MONICA
Iets uit de strijd tegen de
tuberculose
In het Rijk der Cavernicolen
Verloofd.
Hei Siille Gevaar
Onrustbarende cijters
DE PAMPUS-PIRAAT door j. d
van exter
Suriname betreurt militaire
actie.
Zeeleeuw en damesmode
Meer dan 3000 bezoekers per
dag in het Rijksmuseum
VAN f^ABIJ
EN VERRE
Prijzen staatsloterij
Zeven eeuwen geschiedenis staan in
de wanden der St. Pietersberg gegritt
FEUILLETON
Wij luisteren morgen
naar
Het is te algemeen bekend, dan dat w(j zulks nog eens nadrakkelUk
zonden moeten vaststellen, hoe verschillende, de gehele volksgezondheid
ondermijnende „volksziekten", vooral gedurende de laatste jaren van de
oorlog, maar in niet mindere mate nog na de bevrijding, een gevaarlijk
hoogtepunt bereikten. De bestrijdings- en genezingsmogelijkheid van di
verse epidemisch optredende infectie-ziekten bijvoorbeeld daalde tot een
dieptepunt, lager soms en schrikbarender dan vóór het begin van deze, onze
20ste eeuw. Eén dezer nimmer geheel bedwongen volksziekten is de tuber
culose.
Zodra de hygiënische toestanden op
lager niveau komen en zodra daarbij
de voedselpositie achteruit loopt, steekt
het nog elk jaar zoveel slachtoffers ma
kende monster der t.b.c. zijn kop op.
Deze drie letters, die naast nog zoveel
anders een wereld van leed en verloren
illusies inhouden, zwellen in een oor
log aan tot monstrueuze grootte, bran
dend, vernietigend het „mene tekel'
der volksgezondheid.
Hoewel dit wij schreven het reeds
algemeen bekend verondersteld mag
worden, is het toch goed eens een en
ander door enkele cijfers te verduide
lijken en nader te illustreren.
Sedert het begin van deze eeuw ver
toonde het tuberculose-sterftecijfer een
voortdurende daling, slechts onderbro
ken door de periode 19141918, toen de
oorlog ocV in 0ns land zijn neerdruk
kende gevolgen deed bemerken. Van
1900 tot 1914 daalde het sterftecijfer
van bijna 20 per 10.000 inwoners tot
minder dan 15, om gedurende de oorlog
weer te stijgen tot zelfs ruim 20. Na
1918 ging dit cijfer opnieuw voort
durend omlaag en bereikte men tot
grote tevredenheid en zelfs tot verblij
ding stemmende resultaten. Voor de
hoofdstad des lands lagen de cijfers iets
anders. Tot vóór de eerste wereld
oorlog was het sterftecijfer te Amster
dam steeds hoger dan dat voor het ge
hele land, maar daarna kwam: de ver
houding juist andersom te liggen. On
getwijfeld mogen als de voornaamste
oorzaken hiervoor de belangrijk verbe
terde hygiënische omstandigheden, sa
mengaand met de verbeterde woning
toestanden, aangegeven worden. Om
streeks 1930 was 't sterftecijfer te Am
sterdam nog maar 7 per 10.000 inwo
ners en vlak vóór 1940 was het zelfs
gedaald tot 3,5. Dit was inderdaad een
prachtig resultaat, waarop onze medi
sche wereld zich terecht mocht beroe
men, want het was het laagste cijfer,
dat ooit ter wereld werd bereikt.
In 1940 kwam de oorlog. De jaren
gingen voorbij en de volksgezondheid
werd steeds slechter. In 1944 was het
sterftecijfer ten aanzien van de tuber
culose voor Amsterdam weer ruim 8
per 10.000 inwoners. Landelijke cijfers
zijn niet bekend, maar men mag aan
nemen, dat zij wel 4 tot 5 maal hoger
waren dan in 1939.
In die toestand is na de bevrijding
uiteraard nog geen enorme verbetering
gekomen en men mag dan ook niet ver
wachten, dat op 't ogenblik al weer het
oude recordcijfer is bereikt. Integen
deel.
NIEUWE WEGEN.
De wetenschap der tuberculosebe
strijding is de laatste jaren sterk voor
uitgegaan, zoals bijv. ten aanzien van
het röntgen-onderzoek.
De voornaamste taak bij de tu-
berculose-bestrijding is niet zoals
bij de m este andere ziekten een
doelmatige behandeling, genezing,
wanneer de ziekte-symptomen dui
delijk tot uiting gekomen zijn, maar
veeleer een „voorkomen", dus het
tijdig ontdekken van nog onbeken
de gevallen, waartegen dan ten
spoedigste de nodige maatregelen
genomen kunnen, moéten worden.
Dit moeten en dit tijdig opsporen
nu stuit op grote moeilijkheden, al
thans in deze tijd. Er is een tekort
aan dokters, aan röntgen-installa-
ties, aan verpleegsters, aan zieken
huis- en sanatoriumruimte. Er is
nog niet voldoende medewerking
bij werkgevers en overheid om hun
mensen te laten keuren, opdat de
talrijke, onbekende tuberculose
lijders snel ontdekt kunnen wor
den, zieken dus die wel besmet
maar zelf nauwelijks „ziek" zijn,
wie derhalve erger bespaard kan
worden, maar die inmiddels toch
een gevaar voor hun omgeving
vormen. Er is eigenlijk een tekort
aan alles behalve, helaas, aan.
patiënten.
De sanatoria zijn overvuld. Weliswaar
worden overal in ons land noodsanato-
ria ingericht, maar steeds nog komt
men ruimte en bedden tekort. Ruimte,
bedden, installaties, personeelwe
kunnen het rijtje wel weer gaan op
noemen. Nog maar al te vaak denkt
wen bij een sanatorium aan een her
stellingsoord, aan een passief proces
van genezen door rusten, gezonde lucht
en goede voeding. Dat is bij de tuber
culosebestrijding niet meer het geval.
De nadruk ligt thans ook in de sana
toria op een actieve geneeskundige be
handeling, die met alle middelen der
moderne wetenschap toegepast wordt.
Moderne middelen: het röntgen-app. -
raat, het doorlichten, de kunstmatige
Pneumothorax-therapie. Dit laatste is
het zgn. „stilleggen" van een long,
■waarmede we dus onmiddellijk op het
terrein der chirurgie zijn gekomen.
DE WEG IS TE LANG.
De noodtoestand, waarin we in vele
opzichten thans nog verk'--n, maakt
het echter noodzakelijk, dat er ook op
wat wij zouden willerj noemen „admi
nistratief" terrein nieuwe wegen inge
slagen worden. De tot nog toe gevolgde
methode gaat nog al te veel via de
procedure: opsporen van 't totaal aan
tal tuberculosegevallen, vaststellen van
het aantal dat ter verpleging moet wor
den opgenomen, tegelijkertijd opsporen
en vaststellen van de te behandelen
„onbekende" gevallen, begroting maken
van de noodzakelijke gelden voor sa
natoria, ziekenhuizen, bedden, verple
gend personeel enz., en dan.wachten
op de uiteindelijke uitvoerende maat
regelen en de beschikbaarstelling van
gelden.
Het is zonder meer duidelijk, dat een
dergelijke weg in een noodtoestand te
lang is. De nieuwe weg moet juist an
dersom zijn: eerst helpen, dan geld! Dat
zal immers uiteindelijk niets duurder
zijn en het heeft het onschatbare voor
deel van snelle hulp. Hoe vaak komt
het niet voor bij de oude methode
dat een patiënt na veel overreding in
gezien heeft, dat hij of zij naar 'n sana-
Copyright R.D.P
torium moet en.dat hij dan nog
maanden en maanden moet wachten tot
de „papleren" in orde zijn? De nieuwe
regeling omvat vanzelfsprekend zo'n
organisatie, dat wij daar in dit korte
bestek niet nader op kunnen ingaan,
maar het is een „nieuwe weg", een re
geling, waarop steeds meer deskundi
gen en medici aandringen.
„Haastige spoed is zelden goed!"
Voor de bestrijding van de tubercu
lose in 1947 en in de eerstkomende ja
ren, dit stille gevaar waartegen een
groot deel van de medische wereld een
dagelijkse, moeizame strijd voert, is
haastige spoed wel degelijk geboden.
Frits de Ruyter leverde tijdens het internationaal athletiekconcours te
Amsterdam een prachtige prestatie door de 1500 meter internationaal te
winnen in de tijd van 3 min. 51,7 sec,, waarbij hij slechts 1,3 sec. boven
het vorige Jaar door Slijkhuis gevestigde record bleef.
De Surinaamse staten hebben beslo
ten de gouverneur te verzoeken aan
minister Jonkman een boodschap te
doen toekomen, waarin de staten het
regeringsbesluit tot het aanwenden van
de huidige maatregelen in Indonesië be
treuren. In deze boodschap geven de
staten uitdrukking aan de hoop, dat de
omstandigheden zo zullen veranderen,
dat vredelievende besprekingen kunnen
worden hervat.
PHILIPPIJNEN NEUTRAAL.
Volgens een bericht in de New-York
Times uit Manilla heeft de Philippijnse
regering besloten tot een neutrale hou
ding inzake het Indonesische conflict,
ondanks de sympathie van het volk
voor de Republiek.
NIEUW WERELDRECORD
4 X 1500 M.
De Zweedse sportclub Gaevle heeft
een nieuw wereldrecord gevestigd op
de 4 X 1500 m. met een tijd van 15
min. 34.8 sec. Het oude record stond
sedert 30 Juli 1945 op naam van een
andere Zweedse ploeg Norrköping met
15 min, 38.8 sec.
De laatste vijf jaar zijn op de
Goeano-eilanden, voor de Zuid-
Afrikaanse kust, meer dan 30.000
zeeleeeuwen gedood. De huiden
van deze dieren hebben de Zuid-
Afrikaanse regering 75.000 pond
sterling opgeleverd en hebben het
mogelijk gemaakt ongeveer 5000
bontmantels op de Amerikaanse
markt te brengen.
Het aantal bezoekers aan de tentoon
stelling van Weense kunstschatten in
het Rijksmuseum te Amsterdam stijgt
dagelijks met sprongen. In de eerste
17 dagen telde men 28.687 betalende
bezoekers, waarvan Zondag 1248. De
Nachtwacht trok in haar nieuwe ge
daante in de eerste dagen 9654 bewon
deraars, waarvan Zondag 1148. Deze
getallen tonen aan, dat in de laatste
week het Rijksmuseum meer dan 3100
bezoekers dagelijks zijn tourniquets
zag passeren. Ter vergelijking diene,
dat de Rembrandttentoonstelling in
1935 een gemiddeld dagelijks bezoek
van 500 personen telde.
Franse waarnemers hebben gister
nacht een nieuwe meteoor ter grootte
van de maan gezien, die zich in weste
lijke richting over de Franse Alpen
voortbewoog. Het eerste na-oor-
logse congres van Esperantisten is te
Bern begonnen. 1380 afgevaardigden
uit 34 landen zijn aanwezig, alsmede
de weduwe van dr. Zahmenhoff, de
samensteller van het Esperanto.
In een bioscoop te Sjanghai kregen
gendarmes en politie-agenten ruzie om
een paar zitplaatsen. Er ontstond een
vuurgevecht, waarbij zeven politie
agenten werden gedood. Een aantal
burgers werd gewond, De politie in de
stad is naar aanleiding daarvan in sta
king gegaan. Bij de uitspanning
„Princehaven" te Wassenaar verdwe
nen twee zeven-jarige knaapjes bij het
pootjebaden in de Zijlwetering in de
diepte. Eén der jongetjes kon gered
worden doch de tweede drenkeling
verdronk. Bij het baden in zee
ter hoogte van Kijkduin verdronk Zon
dag een 21-jarige jongeman.
Zaterdagavond werd een 55-jarige
vrouw op de Centuurbaan te Amster
dam toen zij van de motorwagen van
lijn 3 stapte, door een bijwagen van
de tram gegrepen en gedoodEen
36-jarige man is Zondagmiddag in de
Nieuwe Meer verdronken. Gis
terochtend is een 53-jarige glazenwas
ser te Amsterdam door het breken
van een sport van de schuifladder
ter hoogte van de tweede etage geval
len en gedood.
501ste Staatsloterij 4e klasse,
le trekking.
ƒ25.000.— 6267
2000.— 6700
1000.— 11001, 12137, 17434
400.— 5067, 5551, 13980
200.— 2072, 13247, 14670
100.— 2593, 10487, 12617, 18516
(Van onze speciale verslaggever)
Satan zelf, de Prins der Duister
nis, woont in de St. Pietersberg,
omringd door een hofstoet van hel
se geesten, als wij tenminste de le
gende van de twee steenhouwers,
die hun xiel en zaligheld aan de
Duivel verkochten voor een aards
bestaan van zeven vette jaren, mo
gen geloven. Er zjjn meer zulke
verhalen in omloop, tientallen zelfs:
over de dansende vrouwen, over de
verdwaalde boeren, over de boze
freule. ZJJ hullen de berg in een
mysterie, een onaantastbaar waas
van geheimzinnigheid. Men moet al
een erg nuchter mens zjjn en de
Zuiderling is veeleer romantisch
van aard om er niet een heel
klein beetje van onder de indruk
te komen, bij het betreden van het
inwendige der krijtrotsen, die hier
onder het glooiende landschap
schuil gaan. Vooral als bij de in
gang van de grot deze woordeij uit
Goethe's „Iphlgenle" geciteerd
staan: Es ist der Weg des Totes,
den wir betreten, Mit jedem
Schritt wird meine Seele stiller...
Ook mijn zie', al is er dat dan een
van boven de Moerdijk, wordt stiller
bij het binnengaan in het Rijk der Ca
vernicolen: dat zijn de Mijders van het
licht.
Mijn weg leidt langs het onderaardse
karrepad naar een gedeelte van b -t
5-voudige gangenstelsel in de berg, dat
het meest tot de verbeelding spreekt.
Deze gangen zijn ontstaan door het
uitzagen of uithouwen van mergelblok-
ken, die tot bouwstenen hebben ge
diend. Het winnen van deze materialen
moet dateren uit de tijd der Romeinen
en het duurt voort tot op de dag van
heden. Tientallen kilometers lang zijn
deze gangen. Vele hectares beslaan hun
In tegenwoordigheid van talrijke autoriteiten heeft Z.K.H. Prins Bern-
hard de marinetentoonstelling „Zeemacht" in de Haagse Dierentuin
officiëel geopend.
IS
NAAR HET ENGELS
VAN BERTA RUCK
DOOR» J.JORISSEN
38)
Hij stond op, draaide nog een paar
lichten aan en opende de piano.
„Ik ben benieuwd, of u nog iets meer
kunt spelen. Kunt u accompagneren?"
„Ja, ik heb het veel gedaan," zei ik
en glimlachte, toen ik er aan dacht,
hoe ik uren lang met Sydney Vande-
leur had doorgebracht aan de piano
met het instuderen of transponeren
van zijn liedjes. Hij heeft een bijzon
dere gave voor het maken van aar
dige versjes en die op muziek te zet
ten
„Zoudt u mij dan misschien even
willen accompagneren?"
Wat! Zong hij?
„Zeker."
Ik zei dit niet op de onderworpen
toon, waarop ik 't op het kantoor in
Leadenhall Street gc ?gd zou hebben.
Ik zei het net als ik het indertijd te
gen Sydney. of majoor Montrésor, of
de Somervilles, of een van de andere
kennissen, die bij ons thuis kwamen,
gezegd zou hebben. Ik heb toen dik
wijls gespeeld 's avonds.
„Wacht even," zei ik en daarop
schoof ik mijn ring met de zware dia
manten van mijn vinger en legde die
nonchalant boven op de piano. „Die
zou mij hinderen bij het spelen. Hij
zou aldoor op de toetsen tikken."
Meneer Waters zette Schuberts
„Still wie die Nacht", op de piano. Bij
zonder toepasselijk voor „Still Wa
ters". Stil, als de nacht, diep als de
zee
Ik sloeg de eerste accooorden aan.
Toen kwam een tweede verrassing.
Ik had verwacht, dat hij een zware
basstem had, zonder enig spoor van
gevoel er in, maar tot mijn verbazing
had hij een bijzonder mooie, zuivere
tenor. Als je je ogen dicht deed, zou
je je kunnen voorstellen, dat het de
meeste sympathieke en de aardigste
man ter wereld was, in plaats van de
Baas.
Zou hij mij nog meer verrassingen
geven? Maar hij heeft er, geloof ik, ook
al heel wat van mijn kant gehad. De
verlegen, onderworpen typiste, in
haar confectieblouse en met de vin
gers vol inkt, die zenuwachtig zat te
beven, als hij haar veel te vlug zat te
dicteren, leverde een groot contrast op
met de goedgeklede jongedame, die de
zaken zo regelt, dat hij zien kan, dat
ze in haar vuistje lacht.
Nu moet hij beleefd tegen mij zijn.
„Dank je Nancv." Dit laatste
woord kwam er vastbesloten achter
aan. „Het is zo'n genot, om goed
geaccompagneerd te worden, 't Is net
alsqf je walst met iemand, die zijn
stap naar de jouwe richt."
Lieve deugd! Waar en wanneer zou
hij hebben leren dansen? Maar zingen
kon hij! Het was een genot hem te
accompagneren. Ik geloof, dat we wel
zes liedjes door waren, voor ik bedacht
dat ik een heel ander soort genot op
het oog had gehad.
Toen hij er dus nog een voorstelde,
verviel ik weer in mijn suikerzoete
toon en antwoordde aarzelend: „Denkt
u niet, dat dit voldoende is tegenover
mevrouw Waters? Ik bedoel, zou ze
niet vinden, dat ik nu lang genoeg
hier gebleven ben? Mag mag ik mis
schien weer naar de zitkamer terug?"
„Ik hoop, dat ik u niet te veel ver
moeid heb," zei de Baas doodbedaard.
Hij liep de kamer door, om de deur
voor mij open te maken. Met zijn hand
aan de knop bleef hij even staan en
nam mij op, alsof hij mij voor het
eerst zag.
Het was 'n eigenaardige blik, die hij
op mij wierp, half vrolijk, half knor
rig. Het duurde zeker vijf seconden.
Lag er een soort bedreiging in? Ja. Ik
denk, dat de bedoeling was, dat hij geen
plan had dit voor de gek houden van
mij nog langer te verdragen, dat hij
mij op jle een of andere manier er on
der dacht te houden. Maar dat zal hem
niet gelukken. Het was natuurlijk wel
wat agitant, om zo aangekeken te wor
den en nog wel zo onverwacht. Be-
oaald geac't-erd was ik echter niet. al
leen wel blij, toen hij de deur open
deed en „wel te rusten" zei en haar
daarop achter mij sloot.
Ik was half weg de hall op mijn weg
naar de zitkamer, toen ik hem zijn
deur weer open hoorde doen en mij
achterop komen.
„Ik geloof, dat u dit vergeten hebt,
is het niet?" zei hij en reikte mij de
ring over, die ik op de piano had laten
liggen.
„O, dank u," zei ik. Hij keerde weer
naar zijn kamer terug en ik schoof
mijn engagementsring aan mijn vinger.
Eigenlijk had ik hem niet vergeten.
En hij behoeft niet te denken, dat
hij mij ooit de baas zal worden. Ik zal
het hem wel inpeperen, net zolang als
ik hier ben!
HOOFDSTUK XIV.
Tot dusver heb ik alles kunnen re
gelen, zoals ik het wou. De drie dagen,
dat ik nu op „The Lawn" gelogeerd
ben, is het rnjj gelukt om zonder enige
moeite twee geheel verschillende ma
nieren van optreden er op na te hou
den.
Met „Manier A" die ik aangenomen
heb tot stichting var^ de familie van de
Baas, ben ik alles wat zij maar ver
wachten kunnen van het meisje van
hun Billy.
Met „Manier B" ben ik eerlijk ge
zegd een akelige, kleine kat.
Maar om met „A" te beginnen.
Ik zou mii schamen, dat ik zo aller
liefst doe, als het niet nodig was om
de Baas onder de duim te houden, er
zit werkelijk niets anders op. Maar
het spijt mij. dat ik tegenover zijn
moeder en zusters zo huichelen moet,
want die zijn werkelijk meer dan har
telijk voor mij.
oppervlak. Als ik vertel, dat een
vreemdeling er zonder gids niet levend
uitkomt, vertel ik geen griezelsprookje.
Op een der wanden lees ik:
Vier Kloosterlingghe in dit Spe-
lonck verdooldt synde dood trug ghe-
fonde ten Jare 1640.
Zo is d s tor ie van de berg op zijn
eigen wa jn geschreven, soms in so
bere woorden, andermaal in schone lij
nen, die het handwerk van een ge
oefende beeldhouwer verraden; dan
weer in een ordinaire tekening als die,
voorstellende een locomotief, aange
bracht ter gelegenheid van de opening
van de spoorlijn MaastrichtAken.
Er heerst, als men zijn lamp dooft en
zijn stem het zwijgen oplegt, een Egyp
tische duisternis en een stilte des grafs
in het inwendige van de berg. Men
heeft er geen besef van Noord of Zuid,
van dag of nacht, van ver of nabij. Be
klemmend om de totale afwezigheid
van het tastbare leven. En toch hebben
hier meermalen mensen gewoond, in
tijden van oorlog en gevaar.
Ergens staat: Dit is de rechte straet
an die font.
De gang volgend bereikt men een
„negendrup", plek, waar water naar
binnensijpelt. Die font, de fontein, was
voor uitwijkelingen in de berg een le
vensnoodzaak. Deze drupweg, deze „via
fontis", zoals hij blijkens een inscriptie
ook genoemd werd, is geen aardigheidje
voor de hedendaagse toerist, maar een
klein* stukje geschiedenis, vertellend
van de noden onzer voorouders.
Geschiedenis? De berg zit er vol van!
Daar ziet U de handtekening van
don Alvarez de Toledo, duza di Alba,
die eens de Nederlanden terroriseerde,
vertelt mij de directeur der V.V.V. En
even later:
Hier heeft Napoleon zijn naam in
de wand gekrast. Straks zult U Par-
ma's naam zien staan. Maar die van
generaal Christianaen zult U missen.
Hij was hier wel, maar „ich komme
Inach dem Krieg zurück", zei hij, het
geen hij nog niet heeft gedaan. Wel
hebben wij inmiddels bezoek gehad van
generaal A. MacClure, die in Mei 1945
de leiding had bij het afwerpen van
voedselpakketten, boven de grote ste
den van hongerend Nederland.
Duizenden namen zie ik op mijn
tocht, vele met jaartallen.
Het oudste jaartal, dat als authen
tiek geïdentificeerd is, stamt van 1400.
Er zijn er ook uit de twaalfde eeuw,
maar daarvan staat de echtheid niet
vast, -O verneem ik; bij de afgravingen
ten behoeve van de cementbereiding
zijn vele oud-Gothische inscripties te
loor gegaan. Men heeft er alleen nog
de foto's van.
Wij komen, langs de portretten van
H.M. de Koningin en nu wijlen Z.K.H.
Prins Hendrik, in een klein museum,
dat een in mergel uitgehouwen Chelo-
nia of Reuzenschildpad (6 m lang) be
vat, benevens een Mosasaurus of Maas
hagedis (20 m lang). De beeldhouwer
heeft dit laatste dier poten gegeven, die
het nooit heeft gehad. Waarom staan
zij hier? Skeletten van deze en 573 an
dere voorwereldlijke dieren zijn in de
berg aangetroffen!
Achtdqizend personen hebben in 1946
de grotten bezocht; dit jaar zullen het
er zeker twaalfduizend zijn. Hun aantal
zal jaarlijks toenemen.of het zal tot
nul teruglopen. Is dat van belang? Och,
't is maar hoe men het bekijkt.
HILVERSUM I, 301 m. 7, 8, 1, 7, 8 en
10.30 Nieuws NCRV: 7.45 Woord van
de dag. 9,00 Voor de jonge zieken
10,30 Morgendienst 12,00 Pianospel
12,30 Ned. Kamerkoor 1,15 „Sangh
en spel" 2.50 Omroeporkest 4.00
Reportage ballonopstijging 4,20 Zin
gende jeugd 4,45 Voor de jeugd
6,20 Vacantie-tips 7,05 Weerover-
zicht 8,15 Kurhausconcert. 9.20
De wereldconferentie te Oslo 9,50
Landdag NCRV 10,45 Avondover
denking. i
(wordt vervolgd)
HILVERSUM n, 415 m. 7, 8, 1, 6, 8
en 11 uur Nieuws VARA: 8,19 Gra-
mofoonmuziek. 9,00 Operette-pro
gramma VPRO: 10,00 Morgenwij-
ding VARA: 10,20 Voor de vrouw
11,00 Lezing over vacantie-bezigheden
voor de kinderen 12,00 Kon. Mil.
Kapel 2,00 Voor de vrouw 3,00
Voor de jeugd 4.15 Oom Henk
6.20 Noorweegse volksliederen 815
Omroeporkest 9,00 Hoorspel 10.10
Dolf v. d. Linden 10,35 Sport
11,15 't Schaaktournooi te Hilversum
111,35 Londens Philh. Orkest.