VIER FIGARO'SV00R ZEVEN
Z.-Amerika en Arabië
MONICA
steeds belangrij Itr
NAZI-LEIDERS
DE PAMPDS-PIRA AT do»' °VAN exter
Vrouwen uit 27 landen willen vrede
en vriendschap
Verloofd.
Doenitz wil boetseren
Wij luisteren naar
„HOLLAND ONTVANGT'
„Wij durven niet te falen"
Ex-Kroonprins krijgt
„Huize Doorn" niet
DE WERELD-PETROLEUM-HONGER
Hoeveel produceert
Rusland?
FEUILLETON
Binnen de muren van SpW*,,
Rudolf Hess, eens Hitiers plaatsver
vanger, die met de andere nazi-
misdadigers zijn straf moet uitzitten
mag dan verklaard hebben dat zijn
geheugen verlies tijdens het proces
te Neurenberg gesimuleerd was,
zijn geval is gecompliceerder dan hij
zelf gelooft.
Geen mens kan met zo'n zelfs vak
lieden bedriegende overtuiging voor
gek spelen, wanneer deze rol hem
niet psychisch op het lijf, of juister
op de ziel is geschreven.
Ook in zijn Spandause cel kwelt hem
nog dat gevoel van onzekerheid, van
gebrek aan zelfvertrouwen, van het
innerlijke conflict dat gevoel, dat
hem van kindsbeen af door zijn gehele
leven heen, over de toppen van macht
tot in de afgronden van levenslange
opsluiting heeft begeleid.
TUINMAN RUDOLF.
Toch is hij sinds zijn komst in Span-
dau, evenals tijdens het proces, wat
gelijkmatiger geworden. Weliswaar
vreest hij soms nog de gifdood, waar
toe het „wereldjodendom" zijns in
ziens nu een schonere kans heeft dan
ooit tevoren, maar over het algemeen
gedraagt hij zich rustig en soms legt
hij een anèstwekkende opgeruimdheid
aan de dag. Zo riep hij, toen men
hem opdroeg pas geplante tomaten
met de gieter te besproeien, lachend
uit: „Laat Dönitz dat maar doen, die
is goed met water op de hoogte".
Een van de brieven aan zijn vrouw,
die hij om de drie weken mag schrij
ven, ondertekende hij met de woor
den: „je kleine tuinman Rudolf".
SMERIG TUIG.
De een-dags-Führer Dönitz daaren
tegen heeft een heel ander waandenk
beeld. Met een hardnekkigheid, een
betere zaak waardig, verlangt hij
boetseerklei. Wat wil de admiraal
daarmee? „Atlantik-Wal" spelen?
Hij heeft echter geen enkele kans
op inwilliging van zijn eis, daar het
gevangenisbestuur reeds de grootste
moeite heeft om de allernoodzakelijk
ste dingen te bemachtigen.
Helheid van geest gaat als een vun
ze kelderlucht van Funk uit, de voor
malige minister van economische za
ken. In zijn vrije uren verveelt hij
zich gruwelijk.
Toen men hem de in de gevangenis
bibliotheek toegestane werken van
Schiller, Goethe, Schlegel, Tarking-
ton, Mark Twain etc. te lezen gaf, trok
hij een boos gezicht en verklaarde met
een geringschattende handbeweging,
dat de ganse wereldlitteratuur „door
en door smerig tuig" is.
MARS-PRIESTER GEZOCHT.
Als magisch-kabbalistisch getal
geeft in Spandau de 4 de toon aan.
Vier mogendheden bewaken Hitler's
paladijnen. Een ongewapende civiele
garde van vier maal acht man houdt
de gevangenen, door de Amerikaanse
M. P.'s „de zeven dwergen zonder
„Sneeuwwitje" genoemd, dag en nacht
in het oog. Iedere handeling, ieder
woord van de zeven wordt in vier ta
len genoteerd en voor een viervou
dige eeuwigheid vastgelegd. Wanneer
de gevangenen arbeiden, eten, baden,
slapen, lezen, wordt ieder hunner on
afgebroken door vier paar scherpe
ogen bespied.
Wanneer de doktoren voor hun da-
geliikse nndorzoek komen, zijn ze ge
vieren. Wanneer brieven der gevange
nen de censuur passeren, speuren vier
censors elke zin na. Zeker zou het
septet ook vier geestelijken hebben, als
er onder d Grote Vier geen menings
verschil over de nood aak van deze
zielzorg had bestaan. Nu hebben zij
echter geen priesters of predikanten,
aangezien de Russische generaal-ma-
joor Kotikoff met beslistheid heeft
Hilversum I, 301 m., geeft Nieuws
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. KRO: 815
Pluk de dag. 9.00 Lichte orkest
muziek. 10.15 Liederen en piano-
werken van Ravel en De Falla.
11.00 Zonnebloem. 11.45 Franse
chansons. 12.38 en 1.30 Klaas van
Beeck en zijn orkest. 1.00 Neder
landse Strijdkrachten. 2.00 Dans
muziek (gr. pl.). 3.15 Jonge kun
stenaars stellen zich voor. 4.00 Mu<
sette-klanken. 5.De Wigwam.
6 00 André de Raaff en Jacques Schut
te. 6 30 Ned. Strijdkrachten. 7.20
Kareol-seotet. 8.30 Lichtbaken.
9.00 Muzikale Tombola 9.30 Orkest
zonder naam. 10.00 Opera-potpour
ri's. 11.15 Klassiek concert.
Hi'versum II. 415 m., geeft Nieuws
om 7 8, 1, 6. 8 en 11 uur. VARA
7.30 met orkest. 8.18 Ma-
lap^e +ancro's en nu-uha's. 9 35
Gedeelten uit „Parcifal". +- VPRO: 10 00
MorgenwüHing VA"A- 1"Metro-
Pole-orkest. 1100 „freng eens een
zonnetje" me medewerking van Joh'n
Jong l'OO Metropole orkest.
12.33 Harmnnie-rn"»iek 1.20 Oramo-
foonplaten. 2 15 Omro°n Kameror
kest. 3.15 Amateurs zetten v,,in beste
beent.j» voor. 9.25 Fnc-mVii- Vin
centino. 5.15 Suite uit het ballet
„Adam Zero". 5.45 „Kan de strijd
gestaakt worden" (Ned Geheelonthe
ders-Bund). 6.15 Glenn Miller.
'■10 Röntgen-programma. VPRO
'45 Is de Bijbel een vervelend boek?
VARA: 8.15 Revue „Vacantie".
9 30 Weekend-orkest. 10.00 Drocm
helden (hoorspel). 10.30 Malando ui'
Extase'. 11.15 Gramofoonplaten.
verklaard: „Deze schurken. De enige
god dre zjj kennen is de god der in
ternationale oorlogen en waar ha
len wij een priester van Mars van
daan?"
°CHEER PROBLEMEN.
Ja, de „rivaliteit der Vier" die in de
wereld een steeds tragischer accent
krijgt, wordt hier in de gevangenis tot
een caricatuur van zichzelf. Toen na
melijk het scheerprobleem der ge
vangenen werd opgeworpen, was men
het er over eens, dat niet vier handen
tegelijk de baard van een zondaar
konden bewerken. Dus kwam men
overeen de scheerbehandeling zelf aan
een „neutrale", in dit geval een Ne
derlandse kapper toe te vertrouwen,
terwijl een Rus het scheermes aanrijkt,
een Fransman de scheerkwast, een
Brit de handdoek en een Amerikaan
de zeep.
Zo voeren de levende lijken een
waar Kaspar Hauser-bestaan. Niet al
leen van de buitenwereld zijn zij af
gesneden, ook van elkaar zijn zij ge
scheiden door de onzichtbare muur
van het spreekverbod. Tot hun inner
lijk echter, door de puinhopen van
hun bloedig verleden versperd, zal
wel nooit meer toegang te krijgen
zijn.
N.P.C.
Hnnvriaht R.n.P
MMJ? CHEF LAAT ZICH NIET ZO GEMAKKELIJK VAN6EN
MET EEN BEWE6IN6 TDfKT HU DE VERSCHOKTE JANM'6
vooq ZKH.OM MAAJR DAARNA TEGEN 6AR6NDSE OP TE
GOOIEN EN VOORDAT DEZE 6ELESENHEID KRUST TE &HE
TEN, IS 0E O-IEP VERDWENEN ACHTER.'H GEHEIM PANEEL.
KOOPMANS' KINDERMEEL
Cjl'Jlxn^olx. kuAy.Ut\i^.f
(Ingezonden mededeling).
(Van onze speciale verslaggeefster).
„De vrouwen van Canada, die zich door de geboorte van Prinses Margriet
op haar bodem, en de graven van vele harer zonen in Nederland nauw aan Uw
land verbonden voelen, brengen haar groeten over".
„De plattelandsbevolking van Ceylon, die door de 100-jarige Nederlandse
bezetting nog veel van de invloed van Uw land kan merken, wenst U een
spoedig herstel van in de oorlog geslagen wonden".
„Zuid-Afrika brengt veel dank voor de hartelijke ontvangst".
„De vrouwen van Missouri bewonderen Uw moed en energie bij de opbouw
van Uw land".
Dit zijn slechts enkele van de groe
ten welke Woensdagmorgen in de
Apollo-hal ter gelegenheid van de
Hollandse Dag der A.C.W.W. door de
buitenlandse gasten werden uitge
sproken.
Onder volkomen stilte werd door
4000 Nederlandse vrouwen geluisterd
naar de melodieuze stemmen, welke,
allen in haar eigen taal, door het
enorme gebouw weerklonken. En niet
minder aandachtig werd gekeken naar
de meest elegante en ook wonderlijke
toiletten van de spreeksters.
Daar was een Finse in haar prach
tig handgeweven gewaad, een boerin
uit Wales, met een grote, bruine cy-
linderhoed op een wit kanten kapje
en ongelooflijk wijde rokken.
Daar waren Noorse en Zwitserse
vrouwen in hun nationale kleder
dracht, maar ook vrouwen, die deden
denken aan de Majoorske van Ekeby
uit Selma Lagerlöff's „Gosta Berling"
Maar al die vrouwen, die waar
schijnlijk gewend zijn op het land te
werken, die misschien geleerd hebben
een koe te slachten, zagen er op haar
eigen wijze fleurig en elegant uit, iets,
wat van de werkende vrouw in Neder
land niet altijd gezegd kan worden.
De wil tot vrede.
Al deze vrouwen werden onthaald
op een bloemenhulde, als attentie van
de bloemistenvereniging „Nederland"
Deze bouquetjes van vijf anjers of
rozen droegen nog het hare ertoe bij
om de fleur der toiletten te verhogen
Een welkom werd gesproken door
de presidente van de afdeling Noord-
Holland, mevr. M. Waiboer-van Elte-
ren, waarna de pres. van de Lande
lijke Bond, mevr. M. Evers-Dijkhui
zen, het openingswoord sprak. Zij
noemde het gezelschap, waaronder ook
mevr. Mansholt en de secretaresse van
Prinses Juliana, mej. mr. Sneller, een
grote familie, die feestelijk bijeen ge
komen was.
Op verdienstelijke wijze werden
door het koor uit Venhuizen enkele
zangnummers ten gehore gebracht,
waarna bij wijze van groet door de
Hollandse vrouwen aan de buiten
landse gasten het Bondslied gezongen
werd.
Na het overbrengen der groeten
defileerden de Ned. vrouwen,die in de
kleding hunner streek waren geko
men (en dat waren meer dan 100 ver
schillende toiletten)langs de aan
wezigen, om zich te laten bewonde
ren. Doch alvorens de pauze werd
aangekondigd, brak er een onverge
telijk ogenblik aan. Het ogenblik
waarop in drie talen het prachtige
„Abide with me" werd gezongen,
waarin opgesloten lag de gezamen
lijke wil in vrede met elkander te
leven.
Tijdens de pauze verdrongen de bui
tenlandse gasten elkaar voor de stands
met de in klederdrachten gestoken
poppen, waaraan de Hollandse vrou
wen niet minder dan 30.000 uren werk
hebben besteed. Vol trots toonden En
gelse, Zweedse of Amerikaanse gas
ten even later hun „Tjitske", „Krelis"
of „Sietske". En onze vrouwen glun
derden, dat hun werk zo beloond werd.
Na de opening der middagbijeen
komst werden de afgevaardigden van
Canada, Amerika en Engeland, de lan
den die ons na de oorlog zoveel hulp
schonken, gehuldigd. Ze ontvingen
prachtige bloemen, waarna spontaan
en hartelijk 'n „lang zullen ze leven",
gevolgd door een drie./erf hoera weer
klonk.
„Wij durven niet te falen".
Het middagprogramma werd geheel
gevuld door het spel „Holland ont
vangt", dat werd uitgevoerd door on
geveer 90 leden uit de provincies
Friesland, Groningen en Drente.
Het was een spel In vijf bedrijven,
waarin werd uitgebeeld het ontstaan
van de bond, de ontvangst van de bui
tenlandse vrouwen, en vervolgens de
folklore van Nederland. Dit gedeelte
was voor de buitenlandse gasten één
van de beste, omdat naar voren werd
gebracht hoe men in ons land is en
doet. Er werden boerendansen uitge
voerd, Palmpasen, Sint Maarten en
Carnaval gevierd. Doch dan komt 1940.
Mitrailleurgeratel klinkt door de zaal
en de demonen beginnen hun dans.
Tot slot van dit gedeelte klinkt over
de graven van gevallen strijders een
plechtig „Vrede op aarde, in de men
sen een welbehagen".
Het laatste bedrijf was getiteld „De
toekomst roept". Ons volk, en ook de
plattelandsbevolking, is aan de slag
gegaan om de wonden van de oorlog
te helen.
Deze hoogtijdag van het congres
droeg de gedachte van internationale
vriendschap en de vaste wil tot sa
menwerking op elk gebied. Vooral sa
menwerking tot het bevorderen van de
vredesgedachte. „Wij durven niet te
falen", zeide een der Amerikaanse af
gevaardigden tijdens het overbrengen
van haar groet. En uit deze bijeen
komst, waaraan 46 organisaties van
meer dan 25 verschillende landen deel
namen, zal zeker blijken, dat de vrou
wen niet falen zullen.
Met het Wilhelmus werd de dag be
sloten.
VAN NJA BIJ
EN j/ERRE
De tot „Dagwacht" getransformeerde
„Nachtwacht" werd door de 100.000ste
bezoeker eerbiedig bekeken; de
„Nachtwacht"-wakers hebben drukke
dagen. Teneinde te voorkomen
dat lieden die na het aanschouwen
van bovengenoemd kunstwerk lust ge
voelen 's nachts door A'dam te wan
delen In duistere zwarte kroegjes ver
zeild raken heeft een tiental Amster
damse hoteliers een nette nachtclub
opgericht; net of onnet, duur zal het
in ieder geval blijven. Het ver
zoek van de ANWB om de weggebrui-
Ruimte- en woninggebrek heerst niet alleen in Nederland. Deze foto toont
hoe in New-York een parkeerruimte voor auto's op het dak van één der
grote warenhuizen is aangelegd.
HET WORDT NATIONAAL
MUSEUM.
De autoriteiten hebben besloten
aan de voormalige Duitse Kroon
prins geen non-enemy-verklaring
af te geven. Het gevolg hiervan
is, dat hij zich niet in het bezit
kan stellen van de Nederlandse
erfenis van de ex-keizer, n.1.
Huize Doorn en de vele kost
baarheden, welke zich daarin be
vinden. De waarde van Huize
Doorn en de kostbaarheden wor
den geschat op enkele millioenen.
Men overweegt thans om huize
Doorn open te stellen als natio
naal museum.
kers erop attent te maken dat men
voor een rood knipperlicht moet stop
pen doet in dit verband wel wat
vreemd aan. Dat overigens lang
niet iedereen op vuurwater gebrand is
bleek voor de Leeuwarder rechtbank,
waar twee mannen die des nachts een
café in brand gestoken hadden terecht
stonden; zij zullen dit avondlijk vuur-
avontuur met zeven jaar water en
brood moeten boeten. De inwo
ners van Deurne (N.B.) weten zich be
ter bezig te houden. Daar is een
amateurcircus opgeHcht met paarden,
clowns, ballet en orkest. Generaal
Marshall heeft een verzoek om
een demonstratie in het temmen van
Russische beren te geven afgeslagen.
Ook min. Lieftinck die men als
rekenwonder-goochelaar trachtte te
engageren kon niet komen daar hij
juist als masseur naar Engeland is
vertrokken teneinde John Buil enkele
ponden lichter te maken. In
Brabant heeft men niet zozeer behoef
te aan bars en circusromantlek, de
harde werkelijkheid vraagt daar om
woningen. Een boerderij die drie we
ken geleden afbrandde zal zes weken
na de brand weer opgebouwd zijn,
daar alle jonge boeren uit de omtrek
meehelpen. Bravo Brabant! Mi
nister-president Soekawati en de Spl-
tan van Pontianak stelden ook belang
in dit gewest. Zij bezochten gisteren
de Philipsbedrijven en de Bata-fabrie-
ken. Men is blijkbaar naar Nederland
gekomen om zijn licht op te steken en
te zien waar de schoen wringt.
Tot slot een ijzig bericht: Een Neder
landse missie zal naar IJsland vliegen
om een groot aantal geysers In te ko
pen. We vrezen dat de heren een koe
le ontvangst ten deel zal vallen.
(Van een U.P.-correspondent).
Ofschoon de wereld-politiek zich
sinds de oorlog vooral heeft bezig
gehouden met de olievelden van
het Nabije Oosten, is de zich uit
breidende olie-productie van het Ca-
raïbische gebied voor olie-deskundi
gen minstens even interessant. Ter
wijl iedere vooruitgang in de pro
ductie van het Nabije Oosten aan
leiding gaf tot diplomatieke activi
teit en grote publiciteit, heeft de Ca
raïbische productie van ruwe olie
en geraffineerde producten een be
trekkelijk ordelijke, maar statistisch
sensationele groei doorgemaakt.
De wereld-honger naar petroleum
overtreft nog altijd verre de produc
tie en het Caraïbische gebied is in
tussen de olieproducent geworden,
die het grootste overschot van de
wereld oplevert voor de buitenland
se markt. Dat overschot bedraagt al
meer dan één mlllioen vaten per
dag. Het commerciële belang van
deze streek springt dus wèl in het
oog!
Onder de oliegebieden van de Ca
raïbische Zee verstaat men de raffi
naderijen van Nederlands West-Indië,
IS
NAAR HET ENGELS
VAN BERTA RUCK
DOORi J. JORISSEN
76.
Ja! Zij was bijzonder mooi. Ik voel
de me bepaald saaien slordig en links.
Kelfs als ik er op mijn best had uitge
zien, zou ik het gevoel gehad hebben,
aat zij mij in de schaduw stelde, al had
ik langer oogharen en rose wangen met
Kuiltjes. Zij was daarenboven ook zeer
bekoorlijk in haar bewegingen en bezat
een grote mate van levendigheid. Geen
wonder, dat de man aan haar zijde haar
zo openlijk bewonderde.
Mannen houden van een meisje, dat
vrolijk is en hen amuseert, terwijl zij
zelf zich geen moeite behoeven te ge
ven om haar bezig te houden.
Zo zijn de mannen! Zelfs de beste,
zoals Jack ze noemt, blijken ten slotte
geen gentlemen te zijn.
Om met een meisje te willen flirten
met wie je maar in naam geëngageerd
bent en met wie je nooit denkt te trou
wen, dat mag een grapje zijn, waarin
een man plezier heeft, maar ik vind het
min.
En dan nog wel, als je je werkelijk
aangetrokken voelt tot een heel an
der meisje! Ik had tenminste niet lang
nodig om te zien welk spelletje ge
speeld werd tussen mijn chef en onze
bezoekster.
„Odette, dat zijn jouw handschoe
nen?"
Hij raapte ze van de grond, toen wij
van tafel op stonden.
„Jouw handschoenen, Billy" ant
woordde Mademoiselle Charrier vro
lijk. „Het is nog een van de paren uit
die mooie, grote doos, die je mij in
dertijd gaf. Weet je het nog?"
„O, ja die doos die je van mij ge
wonnen hebt bij die vliegdemonstra-
tie".
Ik herinner mij ook, dat ik van die
handschoenen en die weddenschap ge
hoord had, eeuwen geleden leek het
mij nu. Het was op die middag, nadat
ik voor de eerste keer nadat wij of-
cieel verloofd waren, met hem uit
lunchen was geweest Dit was dus het
Franse meisje, van wie hij mij toen
verteld had!
Terwijl ik hen gadesloeg, toen ze
samen stonden te praten een klein
eindje van de anderen af, die allen
om de auto stonden, werd mij iets dui
delijk iets dat hij mij had kunnen ver
tellen, als hij gewild had.
Zij had iets te maken met zijn offi
ciële engagement. Zij was de reden,
hoe dan ook, waarom hij moest heten
geëngageerd te zijn. Daarom legde hij
er dan ook dadelijk zo sterk de klem
toon op, dat er bij dit engagement
van hem nooit sprake van trouwen
zou kunnen zijn. Waarschijnlijk waren
ze al in stilte geëngageerd.
Zij bloosde hevig bij iets, wat hij
zei; en ze moesten niet denken, dat
ik haar niet neen had zien schudden,
en haar niet de wenkbrauwen had
zien fronsen, toen haar vader einde
lijk klaar was met zijn preparatieven
en vroeg, of zij klaar waren. Hij noem
de hen „mes enfants".
„O, ga jij dan ook mee, Billy?"
vroeg zijn moeder.
Meneer Charrier antwoordde in een
stroom van woorden iets over „za
ken" en over „papieren", die hij in
het hotel te Holyhead had laten lig
gen en dat het zoveel beter zou zijn,
als meneer Waters een half uurtje er
aan zou willen geven en ze even door
kijken.
„Ik zal het heel graag doen", zei
rr.eneer Waters. „Ik kan nog net met
de trein terug, moeder".
„Neen, neen. u gaat met de auto
Dadelijk na het diner breng ik hem
weer bij u en mademoiselle terug",
zei meneer Charrier, en hij boog weer
met overdreven beleefdheid.
Zijn dochter zei nu iets tegen Billy
over vier plaatsen in de auto en dus
ruimte genoeg voor mademoiselle, son
fiancée, als zij lust zou' hebben mee
te rijden
Ik denk, dat mademoiselle Charrier
best wist, hoe veilig zij deze uitnodi
ging kon geven. Dat wist mijn Baas
ook wel, toen hij antwoordde: „Dat is
aardig bedacht", en zich daarop tot
mij wendde, voor het eerst sedert die
morgen, en zei: „Ja, dat is een goed
idee, vind je ook niet Nancy? We ne
men dan een karretje terug".
Ik excuseerde mij zo goed ik kon en
zei iets van erg moe. Nu, dat was geen
onwaarheid, dat was zeker.
Toen die rode wagen met de drie
iczittenden vooruitschoot en wegsnor-
de langs de weg naar Holyhead, voel
de ik bijna, alsof hij over mij heen
was gegaan.
Ik voelde ook, dat het mij geheel
onverschillig geweest zou zijn, als het
in werkelijkheid gebeurd was.
HOOFDSTUK XXV.
Ik vermoed, dat ik, toen ik voor de
tweede keer die 'la.i ov mijn bed ging
liggen, dadelij" 'n slaap moet zijn ge
us Hen.
(Wordt vervolgd)
de bronnen en raffinaderijen van Ve
nezuela, Colombia en Trinidad. In 1946
produceerden deze landen tezamen een
gemiddelde van 1.180.800 vaten per
dag, d.i. 1.028.000 meer dan nodig is
voor de eigen consumptie. De groot
ste afnemer was in 1946 Europa met
361.000 vaten per dag, hetgeen 76.500
meer is dan in 1938. Toch nam Europa
slechts een derde deel van de pro
ductie af, hoewel het vóór de oorlog
de helft opnam. De verkopen naar de
Ver. Staten, Canada en Zuid-Amerika
zijn dan ook gestegen.
VRAAG STIJGT MET
PRODUCTIE.
De toekomst zal mogelijkerwijs enige
veranderingen in de olievoorziening
van de wereld brengen. Het is te ver
wachten dat Nederlands Oost-Indië de
markten van het Verre Oosten zal
herwinnen, zodra de olievelden en fa
brieken daar hersteld en weer in func
tie zullen zijn.
De enorme uitbreiding van de pro
ductie in het Nabije Oosten, de aanleg
van uitgebreide pijpleidingen, wijst er
op, dat dit oliegebied zich vooral op
Europa zal richten, zodat de Caraï
bische producenten hun afzetgebied op
het Westelijk halfrond zullen moeten
zoeken. De wereldvraag ontwikkelt
zich zo snel, dat zij voldoende zal
blijven om de hele productie te ab
sorberen, zelfs al zal deze waarschijn
lijk in 1951 nog 1 k U/2 millioen va
ten per dag groter zijn.
AMERIKA
No. L
NOG STEEDS
Volgens Amerikaanse statistieken
komt Venezuela thans op de tweede
plaats in grootte der producerende lan
den. Nummer één is de U.S.A. De Ve-
nezelaanse olieproductie is ongeveer
tweemaal zo groot dan die van de Sow-
jet-Unie, voorzover daarover ten min
ste betrouwbare gegevens bekend zijn.
De productie van Venezuela da*
In de eerste jaren van de oorlog, doch
steeg daarna weer aanzienlijk. De cij
fers zijn: 1940: 185.570.000 vaten en in
1945: 323.415.000.
De geschatte productie van de Sow-
Jet-Unie was in 1940: 218.600000 vaten
en in 1945: 148.953.000.
De op zo sensationele manier aan
gekondigde olieproductie van Saoedie-
Arabië is kwantitatief minder dan die
van Columbia, de tweede Caraïbische
producent in grootte. Maar de Arabi
sche zal vermoedelijk snel stijgen, ten
gevolge van de hoge opbrengst van
rijke oliebronnen, die met succes ge
ëxploiteerd kunnen worden dank zij
de aanleg van pijpleidingen en andere
faciliteiten. De Arabische productie
sorong van bijna 8 millioen vaten in
1944 op ruim 21 millioen in 1945. De
Colombiaanse bedroeg in 1945 bijna
23 millioen vaten.