Gesprek met opgeruimde opruimer mijn broeders hoeder Wij leven in een „schoon" land Drukkerij van valse tabakskaarten ontdekt Hans mag Teddy houden .J Wanhopig tekort aan granen •sEï&ttjrttss: Zelfs Amerika kan niet ""'V N" aan ons tippen Zwarte handel-complot in Duitsland Goede greep van Haagse politie Tussentijdse Labour- overwinning Een sobere Prinsjesdag Bonaanwijzing rijwielbanden Joe Louis in de ring r Somber perspectief voor Europa VOOR DE ZONDAG Honderd kozakken naar Argentinië Burgemeester van Amsterdam voor Radio Moskou In het Indische Instituut zal tevens (Van ense speciale verslaggever) Nederland is een schoon land. Daar zijn wij het over eens en daar zijn de buitenlanders het over eens. Vele lie den uit de vreemde zijn van mening, dat men hier van de straat kan eten. De organisatie van de Gemeentelijke Reinigingsdiensten staat in Nederland op hoog peil. Vorige jaar werd door 't internationale comité, samengesteld uit hoofden van reinigingsbedrijven, be sloten om het 4e internationale con gres op reinigingsgebled van 15-10 Sep tember te Amsterdam te doen plaats vinden in het Indische Instituut. Voorzitter van de conferentie is een Nederlander. Hij Is de directeur der Amsterdamse Stadsreiniging, de heer A. M. Noppen, een oude rot op het ge bied van het vuil! Wij hebben, met koffie en Verkades biscuits, een on derhoud gehad met deze opgeruimde opruimer, die wel heel spontaan over de a.s. conferentie kan spreken. „De le wereldconferentie op dit ge bied werd in 1931 te Londen gehou den. In 1935 vond het 2e te Frankfurt a/M. plaats en de derde in 1938 te We nen. De conferenties droegen het ka rakter van verbroederingsfeesten, maar dat heeft uiteindelijk toch niet veel geholpen. Da wijze en de organisatie, waar op wij hier in Nederland de boel reinigen, zijn in de wereld onge ëvenaard. Maar weinig landen heb ben de moed gehad om op de mo derne opruimingstechniek over te gaan. In Brussel zag ik nog kort geleden, dat men met een krui wagen het vuil weghaalde. Zelfs Amerika met al zjjn moderne snuf jes kan bjj ons nog een lesje halen. Dit mag misschien allemaal een beetje groot klinken, maar het zjjn de feiten, die het bewijzen. Wij ver wachten ruim 350 buitenlanders uit 20 landen. Telkens komen er nog tele grammen en brieven binnen. Het is geen sinecure om die mensen onder te brengen en wij willen toch liever niet, dat zij op het politiebureau onderdak vinden. Het is vooral een puzzle om twee vreemde mensen bij elkaar op één kamer onder te brengen. Sommigen schrijven eenvoudig, dat zij een kamer met bad wensen, geld komt er niet op aan. schrijven ze erbij. Dat is natuur lijk wel een beetje om te lachen. De hoofdstad krijgt een extra beurt. Ik heb mijn mensen opdracht gege ven de hoofdstad extra goed te ver zorgen en te reinigen. De vakgenoten van heinde en verre moeten een gun stige indruk krijgen van onze stads reiniging en haar personeel. Op het congres zullen verschillende lezingen worden gehouden, waarvoor sprekers uit Amerika. België, Engeland, Frank rijk, Nederland. Zweden en Zwitser land zijn uitgenodigd. Er zal in het Engels worden gesproken, maar met behulp van hoofdtelefoons zal men het Het Amerikaanse militaire bestuur in Duitsland heeft medegedeeld, dat men een wijdverbreid zwarte handel- complot zouden sommige vooraanstaan- leiding berust zou hebben bij mrs. Ann Bachman. een Amerikaanse, die in 1939 naar Duitsland emigreerde. Bij dit complot zouden somige vooraanstaan de personen betrokken zijn. De bende hield zich o.a. bezig met verhandela- len van auto's, onderdelen, diamanten en optische instrumenten, waarvan waarvan veel afkomstig uit legervoor- raden. een tentoonstelling op reinigingsgebied in Nederland worden ingericht. De gasten kunnen dan tegelijk in de zaal ■aan het Indische Instituut zien wat wij in de loop der jaren in Indonesië hebben gepresteerd. Ik ben er zeker van, dat de conferentie zal slagen, maar nu iets anders! Weet u dat wij ook bezig zijn om hondeneigenaren op te voeden? Ik heb 20.000 brieven vc zonden en de heren en dames verteld, dat in de meeste gevallen de honden 't stadsbeeld ontsieren en dat dit door een betere opvoeding kan wordr-t voorkomen. Daar zijn nogal onaange name brieven op gekomen. Een heer schreef: „Miin hond zal precies doen wat hij wil" en een ander vertelde, dat hij geen hond meer had. maar een kanarie, die altijd netjes van haar eigen kooitje gebruik maakte. Men Is momenteel druk bezig met de aanleg van een nieuwe spoorlijn tus sen Amsterdam en Utrecht. De onderlaag is dikwijls te zacht veen, waar door betonnen fundering gelegd moet worden. Donderdag deed het distributiekan toor aan de Pretorisstraat te 's Gra* venhage bij de economische recher che aangifte van het feit, dat ver schillende opplakvellen met valse ta buksbonnen door enige detaillisten waren ingeleverd. De politie stelde bij deze detaillisten een onderzoek in Een sigarenwinkelier in de Boek- norststraat had van 2 mannen een partij bonnen ontvangen. Hij kende deze twee wel van gezicht en meen de, datzij van een grote instelling waren, waarvoor zij sigaretten kwa men halen. De beide mannen konden worden aangehouden en aan de hand van hun verklaringen werd een derde eveneens gearresteerd. Een tweede de- lailliste aan de Rijswijkseweg verklaar de een hoeveelheid bonnen te hebben ontvangen van een man, die vermoe delijk in Delft een sigarenwinkel had. In totaal betrof het hier 420 bonnen. Bij een ander verhoor verklaarde zij de bonnen van een zekere „Streef" uit de Van Leeuwenhoekstraat te hebben ge kregen. Zij had daarop sigaretten en shag geleverd. Zij wist echter toen niet, dat de bonnen vals waren. „Streef' kon worden aangehouden. Het bleek de 19- jarige S. M. uit de Van Leeuwenhoek straat te zijn. Bij zijn aanhouding wer den 50 valse tabaksbonnen op hem ge vonden, die inbeslaggenomen werden. M. ve-klaarde de bonnen van een mili tair die veel bij hem thuis kwam, doch waarvan hij de naam niet wist, te hebben gekocht. Deze militair werd in burger in de Van Leeuwenhoekstraat aangehouden. Het bleek de 21-jarige W. J B. M. uit de Boddaertstraat te zijn. Bij zijn aanhouding had hij geen bon nen bij zich en hij ontkende iets van de zaak af te. weten. Bij een onderzoek in zijn woning vond de recherche 1000 valse tabakskaarten alsmede 1 hutkof fer en een rugzak vol sigaretten. Deze hele voorraad werd inbeslag genomen Aanvankelijk verklaarde de militair öe hele partij kaarten voor ƒ400.te hebben gekocht van een onbekende op een gracht te Amsterdam. Het verder onderzoek der politie leid de tot de aanhouding van een relatie van de soldaat, de 25-jarige bankwer ker J. J. G. H. uit de Oudemanstraat. Bij onderzoek in diens woning vond de recherche een boekhouding met aan tekeningen, waaruit bleek, dat H. in tabak handelde. H. verklaarde aanvan kelijk, dat deze boekhouding stamde uit de tijd van de illegaliteit Later be kende hij echter een drukkerij van bon nen te hebben aan de Schedeldoeks- haven. Hij bekenSe in totaal ongeveer 5000 tabakskaarten te hebben gedrukt. Nimmer verkocht hij deze, doch op de valse bonnen kocht hij zelf sigaretten en shag, welke hij zwart verkocht. De militair had ongeveer 1000 kaarten van H. gestolen, die H. at-art had gelegd, omdat ze niet helemaal goed gelukt waren. In 't perceel Schedeldoekshaven 120 vond de politie een volledige druk kerij \ap valse tabakskaarten, een pers, cliche's en een foto-installatie, alsmede een zeer grote hoeveelheid tabakskaar ten en een bedrag van 800.De 8 aangehoudenen zullen voor de justitie worden geleid. Het record van de Britse Labour- regering dat zij al haar zetels, die zij bij de algemene verkiezingen van 1945 veroverde, behouden heeft, is onaan getast gebleven. Donderdag werd be kend, dat de Labour-candidaat Ma joor Irvine met 10827 stemmen zijn conservatieve tegencandidaat Bevins, die 8874 stemmen kreeg, bij de tussen tijdse verkiezing voor het district Ed- gehil (Liverpool) verslagen heeft. In overeenstemming met de ernst van de tijd zal de opening van de Sta- ten-Generaal op a.s. Dinsdag, evenals de laatste jaren gebruikelijk was, met alle soberheid geschieden. Zoals reeds is gebleken, zal de Koninklijke stoet uit louter hofauto's bestaan en ook de ministers en de kamerleden en verdere genodigden zullen in burgerkleding verschijnen. Het C.D.K. deelt mede, dat t/m 30 Sept. a.s. op de bonnen A 01, A 06, A 16 en A 21 van het inschrijvingsbe- wijs voor eerste verstrekking van rij wielbanden, per bon één toerbuiten- band kan worden gekocht. Voorts zal men op de bonnen B 01, B 06, B 16 en B 21 van genoemd inschrijvingsbewijs één toerbinnenband kunnen kopen. Op bovengenoemde bonnen kan recht streeks worden gekocht. Inwisseling bij de distributiedienst tegen banden bonnen is niet nodig. Joe Louis heeft het contract gete kend voor een wedstrijd over 10 ron den tegen Jersey Joe Walcott op 14 November in Madison Square Garden. Voor deze wedstrijd staat de titel niet op het spel, maar het spreekt van zelf, en Joe Louis gaat ermee ac- coord, dat de wereldkampioen zijn ti tel automatisch zou verliezen indien hij uitgeslagen werd. Nu de herfststormen komen wordt het voor de „kleine visserman" niet gemakkelijker. Vooral de Helderse vissers, die met kleine vletten op het Marsdiep vissen, hebben nu handen vol werk. ZeUs moeder de vrouw moet een handje meehelpen. JJANS heeft voor zijn vader een brief op de bus gebracht. Het is avond en de lantaarns branden al. Telkens als Hans in het gele licht onder een lamp komt, draait zijn st^iaduw met hem mee en danst voor zijn voeten op de straat. Hij vindt het prettig zo alleen te lopen. Bang is hij niet en bovendien, er zijn overal huizen vlakbij. Zo nu en dan gaat de wind door de struiken langs de weg..,. Hans kijkt opeens om. Loopt daar iemand? Hij is wel een beetje geschrok ken er ritselde iets vlak-bij. Een vogel misschien? En dan staat er opeens uit het donker een kleine zwarte hond bij hem, die aan zijn schoenen snuffelt. „Een hond", zegt Hans verbaasd. Hij streelt hem over zijn gladde kop., waar zou die vandaan komen? Het hondje roffelt met zijn staartje op de straat en likt zijn handen. Een leuk beest, vindt Hans. Als hij verder loopt, tript het hondje met hem mee. Jongens, is dat even geweldig. Hans kijkt telkens achterom. Ja, hij komt nog. Hij volgt hem net zo trouw of Hans zijn eigen baasje is. Daar komen mensen aan. Hans verzint gauw een naam Teddy zal hij heten. Als de mensen vlakbij zijn, roept Hans hard: „Teddy, hier komen!" Daar komt het hondje al aanhollen en springt vrolijk blaffend om hem heen. Is dat even wat? Hij komt écht. Hans hartje klopt er van. Natuur lijk dachten die mensen dat Teddy bij hem hoorde.... Kijk, nu holt hij weer weg. Hans stapt er rustig achteraan. „Als ik roep, komt hij toch wel weer" denkt hij gewichtig. Hij fluit een paar keer schel. Er komt niets. Teddy is in het donker verdwe nen. Hans speurt on rustig rondis hij nu opeens weg? Hij fluit nog eens. Toch maar doorlopen Teddy is gehoorzaam genoeg. Ja hoor, daar is hij weer. Ergens uit een tuin komt hij plot seling naar hem toe hollen. „Zo. ben je daar?" doet Hans bars. Teddy gaat vlak achter hem lopen en Hans stapt bedachtzaam verder. Hij is bijna thuis. Wat zal hij doen? Meenemen? Hij ziet vaders gezicht al Hij loopt langzaam het poortje in, achterom naar de tuin. Bij het tuin hek blijft hij staan en kijkt naar Teddy, die vragend omhoog ziet. „Ik neem hem mee" besluit Hans ineens en dan holt hij maar gauw door naar de keuken. Teddy holt mee en blaft er hard bij. Janu zul je het hebben. Hij hoort al dadelijk vaders stem: „Wat is dat Hans?" Hans stapt ademloos de kamer in. Hij ziet de vragende gezichten,... „Een hond vader, zegt hij benauwd", „Een hond?" Moeder trekt haar wenkbrauwen hoog op en vader trekt een diepe rimpel. Alleen Rob springt op om in de keuken te gaan kijken. Maar dat is al niet meer nodig. Teddy stapt opgewekt de kamer in, zijn oortjes recht omhoog en zijn staartje als een pluim achter zich aan. „Zöóö zegt vader. Het blijft angstig stil en Hans spiedt onrus tig de gezichten af. „Hij liep mee" waagt hij dan. Hij ziet hoe moeder zich bukt om Teddy's kopje te aaien, en dan wordt hij moediger: „Hij is helemaal met me meegelopen van de bus af. En hij bleef steeds bij me. Zo nu en dan riep ik hem en hij kwam direct. Hij heet Teddy „Zo", zegt vader weer. Rob zit al op de grond om met hem te spelen „Mogen we hem houden vader, bedelt hij. „hij heeft geen halsband om". Moeder haalt een stukje biscuit uit de trommel en houdt het Teddy voor. Die zet vragend zijn poten op haar schoot om meer „Een lief beest", zegt Moeder. Hans en Rob knikken ijverig mee. ..Een zwerver" vindt vader. Hij knipt met zijn vingers en Teddy is dadelijk bij hem. „Hij is erg gehoorzaam" prijst Hans. „Houdt hem dan vannacht maar hier" zegt vader, dan zullen we mor gen naar het politiebureau opbellen of niemand een hondje kwijt is. En ja. als er niemand om komt. dan moeten we maar zien Vader heeft al te veel gezegd. De jongens springen juichend op hem toe en hangen om zijn hals. En Teddy wringt zich door alle benen heen en keft hard en schel mee. Die heeft al lang begrepen wat er over hem besloten is. Het Amerikaanse departement van Landbouw raamde Dinsdag de Ameri kaanse export van graan- en graan- producteh in Aug. op 1.761.000 long tons. Onder de contant betalende lan den werden de grootste aankopen ver richt door Nederland 77.000 ton) en België (45.000 ton). Het departement raamde de mais- oogst 1947 op 2.404 millioen bushels, hetgeen de kleinste oogst is sedert 1936. Regeringsfunctionarissen deelden mede, dat het tekort aan mais tenge volge zou hebben, dat aanzienlijke hoeveelheden tarwe in de V.S. voor veevoer zullen worden gebruikt, het geen betekent, dat de V.S. minder tarwe zullen kunnen exporteren naar de West-Europeese landen. De gedelegeerden van de FAO, die uit Geneve terugkeerden, zijn het er over eens, dat Europa zich in de ko mende winter geplaatst ziet tegenover een wanhopig tekort aan granen. Het Amerikaanse departement van Bui tenlandse Zaken heeft gisteren mede gedeeld, dat telegrammen zijn verzon den aan de Amerikaanse missies in 20 landen, met Inbegrip van Nederland, België en Zwitserland, teneinde deze missies in verband met de besprekin gen inzake de toekomstige graan toe wijzigingen. mede te delen, dat er aan zienlijk minder graan beschikbaar zal zijn voor export naar Europa. Er zul len ongeveer 700 millioen bushels graan minder beschikbaar zijn dan in het vorige jaar. Ds. J .F. Berkel, hofprediker, die de doopplechtigheid van Prinses Marijke op 9 Oct, a s. in de Dom kerk te Utrecht zal verrichten. Toen Duitsland zich in 1945 overgaf, stiet een eenheid van 1000 kozakken, die onder generaal Vlassof voor de nazi's gevochten hadden, door. naar Lichtenstein, waar zij in de eerste maanden berucht werden door over vallen op Franse dorpen. Tenslotte werden zij ontwapend en geïnterneerd. Zij verrichtten daarop landarbeid, doch geleidelijk aan verliet het groot ste gedeelte het land. De Sowjet-rege- ring heeft Lichtenstein om de uitle vering der resterende honderd verzocht, hetgeen geweigerd is. De autoriteiten van Lichtenstein zijn erin geslaagd om voor deze kozakken emigratie naar Argentinië mogelijk te maken. Zondag 14 September, om kwart Radio-Moskou op de golflengte 1925 en over zeven, Middel-Europese tijd, zendt 30.49 meter, een tweetal korte toespra ken uit, resp. van de burgemeester van Amsterdam, mr. Am. J. d' Ailly, en van wethouder B. C. Franke. Zoals bekend vertoeven deze op het ogen blik te Moskou, ter gelegenheid van het 800-jarig bestaan van de Russische hoofdstad. Men pleegt onze twintigste eeuw de eeuw van het kind te noemen. Men zou haar langzamerhand met evenveel recht de eeuw van de psychiater kun- nen heten. Geen beroep dat zoveel „toekomst" heeft als dat van de me disch deskundige biechtvader-luiste raar, aan wie alle vermoeiden en bela- denen hun levensmoeilijkheden kun nen overdragen voor kortere of lange re tijd. Hoe chaotischer en uitzichtlozer de wereld wordt, des te zekerdei zal de psychiater de man worden om wie al len roepen. Langzaam maar zeker schijnt hij op zekere hoogte de taak van de priester-zielzorger over te ne men. Men kan deze ontwikkeling der dingen betreuren of toejuichen, al naar gelang men het geloof in God de Va der van Jezus Christus al of niet als 't laatste antwoord op geestelijke en ook lichamelijke en maatsch ipelijke no den ziet zij is er momenteel. Maar de overmatig grote vraag naar psy chiatrische bijstand overtreft verre het aanbod. Alle zenuwartsen zijn overbe last met werk en kunnen niet half de tijd aan elk van hun patiënten afzon, derlijk besteden die zij zouden wensen. Vandaar dat er steeds meer tot biecht vader of -moeder worden geroepen wier oorspronkelijke bedoeling dat volstrekt niet was. Tegen wil en dank worden wü allen tegenwoordig veel meer dan vroeger in allerlei proble men van onze naasten betrokken, die om raad of troost bij ons komen, he laas maar al te vaak met onoplosbare problemen. Naweeën van kampverblij ven, ontgoocheling over de naoorlogse maatschappij, woningnood, kapotte hu welijken. verkeerde beroepskeuze, bot singen tussen ouders en kinderen er is wel geen van ons die niet op de een of andere wijze in een van der gelijke dilemma's van anderen is ge haald. Wat moeten wij met dat alles, wij die de kennis en het deskundige inzicht missen? We kunnen niet de hele wereld naar een psychiater ver wijzen. Voor een pastoor of dominee schrikten vele terug (al begint er in sommige opzichten gelukkig een ken tering te komen en al verdiepen vele geestelijken zich tegenwoordig ook veel meer in de psychologische kant van de ziel der hun toevertrouwde parochianen dan tevoren). Er zal niet anders opzitten dan dat wij op de een of andere wijze trachten zélf een weg naar het verlossende woord voor hen te vinden. Het algemeen priesterschap aller gelovigen komt hier zijn recht opeisen. Het is of wij het beklem mende Christuswoord bij de wonder bare spijziging tot Zijn discipelen ho ren: „Geef gij hun te eten!" ook al is er in geen velden of wegen een bakkerswinkel te bekennen. We zijn van nature geneigd te pro testeren: Heer, ik héb niets! of te antwoorden met het oude Kaïnsex- cuus: Ben ik mijn broeders hoeder? Laten zij naar anderen gaan, die er hun beroep van maken, niet naar mij, die wel wat anders te doen heb, en die bovendien niet zou weten hoe ik hen zou moeten helpen! Maar het Geef gij hun te eten! blijft door klinken, ook al ontbreekt ons alle vakkennis, we ontkomen er niet aan. We kunnen 't piet afschuiven op an deren. Zolang er nog een christen op de wereld is, is het een grote schande dat er, zoals dezer dagen in 'n maand blad werd gemeld, in Amerika ergens een oude onderwijzeres moet zijn, die niet anders doet dan spreekuur hou den voor mensen die hun hart eens \villen luchten, maar die nergens een open oor en hart kunnen vinden, en die nu a raison van I dollar per drie kwartier hun zorgen tegen haar kunnen uitspreken, waarna zij zwijgend luistert, zonder advies te ge ven, alleen maar met af en toe een bewijs van medeleven, een knikje, ten teken van afschuw, een glim lach. Terecht schrijft dat tijdschrift erover: Wat moet de samenleving in Amerika koud .zijn en arm aan mense lijke contacten, dat een dergelijk iemand nodig is". Dat men een dollar over heeft voor de mogelijkheid zich eens tegen 'n levend wezen te uiten ook al antwoordt dat niet. Zou de samenleving alleen in Ame rika zo wezen? Voor en met hen tjie menen deze vraag ontkennend te moeten beant woorden, en die zich beschaamd her inneren dat ook zij in vele opzichten wel eens wat meer hun broeders hoe der konden zijn, hopen wij de volgen de keer naar een weg uit het moeras oer menselijke onverschilligheid -je- Eens-de-broeder te zoeken. van het korp, om'Snd* mnU 29 "tticieren

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 6