Kruistocht door Hr. Ms. logementsschip „Neptunus
Tavenu's tweede seizoenvoorstelling
phiuShave i
Drijvend hotel voor achthonderd man
De metamorfose van een pantserschip
fcf As
PHILIPS
STAALBAARD
Zwaardvis wint van
Bruinvissen
ABONNEERT U
OP DIT BLAD
Filmavond N.C.G.O.V.
WAAR ZIJN
ONZE SCHEPEN?
Geslaagde opvoering van „De kleine Apostel"
in Casino
Julianadorp,
Lezing over chemische
onkruidbestrijding
3jiqe<zmden
Vergat je het?
Toen we op 27 Februari 1946 de dag waarop H.M. Koningin Wilhelmina
bij het Monument „Voor hen die vielen" de nagedachtenis eerde van de helden
de» Javazee bet Duitse „Flakschiff" „Undine" de haven zagen binnenslepen,
hadden we de grootste moeite om in dit vuilgroene bakbeest de oude „Jacob van
Heemskerck" te herkennen. We aarzelden tussen „Hertog Hendrik" en „Heems-
kerck", en we besloten het maar op „Hertog Hendrik" te houden. De deskundi
gen op de Rijkswerf hebben het eens goed nagepluisd, met oude tekeningen er
bij, en toen bleek dat deze onooglijke „Undine" toch Hr. Ms. „Jacob van Heems-
kerck"-lncognito was. Je zou toen voor het casco geen cent meer gegeven heb
ben. Het zag er uit als een kluifje voor de sloper, dat maar zo gauw mogelijk
naar Hendrik Ido Ambacht moest verdwijnen....
Dat eerloos lot is het oude pantserschip bespaard gebleven. Het ging niet
naar de sloper, maar het werd voor de zoveelste maal opgelegd in de mil-
lioenenhoek op de Rijkswerf, zo dat heet in afwachting van een nadere bestem
ming. Op de afdeling scheepsbouw van de werf werd getekend en gerekend,
gepast en gemeten, de oude „Heemskerck" werd gewikt en gewogen, tot einde
lijk kwam vast te staan, dat het pantserschip tot logementsschip zou worden
verbouwd.
Toen kwamen weldra de eerste brand
en snij-apparaten aan boord, precies
zoals in Hendrik Ido Ambacht het ge
val geweest zou zijn. Met man en
macht werd aan het casco gesloopt,
maar daarbij werd de bedoeling de
verbouwing tot logementsschip
geen dag uit het oog verloren. Zo is
het maandenlang een chaotische toe
stand aan boord geweest. Een enkele
maal hebben we ons gewaagd in het
geratel der pneumatische hamers,
tussen de electriciteitskabels, tussen
de bouten en stukken staalplaat, en
we hebben toen graag op het gezag
der vaklieden willen aannemen, dat 't
met de „Heemskerck" best in orde
zou komen. Wjj waagden het niet, dat
openlijk in twijfel te trekken. We wis
ten trouwens wel, dat je een schip in
aanbouw niet moest bezoeken in de
veronderstelling een keurig aange
veegde en met palmen versierde ex
positieruimte te zullen aantreffen.
Welnu, het is best in orde gekomen
en thans nu het met de „Neptunus"
op een oor na gevild is mogen we
oprechte bewondering koesteren voor
hetgeen de Rijkswerf van de oude
„Heemskerck" heeft weten te maken.
Op een morgen in de vorige week
hebben we met hoofdingenieur De
Jonge een rondwandeling door het ge
hele schip gemaakt, waarbij we vol
doende van de vakbekwaamheid van
ons werfpersoneel werden overtuigd.
Onze tocht door het schip had alles
weg van een afstandsmars-met-hin-
dernissen over vijftien kilometer, met
dit verschil, dat we bf de finish niet
met een medaille werden verrast.
Trap-af trap-op, verblijf-in verblijf-
uit, van het ene waterdichte schot
naar het andere, van hut naar hut.
Van boeg tot hek, van dubbele bo
dem tot het dak van de seinhut heb
ben we onze „Neptunus" bewonderd,
waarbij we het grootste respect heb
ben gekregen voor, de wijze waarop
men de beschikbare ruimte heeft we
ten te benutten. i
Toen wfl de „Neptunus" bezochten,
was een legertje van niet minder dan
zeventig schilders druk bezig, de finis
hing touch aan het logementsschip aan
te brengen. Wij konden toen eens even
zien wat het resultaat is van welover
wogen streken met de kwast. Zonder
overdrijving kan gezegd worden, dat
de „Neptunus" onder een geur van
terpentijn en andere geheimzinnige1
verfbestanddélen bezig was, groot toi
let te maken, Zowel van binnen als
van buiten, want de takboordshuld
werd van een keurige grijze laklaag
voorzien. Bij dat „groot toilet-maken"
werd het dak niet vergeten. Gierende
schaafmachines hebben het bovenste
laagje weggevreten, zodat het boven
dek met recht als nieuw geworden is.
ZES DEKKEN.
Het spreekt vanzelf, dat de
hoofdvorm van het schip dezelfde
is gebleven. Het pantserdek en de
pantsergordel heeft men netjes la
ten zitten en ook in de plaats der
waterdichte schotten is vrijwel
geen verandering gebracht. Alleen
kwam na 't uitslopen der voort
stuwingsorganen zoveel ruimte
vrij, dat het koebrugdek over de
gehele lengte van het schip heen
kon worden doorgetrokken.
In het „ruim", onmiddellijk boven
de dubbele bodem van het schip, wer
den bergplaatsen en nachtverblijven
voor de manschappen ingericht. Daar
boven, dus op het „koebrugdek" (vlak
onder het pantserdek) bevinden zich
werkplaatsen en dagverblijven. In dit
gedeelte van de „Neptunus", dat we
het „sousterrain" zouden kunnen noe
men, is geen enkele patrijspoort zodat
men hier uitsluitend bfl kunstlicht kan
werken. Vrees voor een kelderatmos
feer behoeft evenwel niet te bestaan,
daar de „Neptunus" van een voortref
felijk ventilatiesysteem is voorzien.
De bedorven lucht wördt afgezogen,
terwijl verse verwarmde lucht wordt
aangevoerd.
Op het „tussendek" (dus achter
de patrijspoorten) zijn de hutten
gebouwd voor de commandant,
officieren, onderofficieren en kor
poraals, terwijl zich daar op het
achterschip ook de longroom-
offlcteren bevindt. De inrichting
daarvan verdient alle lof. Z(j is
eenvoudig, maar zeer smaakvol,
terwijl de afwerking de toets van
iedere crltiek kan doorstaan. De
keurige beschildering is geheel in
lichte pasteltinten gehouden, ter
wijl het meubilair van fraai teak
hout werd vervaardigd. De voor
het merendeel twee- en drieper-
soonshutten zijn alle van warm en
koud stromend water voorzien,
terwijl binnenkort ook een radio
aansluiting zal worden aange
bracht.
Het „bovendek", dat men van de
valreep komende betreedt, is voor de
bewoners van de „Neptunus" een heel
belangrijk dek. Hier bevinden zich
namelijk de kombuis en de bottelarij.
Bij het lezen van het woord „kombuis"
moet men niet denken aan een piete
peuterig klein en zwartberookt hokje
waar een geblakerd fornuisje staat te
blozen. De kombuis van de „Neptunus"
kan het best vergeleken worden met
de model-keuken van een groot hotel,
geschikt om van dag tot dag duizend
hongerige magen tevreden te stellen.
Prachtige, met olie gestookte kook-
ketels, met er boven een loopkat om
de zware balen aardappelen en groen
ten te vervoeren, zijn om het hart van
iedere rechtgeaarde kok te stelen.
Van niet minder betekenis zijn de
was- en doucheplaatsen, ook op het
bovendek, waar vele tientallen Jan
tjes tegelijk hun toilet kunnen maken.
De twee wasplaatsen bevinden zich
achter en voor, terwijl de doucheplaats
direct achte.r de „bak'' is aangebracht.
Handige drukkranen zorgen er voor,
dat ze niet teveel water kunnen ver
morsen en dat is maar goed ook,
want aan boord van een schip al
lijkt het ook nog zo veel óp een hotel
kan men nu eenmaal niet klakke
loos zoet water gebruiken. De vloer
van kombuis, was en doucheplaatsen
is geheel betegeld met hardgebakken
stenen, wat het onderhoud zeer ver
gemakkelijkt. De andere vloeren in het
schip bestaan grotendeels uit hout
graniet, dat het in het interieur goed
„doet" en ook eenvoudig schoon te
houden is.
„HET PITRUIM".
De „Neptunus" heeft'ook een „pit-
ruim". Dat is niet het ruim onder in
het schip, waarover we boven schre
ven, en waar de nachtverblijven zich
bevinden, al zou hiervoor het woord
„pitruim" een toepasselijke benaming
zijnHet echte „pitruim" is te vin
den op het tentdek en 'het is de ruimte
waar de aardappelen en groenten wor
den schoongemaakt. Uit dit woord
blijkt al, dat de aardappeltjes keurig
netjes worden „ontoogd", alvorens ze
aan de goede zorgen van de kok wor
den toevertrouwd. Met de groente is
het al niet anders; het schoonmaken
en snijden gaat machinaal, zodat men
niet bevreesd behoeft te zijn, in zijn
vette hap stukjes vingertop te zullen
tegenkomen.
Op hetzelfde dek heeft ook de admi
nistratie van het schip zijn heiligdom.
Ideale werkruimten, waarin alleen de
patrijspoorten de „pennelikkers" er
aan zullen herinneren, dat ze aan
boord van een schip zitten. Men kan
de vraag stellen, waarom deze pa
trijspoorten niet door „gewone" ramen
WERFSPORT
In ons nummer van Woensdag kwa
men onder bovenstaand kopje enkele
zwem-mededelingen voor. Onze zwem-
medewerker vertelde iets over een op
handen zijnd contact tussen de Werf-
sportvereniging en de Bruinvissen,
waarbij hij de vraag opwierp of het
niet wenselijk was, dat de Werfsport-
vereniging zich aansloot bij 'n officiële
organisatie. In zijn enthousiasme ging
hij daarbij zo ver, om zelfs te gaan
spreken over de „diverse landelijke or
ganisaties op sportgebied". Het is ech
ter geenszins zijn bedoeling geweest
om zich met deze opmerking buiten het
zwembassin te begeven, en suggesties
te lanceren in de richting van het
bruine monster, de ping-pongbal, of
welke tak van sport dan ook. Hij zou
zich daarmede wel een tikje „buiten
spel" geplaatst hebben. Wij blijven van
mening dat voor het beoefenen van al
deze takken van sport reeds voldoende
gevestigde verenigingen in onze stad
aanwezig zijn.
Reeds meermalen hebben wij doen
uitkomen, tegen iedere versnippering
op sportgebied te zijn. Een ieder, die
aan wedstrijdsport wil doen, kan
zich aansluiten bij één der plaatselijke
clubs, waar men zich onder deskundige
leiding verder kan bekwamen.
Voor de afdeling zwemmen van de
Werfsportvereniging willen wij in de
geest van hetgeen onze zwemmedewer-
ker beoogt, een uitzondering maken,
omdat eerstens de Rijkswerf in het be
zit is van een uitstekend geoutilleerd
zwembad, en ten tweede gezien de
tcename van het aantal bij zwemver
enigingen aangesloten zwemmers de
Zwemclub van de 'Werfsportvereniging
wel bestaansrecht heeft
zijn vervangen. In de eerste plaats
om het uiterlijk van het schip geen
geweld aan te doen, en in de tweede
plaats uit zuinigheidsoverwegingen.
Op het seindek vinden we de droog-
kamer, de fan-kamer en de seinhut.
Langs een steil ijzeren trapje kunnen
we nog een étage hoger en komen
dan op de plaats waar straks de sa-
luutbatterjj zal worden opgesteld. Op
dit kleine dek, dat we dus het „saluut-
dek" zouden kunnen noemen een
officiële naam heeft het niet staan
de belde voorraadtanks voor zout- en
zoetwater, die min of meer beschouwd
kunnen worden als de watertoren van
het schip. Door de aanwezigheid van
deze tanks wordt de druk in alle lei
dingen op peil gehouden.
Wie zin heeft om het wolkendek nog
dichter te benaderen, kan zijn hart op
halen door in de grote mast te klau
teren, die er ook om overwegend
aesthetische redenen (en o.a. ook voor
het aanbrengen van eventuele pavoi-
seerlijnen) is neergezet. De schoor
steen staat er niet alleen „voor het
mooi", omdat de „Neptunus" hierdoor
als het ware ademhaalt. De aan- en
afvoerleidingen voor verwarming en
kombuis monden in deze robuuste
schoorsteen uit.
MAXI3IAAL 819 MAN.
Er zou over dit prachtige loge
mentsschip, waarop maximaal 819
man onderdak kunnen vinden (49
officieren, 90 onderofficieren, 576
manschappen in kooien en 104
manschappen in hangmatten) nog
veel meer te vertellen zijn. Over
de ophanging van de kooien, over
de verwarmingsinstallatie, over de
noodverlichting, de ziekenboeg,
de toiletten, de bibliotheek, de
pantry, het kommaliewant en
de scheepsklok, een zware bron
zen bel, die (naar ons onder voor
behoud werd meegedeeld) als
noodklok gehangen heeft in de
toren van de R.K. kerk aan de
Kerkgracht.
Morgenochtend gaat de „Neptunus"
de werf af, om met de neus naar bui
ten ligplaats te krijgen even ten Zui
den van het Koninklijk Instituut.
Twee uithouders van dertien meter
zullen er voor zorgen, dat de „Nep
tunus" op vijf meter van de steiger
blijft. Het loont de moeite, om eens
langs de haven te lopen en te trach
ten de oude „Heemskerck", voor de
geest te halen. Men moet dan het
wateroppervlak anderhalve meter
hoger denken, want door de verbou
wing is de waterverplaatsing vermin
derd van 5000 ton tot 3200 ton. Daar
door is de arrogante voorsteven beter
zichtbaar geworden en daardoor ook
is een brede strook van de pantser
gordel boven water gekomen.
Ook zal het aardig zijn, om eens
de oude met de nieuwe „Heemskerck"
te t vergelijken. „Het oudje doet het
nog best," zult u ongetwijfeld zeggen,
al is dat oudje nu overgestapt in een
heel andere branche. Dat ze deze be
langrijke stap belangrijk 'èn voor de
Koninklijke Marine èn voor Den Hel
der heeft kunnen maken, is te dan
ken aan de werkers van 's Rijks ma
rinewerf, die sinds kort weer met ere
het Rijkswapen boven de hoofdpoort
draagt.
Ook UW baard vliegt eraf!
N.V. PHILIPS* VERKOOP - MAATSCHAPPIJ
VOOR NEDERLAND-EINDHOVEN
Woensdagavond bij de laatste ont
moeting tussen de Adelborsten-zwem
vereniging „De Zwaardvis" en de Z. en
P.C. „De Helderse Bruinvissen", bewe
zen de Jonkers hun suprematie. Nadat
het eerste deel zwemmen was ver-
zwommen was de stand gelijk: 1515.
De beide polo-wedstrijden waren winst
punten voor de Bruinvissen, maar de
estafette-wedstrijden van déze laatste
avond gaven de Adelborsten de over
winning. De eindstand luidt:
A.Z.V. „De Zwaardvis" 52 punten;
Z. en P.C. „De Helderse Bruinvissen"
42 punten.
Tegen de Adelborsten Rab, Roele en
De Winter, die voor de 3 x 40 m wissel-
slag-estafette 1 min. 21.4 sec. nodig had
den konden J. PlOoy, P. Gode en H.
Wildenberg niet op (1 min. 26.8). Voor
al Piet Gode's schoolslag viel op.
Adriaansen, Kusters en v. d. Schraaf
wonnen in 1 min. 23.2 sec. van de
Bruinvissen Esbach, Van Drimmelen en
F. de Rochemont (1 min. 26.8, dus als de
andere ploeg).
De 4 x 80 m borstcrawl estafette gaf
het volgende resultaat:
1. Adelborsten (C. v. d. Hoeven, De
Bruine, Quak en Rab), 3 min. 50,9 sec.;
2. Adelborsten (De Winter, Loke, Ho-
bóken en v. d. Schraaf) 3 min. 55.6 sec.;
3. Bruinvissen (J. Baarda, v. d. Water,
Gode en de Rochemont) 4 min. 9 sec.;
4. Bruinvissen (Wildenberg, J. Leder, L.
Davidse en P. Plooy) 4 min. 17.6 sec.
Onder de aanwezigen merkten wij
o.m. op de commandant van het Insti
tuut en enkele leden van de Sportraad.
Na afloop heeft Jonker Gonggrijp,
president van de senaat van het Adel
borsten Corps, dé wisselbeker uitge
reikt, daarbij de hoop uitsprekend, dat
deze dualmeet nog vele jaren in de
zelfde aangename atmosfeer als 1948 zal
kunnen worden gehouden.
Woensdagavond gaf de afd. Den
Helder van de Nat. Chr. Geh. Onth.
Vereniging voor een grote schare be
langstellenden een propaganda-film-
avond. Nadat de bijeenkomst op de
gebruikelijke wijze was geopend, sprak
de voorzitter, de heer C. J. Bijlsma,
een kort welkomstwoord, waarin hij
het doel der vereniging uiteenzette en
de hoop uitsprak, dat velen zich ge
drongen zouden gevoelen om met hen
de heersende drinkgewoonten te be
strijden.
Hierop werd een aanvang gemaakt
met het filmprogramma, dat behalve
enige goede bijfilms de hoofdfilm
Nelly" bevatte. een film met een
propagandistische strekking, eindigen
de in een pleidooi voor de bereiding
van de druif tot zoete most. Hoewel
in deze film het drankleed niet al te
sterk naar voren trad, zal ze door
haar goede filmische kwaliteiten een
goede indruk hebben achtergelaten.
In de pauze hield de heer D. v. Veen
propagandist der vereniging, een toe
spraak. Hierin wees hij er op, dat aan
de hand van bijbelteksten de noodza
kelijkheid van de geheelonthouding
niet wordt aangetoond, maar dat deze
wel overeenkomt met de geest, die
uit de bijbel spreekt. Spr. ging, aan de
hand van het Onze Vader hierop na
der in om te besluiten met een op
wekking om als Christen mede de
schouders onder dit mooie werk te
zetten. Van de gelegenheid om zich
als lid van de afd. Den Helder op te
geven, werd door een vijftal bezoekers
gebruik gemaakt. Het was alzo een
voor de drankbestrijders geslaagde
avond.
Aagtekerk, R'damSydney, 11-2 te
Haifa; Alcyone, 11-2 van Monrovia n
Freetown; Aldabi, R'damRio de Ja-
neiro, 11-2 180 mijl z.w. van Bahia;
Alhena, 11-2 van Teneriffe (Buenos
AiresR'dam); Bali, 11-2 van Penang
naar Singapore; Bloemfontein, 11-2 v.
Durban naar East Londen; Cistula,
11-2 van Abadan naar Singapoi*e; Con-
gostroom, W.-AfrikaA'dam, 11-2 te
Le Havre; Delftdijk, VancouverRot
terdam, 10-2 van Seattle; Duivendijk
RotterdamVancouver, 9-2 te San
Francisco; Kamerlingh Onnes, 10-2 v.
Batavia naar Rotterdam; Leuvekerk,
A'damPerzische Golf, pass. 11-2 Gi
braltar; Linge, 11-2 van Huelva naar
Nederland; Modjokerto, R'damBata
via, 11-2 21 uur van Marseille; Nw.-
Holland, A'damJava, 11-2 in Suez
kanaal; Oranje, 11-2 van Singapore n.
Colombo, alwaar 14-2 verw.; Tabinta
11-2 van Sabang naar Padang; Water
man. R'damBatavia, pass 11-2 17 u.
Point de Galle; Westland, A'damRio
de Janeiro, pass. 11-2 St. Paulsrock.
Alderamin, AntwerpenPerzische
Golf, 12 F-br. van Port Said; Ceronia,
11-2 van Curaeao naar Rio de Janeiro;
Grqete Beer, A'damBatavia, pass.
12-2 Kaap Guardafui; Helder, 11-2 van
Liverpool naar Antwerpen; Hugo de
Groot, New YorkNederland, 9-2 te
Baltimore; Jaarstroom, 11-2 van Da
kar naar Amsterdam; Laurenskerk,
R'damCalcutta, 11-2 te Genua; Loe
nerkerk, RotterdamCalcutta, pass.
11-2 Perim; Merwede, 11-2 van San
Francisco naar Montevideo; Modjoker
to, R'damBatavia, 12-2 te Genua;
Rossem, W.-IndiëA'dam. pass. 11-2
Ouessant; Sinkep, A'damJava, 12-2
te Lissabon; Sumatra. Java-New York,
pass. 12-2 Gibraltar; Tiba, Montevideo
Rotterdam. pass. 11-2 Kaap Frio;
Veendam; 10-2 van Bermuda te New
York.
„Ze zouden allemaal zo graag anders willen, maar ze kunnen niet",
zegt het zieke jongetje Johan over de paria's die hem gastvrij in hun
midden hebben opgenomen. Hij zegt dat tegen de strenge Commissaris*
van Politie Ferrière, die vooralsnog zich tot taak heeft gesteld, de be
drijvers van overtredingen op te sporen en te bestraffen.
Wij kunnen zeggen, dat om deze uitspraak van „De kleine Apostel"
het hele stuk „De kleine Apostel" van A. W. G. van'Riemsdijk draait.
De schrijver wil even de aandacht vragen voor de verschoppelingen
en vertrapten, dié leven aan de zelfkant der beschaving, die door deze
beschaving worden uitgestoten. HU is van mening, dat degenen die op
een hogere sport van de culturele en maatschappelijke ladder Staan
(of denken te staan) deze paria's een vriendschappelijke hand moeten
reiken om hen uit het slijk te trekken, en zodoende menige misdaad te
voorkomen.
Van Riemsdijk heeft deze gedachte
op overtuigende wijze willen uitdra
gen, en hij is daarin voor een groot
deel geslaagd, al heeft hij zich te veel
laten leiden door de intentie, een
„volksstuk" te moeten schrijven. Wan
neer „De kleine Apostel" wordt ge
speeld met de bezieling, die door de
schrijver wordt gewenst, en met uit
buiting van alle effecten, dan nadert
het bedenkelijk de veelvuldig gemale-
cijpe draken-categorie.
SPEL
TAVENU heeft deze volledige be-
zieling Woensdagavond niet aan de
dag gelegd, en evenmin werd gretig
gebruik gemaakt van de vele moge-
l:.jkheden om de toeschouwers tot tra
nen toe te bewegen, en dat is beide mis
schien maar gelukkig ook, al pleit het
op zichzelf niet voor TAVENU's presta-
tjf. Inderdaad was de spanning in het
stuk minder dan zij had moeten en kun
nen zijn, en dan de spelers (een enkele
uitzondering daargelaten) ons door hun
incidentele optreden wilden suggere
ren. Hiermede benaderen wij het eni
ge punt van critiek, dat wij op deze
tweede TAVENU-uitvoering in dit sei
zoen hebben: de uitbeelding der ka
rakters hoeveel waardering wij
daarvoor overigens ook hebben was
niet altijd even suggestief. Het geëxal
teerde en affectieve in het optreden
der paupers kwam niet steeds vol
doende tot uiting.
SPELERS
Mevr. Schellinger-Pasman creëerde
een juffrouw Schat? houdster van een
vclkslogement, die nog niet „volks",
niet „ordinair" genoeg was. Haar uit
spraak en emotionaliteit, hoe goed vol
gehouden ook, waren nog te geculti
veerd. Mej. Judith Klaver vervulde
de rol van het opgeschoten school
meisje Truida, en zij deed dat ge
zien het leeftijdsprobleem voortref
felijk. Mej Hanna Brizee als Koos de
monstreerde van alle spelers de groot
ste „geladenheid; zij legde in haar rol
een constante spanning, die wij misten
in het spel van mej. Willy Reekers
als Francisca. Deze was in haar op
treden soms te vluchtig, terwijl zij
toch in de kaarlegscène een grotere
begaafdheid toonde. De heer C. R.
Fieterse als Houtpoot was met de heer
J Peerdeman als Horlogemaker van
de heren het best op dreef; zij kweten
zich beide uitstekend van hun taak,
ook weer met een keurig volgehouden
dictie. De heer C. Pieterse als Een-
arm bevredigde ons een tikje minder;
hij kwam nimmer volkomen „los". De
heer J. Verhage speelde een zeer aan
vaardbare politieman, al was hij in
de scène van zijn bekering tot vriend
der paria's niet geheel overtuigend.
De heer D. Prins had als agent van
politie een kleine bijrol, die door hem
behoorlijk werd gespeeld.
We besluiten met mej. Gré
Ruig, die de rol van Johan, de
Kleine Apostel, te vervullen had.
Zij heeft worstelend met een
overeenkomstige moeilijkheid als
mej. Klaver een bewonderens
waardige prestatie geleverd. Zij
had deze rol naar onze mening
niet beter kunnen vertolken, en
mag zeker de draagster van het
stuk worden genoemd.
WAARDERING
Tot zover de kleine aanmerkingen,
die wij op het geleverde spel menen
te moeten maken. Voor het overige
beeft de eerste avond (de tweede
woonden wij niet bij) een zeer goede
indruk bij ons achtergelaten. De rol-
kennis van alle spelers viel zeer te
loven, evenals de aankleding van het
toneel. De milieutekening werd hier
door prachtig geaccentueerd. Ook de
grime (die ditmaal de heer Polman
voor zijn rekening had genomen) was
uitstekend verzorgd. Het geheel ver
liep vlot en werd door de aanwezigen
in hoge mate geapprecieerd.
Dat laatste moet vooral voor
TAVENU een hele geruststelling ge
weest zUn, daar noch de werkende
leden, noch de donateurs vertrouwd
zijn met het milieu dat In „De klei
ne Apostel" wordt geschetst. Wan
neer we dit in aanmerking nemen,
dan heeft onze Helderse toneelver
eniging onder de regie van de heer
J. Ekkers een prestatie geieverd,
die alleszins aan onze verwachtingen
die zeker niet bescheiden waren
beantwoord. Met de opvoering
van dit zware stuk heeft TA
VENU aan zUn donateurs niet al
leen een avond van goede ontspan
ning geboden, maar hen bovendi
een ogenblik laten stilstaan b0 de
fhentaliteit van mensen die over het
algemeen buiten hun gezichtskring
en dus buiten hun belangstelling
leven. Blijkens de reactie van
sommige aanwezigen, die lachten
wanneer daarvoor geen enkele aan
leiding bestond, was dat niet over
bodig ook.
Tfcnslotte kunnen wij mededelen, dat
ook degenen die nog niet tot de TA-
VENU-donateurs behoren, in de gele
genheid worden gesteld „De kleine
Apostel" te gaan zien. Op Woensdag
25 Februari a.s. hoopt namelijk TA
VENU een extra-uitvoering, eveneens
in Casino, te geven. Gezien het feit,
c'at het toneelminnend publiek in Den
Helder niet bepaald te kust en te
keur kan gaan, verwachten wij voor
deze derde opvoering een grote be
langstelling.
Een algemene ledenvergadering van
da Bedrijfsvereniging „Koegras—Cal-
lantsoog" en de Bond van Oud-leerlin
gen te Julianadorp in het café „Prins
Hendrik" van C. A. Rol. Het woord is
aan J, Henderikse, hoofd van de Lagere
Landbouwschool alhier, over het on
derwerp „Chemische onkruidbestrij
ding". Spr. begint met een uiteenzet
ting over onze cultuurplanten die nogal
gevoelig zijn voor één en ander, terwijl
de verschillende onkruidgewassen zich
ncgal tamelijk goed thuis gevoelen op
onje gronden en voor sterke uitbrei
ding vatbaar zijn. Zo noemt spr. ver
schillende onkruiden op, die enige dui
zenden zaadjes kunnen voortplanten,
zoals stekelzaad en nog enkele andere
soorten, die door middel van de wind
ver weg waaien. Tere planten als bie
ten enz. kunnen grote schade onder
vinden door deze onkruiden en er zal
flink geharkt moeten worden om het
onkruid de baas te kunnen blijven.
Komt men in moeilijkheden, dan zou
de boer de chemische middelen kunnen
gebruiken, doch spr. verkiest de mecha
nische bestrijding boven de eerst
genoemde. Behalve de oude middelen
tct bestrijding van onkruiden, zoals
kalkstikstof, gemalen kainiet e.a., be
staat er een groep chloraten-houdend»
middelen en de d.n.c. preparaten. Het
kan In poedervorm worden toegediend,
zodat zij van de granen, die stijl op
groeien afvallen en blijven liggen op da
onkruidplanten, die spoedig verwelken
en dood gaan. Ook de kainiet, waarin
vergiftig chloor zit, werkt voor 't on
kruid nadelig. Hiervan moet men 4 k
600 kg per ha gebruiken. Korenbloemen
moeten echter met 1200 kg per ha be
streden worden wil het resultaat heb
ben, doch dan geeft men te veel chloor
voor de granen die er van gaan lijden.
Het beste is te strooien wanneer het
onkruid 2 a 3 blaadjes krijgt. Kalkstik
stof wordt nogal gebruikt op bieten, 14
drgen na de uitzaai van bieten, die
tevens dan nog .voordeel hebben van
een gedeelte der meststof. Roodbeen,
klrproos, korenbloemen en melden ge
ven hier echter weinig om. Ijzervitriool
(verioolsulfaat) geeft goed voor mos en
weiland. D.N.C.-middelen (nieuwe)
waarmee in 1947 vele proeven zjjn ge
nomen in Wageningen, welke op win
tergranen goed voldeden, worden nu
gebruikt door vroeg te sproeien. Zo
mergranen moeten pl.m. 6 cm boven de
grond staan. Spr. noemt verschillende
adressen waar deze middelen te ver
krijgen zijn.
Sproeit men bij droog weer,
en komt er spoedig regen, dan is het
toch bestrijdend. Voor het vlas Is 't niet
aan te bevelen. Sinax W. is toegepast
hetwelk alle een-jarige planten deed
verbranden, doch vlas dat gekneusd
werd door 't lopen of rijden ging radi
caal dood. Ook voor erwten bestaat
hiermede groot gevaar, evenals bieten.
Op grasland zijn nog nieuwe middelen
gebruikt de z.g.n. twee-viermiddelen.
Er wordt sterk aangeraden om er stik
stof achteraan te strooien, om het gras
flink aan 't groeien te krijgen. Juli en
Aug. zijn door de hogere temperaturen
het beste om de middelen aan te wen
den. Komt er op dit toegepaste middel
direct grote regenval, dan zijn de re
sultaten niet groot meer. Na de pauze
werden nog enkele vragen gesteld.
BUURTVERENIGING
„HET KLEINE DORPJE".
Bovengenoemde vereniging hield hare
jaarvergadering in het café „Prins Hen
drik" van G. A. Rol. Er waren 31 le
den aanwezig. De voorzitter I. J. Gaa-
keer Pz. heette namens het bestuur al
len welkom. De secretaris, ds, J. P.
Salm, leest vervolgens het jaarverslag
1947. Het aantal leden bedraagt thans
82. De kascommissie deelde mede, de
boeken en bescheiden accoord te heb
ben bevonden. De ontvangsten bedroe
gen f 690.85, de uitgaven f 253.50, zodat
er een voordelig saldo van f 437.35 in
kas was per 1 Jan. 1948.
Bij de bestuursverkiezing waren
aftredend en herkiesbaar mevr. Kos
terGreeuw en ds. J. P. Salm. Er gaat
een stem op om beiden bij acclamatie
te herkiezen. Met 29 en 28 stemmen
werden de aftredenden herkozen en
aanvaardden hunne benoemingen. Als
lid van de kascommissie was aftredend
D. Purmer en niet herkiesbaar. In zijn
plaats werd gekozen K. Zon.
Na de pauze werden de plannen voor
dit en het zomerseizoen besproken en
al kon men nog niet definitief alles
vastleggen, toch was het resultaat be
vredigend te noemen. Nog deze maand
zal een gezellige avond worden geor
ganiseerd, waarbij een zustervereniging
uit Den Helder hare medewerking zal
verlenen, benevens diverse plaatsge
noten.
Bij de rondvraag kwamen nog een
paar interne aangelegenheden naar vo
ren, waarna sluiting volgde.
VISSERIJ
URK, 10 Febr.: Door 46 vaartuigen
werden heden aangevoerd: 3016 pond
snoekbaars 6771 cent en 1031 pond
voorn en rode baars 1422 cent; alles
per pond.
Vraag aan de Helderse jongeren!
Kort geleden vroeg ik je mening
over de kwestie of de jeugd in nood
was en zo ja. welke nood. Ik ontving
diverse reacties. Maar er vergaten er
ook heel wat mij hun mening te zeg
gen. Toch wil ik die alsnog graag ho
ren. Het kan nog! Ook jouw oordeel
is van belang en komt ter sprake in
de jeugddienst in de Lutherse kerk
(Weezenstraat) op a.s. Zondagavond,
half 8. Schrijf daarom nog, voor het te
laat is.
J. K. SCHENDELAAR
H. Treubstraat 50 Den Helder.
