KVIIFfïFNDF Hm IANRFR 5 hoogspanning VLILULnlIL IIULLHnULn |®S3?sw' R U SS Wij spelen Bridge Vroeger Verre - Nu reizen in de Straks oudheid D« de eerste start van luchtballon Vliegtuigen voor oud vuil Duitsland betaalt zijn tol Onmenselijke wreedheid Churchill's populariteit daalt Hoe warm het was Liefde overwint alle hindernissen Dierenbescherming telt 32000 leden Feuilleton maanden Prof. Schermerhorn voor de radio Wij luisteren morgen naar. i. Van Hat spookschip „De Vlie tende Hollander" tot de moderne door het luchtruim klievende K.L.M.-luchtschoeucr zyn heel wat jaren voorbij gegaan. Toch heeft die tjjd veel bijgedragen aan het ontstaan van de komende grote luchtvaarttentoonstelllng „AERO-FAIR 1947" te Utrecht op het uitgestrekte nieuwe terrein van de Nederlandse Jaarbeurs aan de Croeselaan. Het spookschip van „De Vliegende Hollander", een volgens overlevering verongelukte kapitein, jaagt reeds sedert eeuwen over de wereldzeeën en wordt vaak terecht vergeleken met de rustloos rond de wereld dwalende Hollanders, de zeelieden voor wie geen enkele zee nog geheimen bevat. Die rusteloosheid is echter het ge volg van de handelsgeest en aange boren drang naar vooruitgang van 'n klein land, dat zich op die manier reeds vele eeuwen geleden een we reldnaam wist te verwerven. Niet voor niets noemt men de Hollanders de „Chinezen van Europa", want waar handel te vinden is, zg'n de Hol landers present. Nauwelijks had Vasco da Gama, een Portugese ontdekkingsreiziger, in 1497 de zeeweg naar Indië gevonden of een Hollandse zeeman, die de reis had meegemaakt, zag daarin Winst voor zijn eigen land en in 1595 maak ten Cornelis Houtman en zijn broer Frederik de eerste Nederlandse zee reis naar Indië. Zo'n reis was feitelijk in die dagen een gooi naar geluk, want de primi tieve schepen uit die dagen waren nog lang zo goed niet uitgerust als de moderne zeekastelen van tegen woordig. Dat daarvoor dus toch geld beschikbaar kwam, bewees de voor uitziende blik en 't goede koopmans- gevoel van een ondernemend zee varend volk. Maanden werden dagen. Dat men diezelfde reis, die maan den duurde, ongeveer 330 jaren later per vliegtuig in bijna evenveel dagen als toen maanden zou volbrengen, konden toen de reders Hendrik Hud- de, Reinier Pauw, Pieter Hasselaar e.a. niet vermoeden bij de afvaart van hun 4 schepen naar dat verre en vrij wel onbekende land. Toen het eenmaal zover was, dat er vrij regelmatig naar Indië werd ge zeild, wefd het een sport om de reis- duur te bekorten en te profiteren van weersinvloeden, bijzondere scheeps bouw en vele andere stappen op weg naar vooruitgang van de zeevaart. Nederland werd een land van scheeps bouwers, waarvan de naam ver over de grenzen doordrong, zodat zelfs Czaar Peter de Groote van Rusland zich liet verleiden om als eenvoudig scheepstimmerman in Zaandam de schone en nuttige kunst van het scheepsbouwen af te kijken. U kunt er nog in die stad de bijzonderheden van zien. Wie verre reizen doet, kan veel verhalen. Welnu, vele Hollanders de den inderdaad verre reizen en brach ten uit vele oorden van de wereld ar tikelen en ideeën mede, die uitermate geschikt bleken om in eigen land uit te groeien tot een nationale industrie. Hierbij denken we aan de bloembol len, de aardappelen, de cacao, de kof fie, de tabak en nog vele andere ar tikelen. Reizen was nog geen pleiziertje, het comfort liet veel te wensen over. De schepen waren klein, de kajuiten benauwd, vooral in de tropen. Een schip op zee was een drijvend eiland, van alles geïsoleerd en de opvaren den waren overgeleverd aan ziekten en gevaren, teveel om op te noemen. De genees- en heelkundige verzorging liet immers veel te wensen over en hulp kon alleen worden ingeroepen als er land in zicht kwam of een pas serend schip. Steeds groter werd het comfort aan boord naarmate de schepen groter werden, de stoommachine verscheen, electriciteit in gebruik kwam en de radio furore maakte. Ook hier schreed Nederland weer in de voorste rijen van de vooruitgang. Nederlandse schepen waren in de vreemde geliefd om hun goede voeding, hygiëne en verzorging, maar zeker niet in het minst om hun veilige vaart en be kwame zeelieden. Door heel de ge schiedenis van het kleine land schit teren de namen van helden en grote figuren ter zee. De mensen jaloers op de vogels. Toch was het geen Nederlander, die de eerste schreden zette op de weg der luchtvaart. Neen, er waren ande ren, die zich in die richting aan het denken hebben gezet. Reeds Leonardo da Vinei dacht er omstreeks 1500 over om de vogels na te doen en het heelal te doorkruisen met vleugels. Van het begin af aan zijn de mensen immers- al jaloers geweest op de vo gels, dmdat zij niet als de mensen aan de aarde waren gekluisterd. Zij ken den geen hinderpalen als zeeën, ber gen, rivieren en bergkloven. Waren het niet de Chinese kinderen, die reeds met vliegers speelden? Leonordo da Vinei bracht het zelfs tot het bouwen van papieren vlieg machines, die in theorie goed func- tionneerden, maar in werkelijkheid niet konden vliegen. Maar ondanks zijn mislukkingen met de construc ties, die de mensenhand niet van de grond wisten te verheffen, dacht men toch in die richting verder. Helaas, de eerste kogel van zijdepapier, ge vuld met hete lucht, die voor de ogen van verbaasde toeschouwers hemel waarts steeg, werd voor een monster aangezien en door het beangste pu bliek met hooivorken „onschadelijk" gemaakt. Ziedaar de eerste start van de luchtballon, de eerste schrede op de weg naar veilig luchtverkeer. Het waren Etienne en Montgolflier, die in 1782 dit vervoermiddel uitvonden. Maar het bleef een primitief ver voermiddel, afhankelijk van het weer, de .wind en vele andere fac toren. Pas in de negentiende eeuw werd de luchtballon verbeterd en bestuurbaar gemaakt, ja, zelfs voorzien van motorische aandrij ving, zodat men niet meer afhan kelijk was van wind en weer. Toch werd pas serieus met vliegen begonnen, toen men omstreeks 1900 EINOEL'JK IS Uü DE DE MOM OMTMAAKEIO EN Z'JN Z'N UDOC LIMOEN OOGEHEL- 0CPB. EE WAZHT INSPEC TEUR &ASENOSE NOG EEN ZWARE taak HU KEEPT DE D0CU MEHTEM MU WEL I IM MAMDEN. MAAR. DE GEHEIMZINNIG* CHEF EN DE LAN6E ZUN NOG OP VRUE VOETEN. RlKKi NU STAAN WE VOOR. N i^ladsel, waar&j dat van DE WATER-DEMON NOG IS. MISSCHIEN MET SNEL IETS HM I NIETS VOORUIT DE WA- 'GEN IN MET DIE (TWEE. IK HEB GEEN RUST. VOORDAT DIE BEIDEN ACHTER DE TR/kLlES ZITTEN HE .MOLENWIJK, 1 SPRAK,GELOOF IK. BUHA ZUN MOND VOORBuJ dacht, dat aan de volmaking van de stoomboten en treinen een eind was gekomen. Er moest dus een sneller middel van verplaatsen worden gevon den. Maar dat was weer afhankelijk van de fabrikanten van versterkte handen, de motorenfabrieken. Alleen wanneer zij hun producten zo klein zouden weten te maken en betrouw baar, dat ze zonder risico in een vliegtuig konden worden gebruikt, zou een serieuze proef om te vliegen, gewaagd kunnen worden. (wordt vervolgd) Op een verkoping van Britse oor- logsvoorraden in Zuid-Afrika zijn onlangs veertien Catalina's, waar uit de motoren verwijderd waren, verkocht voor f 40 per stuk. Er is in de Zuid-Afrikaanse pers melding gemaakt van dit treurig uiteinde de Catalina's werden voor „oud vuil" verkocht van deze zeevliegtuigen, die slechts enkele jaren geleden als het beste middel voor de verdediging van de Zuid-Afrikaanse kust werden beschouwd. Het tekort aan arbeidskrachten in Duitsland is ontstellend. Men kan slechts zeer jonge of zeer oude arbei ders krijgen. De leeftijdsgroep gele gen tussen de 25 en 35 jaar is door de oorlog enorm gedund Gas- en water leiding, tramwegen en spoo. wegen, doch vooral de mijnbouw zitten te springen om arbeiders. Het enthou siasme voor zwaar werk is in verband met het lage voedselrantsoen, zeer ge ring. Bovendien zijn de arbeiders, die men in dienst heeft, weinig fit en ver zwakt door de vele jaren van voedsel distributie. Door extra rantsoenen woiden de arbeiders nu aangemoedigd dienst te nemen in de mijnen en lang zamerhand melden zich nu meer Duitsers, die nu eindelijk in de gele genheid zijn iets nuttigers te doen dan schieten met wapens van elk kaliber. DE VER. STATEN EN GROENLAND. De Ver. Staten hadden tijdens de oorlog bases op de Deense kolonie Groen land. De U.S.A. en Denemarken hebben thans onderhandelingen aange knoopt. Uit onze kaart, die uit een Amerikaans ochtendblad afkomstig is, kan men zien, dat de bases in strategisch opzicht zeer belangrijk zijn. Zelden heeft de politierechter te Zutphen een strafzaak te behandelen gehad van zulk een wrede dierenmis handeling als waarvoor zich Vrijdag een 21-jarige autolakker uit Twello had te verantwoorden. Omdat een hondje van twee maanden achter de kippen van zijn vader had gejaagd, sloeg deze onbeheerste jongeman het beest zodanig met een stok op de buik, dat het kermend van pijn liggen bleef, Toen de stok te licht werd bevonden nam de wreedaard een knuppel om zijn lugubere doodslag te voltooien. Daarna koelde hij met dezelfde knup pel zijn woede op een andere hond in een schuur. Al spoedig verwisselde hij de knuppel voor een bijl, waarmee hij het dier de kop afsloeg. Alsof dat nog niet voldoende was, begaf de onver laat zich opnieuw naar het zieltogende kleine hondje, dat onder zijn bijlslagen de laatste adem uitblies.'t Was begrijpe lijk dat de off. van justitie de zwaarste straf eiste, die de wet op dergelijke misdaden stelt, nl. 6 maanden ge vangenisstraf, waarvan een deel voor waardelijk in verband met de nog jeugdige leeftijd van den verdachte. Het vonnis luidde eveneens 8 maan den gevangenisstraf, waarvan 4 maan den voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaar. De politierechter, mr. A. H van der Giesen betreurde het dat de wet op zulke schandelijke wreed heden niet een zwaardere straf toe staat. Een opinie-onderzoek heeft uitgewe zen dat Winston Churchill's populari teit bij het Engelse volk circa zeventig percent lager is dan tijdens zijn meest populaire periode in de oorlog. Het rapport zegt, „Churchill schijnt meer beschouwd te worden als een nationaal monument dan als candidaat voor het leiderschap van de natie". Het verminderen van Churchill's populairiteit vertoont overeenkomst met de vermindering in populariteit van Neville Chamberlain en Stanley Baldwin. Het herinnert er aan, dat de mening omtrent Chamberlain veran derde van „een groot man" tot „een domme oude man". In 1942, zo zegt het rapport verder, was de publieke opinie omtrent Chur chill, „hij wordt een beetje oud,,. Een jaar later echter was zijn positie als oorlogsleider sterk toegenomen en be gon men te geloven, dat hij in staat zou zijn Engeland door de zware jaren heen te brengen, de mening verander de toen in „grand old man". Dit bleef zo tot 1945, toen bij de ver kiezingen het volk algemeen grote eerbied toonde voor het werk dat Churchill tijdens de oorlog had ver richt, maar de meeste mensen, velen die conservatief stemden incluis, ge loofden toen niet dat Churchill de aan gewezen man was om Engeland ook in de toekomst te leiden. Bij het in Januari gehouden opine onderzoek bleek dat de meeste conser vatieven de voorkeur gaven aan An- thony Eden boven Churchill als even tueel premier van Engeland. Het merkwaardige in Churchill's ge val is de twijfel, welke de meeste mensen koesteren omtrent hun gevoe lens jegens den oud-premier. Slechts één op de honderd mensen was in staat te zeggen of hij hem „mocht" of niet, terwijl deze verhouding één (1) op vijf was ten aanzien van labour- ministers als b.v. de lord president of the council, Herbert Morrisson, zo deelt 't rapport mede, (United Press.) Op de vuilnisbelt van de gemeen te Bathmen zag een jongen pas geboren kippetjes lopen, die af komstig bleken te zijn uit eieren, die daar waarschijnlijk waren te recht gekomen omdat een hoen- der-fokkerij ze als „schier-eieren" had afgekeurd. Wat de broedmachine niet ver oorloofd was, presteerde de zon met een dagtemperatuur van circa 130 graden Fahrenheit. Romantisch is de geschiedenis van een 23-jarig meisje, Anna Krainowa, geboortig uit Sebastopol, dat na vele omzwervingen eindelijk haar geliefde vond. In 1945 ontmoette zjj in Oostenrijk Ernest Hall, een jonge Engelse para chutist. Toen werkte ze nog bij de NAAFI te Klagenfurt, de dienst, die de voorziening van en distribuëring onder gealliëerde militairen verzorgt Voordien hadden de Duitse horden haar naar een schoenfabriek in de contreien gesleept waar zij slavenar beid moest verichten. Maar Ernest werd gedemobiliseerd en keerde terug naar de kruideniers winkel van zijn ouders te Haddenham (Engeland). Door correspondentie bleef het contact echter bewaard. Ernest zorgde voor papieren en een Engels paspoort. Eerst twee maanden geleden kreeg Anna toestemming naar Albion te vertrekken, om daar in het huwelijksbootje te stappen. Maar toen de militaire trein, waar in Anna als enig meisje zat, de grens van de Russische zone zou passeren, werd het meisje door haar landgeno ten gevankelijk weggevoerd naar een soort „doorgangskamp". Volgens de Russische autoriteiten is het glad verkeerd, wanneer een Rus sisch meisje met een Engels soldaat trouwt. Drie weken bleef zij in gevangen schap totdat zij op een nacht kans zag het kamp te ontvluchten en de Britse zone bereikte. Het Engelse consulaat te Wenen stelde haar onder de hoede van het Rode Kruis, dat haar per vlieg tuig om oponthoud te voorkomen, naar haar land van belofte bracht. Nu is Anna bij haar Ernest en Za terdag zullen ze dan eindelijk, na een lange weg van moeilijkheden, hl de echt worden verbonden. Op de te Amersfoort gehouden 83ste algemene vergadering van de Ned. Vereniging tot bescherming van Dia- ren werd medegedeeld, dat het leden tal het getal 32.000 heeft overschreden. Het aantal afdelingen nam toe van 83 tot 90. De propaganda-film der ver eniging werd in het land voor meer dan 60.000 inwoners vertoond. Mede met behulp van de S. B. Criellaert- stichting werden in 1946 onder alle kringen van de samenleving 460.000 geschriften verspreid. Het financiëel verslag, dat een nadelig saldo aan wees van ongeveer 24 mille en de be groting voor 1947 werden aangenomen. GEEN GEMENGD DANSEN IN CHINA? De Chinese politieke volksraad nam een resolutie aan met 90 tegen 69 stemmen, terwijl 21 leden geen me ning uitspraken waarin wordt aan gedrongen op verbod van gemengd dansen in geheel China, daar dit tot zedeloosheid zou leiden. door Tjeerd Adema „Hana", zei ze op een morgen bij het ontbijt, „ik zou toch., ik was zo graag r.og eens naar het warenhuis ge gaan". „Je verlangt naar meneer Frotsin- ger", zei Hans, haar lachend met de vinger dreigend. „Toe Hans", zei ze, „wees niet flauw. Heb jij zelf geen behoefte om je oude vrienden....?" „Weet je wat", zei de heer Van Ney- enstein, „ik bel vanmiddag den direc teur op en ik zal hem vertellen, dat ik wat van mijn aandelen aan jou afge staan heb, Hans. Ik kan je niet garan deren, dat de aandeelhouders je dadelijk tot president-commissaris zullen kie zen, maar ze zullen in elk geval reke ning met je moeten houden, 't Zal me eens benieuwen hoe de directeur daar op reageert. Jullie neemt morgen de wagen en je rijdt naar Amsterdam. Er zijn massa's dingen, die je voor je aan staande huishouden in een warenhuis kunt kopen, al stel ik er prijs op, dat een speciaal bureau voor woninginrich tingen jullie huis meubileert. Maar voor logeerkamers en gangen kunnen jullie best in een warenhuis terecht en een volledige keukeninstallatie zul je moei lijk ergens beter kunnen kopen". „Hè ja", zei Irma verrukt, „en dan rijden we door naar moeder. Ze schreef me juist, dat een predikantsweduwe haar pension wil overnemen en de plannen zijn al zo ver, dat ze het ieder ogenblik kan overdragen". „Een prachtidee", zei de heer Van Neyenstein. „Breng dan meteen dien ouwen vriend uit het plantsoen mee. Jullie horen wel, dat ik ook daarvan op de hoogte ben en dan zullen we mor genavond en petit comité jullie ver loving vieren. Er zijn enkele vrienden cn buren, die ik daarbij niet kan pas seren, maar ik zal niet meer dan een twintigtal gasten vragen. Jullie kunt dan kennis maken met de dames en heren, die mij hier van tijd tot tijd ko men bezoeken en waar ik zo nu en dan eens als gast wordt genodigd" Door de paarse heide reed de grote wagen de volgende morgen naar de hoofdstad en aan het stuur zat een jonge man, die zich verheugde over de tocht en over de vreugde van het op getogen meisje, dat naast hem zat. „Wat is ons plan de campagne?" XXVI. In onze vorige rubriek gaven wij het volgende spel ter overdenking: S. a-b-9-8-6-2 H. b-8-7-6 R. a-h 4 K. S. h-3 H. h-3 R. v-b-10-8-5 K. v-10-8-5 S. S. v-10-7-5-4 H. 5-4-2 R. 9-6-2 K. 6-3 vroeg Hans. „Heb je misschien nog bij zondere wensen?" „Ik laat alles graag aan jou over", zei Irma. „Dan gaan we eerst Dirk waarschu wen". zei Hans, „dan weet hij, dat hij zich gereed moet houden en daarna zullen we naar het warenhuis gaan. Dan wilde ik naar de Korte Utrechtse Dwarsstraat om een paar uitsmijters te eten, vervolgens duikelen we Dirk op en dan gaan we je moeder afhalen. Je hebt haar toch gewaarschuwd?" „Ik heb haar gisteravond nog opge beld". zei Irma. „We hebben een heel programma af te werken. Hans en je mag wel wat harder rijden, want ik ge loof nooit, dat we er vóór de avond mee klaar komen". „Dat zal wel meevallen", zei hij. Bij het Vondelpark liet hij haar even alleen en liep naar Dirk, die „thuis" was en op zijn bankje een courant zat te lezen. Hij vertelde hem, dat ze hem die middag zouden ophalen om hem mee naar de Veluwe te nemen. „Wat zei hij?" vroeg Irma glimla chen, toen Hans van zijn tocht terug kwam en zich weer achter het stuur zette. „Hij schrok geweldig", zei Hans, „en hij wou direct naar het Tehuis om zijn hoge hoed te halen. We zullen vanmid dag wel eens kijken wat hij meeneemt. wij nu Je weet niet half welk een goochelaar ik ben. Er zijn dingen, die ik spoorloos kan laten verdwijnen". „Maar je zult toch aardig voor hem zijn?" vroeg Irma. „Maar natuurlijk, kindje", zei Hans, „alle mensen, die voor mij gezorgd heb ben toen ik dakloos en berooid was, wil ik vandaag bewijzen, dat ik hun goede zorgen niet heb vergeten. We gaan nu naar het warenhuis, maar ik zou daar niet te lang willen blijven, want de herinnering aan die tijd, welke daar hebben doorgebracht, zijn juist niet van de aangenaamste". „Ik voel het met je mee, Hans", zei Irma, „laten we afspreken, dat we er niet langer dan een uurtje zullen blijven". Hans parkeerde de auto in de bin nenstad en liep gearmd met zijn meisje naar het warenhuis, waar zjj door de deur in de zijstraat naar binnen gingen. Er was juist tegen etenstijd een groot aantal bezoekers. Hans en Irma bleven in de dichte drommen van komende en gaande mensen enige minuten onopge merkt maar werden plotseling ontdekt door juffrouw Albertine van de afde ling werkmanskleding en waterlaarzen, die direct alle hens aan dek floot, zo dat het jonge paar, tot verbazing der bezoekers, overal luidruchtig begroet werd en links en rechts spontaan uit gestoken handen moest drukken. De mare, dat hij den heer Protsinger had neergeslagen, had Hans op de dag van zijn ontslag een geweldige popula riteit bezorgd en hij gevoelde zich bij de spontane verwelkoming als Sint Joris, die de draak heeft verslagen en nu een ererondje loopt langs tribunes vol geestdriftige maagden. Hans en Irma drukten den chef van de modeafdelingen hartelijk de hand en beide bedankten den jongeman, die alle hulde bescheiden afweerde, voor zijn sympathiek optreden. De mare dat Hans en Grietje zo als juffrouw Albertine het paar spon taan gedoopt had een tournée door het warenhuis maakten, drong in wei nige ogenblikken ook tot de directie kamer door en de directeur zond zijn nieuwen en ditmaal zelf gekozen secretaris uit om den heer Van Lin- schoten en de juffrouw.... hóe heette dat schepsel van de hoedjesafdeling nou ook weer..,, te verzoeken.... eh zo vriendelijk te willen zijn, zich even op het bureau te presenteren. „Ik wil zijn gezicht zien", zei Hans, terwijl hij Im'a's arm vaster in de zij ne drukte. (Wordt vervolgd) H. a-v-10-9 R. 7-4-3 K. a-h-b-9-7-2 Via de volgende biedingen van Noord en Zuid: 1. sch., 2 kl., 2 sch., 3 harten, 4 harten, 4 s.a., 5 harten, 6 harten, is men dus gekomen tot een klein-slam harten-contract. West kwam op met ruiten vrouw. Gij neemt de ruitenvrouw met den heer, dat moet wel. Dan speelt gij kl. 4 en neemt die in de hand met het aas, om daarna een kleine klaver in de blinde af te troeven. Dan volgt har ten 7 en gij snijdt. Maar West heeft de harten heer en neemt die. Hij speelt zeer terecht troef na. Zuid komt weer aan de slag en speelt weer een kleine klaver, die in N. afgetroefd wordt. Een lage schoppen uit N. wordt in eigen hand getroefd en met harten aas, wordt de laatste troef van Oost er uit gehaald. Dan volgen klaver heer, kla ver boer en klaver 9 en daarna ruiten, heer in Noord, waarna ten slotte op sch. aas de derde ruiten van Zuid wordt opgeruimd. Zo gaat in dit spel dus alleen de slag met troefheer (door West) verloren. Men spele het vooral met het gehele spel open nog eens aandachtig na. In onze volgende rubriek een ander spel ter overdenking. Prof. Ir. W. Schermerhorn zal Zon dagmorgen voor de VPRO-microfoon spreken in het kader van de serie toe spraken die de VPRO regelmatig op dat tijdstip uitzendt onder de titel: „Tot het hart van het volk". De uit zending vangt aan om 11.45 uur. Hilversum I (301 m) geeft nieuws om 7 u., 8 u., 1 u., 6 u., 8 u., 11 u. AVRO: 7.15 Ochtendgymnastiek. 8.15 Ochtendrhythme. 9.15 Morgenwijding 9.45 Arbeidsvitaminen. 10.30 Van vrouw tot vrouw. 10.50 Kleutertje luister. 11.45 Familieberichten. 12 u. Gram.platen. 1.15 Vaudeville orkest. 2 u. De vrouw binnen en buiten haar huis. 3 u. Voor zieken en gezonden. 4.15 De Camera loopt. 5.20 Welk dier deze week? 5.30 The Skymasters. 6.15 Sportpraatje. 8.30 Progr. Ned. Strijdkr. 7.05 Radio strip. 7.45 Regeringsvoorl.- dienst. 8.15 Radio-Philharmonisch Orkest. 9.10 Hoorspel De duivel in de fles. 10 u. „Confetti". 11.15 u. Dutch Swing College. Hilversum II (415 m) geeft nieuws om 7 u., 8 u., 1 u., 7 u., 8 u. en 10.30 u. KRO: 7.15 Ochtendgymnastiek. 9.50 Eric Hope, piano. NCRV: 10 u. Le ger des Heils. 10.15 Morgendienst. 10.45 Orgelspel. KRO: 11 u. De Zonnebloem. 11.45 Peter Pears zingt. 1.30 u. Welk boek? 1.45 „Van de hak op de tak. NCRV: 2 u. Conti nental Quintet. 2.40 Causerie v. d. vrouw. 3 u. Marek Weber. 3.30 NCRV-koor. 4 u. Bijbellezing. 4.45 Concert. 5.15 Lichte Discoklan ken. 6 u. Orgelconcert. 6.45 Rui tersport. 7.15 Hoe staat het in Indië? 8.05 Concert. 9.30 De vaart der volken. 11 u. Nieuwe Nederl. mu ziek. 11.30 Non-stop progr. WITTE LEREN SCHOENEN. Als Uw witte schoenen nog nieuw zijn moet U ze met een stuk vlak- gom schoonmaken. Zeker wanneer de schoenen wit en zwart zijn. De schoonmaakmiddelen welke men kan kopen zullen namelijk altijd kleur afgeven.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 3