Herinneringen aan strenge
winters
im
om door J. D. v. Exter
TERRA INCOGNITA door J. D. VAN ÉXTER
In 1621 liep men van Texel
naar Vlieringen
MINSTE
NEDERLANDSE „FAKIR" IN
ZWITSERLAND
I
i
am
J
Durf te Leven
J
1740: wolven
in Amsterdam
bij Kou, Griep, Pijn
Valse tientjes in omloop
Wu
LUISTEREN
NAAR....
Vijfhonderd maal met degen doorstoken
Schandaal in Athene
feuilleton
Ze willen het zelf
van BOEK
TOT BOEK
't Is huilen met
de Yen
pe ouden van dagen, die meerma
len beweerden dat het niet meer
kon winteren, zijn het vorig jaar
danig in 't ongelijk gesteld. „De
oren vroren je bijkans van 't
hoofd", zou men in Friesland zeg
gen.
Toch kon Vriezeman oudtijds ge
ducht van leer trekken. Echt inte
ressant is het te snuffelen in kro-
nieken en andere oude geschriften,
waarin de zogenaamde „ouderwetse
winters" werden beschreven.
In z'n bekende „Chronyck van Hoorn"
vertelt Velius ons van de winter van
1564, die met geweldige gestrengheid
regeerde. Precies op tijd, omstreeks
Kerstmis sloeg Vriezeman hier z'n
tenten op. De lucht was helder blauw
en 'n straffe Oostenwind blies over de
velden, 't Bleek dat het ernst was.
want de vorstperiode duurde tot Maart
van het volgend jaar. Niet enkel de
grote rivieren bevroren, doch ook de
Zuiderzee bleef vele weken aaneen ge
sloten.
Rijn vroor dicht tot Keulen.
De winter van 1607 vertoonde veel ge
lijkenis met die welke we het vorige
jaar hebben meegemaakt. De 19e Deo.
begon 't plotseling heel hard te vriezen.
Na 'n week trad gedurende een dag of
vier de dooi in. Onverwachts echter
keerde Koning Winter terug en werd
het voorgoed menens. Tot diep in Maart
hield de vreselijke' koude aan. De Rijn
vroor dicht tot bij Keulen, de Schelde
tot Antwerpen, evenals alle Zeeuwse
stromen. De vissen vroren in massa
dood, evenals het te veld levende
wild.
Tien -jaar later liet de vorst zich
wederom geducht gelden; veertien we
ken aaneen hield de winter stand. De
weiden en akkers hadden door de
strenge koude zodanig geleden, dat de
gerst en hop voor de bierbrouwerijen
de volgende zomer ontbraken.
't Schijnt dat de toenmalige bewoners
der Hollandse gewesten bierdrinkers
van professie waren en het gemis van
die drank geducht voelden. Velius ver
telt in z'n Chronyck dat de mensen in
't Noorderkwartier bij gebrek aan bier
die zomer water moesten drinken.
In het begin der 17e eeuw volgden
de strenge winters elkander vrij snel
op. Een merkwaardige was die van
1621. Men begaf zich over 't ijs rustig
van Friesland naar Vlieland, liep van
Vlieland naar Texel en vandaar naar
Wieringen. De Noordzee was aldaar tot
36 vadem bevroren. Zó verschrikkelijk
koud was het, dat de mensen zich bijna
niet op straat durfden te begeven en
velen het met de dood moesten beko
pen.
De winter van 1674 deed niet minder
van zich spreken. Op 4 Maart van dat
jaar liepen zelfs nog enige personen
van Enkhuizen naar Stavoren. In het
jaar 1667 was de vóórwinter heel zacht,
tot in 't laatst van Februari de vorst
nog geweldig kwam opzetten, 'n Rijmpje
uit die dagen vertelt daaromtrent het
volgende:
„Op St. Mathijs (24 Febr.)
Was er nog geen ijs,
Maar de achtste Maart
Reed men met sleê en paard
Over de Dordtsche Waard".
In verschillende tijdschriften wordt de
ijselijke winter van 1740 beschreven,
die herinneringen opwekt aan de
overwintering op Nova-Zembla, waar
van Tollens getuigt:
..En de ingedragen sneeuw
die aan het houtblok zit,
Valt op de vuurplaat af,
maar blijft er droog en wit".
In „De oude Tijd" van J. ter Gouw
vinden we omtrent deze koude-periode
het volgende vermeld:
„Hoewel het geen aaneengesloten
winter was en de hevige vorst zo nu en
dan met enkele dagen dooi weer werd
afgewisseld, trad de vorst telkens weer
met grotere gestrengheid op.
De thermometer van Fahrenheit
daalde tot 23 graden onder het nul-
Punt. In geheel Oostelijk Europa
deed de wintervorst zich gelden. De
wolven werden uit Rusland en de
Karpathen door honger verdreven en
kwamen herhaaldelijk voor in onze
Oostelijke provinciën. Zelfs liep vol-
gens de kroniekschrijvers één dier
rovers door tot Amsterdam, waar hij
zn honger met honden en kippen
stilde.
De Zuiderzee lag tot op grote diepte
evroren. Enldjuizen ontving druk be-
,.Pek van de Friezen, die over het zee-
jis kwamen. Zelfs Hindeloper vrouwen
n heur eigenaardigé kledij bezochten
P Priksleetjes de koopstad. De 26e
van dat jaar arriveerden in
huizen niet minder dan 160 sleden
vertoefden 3000 schaatsenrijders uit
mesland in de stad. Zelfs de 13e Maart
reed
men nog over de Zuidezee"
het lekkere levertrsan-product, be-
v« vitamines A, C en D, naast
suiker en mout. Meer nut van het
voedsel, extra calorieën voor de
groei. Eis Sanostol!
Menigeen zal in deze uitzonder
lijk zachte Januari-maand nog
wel eens terugdenken aan de
strenge winter van het vorig jaar,
die als een gesel over het land
ging. Tal van vergelijkingen zijn
er toen, vooral door de ouden
van dagen, gemaakt met de be
ruchte winter van 1890'91. Maar
dat er ook voordien winters zijn
geweest, die een aardig woordje
meespreken, vindt U beschreven
in nevenstaand artikel, dat
naar wij hopen U geen koude
rillingen bezorgen zal.
Thialf opnieuw op de troon.
Reeds acht jaar later zat Thialf ander
maal weken aaneen op de troon, wat
blijkt uit het volgende tijdvers:
„In 't Jaer Seventien Honderd
Veertig Agt,
Toen was 't Een slegte Tijt voor
Koopman en 't Ambagt.
De waerheyt seg ik uw. Dit zult
ge verders hooren, x
De Fransman in ons lant. Tien
weken lang gevroren".
Omtrent de strenge winter van 1763—
1764 vinden we 'n aardige bijzonder
heid vermeld. In die winter bracht
Wijbren Koopmans, burgemeester van
Bolsward, een der beroemdste hard
rijders» van Friesland, 'n brief van
Stadhouder Willem XV te Den Haag
naar diens moeder Maria, de bekende
en geliefde „Marijke moei" te Leeu
warden. Deze geweldige tocht ge
schiedde in één dag via Enkhuizen
Stavoren over de Zuiderzee, 'n afstand
van 30 k 40 uren gaans.
De winter van 1890.
Persoonlijk herinner ik me nog heel
goed de barre winter van 1890—'91, die
ongetwijfeld kon wedijveren met de
meest strenge uit de oude doos. Reeds
in het laatst van November hield de
Er zijn sinds geruime tijd een groot
aantal valse bankbiljetten van tien
gulden in omloop, die nauwelijks van
de echte te onderscheiden zijn. Het
publiek heeft er zelden erg in wan
neer het zo'n vals biljet ontvangt.
Niettemin zijn ^r reeds veel van deze
valse bankbiljetten bij verschillende
rijksdiensten opgespoord. Omtrent de
herkomst tast men echter nog volko
men in het duister. Er is reeds een
uitgebreid onderzoek gaande. Hangen
de dit onderzoek, zou het zeker wen
selijk zijn, dat het publiek de groot
ste oplettendheid betracht en zich bij
twijfel zonder verwijl met de politie
in verbinding stelt. Zelfs de kleinste
aanwijzing kan tot ontmaskering der
daders leiden.
vorzt z'n intocht. Hoewel na enkele
dagen de dooi intrad voorspelden de
Friese vogelaars, dat de winter binnen
enkele dagen met verwoede strengheid
zou terugkeren. Ende voorspel
lingen van de weerprofeten kwamen
uit. Eensklaps sloeg Vriezeman weer
z'n tenten op. In enkele dagen waren
de breedste boezemwateren reeds ge
stremd; steeds feller werd de koude.
Meermalen daalde de thermometer tot
22 graden onder 't vriespunt, gepaard
gaande met 'n straffe, ijzige Oosten
wind. Weken aaneen kon «men volop
genieten van de ijssport. De bekende
Friese „ijsherbergen": „de Dille", „de
Fröskepolle" en „de Hooidammen", aan
grootscheepsvaarwater gelegen, ont
vingen bezoek van duizenden schaat
senrijders en maakten flinke zaken.
Weken aaneen organiseerden de ijs-
clubs hun hardrijderijen; op verschil
lende plaatsen werden wedstrijden met
paard en ar gehouden.
Natuurlijk vond die winter onder
grote belangstelling de beroemde Elf
steden-tocht plaats. Ook na het einde
der vorige eeuw heeft de winter van
zich doen spreken. Bijzondere vermel
ding verdient de vorstperiode 1928
'29. Aanvankelijk had het de schijn of
we een „kwakkelwinter" zouden krij
gen, tot plotseling de vorst met hevige
gestrengheid optrad en weken aaneen
regeerde. Vlijmscherp sneed een ijzige
kou over de velden, zodat in enkele
dagen vaarten, plassen en meren wer
den bevloerd. In de Zuiderzee begon
onmiddellijk het „grondijs" te lopen,
zodat in' korte tijd de geheele scheep
vaart was gestremd. Op veel plaatsen
bereikte het ijs meer dan een meter
dikte. Talrijke tochten per auto op de
Zuiderzee werden ondernomen; zelfs
over Urk naar Kampen. Ook over de
Wadden bracht men egn bezoek aan
Ameland, Schiermonnikoog en Ter
schelling. Precies bij het begin van
Lentemaand viel de dooi in; toch wer
den op de eerste Zondag in Maart nog
talrijke autotochten naar Marken on
dernomen
Duidelijk blijkt wel, dat de Holland
se winter een grillig heerschap is, die
geheel onverwacht geducht z'n rech
ten kan doen gelden. D.
HILVERSUM I, 301
m., geeft Nieuws om
7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur
KRO: 7,30 Morgen-
gebed 8,15 Pluk de
dag 9,00 Morgen
concert (gr.pl.)
10,15 Uit het boek
A m usements-orkes
der boeken 10,40
11,00 Zonnebloem 11,35 Als de ziele luis.
tert 11,45 Orgel 12.00 Angelus 12,03
Quatremains 12,30 Weeroverzlcht 12,33
Het orkest zonder naam 12,55 Zonne.
wijzer 1,15 Welk boek? 1,20 Het or
kest zonder naam 1,35 Piano-orkest (gr-
pl.) 1,50 Van man tot man 2,00 R K
Muziekvereniging „De Unie" 2,25 Opera
„Butterfly" 3,15 Lichte Franse orkest
werken 4,00 Elck wat wils (gr.pl.)
5,00 Na schooltijd 5,15 Volksliederen,
quartet 5,45 Wat het buitenland leest
5,00 Oude melodieën 6,2Q The Kilima
Hawaiïans 6,30 Regeringsuitzending
7,15 Alle hens aan dek 7,30 Oude en
nieuwe tunes (gr.pl.)8,05 De gewone
man 8,12 De Zilvervloot 8,45 De drie
landen (Belg.—Luxemburgs programma)
9,00 Zigeuner-orkest 9,15 Concert uit
gebouw „Tivoli" te Utrecht 9,50 Uit de
schatkamer van het Oude Testament
10.37 Actualiteiten 10,45 Avondgebed
11,15 Katholiek nieuws 11,20 Soiree Da
sante (gr.pl.)
HILVERSUM II, 415 m., geeft Nieuws
om 7, 8, 1, 6 en 11 uur. VARA: 7,15
The Masqueraders 818 Opera-program
ma 8,50 Voor de huisvrouw 9,00 Lichte
morgenklanken 9,30 Waterstanden
10,00 Morgenwijding 10,20 Zang (gr.pl.)
10,30 Voor de vrouw 10,45 Het Hol
lands Strijktrio 11,15 De zanger zonder
stem 11,30 Johan Jong (Orgel) AVRO:
1200 George Gershwin concert 12,30
Weerpraatje 12,33 Sportagenda 12,33
Gramofoonplaten l,l3 Radio-Dansorkest
1,45 Zwitserse liedjes 2,00 Kookkunst
2,20 Folk Song symphonie 3,00 Ons
volk en zijn dichters 3,20 Gramofoon
platen VARA: 4,00 Omroep Kamer
orkest 4,30 Tussen twaalf en zestien -
5,00 Omroep-Kamerokest 5,20 Wij en de
muziek 6,15 De Vara feliciteert 6,30
Dolf van der Linden 7,00 Denk om de
bocht 7,15 Regeringsuitzending VPRO;
7.30 Cursus 8,05 Zang 8,30 Cursus
VARA: 9,00 Men vraagt en wij draaien
9,30 Radiorakel 9,50 Op vleug'len van
muziek 10.00 Buitenlands weekoverzicht
10,15 Gramofoonplaten. VPRO: 10,40
Vandaag 10,45 Avondwijding VARA:
11,15 Mozart-concert.
disch tijdschrift werden
bekend gemaakt. De pro
fessoren, die het onder-
De „Nederlandse fakir"
Mirin Dajo, die zijn
lichaam met een degen
laat doorboren zonder
dat hij hiervan nadelige
gevolgen schijnt te on
dervinden, heeft in de
laatste zomer ook te
Zürich enkele voorstel
ling gegeven. In aanwe
zigheid van een groot
aantal toeschouwers liet
hij zich hart en maag
verscheidene malen door
boren. Verschillende art
sen woonden de „ppera-
tie" bij en verklaarden
van mening Jte zijn, dat
het hier geen trucwerk
betrof doch om zeer
merkwaardige medische
verschijnselen ging.
Nadat de voorstellin
gen van Mirin Dajo dooi
de gemeenteraad van
Zürich op ethische gron
den waren verboden, on
derwierp de Nederlandse
fakir zich aan een gron
dig medisch onderzoek,
waarvan de resultaten
dezer dagen in een me-
zoek hebben geleid, mer
ken in de aanvang van
hun rapport op. dat Da
jo zich in een tijdvak
van drie jaren niet min
der dan 500 maal heeft
laten doorsteken. Zijn
polsslag is 108, hetgeen
doet vermoeden dat de
hartspieren licht bescha
digd zijn. Nadat de de
gen 40 minuten in het
lichaam zit is de polsslag
gedaald tót 60. Andere
lichamelijke afwijkingen
doen zich tijdens de
de milimeter, daarna
wordt het weefsel door
de rest van de degen op
zij gedrukt. Met een der
gelijk instrument, zo stel
len medici vast, is het
mogelijk de menselijke
organen te doorboren
zonder dat zich grote
bloeduitstortingen voor
doen. De uitwendige
wonden worden door Da
jo of een van zijn assis
tenten, nadat de degen is
teruggetrokken, eenvou
dig met de vinger dicht-
gedrukt. Opmerkelijk is
volgens het rapport, dat
het wapen niet gedesin
fecteerd wordt.
Het rapport constateert
doorboring niet voor, dat de fakir gedurende
daargelaten het feit dat de operatie gevoelloos is.
Dajo na elke „operatie"
bedekt is met zweet.
De degen waarmede
Dajo doorstoken wordt
bestaat uit een 70 cm.
lange, zeer scherpe naald
zonder snijdend gedeelte,
evenwel. De punt van de
degen maakt volgens het
medisch rapport slechts
een wonde van een tien-
De medici zijn van oor
deel dat de verlaging van
de polsslag het gevolg
kan zijn van autosugges
tie. Wat de ongevoelig
heid betreft menen zij
te mogen aannemen dat
deze van hypnotische oor
sprong is en dat een der
assistenten daarbij een
belangrijke rol speelt.
83. Wetsnavel, die zich erg gewich
tig voelt, hij is immers de beste vriend
van de drie dappere broertjes, deelt nu
de laatste orders uit. „Denk erom, alle
maal muisstil voorwaarts. Vooral niet
praten. Hebben jullie dat allemaal
goed begrepen?" vraagt hy nog eens.
„Ik hoop maar dat laii het zelf niet
vergeet", zegt Pam fluisterend tegen
Pim en Pom.
84. Alle dieren knikken heftig. Ze
hebben alles goed begrepen. „Vooruit
dan, ten aanval", rodfc>t Wetsnavel. Pim,
Pam en Pom gaan voorop.
„Ik voel me niets lekker," fluistert
Pam na een tijdje. „Het is zo stil hier.
Ik hoor niets". „Dat moet juist" bromt
Pim. „Ik vind het toch wel erg stil
hier", zegt Pam weer en kijkt eens
achterom. Maar door het hoge gras kan
hij niets zien.
Zij zagen voor 't eerst
een stad
Zes mannen van middelbare leef
tijd, van het eenzame eiland
Tristan da Cunha in de Zuidelijke
Atlantische Oceaan, zijn naar
Kaapstad gekomen om Zuid-
Afrikaanse soldaten bij te staan
bij de bezetting van. het nog zui
delijker gelegen Marion Island.
Zij hadden nog nooit een stad ge
zien en voelden zich. overrompeld
en onwennig.
Zij waren onaangenaam getroffen
door de'korte rokken en open
blouses der. dames en de paarden
op straat maakten meer indruk op
hen dan de leeuwen, en Bavianen
in de dierentuin. Ook het gladde
oppervlak van de straten ver
baasde hen meer dan draaimolens
en fabrieken.
Meer nog dan het gemak waar
mee de auto's zich bewogen, be
wonderden zij de zittingen, die
weelderiger waren dan welk
meubel ook bij hen thuis.
Zij vonden het echter helemaal
niet onaangenaam d« stad na vijf
dagen weer te verlaten. „Wij wil
len tijd hebben om over de bloe
men, bodem en dingen die we ge
zien hebben na te denken", zeiden
zij.
Naar aanleiding van een schandaal
op het Griekse ministerie van ravi
taillering zijn een directeur en twee
chefs van dienst gearresteerd. Er
zouden ook achttien industrieëlen bij
de zaak betrokken zijn.
Met de geconstateerde onregelmatig
heden zou in totaal een bedrag van
driehonderd-millioen dxachme gemoeid
zijn. Men schijnt aan zakenlieden ka
toen van eerste kwaliteit in rekening
gebracht te hebben tegen prijzen van
katoen van mindere kwaliteit. Er zal
op het ministerie een algehele reorga
nisatie plaats vinden.
CODVrfïht R-D.P.
origineel
product
Door:
HILLEGONDA VAN REENEN
Hij goot de rest van zijn cocktail
naar binnen. De eerste sterke drank
sinds Dolly in zijn leven gekomen
was. En hoe heerlijk smaakte het hem!
„Mijn nieuwe butler mengt ze niet
zo goed als Stone", zei Osborne.
„Ik vond het toch heel lekker".
„Je ziet er goed uit, John".
„Ik voel mij ook goed, sir".
Een lange, gespannen stilte.
„Ik ben blij, dat je mij geschreven
hebt".
„Ik ben blij, dat het in goede aarde
gevallen is".
Toen de welluidende klank van de
gong, beneden geslagen, zacht door 't
gehele huis klinkend.
„Kom".
Daar was de glanzende tafel met de
geweldige armkandelaar, de glans van
het uitgezochte fruit, het inschenken
van de port, precies zoals hij er de
laatste maanden zo dikwijls aan ge
dacht had.
Het diner was afgelopen. Welk een
diner! Een verrukkelijke biefstuk met
champignons en kleine doperwtjes.
Hij moest denken aan het vlees, dat
Dolly met zoveel zorg in haar enige
pan placht te braden. O. jammerlijk,
pijnlijk belachelijk!
Zijn brief zou haar alles duidelijk
maken zij was zo verstandig, zij
zou hem begrijpe'h. En na vanavond
zou hij waarschijnlijk in staat zijn
om haar geld te sturen om de kosten
te cjgkken van die tweede kamer, die
zij samen ingericht hadden. Maar hoe
wel hij haar niet geheel verbannen
kon, dacht hij toch slechts vaag en
oppervlakkig aan Dolly en alles wat
met haar in verband stond. Onbelang
rijkheden, fouten, moesten allemaal
weggevaagd worden en hij zou op
nieuw beginnen. Hij kende .de dwin
gende noodzaak van het artikel, waar
aan hij tot nu toe geen aandacht ge
schonken had de schone lei. De
schone lei, die was het, waarnaar
duizenden mensen hunkerden en hij
had haar!
De diepe, krakende stem van de ou
de heer aan het hoofd van de tafel
zei, toen de butler verdwenen was:
„Nu kunnen wij praten. Wij moeten
eens ernstig met elkaar spreken. Je
ziet er gezond uit, John".
John antwoordde snel: „Ik heb goed
voor mijzelf gezorgd".
Hij zag zichzelf vaag zwart met wit
in het glanzende tafelblad en even
snel als hij het gezegd had rees voor
zijn geestesoog het beeld op van de
ongeschoren leegloper, dat hem slechts
enige weken geleden uit een gebar
sten spiegel aangestaard had de ver-
/aarloosde jongen zonder overhemd,
de uitgehongerde.
Zij, die hem gered had....
Maar dit vertelde hij Osborne niet.
Tijd genoeg als en wanneer de oude
heer er naar vroeg.
„Als een man zijn lichaam in goe
de conditie houdt, als het bergaf
waarts met hem gaat, is dat het be
wijs, dat er wat in hem zit", zei Os
borne. „Alleen een lafaard laat zich
gaan zodra #zijn zakken leeg worden".
Slechts een volkomen onwetendheid
kon deze rijke, oude man zo doen
spreken. De volkomen onwetendheid
van wat er werkelijk gebeurt met
iemand, die het water tot de lippen
voelt stijgen.
„Laat maar", dacht John.
„Je ziet er goed uit", zei Osborne.
„Goed verzorgd; je hebt niets van
de zwerver. Je bent niet naar de blik
sem gegaan, zoals ik voorspeld had".
„Nee, niet 'helemaal".
„Ik ben blij, dat ik mij vergist heb.
Schenk je nog eens in".
John deed het. Hij kende de port,
een zeldzaam merk; zij werd slechts
bij bijzondere gelegenheden geschon
ken en dit gebaar scheen hem dichter
bij Osborne te strengen.
„Ter ere van jou, John", zei Osbor
ne. op de port wijzend.
„Ik heb het gezien, oom. ik voel mij
bijzonder vereerd".
Met een klank van voldoening in
zyn stem ging Osborne voort: „Je ziet
er uit als een man, die gewerkt heeft".
„Ja, oom. Ik heb gewerkt, met mijn
handen". Hij stak ze glimlachend uit.
Zij droegen de sporen van het werk
bij mr. Simmons, ondanks het warme
water en de schuimende zeep van
de oude Stone. Een geamuseerde glim
lach vertrok Osborne's mond, toen hij
naar die handen met de kortgeknipte
nagels keek. In de vermoeide, doffe
ogen verscheen iets als een glans.
„Goed!"
„Hoe gemakkelijk is hij te voldoen",
dacht John weer.
En dat deel van zichzelf, dat in 't
armoedige leven van de armoedige
straten opstandig en donker en sinis
ter geworden was, streed met het deel,
dat verlangde en hunkerde als een
kind, dat allerlei heerlijks verwacht.
CWordt vervolgd)
„U zult hoogstwaarschijnlijk geope
reerd dienen te worden," zegt de Ne
derlandse huisarts, wanneer hij een
ziektegeval ernstig inziet. Maar alvo
rens dit te doen raadpleegt hij eerst
een specialist, wiens uitspraak doorslag
gevend is.
De Amerikanen döen dit anders.
„Wilt u me opereren?" vragen ze aan
hun huisarts. En een weigering „ne
men" ze niet, want dan zoeken ze net
zo lang tot zij een arts vinden, die wel
toestemt.
Een medische commissie heeft thans
een onderzoek ingesteld of de opera-
tier, waaraan de burgers zich zo ge
willig onderwerpen, inderdaad nood
zakelijk waren. Zij kwam tot de ont
stellende ontdekking dat meer dan de
helft der operaties overbodig was ge
weest.
Men onderzocht b.v. tie blinde darm
van 35 geopereerden: 27 stuks waren in
uitstekende staat. Men nam nu een
proef met 1000 kinderen, die door een
groep dokters onderzocht waren: bij
400 kinderen behoefden de amandelen
niet, bij 600 wèl weggenomen te wor
den.
Een tweede groep dokters onderzocht
nog eens de 400 niet geopereerde' kin
deren. En zie, volgens deze dokters
moesten bij 200 kinderen wèl en bij
200 niet de amandelen weggenomen.
De 200 kinderen, die geen operatie be
hoefden te ondergaan werden hierna
door een derde groep dokters onder
zocht: bij 100 moest men wèl, bij 100
niet de amandelen wegnemen.
Hierna staakte de commissie het on
derzoek want stellig was er niet één
kind aan de operatie ontsnapt!
Ja, in de „States" deelt de dokter met
de operateur de kosten, die een ope
ratie met zich brengt. En dat verklaart
veel, zo niet alles!
Helvoirt aan de
Lei. Brabantse
schetsen door An-
toon Coolen de
oudere. Verzameld
en ingeleid door
Willem Hoffman en geïllusteerd door
Andine Huygen-Van Houten. Uitgeverij
en drukkerij Hollandia te Baarn.
Het is werk van Antoon Coolen, de
oudere, de man, die in Helvoirt op het
kantoor van zijn vader voor notaris
studeerde, maar de stoffige folianten
terzijde schoof en redacteur van „De
Telegraaf" in Amsterdam werd, waar
hij in 1905 op 30-jarige leeftijd is ge
storven.
Nog vóór hij bij „De Telegraaf"
werkte, ?ond hij er zijn Brabantse
schetsen in, die gaarne geplaatst wer
den en de bundel welke thans versche
nen is, doet ons dat volkomen begrij
pen. Zoals Felix Timmermans zich in
zijn werk kon uitleven in het stedeke
Lier, zo schrijft Coolen bij voorkeur
over het leven en werken in Helvoirt,
waar hij zijn jongensjaren doorbracht.
Hij kende er iedereen en al die eenvou
dige Brabanders boden hem volop ge
legenheid hun kleine leventjes in alle
schakeringen van lief en leed, van
ernst en humor te beschrijven. De lief
de voor zijn geboortegrond en voor de
eenvoudige mannen en vrouwen van
het Brabantse platteland komt. in al
deze bonte schetsen tot uiting.
Willem Hoffman, die ze heeft gebun
deld, heeft onze streeklectuur met een
onderhoudend en met gevoel geschre
ven boekje verrijkt. Ad.
Japan, het land van de Rijzende
zon en de Mikado, van de rijst en
de goedkope fietsen vóór de oor
log, neemt zo langzamerhand de
positie over van Duitsland na de
vorige oorlog. Weet U het nog
van de inflatie, die toen in het
Germaanse rijk tot bankbiljetten
leidde met astronomische cijfers?
Zo is het thans ook in Japan,
waar, naar Japanse financiers be
rekenden, 200 milliard yen aan
bankpapier circuleert. En de per
sen draaien maar door....
Indien men deze 200 milliard yen
aan bankpapier achter elkaar zou
leggen, zou men. twintig maal de
aardomtrek kunnen volmaken en
na deze arbeid met de resterende
briefjes levenslang kunnen rente
nieren als.... er geen inflatie
was.
