iets anders maken, iets waar wel vraag naar is. Daarnaast dient de overheid hier drastisch, zeer drastisch in te grijpen. Deze gang van zaken ts onduldbaar Dat mag en kan zo niet voortduren. Verandering en verbete ring in deze is geboden en. .v. ten spoedigste. De Nederlandse huisvrouw kan wach ten, de Nederlandse huisvrouw is prac- tisch en weet zich lang te redden als het niet ander kan. Maar dit kan anders, dus moet het nders. Eenvoudig en goed serviesgoed tegen billijke prij zen. desnoods nog op punten maar dan voor iedereen en in voldoende mate, is noodzakelijk. Zolang we dat missen en wel de sier vazen en het kunstaardewerk te koop is, Is de zaak niet l» orde. Na de be vrijding zijn nu bijna twee jaar verie pen. Het wordt zo langzamerhand tijd. W. KOK. Typisch voor deft sportifeven geest in Engeland i«, dat terwijl Churchill de felste woorden naar Mr Atlee'a hoofd slingerde in het Lagerhuis, laatstge* hoemde een welkome eeregast was op het huwelijksfeest van Churchill'» dochter Mary. Een huwelijk dat een van de belangrijkste society-evene- menten was van de laatste dagen, om dat Churchill* dochter eigenlijk de personificatie was van het Engelse meisje in den oorlog. Dienende tn de A T S klom zij van soldaat op tot of ficier en zij commandeerde een der zoeklichtbatterijen bij de verdediging van Londen. Later vergezelde zij haar vader vaak in de functie van particu lier secretaresse op zijn velé belang rijke reizen. De geïllustreerde bladen mogen als gevolg van de kolen-crisis niet ver schijnen, vandaar dat er n°8 weinig foto's over dit huwelijk zijn gepubli ceerd. In de buitenlandse politiek is Enge land dè laatste tfjd biet gelukkig ge- geest,. Dominerende wereldposities worden zonder slag of stoot prijsgege ven. Egypte webd militair ontruimd,. Palestina is men bezig over te hevelen naar de ÜNO. Over twee jaar krijgt Voor-Tndië zelfbestuur. Al deze bittere pillen krijgt het En gelse volk van zijn premier te slikken en de eerste minister heeft er een on gemene slag van om zijn Lagerhuis steeds voor een voldongen feit te stel len. En steeds weer is het Churchill die overal het naadje van de kous wil weten en met snijdende tong de fouten in het politiek beleid van zijn tegen standers aatftoont. Of het hem en zijn partij echter gelukt zou zijn het beter te doen valt te bezien. Vooral de steeds groter wordende drang naar Zelfbe stuur in de zg „onderdrukte staten" is een tijdsverschijnsel waarmede ieder koloniaal rijk te maken heeft. De Koninklijke familie slaat de ge beurtenissen in Engeland thans uit Zuid-Afrika gade. Na een reis van drie weken aan boord van het nieuwste en grootste Engelse slagschip „Vanguard" begon de Koninklijke familie haar spoortocht door ons oud-Hollandse ge bied. Het doet het hart goed «1 die Ne derlandse namen te lezen van dignita rissen die aan den Koning worden voorgesteld. Men is hier echter afguns tig op het Koninklijk gezin, dat daar in de nieuwste Zomertoiletten «Jon heerlijken Zuid-Afrikaansen zomèr ge niet terwijl men hier zit te rillen van de koude. 'sKonlngs broer, de hertog van Glouchester, pas afgetreden gou verneur van Australië, neemt 's Ko- nings plaats tijdelijk in. De geboorte van Prinses Marijke werd hier in alle bladen met groot en thousiasme vermeld. Door «Ie oorlog Ig Nederland in Engeland bekend ge worden en de belangstelling voor ons Koninklijk Huis is zeer groot. De B B C riep een volkomen onverstaanbare naam om voor de kleine Prinses, maar wij Hollanders konden «r de naam Ma rijke wel uithalen. Onze gezant gaf een grote partij voor alle Nederlanders te Londen om het heugelijk feit te vieren en het handje vol milltairèn van land- en zeemacht dat nog In Engeland vertoeft kreeg een vrije dag. In gedachten «waren wij al len ln het vaderland. De Rotterdammer P. v. d. Pol behaalde het Nederlandse biljartkampioen schap anker kader 71/2. De kampioen (geheel links) met zqn rivalen van Vliet, Sweering en Piet de Leeuw (v. 1. n- r.). Laatstgenoemde verbeterde zijn Nederlands record algemeen gemiddelde en bracht dit van 17.21 ep 17.15. (Anp P.) tn België was gisteren geen pakle sigaretten te krijgen; men kon zich niet laten scheren ef knippen, geen borreltje kopen, geen wasgoed afleve ren en niet naar de bioscoop gaan. volgeas oproep van de wlnkeHersver enigingen werden namei|)k de winket» in het gehele land vier-en-twlntlg uur lang gesloten gehouden, als demon -tralie van protest tegen de financiële en economische politiek van de regering, tn het bijzonder tegen de onlangs In gevoerde prijsverlagingen voor zekere eerste levensbehoeften. Deze verlaging varieert van vier 'tot yftien procent. De winkeliers geven toe, dat prifoveilaging noodzakelijk is, doch beklagen zich er over, dat met hen geen overleg is gepleegd Voorts eist men. dat aan een prijsverlaging ook ten herziening van omzetbelasting en dergelijke gepaard zal gaan De btosco pen staakten mede als blijk van sym pathle. De magazijnen van „Selfrtdge" en Gamage" te Brussel waren echter ge opend. Als voorzorgsmaatregel tegen eventueel protest van de zijde der klei ne winkeliers werd door speciale bevel- igingsg roepen van het personeel dier •nagazijnen rond de gebouwen gepa trouilleerd. Men had maatregelen geno men voor eventuele ontruiming van de gebouwen en bescherming van koopwaar en etalageruiten in geval van nood Vandaag zal een delegatie der staken de winkeliers een bespreking hebben met de ministers Huysman en Llebaert. Bereden politie bewaakte de regerings- tMtÉOWth. In een koeienstal op een boerderij bij Trondhjem heeft men een Rus aangetroffen, zekere Vasili Rem- bofski, die er uitzag als een Ro- binson Crusoë, met lange haren en baard en gekleed in lompen. Hij bleek destijds ontsnapt te zijn uit een Duits krijgsgevangenenkamp bij Levargor en zich sindsdien ver borgen te hebben gehouden in de bossen. Hij kwam met de handen omhoog te voorschijn, want hij had nog niet vernomen van de Duitse capitulatie door T. N. ADEMA. 11 Het gericht van juffrouw Kapteln stond op regen en storm en er was iets aoo agressiefs ln haar houding, dat het niet moeilijk te raden was, dat z# rich had voorbereid op de bespreking van een financieels transactie waarbij vast stond, dat de onderhandelingen allesbehalve vlot gou den verloopen. „Ik kom", zei de juffrouw, „voor de laatste maal met de kwitantie en ik u d'r wel bij zeg gen, dat mjjn geduld nu uitgeput Is en dat ik eindelijk mtjn geld wil." „Kijk eens", zei Hans, „lk „Ik k(jk niet meer", zei juffrouw Kaptein, „ik wil m'n ceenten. U hebt gezegd, dat u binnen kort van betrekking dacht te veranderen." „Dat U inderdaad het geval", set Sana ben vanaf heden niet langer ln dienst bjj de Elite-Stofzuigerfabriek." „Staat u op straat?" vroeg de juffrouw ver schrikt. „Geen denkeu aan", zei Hans, „lk ben ehalleen van positie veranderd.* „En wat bent u dan nu?" vroeg de juffrouw wantrouwend. „Tja", zei Hans bedachtzaam, „ik ben om zoo te zeggen min of meer geïnteresseerd bfi het Horecaf-bedrtjf." „Wat voor een bedrijf?" vr°*S de juffrouw. „Horeeaf", legde Hans uit, „dat beteekent Hotel, Restaurant, Café." „En wat ls dan uw poeitie?" Informeerde de juffrouw geïnteresseerd. „Ik ben" rel Hans, „wat je zou kunnen noe men chef de réception, ik moetM „Chef van wat?" vroeg de juffrouw wantrou wig. „Ik ontvang de gasten", legde Hans uit, „ec ik begeleid ze naar hun tafel en dan mfoemeer lk wat ze zullen gebruiken en fit draag de ver-i antwoording, dat ze goed bediend worden en als de directie er niet is moet ik voor de goede sfeer zorgen. Ik geef aan wanneer er muziek wordt gemaakt en zoo en ik controleer of de bezoekers hun flnancieele verplichtingen nako men. Ik ,rg voor de boekhouding van de gas ten, die, om zoo te Zeggen, een rekening-courant in het bedrijf hebben en bij mogelijke geschillen moet ik „Ik wou", zei juffrouw Kaptein, „dat tl eens uw eigen flnancieele verplichtingen nakwam. Ik heb hier een rekening van negen gulden en al bent u nou dlrec/eur Van het Amstelhotel »of van de Karseboom of weet ik veel, lk wil m'n negen piek, want kamers verhuren en niks ont vangen, dat gaat boven m'n pet Ik doe het niet voor m'n lol, maar om er wat aan te ver dienen." „Laten we afspreken", sol Hans voorzichtig, „dat u de volgende week „Niks de volgpnde week", zei weduwe, wil ajm centen en direct en anders kunt n Hans van LAnschoten haalde zuchtend zijn por- temonnaie te voorschijn en legde een papleren gulden en twee kwartjes op de waschtafel. „Neemt u vast dit", zei hij, „de moeilijkheid is, dat lkehvolgens contracteerst Za terdag mijn honorarium Juffrouw Kaptein greep naar het geld als een havik naar zijn prooi! „Binnen ls binnen", zei ze. „Nou krijg ik nog ze ven vijf tig en als ik ze morgenochtend niet heb, hoef u niet meer terug te komme. Uw koffertje hou lk hier tot u met de spieën ver- rthtjnt." Ze deed een vluggen greep naar het dsrde- handech valiesje, dat onder het bed stond, draal de zich om en stapte als een beleedlgde majes teit kaarsrecht de ietwat wankele trap af. Hans van LAnschoten kleedde zich zuchtend uit, ging op zQn bed liggen en keek ln de toe komst. Die was allesbehalve rooskleurig. (Wordt vervolgd)".

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 3