SIGARETTEN VAN DE BON MONICfl TOERISTEN overstromen Finland EEN TWEEDE NEGERHUT VAN OOM TOM" DE PAMPIS-PIRAAT door J. D. VAN exter yan nabij j Verloofd. n Medogenloos geschrift van Sinclair Lawis Goedkoopste pakje zal 90 cent kosten EN yERRE Wij luisteren naar FEUILLETON DAMRUBRIEK Jjf M Ww Wm Wb. WL WM W>, Luxe leventje voor weinig geld De honderdduizend er uit! Sinclair Lewi*. de Amerikaanse Nobelprijswinnaar, heeft een nieuw boek het licht doen alen, dat niet alleen de gemoederen ln Amerika ln beroering heeft gebracht, doch waarbij de gehele wereld is betrok ken. Artistiek besien is het nieuwe boek. dat onder de titel „Kings- blood Royal" b(J Random House verscheen, een van Lewis' swakste werken, maar het thema staat so in het brandpunt der alremene be langstelling, dat men thans reeds van een tweede „Negerhut van Oom Tom" spreekt: de nieuwe roman behandelt het negervraagstuk. ALLES VERBLEEKT Over het negerprobleem ls in de laat ste tijd veel geschreven, maar alle boe ken zijn naast „Kingsblood Royal" lau we, bloedeloze geschriften. Deze roman ls met zo'n verbittering geschreven en zo openhartig, dat men het gerust een der gedurfdste politieke pamfletten van deze eeuw kan noemen. Het is een voudig niet te negeren, 't dwingt iedere lezer zijn standpunt te bepalen. Voor hen die voor de rechten der negers strijden, is het een nieuwe bron van geestdrift, maar aan de andere kant zal het de strijd der tegenstanders verbit terder en stoutmoediger maken, omdat zij van oordeel zijn, dat Amerika haar positie van grote mogendheid zou ver liezen, indien het ten opzichte van het negervraagstuk zou toegeven. In de laatste tijd hebben wij allen over de onrechtvaardigheden en wreed heden gehoord, die de negers in de Zuidelijke staten het oude slaven- gebied moesten verduren. Maar daar over spreekt Lewis in zijn laatste boek niet. Zijn milieu is de stad Orand Repu- blic in Minnesota, een typische, middel- grote industriestad in het Midden-Wes- ten, hetzelfde decor dal Lewis voor zijn beroemde roman „Babbit" heeft ge bruikt. Hij wil namelijk in zijn boek aantonen, hoe de rassenhaat de Ameri kaanse steden van tweede en derde grootte beïnvloedt en voor welke con sequenties hun bewoners worden ge steld. HET ZWARTE PENSEEL De hoofdfiguur is de vlotte, slank- gebouwde kapitein Neil Kingsblood, die gewond uit de oorlog is gekomen. Hij is gelukkig getrouwd, heeft een goede positie aan een bank en hij is op weg om een van de notabelen van de stad te worden, Hij is er zich niet van be wust, dat hij niet de „blankste der blan ken" is en ofschoon humaan en liberaal denkend deelt hij de algemene rassen- haat'. die in z'jn dringen gebruikelijk ts. Hij ziet de negers als kinderen en wil ze dienovereenkomstig zien behandeld, hetgeen dus inhoudt, dat hun slechts beperkte rechten worden toegekend. Heel toevallig ontdekt hij bij het op stellen van zijn stamboom, dat in de familie van zijn moeder in de 18de eeuw een volbloed neger voorkomt. Wat moet hij dc n? Voor hem gaat een wereld in rook op. Hij is weliswaar slechts 1/32 neger, maar men dient te bedenken, dat in de Verenigde Staten ook de kleinste „streek met het zwarte penseel" voldoende is, om voor de voe ten van een mens een niet meer te overbruggen afgrond te doen gapen. Zijn eerste gedachte is alles te ver zwijgen. Niemand weet immers iets van deze zwarte misdaad, maar wel beziet hij nu zelf het negervraagstuk met an dere ogen. Hij voelt de drang in zich opkomen om de negers beter te leren kennen. Hij) wil leren begrijpen, waar om er zo veel vooroordelen tegen dit ras zijn. Hij vindt een oneindige variatie van typen en toch zijn deze negers meestal niet anders dan de meeste blanken. Ja, Kingsblood ontmoet zelf negers onder zijn nieuwe kennissen, die zeker even „wit" zijn als hij, maar die nu eenmaal tot zwarten en daarmee tot paria's zijn gestempeld. Dan ontwaakt in hem het verlangen niet alleen tegenover zijn negervrien den maar aan alle mensen te bekennen: „Ook ik heb negerbloed in mijn ade ren". Hij moet voor zichzelf een harde strijd uitvechten, want hU weet, wat deze bekentenis voor hem zelf, maar ook voor zUn vrouw en kleine dochter zal betekenen. Maar tijdens een lunch in zijn club komt het critieke ogenblik, dat hij niet langer kan zwijgen. Een zelfgenoegzame Amerikaan stélt dusdanig cynisch en koelbloedig een algehele opruiming van negers voor, dat Neil niet langer wil zwijgen. „Ik schaam mij, dat ik zo lang heb stil ge zeten, zonder deze rede te onderbreken, want ook in mijn aderen vloeit het bloed, dat men „negerbloed" wenst te noemen.,.." EEN UITGESTOTENE En dan begint de lawine te rollen, die Neil reeds heeft voorzien. Hij moet zijn positie aan de bank opgeven en hij moet zien met kleine, onbeduidende zaakjes in zijn onderhoud te voorzien. Al zijn vrienden en kennissen laten hem tenslotte in de steek en zi|n vrouw en dochtertje leven volkomen geïso leerd in hun kleine huls. Ook dit laat ste toevluchtsoord dreigt men hem af tc nemen, omdat hij nu eigenlijk in het negerkwartier moet wonen. Met scherpe etsnaald heeft Sinclair Lewis deze sluipende campagne tegen Neil in vlammende letters neergegrift en duizenden Amerikanen moeten na „Kingblood Royal" uitroepen: „Zijn wij werkelijk zo wreed, handelen wij wer kelijk zo onrechtvaardig?" Het boek van Lewis, dat met een dramatisch hoofdstuk eindigt als Kingsblood en zijn vrouw, die vol komen zijn partij heeft gekozen, door de politie worden gearresteerd, omdat hij zich met wapengeweld tegen de verdrijving uit zijn huis heeft verzet, is een eenzijdige ro man geworden. De schrijver heeft voor de volle honderd procent de kant der negers gekozen. Maar deze eenzijdigheid is tevens de grote kracht van dit boek, want het ls een meedogenloos geschrift van een openbaar aanklager geworden. De „Literary Guild" heeft „Kingsblood Royal" tot „boel van de maand" geproclameerd, maar dit jongste Lewis-product is slechts de ouver ture tot een strijd, die lang en bloe dig zal zijn. fVmvrieht R.D.P EM BEVALT CXT KAMERTJ6 M06AL JE MIST NATUUO- UJK WEL EUIG COMCOQT HET UITZICHT IS NIET ZO M001...6EEM STOMEND WATER ..GEEN RADIO... EN geen ant WOQÓD... NU.DAN 6A IK NAAR. Dagblad van Men achrijft aan het het Oosten: Aan het „Ja-nee-ja-nee" spel letje ls thans een einde gekomen. De sigaretten gaan van da bon. Hoewel men enkele maanden ge leden deze mogelijkheid al onder ogen heeft gezien, bleek het toen nog onmogelijk. Thans is het fUjKabureau doende om de weg te effenen voor de bonloze siga ret. Vermoedelijk zal het echter eind November worden voor alle obstakels zijn opgeruimd, d.w.z, voor de buffervoorraad groot ge noeg ls. De vreugde over dit loffelijke voornemen wordt echter aanmerkelijk getemperd door een drastische prijsverhoging. Het goedkoopste doosje sigaretten gaat straks ongeveer 90 cent kosten. Met de Invoering van da bonioze sigaar waren vele sigarenroken de sigaar. Hieruit heeft men lering ge trokken. Daarom wil men thans eerst een voldoende buffervoorraad hebben, alvorens men het nieuws officieel doorlaat. De fabrieken werken thans op volle toeren. Van hogerhand heeft men toewijzingen en opdracht, gekre gen om het fabricageproces dusdanig te versnellen, dat men 'n voorraad krijgt, voldoende voor drie maanden. Zoara deze voorraad er la, zullen de zlgaretten bonvry worden verkocht. Een der directeuren van een grote sigarettenindustrie meende evenwel, dat 't zeker eind November, mis schien zelfs begin December zou worden voor men deze voorraad ge fabriceerd heeft. Hij sprak ln dit ver band de suggestie uit, dat het wel licht beter zou zijn met het laten ver vallen van de distributie te wachten tot Pt. Nlcolaas en Kerstmis vuorby zijn, omdat er juist ln de maand De cember een enorme vraag naar siga retten en tabak zal zjjn. Een ander insider niet-lndustrleel meende evenwel, dat we gevoeg lijk konden rekenen op midden of eind November. Een andere insider niet-industrieel gerekend mag worden op een kwali teitsverbetering. Tot op heden was het door de grote verscheidenheid en ongeregeldheid van de tabaksaanvoer voor de meeste fabrieken uiterst moeilijk, zo niet onmogelijk, om de standaardsigaret, die bij de roker Juist „zo goed ligt" aan te houden. Vandaar ook, dat men by de meeste merken steeds kwaliteitsverschillen kon bemerken, Bommige sigaretten merken zijn heel sterk in deze ver schillen, hetgeen tedere roker wel ge merkt zal hebben. Men verwacht thans, dat onze Importeurs na het bonvrjj worden van de tabak en de daaruit voortvloeiende grote vraag frequenter op de markt kunnen tre den en grotere kwanta kunnen in slaan, waardoor de standaardkwali teit beter gehandhaafd zal kunnen v. orden. De regering wil «evenwel alleen haar medewerking aan deze maat- legelen verlenen, indien zij de ac- sijns belangrijk kan verhogen. Het gevolg hiervan zal zijn, dat de prijs van de goedkoopste soort sigaretten engeveer 85 4 90 cent per doosje van 20 stuks zal gaan bedragen. Uit economisch oogpunt bekeken lang niet gek, hoewel er ongetwijfeld nog wel een hartig woordje over ge sproken zal worden, want deze siga retten worden te duur voor de kleine beurs. Uit sociaal oogpunt kunnen wij deze maatregel dan ook allesbehalve toejuichen. De heren in Den Haag hebben be cijferd, dat Iedere Nederlander boven de 18 jaar vermoedelijk vijf doosjes bonvrije sigaretten per week de lucht ln zal blazen en daarop hebben zij hun berekeningen gegrondvest. De Amerikanen zijn voornemens een aantal schepen met voedsel enz. naar Italië te zenden. Dat worden natuurlijk schepen van bijleg Het bericht, al» zouden de boeren een protestmars naar de Bilt organiseren, schijnt uit de overigens nog altijd droge, lucht ge grepen Het belangrijkste nieuws komt uit Ecuador, waar de bestaande regering nu reeds enige dagen niet is omvergeworpen. Waarschijnlijk verza melt men nieuwe krachten Een dorp bij Berlijn ïoet op bevel van de Russen op korte termijn worden ont ruimd. De bewoners mogen zelfs hun huisraad niet meenemen. Is dit nog de schaduw van de oude oorlog of het voorspel van de nieuwe? Een jachtopziener te Philippine schoot een adelaar neer, die een vleugelbreedte had van 1.70 meter. Dit is geen jager- latijn Voor de Griekse ambtena ren is er ook de aardigheid af, Hun regering heeft n.'. het staken verboden. Nu „zitten" ze zeer „down" Zes en twintig Amerikaanse boeren gaan °P tournee door Europa om bij hun collega's te neuzen. Over 't algemeen zullen ze het hier wel een droge boel vinden Een eiersorteerder uit Rutten is gepakt, omdat hij 20.000 eier- zegels clandestien van de hand had ge daan. Ei, ei! De ontmanteling van de Duitse oorlogsindustrie vindt snel voortgang. De ontmanteling van de textielkaart van onze dames gaat nog sneller Uit Zeelaad wordt ge meld, dat aldaar deze maand reeds meer regen is gevallen dan in Augus tus. Dat is niets bijzonders, want ook WÜ hebben een naar spatjes gevoeld. De Amerikaanse vlieger Cliff Evans besocht ln Hedel de door hem geadop teerde familie van de Bogaert. Er werd een ereronde in Hedel gereden in een versierde boerenwagen. Evani (achterin) in geselschap van de Burge meester van Hedel en notabelen, alsmede de familie van de Bogaert. Zaterdag 6 September. Hilversum I, 801 M. geeft nieuws om 7, 8, 1, 7, 8, 11 uur. K.R.O.: 8.15 Pluk de dag. 9.00 Ochtendconcert. 10.15 Tuttl-frutti. 11.00 De Zonne bloem. 11.45 Chopinprogramma. 12.03 Zangrecital. 12.38 DansorkesL 1.45 Filmkwartier. 2.30 De Toneelkijker, 3.00 Jongelui! 3.15 Cinema-orgelspel. 4.00 Musetteklanken. 5.00 De Wig wam. 6.00 Negro-Spirltuals. 7.20 Ka- reol-septet. 7.45 Voor Nederlanders ln Duitsland. 8.20 Wie weet hoe deze plaat heet? 8.30 Lichtbaken. 9.00 Ne gen heit de klok. 10.00 Omroeporkest. 11.15 Symphonie-concert. Hilversum II, 415 M. geeft nieuws om 7, 8, 1, 6, 8, 11 uur. V.A.R.A.: 8.40 Lichte morgenklanken. 9.35 Gr. pi. V.P.R.O.: 10.00 Morgenwijding. 10.20 Het Achterhuis. 10.35 Schubert- liederen. 10.55 Voor arbeiders in de continubedrijven. 12.33 Joh. Jong, or gel. 1.20 Stafmuziek. 2.00 Het Neder landse lied. 2.15 Radio Philh. Orkest. 3.00 Van Boek tot Boek. 3.30 Voor Esperantisten. 4.05 Als een bonte vogelvlucht. 4.30 Vaudeville-orkest. 6.16 Gemengd omroepkoor. 6.30 Om en nabij de twintig. 7.00 Mozart Beethovenconcert. V.P.R.O.: 7.45 Is de Bijbel een vervelend boek? 8.08 Dingen van de dag. 8.15 Boulevard notities. 9.30 Breng eens een zonne tje10.00 Mensen bij de wieg. 10.30 Malando en zijn orkest 11.16 Leut best. is NAAR HET ENGEL:» VAN bEKTA RUCK UOOKi J. JOKliitN 70. „Zeg, Nancy, nu lijkt de jonge da me wei wat op jou!" En waarlijk, net contrast tussen de zwarte lokken en het roomkleurige gelaat, met de frisse, rode lippen her innerde mij enigszins aan het beeld, dat ik ochtend en avond in mijn spie gel zie. „Ik hoop, dat het niet lijkt, alsof ik n.ijn lippen verfde", zei ik. „Dat doe je toch niet. Is het wel?" „Natuurlijk niet", zei ik en wendde mijn blikken af van de houten vrouw en liet ze rusten op de zee met haar diepere, tedere kleur. „O, het is hier heerlijk", zuchtte ik, terwijl ik genoot van het schitterende effect van zee en lucht. „Heb je de lucht ooit zo blauw gezien als van daag?" „Of de brem zo absoluut goudkleu rig?" vroeg Billy, terwijl hij rondkeek over de bremstruiken in volle bloei. „Weet je, dat er een spreekwoord is hier in Wales, dat dit het goudland noemt? Vind je dat geen aardig beeld? Het zal hier in het voorjaar ook schitterend mooi geweest zijn! Iemand, die ik ken, zei, dat het er net mee was, als met de liefde'. „Wat bedoelde hij daarmee?" vroeg ik, toen hij zweeg. „En waarom schil der je die vlerk niet meteen, nu je kwast nog zo vol z Var te verf zit?" „Dat zal ik dadelijk doen. Waar hadden we het ook weer over? O, ja. over die brem. Hij zei, dat de eerste brem meer opvallend mooi was dan de tweede, maar dat de tweede geu riger was, net als de liefde op oudere leeftijd aieper zit. Jan wanneer wij nog zo heel jong zijn. Wat vindt jij daarvan?" „Hoe zou ik dat weten?" zei ik luchtigjes, om mijn verbazing te ver bergen, dat Billy een vriend zou heb ben, die zo geheel met hem verschil de. „Ik dacht, dat je mij nu toch wel genoeg kende, om te weten, dat ik niet tot dat soort meisjes behoor". „Welk soort? De soort, die nooit voor de tweede keer verliefd wordt?" „Ik behoor tot de soort, die hele maal niet verliefd wordt", zei ik, maar ik vind in alle geval dat de brem zoals ze nu is prachtig afsteekt tegen het blauw van de baai". „Ja, dat is waar, jij houdt van het effect van bloeiende planten tegen over het blauw van de zee. Zei je dat niet die avond, dat oom bij ons at?" zei Billy plagend. „Toen had je het echter meer bepaald over leanders en mirten en de Riviera „Hè, Billy, dat had ik nooit van je verwacht", viel ik hem verwijtend in de rede. Ik dacht niet dat je zo m;n zou zijn om mij die afschuwelijke avond ooit weer in herinnering te brengen!" Grote stilte voor een ogenblik. Hij staarde mij aan. Ik wou niet naar hem kijken, maar liet mijn blik rusten op een bij, die ik in een van de gele bloemen zag kruipen. Toen hoorde ik hem langzaam zeggen: „Afschuwelijk? Vond je hem af schuwelijk?" „Natuurlijk, wat anders?" „Zo, zei hij. Je bedoelt dat je nog altijd een wrok voelt daarover. Je hebt nog niet verget.... En we hadden nog al afgesproken, vrier/ten te zijn! En ik dacht, dat we dat ook werke lijk waren, en dat je nu wel over heen zoudt zijn. Je bent dus nog al tijd boos over die kus?" Dit was het laatste, wat ik verwacht hfd. dat hij zeggen zou. Ik was wanhopig, dat hij dat eha- pitre weer opgehaald had. en het eni ge, wat ik wist te doen, was, om zo luchthartig mogelijk te zeggen: „O, daar heb ik niet eens over nagedacht B'l'v. Ik begreeo het best. Je kon het niet gens een kus noemen. Het was een kus. zoals ze ze bij een opvoering van een toneelclub geven" Oplossing probleem 48. Btand. Zw. 8 sch. op: 7, 8, 10, 12, 20, 25 30 37, 'wit' 8 sch. op: 21, 23, 28, 29, 31, 34, 39, 42. Oplossing. 1. 39—33 (37 x 17), 2. 28— 22 (30 x 19), 3. 22 x 4! En nu nog even de volgende standjes: l Zw. 8 sch. op: 12, 13 14, 17. 18, 20, 24, 35. Wit 8 sch. op: 27, 28, 29, 34, 37, 39. 40, 44. Wit speelt 27—21! (zw. 24 x 22), 34— 30 (35 x 24 of 17 x 26), 40—34 (17 x 26 of 35 x 24), 34—29 (24 x 33), 39 x 10. II. Zw 7 sch. op: 8, 12, 14, 18, 21, 22, 31 en dam op 39. Wit 9 sch. op: 23, 24, 29, 32, 34, 38, 41, 42, 43. Wit speelt: 1. 41—37 (39 x 28), 2. 37 x 17 (28 x 23), 3. 17 x 10! 7/' '/ft Ter oplossing voor deze week: Probleem 49 van P. Kleute Jr. (Zie diagram). Zwart 10 sch. op: 17, 18, 19, 21, 22, 37, 28, 29, 33, 34. Wit 10 sch. op: 25, 28, 35, 37, 38, 42, 43, 44, 46, 48. Wit speelt en wint. (Van een U.P.-correspondent) De zwarte markt ln buitenlands geld beleeft deze zomer een on gekende bloeiperiode ln Finland, nu de stroom van toeristen, voor al uit landen met veel gevraagde valuta, toeneemt. Een groot aantal toeristen, die naar Finland komen, zyn „zake lijk" genoeg om de officiële om wisseling van hun geld te ont duiken en hun dollars en kronen te wisselen op de zwarte markt, zodoende bedragen ln Fins geld verkrijgende die twee- of drie maal zo hoog liggen als zy langs de officiële weg zouden bereiken. Het ls makkelijk om vandaag de dag ln Finland van zijn dollars en Zweedse kronen af te komen. Men verkoopt eenvoudig zijn geld aan de eerste de beste, die men tegenkomt en die er, als hij maar geen politie beambte of douanier ls, grif 400 Fin- re marken voor uittelt als hij dollars en 100 als hij Zweeds? kronen krijgt. De officiële koers daarentegen is slechts 136 resp. 37.90. Dat maakt natuurlijk een enorm verschil en het maakt het verblijf in Finland erg goedkoop. Theoretisch zou men ln Finland een week kunnen leven voor 2000 mark, of, ln zwarte koers, 5 dollar of 20 kronen. Een uitstekende maaltijd ln het beste restaurant van Helsinki, met inbegrip van uitgebrel- 501e Staatsloterij 5e klasse, 15e lijst. ƒ100.000.— 13235 25.000.— 14627 1500.— 18860 1000— 4412 15741 17549 19070 19116 20982 21977 400— 2391 8682 13944 17466 200— 1005 9418 12442 13334 18217 100— 1127 1164 2056 4952 9028 11332 12360 15749 16350 17082 17322 18775 20119 „Dat is waar", zei hij. „Dat was geen kus". Hij trad een stap naderbij en greep mij bij mijn schouder, en voor een ogenblik dacht ik, dat hij zijn ge moed wilde koelen, en mij door el kaar schudden. Het verlangen daartoe had ik de gehele eerste week, die ik hij zijn moeder logeerde, steeds in zijn blikken gelezen. Maar neen, daar gebeurde niets van. In korter tijd dan ik het vertellen kan, was zijn hand van mijn schouder naar de linten van mijn rose zonne hoed gevlogen. Hij trok ze los en wipte de hoed boven op een brem struik, hij hield met beide handen mijn hoofd omhoog en voor ik nog v.-ist, wat mij overkwam, kuste hl) mij driemaal op mijn mond, terwijl hij zei: „En wat noem je dit dan en dit?" Ik moest mij een ogenblik aan zijn schouder vasthouden, om niet te val len, want het was, of de zee en de klip en de brem, alle met mij in het rond draaiden. Toen nam ik een sp-ong terug en keek hem aan, zonder evenwel dui delijk te kunnen zien, wie of wat er \oor mij stond. „Zeg niets tegen me", hoorde ik mijzelf op onnatuurlijke kalme toon zeggen. „Ik kan het je nooij verge ven! Neen, nooit!" Ik hoorde hem zo iets zeggen als: „Denk je, dat ik van steen ben?" C ordt vervolgd de hors d'oeuvre. wyn, enz., kost op deze basis niet meer dan 1,60 dollar. Het is gemakkelijk te begrijpen dat vele vreemdelingen, die met uitput- ,ende portefeuilles naar Finland ko men, goed zaken doen op de zwarte markt. Natuurlijk ls dat niet toege staan, maar als er eens een gesnapt wordt, is het de Finse koper van het geld, die boet. Deze zwarte handelspractyken en het luxe-leventje dat vele toeristen op die manier leijlen, heeft een steeds ongunstiger wordend effect op het prestige van de buitenlanders ln Finland. De meeste Finnen met uitzondering van de zwarte „pieten" hebben een grote hekel aan dit soort van vr(je Internationale handel. Zij zijn weliswaar nog niet zover als de Duitser van na 1918, die over „Valutaschwelne" sp ken, maar de populariteit van de buitenlandse toe risten taant gedurig. ,,Ik werd woe dend", zo vertelt een Fins zakenman, „toen een Amerikaanse vriend van mij hier kwam en z(jn dollars op de zwarte markt verkocht, ondanks het feit dat zyn persoonlijk vermogen de paar mlllioen overschrijdt". Het is echter onmogelijk deze zwar te handel uit te roeien. Er zullen im mers altijd de nodige Finnen blijven, die bereid zyn de zwarte dollars en kronen te kopen, om die later zelf ln het buitenland uit te geven, Wel is de politie, naar Finse ideeën, veel te ge- makkeiyk op het ogenblik. By de aankomst van passagiersschepen ln een Finse haven kan men vaak het toneeltje zien, dat Finse politiebe* ambten werkeloos op de kade staan,- temidden van een groep zwarte han delaren, die op de aangekomen pas sagiers afstuiven om zich meester te maken van de begeerde dollars en kronen. Bykans ie',-re hotelportier dryft een winstgevende handel in zwart geld, maar de politie doet er niets aan. En de Zweedse typistes biyven naar Finland komen, om er een vacantie door te brengen even luxueus als een gravin, voor een be drag niet hoger dan hun weeksalaris te Stockholm. Prinses Juliana verlaat de Jeugd herberg „Zonnehoeve" te Blaricum, alwaar zU de 9de jaarvergadering van de International Youth Hostel Federation bezocht.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 3