Jan Pronk kampioen achter motoren
Robic wint Tour de France
Twee Nederlandse titels op de
A.A.A.-kampioenschappen
Wij lopen de Vierdaagse mee
Laatste etappe een
daverend slot
Twee Noordhollandse kampioenen
Zwitsalettenë
Van Vliet en Schulte
laten zich niet verrassen
Arie Vooren en Jan Pronk, slerk en volhardend
Voetbaluitslagen
Slijkhuis stelt weer
teleur
NIJMEGE.N I
Nel van Vliet
verbetert haar eigen
wereldrecord
Want wij zijn
een voor
allen
Op verrassende, maar overigens volkomen normale wUze is de Alcmariaan
Jan Pronk voor de tweede maal in zijn leven kampioen van Nederland achter
grote motoren geworden en de Heilooër kan zeggen, dat deze nieuwe titel
geheel verdiend is. HU was deze Zondagmiddag de sterkte uit het veld van
tien stayers, of anders gezegd: de combinatie Pronk—Wiersma was de beste.
Want gangmaker Wiersma kent het vak, weet, wanneer hU een aanval moet
inzetten, weet ook, wanneer 1>U tempo-rUden moet, en bovendien: hy kent zUn
renner, Jan Pronk, die over een harde body beschikt, een groot uithoudings
vermogen heeft en bovendien een uitstekende spurt kan weggeven.
Alle hulde dus aan deze combinatie! Maar direct daarop moet Materna
genoemd worden. Deze stayer draalde rustig zUn rondjes en al was hU de
mindere van Pronk, de tweede man in het veld was hU zeer zeker. Honderd
vijf en dertig ronden lang had hy de kop gehad, toen hy van gangmaker moest
verwisselen. Practlsch was hy toen geslagen, nog voordat Pronk de aanval
op hem had kunnen inzetten!.,..
De Heilooërs had de 9de plaats ge
loot en sloot met Klink de ry van
tien stayeyrs, toen het startschot klonk
Het empo werd direct hoog opgevoerd
door Molema, die de eerste plaats ge
loot had en al heel gauw was het dui
delijk, dat de uiteindelijke strijd zou
gaan tussen Molema, v. d. Voort, Bak
ker en Pronk, die zich In deze volg
orde spoedig op de vier eerste plaat
sen genesteld hadden.
Het tempo verhoogt nimmer, dank
zij Wiersma, die de concurrent vgn
Pronk steeds voor zich had en dus al
tijd de situatie kon overzien. Wiers
ma joeg Bakker voortdurend op, zon
der hem echter aan te vallen, maar 't
gevolg was, dat ook v. d. Voort en Mo
lenaar steeds sneller reden.
Zo kwam de 135ste ronde. Op dat
moment moest Molenaar een nieuwe
gangmaker hebben en zag Bakker zijn
kans. Hij viel v. d. Voort aan, snel en
hevig en de koprijder moest de Zaan-
kanter laten passeren. Doch op het
zelfde moment kwam het beslissende
moment.
Pronk, de situatie overziende, deed
onmiddeliyk een aanval en in één
rush ging het over v. d. Voort en
Bakker heen zonder dat er werke-
ïyk tegenstand werd geboden. Daar
voor was het voortdurende jagen
van Pronk de beide andere te mach
tig geweest!
Ook Molenaar kwam weer op gang,
nadat hij even was afgezakt. Tot twee
keer toe trachtte hij Pronk weer van
de leidende plaats af te werken, maar
beide keren wes Pronk hem resoluut
terug om tenslotte met ruim 200 m.
voorsprong te winnen.
v. d. Voort, schoon uitgereden, zak
te in deze laatste 40 ronden steeds
meer af en eindigde op de 5e plaats.
De uitslag was:
le kampioen van Nederland: Jan
Pronk.
2 C. Bakker; 3 Molenaar; 4e de Beer;
8. v. d. Voort.
Schulte de sterkste achtervolger.
Schulte werd weer kampioen der
achtervolgers. In zijn demi-finale te
gen Evers had hij het al gemakkelijk,
want Evers, wetende, dat hij tegen
Schulte geen kans had, reserveerde
zijn krachten voor de strijd om de
derde plaats. Ook Peters had weinig
moeite met Lakeman, zodat de ver
wachte eindstrijd SchultePeters kon
komen. In deze finale was de racer
van den Bosch weer in topvorm en
Peters kreeg geen kans, om het tempo
bii te houden.
Evers leek in de strijd om de derde
plaats al gauw, want hij kreeg
direct een achterstand, die tot 30 m.
groeide. Toen verhoogde hij het tem
po, liep geleidelijk de achterstand in
en bij ht ingaan van de laatste ronde
was hij gelijk. Een felle eindspurt
bracht hem de overwinning met 3 4 4
meter verschil!
De uitslag was: le Kampioen van
Nederland: Schulte; 2. Peters; 3. Evers,
4 Lakeman.
van Vliet sprintkampioen.
Jan Derksen was weer niet opge
wassen tegen Arie van Vliet. In de
eerste rit, waarbij van Vliet de kop
moest nemen, nam Derksen die over,
liet zich bij de 200 m. lijn verrassen
en de felle demarrage van Van Vliet
was zo gaaf. dat Derksen's eindsourt
net niet snel genoeg was; van Vliet
won met een halve wiellengte.
De tweede rit verliep anders. Derk-
sn had de kop kwam geleidelijk op
toeren, doch bleef hoog in de baan
rijden. Op de 200 m. lijn demarreerde
van Vliet, naar beneden duikende en
juist op hetzelfde moment dook ook
Derksen in volle vaart omlaag. Een
botsing was bijna niet te vermijden,
doch Derksen remde af en was met
een geslogen.
Bijster won in twee ritten van Hij-
zelendoorn, waarvan de eerste rit zeer
spannend was en werd dus amateur
kampioen. Tegen van Vliet had hij
echter geen kans, zodat de Woerdenaar
voor de zoveelste keer algemeen
sprintkampioen van Nederland werd.
ARIE VAN VLIET
Grootmeester der sprint
De wielerkampi
oenschappen in
Amsterdam heb
ben dan tenslotte
twee titels voor
rasechte Noord
hollanders opge-
geleverd. De Be-
verwijker Arie
Vooren wist de
vorige week de
50 K.M. indivi
dueel op zijn
ARIE VOOREN naam te bren
gen, de Heilooër
Jan Pronk zorgde voor de tweede
maal, dat hy kampioen werd op de
100 K.M. achter grote motoren.
Ons dunkt, dat Noord-Holland te
vreden kan zijn.
Het is wel merkwaardig, dat deze
twee juist zware nummers wonnen.
Want 50 K.M. individueel, het is geen
kleinigheid. Het is toen verleden week
een opwindende rit geweest met wis
selende kansen, een rit, waarin tal van
kansrijders zaten. Daar was de sterke
Schulte, de terrierachtige Pellenaars,
de gladde van Vliet en daar waren er
meer, die elk voor zich de kampioens
trui opeisten. En toen Schulte uitge
schakeld was en partij trok voor Pel
lenaars, toen zag het er voor de Be-
verwijker lelijk uit, want hy miste
zo'n hulp, die voor hem het tempo
aangaf en die hem gelegenheid gaf, om
in de eindspurt binnendoor te gaan
Daarom was Pellenaars in die laatste
kilometer de favoriet. Maar Arie Voo
ren, gedwongen buiten om te gaan, had
meer lucht dan Pellenaars, sprong
naast hem en klopte de Zuiderling op
royale wijze.
Helaas onder protest van Pellenaars,
die meende, dat de Beverwijker bui
ten zijn boekje was gegaan. De uitslag
van dit protest is ons nog niet bekend,
JAN PRONK
maar zeker is wel, dat Arie Vooren
fris aan de finish kwam, terwijl Pel-
lenaar schoon was leeg gereden.
Zodat o.i. de beste man won.
Jan Pronk is een
bescheiden ren
ner, die echter
van alle markten
thuis is. Hij kan
in een sprint
nummer mee
doen, hij is een
gevaarlijk outsi
der op de lange
afstand, hij kan
koppel wedstrij
den rijden als de
beste en hij kan
stayeren.
Een paar jaar geleden begon hij er
mee en met povere routine op dat ge
bied won hij toen onverwacht het gro
te nummer achter motoren, het meest
spectaculaire nummer in de wieler
sport.
Toen zakte hij wat af, zonder echter
geheel uitgeschakeld te worden. Maar
hij ging rustig verder, trainde serieus
en bereidde zich geheel voor op dit
nummer, waarin hij een kans had.
En nu heeft hij het dan voor de 2e
keer klaar gespeeld om nationaal
kampioen te worden. Uit een veld van
tien man!
Er wordt nog al eens beweerd, dat
onze stayerswereld arm is aan goede
krachten. Wie de tijden ziet, zou dat
niet zo zeggen. Maar misschien „ver
kopen" de renners van thans hun
nummer niet zo goed. Het flitsende is
er niet meer, althans niet, zoals dat
vroeger was. Maar in plaats daarvan
is het gemiddelde tempo hoger gewor
den. Voor het publiek minder specta
culair, voor de renners minstens zo
zwaar.
Hoe dan ook, het moeilijke nummer,
De Tour de France is geëindigd
en heeft een uitzonderiyk eindresul
taat gehad. Steeds toch was de dra
ger van de gele trui in de laatste
étappes oppermachtig en er kon
jaar In Jaar uit gebeuren wat wil
de, de leider na de bergen won de
Tour.
Dat betekende dus, dat de stryd
ln de Pryreneeën werd uitgevochten
en dat al de volgende étappes slechts
betekenden om de cirkelgang te be
ëindigen.
Dit jaar was het anders. Er werd
ln het „vlakke" land na de Pyre
neeën een tydrit Ingelast, die tot
verrassende resultaten leed, dat
Vletto de gele trui verloor. Hij had
in deze rit geen steun van zijn
knechten, doch moest alles alleen
doen en dat bleek boven zyn krach
ten te gaan.
Weg dus de kans van Vietto!
En de Italiaan kwam aan bod, ver
overde de eerste plaats en behield die
tot en met de voorlaatste étappe! Dit
was wel merkwaardig, want juist die
voorlaatste étappe was een kans voor
de Fransen, om de Italiaan te ver
dringen. Om onbegrijpelijke redenen
deden ze dat niet, zodat de papieren
der Italiaan Zondagmorgen zeer
hoog stonden. Reeds hadden ze de
bergenrpys gewonnen, waren vrijwel
zeker van de landenprijs en lag ook
de eerste prijs individueel voor het
grijpen.
Het zou anders gaan. In de aller
laatste uren van de Tour zou uitein
delijk de beslissing vallen.
Niet lang na de ravitaillering te
Rouen, welke stad precies op de helft
van de étappe was gelegen slaagde
Roblc r in te demarreren en wel met
een dergeiyk tempo, dat geen van de
andre favorieten zyn wiel kon houden.
Spoedig had hij 200, 300 en 400 meter
en 35 km. verder bleek zyn voor
sprong op het peleton, waarin de an
dere leden van de Bretonse ploeg zo
veel mogeiyk het tempo hadden afge
remd, reeds 7 minuten te bedragen, hy
was toen echter niet meer alleen, maar
in gezelschap van Teissuri, die met 'n
klein groepje, onder wie enkele Lu
xemburgers en Belgen, vrij spoedig na
het vertrek uit Caen er tussen uit
was gegaan, doch zich daarna had
laten afzakken om Robic en wat meer
waarschynlyk is, zyn ploeggenoot
Fackleitner, die Robic had weten te
achterhalen, te assisteren, en zo trok
dit drietal door Parys; de voorsprong
op het peleton werd steeds groter,
waardoor er geen twyfel meer kon
bestaan over het uiteindelyke resul
taat.
Onze landgenoot Janssen, de enige
van het zestal, die de Tour heeft uit
gereden, had ln deze laatste étappe
weer pech. Daardoor kwam hy niet
met het peleton te Parys aan. Niette
min wist hy zyn plaats in de algemene
rangschikking te houden.
Ik weet nu, aldus Janssen, toen wy
hem aan het eindpunt naar zyn eind
oordeel vroegen, dat de Tour de Fran
ce werkelyk een wegwedstryd is, we!
een groot verschil met die vele kleine
wedstrydjes, die wy in eigen land ge
wend zyn te ryden.
Nog Zondagavond vertrok Janssen
naar Brussel, want de volgende dag
moet hy in Ostende ryden en talryke
andere wedstryden volgen daarna nog.
De einduitslag is:
1. Robic (Fr.), 148 uur 11 min.
25 sc.
2. Fachleitner (Fr.), 148 uur 15
min 23 sec.
3. Brambilla (H.), 148 uur 21 min.
32 sec.
4. Ronconi (It.), 148 uur 22 min.
25 sec.
5. Vietto (Fr.), 148 uur 26 min.
47 sec.
6. Impanis (B.-, 148 uur 29 min.
39 sec.
7. Camillini (It.), 148 uur 35 min.
33 sec.
32. Jansen (Ned.), 152 uur 8 min.
36 sec.
Landenklassement
1. Italië in 446 uur 1 min. 25 sec.
2. Frankryk in 447 uur 25 min. 52
sec.
7. „Nederland" in 453 uur 2 min.
10 sec.
BW—Blauw Wit 0—3
KFC—Emma 4—1
(Zeeburgla promoveert naar de eerste
klasse).
TSC—RKTW 1—0 (TSC promoveert).
Emmen—Hoogezand 2—1
TEGEN PIJNEN r~\
SNEUE ZEKERE WERKINGC—4»
Z WITSALFABRIEKEN APELDOORN
100 K-M. achter grote motoren, werd
door een Noordhollander gewnnen en
ook hy zal ons land vertegenwoordi
gen op de wereldkampioenschappen in
Parijs.
Twee sterke en volhardende Noord
hollanders! Twee nationale kampioe
nen.
Ziedaar de oogst voor ons gewest!
Telkenjare neemt een groep Ne
derlandse athleten deel aan de En
gelse Internationale kampioenschap
pen en jaar ln jaar uit werden door
onze landgenoten verschillende ti
tels verovert.
Ook na de oorlog werd ons land
op deze Engelse kampioenschappen
vertegenwoordigd en verleden jaar
nog werden vyf kampioenschappen
veroverd.
En dit jaar?
Onze athletiek staat nog lang niet
op het peil, dat ze vóór de oorlog be
reikt had en speciaal de sprinters zyn
nog niet in staat, zich afdoende te
kunnen meten met het buitenland. De
verwachtingen mochten dus niet te
hoog worden aangeslagen. Echter, het
resultaat was zelfs by die betrekkelyk
geringe verwachtingen teleurstellend,
want slechts twee titels werden ver
overd. Brasser prolongeerde het kam
pioenschap discuswerpen en Lataster
won verrassend de drie myi.
De grootste teleurstelling was het
falen van zowel De Ruyter op de 800
yards en vooral van Siykhuis op de
myi. zy werden beide zo beslissend
geslagen, dat er geen enkele veront-
Opnieuw heeft de Robbenzemster
Nel van Vliet uit Hilversum haar
eigen wereldrecord op de 200 meter
schoolslag verbeterd. Tijdens de Zon
dagavond in het zwembad aan de Ka
pelstraat te Hilversum georganiseerde
nationale zwemwedstrijden bracht zy
dit record op 2 min. 49,2 sec, waarme
de zij haar oude tijd van 2 min. 51,9
sec. met 2,7 sec. verbeterde.
Deze recordverbetering is geheel on
verwacht gekomen, omdat de poging
niet wereldkundig was gemaakt. Er
was echter voor een vodoende antal
tijdwaarnemers gezorgd, zodat het re
cord officieel erkend zal kunnen wor
den.
Nevenstaand versje, indertijd ge
schreven door Clinge Doorenbos en als
marslied geaccepteerd door de N.B.
v.L.O., geeft in deze weinige regels
precies weer, hoe de Vierdaagse be
schouwd en gelopen moet worden. Vol
levenslust en moed! En als één grote
familie, waarvan elk lid bereid is, een
ander te helpen.
Ik weet niet, lezer, of U ooit een
Vierdaagse hebt meegemaakt. Mis
schien niet. Maar vermoedelyk hebt
ge dan wel eens en andere afstands
mars gelopen, byvoorbeeld in uw
diensttijd als soldaat of in uw ver
eniging als wandelaar, of zo toeval
lig, omdat ge werd overgehaald om
ook eens mee te doen. En dan is het
merkwaardig, hoe de soldaat kan
kerde op die marsen en hoe de burger
wandelaar enthousiast werd. En hoe
de toevallige wandelaar in korte ty-i
warm gemaakt werd voor de marsen.
Maar goed, ge weet wat lopen is en
ook, wat een mars maken is. En dan
is er iets dat werkelyk mooier is? Is
er iets, dat gezonder en sportiever is?
Immers, het gaat niet om toD-oresta-
ties, niet om te winnen, om de eerste,
nee, de allereerste te zyn, maar het
gaat er om, een bepaalde afstand af
Wij lopen de Vierdaagse mee,
Vol levenslus! en moed;
Als goede lopers blijven wy
Altijd op „goede voet".
Want wij zijn één voor illea
En allen zyn wy één!
Zo willen wij door Nederland
En door liet leven heen!
te leggen in een tempo, dat nooit het
karakter van een gejaag moet heb
ben. Het gaat er om, om zekere pres
tatie te verrichten, die leder gezond
en getraind mens kan verrichten. Het
gaat er om, zo te lopen, dat men oog
houdt voor de natuur en de ge
zondheid met volle teugen inademt.
Dat kan natuurlyk vry gemakkelijk
bij een afstandsmars van een twintig
tot dertig kilometer. Deze afstand
kan elk gezond en normaal gebouwd
mens gemakkeiyk afleggen. Dat kan
ook by een Vierdaagse, mits men goed
getraind is, goed voor de dag komt,
fris naar lichaam en geest.
De Vierdaagse! Er gaat een magi
sche kracht uit van dit woord. Wie
de Vierdaagse gelopen heeft, voelt zich
toch wel iets beter dan een ander
mens. Want hy heeft wat gepres
teerd! En zoals de Elfstedenbedwin-
ger trots is op zyn Elfstedenkruisje,
zo is en terecht de Vierdagen
loper trots op zyn kruisje, dat hij na
afloop als beloning krygt.
De wandelsport heeft zyn eigenaar
dige bekoring, speciaal dan als men !n
clubverband loopt. De wandelaar
zingt! Dat staat nu eenmaal vast. En
de goede wandelaar zin et voed en
goede marsliederen. Hy zingt uit voiie
borst, als hy daar loopt midden in de
bossen, of langs wuivende graanak
kers. Hy zingt, als hy door een dorp
trekt en hy zingt, als hy de stad weer
binnen komt. Hy zingt, omdat hy vro
lyk is in zyn hart en omdat de wan
delsport zyn geest levendig houdt en
vrolyk maakt. Hy zingt vlotte, leutige
wijsjes en het „Overal, waar de meis
jes zyn" staat eigeniyk niet in zyn
programma. Hy zingt zyn opgewekte
marsliederen en vergeet door die zang
de vermoeidheid. Hy zingt, als ny
merkt, dat er in zijn groep een paar
lopers zyn, die een inzinking naby
zijn. En door zyn opgewekte zang
trekt hy de zwakke broeders weer mee.
Hij zingt, al stroomt de regen en hy
zingt, al brandt de zon. Want hy is
vrolyk. Omdat hy wandelaar is.
En ik kom nog eens terug by Clinge
Doorenbos, die het hierboven afge
drukte lied aldus begon:
Natuur gaf ons een motor mee
Van 't allerbeste merk:
Gaf ons een hart, een longenpaar,
Gezond, gaaf, goed en sterk;
En een paar flinke benen,
Een groot geluk op aard.
Wie die niet leert gebruiken
Is niet zo'n motor waard!
De Vierdaagse! Nog niet zo lang
geleden hadden we de Avondvierdaag
se. Ook hier in Noord-Holland. En tal
van wandelverenigingen deden aan
deze Avondvierdaagse mee. Als ge
die wandelaars toen gezien hebt, hebt
ge een klein idee gekregen van de
echte Vierdaagse. Een heel klein idee
echter. Want de sfeer van de Vier
daagse was er niet. Kon er ook niet
zyn. Want het feest in en om Nyme-
gen is nu eenmaal een apart feest. Dat
begint met de traditionele vlaggen-
parade op de Wedren, midden ln de
stad. De stad, die al die dagen ge
tooid is met vlaggen van alle moge
ïyke landen, de stad, die al die dagen
een feesteiyk aanzien heeft, de stad,
die al die dagen duizenden vreemde
lingen herbergt uit alle delen van ons
land en uit vele landen rondom dat
kleine Nederland. En na die vlaggen-
parade, die altyd indrukwekkend is,
volgt een concert, deze keer gegeven
le dag, 22 Juli: Nymegen-Bemmel-
Huissen-Elden-Elst- Valburg-An-
delest-Nymegen.
2e dag, 23 Juli: Nijmegen-Beu-
ningen-Druten-Wijchen-Nymegen
3e dag, 24 Juli: Nymegen-Over-
asselt-Heumen-Cuyck-Groesbeek-
Nymegen.
4e dag, 25 Juli: Nijmegen-Neder-
asselt-Cuyck-Mook-Malden-Ny-
megen.
door de stafmuziek van het Amster
damse Politiekorps en dat besloten
wordt met een grote Taptoe. Ook
al zo iets aparts, dat alleen Nymegen
kent.
En dan is het wel-te-rusten. Want
de volgende dag begint de vroiyke in
zet, de biymoedige inspanning, de
eigeniyke Vierdaagse. Dan worden de
kilometers verslonden, 30, 40, 50 of 55
KM. per dag, al naar gelang inge
schreven is. Dan gaat het door de Be
tuwe, waar elk dorp zich opgemaakt
heeft, om de wandelaars te begroeten,
of naar Noord-Limburg, of in Noorde-
ïyke richting. Nu eens langs de ryke
boomgaarden dan weer langs golven
de graanvelden, dan door bossen en
over heuvelachtig terrein. En altyd
weer is het einddoel Nymegen. En
waar men komt, staat iedereen klaar
om de deelnemers aan te moedigen,
hen zo nodig te helpen. En die morele
steun hebben zo velen nodig op de
tweede dag, die altyd de zwaarste is.
Dan wordt het wel eens even door-
byten, hoe goed getraind men ook is.
En dan die laatste dag en die laat
ste kilometers. Dan verschynen er
overal bloemen en kransen voor de
gelukkigen. Dan juicht gans Nymegen
en omstreken, dan davert de zang
langs de straten en asfaltwegen, dan
is het één en al glorie. Dan is het
lopen niet zwaar meer, dan gaat men
als het ware op vleugels. Dan klinken
de heldere tonen der hoornblazers nog
eens zo helder; dan roffelt de tam
boer nog eens zo krachtig, dan trillen
de stenen op de cadans van de wan
delaars.
Dan is het feest in de ziel van de
wandelaar. En dan volgt weldra de
beloning, het kruisje, waar ieder zo
terecht trots op is.
Getrainde soldaten, gebruinde meis
jes, verstokte veteranen, hoopvolle
nieuwelingen en gy allen, die van
jaar de Vierdaagse loopt: loopt de
Vierdaagse, zoals die gelopen moet
worden, yol levenslust en moed. Een
goede start, een prettige finish zy U
allen toegewenst.
schuldiging voor hun falen is aan te
voeren. De Ruyter was in de laatste
bocht, toen de Engelsman White een
aanval op de leider deed, reeds gesla
gen en hy had zelfs geen adem meer
om een eindspurt in te zetten. White
won in 1 minuut 53.8 sec. en de tyd
van De Ruyter was 1.53.9. De derde,
de Brit Parlette, noteerde 1.54.
Siykhuis begon met groot zelfver
trouwen, maar toen zyn enige concur
rent de Hongaar Garay diens land
genoot Hires had verstek laten gaan
om de steeplechase te kunnen winnen
zijn aanval op de halve myl in alle
ernst inzette, leek dat zelfvertrouwen
in weifelen en in wantrouwen aan het
uiteindeiyk resultaat over te gaan.
Deze reactie had een fataal resultaat:
Garay spurtte in de laatste bocht zyn
rivaal voorby, waarby bleek, dat Siyk-
huis al zyn reservekracht had opge
bruikt. Garay won gemakkeiyk in een
prachtige eindspurt in 4 min. 10.6 sec.
(nieuw A.A.A.-record). Slijkhuis no
teerde als tweede 4.12.2, de Brit Nan-
keville was een slechte derde.
Even tevoren had zich de grote ver
rassing, de besliste zege van de hier
onbekende Lataster voorgedaan. Hoe
wel dit resultaat byzonder aangenaam
voor zowel de nieuwe A.A.A.-kampioen
als voor diens aanhangers zijn zal,
moet hier dadelijk aan toegevoegd
worden, dat er zich geen enkele lo
per van klasse onder de 21 deelnemers
bevond, waardoor Lataster een prach
tige kans geboden werd om een by
zonder aardige overwinning te beha
len. Het opmerkelijkste was wel diens
geweldige spurt bij het begin van de
laatste ronde, waardoor hij een der-
gelyke voorsprong op nummer twee
de Brit Olney behaalde, dat zo
wel hij als nummer drie de Brit
Lucas de achterstand met geen mo
gelijkheid konden inhalen, dat was 'n
prachtig berekende en met jeugdige
overmoed gelopen drie mijl van onze
reserve op deze afstand.
De Ruyter tweede op de hal
ve myl.
In de finale halve myl werd De
Ruyter tweede achter de Engelsman
White. Het verschil bedroeg slechts 1
yard. White legde de afstand af in 1
min. 53.8 sec. De tyd van De Ruyter
was 1 min. 53.9 sec.
De Bruyn, kampioen kogelstoten
1946, verloor zijn titel aan de Ier
Guiney, die een afstand bereikte van
14.49 M. De Bruyn werd tweede met
13.50 M.
De volmaakte gentleman. Een toe
schouwer by de autowedstryden,
welke te Epsom werden gehouden,
bedacht een even eenvoudig als
afdoend middel ter bescherming
van zyn gezellin tegen de regen,
n.1. een omgekeerde stoel.