HET ONGENAAKBAAR VUURSCHIP
Stad e*i Omqevwa
De „Amsterdam" zwoegt tevergeefs door de
woelingen van Kapermeulen
Koe op de loop
Het zeilseizoen gesloten
Burgerlijke Stand
LANGS DE VELDEN.
Verkeerd verkeer
Een dagje op bezoek
Voor de politierechter
HOCKEY
Alkmaar 3Hermes 1 0
K.V.H.-nieuws
Anna Paulowna
»- oïr
F'aai resultaat van B.K.C.
Voor mijn geestesoog stond op een reusachtig spandoek te lezen „Samen
uit, samen thuis", en aan deze dwingende lijfspreuk hield ik mij vast toen
ik gistermorgen in de prille vroegte mijn vege lijf door regenbarrières en
windvlagen worstelde, op weg naar de Buitenhaven. Daar lag de „Amster
dam", rukkend aan haar trossen, als in spanning het tijdstip verbeidend
waarop een luttel aantal nietige mensjes zich tussen haar boeg en haar
achtersteven zouden gaan meten met de elementen.
„Samen uit, samen thnls!" Op Vrijdag 28 Maart van dit jaar had de „Am
sterdam" het lichtschip „Texel" naar zijn positie gesleept, en ik was mee-
geweest op deze reis. Thans, precies een half jaar later, ging de „Amster
dam" het lichtschip uit zijn kluistering verlossen, en het sprak dus vanzelf,
dat lk weer mee ging. Je bent zeeman, of je bent het niet, nietwaar
doen belanden. Toen de mokken leeg
waren hadden we handen te kort om
deze serviesgoederen die ook aan
boord van een schip kostbaar zijn
binnen de tafelrand te houden. Als
Zo stond in dan om zeven uur op een
wind- en vochtvrij plaatsje naast de
machinekamer van de „Amsterdam",
wier ijzeren hart reeds ongeduldig
klopte. Het groenig water achter haar
roer kolkte, niet alleen door de wente
lingen van de zchroef. maar ook door
de vloedstroom, die zijn weg zocht tus
sen de steigerpalen en scheepslijven.
Dat ongeduld was misplaatst,
want De Bilt en haar onderhori
gen meldden slecht weer. Boven
het land stond reeds een bolle bries,
maar de marconist van het licht
schip vertelde door de aether het
een en ander over windkracht acht,
aanschietende zeeën en schuimkop
pen. „We gaan nog niet weg", be
sloot dus kapitein Roetman, „maar
we wachten tot het een beetje afge-
buid is!"
Welaan dan, wachtenOm acht
uur had in de radiohut van de „Zee
meeuw" weer de stem van kapitein
Fillerup geklonken, die vertelde dat de
elementen nog steeds in hoge mate ac
tief waren. Om half tien zou hij weer
in de aether komen. Voordien waren de
schamele kadetjes, die ik als ontbijt
had meegenomen, reeds binnensbuiks
verdwenen. Wanneer we uitvoeren, zou
het zeker avond worden voor we weer
binnen waren, en de „Amsterdam" had
niets eetbaars aan boord.
„JULLIE MOESTEN MAAR
KOMEN....!"
„Samen uit, samen thuis", stond ech
ter nog steeds op het spandoek, dat
langzamerhand drijfnat hing te wappe
ren in een stijve bries boven een aan
schietende zee met schuimkoppen. Om
half tien meldde kapitein Fillerup zich
weerwordt beter, wordt beter, er
staat tamelijk wat swell, tamelijk wat
swell, windkracht zes, jullie moesten
maar komen... Over, en sluiten maar!"
„Ei!" dachten wij, en „Boe!" loeide
naargeestig en sinister de boei, die ach
ter de „Amsterdam" lag te dobberen.
Deze boei zou de „Texel" moeten ver
vangen tijdens haar halfjaarlijks verlof.
Zij lag aanhoudend te kreunen, tot dit
meelijwekkend gesteun kapitein Roet
man te machtig werd, en hij „Klaar
maken" ordonneerde.
Klaarmaken dan, los de trossen
en de haven uit. Op de vleugelen
van de ebstroom, die inmiddels was
gaan lopen. Het manoeuvreren met
zo'n onhandelbaar rond ding als een
boei op sleper viel niet mee. De
assistentie van de RS 24 moest dus
worden ingeroepen. Toen stak wel
dra de „Amsterdam" haar neus in
de golven van het Marsdiep, waar
in Koning Neptunus met zjjn drie-
tandige staf al vrjj grillige kol
kingen roerde.
De bewegingen, die ons stoomschip
maakte, kwamen mij reeds tamelijk
enthousiast voor, maar zij werden op
zijn minst uitbundig, toen we 't Molen
gat binnenstevenden. De „Amsterdam"
maakte de meest uitgelaten capriolen,
waarschijnlijkter amusering van de me-
neren-met-wit-voor, die in genoemd
waarschijnlijk ter amusering van de me
ren. Deze meneren-met-wit-voor ver
nietigden bij mij die behalve met
zeebenen ook met een bespiegelende
aard ben geboren de laatste rudi
menten van het bespiegelende deel
mijns geestes.
DE MACHINIST HOUDT DE
MOED ERIN.
Werkelijk, wanneer de spiegel van
een zeeschip zich bij tijden vadems
hoog verheft boven de spiegel der zee,
dan zijn bespiegelingen uit den boze,
en dient men zich te spiegelen aan mon
tere mannen, zoals bijvoorbeeld machi
nist Te Boekhorst. Deze wist door het
lanceren van doldrieste zeemansverha
len, sappige anecdotes, geestige opmer
kingen en andere uitingen van een
speelse geest zelfs de meest tegen even-
wichts- en zwaartekrachtswetten strij
dende capriolen van de „Amsterdam"
te doen aanvaarden als iets zeer nor
maals, en zelfs als iets bijzonder aan
genaams. Derhalve voor deze- man een
woord van hulde.
De eerlijkheid gebiedt echter, de
woorden van kapitein Roetman aan te
halen: „Hoe slechter weer, hoe spraak
zamer onze machinist!" En waarschijn
lijk dacht hij erbij: „Hoe zwijgzamer
mijn passagiers!" Maar de kapitein is
naast een geboren zee- ook een wel
levend man, en dus zei hij zulks niet.
Inmiddels was de „Amsterdam" mid
den in de baaierd van het Molengat,
alias Kant meulen, aangeland, en daar
schudden de elementen haar, haar in
ventaris en haar opvarenden, dooréén,
als hadden zij een peperbus-met-klon
ten onderhanden. Wij, armzalige peper-
klonten, dronken onze koffie, of liever:
trachtten zo goed en zo kwaad als het
ging de uit onze koffiekommen sprin
gende druppelen op onze tongen te
sjoelschijven dartelen ze van de ene
kant van het blad naar het andere, en
onze handen dartelden mee. Dat gaf
een beetje afleiding, en dat deed je
vergeten, dat de gele mast van de „Am
sterdam" beurtelings naar alle hemel
streken wees.
DE BOEI DOORSTAAT DE
VUURPROEF.
Achter ons zwalkte de boei, en zij
had de grootste moeite het hoofd
boven water te houden. Dat is voor
een lichtboei nog belangrijker dan
voor een mens, want wanneer haar
hoofd ook maar een halve seconde
onder water vertoeft, is het met
haar levenslampje gedaan. Zij hield
zich echter kranig, en keurig op de
afgesproken tijd gaf zij telkens een
gelig en vertrouwelijk knipoogje
naar ons, bij elke op-en-neergang
luidkeels loeiend.
Het werd bar, waarde lezer. Mijn
spandoek hing in zielige flarden, nu
eens boven de swingende Lange Jaap,
dan weer boven een Texelse wal in
looping-the-loop. Het was onmisken
baar: wind en golven in deze zee
streek wilden hun chtschip nog niet
prijsgeven. Zij vochten om het te be
houden, en de „Amsterdam" vocht om
het te veroveren. Kapitein Roetman
zoog nog eens extra aan zijn pijp, ma
chinist Te Boekhorst vertelde nog een
extra zilte geschiedenis, en ik trachtte
wijs te worden uit het rhythme van de
wilde rondedans, die de meneren-met-
wit-voor uitvoerden.
DE STRIJD OPGEGEVEN.
Het lukte niet, en toen besloot de
ganse levende have van de stuur
hut, om de strijd maar op te geven,
de steven te wenden en haven-
waarts te keren. Na dit besluit
volgden nog enige ogenblikken van
de meest onmenselijke schuddingen
en rollingen. Dwarszees scheen de
„Amsterdam" neigingen te hebben
om ln 'n horizontale vrille te gaan,
en om alles wat niet spiJkervast
was achteloos over de zeebodem
uit te strooien.
Onkruid vergaat echter niet zo gauw,
en dus lagen we weldra weer met de
kop in de golven. „Allé," ze' de roer
ganger en hij richtte zich tot mij, „kent
u de geschiedenis van Jona?" „Die
ken ik," antwoordde ik, nattigheid voe
lend. „Ze hebben die Jona overboord
gezet," sprak hij, de duimschroeven ve
nijnig aanzettend. „Ja, maar daar
waren walvissen," verdedigde ik mijn
dierbaar bestaan. En *oen kon ik ge
lukkig binnenboord blijven. En met
nauw verholen vreugde de vertrouwde
aanblik van Nieuwedieps haven als een
onverdiend geschenk terugzien.
Het was twee uur, mijn spandoek was
in atomen gesplitst an achter de „Am
sterdam" kojangde nog steeds de :ht-
en brulboei, spijtig roepend: „boe!",
maar toch hoopvol knipogend.
ALEX OVANSA.
Reeds eerder mochten wij in onze
kolommen gewagen van een koe, d-e
de wijde wereld introk. Die de engte
van de slachtbank ontvluchtte in de
richting van het ruime sop, alwaar
zy langer dan een ncht zwemmende
bivakkeerde.
Eén der verwanten van deze roem
ruchte koe die inmiddels reeds de
weg van alle rundvlees is gegaan
reisde Vrijdag per Texelse boot van
Oudeschild naar Den Helder. On ler-
weg herinnerde zij zich blijkbaar de
historie met haar nichtje, die natuur
lijk als een lopend vuu-tje order het
koeiendom was verspreid. „Welaan",
zal zij gedacht hebben, „nichtlief trok
van de stad naar de zee. laat ik nu
eens ln omgekeerde richting henen-
vlieden!"
Zy liet van dit voornemen niets
biyken, maar wachtte rustig tot de
loopplank was uitgelegd. Achteloos
slingerde zy met haar staart en sla
perig knipperde zy met haar ogen.
alsof het ganse gedoe op de steiger
haar niet dót Interesseerde. Zodra ztj
echter haar kans schoon zag, ver
dween deze lethargie als sneeuw voor
de zon.
Tot verbazing van alle omstanders
was het dier in een minimum van
tfld een stip ln de verte. Het scheen
alsof een onzichtbare beryder het
koebeest meedogenloos de sporen
gaf. In de buurt van de Spoorgracht
vond de koe waarschyniyk, dat zij
deze sporen ruimschoots verdiend
had, en zy gaf in ruil daarvoor de
stryd op. Een welverdiende rust werd
haar aangeboden door het personeel
van de politiepost Spoorgracht, waar
zy de nacht heeft mogen doorbren
gen.
De volgende morgen werd zy door
baar rechtmatige eigenaar gemolken
en teruggehaald.
GEEN POND, MAAR EEN
HALVE KILO.
In de volksmond mag een pond het
zelfde betekenen als een halve kilo
voor de wet niet alzo. Voor de wet
bestaan er zelfs geen ponden. Zo
doende mag een winkelier zyn artike
len ook nooit per pond prijzen. Ook
niet per ons. Hy mag uitsluitend wer
ken met grammen en kilogrammen,
Enkele winkeliers, die zich hieraan
niet stoorden, werden geverbaliseerd
„H.W.N." houdt wedstrijden op
het Amstelmeer.
Snel spoedt de tijd. De maanden, die
verstreken zijn tussen Hemelvaarts
dag toen het zeilseizoen werd ge
opend en de jongste Zondag, zijn
met verbazingwekkende vaart in het
zandglas van de tijd vergleden. Het
waren maanden met veel zonneschijn.
Dag aan dag spande zich een strak
blauwe hemelkoepel boven de wereld,
die weldra haast vergat dat het ook
nog kon stormen en regenen.
Zondag, de dag van sluiting van het
zeilseizoen. waren de weersomstan
digheden vrijwel gelijk aan die op He
melvaartsdag. Er stond een bolle bries
en de lucht was betrokken. Weer was
het Amstelmeer tot strijdperk verko
ren, en op weg daarheen verlieten de
deelnemers, begeleid door een flink
aantal motorboten, het intieme club
huis aan de Binnenhaven.
Bij ontstentenis van de voorzitter, de
heer Coen Bot, en derhalve ook van
zijn bij uitstek geschikt start- en pers
schip „Janny", fungeerde de heer G.
Veenman aan boord van zijn motor
jacht „Zilvermeeuw" als starter. De
wedstrijd-commissie werd evenals de
vorige maal gevormd door de bestuurs
leden J. Molenaar en F. Fels. De nodi
ge boeien werden gelegd door de
Ber", stuurman de heer W. Uipkes.
Toen omstreeks één uur de wedstrij
den een aanvang namen bij het ha
ventje aan de Van Ewijcksluis, was de
temperatuur vrij laag, en lag het Am
stelmeer er tamelijk ruw bij. Door 't
overkomende buiswater hadden de
meeste zeilers dan ook in een mini
mum van tijd een nat pak.
De inschrijving was heel bevredi
gend. In een vijftal klassen ingedeeld
hebben zij op sportieve wijze om de
ereplaatsen gestreden. Enige leden van
de Adelborsten-roei- en zeilvereniging
namen als gast aan de wedstrijden
deel.
De uitslagen waren als volgt:
Kleine BM: 1. „Jeep", stuurman Tie-
lemans; 2. „Stormvogel", stuurman A.
Roovers.
Sharpies: 1. „Aafke", stuurman T.
van Est.
Sloepen: 1. „Marja", stuurman G.
Visser.
Vogelklasse: 1. „Lieuw", stuurman
A. den Broeder; 2. „Onrust", stuurman
H. Roovers.
Grote BM (16 m2): 1. „Skua", stuur
man J. Noot; 2. „Weeda", stuurman
A. Visser, Adelborsten; 3. „Peddemok",
stuurman G. P. Slikker, Adelborsten.
Een extra prijs voor de snelste tijd
over het grote parcours dat 2 maal
moest worden bezeild verwierf de
heer J. Noot met 1 uur en 3 minuten.
In zijn slotwoord na afloop van de
prijsuitreiking in het clubhuis van
„H.W.N." dankte de secretaris, de heer
Molenaar, alle aanwezigen voor hun
medewerking in het bijzonder de
schenkers der prijzen, de wedstrijd-
leding en de eigenaren der motorbo
ten, die zich door het uitzetten der
baan en het slepen op de terugreis
tegenover hun medeleden bijzonder
verdienstelijk hebben gemaakt. Hij
hoopte een volgend jaar ook voor deze
categorie leden in de een of andere
vorm wedstrijden te kunnen organise
ren.
Na een lange zomer van buitenge
woon zeilgenot nam hierop de schare
met enige weemoed afscheid van het
seizoen en ging men tevreden uiteen.
Bevallen: J Reitzema—V an Leeu
wen, dochter, O v d Zandt—Staaauk.
dochter J M A Jungerlua—Van Doorn,
zoon. J van Panhui»—Veen, zoon.
F F FlerieFreljer, dochter. HE van
Gijzen—Klink, zoon G Tolhoek—Pij
pers dochter. - J Hartsuiker-Geus,
dochter. - H P Koke—Arendse, zoon. -
A M Jansen—Wiering, dochter. G Wind
Wcuda, zoon. J de Jaeger—De Jong,
ZOOn. j Rieuwers—Roke, zoon. 0
Möis—Dienst, dochter. G J Wesselink
Veurink, dochter. AA KooiJ De
Wlldt, zoon. G Brouwer—Bakker, doch
ter T Kleine—Vart Dalen, dochter
Ondertrouwd: J A Mulder en H
E Broodbakker. -AA Bruinhout en R
Riteco. - J Kuijs en J C Riechelmann
J M Verblauw en A van Dijk. w
F H Groot en M J Cramer. - W G Boon
0„ tt pioov - T G F Buytendijk en L
de Vlieger. - E J Rebel en G Augustijn
Getrouwd: G van Hoesel en A M
P v d Knaap. - F Böeseken en M C.
Grömmel. - H Verhage en M Schu
W F Bakker en W K v Vliet.
en A J Lengers. - P J de Beurs en T
Huig g C Bakker en J Scheurs.
K de Groot en E Stins.
ZONDAGAVOND.
Evenals bij Racing, ontdekken x-e
vanmorgen tot ons genoegen ook bij de
witjakken het streven, de kleedkamers
en bestuurskamer keurig in te richten,
om daardoor de bezoekers op een be
schaafde wijze te kunnen ontvangen.
Vandaag zijn dat de spelers van de Am
sterdamse vereniging de Germaan. De
club die met opzet niet zo sterk uit
komt als wel mogelijk is. Dat klinkt
wat vreemd, maar de motivering is
zeer verstandig en volkomen begrijp»,
lijk.
De derde klasse vereniging „de Ger
maan" beschikt namelijk over zevrn
junioren-elftallen, waarvan de ouds'e
twee ingedeeld zijn in dezelfde afde
ling, als de junioren van Ajax, de Vole-
wijkers en nog een aantal eerste klasse
clubs. Zij zijn daar niet alleen bij inge
deeld, maar slaan in wedstrijden een
uitstekend figuur. Dat het bestuur van
deze club deze jonge uitblinkers niet
temin rustig in deze junioren omgeving
laat voetballen, en ze niet aanwendt
voor het behalen van overwinningen
van"" Nlel (m), II Jaar. - f J de la Fon-
teij i (m), 4 Jaar
Alweer 2 nieuwe koopvaardijschepen aan onze koopvaardijvloot toegevoegd.
Het zijn het m.s. Tamo en m.s. Prins Fred. Hendrik, resp. gebouwd bij P.
Smit, Rotterdam en De Merwede te Neder-Hardinxveld. Deze foto werd te
Rotterdam genomen, waarop men tevens kan zien hoe de fietsers die door
de Maastunnel willen, queue moeten maken voor de roltrappen.
De kruik gaat zolang te water tot
zo breekt. Men kan ook zeggen: Een
kinderwagen rijdt net zolang op de
„grote straat", tot een auto hem
kraakt. Wy juichen het natuuriyk
toe, dat onze moeders hun prille
kroost meenemen op de wandeling,
en wy zyn met hen verheugd, dat zij
daartoe over een kinderwagen kun
nen beschikken. Het is wel eens an
ders geweest, en de nog aanwezige
kinderwagen-wrakken werden wel
eens voor andere doeleinden gebruikt.
Onze moeders springen evenwel
somtijds vrij onvoorzichtig met hun
kostbaar kroost om. Iedere automo
bilist en motorist zal ons toegeven,
dat hy soms de wonderlijkste wen
dingen moet maken om een kinder
wagen of een convooi kinderwa
gens te omzeilen, wy vestigen
hierop de aandacht van iedere kin
derwagen-bestuurster, opdat zij de
rijweg schuwe en het trottoir bewan-
dele. Ter versterking van deze at
tentie zij medegedeeld, dat de politie
reeds honderdvyftig ryweg-bewande-
laars heeft bekeurd.
Zij schenkt echter ook haar aan
dacht aan de rywegberyders. Ook zij
moeten zorgen, dat ze het verkeer
niet in gevaar brengen. Verscheidene
fietsers zonder bel of zonder licht en
automobilisten zonder achterlicht,
kregen een proces-verbaal.
Hoe gevaarlijk het is. wanneer het
stoplicht van een auto niet werkt, of
wanneer het achterlicht niet brandt,
ondervond een tienjarig meisje, dat
pardoes met de fiets tegen de achter
kant van een geparkeerde vrachtwa
gen aanreed. Gelukkig was alleen de
fiets beschadigd.
NIET RIJP VOOR DE BIOS.
"De Commissie voor de Filmkeuring
verricht haar bezigheden niet uitslui
tend voor de gezelligheid of voor tyd-
verdrijf. Wanneer zy een film niet
toelaatbaar acht voor personen be
neden een bepaalde leeftyd, heeft zij
daarvoor terdege haar redenen. En
Tangezien telkens tal van Jongelieden
biyk geven, daarby misschien ge
steund door hun ouders, de juistheid
van deze redenen in twijfel te trek
ken, is het goed dat de politie een
oogje in het zeil houdt. Enige te ieng-
dige filmbezoekers werden uit de
bioscoop verwijderd.
Gis.eim.uuas mui» cornena n. uit
Amsterdam voor ae poxitierecnter te
Alkmaar verschijnen, ornaat ze m het
Kamp „De Vlijt flad laten horen hoe
ze scneiaen kon.
Aan die scnempartij was een en
ander voorafgegaan. De eciugenoot
.an Desch. was in genoemd kamp ge
detineerd en mocht om een of andere
overtreding geen post en geen bezoek
ontvangen, ue kampieiaing nad dit
zijn echtgenote doen weten, doch tege-
iijn.ei.iju Kwam er een „zwart" orieije
van de man, dat zijn vrow hem toch
maar moest bezoeken.
In het kamp gekomen deed besch.
het voorkomen, alsof zij geen brief
ontvangen had en haar werd door de
wnd. kampcommandant een bezoek
van een kwartier toegestaan, omdat hij
het zo sneu vond, als ze de hele reis
voor niets had moeten maken.
Het bleek echter al spoedig, dat de
viouw deze gunst niet waard was.
want ze overhandigde haar man een
pakje. Ze moest toen onmiddellijk
vertrekken, waarna ze enkele minder
mooie opmerkingen maakte als: jullie
teien op de zak van de N.S.B.-ers, enz.
Ter zitting verklaarde de vrouw, dat
ze niet wist dat ze geen pakje mocht
afgeven en dat ze er ten onrechte van
beschuldigd was tabak te hebben mee
genomen, waarna ze nerveus was ge
worden.
De officier requireerde een gevange
nisstraf vim veertien dagen. De poli
tierechter was wat milder en legde
voor deze overtreding, die reeds ge
ruime tiid geio,3on b-"-1 en G. een
geldboete van 50.— subs. 25 dagen
hechtenis op.
Pieter W. uit Den Helder had zich
clandestien van een gasaansluiting
voorzien. Het feit was op zichzelf ern
stig, doch W. had het uit nood gedaan
omdat hij bij gebrek aan meters niet
door de gemeente kon worden aange
sleten.
De Alkmaarse politierechter veroor
deelde hem conform de eis tot een
geldboete van 50, subs. 25 dagen
Jan V., eveneens uit Den Helder,
had zich schuldig gem-r'-t aan dief
stal van loden pijpen. Hij werd ver.
ocrdee'd tot een geldboete van 75,
«nihs. 5 dagen hechtenis.
De officier reonir-eerde een hogere
straf, namelijk 100, subs. 30 dagen.
Overleden: N E plaatsman (v) 4 voor jjaar eerste elftal, getuigt van een
a a f Snel (m), lo jaar uitstekend inzicht. De kansen voor de
Germaan om tot sprekende grote suc
cessen te komen, liggen in het seizoen
1948/49.
Niettemin had de ontmoeting van he
denmiddag aanvankelijk wel enige be
koring, voornamelijk, omdat beide elf
tallen ongeveer hetzelfde karakter heb
ben. Zowel Helder als de Amsterdam
mers trachtten uitsluitend door goed
voetbal tot successen te komen. Dat is
helaas niet in alle opzichten gelukt.
Aanvankelijk ging dat wel aardig en
't grote contingent Germaan-aanhang
sters vond het hier in Nieuwediep be
langrijk gezelliger, dan vorige week in
het Stadion bij HollandZwitserland.
Dr tweede helft echter had niet alleen
weinig met voetbal te maken, zij le
verde door een tekort aan beheersing
ook nog een strafzaak op.
Dat kost weer drie heren, die de
commissie vormen, een vrije Zaterdag
middag. Een zitting, waarop verschei-
denen moeten verschijnen en tenslotte
een jongen, die je voor een aantal wed
strijden het medespelen moet ontzeg
gen. Van alle functies in ons voetbal
bestuursapparaat is deze laatstgenoem
de de beroerdste Het is moeilijk te
zwijgen, als men de indruk heeft van
onrechtvaardigheid. Maar het is voor
het aanzien van onze sport absoluut
noodzakelijk. Ten aanzien van dit punt
kan men telkens weer genieten van
„de Rangers", het elftal van onze adel
borsten. Daar is maar één man, die een
enkele maal iets zegt en dat is de cap
tain. De overigen krijgen daarvoor de
gelegenheid in de kleedkamer. Gevoegd
bij de prima wedstrijden die zij spelen,
vormen de jonkers hierdoor een team,
dat een sieraad genoemd kan worden
in d» afdeling Noord-Holland van de
K. N. V. B.
Toean Tik-Tik.
TE LAAT OPEN EN
TE VROEG BEGONNEN.
Een caféhouder werd gekeurd, om
dat na sluitlngstyd zich nog klanten
in de zaak begonnen. Ook deze klan
ten kregen een proces-verbaal.
Iets anders presteerden een paar
bakkers. Zy waren juist te vroeg
aan de slag gegaan en kregen des
wege een bon.
Nadat de begin bully is genomen,
wordt door de Alkmaarders gedurende
vijf minuten een hevige druk op de
Hermes-veste uitgeoefend, maar dan
weet Hermes zich los te werken en
wordt de voorhoede aan het werk ge
steld. Legio zijn de scoringskansen en
met grote regelmatigheid wordt 't doel
van Alkmaar zes maal doorboord. De
doelpunten werden gemaakt door
Broekhuizen (3 x), Verfaille, Lager -
veld en Van Loon. Gememoreerd dient
te worden, dat Hermes nog twee doel
punten maakte, die afgekeurd werden
en een strafbully miste.
HERMES II—BMHC V 3—1
Hermes II speelde Zondag zijn eerste
wedstrijd in het seizoen tegen
een welbekende tegenstander. Als om
2 uur de scheidsrechters Veen en v. d.
Meulen de elftallen in het veld fluiten
en de bully is genomen zijn direct reeds
de eerste aanvallen voor Hermes. De
jeugdige voorhoede weet echter het
doel nog niet te vinden. Na pl.m. 15 mi
nuten gelukt het Ton Pottinga om de
linksback van de Bloemendalers te pas
seren en na 'n fraaie voorzet, die met n
uitstekend schot vat Jaap de Boer be
ëindigd wordt, heeft Hermes de leiding,
die ze tot aan de rust weet te hand
haven. Na de rust is meteen Bloemen-
daal in de aanval, echter zonder direct
resultaat. Als tenslotte de Hermesdoel-
man Han Zegel op een doorgeschoten
bal te lang in zijn hok blijft, weet de
middenvoor var BMHC gelijk te ma
ken. Kort daarop scoort Jaap de 3oer
na mooi doorzetten, pl.m. 10 minuten
later gevolgd door het derde doelpunt,
nu van de stick van Ton Pottinga. Met
deze stand „omt het einde, en heeft
Hermes II zijn eerste punten binnen.
Zondag speelde KVH I haar derde
competitiewedstrijd en wel tegen OB
ZB I uit Amsterdam, welke in een ge
lijk spel eindigde. (55).
Als de scheidsrechter 't beginsignaal
geeft, valt OBZB in een zeer hoog tem
po aan waar KVH geen weerstand aan
kan bieden. Reeds na 5 minuten is de
stand 2—0 voor OBZB. Na het vak
wisselen hetzelfde spelbeeld. KVH kan
zich niet loswerken en speelt zeer slecht
en slordig. Als na een kwartier spelen
de stand 3—0 wordt, begint KVH uit
een ander vaatje te tappen. Het opstel
len en plaatsen wordt steeds beter en
reeds spoedig is het 3—1. De strijd golft
nu gelijk op i neer. Maar het is OBZB
dat vóór rust nog eenmaal de korf weet
te vinden. 4—1. Na de rust is het KVH
die de toon aangeeft. De stand wordt
na een geweldig offensief omgezet in
een 5—4 voorsprong. Waarna OBZB in
de laatste minuten de stand nog gelijk
maak'.
De reserves boekten een prachtig re
sultaat, door KZ 4 met 3—0 te kloppen.
Alzo de volle winst te halen uit drie
competitiewedstrijden.
Het derde dat zeer gehavend tegen
ZKV 4 uitkwam kon het niet bolwer
ken en verloor met 4—0. Een volgende
keer beter Benjamins!
TUINBOUWBEDRIJFSLEER
Bij voldoende deelname wordt deze
winter een cursus in tuinbouwbedrijfs-
leer gegeven. Het onderwijs zal dan
omvatten de leervakken: tuinbouwboek-
houden, algemene tuinbouweconomie
tumbouwbedrijfsleer en recht. De kern
van deze vakken vormt de toegepaste
tuinbouwbedrijfseconomie.
Tot deze cursus worden'toegelaten de
bezitters van een diploma van een al
gemene tuinbouwwintercursus of van
een lagere tuinbouwschool. Volwasse-
dle niet de gelegenheid waren
algemene tuinoouwcursus te vol
gen, kunnen als toehoorder deze nieu-
E tenminste wanner
htH deelnemers dit toelaat.
Het ligt in de bedoeling aa
T-ï18 met vrucht doorl
wettelijk erkend diploma te
ervoor opgeven bij de heer Schi
Nieuweweg 19, Schlaman,
'pen, jen
verstrek-
B.K.C. I vertrok voor haar eerste uit
wedstrijd naar Zandvoortmeeuwen en
hetgeen velen niet zullen verwaent
hebben voltrok zich. Als de wedstrijd
begint heeft B.K.C.'s aanvoerder Paar-
dekooper de toss gewonnen en heeft de
wind, die schuin over het veld stond, als
voordeel gekozen. Gedurende de eerste
10 minuten ontplooit B.K.C. een ener
giek, goed spel, waarop Zandvoort
meeuwen geen vat kan krijgen. In deze
periode is het Buning, die een uitste
kende kans krijgt maar het doel op een
haar mist en de bal keihard tegen ce
Z-doelpaal laat ketsen. Eerst na deze
10 minuten gelukt het Zandvoortmeeu
wen iets meer los te komen en als eed
kwartier gespeeld is ziet de Z-midden-
voor kans om De Schipper met een
goed schot te verschalken en zijn club
de leiding te geven (1—0). Het is alsof
B.K.C. op dit sein heeft gewacht, want
gedurende enige minuten volgen thans
weer meerdere aanvallen van B.K.C.'s
voorhoede en zeven minuten na het
vorige doelpunt is het Tiel, die door
een pracht trekballetje van Ligtendag,
met een uitstekend schot de Z-keeper
het nakijken geeft (1—1). Er is thans
nog plm. 20 minuten te spelen en^ het is
Zandvoortmeeuwen, dat in deze periode
het meest de toon aangeeft. B.K.C. komt
echter ook nog enige malen los, maar
alle aanvallen worden tenslotte door de
beide verdedigingen in de kiem ge
smoord en de rust gaat in met gelijke
stand 11.
Na de hervatting is het Zandvoort
meeuwen, dat gedurende de eerste tijd
van leer trekt en door een ongelukkig
toeval veroorzaakt een der geel-zwar-
ten een vrije schop op 5 meter buiten
het strafschopgebied en het is zelfs mo
gelijk voor de Z-speler om van een
afstand van 20 meter de Schipper, die
volgens ons niet goed stond opgesteld,
te passeren en de stand op 2—1 voor
Zandvoortmeeuwen te brengen. En weer
is het de achterstand die de B.K.C.-ers
prikkelt en actiever wordt er dan ook
gespeeld. En deze grotere activiteit
wordt ook beloond, als na 10 minuten
spelen, Buning door een goede voorzet
van Jn. van Wees in de gelegenheid
wordt gesteld om de gelijkmaker te
scoren. Dit schot was door de Z-keeper
niet te stoppen geweest. Hierna komt
er echter een eind aan de vechtlust van
Zandvoortmeeuwen, hun spel luwt
enigszins en daaruit kan B.K.C. nu
haar volle kracht putten. In een stevige
eindspurt dringt B.K.C. meer en meer
op en 7 minuten vóór het einde is het
B.K.C 's linksbuiten, Jb. van Wees, die
naar binnen gezwenkt een voorzet van
Tiel weet te benutten en de keeper
voor de derde maal met een onhoud
baar schot weet te passeren. Rest ons
nog te vermelden, dat vlak vóór het
einde Buning voor de tweede maal de
bal keihard met de Z.-doelpaal doet
kennis maken en een voorzet van Ib.
van Wees zo op zijn schoen neemt, dat
de bal met een ferme slag tegen de bin
nenkant van het Z-doel schiet, waarna
deze weer in het veld terugspringt en
weggewerkt wordt. In de laatste minu
ten gebeurt echter niets sensationeel
meer en heeft B.K.C. haar eerste uit
wedstrijd met 3—2 van het sterke
Zandvoortmeeuwen gewonnen.
