SIGARETTEN VAN DE BON
MONICfl
TOERISTEN overstromen Finland
EEN TWEEDE
NEGERHUT VAN OOM TOM"
DE PAMPIS-PIRAAT door J. D. VAN exter
yan nabij
j
Verloofd.
n
Medogenloos geschrift van
Sinclair Lawis
Goedkoopste pakje zal 90 cent kosten
EN yERRE
Wij luisteren naar
FEUILLETON
DAMRUBRIEK
Jjf
M Ww Wm
Wb. WL WM W>,
Luxe leventje voor weinig geld
De honderdduizend er uit!
Sinclair Lewi*. de Amerikaanse
Nobelprijswinnaar, heeft een nieuw
boek het licht doen alen, dat niet
alleen de gemoederen ln Amerika
ln beroering heeft gebracht, doch
waarbij de gehele wereld is betrok
ken. Artistiek besien is het nieuwe
boek. dat onder de titel „Kings-
blood Royal" b(J Random House
verscheen, een van Lewis' swakste
werken, maar het thema staat so
in het brandpunt der alremene be
langstelling, dat men thans reeds
van een tweede „Negerhut van Oom
Tom" spreekt: de nieuwe roman
behandelt het negervraagstuk.
ALLES VERBLEEKT
Over het negerprobleem ls in de laat
ste tijd veel geschreven, maar alle boe
ken zijn naast „Kingsblood Royal" lau
we, bloedeloze geschriften. Deze roman
ls met zo'n verbittering geschreven en
zo openhartig, dat men het gerust een
der gedurfdste politieke pamfletten van
deze eeuw kan noemen. Het is een
voudig niet te negeren, 't dwingt iedere
lezer zijn standpunt te bepalen. Voor
hen die voor de rechten der negers
strijden, is het een nieuwe bron van
geestdrift, maar aan de andere kant zal
het de strijd der tegenstanders verbit
terder en stoutmoediger maken, omdat
zij van oordeel zijn, dat Amerika haar
positie van grote mogendheid zou ver
liezen, indien het ten opzichte van het
negervraagstuk zou toegeven.
In de laatste tijd hebben wij allen
over de onrechtvaardigheden en wreed
heden gehoord, die de negers in de
Zuidelijke staten het oude slaven-
gebied moesten verduren. Maar daar
over spreekt Lewis in zijn laatste boek
niet. Zijn milieu is de stad Orand Repu-
blic in Minnesota, een typische, middel-
grote industriestad in het Midden-Wes-
ten, hetzelfde decor dal Lewis voor zijn
beroemde roman „Babbit" heeft ge
bruikt. Hij wil namelijk in zijn boek
aantonen, hoe de rassenhaat de Ameri
kaanse steden van tweede en derde
grootte beïnvloedt en voor welke con
sequenties hun bewoners worden ge
steld.
HET ZWARTE PENSEEL
De hoofdfiguur is de vlotte, slank-
gebouwde kapitein Neil Kingsblood, die
gewond uit de oorlog is gekomen. Hij
is gelukkig getrouwd, heeft een goede
positie aan een bank en hij is op weg
om een van de notabelen van de stad
te worden, Hij is er zich niet van be
wust, dat hij niet de „blankste der blan
ken" is en ofschoon humaan en liberaal
denkend deelt hij de algemene rassen-
haat'. die in z'jn dringen gebruikelijk ts.
Hij ziet de negers als kinderen en wil
ze dienovereenkomstig zien behandeld,
hetgeen dus inhoudt, dat hun slechts
beperkte rechten worden toegekend.
Heel toevallig ontdekt hij bij het op
stellen van zijn stamboom, dat in de
familie van zijn moeder in de 18de
eeuw een volbloed neger voorkomt.
Wat moet hij dc n? Voor hem gaat een
wereld in rook op. Hij is weliswaar
slechts 1/32 neger, maar men dient te
bedenken, dat in de Verenigde Staten
ook de kleinste „streek met het zwarte
penseel" voldoende is, om voor de voe
ten van een mens een niet meer te
overbruggen afgrond te doen gapen.
Zijn eerste gedachte is alles te ver
zwijgen. Niemand weet immers iets van
deze zwarte misdaad, maar wel beziet
hij nu zelf het negervraagstuk met an
dere ogen. Hij voelt de drang in zich
opkomen om de negers beter te leren
kennen. Hij) wil leren begrijpen, waar
om er zo veel vooroordelen tegen dit
ras zijn.
Hij vindt een oneindige variatie van
typen en toch zijn deze negers meestal
niet anders dan de meeste blanken. Ja,
Kingsblood ontmoet zelf negers onder
zijn nieuwe kennissen, die zeker even
„wit" zijn als hij, maar die nu eenmaal
tot zwarten en daarmee tot paria's zijn
gestempeld.
Dan ontwaakt in hem het verlangen
niet alleen tegenover zijn negervrien
den maar aan alle mensen te bekennen:
„Ook ik heb negerbloed in mijn ade
ren". Hij moet voor zichzelf een harde
strijd uitvechten, want hU weet, wat
deze bekentenis voor hem zelf, maar
ook voor zUn vrouw en kleine dochter
zal betekenen. Maar tijdens een lunch
in zijn club komt het critieke ogenblik,
dat hij niet langer kan zwijgen.
Een zelfgenoegzame Amerikaan stélt
dusdanig cynisch en koelbloedig een
algehele opruiming van negers voor,
dat Neil niet langer wil zwijgen. „Ik
schaam mij, dat ik zo lang heb stil ge
zeten, zonder deze rede te onderbreken,
want ook in mijn aderen vloeit het
bloed, dat men „negerbloed" wenst te
noemen.,.."
EEN UITGESTOTENE
En dan begint de lawine te rollen, die
Neil reeds heeft voorzien. Hij moet zijn
positie aan de bank opgeven en hij
moet zien met kleine, onbeduidende
zaakjes in zijn onderhoud te voorzien.
Al zijn vrienden en kennissen laten
hem tenslotte in de steek en zi|n vrouw
en dochtertje leven volkomen geïso
leerd in hun kleine huls. Ook dit laat
ste toevluchtsoord dreigt men hem af
tc nemen, omdat hij nu eigenlijk in het
negerkwartier moet wonen.
Met scherpe etsnaald heeft Sinclair
Lewis deze sluipende campagne tegen
Neil in vlammende letters neergegrift
en duizenden Amerikanen moeten na
„Kingblood Royal" uitroepen: „Zijn wij
werkelijk zo wreed, handelen wij wer
kelijk zo onrechtvaardig?"
Het boek van Lewis, dat met een
dramatisch hoofdstuk eindigt als
Kingsblood en zijn vrouw, die vol
komen zijn partij heeft gekozen,
door de politie worden gearresteerd,
omdat hij zich met wapengeweld
tegen de verdrijving uit zijn huis
heeft verzet, is een eenzijdige ro
man geworden. De schrijver heeft
voor de volle honderd procent de
kant der negers gekozen. Maar deze
eenzijdigheid is tevens de grote
kracht van dit boek, want het ls
een meedogenloos geschrift van een
openbaar aanklager geworden. De
„Literary Guild" heeft „Kingsblood
Royal" tot „boel van de maand"
geproclameerd, maar dit jongste
Lewis-product is slechts de ouver
ture tot een strijd, die lang en bloe
dig zal zijn.
fVmvrieht R.D.P
EM BEVALT CXT KAMERTJ6
M06AL JE MIST NATUUO-
UJK WEL EUIG COMCOQT
HET UITZICHT IS NIET ZO
M001...6EEM STOMEND
WATER ..GEEN RADIO...
EN
geen ant
WOQÓD...
NU.DAN
6A IK
NAAR.
Dagblad van
Men achrijft aan het
het Oosten:
Aan het „Ja-nee-ja-nee" spel
letje ls thans een einde gekomen.
De sigaretten gaan van da bon.
Hoewel men enkele maanden ge
leden deze mogelijkheid al onder
ogen heeft gezien, bleek het toen
nog onmogelijk. Thans is het
fUjKabureau doende om de weg
te effenen voor de bonloze siga
ret. Vermoedelijk zal het echter
eind November worden voor alle
obstakels zijn opgeruimd, d.w.z,
voor de buffervoorraad groot ge
noeg ls. De vreugde over dit
loffelijke voornemen wordt echter
aanmerkelijk getemperd door een
drastische prijsverhoging. Het
goedkoopste doosje sigaretten
gaat straks ongeveer 90 cent
kosten.
Met de Invoering van da bonioze
sigaar waren vele sigarenroken de
sigaar. Hieruit heeft men lering ge
trokken. Daarom wil men thans eerst
een voldoende buffervoorraad hebben,
alvorens men het nieuws officieel
doorlaat. De fabrieken werken thans
op volle toeren. Van hogerhand heeft
men toewijzingen en opdracht, gekre
gen om het fabricageproces dusdanig
te versnellen, dat men 'n voorraad
krijgt, voldoende voor drie maanden.
Zoara deze voorraad er la, zullen de
zlgaretten bonvry worden verkocht.
Een der directeuren van een grote
sigarettenindustrie meende evenwel,
dat 't zeker eind November, mis
schien zelfs begin December zou
worden voor men deze voorraad ge
fabriceerd heeft. Hij sprak ln dit ver
band de suggestie uit, dat het wel
licht beter zou zijn met het laten ver
vallen van de distributie te wachten
tot Pt. Nlcolaas en Kerstmis vuorby
zijn, omdat er juist ln de maand De
cember een enorme vraag naar siga
retten en tabak zal zjjn.
Een ander insider niet-lndustrleel
meende evenwel, dat we gevoeg
lijk konden rekenen op midden of
eind November.
Een andere insider niet-industrieel
gerekend mag worden op een kwali
teitsverbetering. Tot op heden was
het door de grote verscheidenheid en
ongeregeldheid van de tabaksaanvoer
voor de meeste fabrieken uiterst
moeilijk, zo niet onmogelijk, om de
standaardsigaret, die bij de roker
Juist „zo goed ligt" aan te houden.
Vandaar ook, dat men by de meeste
merken steeds kwaliteitsverschillen
kon bemerken, Bommige sigaretten
merken zijn heel sterk in deze ver
schillen, hetgeen tedere roker wel ge
merkt zal hebben. Men verwacht
thans, dat onze Importeurs na het
bonvrjj worden van de tabak en de
daaruit voortvloeiende grote vraag
frequenter op de markt kunnen tre
den en grotere kwanta kunnen in
slaan, waardoor de standaardkwali
teit beter gehandhaafd zal kunnen
v. orden.
De regering wil «evenwel alleen
haar medewerking aan deze maat-
legelen verlenen, indien zij de ac-
sijns belangrijk kan verhogen. Het
gevolg hiervan zal zijn, dat de prijs
van de goedkoopste soort sigaretten
engeveer 85 4 90 cent per doosje van
20 stuks zal gaan bedragen.
Uit economisch oogpunt bekeken
lang niet gek, hoewel er ongetwijfeld
nog wel een hartig woordje over ge
sproken zal worden, want deze siga
retten worden te duur voor de kleine
beurs. Uit sociaal oogpunt kunnen wij
deze maatregel dan ook allesbehalve
toejuichen.
De heren in Den Haag hebben be
cijferd, dat Iedere Nederlander boven
de 18 jaar vermoedelijk vijf doosjes
bonvrije sigaretten per week de
lucht ln zal blazen en daarop hebben
zij hun berekeningen gegrondvest.
De Amerikanen zijn voornemens een
aantal schepen met voedsel enz. naar
Italië te zenden. Dat worden natuurlijk
schepen van bijleg Het bericht,
al» zouden de boeren een protestmars
naar de Bilt organiseren, schijnt uit de
overigens nog altijd droge, lucht ge
grepen Het belangrijkste nieuws
komt uit Ecuador, waar de bestaande
regering nu reeds enige dagen niet is
omvergeworpen. Waarschijnlijk verza
melt men nieuwe krachten Een
dorp bij Berlijn ïoet op bevel van de
Russen op korte termijn worden ont
ruimd. De bewoners mogen zelfs hun
huisraad niet meenemen. Is dit nog de
schaduw van de oude oorlog of het
voorspel van de nieuwe? Een
jachtopziener te Philippine schoot een
adelaar neer, die een vleugelbreedte
had van 1.70 meter. Dit is geen jager-
latijn Voor de Griekse ambtena
ren is er ook de aardigheid af, Hun
regering heeft n.'. het staken verboden.
Nu „zitten" ze zeer „down" Zes
en twintig Amerikaanse boeren gaan
°P tournee door Europa om bij hun
collega's te neuzen. Over 't algemeen
zullen ze het hier wel een droge boel
vinden Een eiersorteerder uit
Rutten is gepakt, omdat hij 20.000 eier-
zegels clandestien van de hand had ge
daan. Ei, ei! De ontmanteling van
de Duitse oorlogsindustrie vindt snel
voortgang. De ontmanteling van de
textielkaart van onze dames gaat nog
sneller Uit Zeelaad wordt ge
meld, dat aldaar deze maand reeds
meer regen is gevallen dan in Augus
tus. Dat is niets bijzonders, want ook
WÜ hebben een naar spatjes gevoeld.
De Amerikaanse vlieger Cliff Evans besocht ln Hedel de door hem geadop
teerde familie van de Bogaert. Er werd een ereronde in Hedel gereden in
een versierde boerenwagen. Evani (achterin) in geselschap van de Burge
meester van Hedel en notabelen, alsmede de familie van de Bogaert.
Zaterdag 6 September.
Hilversum I, 801 M. geeft nieuws
om 7, 8, 1, 7, 8, 11 uur. K.R.O.: 8.15
Pluk de dag. 9.00 Ochtendconcert.
10.15 Tuttl-frutti. 11.00 De Zonne
bloem. 11.45 Chopinprogramma. 12.03
Zangrecital. 12.38 DansorkesL 1.45
Filmkwartier. 2.30 De Toneelkijker,
3.00 Jongelui! 3.15 Cinema-orgelspel.
4.00 Musetteklanken. 5.00 De Wig
wam. 6.00 Negro-Spirltuals. 7.20 Ka-
reol-septet. 7.45 Voor Nederlanders ln
Duitsland. 8.20 Wie weet hoe deze
plaat heet? 8.30 Lichtbaken. 9.00 Ne
gen heit de klok. 10.00 Omroeporkest.
11.15 Symphonie-concert.
Hilversum II, 415 M. geeft nieuws
om 7, 8, 1, 6, 8, 11 uur. V.A.R.A.:
8.40 Lichte morgenklanken. 9.35 Gr.
pi. V.P.R.O.: 10.00 Morgenwijding.
10.20 Het Achterhuis. 10.35 Schubert-
liederen. 10.55 Voor arbeiders in de
continubedrijven. 12.33 Joh. Jong, or
gel. 1.20 Stafmuziek. 2.00 Het Neder
landse lied. 2.15 Radio Philh. Orkest.
3.00 Van Boek tot Boek. 3.30 Voor
Esperantisten. 4.05 Als een bonte
vogelvlucht. 4.30 Vaudeville-orkest.
6.16 Gemengd omroepkoor. 6.30 Om
en nabij de twintig. 7.00 Mozart
Beethovenconcert. V.P.R.O.: 7.45 Is
de Bijbel een vervelend boek? 8.08
Dingen van de dag. 8.15 Boulevard
notities. 9.30 Breng eens een zonne
tje10.00 Mensen bij de wieg. 10.30
Malando en zijn orkest 11.16 Leut
best.
is
NAAR HET ENGEL:»
VAN bEKTA RUCK
UOOKi J. JOKliitN
70.
„Zeg, Nancy, nu lijkt de jonge da
me wei wat op jou!"
En waarlijk, net contrast tussen de
zwarte lokken en het roomkleurige
gelaat, met de frisse, rode lippen her
innerde mij enigszins aan het beeld,
dat ik ochtend en avond in mijn spie
gel zie.
„Ik hoop, dat het niet lijkt, alsof ik
n.ijn lippen verfde", zei ik.
„Dat doe je toch niet. Is het wel?"
„Natuurlijk niet", zei ik en wendde
mijn blikken af van de houten vrouw
en liet ze rusten op de zee met haar
diepere, tedere kleur.
„O, het is hier heerlijk", zuchtte ik,
terwijl ik genoot van het schitterende
effect van zee en lucht. „Heb je de
lucht ooit zo blauw gezien als van
daag?"
„Of de brem zo absoluut goudkleu
rig?" vroeg Billy, terwijl hij rondkeek
over de bremstruiken in volle bloei.
„Weet je, dat er een spreekwoord is
hier in Wales, dat dit het goudland
noemt? Vind je dat geen aardig beeld?
Het zal hier in het voorjaar ook
schitterend mooi geweest zijn! Iemand,
die ik ken, zei, dat het er net mee
was, als met de liefde'.
„Wat bedoelde hij daarmee?" vroeg
ik, toen hij zweeg. „En waarom schil
der je die vlerk niet meteen, nu je
kwast nog zo vol z Var te verf zit?"
„Dat zal ik dadelijk doen. Waar
hadden we het ook weer over? O, ja.
over die brem. Hij zei, dat de eerste
brem meer opvallend mooi was dan
de tweede, maar dat de tweede geu
riger was, net als de liefde op oudere
leeftijd aieper zit. Jan wanneer wij
nog zo heel jong zijn. Wat vindt jij
daarvan?"
„Hoe zou ik dat weten?" zei ik
luchtigjes, om mijn verbazing te ver
bergen, dat Billy een vriend zou heb
ben, die zo geheel met hem verschil
de. „Ik dacht, dat je mij nu toch wel
genoeg kende, om te weten, dat ik
niet tot dat soort meisjes behoor".
„Welk soort? De soort, die nooit
voor de tweede keer verliefd wordt?"
„Ik behoor tot de soort, die hele
maal niet verliefd wordt", zei ik,
maar ik vind in alle geval dat de
brem zoals ze nu is prachtig afsteekt
tegen het blauw van de baai".
„Ja, dat is waar, jij houdt van het
effect van bloeiende planten tegen
over het blauw van de zee. Zei je dat
niet die avond, dat oom bij ons at?"
zei Billy plagend. „Toen had je het
echter meer bepaald over leanders en
mirten en de Riviera
„Hè, Billy, dat had ik nooit van je
verwacht", viel ik hem verwijtend in
de rede. Ik dacht niet dat je zo m;n
zou zijn om mij die afschuwelijke
avond ooit weer in herinnering te
brengen!"
Grote stilte voor een ogenblik. Hij
staarde mij aan. Ik wou niet naar
hem kijken, maar liet mijn blik rusten
op een bij, die ik in een van de gele
bloemen zag kruipen. Toen hoorde ik
hem langzaam zeggen:
„Afschuwelijk? Vond je hem af
schuwelijk?"
„Natuurlijk, wat anders?"
„Zo, zei hij. Je bedoelt dat je nog
altijd een wrok voelt daarover. Je
hebt nog niet verget.... En we hadden
nog al afgesproken, vrier/ten te zijn!
En ik dacht, dat we dat ook werke
lijk waren, en dat je nu wel over
heen zoudt zijn. Je bent dus nog al
tijd boos over die kus?"
Dit was het laatste, wat ik verwacht
hfd. dat hij zeggen zou.
Ik was wanhopig, dat hij dat eha-
pitre weer opgehaald had. en het eni
ge, wat ik wist te doen, was, om zo
luchthartig mogelijk te zeggen: „O,
daar heb ik niet eens over nagedacht
B'l'v. Ik begreeo het best. Je kon het
niet gens een kus noemen. Het was
een kus. zoals ze ze bij een opvoering
van een toneelclub geven"
Oplossing probleem 48.
Btand. Zw. 8 sch. op: 7, 8, 10, 12, 20,
25 30 37,
'wit' 8 sch. op: 21, 23, 28, 29, 31, 34, 39,
42.
Oplossing. 1. 39—33 (37 x 17), 2. 28—
22 (30 x 19), 3. 22 x 4!
En nu nog even de volgende standjes:
l Zw. 8 sch. op: 12, 13 14, 17. 18, 20,
24, 35. Wit 8 sch. op: 27, 28, 29, 34, 37,
39. 40, 44.
Wit speelt 27—21! (zw. 24 x 22), 34—
30 (35 x 24 of 17 x 26), 40—34 (17 x 26
of 35 x 24), 34—29 (24 x 33), 39 x 10.
II. Zw 7 sch. op: 8, 12, 14, 18,
21, 22, 31 en dam op 39. Wit 9
sch. op: 23, 24, 29, 32, 34, 38, 41,
42, 43. Wit speelt: 1. 41—37
(39 x 28), 2. 37 x 17 (28 x 23),
3. 17 x 10!
7/' '/ft
Ter oplossing voor deze
week:
Probleem 49 van P. Kleute Jr.
(Zie diagram).
Zwart 10 sch. op: 17, 18, 19,
21, 22, 37, 28, 29, 33, 34.
Wit 10 sch. op: 25, 28, 35, 37,
38, 42, 43, 44, 46, 48.
Wit speelt en wint.
(Van een U.P.-correspondent)
De zwarte markt ln buitenlands
geld beleeft deze zomer een on
gekende bloeiperiode ln Finland,
nu de stroom van toeristen, voor
al uit landen met veel gevraagde
valuta, toeneemt.
Een groot aantal toeristen, die
naar Finland komen, zyn „zake
lijk" genoeg om de officiële om
wisseling van hun geld te ont
duiken en hun dollars en kronen
te wisselen op de zwarte markt,
zodoende bedragen ln Fins geld
verkrijgende die twee- of drie
maal zo hoog liggen als zy langs
de officiële weg zouden bereiken.
Het ls makkelijk om vandaag de
dag ln Finland van zijn dollars en
Zweedse kronen af te komen. Men
verkoopt eenvoudig zijn geld aan de
eerste de beste, die men tegenkomt
en die er, als hij maar geen politie
beambte of douanier ls, grif 400 Fin-
re marken voor uittelt als hij dollars
en 100 als hij Zweeds? kronen krijgt.
De officiële koers daarentegen is
slechts 136 resp. 37.90. Dat maakt
natuurlijk een enorm verschil en het
maakt het verblijf in Finland erg
goedkoop. Theoretisch zou men ln
Finland een week kunnen leven voor
2000 mark, of, ln zwarte koers, 5
dollar of 20 kronen. Een uitstekende
maaltijd ln het beste restaurant van
Helsinki, met inbegrip van uitgebrel-
501e Staatsloterij 5e klasse, 15e lijst.
ƒ100.000.— 13235
25.000.— 14627
1500.— 18860
1000— 4412 15741 17549 19070
19116 20982 21977
400— 2391 8682 13944 17466
200— 1005 9418 12442 13334
18217
100— 1127 1164 2056 4952
9028 11332 12360 15749
16350 17082 17322 18775
20119
„Dat is waar", zei hij. „Dat was geen
kus".
Hij trad een stap naderbij en greep
mij bij mijn schouder, en voor een
ogenblik dacht ik, dat hij zijn ge
moed wilde koelen, en mij door el
kaar schudden. Het verlangen daartoe
had ik de gehele eerste week, die ik
hij zijn moeder logeerde, steeds in zijn
blikken gelezen.
Maar neen, daar gebeurde niets van.
In korter tijd dan ik het vertellen
kan, was zijn hand van mijn schouder
naar de linten van mijn rose zonne
hoed gevlogen. Hij trok ze los en
wipte de hoed boven op een brem
struik, hij hield met beide handen
mijn hoofd omhoog en voor ik nog
v.-ist, wat mij overkwam, kuste hl)
mij driemaal op mijn mond, terwijl
hij zei: „En wat noem je dit dan en
dit?"
Ik moest mij een ogenblik aan zijn
schouder vasthouden, om niet te val
len, want het was, of de zee en de
klip en de brem, alle met mij in het
rond draaiden.
Toen nam ik een sp-ong terug en
keek hem aan, zonder evenwel dui
delijk te kunnen zien, wie of wat er
\oor mij stond.
„Zeg niets tegen me", hoorde ik
mijzelf op onnatuurlijke kalme toon
zeggen. „Ik kan het je nooij verge
ven! Neen, nooit!"
Ik hoorde hem zo iets zeggen als:
„Denk je, dat ik van steen ben?"
C ordt vervolgd
de hors d'oeuvre. wyn, enz., kost op
deze basis niet meer dan 1,60 dollar.
Het is gemakkelijk te begrijpen dat
vele vreemdelingen, die met uitput-
,ende portefeuilles naar Finland ko
men, goed zaken doen op de zwarte
markt. Natuurlijk ls dat niet toege
staan, maar als er eens een gesnapt
wordt, is het de Finse koper van het
geld, die boet.
Deze zwarte handelspractyken en
het luxe-leventje dat vele toeristen
op die manier leijlen, heeft een
steeds ongunstiger wordend effect op
het prestige van de buitenlanders ln
Finland. De meeste Finnen met
uitzondering van de zwarte „pieten"
hebben een grote hekel aan dit
soort van vr(je Internationale handel.
Zij zijn weliswaar nog niet zover als
de Duitser van na 1918, die over
„Valutaschwelne" sp ken, maar de
populariteit van de buitenlandse toe
risten taant gedurig. ,,Ik werd woe
dend", zo vertelt een Fins zakenman,
„toen een Amerikaanse vriend van
mij hier kwam en z(jn dollars op de
zwarte markt verkocht, ondanks het
feit dat zyn persoonlijk vermogen de
paar mlllioen overschrijdt".
Het is echter onmogelijk deze zwar
te handel uit te roeien. Er zullen im
mers altijd de nodige Finnen blijven,
die bereid zyn de zwarte dollars en
kronen te kopen, om die later zelf ln
het buitenland uit te geven, Wel is de
politie, naar Finse ideeën, veel te ge-
makkeiyk op het ogenblik. By de
aankomst van passagiersschepen ln
een Finse haven kan men vaak het
toneeltje zien, dat Finse politiebe*
ambten werkeloos op de kade staan,-
temidden van een groep zwarte han
delaren, die op de aangekomen pas
sagiers afstuiven om zich meester te
maken van de begeerde dollars en
kronen. Bykans ie',-re hotelportier
dryft een winstgevende handel in
zwart geld, maar de politie doet er
niets aan. En de Zweedse typistes
biyven naar Finland komen, om er
een vacantie door te brengen even
luxueus als een gravin, voor een be
drag niet hoger dan hun weeksalaris
te Stockholm.
Prinses Juliana verlaat de Jeugd
herberg „Zonnehoeve" te Blaricum,
alwaar zU de 9de jaarvergadering
van de International Youth Hostel
Federation bezocht.