„!k ben Seyss Inquart niet"
GEEN NERVEUZE STEMMING
IN BERLIJN
„Verlaat Jeruzalem"
Plan-Marshall
Maandag in werking
Zaterdag 3 April 1948 VERENIGDE NOORD-HOLLANDSE DAGBLADEN 70ste Jaargang No. 7777
Dagblad voor Den Helder, Koegras, I exeL, Wieringen en Anna Paulowna
Rauter op tweede zittingsdag
Nog meer belangstelling
dan Donderdag
WEERBERICHT fl
Dodelijk spoorwegongeval
bij Hoogkarspel
A.V.R. O,-directeur
aanvaardbaar
VETO VAN TRUMAN
HAD GEEN SUCCES
De fraude bij de P R.A C,
te Utrecht
„Lenterqanoeuvres"
der Russen
Advies aan Britse burgers:
QOEDEREN REEDS NAAR
DE HAVENS
Nieuwe Nederlandse
lening in de V.S.
Anthony van Kampen
naar Indonesië
J
Zwendel in
levensmiddelenbonnen
Italië
op de tweesprong
BUREAU:
Koningstraat 7880
Den Helder
Telefoon 2345
Postgironummer *49041
Directeur: J. Bijlsma
Wrnd. Hoofdred. J. Broersen
Rayonred. C. A. Dekkers
COURANT
TARIEVEN:
Advertenties: 16 ct per mm
Familieberichten 20 cent per
mm. - Kleine advertenties
l„Juttertjes") tot 15 woorden
1.elk woord meer 5 ct.
Abonnementen:
per kwartaal 3.75.
Gistermorgen was de publieke be
langstelling voor het proces-Rauter
tiog groter dan Donderdag, hetgeen
zich o.a. manifesteerde in een nog
langere en bredere r\j wachtende
mensen voor de zij-ingang van het
Bijzondere Gerechtshof.
Begonnen werd met het zevende
punt van de tenlastelegging, waarin
Rauter systematische repressaille-
maatregelen verweten worden.
De president las een passage voor
uit het landoorlogsreglement waarin
gezegd wordt, dat de gehele bevolking
zich móet hebben schuldig gemaakt
aan daden gericht tegen de bezettings
macht, om\ collectieve geldboeten te
kunnen opleggen.
De president vroeg of Rauter zich
bij de uitvoering van Seyss Inquart's
verordeningen aan dit punt van het
landoorlogreglement gehouden had.
Rauter antwoordde daarop: „Ik ben
Seyss Inquart niet" en verklaarde dan,
dat van de Duitse bezettingsmacht niet
verlangd kon worden, dat zij zich aan
het-internationale recht hield, terwijl
de Nederlandse regering in Londen
voortdurend onrust stookte onder de
Nederlandse bevolking, die zich op
haar beurt ook niet hield aan het in
ternationale recht, omdat gehoorzaam
heid geweigerd werd aan, wat ver
dachte noemde, het wettige Duitse
gezag.
RAUTER WOEDEND.
Dan werden, ondanks het protest vah
de procureur-fiscaal, op verzoek van
verdachte en zijn verdediger, de capitu
latie-voorwaarden, die generaal Winkel
man in 1940 ondertekend had, ter spra
ke gebracht.
Toen de president vroeg, waarom
Rauter hierop stond, vertelde verdachte,
dat uit deze artikelen volgde, dat in
gevolge de besluiten van de Haagse
conventie van 1907 de Nederlandse be
volking aan de Duitse bezettingsmacht
had te gehoorzamen, als zijnde het wet
tige gezag, ook de ambtenaren. „Maar
wat gebeurde er nu?" riep Rauter uit.
„De regering De Geer ging accoord met
deze consequenties van de capitulatie,
doch onder invloed van de Britten moest
De Geer aftreden en kwam de rege-
ring-Gerbrandy aan het bewind". Woe
dend riep Rauter, dat de regering-Ger-
brandy met hem in de beklaagdenbank
had moeten zitten.
De president verzocht hem zijn
zaak op een behoorlijke manier te
verdedigen en geen anderen zwart te
maken.
Rauter verklaarde verder het te be
treuren, dat geen vertegenwoordigers
vah neütrale landen deel uitmaken van
het Hof, niet, omdat hij, zoals hij zei-
de, de betrouwbaarheid van het Hof in
twijfel trok, maar om het Hof op plan
van een Internationaal Gerechtshof te
brengen.
De verschillende represaillemaatrege
len, die achtereenvolgens ter sprake ge
bracht worden, zijn, naar de mening van
verdachte, terecht genomen en niet in
strijd met het internationale recht.
ONBESCHAAMDE CRITIEK.
Ook de naam van H. M. de Ko
ningin kwam ter sprake. De presi
dent vertelde aan verdachte, dat de
Nederlandse bevolking het de Duit
sers altijd zeer kwalijk had geno
men, dat door de bezettingsmacht
geageerd werd tegen het huis Oran
je. Verdachte antwoordde hierop,
dat de Koningin door naar Engeland
te vertrekken en zich aan te slui
ten bij de Nederlandse regering in
Londen, een houding had aangeno
men, die niet in overeenstemming
was met het internationale recht.
Repressailles wegens aanslagen op
NSB-ers achtte verdachte geoorloofd.
De president vroeg hem toen, of hij
NSB-ers als „handlangers" beschouwde.
Rauter weifelde even met antwoorden,
maar antwoordde tenslotte ontkennend.
„Dan zal het Hof uitmaken, of u het
recht had voor een aanslag op hen
represailles te nemen" zei de presi
dent.
Rauter verzocht het Hof begrip te
hebben voor de positie van de Duitse
„Sicherheitspolizei" in de bezettingstijd.
Hij had er steeds op gestaan, dat ille
gale strijders, die hij als mens hoog
achtte, maar als Duits generaal als par-
tisanen moest beschouwen, voor een
gerechtshof gedaagd werden en niet
zonder meer veroordeeld werden.
Op de Vraag van d« president, wie de
beslissing nam bij het executeren van
onschuldige mensen als vergeldings
maatregelen, antwoordde verdachte,
dat hiertoe door Seyss-Inquart, Chris-
tiansen en hem zelf besloten was. De
uitvoering van dergelijke bevelen be
rustte geheel bij hem.
DE SILBERTANNE-MOORDEN.
OVERTUIGD VAN ZIJN
ONSCHULD
Rauter, zo vernamen wij van zijn
bewakers, gebruikt de 'middagpauzen
om zich verdei voor te bereiden op
zijn verdediging.
Hij spreekt doorlopend over het in
ternationale recht en hij vestigt de
indruk, zo werd ons verteld, dat hij
er voor zich zelf van overtuigd is,
dat hij vrijgesproken zou worden als
hij voor een internationaal hof vol
gens het internationale recht berecht
zou worden.
De middagzitting ving aan met de
behandeling van de z.g. „Silbertan-
ne"-moorden.
Ten tijde van deze moorden kwam
ook een bevel van de „Führer" uit
■Berlijn, dat de gehele rechtspraak in
het Westen ophief.
Ingevolge deze order werden er
geen processen meer gevoerd, maar
konden de Duitse politie en de weer
macht op de plaats zelf het vonnis
ten uitvoer brengen.
Rauter gaf toe deze bevoegdheid
ook aan de landwacht gegeven te
hebben, echter met deze beperking,
dat zij alleen pochten optreden wan
neer aangehouden verzetslieden van
wapens gebruik maakten.
Toen hij verdachte weer een vraag
stelde en Rauter er weer om heen
draaide werd de president voor de
eerste maal tijdens dit proces fel en
verweet hij verdachte, dat hij steeds
maar om de zaak Keen draaide, wel
vijftig maal verzekerd had, dat hij
officier was, maar nooit een recht
streeks antwoord gaf.
Voor de eerste maal gaf Rauter,
enigszins beduusd door dit gezegde
een éénlettergrepig antwoord.
Aan de hand van talrijke schrifte
lijke getuigenverklaringen gaf de pre
sident vervolgens een overzicht van
de terreur, die na de uitvaardiging van
het Führerbevel in Nederland door de
Sicherheitspolizei bedreven werd.
De president vroeg verdachte of hij
zulke dingen ook als represaillemaat
regelen beschouwde. Met de handen
in de zij vertelde Rauter dat de term
„op de vlucht neergeschoten" aanvan
kelijk de. benaming voor een silber-
tanne-moord was. Eerst later werd de
ze laatste benaming ingevoerd. De
naam silbertanne zou heel toevallig
ontstaan zijn en wel toen Rauter een
lijst met z.g. „toteskandidaten" voor
gelegd werd, waaruit hij^ enkelen moest
aanwijzen, die als repressaille „ver
moord zouden worden". Hij schijnt
toen een denneboompje op de stukken
getekend te hebben waardoor toen in
het vervolg de naam „silbertanne"
voor dergelijke acties gekozen werd.
Na een langdurige woordenstrijd tus
sen president en verdachte gaf verd.
toe, dat hij bevel gegeven had tot de
executies in Haarlem, Soest en Am
sterdam, die hij repressieve maatrege
len noemde.
DE LAST DER DOD^J
Het scheen, dat bU het langer wor
den van de lijst met door de Duit
sers vermoorde Nederlanders, Rau-
ter's agressieve houding en felheid
ineenschr mpelden. Hij zat stil in
de beklaagdenbank en luisterde
naar de president of speelde met
zijn bril. Ook sprong hij niet meer
op wanneer een belastende verkla
ring werd voorgelezen.
Toen de president hem vroeg of der
gelijke handelingen in overeenstem
ming waren met het volkenrecht, trok
Rauter een vergelijking met de ge
beurtenissen in Palestina. Hij» verge
leek de Engelsen met de Duitsers tij
dens de bezetting en beweerde, dat de
Engelse autoriteiten in Palestina ook
acties uitvoerden, die overeenkwamen
met de Duitse silbertannemoorden.
Weersverwachting, geldig tot he
denavond:
BUIEN.
Tijdelijk stormachtige wind tusseh
Zuid en West. Zwaar bewolkt met
regen- of hagelbuien en enkele
verspreide opklaringen. Weinig
verandering van temperatuur
Gistermiddag, even na half drie, is
de 39-jarige lijn werker M. Grent uit
Venhuizen, die in de gemeente Hoog
karspel bezig was een voorsein te
smeren, door de locomotief van een
extra-goederentrein gegrepen en op
slag gedood.
Het slachtoffer heeft waarschijnlijk
door de sterke Westenwind de trein,
die van het station Hoogkarspel kwam
in de richting van Hoorn, niet gehoord.
De AVRO bericht ons, dat de mi
nister van Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen in aansluiting op zijn be
schikking van 15 September 1947 heeft
bepaald, dat de heer W. Vogt, direc
teur van de AVRO, als leidend func
tionaris in het radiobestel*zal kunnen
worden aanvaard. De minister nam
deze beslissing op grond van de uit
spraak van de commissie-Drost, nadat
de procureur-fiscaal bij het Bijzonder
Gerechtshof te Amsterdam de heer
Vogt onvoorwaardelijk buiten vervol
ging had gesteld.
RAUTER VOOR ZIJN NEDERLANDSE RECHTERS
De verbalisanten werd gevraagd, hoe
veel silbertanne-moorden hier in Ne
derland bedreven waren. Het aantal 27,
dat door hen genoemd werd, verbeter
de Rauter. Hij gaf 40 gevallen op.
Een incident, dat in de zaal de no
dige beroering veroorzaakte ontstond,
toen de president verdachte vroeg, of
hij er nog op stond, dat er getuigen
decharge opgeroepen werden.
Rauter wilde een verklaring van dr.
Hertel voorgelezen hebben, de leiders
der Aussendienststelle der S. D. als
getuigen horen in verband met de arres
taties van familieleden van ondergedo
ken politieambtenaren en verzetlieden
en Schreieder als getuige in verband
met beraamde aanslagen op NSB-ers.
De president gaf gevolg aan zijn
eerste verzoek en liet de griffier' de
uitvoerige verklaring van dr. Hertel
voorlezen, waarin Rauter als een streng
maar |trikt rechtvaardig militair werd
uitgebeeld. Verder werd daarin o.m.
verteld, dat Rauter tegenover Hitier
verklaard zou hebben dat de plunde
ring van Arnhem een schandvlek op
„Duitsland's eer" was. De president
meende dat de kwestie van de onder
gedoken politieambtenaren „mit pi
stolen" voegde Rauter er haastig aan
toe geen opheldering meer behoefde,
maar hij liet Schreieder naar voren
komen om op enkele vragen van ver
dachte te antwoorden. Deze vragen
hadden betrekking op een radiobood
schap van Londen, waarin, volgens
Schreieder, aan de .„ondergrondse" in
Nederland opdracht werd gegeven 14
vooraanstaande NSB-ers' uit de weg te
ruimen. In diezelfde uitzending werd
ook een zending wapens toegezegd, die
inderdaad ook is gekomen.
Na Sehreieder's verklaring besloot
de president de zitting tot hedenoch
tend 10 uur te verdagen. Dan zullen
de procureur-fiscaal mr. J. Zaayer en
de verdediger mr. K. van Rijckevorsel
aan het woord komen, terwijl ftauter
zelf in de gelegenheid zal worden ge
steld een verklaring van zijn daden te
geven.
President Truman heeft zijn veto
uitgesproken over een wetsontwerp,
dat de belasting in de V. S. met 4,8
milliard dollar zou hebben verlaagd.
Truman verklaarde, dat het wetsont
werp „niet verenigbaar was met de
eisen van de critieke internationale
toestand".
Het ontwerp is door beide huizen
van het Congres goedgekeurd. Wan
neer de wet van kracht zou worden,
zou de staatsschuld niet kunnen wor
den verminderd, aldus Truman. Bo
vendien zou het gevaar van verdere
inflatie gaan dreigen. De belastingver
laging, zoals in het wetsontwerp voor
zien, was onbillijk en ontijdig.
Zoals verwacht werd, heeft het Huis
van Afgevaardigden het veto met 311
tegen 88 stemmen overstemd, terwijl
ook de Senaat met een ipeerderheid
van twee derden (7710) het veto
overstemt. Hiermede is het ontwerp
toch wet geworden.
In verband met de knoeierijen bij
do P.R.A.C. te Utrecht is nog een
üiachtoffer, de Kruidenier B. uit De
Bilt, gearresteerd. Hij had ten vrij
aanzienlijk bedrag betaald en was
daarmee van een „zwaar-" een dicht
geval" geworden.
De garagehouder uit Den Dolder,
die Woensdagavond eveneens gear
resteerd was, is op vrije voeten ge
steld.
MINISTER NEHER TERUG NAAR
BATAVIA
Naar wij vernemen zal de heer L.
Neher, gedelegeerde van het opperbe
stuur in Indonesië, hoogst waarschijn
lijk Zondag a.s. wederom de terugreis
naar Batavia aanvaarden.
De Berlijuers tonen zich veel minder
opgewonden over de gebeurtenissen
in verband met de verkeersbeperkin-
gen dan velen in het buitenland, on
danks de voortdurende berichten over
bewegingen der Sovjettroepen in de
gebieden rondom de stad. Men toont
weinig tekenen van nervositeit.
Duizenden Duitsers, onder wie vrouwen
met babies, bevinden zich op de auto
weg, welke door de Sovjet-zóne naar de
Amerikaanse sector van Berlijn leidt.
Na Donderdag hun tocht onderbroken
te hebben ojn de geyolgen van de nieu
we verkeersbepalingen te zien, hebben
zij thans klaarblijkelijk besloten hun
reis voort te zetten, daar er zich geen
incidenten hebben voorgedaan.
Verscheidene honderden Duitsers, die
op een punt vlak buiten Berlijn een
Sovjet-punt wilden ontlopen en de weg
door de bossen namen, werden door de
Sovjet-troepen opgevangen en naar de
naastbijzijnde Sovjet-kazernes gebracht,
waar zij gedurende drie" vier uur
aardappels moesten schillen.
Het met Franse licentie verschijnende
blad „Kurier" meldt, dat talrijke
Sovjet-troepentransporten Seddin, -n
spoorwegknooppunt nabij Berlijn, zijn
gepasseerd in de richting van Thu-
ringen. Deze troepenbewegingen, al
dus het blad, betekenen uitgebreide
lentemanoeuvres van de Sovjet-be
zettingstroepen. Het blad meldt
voorts,, dat er een aanzienlijke con-
RUSSISCHE OORLOGSSCHEPEN
OP WEG NAAR
AEGEïSCHE ZEE?
Volgens Griekse regeringskringen
zijn drie Rusisohe oorlogsschepen
door de Bosporus gevaren en op weg
naar de Aegeïsche Zee.
De namen van de oorlogsbodems
worden gegeven als Kallnin, De-
satska en IteaJf.
centratie Sovjet-eenheden is waarge
nomen rond de stad Meiningen, 25
km van de zönegrens.
BINNENVAART STILGELEGD.
Alle verkeer over de binnenwateren
tussen de Britse en de Sovjet-zóne van
Duitsland is stilgelegd. De maatregel is
genomen, omdat de Sovjet-autoriteiten
de geldigheid vande papieren van de
binnenschippers niet meer wilden er
kennen.
SOVJET-UNIE UIT MILITAIR
BESTUURSBUREAU.
Van Sovjet-zijde zijn een reeks ern
stige beschuldigingen jegens de Weste
lijke geallieerden geuit aangaande „het
roven en plunderen van Berlijn". Men
neemt aan, dat het geallieerde militaire
bestuursbureau (kommandantur) zal
ophouden te bestaan. De Sovjet-afge
vaardigde heeft meegedeeld, dat geen
Sovjet-deelneming aan het werk van
de zes voornaamste commissies van het
bestuursbureau meer zal plaats hebben.
Jordan, de voorzitter van de Engel
se gemeenschap in Jeruzalem, heeft
verklaard, dat de Britse regering ern
stige botsingen in de Heilige Stad ver
wacht na de opheffing van het man
daat. De Britse regering achtte het
raadzaam, dat de Engelsen,, die niet te
zeer met Palestina verbonden zijn, het
land verlaten. Jordan noemde 15
April als laatste datum, Waarop de
autoriteiten vervoersfaciliteiten zouden
verlenen. Voor de achterblijvende Brit
ten zijn beveiligingsmaatregelen ge
troffen. De stad zal in vier zones ver
deeld worden, die alle via een perma
nente radioverbinding met elkaar con
tact kunnen houden. Voor het geval
Jeruzalerti een „slagveld" zou worden,
was er voedsel voor drie maanden ge
vormd. De Britse gemeenschap zal
over een sterk zendstation de beschik
king krijgen, waarmee zij zich met de
buitenwereld in verbinding kan stel-
Het Amerikaanse Congres heeft
het hulpprogram voor het buiten
land, ten bedrage van 6.098.000.000
dollar, naar het Witte Huis gezonden,
ter ondertekening door President
Truman. De Senaat heeft het pro
gram na het Huis van Afgevaardig
den goedgekeurd. Lovett, de onder
minister van Buitenlandse Zaken,
heeft verklaard, dat het plan-Mar
shall Maandag a.s. in werking treedt.
De Senaat ging accoord met het plan
van Het Huis van Afgevaardigden om
alle hulp aan het buitenland in één
wet te verenigen.
De wet is precies drie-en-een-halve
maand, nadat Truman voor het eerst
een beroep deed op het Congres om
het herstelprogram goed te keuren,
ter ondertekening weggezonden. De
aanvaarding is een week vóór op het
rooster, dat door de leiders van het
Congres was opgesteld.
Robert Lovett, onderminister van
buitenlandse zaken, verklaarde dat
de verschepingen ,van goederen krach
tens het Europese herstelprogram
Maandag a.s. zullen beginnen. De goe
deren worden reeds naar dé havens
vervoerd.
De „Journal of Commerce" deelt
mede, dat de Nederlandse regering
met handelsbanken te New York on
derhandelt over een lening van 50 k
100 millioen dollars, die gebruikt zou
worden' voor- het aankopen van nieu
we schepen en verschillende andere
doeleinden. De aangekochte schepen
zouden als onderpand dienen, terwijl
volgens bankkringen te New York de
Wereldbank waarschijnlijk de lening
zal garanderen. Een woordvoerder van
de Wereldbank verklaarde tegen de
„Jounal of Commerce" niets van deze
onderhandelingen af te weten, doch
hij legde er de nadruk op, dat de We
reldbank er- in het bijzonder naar
streeft de investering van partfculier-
Amerikaanse kapitaal in het buiten
land aan te moedigèn.
UEDENMIDDAG vertrekt uit de
haven van Nieuwediep Hr. Ms.
„Kortenaer" naar Indonesië. Tus
sen het marineblauw der unifor
men zal het grijs plekken van een
burgercostuum. Onze reporter
Anthony van Kampen heeft zich
ingescheept aan boord van het
schip.
Hij is van het podium van h^t
Amsterdamse kunstleven overge
stapt óp de valreep van de „Kor
tenaer".
Zelf een zoon van Nieuwediep,
een minnaar van de zee, waarvan
zijn talrijke boeken getuigen, zal
onze collega zich op de dekken
van de Nederlandse oorlogsbodem
evengoed thuis voelen als in de
schouwburg- of bioscoopzaal.
Zoals bekend, zullen van zijn
hand in ons blad regelmatig arti
kelen verschijnen, waarin zijn
vaardige pen U zal verhalen van
zijn reis met de torpedojager naar
Insulinde, om na aankomst zijn
visie te geven op de toestapden,
het leven en ^verken in Indonesië.
Bij zijn vertrek naar de tropen
wensen wij hem een „Goede
vaart".
De politiebuitendienst van het Cen
traal Distributiekantoor en de Econo
mische recherche zijn een zeer uitge
breide zwarthandel in distributiebe
scheiden op het spoor gekomen en heb
ben als kroon op het werk hoofdzake
lijk ten huize van de 26-jarige koop
man C. v. d. K. te 's-Gravenhage in
totaal 87.550 rantsoenen in de vorm van
coupures van diverse levensmiddelen
achterhaald.
De gearresteerde v. d. K., die vroeger
distributieambtenaar is geweest, be
kende op het hoofdbureau van politie
de 26-jarig distributie-ambtenaar J. H.
B. te Rijswijk te hebben overgehaald
om door middel van valselijk ingevul
de, ondertekende en gestempelde for
mulieren verschillende coupures le
vensmiddelenbonnen te bemachtigen.
B. verklaarde zich bereid mede te wer
ken en in de morgen van 24 Maart j.1.
haalde de eveneens in het complot be
trokken 41-jarige expediteur L. Th. S.
te Dordrecht de coupures op vertoon
van valse papieren aan een distributie
kantoor af. S., die voor zijn moeite
1000.zou ontvangen, werd evenals
de distributie-ambtenaar B. gearres
teerd.
LIOE meer de dag der verkiezingen
in Italië nadert des te meer ge
spannen wordt de toestand. Immers
de uitslag van deze verkiezingen,
vroeger sléchts voor hetland zelt
van betekenis, zal thans doorslag
gevend worden voor de gehele toe
komstige politieke ontwikkeling van
het vrije Europa. Het Italiaanse Volk
zal moeten kiezen tussen Togliatti
dt' leider der communisten en daar
achter oprijzend de rode schim van
Moskou of De Gasperi, leider van de
huidige regering en de Christen-De
mocraten met achter hem de weg
naar het vrije Westen en de beloften
van blijvende vrijheid.
In het gehele land worden verkie
zingsredevoeringen gehouden, waarbij
het niet zelden tot ongeregeldheden
komt tussen de aanhangers der bei
de om de macht vechtende partijen.
Bijzonder opvallend daarbij is het
optreden van een Katholiek priester
Vader Lombardi, die zich met één
slag aan het hoofd heeft geplaatst
van de lijst van Italië's redenaars en
een machtig wapen is geworden voor
de partij van De Gasperi. Zijn bezit
tingen heeft hij verdeeld om, rond te
gaan trekken door stad en dorp,
waar hij overal in het openbaar zijn
fascinerende redevoeringen houdt, zó,
dat communistischesaboteurs die
Hem eenmaal probeerden te lynchen
en de kabels van de luidsprekers, die
zijn stem overal deden weerklinken,
doorsneden, tenslotte volkomen onder
de indruk er slechts het zwijgen toe
deden.
Het Franse blad „Samedi Soir" van
27 Maart j.1. bracht over deze bijzon
dere figuur in de strijd om de macht
in Italië een reportage onder de kop:
„In het hart van het rode. Milaan
waarschuwt de „microfoon van God"
de Italiaanse kiezers". Het blad
schrijft:
„In de persoon van deze vader
Lombardi heeft de kerk een atoom
bom geworpen in de huidige strijd.
Zijn stem, die sedert enkele weken
wordt gehoord op alle pleinen van
het Schiereiland, doet wonderen. Kort
geleden deed hij weten, dat hij zou
spreken tot de arbeiders van de Mi-
liaatfse wijk Sesto San Giovanni. Een
trilling trok van de Brenner tot aan
Calabrië, want deze wijk is het boi-
werk van het Italiaanse communis
me, dat het „ons Stalingrad" noemt.
Zij beschikt er over 30.000 gewapende
leden. Vijftigduizend personen waren
op het plein voor de St. Stefanus-
kerk verzameld, toen vader Lombar
di begon te spreken en direct na zijn
redevoering zong de geweldige me
nigte het lied: „Wij willen God als
koning". Een vliegtuig vloog over
het plein en strooide pamfletten uit
met de woorden: „Stemt God en niet
Stalin". Jonge mensen, in vervoering
geraakt door zijn «woorden stroom
den in dichte rijen door de straten en
riepen: „Jezus of de dood
^LS men dit leest, weet meii dat
wat er deze dagen in Italië ge
schiedt, niet zo maar een vluchtige
gebeurtenis is, maar iets van de
grootste betekenis; iets dat ver bui
ten de grenzen van dit land uitgaat
en ook voor ons volk van zeer veel
betekenis moet worden geacht. Ook
in ons land kan men zich niet ge
noeg met deze zaken bezig houden.
Het beangstigt ons soms hoe weinig
men zich hier van dit artes aantrekt,
hoe brede lagen van ons volk er over
heer leven en slechts worden gedre
ven door kleine eigèn belangetjes,
hoe men zich niet buiten de enge
kring van het dagelijkse bestaan
weet te bevrijden.
In Frankrijk heeft men uit de No
vember en December stakingen zijn
les geleerd. De Franse regering heeft
een groot contra-Kominformplan uit
gewerkt. Een speciale politie- en
soldatenmacht van 353.000 man staat
gereed om een barricade op te wer
pen indien de acties der communisten
rondom de verkiezingen in Italië
naar Frankrijk zouden overslaan.
„Eerste minister Schuman", zo
schrijven de bladen, „vormt zijn ma-
quis (verzetstroepen)"
Ook in Amerika is de spanning in
verband met de komende keuze van
Italië zeer duidelijk voelbaar. Een
overwinning van de communisten in
Italië, zo zegt men in de Ver. Staten,
zou de spanning tussen Moskou en
Washington ten zeerste verscherpen.
Tienduizenden brieven van in Ame
rika wonende Italianen gaan naar
het moederland om hun t verwanten
te wjjzen op het gevaar van een ver
keerde keuze. Op deze manier, zo
zelde de speaker van het Amerikaan
se huis van afgevaardigden Joseph
Martin dezer dagen, kunnen dg Ita
lianen in dit land veel bijdragen om
het land van hun vaderen van de
catastrofe te redden.
Hoe de uitslag zal zijn? Wij kun
nen het niet bevroeden. Doch morele
waakzaamheid zei geboden ook in
Nederland, dat mede met de vrije
volkeren dient te staan op de barri
cade tegen geestelijke slavernij, so
ciale verdrukking en wegcijfering
van de rechten van de individu.
AD INTERIM,
