Hy
ena s onzer maatschappij
KINDERBIJSLAG geelt handen
VROUW
Vijf keajspanmng
Oud papier en deviezen
DINGEN
Voor vier ton per maand
naar de prullemand!
vol werk
Het avontuur van
hun leven
De gil handel gaat oiet dood, zij leeft!
Wij luisteren morgen
naar
van deze tijd
J
Robert Taylor en Barbara Stanwyck
.deden Volendam
P
De glorietijd
voor O.P.A.
„Centrale Onderlinge" doet een
beroep op allen
Storm over Ameland
K.L.M.-ers bejubeld
in Zuid-Amerika
Daar
moei je
voor zijn
'T
iShui-- tws>te<s)
I
Kr b de laatste ttjfl zeveel geschreven over de zwarte handel, dat het
misschien overbodig lijkt, er nog meer regeis aan te Wijden. Aan de andere
kant hoort men tegenwoordig vaak de opmerking dat de gifhandel bezig
is, nit te sterven. Niets is echter minder waar. Wel lükt hier en daar het
kwaad iets af te nemen, maar er zijn zoveel kanalen, het en vei is zo ver
breid en heeft zich een dergelijke ontoelaatbare plaats weten te veroveren
in onze samenleving, dat het zeer zeker nuttig is, aan deze uitwas van de
na-oorlogse tjjd aandacht te blijven besteden.
li Van oveiaee.
Een zu aargeladen Liberty-schip, re
gelrecht uit New-Tork of San Fran-
eiseo of Philadelphia, stoomt de
Nieuwe Waterweg op. In het donker
zoeken de mannen in de roeiboten hon
weg naar het sohip. om bij het meren
behulpzaam te zijn. Amerikanen heb
ben Camels en Chesterfields en ze
hebben ook Nylonkousen en textiel-
waren en koffie en suiker en spek. Al
deze artikelen bezitten wij in Holland
niet of niet genoeg.
Dat weten de Amerikanen, dat weten
ook de bootslieden. Een paar grote do
zen aan een hieuwlijntje afgevierd in
hun boot en de zaak is gezond. Op de
kade lopen de politiemannen en pa-
trouilerei»,' maar de mensen van de wa
terkant weten ze wel te verschalken en
de lading komt aan wal.
En over land.
Langs de wegen aan de Zuidgrens
snorren automobielen van Zuid naar
Noord en omgekeerd. Particuliere wa
gens zijn het en ook legertrucs. Naar'
België toe zijn ze soms leeg, maar in
Noordelijke richting altijd zwaar ge
laden. De Belgen hebben shag en ook
textiel en schoenen en plastic regen
mantels, alweer artikelen, die wij in
Holland niet bezitten De grens zit
potdicht, maar een smokkelaar, die
zichzelf respecteert_ weet altijd wel 'n
gaatje te vinden. De truck stopt, een
lange rij mannen sluipt in het donk
door de bossen en heidevelden en ook
die lading komt op zijn bestem
ming.
De zwarte handel is geboren, de
grondstoffen zijn aanwezig, de funda
menten zijn gelegd. Geen politie-toe-
zicht, geen douane-maatregelen kunnen
daar meer iets aan veranderen. Over
strafbepalingen gesproken, er was een
tijd, toen Nederland werd overstroomd
met kunstzinnig uitgevoerde affiches:
„Zwartehandeiaars, Veenhuizen wacht
U,,. Deze biljetten zijn sinds lang weer
verdwenen. Veenhuizen wacht tever
geefs.
Zwarte zielen....
Alles, wat met dit bedrijf verband
houdt, is zwart. De omgeving waarin
de zaken worden gedaan, is zwart, de
gordijnen voor de ramen zjjn zwart en
groezelig, de nagels van de kerels,
die hun waren te koop aanbieden, zijn
zwart, zwart ®ljn hun zielen en zwart
hun practljken.
Loop door Katendrecht in Rotterdam,
of door de Rubroekstraat, wandel over
het Zuiderdiep In Groningen, over het
Spui in Den Haag, over het Spui, de
grachtjes, het Waterloo-plein in de
hoofdstad, daar kunt U ze zien, de para
sieten, die hun bestaan vinden in het
uitbuiten van menselijke zwakheden,
die er geen bqen in zien, arme sloebers
van hun bonkaarten te ontlasten tegen
de prijs van dertig, veertig gulden, om
dat de stakkers niet genoeg geld ver
dienen, om zelfs maar de hoogstnodige
levensmiddelen te kopen voor hui>,
meestal groot gezin....
in luxe wagens.
Maar deze hyena's van onze maat
schappij strekken hun arbeidsterrein
nog veel verder uit, dan tot de gore
sloppen en stegen van onze grote ste
den. Ziet ze zitten op de terrassen van
Americain, van het Lido in Amster
dam, in de Ambassadeur in de Maas
stad, bij Frigge in de Herenstraat on
der de Martinitoren. Hun wagens,
model 1947 glijden geruisloos voor en
de goudgegalonneerde portier van de
Villa d'Este of de Shéhérézade draait
uitnodigend met de zoevende deuren.
O, zeker, hele heren zijn het. Deze heb
ben geen zwarte nagels, of thuis zwarte
gordijnen voor het raam, maar hun
maatcostuum is zwart, hun overjas Is
zwart, hun Packard of hun' Chrysler is
zwart en hun zielen zijn even zwart als
die van hun kleine collega's van het
Waterloo-plein. Zij doen in het groot,
zij zijn directeur van deze of gene fa
briek, eigenaar van een kledingmaga
zijn, zij beheren een kolenbureau, heb
ben een positie in de levensmiddelen
branche of zitten bij de distributie.
Marionetten.
Zij trekken aan touwtjes en de harle
kijn die het Nederlandse volk heet, be
gint te dansen. Zij laten hun producten
verdwijnen buiten de distributie om, zij
helpen een bevriende relatie, die op
zijn beurt voor hen óók wel iets over
heeft, maar het eind daarvan is zoek
en de gewone man komt er niet aan te
pas.
tiet euvel schuilt niet alleen bij de
handelaartjes op straat of hun welge
stelde collega's, het zit ook en dat niet
in de laatste plaats, bij de hogere re
gionen. Daarover in een volgend ar
tikel nader.
W. OLIEMANS.
DINSDAG 18 MAART 1*47
Hilversum I (301 m.) geeft nieuws om
8.45, 13, 19 en 22 uur. KRO: 9,45 Licht
baken. 10.40 De kruisweg. 11,30 Als
de ziele luistert. 11,45 Familieberichten
uit Indonesië. 12,30 Lunchconcert.
13 50 Het kleine wereldtoneel. 15,00 On
der Ons". 16,00 De Zonnebloem.
16,30 Na schooltijd. 16,45 Werken van
Kcrsakow. 17,45 Het Rijk over Zee.
16,20 Sportpraatje. 16,15 „De Brug".
20 08 De gewone man. 22,15 Katholiek
nieuws. 22,35 Kamerorkest.
Hilversum II (415 m.) geeft nieuws om
9.45, 13. 18, 20 en 22 uur. AVRO: 9,50
Arbeidsvitaminen. 10,30 Van vrouw tot
vrouw. 10.50 Kleutertje luister. 11,00
Pierre Palla. 11,45 Alfredo CampolL
12,00 Gramofoonmuzlek. 12,30 Ons Platte
land. 13,45 Reginald Dixon. 14,00 Met
raald en schaar. 15,00 De wondere wereld.
16.40 De sohoolbel. 17,30 The Sky
masters 18,30 Renova Septet. 19,15
Causerie door Mary Pos. 18,30 Doda
Conrad, zng en Joh Röntgen, piano
60.15 Bonte Dinsdagavondtrein. 21,10
Contact. 22,15 Buitenlands weekover
zicht.
De Berlijners zijn wantrouwend
geworden tegenover de schoenma
kers, omdat zo vaak schoenen wor
den vermist. Ze brengen nu voor
taan maar één schoen tegelijk, en
de tweede pas als ze de eerste te
rug hebben.
De gemeenteraad van Lubeck over
weegt diatributieambtenaren, alle
gemeente-autoriteiten en de politie
agenten, die zich bezig houden met
de strijd tegen de zwarte handel,
regelmatig te laten wegen, om al
dus. te kunnen vaststellen of zij
misbruik van hun functie maken
(Van onzen Haagsen redacteur.)
Vroeger vond men In Den Haag
een Instelling genaamd liefdewerk
Oud Papier (L.O.P.), welke oude,
behoeftige mannetjes op pad stuur
de om b(j mensen oud papier op te
halen, b(j wijze van werkverschaf
fing. En wie wilde niet wat oude
kranten enz. bewaren voor een
goed doel We leefden toen tn de
tijd van overvloed en niemand dacht
eraan, dat er eenmaal een tijd zou
komen, dat „oud papier" Iets te
maken zou kragen met landsbelang
en In engeren zin vooral met de
culturele behoeften des volks...
Thans moeten wij veel papier in
voeren en omdat zulks veel deviezen
kost is dat voor de Staat een grote
zorg. Daarbij komt, dat het buiten
land ook maar matigjes aan ons ver
langen kan voldoen. We zien nog
aan de omvang onzer dagbladen hoe
't met dit vraagstuk gesteld is. Zelts
kwam er een ministeriële mededeling
met Ietwat sombere perspectieven op
dit punt. Toch kan ons volk nog heer
wat doen om de situatie te verbete
ren en wel door op de wijze van de
oude L.O.P.-actie mee te helpen via
het inleveren van oud papier, welke
actie nu immers heel gemoedelijk
O.P.A. heet oftewel: Oud Papier
Actie. Ook ten aanzien van schrtjt-
papier, het rolletje crêpe en verpaK-
kingsmateriaal bemerken we de
klemmende schaarste. Als men mr.
H. Wils, de secretaris van de Vak
groep groothandel in oude materialen
en afvalstoffen, over deze kwestie
hoort praten, dan wordt het u duide
lijk hoeveel wij allen nog kunnen
meewerken tot verruiming van de
papiersituatie.
Een rekensommetje
Onze papierindustrie kan circa
10.000 ton oud papier per maanu
verwerken, doch ongeveer de helft
komt slechts binnen. Hetgeen be
tekent, dat als die ontbrekende
5000 ton werd opgebracht 500
maal 80 90 per maand asui de
viezen zouden kunnen worden be
spaard niet alleen, maar ook de pa
piersituatie flink zou kunnen wor
den verruimd. Ook lompen zrjn
waardevol voor de papierfabricage.
Volgens mr. Wils liggen op heei
veel archieven nog stapels vergetea
papieren (van uitstekende kwali
teit) en zullen bij de ingezetenen
veelal pakken oude tijdschriften op
zolders of ln kasten liggen te ver
gaan.
Kantoren en banken mogen stellig
ook niet worden vergeten! Maat
iedereen kan kranten, enveloppen,
oude schoolschriften, brieven, ver
pakkingsmiddelen enz. voor inleve
ring bewaren. Men behoeft niet be
vreesd te zijn, dat in oude papieren
„geneusd" wordt, want alles gaat in
zakken en dan regelrecht naar de pa
pierfabrieken. Grote behoefte bes taai
aan grauw papier voor verpakking,
dat geheel uit oud papier vervaardigd
kan worden en dat vooral voor ae
export van betekenis mag heten. In
Amerika is men reeds zover, dat on
geveer 60 pet. van het nieuw gefabri
ceerde papier als oud bij de fabrie^
ken terugkomt, wel een bewijs dus,
dat men daar het grote belang dei
actie inziet. Ook hier in ons land be
hoort men in deze niet achter te blij
ven. In Den Haag b.v. zijn een 60-tai
beroepsophalers dagelijks aan het
werk. En als er geen ophaler komt
dan kan men de verschillende lompen
en papierzaken in de stad verwitti
gen, indien men enige voorraad heeft
Zo kunnen op vele plaatsen in ons
land de nodige inleveringsmogelijk
heden worden geschapen en men
weet, dat hier en daar reeds de
schooljeugd is ingeschakeld om oud
papier mee te brengen naar bepaal
de punten, waar de handel het dan
afhaalt.
De kolenschaarschte zal thans rem
mend werken op de afgifte van oud
papier, omdat nu allicht meer kran
ten en dergelijke in de kachel ver
dwijnen, doch de lente moet spoedig
komen en dan zal iedereen zich
haasten zo gauw mogelijk „het zwar
te monster" op stal te zetten. En
dan komt de glorietijd voor O.P.A. -
En laat dan de organisatie klaar zijn
om alom in den lande te kunnen zor
gen voor toevoér van oud papier naar
onze papierfabrieken!
wilde mijn vrouw
Europa is, Nederland la
ten zien", zegt Robert
Taylor, wiens populariteit
bi) het vrouwelijk geslacht
in ons land door het uit
blijven van Amerikaanse
films, waarin hU optreedt,
tengevolge van de oorlog
wellicht iets is getaand,
maar die in de Jaren véór
de wereldbrand als waar
dig opvolger van Rudoll
Vaientino een groot aan
tal vrouwelijke vereerder»
had.
Met zijn echtgenote, die
als Ruby Stevens werd ge
boren, maar thans bekend
Is onder de naam Barbara
Stanwyck, maakt hij een
tocht door enkele Euro
pese landen en kwam Vrij
dagavond geheel onver
wacht per auto, na een
moeilijke reis door de
sneeuw, uit Brussel in
Amsterdam aan. Daar nam
hij zijn intrek ln hotel
„Pays Bas" en maakte
Zaterdag J.l. In gezelschap
van enkele vertegenwoor
digers der Motion Picture
Export te Amsterdam het
traditionele tochtje naai
Volendam. Zondagmiddag
stond het film-echtpaar
aan een aantal Journalis
ten een interview toe, waar
Taylor lachend vertelde,
hoe hij met zijn vrouw in
Volendam werd rondgeleid
door een inheemsen gids,
die hem niet herkende en
vol vuur aan mevr. Taylor
verhaalde, hoe talloze be
roemde Amerikaanse toe
risten het dorpje reeds
eerder hadden bezocht.
Onder de namen, die de
gids daarop noemde, kwam
ook die van Robert Tay
lor voor, waarop Barbara
Stanwyck met geveinsde
verbazing uitriep: „Werke.
lijk? En hoe zag hij er
uit?"
Bijna 11 jaar geleden is
Taylor ook reeds in ons
land geweest, waarbij een
uitgelaten menigte meisjes
hem op het Leidseplein
danig in het nauw bracht
De oorlog met al zijn sen
saties heeft daarin ver
andering gebracht. Het
publiek maakt het Taylor
althans minder lastig. Maar
bovendien is hij op een
vacantlereis en verschenen
in Frankrijk, waar hij
juist enkele weken Is ge
weest, geen couranten, zo
dat slechts aan weinigen
van zijn verblijf ln Pa
rijs iets bekend was.
Natuurlijk kwam he
gesprek ook op de films
Barbara's laatste film is
„The other Love", waarin
zij met Davld Niven do
hoofdrollen vervult. De
Europese première daarvan
zal op 26 Maart in Londen
worden gegeven en door
het echtpaar Taylor, dat
drie dagen van te voren
naar Engeland hoopt te
reizen, worden bijgewoond
Op 28 Maart keren zij dan
per boot naar Amerika
terug. Taylor's laatste film
is „Undercurrent".
„Hebt U betden wel eens
samen in een film ge
speeld?" vroeg een der
journalisten. Mevr, Taylor
glimlacht bevestigend, en
voegt er aan toe: „Twee
maal, nog vóór we ge
trouwd waren, in 1936 in
„His Brother's Wife" en
één jaar later ln „This is
my affair". Maar ze wa
ren verschrikkelijk slecht,
ik hoop, dat U ze niet
gezien hebt."
MIJN eigenlijke naam
is S. Ariingtcn
Brugh", vertelde Taylor
en voor zover hij weet is
het laatste gedeelte een
Nederlandse naam. Zeker
is, dat hij Nederlandse
voorouders heeft gehad.
Intussen heeft zich tussen
enkele journalisten en
Barbara Stanwyck een dis
cussie ontsponnen over
Blng Crosby. Hij blijkt m
mevr. Taylor een enthou
siast bewonderaarster te
hebben, die hem om zijn
innemend karakter prijst
„Als U hem persoonlijk
zoudt kennen", zegt zij,
„dan zoudt U iedere film
van hem appreciëren".
Nadat nog vele andere
sterren besproken zijn.
nemen de twee gasten af
scheid en vertrekken per
auto naar Brussel. Zij zul.
len da,arna nog enkele
dagen in Parijs doorbren
gen vóór zij zich naar En
geland begeven.
I
„Arbeiders dreigen met staking, indien
niet per omgaande kinderbijslag wordt
uitgekeerd" Zo luidde een der vele
telegrammen die bij de „Centrale
Onderlinge" één der uitvoerings
instanties van de kinderbijslagwet,
binnenkwamen Op de vraag, wanneer
de aanvrage was ingediend, antwoord
de de betrokken werkgever verbaasd:
„Moet Je dat aanvragen?"
Hoewel de werkgevers tweemaal door
een circulaire bericht werden, welke han
delingen verricht moesten worden ter
verkrijging van kinderbijslag voor hun
werknemers, blijken er nog veel te zijn,
die menen, dat alles buiten hen om wel
ln orde komt en dit brengt veel moeilijk
heden in de omvangrijke organisatie
Ook de arbeiders zijn in veel gevallen
niet erg actief om aan de geringe admi
nistratieve verplichtingen te voldoen Nu
de kinderbijslag over 1946 bijna geëindigd
is, blijken nog ruim 12000 arbeiders hun
lijsten niet te hebben ingestuurd
Door het kruiende ijs in de Berkel en de Bolksbeek werden de dijken dermate
ondermijnd, dat voortdurend bewaking nodig was. In de dijk ten Noorden van
Haarloo werd een gat van 12 meter zeslagen. De kade van de Bolksbeek nabij
Lochem, die eveneens gevaar liep, wordt door de boeren met zandzakken bevei
ligd. ANP P-
Hun wordt nu nog een korte herinne
ring gestuurd, maar dit brengt weer extra
correspondentie met zich mee "Wanneer
men nu weet, dat ln de maanden Januari
en Februari per dag ruim 3000 brieven
binnen kwamen, boekdelen en vodjes,
dikwijls zo onzakelijk mogelijk, dan be
hoeft men niet te vragen wat een werk dit
kost allen te beantwoorden
Alleen al bij de Centrale Onderlinge
moest de administratie na de uitbreiding
cier kinderbijslagwet tussen de 70.000 en
80.000 aanvragen behandelen, hetgeen
driemaal zoveel Is als vóór 1 October.
Van iedere aanvraag moet worden on
derzocht of de betrokken arbeider Inder
daad werkzaam ls bij een aangesloten
werkgever en of het aantal opgegeven
kinderen klopt met de registratie bij de
bevolkingsregisters.
Als deze aanvraag en na-contr61e alles
was, wat de bedrijfsvereniging te doen
had, dan had zij al handen vol werk,
maar de hierboven beschreven extra-
correspondentie vertraagt de afwerking
aanmerkelijk. Men verzoekt ons daarom
nogmaals mede te delen:
Om in aanmerking te komen voor de
kinderbijslag moet iedere werknemer
een aanvraagformulier bij zijn werkgever
Indienen. Hij moet er op letten, dat zijn
werkgever deze formulieren Inderdaad
doorzendt. Indien om een of andere reden
tüch gecorrespondeerd moet worden, dan
moeten de belanghebbenden het nummer
van hun kinderbijslagboekje vermelden
eu vooral: laat men kort en zakelijk zijn.
Door de Zuidwesterstorm van gister
nacht is het ijs in de Waddenzee los
gebroken en hevig gaan kruien. In het
Oosten van het eiland Ameland werd
een grote ravage aangericht. Het
ligt tot een hoogte van 12 meter op de
steiger te Nes opgestapeld. Deze aan
legplaats werd gedeeltelijk vernield.
De kaartenkiosk is geheel weggescho
ven en in zee verdwenen. Van de duc-
dalven zijn de meeste als lucifers af
gebroken. De hulppostboot „Barkas",
welke aan deze steiger gemeerd lag, is
voor de ijsdrang bezweken en enige
kilometers verder op een zandbank
vastgelopen. Waaschijnlijk zal zij niet
meer te redden zijn. De postboot „Wad
denzee" die aan de steiger bij Buren
gemeerd lag, ig enige meters de wal
opgeschoven. De telefoonverbinding
tussen Leeuwarden en Hollum recht
streeks ii verbroken, zodat alleen via
Nee telefonisch contact mogelijk is.
Een dezer dagen vlagde heel Monte
video Een kleurige mensenmenigte
deinde door de straten van Uruguay'»
hoofdstad, want de nieuwe president
zou beëdigd worden Parades, uniform-
geschitter, bazuinklanken, paardenge
trappel, redevoeringen, vlaggengewap-
per; kantoren en winkels gesloten
Op dezelfde dag was juist een KLM-
toestel van de Zuid-Atlantische dienst
ln Montevideo aangekomen en de beman
ning ging passagieren, ln afwachting van
de terugreis De telegrafist en de steward,
twee oude vrienden, gingen gezamenlijk
op stap tn hun beste uniformen; de tele
grafist met zijn vier gouden banden blin
kend in de Zuid-Amerikaanse zon en de
steward sloeg met zijn twee zilveren
mouwstrepen ook lang geen slecht flguur
Aangetrokken door 't feestgewoel dwaal
den zij ln de richting van de binnenstad,
waar op de Placa d'Independencia een
enorme menigte verzameld was Eretribu
nes aan de kanten en, met tien meter
tussenruimte, agenten van politie Toen
ons tweetal de halzen rekte om over de
talloze hoofden heen te zien, werd het
door de menigte opgemerkt, die, verblind
door zoveel goud en zilver op de unifor
men, onmiddeltjk opzij ging om de KLM-
ers door te laten
Dezen maakten van de gelegenheid ge
bruik en kwamen midden op de afgezet
te straat terecht, een driehonderd meter
van de ere-tribunes En nu begonnen on
waarschijnlijke dingen te gebeuren Poli
tiemannen sprongen ln de houding en sa
lueerden: iemand begon te applaudiseren
en spoedig daverde een algemeen hand
geklap door de overvolle straten Langza
merhand drong het tot de twee Hollan
ders door, dat men hen blijkbaar voor be
roemde generaals of geüniformeerde am
bassadeurs van bevriende staten aanzag;
naar hun uitleg wilde echter niemand
luisteren en bovendien.... zij spraken de
landstaal niet
Een politiecommissaris kwam naar hen
toe en sprak enige woorden in 't Spaans
Voordat ze nog ja of nee konden zeggen,
werden ze naar de ere-tribune gebracht
en moesten plaats nemen tussen ambas
sadeurs, generaals, admiraals en andeTe
hoogwaardigheidsbekleders, vlak bij den
nieuwen president Zij zsten nu eenmaal
ln het schuitje en moesten wel meevaren
Anderhalf uur duurde hun ongewilde
maskerade, in welke tijd ze een schier
eindeloze parade aanschouwden Toen de
KLM-ers 'n gelegenheid kregen, stil weg
te sluipen, hebben ze die niet voorbij ls-
ten gaan
En nu vertellen ze aan al hun colle
ga's van het avontuur van hun leven
In September van het vorig jaar
werd een bewoonster van een der
Apeldoornse buitenbuurten haar rij
wiel ontstolen. En laat ze nu dezer
dagen haar karretje terugvinden in
de rijwielstalling van het distributie
kantoor aan de Stationsstraat.
De juffrouw was niet voor het eer
ste gat gevangen. Zij posteerde zich
bij haar rijwiel, in afwachting tot de
„eigenaar" naar buiten zou komen.
Die kwam inderdaad de fiets opha
len. Waarop de juffrouw met hem
aanpapte en een „afspraak" maakte
om des avonds „ergens" heen te gaan
't Was er haar om te doen te weten
te komen waar de man werkte of
thuis hoorde.
Ze had succes.
Getweeën wandelden ze naar de
fabriek, waar de man werkte.
Nadat de juffrouw haar gelant
daar had afgeleverd, waarschuwde
zij de politie. Toen was 't zaakje
gauw beklonken. Een rechercheur
ging mee naar de fabriek en daar
wees ,zij" „hem" aan, nadat zij eerst
haar rijwiel, dat enige veranderingen
had ondergaan, had geïdentificeerd.
En des avonds zat „hij", in plaats
van b.v. gezellig met z'n beidjes een
bioscopie te pikken, in 't bureau van
politie.
Inderdaad, één vrouw is duizena
mannen te erg. En die juffouw geldt
minstens voor twee. Geen wonder,
dat „hij" tegen de lamp liep
t (N. Apeld. Crt.)
lf
tegen den avond geiel-
MHta
opeet ten.
werden ondereeheldec in «Umgasten, die
door óm waard met een K* Driekus!" of „Ah
die Arid!" werden begroet m door mannen, die
zoo nu en dan er eens hwanisn of nog nooit
eerder k> „De Groots Mok" badder, gedronken
ea b<j hw entree de nieuwsgierige blikken van
alle beaoefcers op noh zagen gevestigd.
De stamgasten behoorden over het algemeen
tot dee kleine kooplieden uit de buurt, enkele
heuffeure en arbeiders, die in dit stadsdeel een
costhuls hadden. Aan twee tafeltjes werd een
-aartclubje gevormd en het „vijftigen" bleek
■en geliefd spel te Mgci. De kerels ketsten de
aartien op tafel, praatten allemaal tegelijk en
-achtten elkaar te overschreeuwen.
Naast het buffet werd door een loodgieter
en een chauffeur een partijtje biUard gespeeld.
De loodgieter liet de ballen langzaam over het
gestopte laken rollen, de chauffeur gaf xe tel
kens zoon formidabelen duw, dat se als ren
dieren over het billard vlogen en een werke-
loozen timmerman, die als toeschouwer fun
geerde, de opmerking ontlokte, „dat de Meraopie
weer werkte."
Asjeblieft!" schreeuwde de loodgieter, toen
de beien elkaar rakelings voorbij schoten. „Wat
scheelt ie!?"
„Geen haar van een oud wijf!" riep de chauf
feur. Hjj maakte in een hoekje een serie van drie
en kondigde aan. dat er nog veel meer zou
worden gepresenteerd. De vierde stoot „scheelde
ook geen pèreplu", maar was toch mis, waarna
de loodgieter de ballen netjes in een rijtje bracht
en over „de rechte lijn" sprak.
„Fabriclus", zei de timmerman, die in een lief-
hebberij-comedie speelde.
Zijn opmerking werd overstemd door het ge
schreeuw van een dikken veeboer, cüe had moe- i opengemaakt.
ten bekennen en niet bekend had, waardoor zjjn
maat Schoppenwjjf had gekregen en aangezien de
maat dat niet „nam", was er groot tumult en
kwam de baas achter het buffet vandaan om als
een dreigende schaduw achter het speeltafeltje te
staan, wat in den regel de bezoekers wei wat
kalmeerde.
Aan de andere zijde van het buffet was een
aquarium met goud- en maanvlsehjes. Br was
een electrisch lichtje achter geplaatst en men
zag hoe de sierlijke vischjes hier en daar uit
het groen van de waterplanten te voorschijn
schoten.
Hans keek er met belangstelling naar, maar
veel tijd werd hem niet galaten, want er blaak
van alle kanten bier en nog eens bier noodig
en da baas kwam handen te kort om de glaaon
te vuHen en de schuimkoppen er af te streken.
Tegen negen uur was het bezoek het grootst.
Er waren verscheidene „dasaas" meegekomen,
er werd hier en daar een „domineetje" gelegd mi,
ln de tapkast werd de tweede fleacii route beseeri
De baas peilde de stemming en gaf bevel „een
jasje" op te zetten, waarna Hans een kease deed
en het café*je met een cacopbonie van ratelende,
gillende, jankende en trommelende geluiden vul
de, die «tk gesprek onmogeHjk maakten.
De stamgasten, die „het moppie" kenden,
stampten met de hikken op den vloer en een
juffrouw met een wipneusje trachtte met een
paar hooge gtttetfee, op een tra-la-la-tekat een
solo bg een verondersteld melodietje te zingen.
In een hoek bf de deur zat een jonge vrouw
met een matroos. Ze keken in eikaars oogen en
er scheen voor hen niets anders ter wereld te
bestaan dan wat zfj daarin laaen. De vrouw van
een kruideniertje kt de buurt had haar baby
meogebsacht en H%t het schreeuwende kindje
paardjerijden ep baar dikke knieën en een Mn-
nenschtppes, die een pet mat een ankertje droeg
en zwart van kolengruis zag, bleek niet
«ttP rijftjanrto bier te kunnen en
ttoMBD /ffx tafeltje.