_DE JEUGD-KOERIER r Dat muisje had een staartje Prijsraadsel Wie het laatst lacht, lacht het best Hallo, Jongens en Meisjes! Ons lachhoekje Hei eerste massa-proces te Berlijn Salomo's gevraagd De staking bij de „Holland" PODIUM' Bommenwerpers op Schiphol DAMRUBRIEK DE ERNSTIGE ZIEKE De Water-Demon Afval HET EERSTE MASSA-PROCES IN BERLIJN. In de Russische zóne is van Sacksenhausen begonnen. Op bovenstaande afbeelding wordt één der moorden in het kamp gepleegd heeft, door de Russen De inwoners van Arcen hebben plezier! Plezier, om een behaalde over winning op 't dorpje Velden, waarmee het één gemeente vormt. Het was namelijk voorgekomen, dat bij de vorig jaar gehouden gemeenteraads verkiezingen het dorp Velden voor het eerst sedert de gemeentelijke lotsverbondenheid met 971 tegen 970 stemmen in de meerderheid bleef en zodoende te beslissen had over de plaats waar het nieuwe gemeente huis gebouwd zou worden. Arcen wa in last. In allerijl werden controles toegepast en men kwam erachter, dat de stem die Velden de meerderheid had gegeven te laat was gekomen, en na veel verwikkelingen werden de verkiezingen ongeldig verklaard. En nu deze thans opnieuw gehou den zijn, staat Arcen met 1010 stemmen boven Velden, dat er 996 be haalde. Arcen heeft deze overwinning niet zonder moeite in de wacht weten te slepen. Uit alle delen van het land heeft men een jaar lang nieuwe inwo ners pogen te trekken en alle namen, die op de Arcense kiezerslijst voor kwamen, maar welks dragers elders in het land vertoefden, werden naar het dorp teruggehaald, want men moest en zou de Veldenaren verslaan. Alles wat maar stemgerechtigd was moest opkomen, zieken, lammen, blin den, doven en iedereen die niet lopen kon werd met uit Venlo gerequireevde v/agens, taxi's en auto's afgehaald en weer thuis gebracht. Tijd was geld en zij, van wie verwacht werd, dat zij op de plaats van inwoning zouden stem men, werden tot grote spoed aange maand, hun echter die men van sym pathieën voor de andere gemeente ver dacht werd aangeraden maar kalmpjes aan te doen. En dank zrj al deze stre vingen, heeft Arcen haar traditionele meerderheid weten te handhaven. On middellijk na het bekend worden van de overwinning, trok de harmonie met feestmarsen door het dorp en in de café's heerste 'n uitgelaten stemming. In Velden daarentegen werd de at mosfeer gekenmerkt door verslagen heid. De bewoners dromden in groep jes bijeen om de ramp te bespreken of men schoolde tezamen in de huizen van vooraanstaande leiders van het verzet tegen Arcen. Dreigementen weerklonken. Als de Arcenaren het zouden wagen zich in Velden te ver tonen, zouden zij eruit gekogeld wor den met rotte eieren en anderen schreeuwden: „Weg met Arcen, an nexatie bij Venlo". Maar Arcen is er nog niet! De meerderheid van stemmen is bereikt, maar er zit een addertje onder het gras en dat addertje is het kleine ge huchtje Lomm, dat juist tussen Arcen en Velden ligt. In de gemeenteraad hebben Arcen en Velden thans n.1. beiden vijf zetels en één zetel is ten deel gevallen aan een inwoner van Lomm, die een venijdig kereltje blijkt te zjjn. Wanneer men nu zal gaan stemmen, waar het nieuwe ge- thans het proces tegen 16 tyrannen kampleiders, August Roken, die 300 verhoord. 1 Sedert 25 Augustus wordt er gestaakt aan de meelfabriek „Holland" te Am sterdam. Op verzoek van de Stichting van de Arbeid en de Raad van Vak- centralen riep de directie gister de ar beiders bijeen. Het stakingscomité riep de arbeiders in een andere zaal bijeen en adviseerde niet op de voorstellen in te gaan daar men de Raad van vakcentra len niet vertrouwde. Aan de diverse arbeiders die wel op de door de directie uitgeschreven bij eenkomst verschenen, werd o.a. mede gedeeld, dat de minister van Landbouw heeft medegedeeld, dat, wanneer de productie niet spoedig hervat wordt, de regering in het belang onzer voedsel voorziening zal ingrijpen en van re geringszijde maatregelen worden geno men om de „Holland" weer in bedrijf te stellen. meentehuis moet verrijzen, is men af hankelijk van deze Lommenaar, die echter geniepige plannetjes koestert. Inzake de raadhuiskwestie voelt deze heer uit Lomm namelijk even weinig voor Arcen als voor Velden, maar des te meer voor Lomm en daar doet zich een op lossing voor, die zelfs Salomo in ai zijn wijsheid nog tot ere ge strekt zou hebben. En het ventje uit Lomm denkt: „Wie het laatst lacht, lacht het best" of: „Als twee honden vechten om 'n been Voor Amsterdam geldt, dat de stad iedere week in een bepaald „teken" staat. De ene week zijn dat vlammende aanplakbiljetten, waarop de gemeen schap met nog vlammender letters kan lezen, dat kampioenbokser X uit zal kernen tegen kampioenbokser Y en dat 2 een nog veel fameuzer „pricefigh- ter", tegen de winnaar uitkomt. Of het is de mededeling, dat de kunstijsbaan in de Apollohal weer voor het vulgus profanum geopend is, voor schaatsen rijders en voor lieden, die de schoon heid willen puren uit jeugd, gratie en een edel lijnenspel. Van de week staat de hoofdstad echter in het teken van twee films. Zo is daar een aantal affi ches aangeplakt, waarop de argloze voorbijganger een afbeelding aan schouwt, die suggesties opwekt aan het Noorderlicht. Hij vergist zich echter en als hij z'n ogen beter de kost geeft zal hij zien, dat dit de manier is waarop de allerlaatste film van het allergrootste formaat wordt geannonceerd: „Het Lied van Berna- dette". Men herinnert zich misschien dat Franz Werf el, de beroemde auteur, tijdens de bezetting naar Frankrijk ge vlucht, de gelofte deed, dat hij 'n werk zou schrijven, gebaseerd op het won der van Lourdes (Werfel was onderge doken in Lourdes). Hij hield woord en hij schreef een prachtig boek, dat esn wereldsucces werd en dezer dagen ook in Nederlandse vertaling zal verschij- nen. Nu is dit een boek van waarlijk grote allure en ook een boek, zoals mea ze maar af en toe in handen krijgt. Vol komen begrijpelijk dat de celluloid- leveranciers van Hollywood, met name de big bosses van 20th Century Fox, de slimme hoofden bij elkaar staken en de rechten voor een film, gebaseerd op dit boek, aankochten. Voor de film, die gisteren is beginnen te lopen in de hoofdstedelijke theaters. De aankondi gingen luiden ongeveer: waardig, machtig en diep-menselijk! Een film werk, zo ontroerend mooi, dat een, ieder hierdoor zal worden gegrepen en ademloos zal meeleven....! Bekroond met 5 Academy Awards waaronder aie voor de beste actrice van het jaar VOOR JENNIFER JONES! En een andere: ....Franz Werf els onsterfelijke roman brengt U op het witte doek een groots, aangrijpend drama het ver haal van een eenvoudig meisje met een onwankelbaar geloof.... Dit alles is in hoge mate verdacht, als U het mij vraagt. Goede wijn, zegt men, behoeft geen krans en de aller beste dus zeer zeker niet. Waarom dan deze bombastische kanonnade van ge meenplaatsen? Waarom dit smakeloos gedoe, dat de film als zij kwaliteiten bezit (en dat is altijd nog mogelijk!) geen goed, doch alleen maar kwaad doet? En hetzelfde geldt voor die andere film, die „iedereen" moet zien, omdat zij de beste van allemaal is (hetgeen van iedere film gezegd wordt): „De Woeste Hoogte", gemaakt naar de ge lijknamige beroemde roman van die zonderlinge Engelse domineesdochter Charlotte Bronté. Dit alles is alleen maar verdacht. Als een film werkelijk goed is, waard is gezien te worden, dan komt men toch. Bewijs? „Les enfants du Paradis" die binnenkort z'n 40ste week tegemoet gaat. En zonder propa ganda. De afgelopen week was een bijzon dere in muzikaal opzicht. J.1. Zondag middag bevonden zich in het Concert gebouw twee grootheden van de eerste rang: de pianist Arthur Rubinstein en de dirigent Bruno Walter. Rubinstein speelde het Pianoconcert in E van Chopin en het werd een brillante ge beurtenis, die een ongekend enthou siasme bij de aanwezigen heeft weten te wekken. Hetzelfde geldt voor Mahlers 1ste Symphonie, in hetzelfde programma uitgevoerd. Het was cén dier concerten waarover nog weken nagepraat wordt, in Amsterdam. Pre cies als over het feestconcert, eveneens in het Concertgebouw gegeven ter her denking van Willem Andriessen's 60ste verjaardag. Neerlands eerste pianist vertolkte Beethovens 4e en 5e piano concert en wederom bevestigde hij zijn reputatie van groot kunstenaar en fa belachtig pianist. De belangrijkste toneelgebeurtenis is op het ogenblik ongetwijfeld de opvoe ring van Richard III door het Amster dams Toneelgezelschap in de Stads schouwburg. De critiek is eenparig van oordeel, dat het ensemble zichzelf heeft overtroffen met dit koningsdrama van Shakespeare. Van Dalsum speelde de titelrol, bijgestaan door Loudi Nyhoff, Paul Huf, Louis van Gasteren en ver scheidene andere prominenten. Het is jammer, dat dergelijke manifestaties van groot toneel beperkt moeten blij ven tot die zalen, die daarvoor de ruimte en accomodatie bieden. Van avond wordt een reprise gegeven en gelukkig diegenen, die in de gelegen heid zijn getuige er van te mogen we zen. En dan is er van allerlei van kleiner en de kleinste allure. De wereld moge dan door de knieën zakken van zorgen en bittere vooruitzichten, het amuse ment viert op de hoogst mogelijke wijze hoogtij en de variété's en cabaretzalen puilen avond aan avond uit. Men gaat zich alleen afvragen: hoe betaalt men dat alles? Die vraag werpt zich óók op als men langs de podia der luxe damesgarde robes wandelt. Bontjassen van, pak weg, 3000.en daaromtrent zijn geen zeldzaamheden en als men zo een enke le maal getuige is van een of andere première of ander officiële gebeurtenis in Amsterdam en ook daar een praal aanschouwt, die lichtelijk vóóroorlogs aandoet, dan komt men tot geen andere conclusie dan dat ook in deze jaren van benardheid en teruggang nog steeds de bokken van de schapen ge scheiden zijn ANTHONY VAN KAMPEN. Zestien twee-motorige duikbommen werpers streken gistermorgen ca. tien uur neer op Schiphol. Deze machines zijn in Zweden gebouwd in opdracht van Abessinië. 's Morgens startten zij van Malmö voor de aflevering te Addis Abeba. Na enige uren op de Amsterdamse luchthaven te hebben vertoefd, ver volgde het eskader, dat wordt vooraf gegaan door een Bristol-Airfreighter, de vlucht. Bemanningen van de Zweedse lucht macht voeren deze vlucht uit onder lei ding van captain Djernd von Rosen. Deze ex-oorlogsvlieger en oud-KLM- piloot zal enige tijd in Abessinië blij ven ter instructie van het personeel, dat deze bommenwerpers zal bemannen. Oplossing probleem no. 4. Stand: Zw. 9 sch. op: 2, 4, 7, 8, 9, 15, 20, 30, 37 en dam op 6. Wit 9 sch. op: 18, 23, 28, 29, 32, 33, 39, 43, 44 en dam op 41. Oplossing: 1. 23—19 (37 x 46), 2. 28—23 (46 x 28), 3. 33 x 22 (6 x 13), 4. 39—34 (13 x 29) en 5. 23 x lü Zeer mooi! Een slagzetje. Zw. 10 sch. op: 2, 4, 6, 7, 8, 9, 12, 14, 20, 21. Wit 10 sch. op: 16, 22, 25, 27, 32, 33, 38, 41. 42, 43. Wit aan zet speelde: 2218 (12 x 23), 32—28 (23 x 32 gedw.), 33—28 (32 x 23), 42—37 (21 x 32), 37 x 10 (4 x 15), en 25 x lü Ter oplossing voor deze week: PROBLEEM 5 van P. Kleute Jr. te Wassenaar. (Zie diagram). Zw. 7 sch. op: 9, 19, 26, 29, 36, 39, 45. Wit 7 sch. op: 20, 37, 38, 40, 47, 48, 49. Laatste zet van zwart was 34—39. Wit speelt en wint. Ook deze week ontving ik weer verscheidene briefjes van kinderen, die mij alleen vroegen om in ons kringetje opgenomen te mogen worden en verder niets schreven. Deze jongens en meisjes beantwoord ik hier niet afzonderlijk, maar wei heet ik hen hartelijk welkom. Ik hoop, dat ze trouw mee zullen doen! Verder moeten jullie voorlopig even wachten met het vragen om postzegels en sigarenbandjes. Ik heb nu zoveel kinderen op mijn lijst staan, dat het geruimen tijd zal duren voor ik allen de beloofde postzegels of sigarenbandjes toegestuurd zal hebben. Iedere week verstuur ik een gedeelte en geleidelijk komen juljie allen aan de beurt. Dus niet ongeduldig worden! Het is mij ook deze week onmogelijk om alle briefjes te beantwoorden. Maar jullie weet het al: wie van. daag zijn naam niet vindt, kan er op rekenen volgende week aan de beurt te komen. En nu ga ik gauw beginnen. Jan Bakker, ik wil graag postzegels hebben. Hannie Woestenburg, je moet niet zo somber zijn. Volhouden, dan win je vast ook een een prijs. Piet Groot, vond je de raadsels deze week moeilijker? Ik heb nu tenminste geen oplossing van je ontvangen! Dieuwie van der Berg, fijn, dat je ook mee doet Jan van Essen, niet zo ongeduldig, jó. Je komt aan de beurt voor postzegels. Groeten aan Charles en Hilde. Klaas Wim Koster, dat komt uit: vorige week was je brief te laat. Jammer, hè? Vond je het prijsraadsel van deze week moeilijker? Ali Zilver, je beloofde me deze week een brief, maar ik heb niets ontvangen Was het raadsel te moeilijk? Nellie Weeshoff, dank je wel voor de pcstzegels, Marijke Bontekoning, ik heb je deze week gemist. Tineke de Rooy, natuur lijk mag je mee doen. Kees en Bets Houter, als jij, Bets, nu Kees helpt, kun nen jullie steeds de raadsels oplossen. Wel bedankt voor de postzegels, Bets. Zeg Kees, nu je naam in de krant staat, ga je nu weer schrijven? Stynie Middel koop, dank je wel voor het verhaaltje, Tinie Teijema, wel bedankt voor de postzegels. Henk de Graaf, ik ben blij, dat je De Jeugd Koerier zo gezellig vindt. Doe maar trouw mee! Gert Frens, dank je wel voor da postzegels. Die zegels geef ik weer aan kinderen, die verzamelen, Gert. Je bent er vroeg bij met je cadeautjes voor Sinterklaas! Tlny de Wit, wat een gezellige brief schreef je me. Zeg, wat suf, die 4 voor de laatste Franse repetitie. Maar in ieder geval sta je nog op bijna een 8. Binnenkort ben je aan de beurt voor postzegels Dank je wel voor de sigarenbandjes. Geri Bakker, jou beantwoord ik onmid dellijk achter je vriendinnetje. Dan zijn jullie ook hier samen. De „Spirit of Louis'1 is het vliegtuig, waarmee de Amerikaan Lindbergh de eerste vlucht over de Atlantische Oceaan van Amerika naar Parijs maakte. Klaartje Breebaart, en of ik je briefjes krijg! Maar ik heb helaas te weinig ruimte om iedere week alle briefjes te beantwoorden. En dan blijft de rest tot de volgende week lig gen. Is je vriendinnetje al weer beter? Tini Wit, wie is je vriendin? Dank je wel voor de sigarenbandjes. Piet van Leeuwen, keurig hoor voor de eerste keer! Jap ie Peetoom, wel bedankt voor de postzegels. EUy de Boer, ik dank je wel voor de postzegels en sigarenbandjes. Wanneer gaat je zusje meedoen? Annie de Haan, je vraagt of ik wel eens in Hoorn geweest ben. En of! Ik ben er zelfs geboren. Ali Ott, nee maar, wat stuurde jij me een voorraad sigarenbandjes. Dank je wel hoor! Alle Butter, wel bedankt voor de post zegels en het raadsel. Nee, je hebt gelijk, dat het niet moeilijk is. Dina van Os, wat heb jij je postpapier mooi versierd. Bedankt voor de sigarenbandjes. Wim Veenstra, 't was erg jammer, maar vorige week kwam je briefje te laat. Maar nu was het op tijd hoor! Ik geloof vast, dat je een trouw neefje zult worden. Dag naamgenoot! Cor Leibbrand, ik hoop, dat je geregeld mee zult doen. Theo van Heukelom, bedankt hoor voor de postzegels. Ja, ze zijn bestemd voor zieke kinderen. Tenminste de binnenlandse. De buitenlandse zijn voor kinderen, die postzegels verzamelen. Trijnie Waterman, hoe vind je het in Den Helder? Jammer, hè, dat de herfstvacantie weer voorbij is. Dank je wel voor je versje. Marina Waterman, hoe gaat het nu met jullie opa? Bedankt voor het versje, Marina. Nellie in 't Veld, geduld maar! Eens win je wel een prijs. Blijf maar trouw mee doen. Otto Goënga, jij hebt maar een lieve tante, die je zo trouw helpt met de raadsels. En ze waren goed, hoor Otto. Hetty en Tia Veen, wat jammer, dat de oplossingen weg zijn Maar misschien kan ik je helpen. Is de oplossing van het eerste raadsel misschien „duizend- schoon"? Goed? Hanny Busting, fijn, dat je zo zuinig op De Jeugd Koerier bent! Ali van Beek, nee je bent helemaal niet te oud, hoor! Doe maar gere geld mee. Nel de Groot, je staat op de lijst voor postzegels. Maar je moet nog even geduld hebben Anna Reinderman, ik wil graag postzegels van je heb ben. Eefje van Dort, zorg maar, dat de krant niet weer wegraakt. Of is het deze week weer gebeurd? George Sevenhuysen, uit je brief merk ik, dat jij wel veel van dieren houdt. En wat een fijne tuin hebben jullie Heb je goed met plukken geholpen? Leen de Kok, er komt binnenkort inderdaad een 'ekenwedstrijd Laat dan zien, wat je kunt. Leen! Nelly Klomp, dank je wel vo°r de mooie tekening. Mijn achternaam Nelly, Ja, die blijft geheim. Dag! ■r'ia Rotgans, die tekeningen bij de oplossing waren heel aardig bedacht! Dank •ie wel voor het versje, knap gemaakt hoor, Ria! Elly Rotgans, jij hebt ook al van die leuke tekeningetjes gemaakt. Ook bedankt voor het versje. Mara Voller, je oplossing was op tijd hoor, meisje. Annie Wiedenhoff, wel bedankt voor de postzegels Geja Geus, dat vind ik erg knap dat je met je 9de jaar in de 5de klas zit! Dank je wel voor de sigarenbandjes. Je staat op de lijst voor postzegels. Wim en Martin Bas, welkom in ons kringetje! Anneke van der Molen, niet meer zo vergeetachtig zijn! Henk Stempher, ja dat broertje van je is nog wel wat te jong om mee te doen! Herman Berkhout, dark je wel voor de postzegels.. Trude du Crocq, welkom in ons kringetje! Lena Toen, heb Je het boek al ontvangen? Bedankt voor de raadsels. OOM WIM. Robbie kwam uit de stad en lo geerde met vacantie buiten. Nog nooit had hij een echte markt gezien. Hij genoot dan ook, toen hij op Zater dagmorgen daar tussen allerlei kra men en tenten de buitenmensen zag rondlopen met hun gekleurde halsdoe ken en verschillende kappen. „Enig", zo heel anders dan bij ons". Naast kramen, opgestapeld met uit gezocht fruit, weer andere met aller lei dingen, die je in de stad nooit zag. Leuke olielampen, houten melk- krukjes, hele risten blankhouten klompen en kanten stof voor mutsen. Maar het leukst was toch de pluim- veemarkt, die even verderop gehou den werd. Gesnater, gekakel en ge krijs, dat horen en zien je verging Prachtige hanen met fel gekleurde staarten, vette ganzen, hennen en duiven, alle in manden en korven, probeerden uit alle macht hun ver loren vrijheid te herwinnen, vooral als een toekomstige koper een luikje of klep opende om de levende waar te keuren. Toen hij lang genoeg had rondgeke ken en weer naar huis wilde gaan, kreeg hij een boertje in het oog, die zijn klepmandje op de grond had ge zet en druk met een handelaar stond te praten. Hij leek Robbie niet erg vrien delijk en plotseling kwam de lust tot plagen in hem op. Dat mandje op de grond trok hem erg aan. Maar eerst haalde hij een papieren zakje te voor schijn, waarin hij een stel klisters ge daan had. Je weet wel, van die ha kerige dingen die zo gemakkelijk overal aan blijven hangen. Heel stil letjes gooide hij er een paar op de jas van het boertje, dat niets merkte naar het scheen. Toen sloop hij stil naar 't mandje om de rest van de klevertjes er in te stoppen. Voorzichtig lichtte hij het klepje op en.... daar ging de hele inhoud aan de haal. Springend en fladderend zochten de vlugge diertjes een goed heenkomen. Dat was me een schrik voor Robbie. Als een haas zette hij het op een lopen. Maar dadelijk klonk achter hem een zware stem: „Staan blijven". Een vlugge kleppermars van zware schoenzolen op de straatstenen en de boer had hem al bij de kraag. Een klinkende oorvijg deed zijn rechter wang gloeien als vuur. „Waar zijn mijn kuikens?" klonk de kwade bas stem. Verschrikt en beteuterd stond Robbie daar, zijn hand in afweer aan zijn hoofd. Want het gezicht van de boer, die breeduit voor hem stond, be loofde niet veel goeds. De kuikentjes ....ja, waar waren die? „Weet je 't niet? Nou, dan weet ik het wel. Geef je adres maar, dan zul je ze uit de spaarpot betalen". En zo kon Rob zijn nog magere spaarvarken slachten om de wegge lopen kuikentjes te vergoeden. De beroemde Engelse geneesheer Lord Lister werd eens midden in de nacht bij een rijke heer geroepen, die meende ernstig ziek te zijn. De dokter ging, onderzocht de zieke nauwkeurig en keek heel ernstig. „Moet ik sterven, dokter?" vroeg de patiënt, die met angstige blikken had toegekeken „Roep de familie van mijnheer", zei Lord Lister, „en waarschuw ook de notaris". „Is het zo ernstig, is er helemaal geen hoop meer voor me?" stamelde de verontruste heer. Er viel niets te lezen op het gezicht van de arts. De inderhaast gehaalde familieleden verschenen en ook de notaris trad het vertrek binnen. „Maar dokter," vroeg de laatste, „is de toestand wezenlijk zo zorgwekkend, dat we om deze tijd allen hier moes ten komen?" „Neen", antwoordde Lord Lister, „maar ik wil niet de enige zijn, die voor niets uit zijn bed wordt gehaald". En hij verliet zonder verder nog iets te zeggen het verblufte gezelschap. (Ingez. door Annie Kloosterboer) Deze week werden de prijzen ge wonnen door: Pietje Kiekebos, Heemskerker- weg 155, Beverwijk. Tineke Mol, Berkhout A 274. Geri Wesselius, Boezemsingel 47, Alkmaar. Leen Rijkers, Emmastraat 38, Den Helder, die ieder een boek krijgen toege stuurd. Verder stuur ik nog als troostprijs het boekje „De Water Demon" toe aan: Elly de Boer, Tweeboomlaan 3, Hoorn. De oplossing was: I. Metselaar, 2. Kruidenier, 3. Politieagent, 4. Behanger. En hier is het nieuwe raadsel: Het geheel is een spreekwoord en bestaat uit 21 letters. 3, 9, 13, 17 is een bloem. II, 3, 2, 2, 5 is langzaam. 20, 12, 6, 3 is een metaal. 8, 13, 10, 4, 16, 11 is een zeldzame ster. 7, 16, 5, 4, 21 is een cijfer. 17, 18, 19, 13, 13, 1 is mooi. 8, 13, 15, 20, 14 is een dier. De oplossingen moeten uiterlijk Woensdag a.s. gezonden worden naar de „Jeugd Koerier", p.a. Bureau van deze krant. Duidelijk op de adreszijde schrijven „Jeugd Koerier". Onder de meisjes en jongens, die goede oplossingen inzenden, ver loot ik weer boeken. Hebben jullie bij je vriendjes of vriendinnetjes het boekje „De Water- Demon" al gezien? Jullie zult wel ge hoord hebben, dat het een spannend verhaal is, dat jullie ongetwijfeld in één adem zult uitlezen. Nu hebben we rog een kleine voorraad van de boek jes over. Vraag aan je ouders of je er een mag kopen. De prijs is slechts 75 ct. Zorg dat je er vlug bij bent, want de voorraad is zeer beperkt. En wie het eerst komt, het eerst maalt! Koning Maximiliaan I van Beieren ging eens op een ochtend over de bin nenplaats van zijn paleis, toen hij 'n man uit de zijvleugel zag komen, waar de hofkeuken was. Het viel de ko ning op dat de jaszakken van de man wijd uitstonden. Toen deze zag, dat de vorst hem oplettend aankeek, toon de hij zich zo verlegen, dat de koning vroeg waar hij vandaan kwam. „Uit de hofkeuken, Uwe Majesteit", was 't antwoord. „Ik krijg van tijd tot tijd van de kok wat afval". Uit één van zijn zakken stak een kloeke visstaart, die hij angstig met zijn hand probeer de te bedekken. „Is die vis daar misschien ook af val? Laat eens zien?" Het bleek een flinke karper te zijn. „Schiet maar op", sprak Maximiliaan, „en als je weer eens afval haalt, moet je de vis wat kleiner nemen of je zakken laten vermaken". En hartelijk lachend wandelde de koning weg.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 7