JEUGDBEWEGING IC SCHUURPOEDER TERRA INCOGNITA door J. D. VAN EXTER Sudetenland biedt troosteloos beeld Twee mannen zijn een vrouw te veel VAN NABIJ EN VERRE Nurks in rep en roer Een drama in twee bedrijven Oorlog en droogte deden hun werk -De zingende rat sloeg Wij lu isteren naar Internationale bende ontmaskerd „Ontspanning aan de lopende band" SPAART ZEEP EN SCHUIMT door F. DE SINCLAIR De gramofoonplaat geduchte concurrent Marktoverzicht Purmerend Geen auto-sterrit naar Amsterdam (Van een U.P.-correspondent). Er z|jn verlaten dorpen en stad jes in het Sudetenland, waar de droogte van de afgelopen zomer de velden dor gemaakt heeft. Dit zijn de symptonen van een wereld, die, sis men er door reist, van Praag naar Frankfort en van Frankfort naar Wenen, zoals deze correspon dent deed, onwerkijl(jk en een beeld uit een nachtmerrie l|jkt. Het schijnt alsof alle kwaden der we reld hier zijn losgelaten. Rijdende door het-Sudetenland, waar Tsjechen de Duitsers, die hun demon- cratie trachtten te vermoorden, uit hebben verdreven, komt men door ver laten dorpen, waaromheen de uitge droogde velden dor en onbebouwd in oneindige mistroostigheid verspreid liggen. In zo'n dorpje van enkele do zijnen huizen ziet men ergens één kind op straat spelen, één boer zijn ploeg met een paard en een os door de voren drijven. Gordijnen wapperen slechts in een enkel raam. Twee boerenvrouwen, in lompen gehuld, hurken ergen op een landje om aardappelen te rooien. Ver der is alle leven verdwenen uit het dorp. De ruiten van de leegstaande huizen zijn gebroken, de deuren die open staan, klappen heen en weer in de wind. Ergens boven 'n verlaten winkel onderscheidt men onder slordig opge streken verf nog de Duitse letters van een vroeger opschrift. Natuurlijk is het niet overal zo in het Sudetenland, maar er zijn toch vele van die dorpen, waar de Duitsers weggejaagd zijn en de Tsjechen hun plaats niet hebben inge nomen. De Tsjechen denken zeer bitter over de Duitse verraders, maar Toch zeggen sommigen hunner al, dat op de lange duur het resultaat van de evacuatie wel eens rampzalig zou kunnen zijn. Intussen heeft de droogte enorme schade aangericht. De oogst is gewel dig tegengevallen, al zeggen de auto riteiten in Frankfort en Wenen dat de boeren hun verliezen te hoog schatten. Maar de velden liggen er over uitgestrekte gebieden bij als in 1936 dié van Illinois en Missouri, waar de grote droogte had huisge houden. En reeds vallen de blaren ten teken, dat Europa voor een nieu we, moeilijke winter staat. En hoe is het in de grote stad, in Wenen b.v.? Drie dollar zestig is het loon, waarvan 'n Oostenrijkse arbeider moet leven. Franz Pospischil bijvoor beeld, straatveger in Wenen: „De Ame rikanen zeggen, dat de schilling tien dollarcenten waard is. Dan krijg ik In Hoenderloo is wegens onregel matigheden de directeur van een boterfabriek gearresteerd. Men heeft blijkbaar ontdekt dat hij boter op zijn hoofd heeft. Suiker zou als grondstof gebruikt kunnen worden voor een stof, die als deklaag voor muren kan dienen. Het product is be doeld om de overproductie van suiker in de toekomst op te vangen. Wie wat suiker in zijn thee wenst kan het voortaan van de muur schrappen. Yehudi Menuhin, de 31-jarige wereld vermaarde violist, is te Londen in het huwelijk getreden met Diana Gould, actrice en danseres. Het is de vraag wie er in dat huwelijk de eerste viool zal spelen. Wist U, dat pijp' roken levensgevaarlijk is? Een 81- jarige priester te Fano (Ital.) is levend verbrand door het vlamvatten van de van celluloid gemaakte montuur van zijn bril. De montuur geraakte in brand door een vonk uit zijn pijp. In de Edelachtbaar-sigaren fabriek te Leiden is een staking uit gebroken. Uit dit bericht zou moeten blijken, dat de andere sigarenfabrie ken in werking zijn. Als wij ons rant soentje bij de winkelier trachten los te wurmen, blijkt daar overigens niets van. De oudste porseleinfabriek in Europa, te Meissen in Saksen, is voor 500.000 mailt door een Sowjet- Russische onderneming gekocht. Als de Russische beer nu maar geen brok ken maakt! Tijdens een voetbal wedstrijd te Culemborg kwam een haas het veld op rennen, die hopeloos in het doelnet verward raakte. Dade lijk wierpen zich twintig, dertig men sen op het weerloze dier, dat aldra de geest gaf. Tekenend staaltje van on- sportiviteit op het sportveld. Vandaag wordt een bon gepubliceerd, waarop voor kinderen van 2 tot 5 jaar één ons rozijnen wordt beschik baar gesteld. Natuurlijk is dit zeer Welkom, ook al hoorden wij hier en daar de opmerking, dat het rantsoen tje vrij krenterig is. Een aantal gemeenten is voornemens tezamen 'n woningruilcentrale op te richten, wel ke onder beheer zal staan van de Ver v Ned. Gemeenten. Voor het beheer Van deze centrale warden mensen toet sterke zenuwen gevraagd. De in de cellenbarakken te Scheve- ningen gedetineerde H. Bartels, bij genaamd „De zingende rat", die zo toenigmaal tijdens zijn detentie van zich deed spreken door zijn ontvluch- tlngen, heeft nu een gevangen bewaar der mishandeld. K. kreeg onenigheid toet de gevangenbewaarder en be zorgde hem een dubbele kaakfrac- tuur en een lichte hersenschudding. De gevangenbewaarder moest in het ziekenhuis Bronovo te Den Haag wor- den opgenomen. 3.60 dollar, namelijk 360 shilling. Daar voor krijg ik een pond vlees per week voor acht schilling. Maar de vorige week was er geen vlees op de bonnen. Zwart kost het 60 tot 100 schilling per pond. Waar moet ik dat vandaan ha len? Soms zijn er wel aardappelen en brood En dan, vraagt Pospischil, „wat gaan de Russen doen? Zullen zij in Oosten rijk blijven?" Daarover is hij even on gerust als over zijn voedselrantsoen. HILVERSUM I, 301 m., geeft Nieuws om 8, 1, 6, 8 en 11 uur. VARA: 8,18 Opera-programma. 8,50 Voor de huis vrouw. VPRO: 10,00 Morgenwijding. VARA: 10,30 Voor de vrouw. 11,15 Voor dracht. 11,30 Marsen en walsen. AVRO: 12,33 Sport-agenda. 12,38 Sky- masters. 2,20 Symphonie concert. 3,00 Ons volk en zijn dichters. 3,30 Pierre Palla. VARA: 4,00 In twee- en drie kwartsmaat. 7,30 Tussen twaalf en zes tien. 5,20 Wij en de muziek. 8,15 De VARA feliciteert. 7,15 Accordeon-orkest VPRO: 7,30 Het geloof van de oude kerk. 8,05 Sonate. 8,30 Cursus. VARA: 9,00 Gezellige plaatjes. 9,50 Op vleugelen van muziek. VPRO: 10,40 „Van daég". 10,45 Avondwijding. VARA: 11,15 Concert. HILVERSUM II, 415 m., geeft Nieuws om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. NCRV: 7,30 Pre ludium. 9,15 Voor jonge zieken. 9,35 Symphonlsch concert. 10,30 Morgen dienst. 11,30 Nederlands Harmonie-or kest. 12,15 Metropole-orkest. 2,20 Van oude en nieuwe schrijvers. 3,00 Kamer orkest. 4,00 Declamatie. 5,20 Serenade 6,15 Voor een veilig verkeer. 6.30 Geestelijke liederen. 6,45 Twee weten meer dan één. 8,15 Lichte Engelse or kestmuziek. ,30 Engelse gewijde mu ziek. 10,00 Vragen aan voorbijgangers. 10,30 Viool-sonate. 11,15 Lichte avond klanken. 11,40 Slotaccoord. Volgens de „Rude Pravo" heeft de Tsjecho-Slowaakse politie meer dan tuchtig personen gearresteerd ln ver band met de ontdekking van een grote internationale bende van zwart handelaren. De te Praag gedane ont dekkingen zouden ook de politie in vele andere Europese landen aanwij zingen hebben opgeleverd voor het arresteren van bendeleden. Leider van de bende zou zijn de Hongaarse multimillionnair Istvan Sator, die reeds sedert 1937 door de politie van zes tien Europese landen gezocht zou worden wegens illegale handel in goud en geld. Hij is onlangs in Tsje- cho-Slowakije aangehouden, vier-en- twintig uur nadat hij over de grens was gekomen in gezelschap van zrjn „lijfwacht", welke was uitgedost in uniformen van hooggeplaatste officie ren van buitenlandse legers en in luxe auto's reed. De papieren van het gezelschap waren zo uitstekend na gemaakt, dat de houders ervan door de douane zonder argwaan met grote onderscheiding werden behandeld. Sator was in het bezit van twee mll- liren Amerikaanse sigaretten en een fortuin in vreemde valuta. Als een der thans gearresteerden noemt de „Rude Pravo" zekere Vitek Krejci, administrateur van een hotel te Ma- r anske Lazne, in wiens luxueuze flat te Praag een partij van twintigdui zend Amerikaanse sigaretten alsmede andere goederen werd gevonden. Men kon Krejci nog juist beletten uit het raam te springen. Thans wordt gezocht naar de rechterhand van de leider van de bende, de „gevaarlijke charmante" Ilona, een vrouw van on bekende nationaliteit, alsmede naar een broer van Sator, bekend als de „koning van de Parflse racketeers",, die waarschijnlijk aan het hoofd stond van een Parijse afdeling van de bende. Amerikaanse soldaten hebben niet altfljd geluk met oorlogsbruidjes. Het minste plezier van zijn huwelijk beleefde de ser geant Paul G. Manquen, 22 Jaar oud, die tijdens zijn verblijf in Rome in hevige liefde ontbrandde voor een schone Italiaanse, die geenszins ongevoelig bleef voor zijn attenties en mis schien nog minder voor zijn Amerikaanse voedsel- en sigarettenrantsoenen, onthult het NUD. Weldra besloten zij te trouwen. Er was echter één bezwaar, maar dit bleek dan ook zeer belangrijk Bruna was al getrouwd, zodat de Amerikaanse au toriteiten haar toestemming weigerden. De sergeant liet zich hierdoor niet van de wijs brengen. Hij moest en zou de schone Bruna trouwen en hij vond er Iets op. Bruns had een onge trouwde nicht, die dezelfde achternaam droeg, maar •overigens Luccia heette. Wel nu de oplossing wat heel eenvoudig. Bruna kreeg de papieren van Luc cia en huwde onder die naajn. Nu had niemand bezwaar en iedereen was gelukkig, De getrouwde maar on trouwe Bruna werd de vrije Luccia en huwde eea Amerikaan. Maar Luccia werd alras beroofd van haar „dubbele" vrijheid. In plaats van naar 't knus se nestje in Amerika ging zü naar de donkere cel.... de sergeant, Bruna en ook nicht Luccia, want die kreeg voor haar mede werking 300.000 lires. Althans dit w*s haar be loofd.... Alles zou goed gegaan zijn, als het jonge paar niet wat kort van memorie was geweest. Tn ue opwinding der wit- tebroodswek »n werd nichr Luccia schromelijk verge ten. Nimmer kreeg zij de toegezegde 300.000 lires, ook niet toen zij er om vroeg, zodat Luccia een advocaat in de arm nam. Deze rechtsgeleerde liep ijlings naar de Amerikaan se autoriteiten, zodat de wittebroodsweken van het jonge echtpaar wreed wer den verstoord. Zowel de sergeant als de bruid wer den dadelijk in de cel ge stopt En na een kort on derzoek Luccia ook! De sergeant werd wegens b ?urr e uit het leger ge- str.ien en tot twr.e jaar dwangarbeid veroordeeld; Bruna ging voor twee jaar en zes maanden de gevan genis in en nicht Luccia moet achttien maanden brommen, omdat zij het misdrijf in de hand had gewerkt. Achteraf betreurt zij het naar een advocaat te zijn gelopen! PANIEK BIJ DE „ONDERGRONDSE Ongeveer 2000 personen moesten, als haringen samengepakt, een uur en een kwartier doorbrengen in de ondergrondse trein onder East River op weg naar Manhattan. Toen eindelijk de trein op het Walistreet-station aankwam, waren talrijke passagiers flauw gevallen en over hun zenuwen heen. Vele vrouwen werden door politieagenten de trappen op geholpen. (Van onze Haagse redacteur). De Nederlandse jeugdbeweging »is in rep en roer gekomen van wege het feit, dat de regering oor leent aan de plannen tot het op richten van een Butlin-kamp te Zandvoort, bedoelend ook in Ne derland naar Engels model een vermaak-centrum" op te richten. Men is van oordeel, dat die kam pen de zucht naar gemak en ver maak uitbuiten, voor een week „millionnairsillusies" geven, doch daardoor datgene verstikken, wat vooral de jeugd in onze jachtige, oppervlakkige tijd nodig heeft: geestelijke verfrissing en verdie ping, door het trekken in de na tuur, door zelfwerkzaamheid bij het kiezen van ontspanning, b.v. door kamperen, fietstochten en wat niet al. De Butlin-kampen zijn namelijk yuiver-zakelijk opgezet en hoewel niet gezegd kan worden dat zij direct aanleiding geven tot concreet consta teren van zedenbederf, werken zij een vervlakking in de hand, welke zo vreest men het mooie in de ware jeugdopvoeding teloor doet gaan. De bedoeling is om per week 1500 men sen onder te brengen en hen aan de lopende band ontspanning te bezor gen. Van enig persoonlijk cachet kan dus geen sprake zijn. De regering heeft wèl geweigerd goed te vinden, dat het te stichten kimp voor eigen landgenoten toegan kelijk is, dus zouden alléén Engelsen V f*. 'n Erdal-producidus goed :'.v (Ingezonden mededeling! hierheen moeten komen. Maar onze jeugdorganisaties o.a. de „Haagse 'eugd Actie" met ruim 23000 leden der aangesloten organisaties tflegra- feerde aan de Ned. Jeugdgemeenschap om toch te protesteren bij de rege ring vrezen infectie bij onze jeugd. Het zal zeker niet zo glad gaan om 30.000 Engelsen gedurende het zomerseizoen hierheen te krijgen, er zal stellig compensatie-bezoek worden geëist en men vreest nu, dat massa's Nederlanders in de Engelse Butlinkampen hun vacantie gaan doorbrengen. En men vreest even zeer, dat het kamp hier toch op de duur voor Nederlanders zal open gaan. De heren A. B. Thape, secre taris en D. Beeuwer adj,-secretaris van de „Haagse Jeugd Actie", die wij over deze kwestie hebben ge sproken, wezen ons erop, dat België h.i. h$t goede voorbeeld heeft gege ven door dergelijke vermaak-in- dustriën vierkant af te wijzen. Ge zinnen aldus genoemde heren worden uiteengeslagen. Kinderen gaan hun eigen genoegen zoeken en vader en moeder dito. Gemakzucht en gebrek aan stijl vieren in dit kermis achtige milieu hoogtij en de Neder landse jeugd, die steeds bijna een millioen georganiseerde leden telt en worstelt met geldgebrek in haar scho ne streven om de jonge mensen uit te heffen boven het geestdodende peii van oppervlakkig vermaak, wil nu krachtig protesteren tegen een op zet, welke speciaal de jeugd aldus ziet men het exploiteert en erop gericht is om te voldoen aan de zucht tot luxe, nietsdoen en „lolma- ken". De actie der jeugdorganisaties is er juist in 't bijzonder op gericht om de „massamens" te bestrijden, een actieve cultuurpolitiek te voeren. Jeugdbeweging is jeugdzorg geworden en het vormen van goede leiders een der zwaarste opgaven. Daarom h men zo gekant tegen alles, dat indruk maakt door het massale en de mens opneemt in een benevelende maal stroom van vermaak, welke het per soonlijke doodt en went aan genot zucht, die de poort opent tot zedelijk verval. dnnvriaht R.D.P JA DAT *AH IK V MAG, IK ME EVEN ME LEVEN Dl6 VOOt? VOORSTELLEN STELLEN MAAR*.. 'K BEN TOETS EN AH DAAR. HEB JE. J 'K GELOOEDAT HET T(JD M N DOCHTER,J W0RJST DAT u DRP6E VIII Een kwartie later schelde Bunt weer aan het mooie, maar nu door t sterfgeval geheel gesloten grachtenpa leis van baron de Raet. De opmerking van De Vries nopens het plegen van de moord met een revolver had hem nog wel even bezig gehouden, maar ten slotte was hij het zich toch ook bewust, dat men van 'n moord horend, allicht in de eerste plaats denkt aan het gebruik van een vuurwapen; een dolksteek is wat ou derwets, al wordt het nog in praktijk gebracht. Zowel vergif ais 'n doden de injectie lenen zich niet voor een moord in een bos; die middelen eige nen zich meer voor huiselijk georuik bedacht Bunt wat sarcastisch, zodat heten daar ging het hier maai om! nu niet dadelijk zó verdacht was als De Vries over een revolver sprak Maar alles bijeengenomen was het toch wel de moeite waard eens nader te onderzoeken of deze De Vries nu inderdaad zich nooit had vervoegd aan de woning van zijn stief-schoon- vader. Dirk deed gelukkig zelf open. Hij toonde zich dadelijk serviel ver heugd, dat hij Bunt weer zag, nodig de hem met een buiging om in de spreekkamer te komen, schoof een stoel aan. „Nee, dank je, ik ga maar niet zit ten" sprak Bunt, „en ik hoef ook nie mand van de huisgenoten te spreken Ik wilde alleen maar een inlichting hebben over die De Vries en die zul jij me wel het beste kunnen geven". „De Vries" herhaalde Dirk. „Ah juist, inspecteur, de zwager van wijlen meneer Jacaues?" „Dezelfde. Ken jij die De Vries per soonlijk?" „Dat wil zeggen, inspecteur, ik heb meneer De Vries een paar maal open gedaan als hij voor meneer Jacques kwam". „Juis. Wanneer is hij het laatst hier geweest?" „Ja. daar vraagt u iets., 's Kijken.. O. maar ik weet het precies: dat is geweest op de dag. dat meneer Syx- ma hier 's middags gekomen was en tr.en 's avonds om 'n uur of acht. half negen, kwam die maneer De Vries weer hi»r en vroeg meneer Jacques te spreken". „O precies", zei Bunt nogal tevre den met het feit, dat dit klopte met hutgeen freule de Roo en Syxma had den verteld. „En heeft meneer Jacques hem toen gesproken?" „Nee, meneer gaf belet". „O. Hoe ziet die meneer De Vries er uit?" „Ja, hoe ziet die er uit? Niet groot, zo'n beetje bolbleek, zwart haar, zo'n soort artiest, zal ik maar zeggen; hij droeg een loden cape en daar onder een fluwelen jasje met zo'n losse das, enfin zo'n kleding, die een gewone meneer nooit draagt"? „En was hij de vorige keren ook zo gekleed?" „Ja, ik meen van wel". „Hoe dikwijls is hij wel bij meneer Tacques geweest?" „Bij mijn weten drie keer en twee keer heeft meneer Jacques hem ont vangen". „Is dat lang geleden?" „Die twee eerste bezoeken volgden kort op elkaar en da' zal zowat een drie weken geleden zijn", „Altijd 's avonds?" „Ja. altijd 's avonds, om een uur of acht, half negen, net als de laatste keer". „En hoe reageerde meneer De Vries wel, toen hij de laatste keer niet werd ontvangen?" „Ik geloof dat het hem nogal tegen viel, maar hij zei niet veel. Hij wacht te hier in het spreekkamertje. Ik kwam terug van binnen en zei: „Het i spijt me voor u, maar meneer Van der Meyden is niet thuis". „Dat was niet waar". „Nee, meneer was binnen en ik ge loof dat meneer De Vries dat ook wel begreep. Hij keek me even aan, zei teen alleen maar: „O... enfin", maar zoals ik zei, ik kreeg de indruk dat "t hem wel teleurstelde". Bunt knikte. „Belde hij meneer Jacques nooi eens op?" „Niet dat ik weet". Lis er hier verder nog wat bijzoa ders gebeurd?" „Nee, meneer; het lijk is vrijgege ven, komt vanavond weer thuis en overmorgen vindt de crematie plaats" „O juist". Nou, dank je wel voor de inlichtingen, hoor". „Tot uw dienst, inspecteur". Even later had Bunt het huis van baron de Raet weer verlaten. Freule Constance de Raet lie-> vlug de t>-ao -oo weike voerde naai de l;o enomgang van het Blauw» Paviljoen in het Vondelpark; het motregende nu en dan, zodat er maar heel weinig bzoekers waren, maar freule Con stance wist toch dat had ze uit de verte al gezien -- dat daar boven tv.-oe mensen aan 'n tafeltje zaten en daarop tvad ze nu met de gedecideerde hou ding, welke haar eigen was, toe (Wordt vervolgd). Tóen ik hem zag, stond hij met de rug naar mij toe op de hoek van een straat. Ware het anders geweest, dan zou ik hem niet hebben aangesproken, want toen hij zich omkeerde om op mijn be leefd gestelde vraag .of hij misschien een lucifer had te antwoorden, werd ik onaangenaam getroffen door zijn dom, verwaten gezicht, dat mij hevig irri teerde. „Jawel", zei hij, „die heb ik wel". Ik wachtte bescheiden tot hij het doosje uit zijn zak zou halen, maar hij dacht daar blijkbaar niet over en bleef me treiterig aankijken. „Zou U me dan misschien even een vlammetje willen geven?", vroeg ik verwonderd. „Waarom zou ik?" zei hij. „Ik heb niet de minste verplichting aan U. Ik ken U niet eens". Het spijt me, dat ik toen niet mijn schouders heb opgehaald en ben door gelopen, want dan had ik me heel wat ergernis kunnen besparen, maar een in nerlijke stem gaf mij de onverstandige raad deze bokkige man enige manieren ts leren. „Het is niet meer dan beleefd", zei ik, „dat mensen elkaar voor kleine dien sten onderling hulpbetoon verlenen. Als U mij in zo 'n geval...." Hij lachte schamper. „Heeft U een zakdoek bij U?", vroeg hij belangstellend. „Natuurlijk", zei ik, de keurig gestre ken doek tonend, welke mijn vrouw die morgen in mijn zak had laten ver dwijnen. Hij nam de zakdoek uit mijn hand, snoot er zijn neus in en reikte hem mjj weer over. „Dank U", zei hij. „Maar....", protesteerde ik. „Een kwestie van onderling hulp betoon", hielp hij mij herinneren. Ik vouwde de zakdoek voorzichtig op en stak hem weer in mijn zak. „Heeft U nu lucifers of niet?" vroeg ik ongeduldig. „Wat kan 't U schelen", vroeg hij. „Ik ben U geen enkele verantwoording schuldig. U hoeft UW neus niet in mijn zaken te steken". „En U niet in mijn zakdoek", zei ik geêi gerd. Hij draaide mij de rug toe en deed of ik niet bestond en ik liep met een pijp zonder vuur en een natte zakdoek de straat af en bedacht, dat het geslacht der Nurksen sinds Hildebrands tijd nog niet is uitgestorven. De Amerikaanse musici, behorend tot het machtige „Verbond van Musici", zullen van December af, wanneer de lopende contracten af lopen, geen gramofoonplaten meer laten maken, aldus heeft de president van dit verbond, James Petrillo, medegedeeld. Het be stuur heeft dit besluit bij eenpa righeid van stemmen genomen. „Wij zijn ons er van bewust, dat wij door het laten maken van deze gramofoonplaten onszelf becon curreren", aldus Petrillo. Genoem de musici zullen, om dezelfde reden en van dezelfde datum af, ook geen transcripties meer schrijvq^ PURMEREND, 21 October 1947. De mai kt was hedenmorgen goed bezet. Het grootste gedeelte was weer voor de le vering bestemd. Er wordt deze herfst wel wat meer ge keken naar melk. Daar het veevoeder schaars en heel duur ls wil men niet an ders dan een flink maal melk kopen en dan liefst ook nog een gevleesd beest en de meeste die aangeboden worden zijn wegens de slechte grasgroel van deze zomer vleesloos. De gang ln de verse melkkoeien voor de beste was heel aar dig, maar later werd het weer even stroef en ging de afname heel kalm aan. Dit was al dito met de geldekoelen. De bon nen gingen weer voor ongeveer 4 centen van de hand. In het Jonge vee is maar weinig leven en enkele goede kalfpink en een heel goed graskalf gaan nog voor 't leven, maar brengen maar heel weinig boven de leve- ringsprijs op. Er was een flinke levering van stieren voor 't leven. Voor deze was dan ook geheel geen vraag. De aanvoer van het wolvee was kleiner, maar de gang daaf in was ook kalmer. Deze gingen voor 't leven lang zo vlot i.let van de hand, dit was al evenzo met da mokken van Texel. Van het wolve» dat op de leveringsplaats komt gaat het grootste gedeelte voor de export. Op de blggenmarkt was het in de vroeg te wel iets beter met de prijzen, maar het slot was ook daar weer stug. Met de bokken en geiten was het nog even stug, alleen voor de beste was Iets meer vraag. Op de paardenmarkt was het een beetja levendiger. Op de pluimveemarkt was het over het algemeen heel wat vlugger; er was een goede vraag en er werden iets hogere prijzen besteed, vooral voor de konijntjes was veel liefhebberij. Aangezien de KNAC geen ontheffing van de overheid heeft kunnen verkrij gen van het rijverbod op Zonjjag, heeft zij zeer tot haar leedwezen rpoe- ten afzien van haar voorMthèn om ten bate van de nationale monumen ten-commissie voor oorlogsgedenkte kens op 9 November a s. een sterrit voor automobielen naar Amsterdam te organiseren. Ten aanzien van motorrijwielen wor den de bezwaren tegen een ontheffing minder klemmend geacht, zodat voor deze categorie van motorvoertuigen wel toestemming ls gegeven.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 3