MONICA
Draverijen en rennen te
Alkmaar
Schorsing bestuur N.M.R.B. en
mogelijke gevolgen
!rt I11
pi W^
I's -fSi
-PIRAAT door J. D. VAN EXTER
Wilton drievoudig
tenniskampioen
Blanke zeilen op het Alkmaarder Meer
Verloofd
Uiteenzettingen van K.N.M.V. en N.M.R.D.
Alkmaarse races in gevaar I
mpr.
Heatdraverij eist
heats
vier
Ideaal weer
begunstigd wedstrijden
Voetbaltournooien
Noordhollandse Athletiek-
kampioenschappen
•FEUILLETON
Men weet, dat naar aanleiding van
het gebeurde in Tubbergen, waar een
week geleden nationale wegwed
strijden werden gehouden en de
sterkste renners van Nederland niet
aan de start verschenen, terwijl dexe
wedstrijden golden om de nationale
titels, het bestuur van de K.N.M.V.
besloot, het bestuur van de Motor-
rennersbond voorlopig te schorsen.
Met het nemen van deze maatregel
werd het conflict tussen K.N.M.V. en
renners geboren, een conflict, dat al
eens eerder dreigde, doch toen voor
komen kon worden.
Waar de motorsport ook in onze
provincie een belangrijke plaats in
neemt in het sportleven (Hoorn met
zijn grasbaanwedstrijden, Alkmaar
met zijn sintelbaanraces) menen we
de ontwikkeling van het conflict
nauwkeurig te moeten volgen en dit
te meer, waar voor a.s. Zaterdag de
Alkmaarse kermisraees op het pro
gramma staan.
Om te beginnen geven we hier een
toelichting van de K.N.M.V. op het be
sluit, om het bestuur van de N.M.R.B.
voorlopig te schorsen. Het K.N.M.V.-
bestuur zegt dan in deze toelichting:
Ofschoon er zich aanvankelijk wei
nig moeilijkheden voordeden en de
N.M.R.B. er zich inderdaad toe be
perkte de financiële belangen te be
hartigen van de aangesloten renners,
moest de KNMV toch na enige tijd
vaststellen, dat de N.M.R.B. er ook
andere aspiraties op na hield. Men
kwam b(j de organisatoren allengs
met eisen, welke niet slechts verband
hielden met de financiële zijde van
het wedstrijdwezen, men trachtte te
dringen in de bevoegdheden van de
landelijke bond, de K.N.M.V.
IJlt houding en optreden van het
bestuur van de N.M.R.B. bleek steeds
duidelijker, dat het er om begonnen
was het wedstrijdwezen tot zich te
trekken.
De agitatie tegen de K.N.M.V. vond
haar hoogtepunt in het optreden van de
N.M.R.B. voor de races te Tubbergen,
welke races door de K.NM.V. waren
aangewezen voor de nationale kam
pioenscompetitie 1947. Het bestuur ont
zag zich niet op alle mogelijke manieren
te ageren tegen de organisatoren der
Twentse races en getracht werd ette
lijke rijders te bewegen hun inschrij
ving voor die races niet gestand te
doen. louter omdat de stichting circuit
van Twente er niets voor gevoelde de
N.M.R.B. te erkennen.
De gebeurtenissen in, Tubbergen
vormden de directe aanleiding tot het
ingrijpen van de K.N.M.V.
In een uitvoerig schrijven aan alle
organisatoren van motor-evenementen
heeft de K.NM.V. er op gewezen, dat
zij zich zorgvuldig rekenschap heeft
gegeven van de gevolgen ener breuk
met de N.M.R B.
Van de organisatoren wordt thans
verwacht, dat zij ondubbelzinnig zullen
aantonen een open oog voor de belan
gen van de Nederlandse motorrenners
te hebben ook zonder onder druk ge
zet te worden.
Vandaag valt de beslissing.
Op een persconferentie heeft de
voorzitter van de Motorrennersbond,
Piet van Aartsen, het standpunt van de
Nederlandse Motorrennersbond in deze
kwestie nader toegelicht.
„Het conflict" aldus Piet van Aart
sen. „is ontstaan vóór de kampioens
wedstrijden in Tubbergen. De voorge
schiedenis luidt aldus: Toen na de oor
log bleek, dat de publieke belangstel
ling bij motorraces danig toenam,
waardoor het kon gebeuren, dat een
klein clubje, dat vroeger nooit meer
dan een paar honderd gulden in kas
had, nu plotseling met een nettowinst
van 12.000 gulden bleef zitten, besloten
de motorrenners, die voor veel grotere
f'nanciële moeilijkheden zitten dan vóór
de oorlog, te trachten de organisatoren
te bewegen een gedeelte van de recette
af te staan voor de renners. De organi
satoren werd toegelaten om in onder
handeling te treden met de N.M.R.B.
Alles liep goed, tot de races in Tub
bergen. De organisatoren van deze
races wilden niet met de N.M.R.B. in
onderhandeling treden, maar stelden
voor, dat de K N.M.V. als het grote
motorlichaam in Nederland, een finan
ciële regeling zou vaststellen. Dit ge
beurde niet. Het gevolg was. dat men
niet tot overeenstemming kwam en
de beste Nederlandse renners niet aan
«tart verschenen.
Piet van Aartsen wees op de gevol
gen. die deze schorsing ook internatio
naal voo? de motorsport in Nederland
heeft. Alle soeedwayraces zijn nu afge
last. omdat Hartman. Steman, en van
Aartsen niet mogen starten.
Bovendien wordt vandaag te Utrecht
een ledenvergadering van de N.M.R.B
gehouden en het is niet uitgesloten,
dat de vergadering besluit, om niet
eerder op wedstrijden uit te komen,
dan dat de schorsing van het bestuur
opgeheven zal zijn. In dat geval zou
practisch geen wedstrijd in Nederland
neer kunnen doorgaan.
Over de vergoeding, die de renners
toegewezen kregen, vertelde van Aart
sen, dat deze slechts een kleine tege
moetkoming is in de onkosten die de
i enners zich moeten getroosten om aan
wedstrijden deel te nemen.
Er is geen renner, die van de ver
goeding, die hij uitgekeerd krijgt, zijn
deelname aan een race zou kunnen be
kostigen. De uitlating van de K.N.M.V.,
dat de N.M.R.B. er op uit zou zijn om
over de vergoedingen te marchanderen,
is misplaatst
Noot van de redactie. Het spreekt
vanzelf, dat we in dit conflict geen
partij kiezen. We kunnen dat ook niet
doen, omdat we niet op de hoogte zijn
van al de finesse rondom het
gebeurde. Aan de ene kant kunnen we
begrijpen, dat het K.N.M.V.-bestuur
tegen Pijnen
snelle zekere werking
rWHSAlMHHMH APELDOORN
tot een krasse maatregel overging. Zijn
nationale kampioenschappen zijn im
mers mislukt, doordat de beste renners
afwezig bleven. In dit opzicht zijn de
renners o.i. organisatorisch fout ge
weest. Maar zijn die renners zo stug,
zo...-, dictator-achtig? We hebben die
vraag gesteld aan een organiserende
vereniging en daar deelde men ons on
omwonden mede, dat er met van
Aartsen c.s. heel best te praten is en
dat de renners zeker niet het onderste
uit de kan willen hebben. Het wil ons
daarom voorkomen, dat het conflict
zeker opgelost kan worden, waarmee
het belang der motorsport gediend kan
zijn.
De belangstelling voor de drave
rijen van het Sportcomité „Vooruit",
gisteren op het Alkm. Sportpark ge
houden, was zeer bevredigend.
De Beverwijkprijs met zijn 27 deel
nemers werd in twee afd. gelopen. De
eerste afd. van 14 p. was voor Lily the
Great (na diskw. van Lee Axbit en
Kitty Anville), de tweede afd. voor
Lady Soprano. Jeanne d' Are won de
Castricum-prijs. Hét belangrijkste
nummer was de heatdraverij, die niet
minder dan 4 heats vorderde. Guy
Hanover won de eerste in 1.23. Maar in
de tweede heat was Hanover de eer
ste. Toen men dacht dat het in de
derde heat zou gaan, kwam plotse
ling Or du Rhin II, gereden door W.
Geerse, zich melden en won de derde
heat. Men gaf toen in de vierde en be
slissende heat tussen de drie win
naars Or du Rhin weer een goede
kans. Maar zie, plotseling was Guy
Hanover weer op volle kracht en
won de beslissing in 1.26 km.-tijd.
De Heiloo-prijs was voor Inge Ha
nover, gereden door Nottelman. De
twee rennen, die werden gehouden,
werden resp. gewonnen door Zeester
en Ormea.
De gedetailleerde uitslagen volgen
hieronder:
I. Beverwijkprijs. Afstand 2040 m.
Ingeschreven 34 paarden. Opgekomen
27. Gesplitst in twee afd., resp. van
14 en 13 paarden.
Ie afd. 14 p.
1. Lily the Great 2080 m. van M.
Jurgens, rijder E. Kruithof, tijd 3.11.8
(1.32.2).
2. Limbus; 3. Jacqueline K.
De beide eerstaankomenden Lee Ax-
kit en Kitty Auville werden uitge
schakeld wegens springen door de
finish.
2e afd. 13 p.
1. Lady Soprano 2060 m. van H. de
Jong, rijder W. H. Geersen, tijd 3.10
(1.32.2); 2. Karei Dinmant; 3. Koningin
Draisire G. De tweede aankomende
Lycusgus werd gediskwalificeerd we
gens onregelmatig draven.
II. Castricum-prijs. Prijzendraverij
voor Ned. paarden. Afstand 2040 m.
voor amateurrijders. 4 deelnemers. 1.
Jeanne d'Arc 2040 m. van J. Buis,
rijder P. J. Ruiter, tijd 3.02.4 (1.29.4);
2. Heny's Gold; 3. Fred Mc. Klyo K.
III. Araprijs. Handicap ren over
1600 m. 4 deelnemers. 1. Zeester van
mevr. HeugensBruyn, rijder C. J. de
Bruyne, tijd 1.26.2; 2. Ramana; 3. Good
Luck. 3e aank. Easter Monday gedis
kwalificeerd.
IVè Heiloo-prijs. Prijzendraverij
voor Ned. paarden. Afstand 2040 m.
Ingeschreven 11 paarden. Opgekomen
8.
1. Inge Hanover, 2040 m. van D
Leeuwenkamp, rijdé? A. R. Nottelman.
tijd 2.59.4 (1.27.9); 2. Leo Axkit; 3.
Louis Axkit.
V. Alkmaar-prijs. Heat-prijzendrave-
rij intern, zonder puntentelling. 8 deel
nemers.
Ie heat. 1. Guy Hanover 1680 m. van
Stal Heidezicht, rijder M. Vergay, tijd
2.19.2 (1.22.9); 2. Hanover; 3. Guard.
Gedistanceerd: Frits, Fleetness T en
Boyke Norton.
2e heat. 5 paarden.
1 Hanover 1640 m. van H. Boer, rij
der J. M. v. d. Berg, tijd 2.20.6
(1.25.7); 2. Guy Hanover; 3. Guard.
3e heat. 5 paarden.
1. Or du Rhin.II 1640 n>. van A- v,
Straalen, rijder W. H. Geersen, tijd
2.22.6 (1.27); 2. Hanover; 3. Guard.
4e en beslissende heat. 3 paarden.
1. Guy Hanover, tijd 2.25 (1.26.3); 2.
Or du Rhin; 3. Hanover.
VI. Schoorl-prijs. Ren over 2000 m.
5 deelnemers.
1. Ormea van J. Koning, ber. Pex,
tijd 2.12; 2. Funiculaire; 3. Rose
Queen.
Wilton heeft zijn twee kampioen
schappen van vorig jaar kunnen hand
haven en bovendien heeft hij er het
kampioenschap gemengd dubbelspel
aan toegevoegd.
Mej. Couquerque behaalde haar veer
tiende kampioenschap enkelspel en bo
vendien nog het gemengd dubbel. Al
leen het damesdubbelspel kwam aan
de jongere generatie: mevr. Roos en
mej. Hermsen.
In geen van de eindstrijden is het
spel tot hoog peil gerezen.
Ja, het kan zonder voorbehoud ge
zegd worden, dat vooral de finales
van de beide enkelspelen teleurstelden.
De uitslagen waren:
Heren-enkelspel, halve eindstrijden:
Wilton sl. v. d. Kruk 6—4, 6—3. 6—2.
Krijt wint van Rinkel 57, 16, 22.
Rinkel opgegeven wegens enkel-ver
stuiking. Eindstrijd: Wilton slaat Krijt
6—3, 7—5, 6—4.
Dames enkelspel, halve eindstrijden:
mevr. Lubbers sl. mevr. Roosv. d.
Wal 36, 63, 64, mej. Rollin Cou
querque sl. mej. Hermsen 63, 36,
62. Eindstrijd: mej. Couquerque sl.
mevr. Lubbers 6—3, 6—2.
Herendubbelspel, halve eindstrijden:
Karstens en Krijt slaan Holst en
Volkmaars 4—6, 6—3, 6—1, 8—5. Wil
ton en Rinkel slaan Borren en Knot
tenbelt 86, 62, 75. Eindstrijd:
Wilton en Rinkel slaan Karstens en
Krijt 46, 86, 61, 6—3.
Gemengd dubbelspel, eindstrijd: mej.
Rollincouquerque en Wilton sl. mej.
Hermsen en A. Borren 64, 26, 62.
Damesdubbelspel, halve eindstrijden:
mevr. Roos en mej. Hermsen sl. mevr.
Jonquiere en mevr. Koopman 7-5, 6-4;
mej. Couquerque en mevr. van Berkel
sl. mevr. Lubbers en mevr. Scholten
2—6, 8—6, 9—7.
Eindstrijd: mej. Hermsen en mevr.
Roos slaan mej. Couquerque en mevr.
v. Berkel 6—1, 8—6.
Tenniskampioenschappen op de Mets-
banen in Scheveningen. Het dubbel
spel van Wilton en RinkelAkersdijk
en Goest. Een moment uit de strijd.
Wilton en Rinkel slaan tegelijk naar
de bal.
Dezer dagen is de eerste overspanning geplaatst in de brug bij het Kei-
zersveer. De beide andere overspanningen zullen weldra volgen. Weer
een belangrijke stap vooruit. Het is vooral van belang voor het verkeer
tussen Nederland en België. Het Keizersveer is n.1. en strategisch punt in
de verkeersweg UtrechtAntwerpen.
Onder een stralende zon en bij een
stijve O.-bries luidde Zaterdagmid
dag om 3 uur het eerste startschot
het vierdaagse zeilersfestijn in. Alk-
maarderweerweek-1947, de Jaarlijks
terugkerende Nationale zeilwedstrij
den op onze eigen geliefde plassen.
Zeven Draken met nieuwe versta-
ging staken hun neus over de start
lijn om vanaf de eerste seconden te
vechten om de beste plaatsen.
Kenmerkend is meteen de echte zei
lerssfeer en de reuring van die ganse
grote zeilersschare met hun uiteen
lopende typen wedstrijdboten daar om
en bij het starteiland midden in „De
Meer". En d'e sfeer van gezellige druk
te, van gezonde sportiviteit is de vier
organiserende zeilverenigingen niet
vreemd, want de prima organisatie,
die de Z. Z. V., de Z. O., de „Alk
maarse" en de Z. V. W. Uitgeest broe
derlijk op zich hebben genomen na
het eerste succes van vorig jaar, is een
borg voor de deelnemers alom uit den
lande. Uit alle zeilcentra zijn ze weer
komen ondagen, de Regenbogen en de
Valken, de Sharpies en 16-Kwadraten,
de Pampussen en Olympiajollen. Ook
de nieuwe Vrijheidsklasse zet hier
reeds haar beste beentje voor en niet
minder dan in totaal 24 twaalfvoets-
jollen verschenen aan de start.
Het aantal inschrijvingen voor deze
Alkmaardermeerweek beloopt dan ook
rond de 150 en gunstige factoren als 't
bij uitstek geschikte wedstrijdwater
(een keuze uit tien banen met mooie
kruisrakken), de algehele accomoda-
tie, de sportieve sfeer en de gezellige
zeilersavonden tot slot, zij allen vor
men de jaarlijkse trekpleister naar de
Alkmaarder Meer, waar het een ren-
dez-vous is van zeilers, die thuishoren
zowel op de Westeinder plassen als de
Nieuwe Meer, de Kaag en de Brase-
mer, het Spaarne en Reeuwijk, het
Zwet als „De Meer" zelf.
De uitslagen van de eerste dag luid
den:
Drakenklasse: 1. Phecda, stmn G.
Deichmann, R.Z.V.; 2. Ran, stmn Ph.
H. Keegstra, De Kaag; 3. Luchtlooper,
stmn P. Poorter, A.Z. en Z.V.
Regenboogklasse: Eelko, stmn W.
Bergsma, De Kaag; 2. Annemarie, stmn
L. de Wit, Z.Z.V.; 3. Kikker, stmn J. C
de Vries, Z.V.V.
Valkenklasse: 1. Treeves, stmn S. M.
v. d. Meer, A.R. en Z.V.; 2. 't Spul,
stmn H. C. Kirkenier, A.R. en Z.V.;
Pnnvnaht R D.P
3. Watergeus, stvr mej. M. v. d. Staat,
Z.Z.V.
12 M2 klasse: 1. Huricane, stmn Jac.
Kraan, W.V. Aalsmeer; 2. Aloka, stmn
A Borra, W.V. de Koenen; 3. Pias
jager, stmn A. Laaghwater, W.V. t
Koenen.
16 M2 eenheidsklasse: 1. Argus 2,
stmn Jac. Zwart, Z.O.; 2. Hollands
Roem, stmn J. Roem Jr., Z.O.; 3.
Zaankanter, stmn H. Schmitz, H.Z.V.
Pampusklasse: 1 Windekind, stmn J.
H. C. Sieverts, De Kaag; 2. Spotvogel,
stmn Th Swart, Z.Z.V.; 3. Flevo, stmn
W. C. Bakker, Z.Z.V.
Olympia-jollen: 1. Willem Goze-
wijn II, stmn W. Metelercamp Cappen-
berg, Z.Z.V.; 2. Popeye, stvr mej. A
M. v. Gooi, De Kaag; 3. Mars, stmn L.
P. H. Gerhards, De Kaag.
12-voets jollenklasse: 1. Piraat, stmn
J. J. Keyzer, A.R. en Z.V.; 2. Net An,
stmn J. V. v. d. Staat, A.R. en Z.V.;
3. 208, stmn Roelvink, Z.V.V.
Nog enkele weken en de voetbal
competitie begint weer. En zoals ge
bruikelijk gaan aan deze competitie
diverse tournooien vooraf.
In Amsterdam werd gisteren het Zil
veren Ponttournooi, uitgeschreven
door de Volewijckers, gewonnen door
A G.O.V.V.
De uitslagen waren: HaarlemVole
wijckers 60; A.G.O.V.V.Heerenveen
6—0; VolewijckersHeerenveen 73;
A.G.O.V.V—Haarlem 1—0.
Het Westerkerktournooi van de
Spartaan werd gewonnen door D.W.S.
Nedat de vorige week de eerste ron
den was gesreeld, werden nu de fina
les gehouden. De uitslagen waren:
O.S.V.—Spechten 1—1 (O.S.V. wint
door strafschoppen) D.W.S.S.D.W.
3—2; finale: O.S.V.—D.W.S. 1—1
(D.W.S. wint door strafschoppen).
A.D.O.-tournooi: A.D.O.—U.V.S. 2—0;
G.V.A.V.—Quick 1—1, G.V.A.V. wint.
Finale: A.D.O.—G.V.A.V. 0—2.
Zilveren Bal-tournooi: Willem 2—
Emma 33 (Emma wint); S.V.V.—
Eindhoven 21; FeijenoordV.V.V.
22 (V.V.V. wint); Neptunus't Gooi
24; EnschedéB.V.V. 01; Heracles
Sparta 20.
Vriendschappelijk: Ajax—Windso.
and Eton Football Club 80; Be Quick
—Blauw Wit 0—0; N.E.C.—P.S.V. 1—1.
Beverwijkse successen
Het was jammer, dat de meeste
cracks op de Noordhollandse district-
kampioenschappen, welke Zaterdag en
Zondag te Amsterdam werden gehou
den, verstek lieten gaan. Daardoor
kwamen er geen bijzondere prestaties.
Wij noteren de .volgende resultaten
voor de Noordhollandse 'athleten in
ons gebied:
Hinkstapsprong: 1. van Egmond
(D.E.M.), 13.40 M.; 3. Langedijk (D.E.
M.), 12,53 M.
1500 M.: 1. de Roode (Suomi), 4 min.
9,6 sec.
800 M.: 2. de Roode (Suomi), 2 min.
0,4 sec.
Discuswerpen: 2. Bakker (Doves),
37,63 M.
Speerwerpen: 3. Postma (Suomi),
50,85 M.
Hoogspringen: 2. v. d. Werff (Suo
mi), 1,77 M.
Vèrspringen: 1. v. Egmond (D.E.M.),
6,50 M.
4 x 100 M.: 2. D.E.M. in 47,3 sec.
IS
NAAR HET ENGEL*
VAN ÖERIA RUCK.
ÜOORi J. JUKlibEN
62
„Dat meen je niet?" zei hij wel wal
verslagen. Ik was enigszins verwon
derd, toen ik er aan dacht, hoe hij er
cp gesteld was geweest, dat de ande
re typisten het, de eerste keer, goed
zouden weten, met wie ik uitging.
Ik was er zeker van, ofschoon ik
hen niet kon zien op de gaanderij, dat
drie paar ogen niet van ons af waren
daar op de eerste rij van de stalles.
Er was anders niets bijzonders aan
ens te zien. We waren geheel het ty
pe van een geëngageerd span uit de
voorsteden. Ik, goed gekleed, met de
onvermijdelijke doos bonbons op mijn
schoot, hij, geheel opgewekt, bewees
mij al de gewone beleefdheden, zorg
de, dat ik een programma kreeg, nam
mij mijn mantel af, lette op, of ik wel
'n toneelkijker bij me had, of ik wel
goed zat, enz., en toch, al leek alles
nog zo conventioneel, het was juist
het officiële engagement er buiten
gerekend, absoluut het tegenoverge
stelde. Het was veel aangenamer on
der deze omstandigheden dan 'n wer
kelijk engagement of die platonische
vriendschap, waarbij het meisje of de
r.,an altijd hoopt, of vreest, dat het in
iets anders mocht veranderen.
Terwijl het gordijn opging, weer
klonken de zachte tonen van een wys-
je, dat ik niet kende, hoewel ik zo
veel accompagnementen van liedjes
van mijn leven gespeeld had: maar
naast ons en achter ons zaten een paar
oude dames, die fluisterden: „Hé, Zij
droeg een krans van rozen".
Het stuk begon, en een tijdlang ver
gat ik al het andere. In de eerste pau
ze amuseerden wij ons met naar het
publiek te kijken. Het waren meest
allen bejaarden dames, en de Baas
merkte op:
„Nancy, jouw hoofd en het mijne
zijn de enige van de drie eerste rijen
die niet grijs zijn.
„Zij zijn gekomen, om echo's van
hun verleden te horen", zei ik achte
loos. maar de lust, om gekheid te ma
ken was meteen uit, toen het gordijn
opging.
Het leek mij uren, voordat ik me
neer Waters iets hoorde spreken over
goed spelen en het sentimentele pu
bliek. Toen hield hij opeens op en
vroeg angstig:
„Wat scheelt je, Nancy?" Ben le
ziek?"
„Wel. neen, ik heb genoten", zei ik
snikkend terwijl de tranen langs mijn
blouse rolden. „Het was prachtig", en
is bette mijn gezicht met het poeder-
oonsje, dat ik in mijn zakdoek had.
„Een eigenaardig idee van genot",
zei de Baas.
„Niets eigenaardig", zei ik, toen ik
wat bedaard was. „Je weet niets van
meisjes af zij zijn haast altijd zo
vraag het hun maar vraag het aan
de andere typisten van je kantoor".
„Ik geloof, dat ik die nooit als meis
jes beschouwd heb", zei hij, „alleen
als machines machines, die de hele
dag kersen eten en de pitten op de
grond gooien, en weinig presteren
daarenboven; zij waarom lach je.
Nancy? Je weet heel goed dat ik jou
niet bedoel
,.St!" klonk het verontwaardigd uit
d' mond van zijn buurvrouw.
Ik schreide echter niet meer.
Ik geloof dat het niet zozeer de
.oorstelling was geweest, als wel de
gedachte aan vroeger.
Nu moest ik er weer aan denken,
dat juffrouw Robinson, juffrouw Holt
en Smithie Still Waters nooit als een
man beschouwd hadden en dat hij hen
nooit als meisjes beschouwd had. Se
dert wanneer zou hij in mij iets an
ders gezien hebben dan een typiste?
Hoelang vóór die avond, dat wij vrien
den geworden waren?
Ik voelde opnieuw dankbaarheid
voor 't verbond van die avond, toen
ik hem volgde bij het uitgaan van de
schouwburg, en hij een pad voor mij
baande na&r de auto, die op ons wacht
te.
Ik geloof, dat ik het werkelijk al-
tfjd gehaat heb, om alleen door Lon
den te gaan of met niets dan een an
der meisje tot gezelschap.
„Wel, Nancy, waar gaan we nu
heen om een kopje thee te drinken,
Rumpelmayer, of het Piccadilly? Dan
kan ik je daarna naar je vriendin
brengen'.
„Mijn plan was, om met haar thee
te drinken. Ik dacht een bus te ne
men naar mijn huis en daarna met de
trein naar Sevenoaks terug te keren
en nu hier afscheid van je te nemen".
„Meen je dat? Waarom zou je mij
niet meenemen naar je huis?" vroeg
hjj.
Nu, waarom zou hij ook niet eens
zien waar ik woonde? Hij had van de
grasperken en de tuin van mijn vroe
gere tehuis gehoord waarom zou
hij ook niet kennis maken met mijn
tegenwoordige woning?
Cicely was, toen ik uit logeren ging,
nog niet best te spreken geweest over
mijn engagement. Zij was er nog niet
zo heel vast van overtuigd, dat ik het
niet om het geld gedaan had.
Zij zou nu meteen kunnen zien, dat
mijn (officiële) verloofde een heel ge-
wone jongeman was, een, met wis
sommige meisjes zich werkelijk zou
den kunnen engageren, zonder een
ogenblik aan zijn inkomen te denken.
"Cicely Harradine is een heel mooi
meisje", zei ik; „wel de moeite waard
om te zien
„Is zij blond?"
„Neen. ze heeft prachtig rood haar".
„Nu, neem mij dan maar mee, om
eens kennis met haar te m*ken", zei
hij, en weldra reden wil i-ngs de
Embankment naar Marconl Mansions.
Ik had mijn huissleutel in mijn tas
je. Ik opende de deur van ons por
taal, dat mij even helder verlicht en
even ruim leek als een flinke riool
buis, nu ik het in gedachte vergeleek
met de luchtige, marmeren vestibule
van The Lawn. (wordt vervolgd)
