VIER FIGARO'SV00R ZEVEN Z.-Amerika en Arabië MONICA steeds belangrij Itr NAZI-LEIDERS DE PAMPDS-PIRA AT do»' °VAN exter Vrouwen uit 27 landen willen vrede en vriendschap Verloofd. Doenitz wil boetseren Wij luisteren naar „HOLLAND ONTVANGT' „Wij durven niet te falen" Ex-Kroonprins krijgt „Huize Doorn" niet DE WERELD-PETROLEUM-HONGER Hoeveel produceert Rusland? FEUILLETON Binnen de muren van SpW*,, Rudolf Hess, eens Hitiers plaatsver vanger, die met de andere nazi- misdadigers zijn straf moet uitzitten mag dan verklaard hebben dat zijn geheugen verlies tijdens het proces te Neurenberg gesimuleerd was, zijn geval is gecompliceerder dan hij zelf gelooft. Geen mens kan met zo'n zelfs vak lieden bedriegende overtuiging voor gek spelen, wanneer deze rol hem niet psychisch op het lijf, of juister op de ziel is geschreven. Ook in zijn Spandause cel kwelt hem nog dat gevoel van onzekerheid, van gebrek aan zelfvertrouwen, van het innerlijke conflict dat gevoel, dat hem van kindsbeen af door zijn gehele leven heen, over de toppen van macht tot in de afgronden van levenslange opsluiting heeft begeleid. TUINMAN RUDOLF. Toch is hij sinds zijn komst in Span- dau, evenals tijdens het proces, wat gelijkmatiger geworden. Weliswaar vreest hij soms nog de gifdood, waar toe het „wereldjodendom" zijns in ziens nu een schonere kans heeft dan ooit tevoren, maar over het algemeen gedraagt hij zich rustig en soms legt hij een anèstwekkende opgeruimdheid aan de dag. Zo riep hij, toen men hem opdroeg pas geplante tomaten met de gieter te besproeien, lachend uit: „Laat Dönitz dat maar doen, die is goed met water op de hoogte". Een van de brieven aan zijn vrouw, die hij om de drie weken mag schrij ven, ondertekende hij met de woor den: „je kleine tuinman Rudolf". SMERIG TUIG. De een-dags-Führer Dönitz daaren tegen heeft een heel ander waandenk beeld. Met een hardnekkigheid, een betere zaak waardig, verlangt hij boetseerklei. Wat wil de admiraal daarmee? „Atlantik-Wal" spelen? Hij heeft echter geen enkele kans op inwilliging van zijn eis, daar het gevangenisbestuur reeds de grootste moeite heeft om de allernoodzakelijk ste dingen te bemachtigen. Helheid van geest gaat als een vun ze kelderlucht van Funk uit, de voor malige minister van economische za ken. In zijn vrije uren verveelt hij zich gruwelijk. Toen men hem de in de gevangenis bibliotheek toegestane werken van Schiller, Goethe, Schlegel, Tarking- ton, Mark Twain etc. te lezen gaf, trok hij een boos gezicht en verklaarde met een geringschattende handbeweging, dat de ganse wereldlitteratuur „door en door smerig tuig" is. MARS-PRIESTER GEZOCHT. Als magisch-kabbalistisch getal geeft in Spandau de 4 de toon aan. Vier mogendheden bewaken Hitler's paladijnen. Een ongewapende civiele garde van vier maal acht man houdt de gevangenen, door de Amerikaanse M. P.'s „de zeven dwergen zonder „Sneeuwwitje" genoemd, dag en nacht in het oog. Iedere handeling, ieder woord van de zeven wordt in vier ta len genoteerd en voor een viervou dige eeuwigheid vastgelegd. Wanneer de gevangenen arbeiden, eten, baden, slapen, lezen, wordt ieder hunner on afgebroken door vier paar scherpe ogen bespied. Wanneer de doktoren voor hun da- geliikse nndorzoek komen, zijn ze ge vieren. Wanneer brieven der gevange nen de censuur passeren, speuren vier censors elke zin na. Zeker zou het septet ook vier geestelijken hebben, als er onder d Grote Vier geen menings verschil over de nood aak van deze zielzorg had bestaan. Nu hebben zij echter geen priesters of predikanten, aangezien de Russische generaal-ma- joor Kotikoff met beslistheid heeft Hilversum I, 301 m., geeft Nieuws om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. KRO: 815 Pluk de dag. 9.00 Lichte orkest muziek. 10.15 Liederen en piano- werken van Ravel en De Falla. 11.00 Zonnebloem. 11.45 Franse chansons. 12.38 en 1.30 Klaas van Beeck en zijn orkest. 1.00 Neder landse Strijdkrachten. 2.00 Dans muziek (gr. pl.). 3.15 Jonge kun stenaars stellen zich voor. 4.00 Mu< sette-klanken. 5.De Wigwam. 6 00 André de Raaff en Jacques Schut te. 6 30 Ned. Strijdkrachten. 7.20 Kareol-seotet. 8.30 Lichtbaken. 9.00 Muzikale Tombola 9.30 Orkest zonder naam. 10.00 Opera-potpour ri's. 11.15 Klassiek concert. Hi'versum II. 415 m., geeft Nieuws om 7 8, 1, 6. 8 en 11 uur. VARA 7.30 met orkest. 8.18 Ma- lap^e +ancro's en nu-uha's. 9 35 Gedeelten uit „Parcifal". +- VPRO: 10 00 MorgenwüHing VA"A- 1"Metro- Pole-orkest. 1100 „freng eens een zonnetje" me medewerking van Joh'n Jong l'OO Metropole orkest. 12.33 Harmnnie-rn"»iek 1.20 Oramo- foonplaten. 2 15 Omro°n Kameror kest. 3.15 Amateurs zetten v,,in beste beent.j» voor. 9.25 Fnc-mVii- Vin centino. 5.15 Suite uit het ballet „Adam Zero". 5.45 „Kan de strijd gestaakt worden" (Ned Geheelonthe ders-Bund). 6.15 Glenn Miller. '■10 Röntgen-programma. VPRO '45 Is de Bijbel een vervelend boek? VARA: 8.15 Revue „Vacantie". 9 30 Weekend-orkest. 10.00 Drocm helden (hoorspel). 10.30 Malando ui' Extase'. 11.15 Gramofoonplaten. verklaard: „Deze schurken. De enige god dre zjj kennen is de god der in ternationale oorlogen en waar ha len wij een priester van Mars van daan?" °CHEER PROBLEMEN. Ja, de „rivaliteit der Vier" die in de wereld een steeds tragischer accent krijgt, wordt hier in de gevangenis tot een caricatuur van zichzelf. Toen na melijk het scheerprobleem der ge vangenen werd opgeworpen, was men het er over eens, dat niet vier handen tegelijk de baard van een zondaar konden bewerken. Dus kwam men overeen de scheerbehandeling zelf aan een „neutrale", in dit geval een Ne derlandse kapper toe te vertrouwen, terwijl een Rus het scheermes aanrijkt, een Fransman de scheerkwast, een Brit de handdoek en een Amerikaan de zeep. Zo voeren de levende lijken een waar Kaspar Hauser-bestaan. Niet al leen van de buitenwereld zijn zij af gesneden, ook van elkaar zijn zij ge scheiden door de onzichtbare muur van het spreekverbod. Tot hun inner lijk echter, door de puinhopen van hun bloedig verleden versperd, zal wel nooit meer toegang te krijgen zijn. N.P.C. Hnnvriaht R.n.P MMJ? CHEF LAAT ZICH NIET ZO GEMAKKELIJK VAN6EN MET EEN BEWE6IN6 TDfKT HU DE VERSCHOKTE JANM'6 vooq ZKH.OM MAAJR DAARNA TEGEN 6AR6NDSE OP TE GOOIEN EN VOORDAT DEZE 6ELESENHEID KRUST TE &HE TEN, IS 0E O-IEP VERDWENEN ACHTER.'H GEHEIM PANEEL. KOOPMANS' KINDERMEEL Cjl'Jlxn^olx. kuAy.Ut\i^.f (Ingezonden mededeling). (Van onze speciale verslaggeefster). „De vrouwen van Canada, die zich door de geboorte van Prinses Margriet op haar bodem, en de graven van vele harer zonen in Nederland nauw aan Uw land verbonden voelen, brengen haar groeten over". „De plattelandsbevolking van Ceylon, die door de 100-jarige Nederlandse bezetting nog veel van de invloed van Uw land kan merken, wenst U een spoedig herstel van in de oorlog geslagen wonden". „Zuid-Afrika brengt veel dank voor de hartelijke ontvangst". „De vrouwen van Missouri bewonderen Uw moed en energie bij de opbouw van Uw land". Dit zijn slechts enkele van de groe ten welke Woensdagmorgen in de Apollo-hal ter gelegenheid van de Hollandse Dag der A.C.W.W. door de buitenlandse gasten werden uitge sproken. Onder volkomen stilte werd door 4000 Nederlandse vrouwen geluisterd naar de melodieuze stemmen, welke, allen in haar eigen taal, door het enorme gebouw weerklonken. En niet minder aandachtig werd gekeken naar de meest elegante en ook wonderlijke toiletten van de spreeksters. Daar was een Finse in haar prach tig handgeweven gewaad, een boerin uit Wales, met een grote, bruine cy- linderhoed op een wit kanten kapje en ongelooflijk wijde rokken. Daar waren Noorse en Zwitserse vrouwen in hun nationale kleder dracht, maar ook vrouwen, die deden denken aan de Majoorske van Ekeby uit Selma Lagerlöff's „Gosta Berling" Maar al die vrouwen, die waar schijnlijk gewend zijn op het land te werken, die misschien geleerd hebben een koe te slachten, zagen er op haar eigen wijze fleurig en elegant uit, iets, wat van de werkende vrouw in Neder land niet altijd gezegd kan worden. De wil tot vrede. Al deze vrouwen werden onthaald op een bloemenhulde, als attentie van de bloemistenvereniging „Nederland" Deze bouquetjes van vijf anjers of rozen droegen nog het hare ertoe bij om de fleur der toiletten te verhogen Een welkom werd gesproken door de presidente van de afdeling Noord- Holland, mevr. M. Waiboer-van Elte- ren, waarna de pres. van de Lande lijke Bond, mevr. M. Evers-Dijkhui zen, het openingswoord sprak. Zij noemde het gezelschap, waaronder ook mevr. Mansholt en de secretaresse van Prinses Juliana, mej. mr. Sneller, een grote familie, die feestelijk bijeen ge komen was. Op verdienstelijke wijze werden door het koor uit Venhuizen enkele zangnummers ten gehore gebracht, waarna bij wijze van groet door de Hollandse vrouwen aan de buiten landse gasten het Bondslied gezongen werd. Na het overbrengen der groeten defileerden de Ned. vrouwen,die in de kleding hunner streek waren geko men (en dat waren meer dan 100 ver schillende toiletten)langs de aan wezigen, om zich te laten bewonde ren. Doch alvorens de pauze werd aangekondigd, brak er een onverge telijk ogenblik aan. Het ogenblik waarop in drie talen het prachtige „Abide with me" werd gezongen, waarin opgesloten lag de gezamen lijke wil in vrede met elkander te leven. Tijdens de pauze verdrongen de bui tenlandse gasten elkaar voor de stands met de in klederdrachten gestoken poppen, waaraan de Hollandse vrou wen niet minder dan 30.000 uren werk hebben besteed. Vol trots toonden En gelse, Zweedse of Amerikaanse gas ten even later hun „Tjitske", „Krelis" of „Sietske". En onze vrouwen glun derden, dat hun werk zo beloond werd. Na de opening der middagbijeen komst werden de afgevaardigden van Canada, Amerika en Engeland, de lan den die ons na de oorlog zoveel hulp schonken, gehuldigd. Ze ontvingen prachtige bloemen, waarna spontaan en hartelijk 'n „lang zullen ze leven", gevolgd door een drie./erf hoera weer klonk. „Wij durven niet te falen". Het middagprogramma werd geheel gevuld door het spel „Holland ont vangt", dat werd uitgevoerd door on geveer 90 leden uit de provincies Friesland, Groningen en Drente. Het was een spel In vijf bedrijven, waarin werd uitgebeeld het ontstaan van de bond, de ontvangst van de bui tenlandse vrouwen, en vervolgens de folklore van Nederland. Dit gedeelte was voor de buitenlandse gasten één van de beste, omdat naar voren werd gebracht hoe men in ons land is en doet. Er werden boerendansen uitge voerd, Palmpasen, Sint Maarten en Carnaval gevierd. Doch dan komt 1940. Mitrailleurgeratel klinkt door de zaal en de demonen beginnen hun dans. Tot slot van dit gedeelte klinkt over de graven van gevallen strijders een plechtig „Vrede op aarde, in de men sen een welbehagen". Het laatste bedrijf was getiteld „De toekomst roept". Ons volk, en ook de plattelandsbevolking, is aan de slag gegaan om de wonden van de oorlog te helen. Deze hoogtijdag van het congres droeg de gedachte van internationale vriendschap en de vaste wil tot sa menwerking op elk gebied. Vooral sa menwerking tot het bevorderen van de vredesgedachte. „Wij durven niet te falen", zeide een der Amerikaanse af gevaardigden tijdens het overbrengen van haar groet. En uit deze bijeen komst, waaraan 46 organisaties van meer dan 25 verschillende landen deel namen, zal zeker blijken, dat de vrou wen niet falen zullen. Met het Wilhelmus werd de dag be sloten. VAN NJA BIJ EN j/ERRE De tot „Dagwacht" getransformeerde „Nachtwacht" werd door de 100.000ste bezoeker eerbiedig bekeken; de „Nachtwacht"-wakers hebben drukke dagen. Teneinde te voorkomen dat lieden die na het aanschouwen van bovengenoemd kunstwerk lust ge voelen 's nachts door A'dam te wan delen In duistere zwarte kroegjes ver zeild raken heeft een tiental Amster damse hoteliers een nette nachtclub opgericht; net of onnet, duur zal het in ieder geval blijven. Het ver zoek van de ANWB om de weggebrui- Ruimte- en woninggebrek heerst niet alleen in Nederland. Deze foto toont hoe in New-York een parkeerruimte voor auto's op het dak van één der grote warenhuizen is aangelegd. HET WORDT NATIONAAL MUSEUM. De autoriteiten hebben besloten aan de voormalige Duitse Kroon prins geen non-enemy-verklaring af te geven. Het gevolg hiervan is, dat hij zich niet in het bezit kan stellen van de Nederlandse erfenis van de ex-keizer, n.1. Huize Doorn en de vele kost baarheden, welke zich daarin be vinden. De waarde van Huize Doorn en de kostbaarheden wor den geschat op enkele millioenen. Men overweegt thans om huize Doorn open te stellen als natio naal museum. kers erop attent te maken dat men voor een rood knipperlicht moet stop pen doet in dit verband wel wat vreemd aan. Dat overigens lang niet iedereen op vuurwater gebrand is bleek voor de Leeuwarder rechtbank, waar twee mannen die des nachts een café in brand gestoken hadden terecht stonden; zij zullen dit avondlijk vuur- avontuur met zeven jaar water en brood moeten boeten. De inwo ners van Deurne (N.B.) weten zich be ter bezig te houden. Daar is een amateurcircus opgeHcht met paarden, clowns, ballet en orkest. Generaal Marshall heeft een verzoek om een demonstratie in het temmen van Russische beren te geven afgeslagen. Ook min. Lieftinck die men als rekenwonder-goochelaar trachtte te engageren kon niet komen daar hij juist als masseur naar Engeland is vertrokken teneinde John Buil enkele ponden lichter te maken. In Brabant heeft men niet zozeer behoef te aan bars en circusromantlek, de harde werkelijkheid vraagt daar om woningen. Een boerderij die drie we ken geleden afbrandde zal zes weken na de brand weer opgebouwd zijn, daar alle jonge boeren uit de omtrek meehelpen. Bravo Brabant! Mi nister-president Soekawati en de Spl- tan van Pontianak stelden ook belang in dit gewest. Zij bezochten gisteren de Philipsbedrijven en de Bata-fabrie- ken. Men is blijkbaar naar Nederland gekomen om zijn licht op te steken en te zien waar de schoen wringt. Tot slot een ijzig bericht: Een Neder landse missie zal naar IJsland vliegen om een groot aantal geysers In te ko pen. We vrezen dat de heren een koe le ontvangst ten deel zal vallen. (Van een U.P.-correspondent). Ofschoon de wereld-politiek zich sinds de oorlog vooral heeft bezig gehouden met de olievelden van het Nabije Oosten, is de zich uit breidende olie-productie van het Ca- raïbische gebied voor olie-deskundi gen minstens even interessant. Ter wijl iedere vooruitgang in de pro ductie van het Nabije Oosten aan leiding gaf tot diplomatieke activi teit en grote publiciteit, heeft de Ca raïbische productie van ruwe olie en geraffineerde producten een be trekkelijk ordelijke, maar statistisch sensationele groei doorgemaakt. De wereld-honger naar petroleum overtreft nog altijd verre de produc tie en het Caraïbische gebied is in tussen de olieproducent geworden, die het grootste overschot van de wereld oplevert voor de buitenland se markt. Dat overschot bedraagt al meer dan één mlllioen vaten per dag. Het commerciële belang van deze streek springt dus wèl in het oog! Onder de oliegebieden van de Ca raïbische Zee verstaat men de raffi naderijen van Nederlands West-Indië, IS NAAR HET ENGELS VAN BERTA RUCK DOORi J. JORISSEN 76. Ja! Zij was bijzonder mooi. Ik voel de me bepaald saaien slordig en links. Kelfs als ik er op mijn best had uitge zien, zou ik het gevoel gehad hebben, aat zij mij in de schaduw stelde, al had ik langer oogharen en rose wangen met Kuiltjes. Zij was daarenboven ook zeer bekoorlijk in haar bewegingen en bezat een grote mate van levendigheid. Geen wonder, dat de man aan haar zijde haar zo openlijk bewonderde. Mannen houden van een meisje, dat vrolijk is en hen amuseert, terwijl zij zelf zich geen moeite behoeven te ge ven om haar bezig te houden. Zo zijn de mannen! Zelfs de beste, zoals Jack ze noemt, blijken ten slotte geen gentlemen te zijn. Om met een meisje te willen flirten met wie je maar in naam geëngageerd bent en met wie je nooit denkt te trou wen, dat mag een grapje zijn, waarin een man plezier heeft, maar ik vind het min. En dan nog wel, als je je werkelijk aangetrokken voelt tot een heel an der meisje! Ik had tenminste niet lang nodig om te zien welk spelletje ge speeld werd tussen mijn chef en onze bezoekster. „Odette, dat zijn jouw handschoe nen?" Hij raapte ze van de grond, toen wij van tafel op stonden. „Jouw handschoenen, Billy" ant woordde Mademoiselle Charrier vro lijk. „Het is nog een van de paren uit die mooie, grote doos, die je mij in dertijd gaf. Weet je het nog?" „O, ja die doos die je van mij ge wonnen hebt bij die vliegdemonstra- tie". Ik herinner mij ook, dat ik van die handschoenen en die weddenschap ge hoord had, eeuwen geleden leek het mij nu. Het was op die middag, nadat ik voor de eerste keer nadat wij of- cieel verloofd waren, met hem uit lunchen was geweest Dit was dus het Franse meisje, van wie hij mij toen verteld had! Terwijl ik hen gadesloeg, toen ze samen stonden te praten een klein eindje van de anderen af, die allen om de auto stonden, werd mij iets dui delijk iets dat hij mij had kunnen ver tellen, als hij gewild had. Zij had iets te maken met zijn offi ciële engagement. Zij was de reden, hoe dan ook, waarom hij moest heten geëngageerd te zijn. Daarom legde hij er dan ook dadelijk zo sterk de klem toon op, dat er bij dit engagement van hem nooit sprake van trouwen zou kunnen zijn. Waarschijnlijk waren ze al in stilte geëngageerd. Zij bloosde hevig bij iets, wat hij zei; en ze moesten niet denken, dat ik haar niet neen had zien schudden, en haar niet de wenkbrauwen had zien fronsen, toen haar vader einde lijk klaar was met zijn preparatieven en vroeg, of zij klaar waren. Hij noem de hen „mes enfants". „O, ga jij dan ook mee, Billy?" vroeg zijn moeder. Meneer Charrier antwoordde in een stroom van woorden iets over „za ken" en over „papieren", die hij in het hotel te Holyhead had laten lig gen en dat het zoveel beter zou zijn, als meneer Waters een half uurtje er aan zou willen geven en ze even door kijken. „Ik zal het heel graag doen", zei rr.eneer Waters. „Ik kan nog net met de trein terug, moeder". „Neen, neen. u gaat met de auto Dadelijk na het diner breng ik hem weer bij u en mademoiselle terug", zei meneer Charrier, en hij boog weer met overdreven beleefdheid. Zijn dochter zei nu iets tegen Billy over vier plaatsen in de auto en dus ruimte genoeg voor mademoiselle, son fiancée, als zij lust zou' hebben mee te rijden Ik denk, dat mademoiselle Charrier best wist, hoe veilig zij deze uitnodi ging kon geven. Dat wist mijn Baas ook wel, toen hij antwoordde: „Dat is aardig bedacht", en zich daarop tot mij wendde, voor het eerst sedert die morgen, en zei: „Ja, dat is een goed idee, vind je ook niet Nancy? We ne men dan een karretje terug". Ik excuseerde mij zo goed ik kon en zei iets van erg moe. Nu, dat was geen onwaarheid, dat was zeker. Toen die rode wagen met de drie iczittenden vooruitschoot en wegsnor- de langs de weg naar Holyhead, voel de ik bijna, alsof hij over mij heen was gegaan. Ik voelde ook, dat het mij geheel onverschillig geweest zou zijn, als het in werkelijkheid gebeurd was. HOOFDSTUK XXV. Ik vermoed, dat ik, toen ik voor de tweede keer die 'la.i ov mijn bed ging liggen, dadelij" 'n slaap moet zijn ge us Hen. (Wordt vervolgd) de bronnen en raffinaderijen van Ve nezuela, Colombia en Trinidad. In 1946 produceerden deze landen tezamen een gemiddelde van 1.180.800 vaten per dag, d.i. 1.028.000 meer dan nodig is voor de eigen consumptie. De groot ste afnemer was in 1946 Europa met 361.000 vaten per dag, hetgeen 76.500 meer is dan in 1938. Toch nam Europa slechts een derde deel van de pro ductie af, hoewel het vóór de oorlog de helft opnam. De verkopen naar de Ver. Staten, Canada en Zuid-Amerika zijn dan ook gestegen. VRAAG STIJGT MET PRODUCTIE. De toekomst zal mogelijkerwijs enige veranderingen in de olievoorziening van de wereld brengen. Het is te ver wachten dat Nederlands Oost-Indië de markten van het Verre Oosten zal herwinnen, zodra de olievelden en fa brieken daar hersteld en weer in func tie zullen zijn. De enorme uitbreiding van de pro ductie in het Nabije Oosten, de aanleg van uitgebreide pijpleidingen, wijst er op, dat dit oliegebied zich vooral op Europa zal richten, zodat de Caraï bische producenten hun afzetgebied op het Westelijk halfrond zullen moeten zoeken. De wereldvraag ontwikkelt zich zo snel, dat zij voldoende zal blijven om de hele productie te ab sorberen, zelfs al zal deze waarschijn lijk in 1951 nog 1 k U/2 millioen va ten per dag groter zijn. AMERIKA No. L NOG STEEDS Volgens Amerikaanse statistieken komt Venezuela thans op de tweede plaats in grootte der producerende lan den. Nummer één is de U.S.A. De Ve- nezelaanse olieproductie is ongeveer tweemaal zo groot dan die van de Sow- jet-Unie, voorzover daarover ten min ste betrouwbare gegevens bekend zijn. De productie van Venezuela da* In de eerste jaren van de oorlog, doch steeg daarna weer aanzienlijk. De cij fers zijn: 1940: 185.570.000 vaten en in 1945: 323.415.000. De geschatte productie van de Sow- Jet-Unie was in 1940: 218.600000 vaten en in 1945: 148.953.000. De op zo sensationele manier aan gekondigde olieproductie van Saoedie- Arabië is kwantitatief minder dan die van Columbia, de tweede Caraïbische producent in grootte. Maar de Arabi sche zal vermoedelijk snel stijgen, ten gevolge van de hoge opbrengst van rijke oliebronnen, die met succes ge ëxploiteerd kunnen worden dank zij de aanleg van pijpleidingen en andere faciliteiten. De Arabische productie sorong van bijna 8 millioen vaten in 1944 op ruim 21 millioen in 1945. De Colombiaanse bedroeg in 1945 bijna 23 millioen vaten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 3