H.R.C. verspeelt de punten tegen H.F.C.
Spanning tot de laatste minuut
Stad en Om
„De Ring" bestaat 10 jaar
Schagen-J.V.C. 1-0
Texels garagehouder maakte een om
zet van ruim twee millioen
Onproductief voor-
hoedespel
Helder-Vitesse 2-4
Alkmaars Tribunaal:
Zestig jaar abonné van
de Heldersche Courant
Dirk Bot tachtig jaar
Waar bleef de boek
houding
Een onontwarbare zaak
vergt nader onderzoek
H.R C. heeft de punten in Haarlem
gelaten. Op bezoek bij H.F.C. werd n.L
met 10 verloren. Van een elftal ver
liezen dat sterker is, is op zichzelf
geen schande. Maar verliezen onder de
omstandigheden zoals H.R.C. gisteren
verloor is toch wel heel erg droevig.
Voor de rust in een periode van een
kwartier stond er viermaal een roodjak
alleen voor doelman Heijtink. De Vries
en Van Dalen ieder tweemaal. De
Vries zelfs eenmaal 2 meter van het
doel verwijderd. En viermaal werd het
geen doelpunt. Na de rust werd dit
„spelletje" driemaal herhaald en ook
nu faalden de voorwaartsen van H.R.C.
Het leek wel of doelman Heijtink een
bovenmenselijke kracht had op de
H.R.C.-spelers. Men fluisterde ons in
het oor dat hij de persoon was van
het Concertgebouw. Feit is, dat H.R.C.
de wedstrijd al voor de rust in haar
voordeel had kunnen beslissen. Men
deed dat niet en de oorzaak van de ne
derlaag ligt dus aan onvoldoende pro
ductiviteit. Nóch de scheidsrechter,
nóch de H.F.C.-grensrechter, die beide
wel eens een verkeerde beslissing na
men. hadden enige invloed op het eind
resultaat,
H.F.C. heeft geen grote ploeg. Tech
nisch weer heel goed, maar een voor
hoede zonder vaart en zonder spirit. De
Gebr. Winter spelen heel handig, maar
voor doel gaat er niet veel kracht van
uit. De achterhoede was goed, vooral de
doelman, linksachter en midhalf weer
den zich uitstekend.
Technisch was hun optreden voor de
rust echter zwak.
Men trachtte n.1. door buitenspel
zetten de rode aanval onschadelijk te
maken. Door verkeerd aanvallen mis
lukte dit en H.R.C. sneed herhaaldelijk
door deze linie heen, althans voor de
rust. Het leverde echter geen doel
punten op.
De wedstrijd.
H.R.C. zette goed in, want reeds de
eerste aanval was gevaarlijk, toen Van
Dalen handig was doorgebroken tot de
doellijn. Een even handige manoeuvre
van de rechts-achter van H.F.C. deed
deze kans teniet gaan.
De Haarlemmers combineerden op
het middenveld heel handig en zelfs de
techniek van Roomeijer en Rijkers
was hier niet tegen opgewassen. Vooral
Rijkers was deze middag ver beneden
peil. Toch was hij het, die voor het
eerst Heijtink aan de tand voelde.
Een hoge bal, als voorzet bedoeld,
kwam juist onder de lat, maar Heijtink
redde keurig corner.
In de achterhoede van H.R.C. was
men de situatie goed meester. Een
enkele maal wisten de gastheren tot
Dijkshoorn door te dringen, maar ge
vaar zat er toch werkelijk niet in.
Een spannende periode.
Na een kwartier spelen scheen
H.R.C. de methode tot succes gevonden
te hebben. Met lange ballen over de
ver vooruitgeschoven backs kwam het
gevaar. Eerst kreeg Rijkers zo'n bal.
Zijn voorzet was hard, maar De Vries
had de tijd. Met alleen de doelman
voor zich kon hij het rustig bekijken.
Hij deed het ook rustig, zelfs te rus
tig en vertreuzelde deze unieke kans.
H.R.C. kwam echter terug. Alles klop
te nu uitstekend. De middenlinie sloot
Op het Sportterrein aan de Loet
speelde Schagen haar tweede wed
strijd van deze competitie en wist
een zeer benauwde 1*0 overwin
ning te behalen.
Ondanks het prachtige voetbalweel
was de belangstelling niet groot, toen
scheidsrechter Alders uit Amsterdam
de wedstrijd liet beginnen. Bij Scha
gen was A. Molenaar vervangen door
G. Anne veld. Vóór speelde D. Schoorl
nu rechtsbuiten, terwijl J. v. Strien
en P. Stam de linkervleugel vormden.
De wedstrijd werd door Schagen betei
gespeeld dan de vorige week, doch
ook nu was schotloosheid van de voor*
hun veldmeerderheid niet in doelpunten
wisten uit te drukken. Mogen wij het
Schager bestuur een welgemeende raad
ger bestuur een welgemeende raad
geven? Reeds jpoedig in het begin
van de wedstrijd kon de middenvoor
Schouten door een blessure niet op
volle kracht spelen. Laat een invaher
zijn plaats dan innemen. Nu liet hij
zich pas tegen het einde vervangen
door H. de Graaf.
JVC heeft een ploeg van stoere
werkers, die op ons een betere indruk
maakten dan de tegenstander van de
vorige week. Spil Gortzak was de
beste speler van de J.V.C-ers.
Bij Schagen was Piet Stam in goe
de vorm, al mist hij het verrassende
schot. Zijn doelpunt was een snel ge
bruik maken van de fout van de
J.V.C.-doelman.
De wedstrijd gaf ons steeds een over
wicht aan Schagen-zijde met enkele uit
vallen van JVC. Wanneer vóór de rust
de Sch. rechtsbuiten meer actief aan
het spel deelgenomen had, zijn lijn had
gehouden en hij meer ballen toege
speeld gekregen had, zou het spel van
Schagen waard geweest zijn gezien te
Worden.
Nu was 't steeds kort spel, waar de
goed verdedigende JVC-backs wel raad
oiee wisten. Piet Stam lost een vliegend
schot net tegen de paal, wanneer hij
goed passeert. Ettelijke malen weet de
JVC-doelman de ongevaarlijke schoten
keren. Na de rust geeft Jan Kater
een schot op doel. De bal wordt on
voldoende weggewerkt door de JVC-
keeper en Piet Stam zorgt er voor. dat
*"et Schager publiek kan juichen, 1—0.
Verder gebeurt er geen bijzonders en
els de goed leidende scheidsrechter
*'et einde aankondigt, he"ft Schagen 2
"ostbare punten veroverd.
goed en een doelpunt hing in de lucht.
In de 22e minuut kreeg Van Dalen de
bal vrij. Alleen nog Heijtink stond
voor hem. Een schot volgde.... over
de lat. Rijkers was de grondlegger
voor de derde kans. Weer kreeg de
Vries de bal van hem en weer stond
alleen Heijtink hem in de weg. Het
werd nu een corner. Maar ook
deze bracht niet het gewenste resul
taat.
In de 30ste minuut zou Van Dalen
het nog eens proberen. Handig speelde
hij zich vrij, maar Heijtink, die vreem
de doelman, zag het gevaar. Een oog
beweging was voldoende, want nu
schoot Van Dalen naast het verlaten
doel. Inplaats van 40 voor H.R.C.
was de stand nog 00. Begrijpelijk dat
H.F.C. het nu wel eens wilde proberen.
Ee goed opgezette aanval volgde. Een
handige switch van rechtsbuiten en
rechtsbinnen en de midvoor schoot de
bal zuiver in de hoek, 1—0. Eerlijk
dachten wij toen, dat H.R.C. het wel
afgekeken zou hebben, maar het tegen
deel zou blijken.
De tweede helft.
Racing nam nu weer het initiatief en
doelman Heijtink moest verschillende
malen de bal uit de lucht plukken.
Maar deze lenige doelman verstond
deze kunst heel goed. Een kwartier
bleef deze druk aanhouden en toen
werd H.R.C., door uitblijven van suc
ces, nerveus. Het ging rammelen in de
achterhoede en wat erger is, men werd
unfair. Althans Stins en Roomeijer
namen het niet zo nauw meer. Links
buiten Lichtensteijn raakte gebles
seerd en in deze periode noteerden wij
8 vrije schoppen tegen H.R.C. Dat was
niet nodig geweest, Racing.
Het publiek had een goede indruk
van HRC en vond dat Racing pech had.
Nu was het even anders. Men begon
zijn teleurstelling te uiten en de naam
HRC kreeg een duw. Nog driemaal zou
er een roodjak alleen voor de doelman
komen. Éénmaal verknoeide Van Dalen
de kans, de tweede maal redde Meijlink
uitstekend en de derde maal faalde
Nieuwstadt door te lang wachten.
Vijf minuten vóór tijd beleefde het
HRC-doel een spannend moment. Door
het opdringen van HRC kreeg de in
valler-links-buiten een unieke kans.
Dijkshoorn redde keurig, maar kon de
bal niet vasthouden. Weer werd in
geschoten, nadat één der HFC'ers de
bal duidelijk met de hand speelde.
Dijkshoorn redde weer uitstekend,
maar voor de derde maal had hij toch
het nakijken. Swart, die overigens uit
stekend speelde, stopte de bal met de
hand. De toegestane penalty ging
naast. Kort hierop was het ,einde.
Het was een nederlaag, maar veront
rustend is deze toch niet. Een volgende
maal, wanneer het schot weer present
is, zal het zeker anders lopen.
Wij brengen, mede namens de lezers
dank aan de heer Majolé, die ons met
een zijner auto's naar Haarlem heeft
gebracht. Door bijzondere omstandig
heden was onze eigen auto n.1. niet be
schikbaar en de v.v. HRC had in haar
bus geen ruimte voor de pers. Deze
sportieve geste van de heer Majolé wil
den wij toch even als voorbeeld stellen.
Het is Helder Zondag tegen Vitesse
niet mogen lukken puntenwinst te
behalen, ondanks het voortdurend
overwicht in de 2e helft.
Eén der redenen dat deze wedstrijd
verloren werd is o.i. te wijten aan
zwak voorhoedespel der thuisclub.
Rottier uitgezonderd, liepen alle voor
hoedespelers naar hun vorm te zoe
ken.
Om succes te behalen en dus om
meer doelpunten te maken dan de te
genpartij moet men niet afhankelijk
zijn van het al of niet falen van één
der spelers, in dit geval Helder's mid
voor. De wijze waarop Rottier het 2e
Helder doelpunt maakte was prachtig
werk en daar moeten de andere voor
hoedespelers ook kans toe zien.
De achterhoede en middenlinie kun
nen op een goede wedstrijd terugzien.
Wel werden er enige fouten gemaakt
maar daar blijft het voetbal voor.
Voor de rust was het bewuste open
gat er weer tussen middenlinie en
voorhoede, hetgeen echter op reke
ning geschreven moet worden van de
beide binnenspelers.
Vitesse heeft een pittig elftal en
daan en de speler van V. die tot deze
voetbal te zien gegeven. Een snelle
voorhoede die fouten in de achterhoe
de der tegenpartij behoorlijk weet af
te straffen en een achterhoede als 'n
rots in de branding. Vooral de stop-
perspil viel op door zijn goede kop-
werk waarbij zijn lengte hem goed
van pas kwam. De doelman was niet
zo zeker van zijn taak. De schuivers
voor de rust op zijn heiligdom afge
vuurd werden zeer onhandig gestopt.
Wat ons ook opviel was het grote
aantal Castricummers dat met hun
club de reis naar Den Helder mee
maakte.
Scheidsrechter was de heer W. Voogd
die de wedstrijd uitstekend geleid
heeft. Er zullen velen onder de toe
schouwers geweest zijn die verbaasd
stonden te kijken toen Helder daar
opeens een penalty te nemen kreeg.
Hier werd echter volkorrjen recht ge
daan en de speler van V. dit tot deze
straf aanleiding gaf zal dat wel vol
komen met de scheidsrechter eens '.ijn
geweest. Toen de bal n.1. over de
hoofden der diverse H. en V. spelers
bij Snijder terecht kwam werd één
der H. voorhoedespelers zodanig be-
DE VLUCHT VANAF QUIéVRAIN.
„Victoria".
De postduivenvereniging hield haar
laatste wedvlucht van dit seizoen. Er
waren 84 duiven in concours, die
's morgens om 8.30 uur met Westen
wind te Quiévrain werden gelost. Het
verloop van de vlucht was ondanks
het donkere en vrij regenachtige
weer vrij goed, en er werden bijna
geen verliezen geleden. De eerste
vogel werd geconstateerd om 12.30.25
uur. De prijzen werden als volgt ver
deeld: W. van Leeuwen 1, 12, 13, 15;
Slijkerman 2, 10; J. Kramer 3; G. J.
de Wit 4; F. A. Salfischberger 56 J.
C. Duinker 6, 17; gebr. Ramler 7, 9;
A. Hubregtsen 8, 14; D. Bruin 11; S.
Rieuwerts 16. Kampioen van deze na-
vlucht is de heer W. van Leeuwen
met 284 punten en 2e kampioen de
heren gebr. Ramler met 222 punten.
Kampioen-generaal over oude en jon
ge duiven en navlucht is de heer Van
leeuwen met 10008 punten en 2e
kampioen-generaal de heer G. J. de
Wit met 566 punten.
De eerste duif van „V.O.P.", die
ook aan de wedvlucht vanaf Quié
vrain deelnam, arriveerde om 12.27.0
uur, de laatste om 12.47.47 uur. De
prijswinnaars waren: M. de Boer 1, 5;
Giezen 2; Bontes 3; de Vroome 4, 7;
Ottevanger 6, 9; Hufkes 8; R. de
Boer 10. De heer M. de Boer is kam
poen van de navlucht.
Zo is met deze vlucht een einde ge
komen aan een zwaar seizoen, waar
in door de grote hitte veel vogels
verloren gingen.
werkt, zonder dat deze dus in het be
zit van de bal was, dat slechts een
straf 't gevolg kon zijn. Zelfs als S. een
doelpunt op dat moment gemaakt had
zou de scheidsrechter hoogstwaar
schijnlijk een strafschop hebben laten
nemen, daar hij al vóór de poging van
Snijders gefloten had.
De wedstrjjd.
Vitesse heeft vóór de rust het beste
van het spel en reeds na 5 minuten
spelen heeft Helder een achterstand.
Eén der H.-spelers veroorzaakt n.1. 'n
vrije schop even buiten 't strafschop
gebied. De bekende haag wordt ge
vormd, wat echter voor de midvoor
van V. geen beletsel is om de bal
langs de haag in de uiterste hoek te
plaatsen (01).
Beekhoven wil het vaak te mooi
doen, waardoor hem de bal nogal eens
afhandig wordt gemaakt. Ook Him-
pers speelt in deze eerste periode nog
niet zoals wij dat van hem gewend
zijn. Er dreigt dan ook meer gevaar
voor de H.-veste dan voor die van Vi
tesse. De aanvallen van Helder wor
den meestal in de kiem gesmoord en
slechts tweemaal zien we Rottier een
harde schuiver inzenden, welke door
de doelman gestopt worden, doch zo
danig, dat de bal eerst na div. ma
noeuvres werkelijk in zijn bezit is.
Kort vóór de rust wordt de achter
stand tot 2—0 vergroot. De rechtsbui
ten krijgt in vrije 'sitie de bal toge-
speeld. Boogaard loop uit, blijft hal
verwege staan en ziet de bal langs
zich heen in 't doel verdwijnen (02>.
5 minuten hierna is het rusten en het
ziet er dus niet rooskleurig uit voor
Helder.
Na de rust zien we een geheel an
der spelbeeld. Een geducht aanvallend
Helder-elftal en een stug verdedigend
Vitesse. Steeds weer wordt de bal
door de middenlinie naar de H.-voor-
hoede geplaatst en nu blijkt al meer
en meer hoe zwak deze voorhoede is.
Steeds wordt er getalmd met afgeven
en geregeld zien we de beide buiten
spelers eerst weer naar eigen doel af
dwalen alvorens de bal voor het doel
te plaatsen. Zelden zagen we een voor
zet tot zijn recht komen.
De enkele uitvallen van V. zijn niet
van gevaar ontbloot en het pleit dan
ook wel voor de achterhoede van H.
dat zij slechts éénmaal gepasseerd werd
in deze 2e helft. Teckelenburg redde 2
keer vanaf de doellijn. Nog 15 min. is
er te spelen en nog steeds is de stand
02. De bal wordt over de hoofden
naar Snijders geplaatst. De scheidsrech
ter fluit waarna Snijders de bal naast
het doel werkt. Velen denken aan bui
tenspel maar de scheidsrechter wijst
naar de penalty-stip, hij had n.1. wel
degelijk de overtreding geconstateerd
welke één der V. achterhoedespelers
beging. Vonk plaatst zich achter de bal
en hoewel slecht genomen, gaat de bal
over het hoofd van de knielende doel
man in het doel.
Zou het toch nog lukken? Er wordt
nog een schepje opgedaan maar dan
komt de ontnuchtering.
Een ogenschijnlijk ongevaarlijke uit
val van V., de bal is reeds weggewerkt
er. belandt bij de rechtsbinnen, welke
naar links is afgedwaald. Een geweldig
hard en onverwacht schot volgt en via
de paal verdwijnt de bal achter
Boogaard, 13. Nu is de zaak wel be
keken maar Rottier denkt er anders
over. Als hij de bal krijgt toegespeeld,
omspeelt hij handig drie tegenstanders
en schiet onhoudbaar in. Prachtig werk
van Rottier. 23 is de stand nu en er
is nog een paar minuten te spelen.
Himpers en Beekhoven zien we bij de
aanvallers en Pater en Bal in de ach
terhoede. Het mocht echter niet meer
baten. Wel wordt nog een doelpunt door
Snijders gemaakt maar in buitenspel
positie, zodat deze niet toegekend
werd. Als de scheidsrechter voor de
laatste maal fluit heeft Helder met
32 verloren.
Spelers van Helder, laat je niet ont
moedigen door deze onverwachte ne
derlaag en laten we afspreken dat de
tweede misstap ver in het verschiet ligt.
Er is nog niets verloren.
Onze Helderse boksclub „De Ring*
bestond Zaterdag j.1. 10 jaar. Tien jaar
boksen is voor Den Helder een onge
kende weelde. Wanneer wij het woord
weelde gebruiken dan zullen er veler,
zijn die daarover met ons van mening
verschillen. Da bokssport staat nu een
maal nog in een kwaad daglicht en
wanneer er over boksen gesproken
wordt ziet deze categorie „een slagerij
in het klein" voor zich. De huidige
bokssport verdient deze benaming
echter geenszins en vooral bij de ama
teurs heerst slechts één gedachte, op
voering van de techniek, welke laatste
methode meer en meer het ruwe gaat
verdringen. Ook onze plaatselijke boks
club maakt daarop geen uitzondering.
Haar instructeur Van der Reijden was
juist zelf een technisch boKser en
bracht het enkele malen tot kampioen
van Nederland. Hij weet de Helderse
boksers op een behoorlijk peil te bren
gen. Gesteund door een actief bestuur
zal onze boksclub het in de toekomst
wel redden. Dat is onze gedachte en
dat was ook de gedachte van de ver
schillende sprekers, die j.1. Zaterdag
middag zich de moeite hadden gegeven
„De Ring" met haar 10-jarig bestaan te
complimenteren.
De receptie.
Voorzitter Weissenborn heette om
ongeveer half vijf de aanwezigen har
telijk welkom. In het kort bracht hij
een stukje geschiedenis naar voren. Het
is ons echter bekend dat de kracht van
deze voorzitter niet in spreken ligt.,
doch in werken en vooral op deze mid
dag was de heer Weissenborn door do
emotie kort van stof. Secretaris Klos
nam zijn taak als spreker gedeeltelijk
over, waarna er een korte rij van spre
kers volgde.
De heer Langerak van de Sport-
commissie, waarschijnlijk wel de laat
ste maal dat hij namens deze instel
ling sprak, gaf toe dat de bokssport
zijn bijzondere belangstelling had. In de
toekomst achtte hij „De Ring" wel tot
grotere prestaties in staat, hoewel bij
vooral de laatste jaren een goede vor
dering had waargenomen. In de tweede
ronde, dus de komende periode, ver
wacht hij minstens één kampioen van
Nederland.
R. P. de B o e r van H.R.C. vroeg
zich feitelijk eerst af wat hij hier als
voorzitter van de voetbalclub heeft te
doen. De bokssport belichaamt echter
verschillende goede dingen. Vooral het
feit dat een der pioniers in de Hel
derse bokswereld, n.1. de overleden
heer Gerrit Filmer, ook lid van HRC
was, was voor hem aanleiding geweest
de bokssport te volgen. Ook hij re
kende in de toekomst op een kampioen.
De heer Smit. van Zeemacht, bracht
dank aan De Ring voor hetgeen zij
hier ter stede voor de bokssport deed.
Hoewel Zeemacht geen lid is van de
Sportraad hoopte hij in de toekomst op
prettige samenwerking. Eveneens
bracht hij dank aan de deskundige in
structeur J. v. d. Reijden, die ook en-
kele Marineboksers onder zijn leiding
heeft gehad.
De heer E n k 1 a ar van de HAV
vond dat De Ring en de HAV een sport
propageren, die bij de massa nog met
die belangstelling geniet, die het z.i.
verdient. (De bokssport heeft toch
steeds volle zalen. Red.) Volgens het
publiek is de athletiek te saai en de
bokssport te hard, aldus de heer En
klaar. Hij wees er op dat de bokssport
kan winnen door techniek en stijl.
De commissaris spreekt duidelijke
taal.
Het doet altijd prettig aan dat de
commissaris van politie, de heer Rijp-
ma, op recepties en andere gelegen
heden van de sportclubs, nimmer ont
breekt. Hij leeft met de clubs mee en
wij zijn er van overtuigd dat deze
geste op hoge prijs wordt gesteld.
Daarbij kwam dat onze commissaris
deze middag voor de bokssport een dui
delijke verklaring aflegde. Hetgeen hij
n.1- in onze stad had gezien van de
bokssport gaf hem de verzekering, dat
hij er nog lang niet aan toe was deze
sport in onze stad te verbieden. Het was
hem gebleken dat onze boksers over
een goede zelfbeheersing beschikten en
daarbij wees hij er nog op dat boksers
weinig last veroorzaakte aan de polltic.
Wel had hij enige critiek op sommige
bcksers, dat waren echter kleinighe
den, die door instructeur Van der Reij
den werden weerlegd. De heer Rijpma
wenste de boksclub in de toekomst
veel succes. Laat ook De Ring mee
werken aan naam maken van Den
Helder. De buitenwereld zegt vaak
„Den Helder zit dichtgeplakt met cou
ranten". Wij allen zullen moeten bewij
zen dat het tegendeel waar is.
Nadat de heer Beneker mevr. Weis
senborn had bedankt voor het vele
we-k voor de vereniging verricht,
kwam als laatste spreker de heer Van
der Sande.
Hij wees er op dat kort na de oorlog
er autoriteiten waren die de boksclub
een andere leiding wilden geven. Men
had hem daarvoor aangezocht. Hij had
echter geweigerd, er van overtuigd
zijnde dat de leiding in goede handen
was.
Spreker wees nog op verschillende
goede eigenschappen van de bokssport
en wenste De Ring veel succes bij haar
streven de bokssport op een nog hoger
peil te brengen.
Voorzitter Weissenborn sloot om 6
uur deze receptie, waarbij het ge
bruikelijke glaasje niet ontbrak.
's Avonds was er een uitermate ge
zellig bal, afgewisseld door cabaret. De
gezellige Roskam, het gebodene op het
toneel en een enthousiast publiek, wa
ren aanleiding dat men nog tot diep in
de nacht bijeen bleef.
KAASMARKT TE ALKMAAR
Op de Alkmaarse kaasmarkt wer
den Vrijdag aangevoerd 14 stapels fa-
briekskaas en 13 stapels boerenkaas,
in totaal 40.000 kg. Fabriekskaas f 65.50
per 50 kg.; boerenkaas f 65 per 50 kg.
Gisteren was mevrouw M. E. Ver-
berneSteenman, Deventerstraat
342, Apeldoorn, 60 jaar abonné
van de Helderse Courant. Zij zou
vandaag, wanneer haar man nog
in leven was, haar zestigjarig hu
welijksfeest hebben gevierd. De
dag voor hun trouwen abonneer
den de heer Verberne en mej.
Steenman zich op onze courant,
zodat wij wel kunnen aannemen,
dat zij de recordhoudster lezeres-
op-de-lange-afstand is! Mevrouw
Verberne wordt op 26 November
a.s. 86 jaar en leest nog iedere
dag zonder bril! de Helder
sche Courant. Zij zal ongetwijfeld
dit berichtje dus tegenkomen, en
daarom richten we tot haar de
wens, dat zij zolang haar levens
avond nog mag duren van een
goede gezondheid mag genieten
en dat zij nog iedere dag zelf de
courant zal mogen lezen.
Het was gisteren een feestelijke dag
in den huize Sperwerstraat 29, en dat
niet alleen omdat 't zonnetje zo heer
lijk scheen. De heer Dirk Bot was Za
terdag 80 jaar geworden, en dat heug
lijke feit was oorzaak, dat gisteren van
heinde en verre familieleden en vrien
den naar de jarige waren gekomen
om hem te feliciteren. Wie bedenkt,
dat het huwelijk van de heer en mevr.
Bot over twee jaar hopen zij zestig
jaar getrouwd te zijn! met zestien
kinderen werd gezegend (waarvan
tien nog in leven zijn), en dat er ze
ventien kleinkinderen en drie achter
kleinkinderen werden geboren, kan
begrijpen, dat deze verjaardag niet on
gemerkt voorbij is gegaan. De jarige
en zijn vrouw waren met deze drukte
best in hun schik. Ze kunnen er ge
rust wel tegen, want wie beiden aan
ziet zou veronderstellen met een paar
goede zestigers te doen te hebben.
Het was beslist een verrassing voor
de oude redder, dat tegen het middag
uur de chef-staf, kapitein-luitenant
ter zee D. J. Kommer, zijn gelukwen
sen kwam aanbieden. Het was niet te
verwonderen, dat het gesprek al gauw
ging over het zoute water en al wat
daarmee samenhangt. Want dat heeft
het hart van de heer Bot, die geen dag
laat voorbijgaan zonder minstens twee
keer aan de Buitenhaven geweest te
zijn. Bot vertelde iets uit zijn leven.
Hoe hij op negenjarige leeftijd al mee
uit vissen ging. Hoe de stormen des
levens ook zijn gezin niet voorbij gin
gen. Maar zij voelen zich nu gelukkig
en tevreden met het vele goede dat zij
thans nóg mogen genieten.
Mevrouw Bot is hardhorend, en zij
kon het gesprek dus niet zo best vol
gen. Dat speet haar geducht, maar zi)
raake er niet door uit haar humeur
Er moest immers voor het eten ge*
zorgd worden, en de gaande en ko
mende man veel in getal! maak
te wel dat zij weinig gelegenheid voor
een rustig zitje had.
De Duitse troepen die in Mei 1940 met een vloedgolf van militair
materieel ons land tot in alle hoeken en gaten overstroomde, namen on
middellijk na hun vestiging op het eiland Texel de best geoutilleerde garage,
n.1. die van de heer Aibertus C. D. te Den Burg, in beslag.
Grote borden met het opschrift „Heeres Kraftfahr Park" wezen de
Duitse militairen de weg naar de plaats waar defecten aan hun voertuigen
konden worden gerepareerd. De eigenaar bleef zelf de zaak besturen en
vjjf jaar lang werd door hem op deze wijze hulp en steun verleend aan de
vijand. Een omzet van naar schatting ruim twee millioen gulden werd in
deze periode gemaakt. „Naar schatting", want op onnaspeurlijke wijze ver
dween een groot deel van de boekhouding nadat deze, na de bevrijding,
door P.R.A.-ambtenaren in beslag genomen was.
In de zitting van het Alkmaars tri
bunaal van Donderdag j.1., geleid door
Mr. Windhausen werd de beschuldiging
tegen Aibertus C. D., in behandeling
genomen.
De secretaris, Mr. de Groot leest de
beschuldiging voor en daaruit blijkt
dat D. niet slechts garage-werkzaam
heden voor de Duitsers verrichtte; te
vens heeft hij grote leveringen van te
lefoondraad. gereedschapskisten enz.
aan de Duitsers verzorgd.
Eerst gaat Mr. Windhausen nader in
op de werkzaamheden die werden ver
richt. Beschuldigde voert hierbij aan,
dat dit niet vrijwillig is geschiedt.
„Ket bedrijf werd direct al gevor
derd", zegt hü, „ik kon daaraan niets
veranderen".
„Men zegt dat u de Ortskommandant
een bezoek bracht om om deze op
drachten te verzoeken?"
„Nee", zegt glimlachend de beschul
digde" daar is niets van waar".
„Ik zwichtte voor financiële
voordelen"
„Die leveringen van telefoondraad
enz." informeert daarop de president,
„werd u daartoe ook gedwongen?"
Hier geeft D. echter toe, gezwicht ie
zijn voor de financiële voordelen die
aan de transacties verbonden waren.
Scherp hekelt Mr. Windhausen daar
op dit onvaderlandse gedrag van D.
„Anderen gaven hun leven om de
Duitsers zoveel mogelijk goederen te
onthouden; u wierp het hun in de
schoot o mfinancieel voordeel".
Geschatte omzet: f 2.704.000.
D. is na een kortstondige internering
in 1945 sinds 10 Juli van dit jaar weer
geïnterneerd. Het beheer over de zaak
is in die tijd nog al eens in andere
handen overgegaan; thans wordt het
gevoerd door de heer J. Keizer, die te
vens de verkoopafdeling van de garage
behartigd. Een zuiver beeld van het
vermogensverloop is niet te verkrijgen;
de boekhouding van de jaren 1943,
1944 en 1945 is verdwenen nadat re
chercheurs van de P.R.A. deze in be
slag namen. De omzet in de oorlogs
jaren wordt geschat op f 2.704.000.
Thans is het kapitaal echter vrijwel
nihil.
Werd ook de ondergrondse
geholpen?
Als getuige a décharge verschijnt dan
de boekhouder S., die sinds 1943 de
boekhouding van de zaak voerde.
Hij verklaart dat door D. zeer veel
materiaal en benzine, onttrokken is
aan de voorraden van de Wehrmacht;
dit werd aan de ondergrondse afge
staan of aan andere garagehouders en
particulieren tegen normale prijzen ge
leverd.
„Maar u bent niet onpartijdig" merkt
mr. Windhausen op. „U hebt zelf waar
schijnlijk ook wel knoeierijen met de
boekhouding uitgehaald".
Fel reageert getuige op deze insinu
atie met een „Ik heb de boekhouding
zeer punctueel gevoerd en geknoeid
heb ik nooit".
Wapens voor de ondergrondse
Een volgende getuige, de wachtmees
ter Looyen, die in bezettingstijd op
Texel was gedetacheerd, verklaarde
tenslotte een hoeveelheid wapens van
D. te hebben ontvangen ten behoeve
van de illegaliteit.
Hierna vangt Mr. S. van Royen, als
raadsman van de beschuldigde optre
dend, zijn pleidooi aan.
Hij laat de gehele gang van zaken
nogmaals de revue passeren; wijst daar
bij op de moeilijke situatie waarin zijn
cliënt was geraakt en verzoekt de
meest mogelijke clementie te betrach
ten.
Over veertien dagen zal het tribu
naal in deze zaak vonnis wijzen.
Eveneens vermeldt de tribunaalrol
de behandeling van de zaak tegen da
Texelaar Nicolaas Sch., van beroep ar»
chitect en eigenaar van een bloem-
bollënkwekerij, te Den Burg.
Beschuldigde verschijnt zelf met een
heel dossier van verklaringen en do
cumenten die de onjuistheid van het
hem ten laste gelegde moeten bewijzen.
„Bauführer" en ondergronds
werker tegelijkertijd?
Sch. wordt ervan beschuldigd van
1943 tot 1944 als „Bauführer" werkzaam
te zijn geweest bij de Bezirksverwal-
tung, en bovendien in samenwerking
met de bunkerbouwer Jacobs, werken
voor de Wehrmacht te hebben uitge
voerd. In deze laatste hoedanigheid zou
hij regelmatig gelden van Jacobs heb
ben ontvangen als aandeel in de winst.
Bovendien zou hij steekpenningen
van Jacobs hebben gekregen.
Fel bestrijdt Sch. deze aanklacht.
„Ik heb nooit getwijfeld aan de ge
allieerde overwinning. De post als Bau
führer en het contract met Jacobs heb
ik aangenomen om op deze wijze sa
botagedaden te kunnen verrichten.
Jacobs is in 't geheel geen technisch
ontwikkeld iemand; hU is violist en
heeft van bunkerbouw niet de minste
notie. Daardoor koh ik hem van alles
wijsmaken. Zo liet ik b.v. de beton-
muren veel dunner maken dan nood
zakelijk was. De z.g. onderkomens
voor de Duitsers liet ik hem bouwen
beneden het grondwaterpeil, zodat de
moffen 's winters in het water zaten.
„Maar geld hebt u wekelijks van Ja
cobs aangenomen, is het niet?" infor
meert Mr. Windhausen.
„Ja, dat heb ik inderdaad" geeft be
schuldigde toe. „Maar ik gaf dat geld
over aan de illegaliteit".
Jacobs, die reeds tot een internerings-
straf van 4 jaar is veroordeeld door
het Hilversumse tribunaal, verschijnt
als getuige. De man is stokdoof en pre
sident, beschuldigde en verdediger
moeten hem de vragen in het oor
schreeuwen. Bovendien legt Jacobs een
andere verklaring af over het geldelijk
voordeel dat Sch. van de overeenkomst
heeft gehad, dan Sch. zelf.
Een luidruchtige woordenwisseling
ontstaat. De president vergelijkt de
belde verklaringen met 'n schriftelijke
verklaring van de dochter van Jacobs
en kan er niet uitkomen.
„Ik vrees dat de zaak zal moeten
worden aangehouden, om de dochter
van Jacobs onder ede te horen over
deze kwestie" concludeert Mr. Wind
hausen dan.
Mr. Smal, de verdediger van Sch
laat nog een zwak protest horen docli
legt zich dan bij het besluit van de
president neer en voor onbepaalde tijd
wordt de zaak aangehouden.
