Gesprek met opgeruimde opruimer
mijn broeders
hoeder
Wij leven in een „schoon" land
Drukkerij van valse tabakskaarten
ontdekt
Hans mag Teddy houden
.J
Wanhopig tekort
aan granen
•sEï&ttjrttss:
Zelfs Amerika kan niet ""'V N"
aan ons tippen
Zwarte handel-complot in
Duitsland
Goede greep van
Haagse politie
Tussentijdse Labour-
overwinning
Een sobere Prinsjesdag
Bonaanwijzing rijwielbanden
Joe Louis in de ring
r
Somber perspectief
voor Europa
VOOR DE ZONDAG
Honderd kozakken naar
Argentinië
Burgemeester van Amsterdam
voor Radio Moskou
In het Indische Instituut zal tevens
(Van ense speciale verslaggever)
Nederland is een schoon land. Daar
zijn wij het over eens en daar zijn de
buitenlanders het over eens. Vele lie
den uit de vreemde zijn van mening,
dat men hier van de straat kan eten.
De organisatie van de Gemeentelijke
Reinigingsdiensten staat in Nederland
op hoog peil. Vorige jaar werd door 't
internationale comité, samengesteld uit
hoofden van reinigingsbedrijven, be
sloten om het 4e internationale con
gres op reinigingsgebled van 15-10 Sep
tember te Amsterdam te doen plaats
vinden in het Indische Instituut.
Voorzitter van de conferentie is een
Nederlander. Hij Is de directeur der
Amsterdamse Stadsreiniging, de heer
A. M. Noppen, een oude rot op het ge
bied van het vuil! Wij hebben, met
koffie en Verkades biscuits, een on
derhoud gehad met deze opgeruimde
opruimer, die wel heel spontaan over
de a.s. conferentie kan spreken.
„De le wereldconferentie op dit ge
bied werd in 1931 te Londen gehou
den. In 1935 vond het 2e te Frankfurt
a/M. plaats en de derde in 1938 te We
nen. De conferenties droegen het ka
rakter van verbroederingsfeesten,
maar dat heeft uiteindelijk toch niet
veel geholpen.
Da wijze en de organisatie, waar
op wij hier in Nederland de boel
reinigen, zijn in de wereld onge
ëvenaard. Maar weinig landen heb
ben de moed gehad om op de mo
derne opruimingstechniek over te
gaan. In Brussel zag ik nog kort
geleden, dat men met een krui
wagen het vuil weghaalde. Zelfs
Amerika met al zjjn moderne snuf
jes kan bjj ons nog een lesje halen.
Dit mag misschien allemaal een
beetje groot klinken, maar het zjjn
de feiten, die het bewijzen. Wij ver
wachten ruim 350 buitenlanders uit 20
landen. Telkens komen er nog tele
grammen en brieven binnen. Het is
geen sinecure om die mensen onder te
brengen en wij willen toch liever niet,
dat zij op het politiebureau onderdak
vinden. Het is vooral een puzzle om
twee vreemde mensen bij elkaar op
één kamer onder te brengen. Sommigen
schrijven eenvoudig, dat zij een kamer
met bad wensen, geld komt er niet op
aan. schrijven ze erbij. Dat is natuur
lijk wel een beetje om te lachen.
De hoofdstad krijgt een extra
beurt.
Ik heb mijn mensen opdracht gege
ven de hoofdstad extra goed te ver
zorgen en te reinigen. De vakgenoten
van heinde en verre moeten een gun
stige indruk krijgen van onze stads
reiniging en haar personeel. Op het
congres zullen verschillende lezingen
worden gehouden, waarvoor sprekers
uit Amerika. België, Engeland, Frank
rijk, Nederland. Zweden en Zwitser
land zijn uitgenodigd. Er zal in het
Engels worden gesproken, maar met
behulp van hoofdtelefoons zal men het
Het Amerikaanse militaire bestuur
in Duitsland heeft medegedeeld, dat
men een wijdverbreid zwarte handel-
complot zouden sommige vooraanstaan-
leiding berust zou hebben bij mrs. Ann
Bachman. een Amerikaanse, die in
1939 naar Duitsland emigreerde. Bij dit
complot zouden somige vooraanstaan
de personen betrokken zijn. De bende
hield zich o.a. bezig met verhandela-
len van auto's, onderdelen, diamanten
en optische instrumenten, waarvan
waarvan veel afkomstig uit legervoor-
raden.
een tentoonstelling op reinigingsgebied
in Nederland worden ingericht. De
gasten kunnen dan tegelijk in de zaal
■aan het Indische Instituut zien wat
wij in de loop der jaren in Indonesië
hebben gepresteerd. Ik ben er zeker
van, dat de conferentie zal slagen,
maar nu iets anders! Weet u dat wij
ook bezig zijn om hondeneigenaren op
te voeden? Ik heb 20.000 brieven vc
zonden en de heren en dames verteld,
dat in de meeste gevallen de honden 't
stadsbeeld ontsieren en dat dit door
een betere opvoeding kan wordr-t
voorkomen. Daar zijn nogal onaange
name brieven op gekomen. Een heer
schreef: „Miin hond zal precies doen
wat hij wil" en een ander vertelde,
dat hij geen hond meer had. maar een
kanarie, die altijd netjes van haar
eigen kooitje gebruik maakte.
Men Is momenteel druk bezig met de aanleg van een nieuwe spoorlijn tus
sen Amsterdam en Utrecht. De onderlaag is dikwijls te zacht veen, waar
door betonnen fundering gelegd moet worden.
Donderdag deed het distributiekan
toor aan de Pretorisstraat te 's Gra*
venhage bij de economische recher
che aangifte van het feit, dat ver
schillende opplakvellen met valse ta
buksbonnen door enige detaillisten
waren ingeleverd. De politie stelde bij
deze detaillisten een onderzoek in
Een sigarenwinkelier in de Boek-
norststraat had van 2 mannen een
partij bonnen ontvangen. Hij kende
deze twee wel van gezicht en meen
de, datzij van een grote instelling
waren, waarvoor zij sigaretten kwa
men halen. De beide mannen konden
worden aangehouden en aan de hand
van hun verklaringen werd een derde
eveneens gearresteerd. Een tweede de-
lailliste aan de Rijswijkseweg verklaar
de een hoeveelheid bonnen te hebben
ontvangen van een man, die vermoe
delijk in Delft een sigarenwinkel had.
In totaal betrof het hier 420 bonnen. Bij
een ander verhoor verklaarde zij de
bonnen van een zekere „Streef" uit de
Van Leeuwenhoekstraat te hebben ge
kregen. Zij had daarop sigaretten en
shag geleverd. Zij wist echter toen niet,
dat de bonnen vals waren. „Streef' kon
worden aangehouden. Het bleek de 19-
jarige S. M. uit de Van Leeuwenhoek
straat te zijn. Bij zijn aanhouding wer
den 50 valse tabaksbonnen op hem ge
vonden, die inbeslaggenomen werden.
M. ve-klaarde de bonnen van een mili
tair die veel bij hem thuis kwam,
doch waarvan hij de naam niet wist, te
hebben gekocht. Deze militair werd in
burger in de Van Leeuwenhoekstraat
aangehouden. Het bleek de 21-jarige W.
J B. M. uit de Boddaertstraat te zijn.
Bij zijn aanhouding had hij geen bon
nen bij zich en hij ontkende iets van
de zaak af te. weten. Bij een onderzoek
in zijn woning vond de recherche 1000
valse tabakskaarten alsmede 1 hutkof
fer en een rugzak vol sigaretten. Deze
hele voorraad werd inbeslag genomen
Aanvankelijk verklaarde de militair
öe hele partij kaarten voor ƒ400.te
hebben gekocht van een onbekende op
een gracht te Amsterdam.
Het verder onderzoek der politie leid
de tot de aanhouding van een relatie
van de soldaat, de 25-jarige bankwer
ker J. J. G. H. uit de Oudemanstraat.
Bij onderzoek in diens woning vond de
recherche een boekhouding met aan
tekeningen, waaruit bleek, dat H. in
tabak handelde. H. verklaarde aanvan
kelijk, dat deze boekhouding stamde
uit de tijd van de illegaliteit Later be
kende hij echter een drukkerij van bon
nen te hebben aan de Schedeldoeks-
haven. Hij bekenSe in totaal ongeveer
5000 tabakskaarten te hebben gedrukt.
Nimmer verkocht hij deze, doch op de
valse bonnen kocht hij zelf sigaretten
en shag, welke hij zwart verkocht. De
militair had ongeveer 1000 kaarten van
H. gestolen, die H. at-art had gelegd,
omdat ze niet helemaal goed gelukt
waren. In 't perceel Schedeldoekshaven
120 vond de politie een volledige druk
kerij \ap valse tabakskaarten, een pers,
cliche's en een foto-installatie, alsmede
een zeer grote hoeveelheid tabakskaar
ten en een bedrag van 800.De 8
aangehoudenen zullen voor de justitie
worden geleid.
Het record van de Britse Labour-
regering dat zij al haar zetels, die zij
bij de algemene verkiezingen van 1945
veroverde, behouden heeft, is onaan
getast gebleven. Donderdag werd be
kend, dat de Labour-candidaat Ma
joor Irvine met 10827 stemmen zijn
conservatieve tegencandidaat Bevins,
die 8874 stemmen kreeg, bij de tussen
tijdse verkiezing voor het district Ed-
gehil (Liverpool) verslagen heeft.
In overeenstemming met de ernst
van de tijd zal de opening van de Sta-
ten-Generaal op a.s. Dinsdag, evenals
de laatste jaren gebruikelijk was, met
alle soberheid geschieden. Zoals reeds
is gebleken, zal de Koninklijke stoet
uit louter hofauto's bestaan en ook de
ministers en de kamerleden en verdere
genodigden zullen in burgerkleding
verschijnen.
Het C.D.K. deelt mede, dat t/m 30
Sept. a.s. op de bonnen A 01, A 06,
A 16 en A 21 van het inschrijvingsbe-
wijs voor eerste verstrekking van rij
wielbanden, per bon één toerbuiten-
band kan worden gekocht. Voorts zal
men op de bonnen B 01, B 06, B 16 en
B 21 van genoemd inschrijvingsbewijs
één toerbinnenband kunnen kopen.
Op bovengenoemde bonnen kan recht
streeks worden gekocht. Inwisseling
bij de distributiedienst tegen banden
bonnen is niet nodig.
Joe Louis heeft het contract gete
kend voor een wedstrijd over 10 ron
den tegen Jersey Joe Walcott op 14
November in Madison Square Garden.
Voor deze wedstrijd staat de titel niet
op het spel, maar het spreekt van
zelf, en Joe Louis gaat ermee ac-
coord, dat de wereldkampioen zijn ti
tel automatisch zou verliezen indien
hij uitgeslagen werd.
Nu de herfststormen komen wordt het voor de „kleine visserman" niet
gemakkelijker. Vooral de Helderse vissers, die met kleine vletten op het
Marsdiep vissen, hebben nu handen vol werk. ZeUs moeder de vrouw moet
een handje meehelpen.
JJANS heeft voor zijn vader een brief op de bus gebracht.
Het is avond en de lantaarns branden al. Telkens als Hans in het
gele licht onder een lamp komt, draait zijn st^iaduw met hem mee en
danst voor zijn voeten op de straat.
Hij vindt het prettig zo alleen te lopen. Bang is hij niet en bovendien,
er zijn overal huizen vlakbij.
Zo nu en dan gaat de wind door de struiken langs de weg..,. Hans
kijkt opeens om. Loopt daar iemand? Hij is wel een beetje geschrok
ken er ritselde iets vlak-bij. Een vogel misschien?
En dan staat er opeens uit het donker een kleine zwarte hond bij hem,
die aan zijn schoenen snuffelt.
„Een hond", zegt Hans verbaasd. Hij streelt hem over zijn gladde kop.,
waar zou die vandaan komen? Het hondje roffelt met zijn staartje op
de straat en likt zijn handen. Een leuk beest, vindt Hans.
Als hij verder loopt, tript het hondje met hem mee. Jongens, is dat even
geweldig. Hans kijkt telkens achterom. Ja, hij komt nog. Hij volgt hem
net zo trouw of Hans zijn eigen baasje is. Daar komen mensen aan.
Hans verzint gauw een naam Teddy zal hij heten.
Als de mensen vlakbij zijn, roept Hans hard: „Teddy, hier komen!"
Daar komt het hondje al aanhollen en springt vrolijk blaffend om hem
heen. Is dat even wat? Hij komt écht. Hans hartje klopt er van. Natuur
lijk dachten die mensen dat Teddy bij hem hoorde....
Kijk, nu holt hij weer
weg. Hans stapt er
rustig achteraan. „Als
ik roep, komt hij toch
wel weer" denkt hij
gewichtig. Hij fluit een
paar keer schel. Er
komt niets. Teddy is
in het donker verdwe
nen. Hans speurt on
rustig rondis hij
nu opeens weg? Hij
fluit nog eens. Toch
maar doorlopen
Teddy is gehoorzaam
genoeg. Ja hoor, daar
is hij weer. Ergens uit
een tuin komt hij plot
seling naar hem toe
hollen.
„Zo. ben je daar?" doet Hans bars. Teddy gaat vlak achter hem lopen
en Hans stapt bedachtzaam verder. Hij is bijna thuis. Wat zal hij doen?
Meenemen? Hij ziet vaders gezicht al
Hij loopt langzaam het poortje in, achterom naar de tuin. Bij het tuin
hek blijft hij staan en kijkt naar Teddy, die vragend omhoog ziet.
„Ik neem hem mee" besluit Hans ineens en dan holt hij maar gauw
door naar de keuken. Teddy holt mee en blaft er hard bij. Janu zul
je het hebben. Hij hoort al dadelijk vaders stem: „Wat is dat Hans?"
Hans stapt ademloos de kamer in. Hij ziet de vragende gezichten,...
„Een hond vader, zegt hij benauwd", „Een hond?" Moeder trekt haar
wenkbrauwen hoog op en vader trekt een diepe rimpel. Alleen Rob
springt op om in de keuken te gaan kijken.
Maar dat is al niet meer nodig. Teddy stapt opgewekt de kamer in,
zijn oortjes recht omhoog en zijn staartje als een pluim achter zich
aan. „Zöóö zegt vader. Het blijft angstig stil en Hans spiedt onrus
tig de gezichten af. „Hij liep mee" waagt hij dan. Hij ziet hoe moeder
zich bukt om Teddy's kopje te aaien, en dan wordt hij moediger: „Hij
is helemaal met me meegelopen van de bus af. En hij bleef steeds bij
me. Zo nu en dan riep ik hem en hij kwam direct. Hij heet Teddy
„Zo", zegt vader weer. Rob zit al op de grond om met hem te spelen
„Mogen we hem houden vader, bedelt hij. „hij heeft geen halsband
om". Moeder haalt een stukje biscuit uit de trommel en houdt het Teddy
voor. Die zet vragend zijn poten op haar schoot om meer
„Een lief beest", zegt Moeder. Hans en Rob knikken ijverig mee.
..Een zwerver" vindt vader. Hij knipt met zijn vingers en Teddy is
dadelijk bij hem. „Hij is erg gehoorzaam" prijst Hans.
„Houdt hem dan vannacht maar hier" zegt vader, dan zullen we mor
gen naar het politiebureau opbellen of niemand een hondje kwijt is.
En ja. als er niemand om komt. dan moeten we maar zien
Vader heeft al te veel gezegd. De jongens springen juichend op hem
toe en hangen om zijn hals. En Teddy wringt zich door alle benen heen
en keft hard en schel mee. Die heeft al lang begrepen wat er over
hem besloten is.
Het Amerikaanse departement van
Landbouw raamde Dinsdag de Ameri
kaanse export van graan- en graan-
producteh in Aug. op 1.761.000 long
tons. Onder de contant betalende lan
den werden de grootste aankopen ver
richt door Nederland 77.000 ton) en
België (45.000 ton).
Het departement raamde de mais-
oogst 1947 op 2.404 millioen bushels,
hetgeen de kleinste oogst is sedert
1936. Regeringsfunctionarissen deelden
mede, dat het tekort aan mais tenge
volge zou hebben, dat aanzienlijke
hoeveelheden tarwe in de V.S. voor
veevoer zullen worden gebruikt, het
geen betekent, dat de V.S. minder
tarwe zullen kunnen exporteren naar
de West-Europeese landen.
De gedelegeerden van de FAO, die
uit Geneve terugkeerden, zijn het er
over eens, dat Europa zich in de ko
mende winter geplaatst ziet tegenover
een wanhopig tekort aan granen. Het
Amerikaanse departement van Bui
tenlandse Zaken heeft gisteren mede
gedeeld, dat telegrammen zijn verzon
den aan de Amerikaanse missies in 20
landen, met Inbegrip van Nederland,
België en Zwitserland, teneinde deze
missies in verband met de besprekin
gen inzake de toekomstige graan toe
wijzigingen. mede te delen, dat er aan
zienlijk minder graan beschikbaar zal
zijn voor export naar Europa. Er zul
len ongeveer 700 millioen bushels
graan minder beschikbaar zijn dan in
het vorige jaar.
Ds. J .F. Berkel, hofprediker, die
de doopplechtigheid van Prinses
Marijke op 9 Oct, a s. in de Dom
kerk te Utrecht zal verrichten.
Toen Duitsland zich in 1945 overgaf,
stiet een eenheid van 1000 kozakken,
die onder generaal Vlassof voor de
nazi's gevochten hadden, door. naar
Lichtenstein, waar zij in de eerste
maanden berucht werden door over
vallen op Franse dorpen. Tenslotte
werden zij ontwapend en geïnterneerd.
Zij verrichtten daarop landarbeid,
doch geleidelijk aan verliet het groot
ste gedeelte het land. De Sowjet-rege-
ring heeft Lichtenstein om de uitle
vering der resterende honderd verzocht,
hetgeen geweigerd is. De autoriteiten
van Lichtenstein zijn erin geslaagd om
voor deze kozakken emigratie naar
Argentinië mogelijk te maken.
Zondag 14 September, om kwart
Radio-Moskou op de golflengte 1925 en
over zeven, Middel-Europese tijd, zendt
30.49 meter, een tweetal korte toespra
ken uit, resp. van de burgemeester
van Amsterdam, mr. Am. J. d' Ailly,
en van wethouder B. C. Franke. Zoals
bekend vertoeven deze op het ogen
blik te Moskou, ter gelegenheid van
het 800-jarig bestaan van de Russische
hoofdstad.
Men pleegt onze twintigste eeuw de
eeuw van het kind te noemen. Men
zou haar langzamerhand met evenveel
recht de eeuw van de psychiater kun-
nen heten. Geen beroep dat zoveel
„toekomst" heeft als dat van de me
disch deskundige biechtvader-luiste
raar, aan wie alle vermoeiden en bela-
denen hun levensmoeilijkheden kun
nen overdragen voor kortere of lange
re tijd. Hoe chaotischer en uitzichtlozer
de wereld wordt, des te zekerdei zal de
psychiater de man worden om wie al
len roepen. Langzaam maar zeker
schijnt hij op zekere hoogte de taak
van de priester-zielzorger over te ne
men. Men kan deze ontwikkeling der
dingen betreuren of toejuichen, al naar
gelang men het geloof in God de Va
der van Jezus Christus al of niet als 't
laatste antwoord op geestelijke en ook
lichamelijke en maatsch ipelijke no
den ziet zij is er momenteel. Maar
de overmatig grote vraag naar psy
chiatrische bijstand overtreft verre het
aanbod. Alle zenuwartsen zijn overbe
last met werk en kunnen niet half de
tijd aan elk van hun patiënten afzon,
derlijk besteden die zij zouden wensen.
Vandaar dat er steeds meer tot biecht
vader of -moeder worden geroepen
wier oorspronkelijke bedoeling dat
volstrekt niet was. Tegen wil en dank
worden wü allen tegenwoordig veel
meer dan vroeger in allerlei proble
men van onze naasten betrokken, die
om raad of troost bij ons komen, he
laas maar al te vaak met onoplosbare
problemen. Naweeën van kampverblij
ven, ontgoocheling over de naoorlogse
maatschappij, woningnood, kapotte hu
welijken. verkeerde beroepskeuze, bot
singen tussen ouders en kinderen
er is wel geen van ons die niet op de
een of andere wijze in een van der
gelijke dilemma's van anderen is ge
haald. Wat moeten wij met dat alles,
wij die de kennis en het deskundige
inzicht missen? We kunnen niet de
hele wereld naar een psychiater ver
wijzen. Voor een pastoor of dominee
schrikten vele terug (al begint er in
sommige opzichten gelukkig een ken
tering te komen en al verdiepen vele
geestelijken zich tegenwoordig ook
veel meer in de psychologische kant
van de ziel der hun toevertrouwde
parochianen dan tevoren). Er zal niet
anders opzitten dan dat wij op de een
of andere wijze trachten zélf een weg
naar het verlossende woord voor hen
te vinden. Het algemeen priesterschap
aller gelovigen komt hier zijn recht
opeisen. Het is of wij het beklem
mende Christuswoord bij de wonder
bare spijziging tot Zijn discipelen ho
ren: „Geef gij hun te eten!" ook
al is er in geen velden of wegen een
bakkerswinkel te bekennen.
We zijn van nature geneigd te pro
testeren: Heer, ik héb niets! of te
antwoorden met het oude Kaïnsex-
cuus: Ben ik mijn broeders hoeder?
Laten zij naar anderen gaan, die er
hun beroep van maken, niet naar
mij, die wel wat anders te doen heb,
en die bovendien niet zou weten hoe
ik hen zou moeten helpen! Maar
het Geef gij hun te eten! blijft door
klinken, ook al ontbreekt ons alle
vakkennis, we ontkomen er niet aan.
We kunnen 't piet afschuiven op an
deren. Zolang er nog een christen op
de wereld is, is het een grote schande
dat er, zoals dezer dagen in 'n maand
blad werd gemeld, in Amerika ergens
een oude onderwijzeres moet zijn, die
niet anders doet dan spreekuur hou
den voor mensen die hun hart eens
\villen luchten, maar die nergens een
open oor en hart kunnen vinden, en
die nu a raison van I dollar per
drie kwartier hun zorgen tegen
haar kunnen uitspreken, waarna zij
zwijgend luistert, zonder advies te ge
ven, alleen maar met af en toe een
bewijs van medeleven, een knikje,
ten teken van afschuw, een glim
lach. Terecht schrijft dat tijdschrift
erover: Wat moet de samenleving in
Amerika koud .zijn en arm aan mense
lijke contacten, dat een dergelijk
iemand nodig is". Dat men een dollar
over heeft voor de mogelijkheid zich
eens tegen 'n levend wezen te uiten
ook al antwoordt dat niet.
Zou de samenleving alleen in Ame
rika zo wezen?
Voor en met hen tjie menen deze
vraag ontkennend te moeten beant
woorden, en die zich beschaamd her
inneren dat ook zij in vele opzichten
wel eens wat meer hun broeders hoe
der konden zijn, hopen wij de volgen
de keer naar een weg uit het moeras
oer menselijke onverschilligheid -je-
Eens-de-broeder te zoeken.
van het korp, om'Snd* mnU 29 "tticieren