c
DE JEUGD-KOER
Greetje's Avontuur
Uit de jeugd van Handel
i
im
am «i om door J. D, v, Exter
J
SCHUDT UW,
LEVER WAKKER
VAN NELLE
.Oplossing Prijsraadsel
De verstrooide zanger
Vacantie voor jongere arbeiders
Prijsraadsel
Hallo, Jongens en Meisjes I
Wu
LUISTEREN
NAAR....
Sinds er naast het grote voetbalveld
een bord was geplaatst met „Verboden
speelplaats" kwam geen enkel veld de
kinderen aanlokkelijker voor dan juist
dit. Als er gestaan had „Komt allen
kijken, want hier ligt een schat begra
ven" hadden er niet meer uit school
naar toe kunnen hollen dan Maar
niet alleen dat hatelijke bord was er,
dat zo de nieuwsgierigheid prikkelde,
de kleine woonwagen, wat achteraf op
't terrein staande,® deed dat nog meer.
Hoe graag waren velen na schooltijd
er eens binnengegaan, want niets ver
ried dat er mensen woonden. .Geen oudg
verroéftte ketels, gestreepte beddezak.
ken, half of heel versletcj schoenen
die toch bij alle echte woonwagens be
horen, zou je zo denken waren hier
te zien, evenmin als een paard of spe
lende zigeunerkinderen. Maar hoe min
der ze wisten, hoe meer de tongen op
school er over los kwamen. De won
derlijkste verhalen deden de ronde.
„Hoe jammer", dacht Greetje dikwijls,
als ze verrukt en bewonderend naar de
„groten" keek, „dat ik nu nooit eens
zoiets zie." Verdrietig en spijtig ging zij
dan naar huis, in bed er over piekerend
of zij ook eens zo gelukkig zou zijn
iets van de woonwagen te weten te
komen
Juist toen zij op een ochtend, wel een
uur vóór schooltijd nieuwsgierig naar
de woonwagen stond te kijken, stopte
een grote ziekenauto aan de rand van
het veld, vlak bij het bord: „Verboden
speelplaats"., Twee mannen droegen een
bleek, magèr meisje met gitzwart Ijaar
op een brancard uit de auto voorzichtig
naar de wagen. Plotseling Was deze vqI
levën. De vader kwam vlug toelopen.
De moeder, met lange gouden hangers
Vele kinderen hebben de prijsvraag
goed opgelost en er zijn er zelfs bij
die het hejemaal niet moeilijk vonden.
Dat is erg prettig want ik was werke
lijk bang dat ik het de vorige keer te
moeilijk had gemaakt.
De oplossing was voor de kinderen
die de bedoeling goed begrepen vrij
eenvoudig. Als Jan een A moest
schrijven zette hij een B. Voor de D
ham hij een E en zo schreef hij tel-
kèns een letter verder van het alpha-
bet dan de.letter die hij nodig had.
Het briefje van Jan zag er dus als
volgt uit:
Beste I?ees,
Kom vanmiddag om twee uur in
het bos dan gaan we rovertje spelen.
4 Jan.
Onder de goede oplossers "zijn weer
boeken verloot. De prijzen waren deze
week voor:
Jan Kuijper, C 26, Moerbeek (gem.
N. Niedorp). i
Tini Tenkink, Oudegracht 37, Alk
maar.
Corrie Verburgt, Violenstraat 58,
Den Helder (10 jaar).
Rink van der Mei, Zuiderweg 1,
Twisk.
Nettie Huisman, Zeestraat 99, Bever
wijk (12 jaar).
De boeken zullen binnenkort aan
deze kinderen worden toegezonden.
in de oren keek bezorgd en sprak in
onverstaanbare taalde mannen toe.
Greetje kwam dichterbij. In' een op
welling van medelijden met het bleke
meisje legde ze haar knikkerzak met
njpoie glazen stuiters in het magere
handje van het zieke njeisje. Een dank
bare blik van de rtioeder gaf haa^moed
te vragen: „Mag ik nog eens naar haar
komen kijken?" De vrouw, die haar
blijkbaar niet verstond, knikte vriende
lijk. v
De volgende dag, weer heel vjroeg,
kwam ze met een van haar poppen aan
lopen. Ilonka, het Hongaarse meisje,
vond dat wat gezellig; Al kon (Jreetje
haar grappig taaltje niet verstaan en
kende de ander geen woord Hóllands,
ze begrepen elkaar opperbest. Wig het
niet goed konden hebben, waren de
anderen op school die met jaloerse blik
ken Greetje zo maar de woonwagen
hgdden zien binnenstappen. Allerlei
praatjes deden de ronde en Greetje
werd al gauw „het woonwagenkind"
genoemd. Dat liet zij er echter niet bij
zitten. „Wat woonwagenkind? Je zou
willen dat jullie er een was! Kunnen
jullie zo mooi vioolspelen als Ilonka?
Neen hè? En zijn jullie al eens echt in
Hongarije geweest en in Italië?" Met
open mond stonden de vriendinnetjes
te luisteren naar Greetje. Eindelijk wis
ten ze dan meer.
„En het zijn helemaal geen ketellap
pers zoals jullie zeggen. Zij horen bij
een §root circus, een heel groot; met
zeeleeuwen en olifanten en nog veel
meer. Maar Ilonka was ziek en moést
hier geholpen worden. En ik mag op de
eerste rang zitten, als het circus nu hier
kemt. Dan gaan zij later weer met het
circus mee. Ilonka heeft 't zelf gezegd!"
Van dat ogenblik af noemde niemand
Greetje meer „het woonwagenkind" en
op de openingsdag var? het circus was
Greetje, en waren welhaast alle kinde
ren van de school aanwezig, genietend
van het vele dat vertoond werd en met
grote bewondering kijkend naar de
prachtige staaltjes van rijkunst, die
Ilonka (ten beste gaf!
De beroemde Italiaanse zanger La-
blache bevond zich eens in* de«Tuile-
riën, waarheen koning Louis Philippe
hem had ontboden. Daar Zijne Majes
teit juist met een minister in conferen
tie was, werd de artist verzocht een
ogenblik te wachten. Deze begon te
neuriën om de verveling van het wach
ten te verdrijven en zette, toen hij het
houden van de hoed in de hand moe
werd, zijn hoofddeksel op.
Na eep kwartier kwam men hem
zeggen, dat de koning "hem wilde ont
vangen. Lablache zofcht verstrboid over
al naar zijn hoed, eindelijk vond hij er
een op een stoel, nam deze op en stapte
zo het koninklijk vertrek binnen.
Louis Philippe, ten hoogste ver
baasd over die overdaad van hoeden,
ontving hem met een gulle lachbui.
Lablache werd verlegen, wilde de re
den vragen van die uitgelaten vrolijk
heid en stamelde een 'paar. onverstaan
bare woorden, maar hoe meer hij sprak,
des te harder begon de koning te la
chen.
Eindelijk sloeg de zanger de ogen op
en zag zich in de. spiegel met. de twee
boeden, een in de hand en de andere
op het hoofd.
«Hij kreeg terstond zijn tegenwoordig
heid van geest en riep: „Het is naar,
dat mep geen hoofd heeft, als men er
zoveel hoeden op nahqjidt".
ONZE MEDEDELINGE#
Voor Ali Ott, Breestraat 1, Hoorn,
wordt een correspondentievriendin
netje gezocht. Liefst buiten .Noord-
Holland.
A* is elf jaar oud en zit in de ^vijf
de klas van de lagere -school.
Mevrqpw H. Gertenbach. ik heb
naar.de naam van het meisje geïnfor
meerd en hoop u spoedig te schrijven.
Van harte beterschap gewenst!
Welk meisje in Alkmaar wil cor
responderen met een meisje in Den
Helder? Haar naam is Joke Kraak en
zij woont in de Spe^htstraat 1 Joke
is Op de MULO en dertien jaar oud.
Het Algemeen Nederlands Jeugd-
verbond heeft zich Schriftelijk ge
wend tot de miAister van Sociale Za
ken met het verzoek „stappen te on
dernemen te komen tot een wettelij
ke vastgestelde vacantieregelirig' voor
jonge arbeiders en arbeidsters, tot 'n
nader vast "te stellen leeftijd, van ten
minste drie weken, waarvan twee we
ken achtereen. Dit met behoud van 't
volle loon plus «acantiepremie".
Evenzo heeft de ANJV zich gewend
tot de minister van Verkeer en tot de
Nederlandse Spoorwegen met het ver
zoek „stappen te ondernemen ten* ein
de te komen tot goedkope reisbiljetten
voor jonge arbeiders en scholieren ge
durende de komende zomerperiode".
Het stelt voor „gedurende deze tijd de
prijs' van de reisbiljetten te halveren".
Jullie hebben allemaal wel eens de
namen Handel, Bach of Beethoven ge
hoor# denk ik. Hoe vaak worderï zij
door de radio genoemd en is er prach-*
tige muziek van hen te horen. Mis
schien heb je ook al eens in een of an
dere boek afbeeldingen van hen beke
ken: Waardige heren met pruiken op
het hoofd. Maar zo lagen ze niet in de
wieg, dat begrijp je wel.
Als baby begonnen ze net als wij* en
iedereen:*ze huilden, leerden lopen,
spelen en moesten naar school. Toch
was er wel i'ets bijzopder met hen. Dat
is zo met alle kunstenaars, want hun
sluimerende talenten groeien en ont
wikkelen zich en blijven voor hun
omgeving niet verborgen.
Hoe nu .hun gaven ontdekt en be
merkt worden, meestal reeds in hun
jeugd, is bij allen verschillend en 't is
leuk hiervan iets meer te weten. Zo
b.v. bij de. kleine George Handel.
De familie Handel woonde aan het
einde van de 17e eeuw in Halle in
Duitsland, waar de vader van de klei
ne George barbier was. l ang geen ge
makkelijk vak, want in die dagen was
een goede barbier tevens chirurgijn;
trok dus tanden en kiezen en niet piin-
loos hoor! Zette gébroken armen en
behen, kortom was tevens een goed
kwakzalver en dokter.
Vader Handel had het dan ook druk
en was best tevreden met zijn bestaan.
- Het ging goed, behalve met zijn zoon
George vond hij. Dat zou wel nooit iets
worden met die jongen. De hele dag
droomde hij van muziek en hij speel
de het liefst piano, of liever klavier
spinet, een instrument dat toen veel in
gebruik was en dat jullie hier ook zien
afgebeeld.
Dat beviel vader Handel maar half.
Wat moest dat ooit worden? Een arme
berooide muzikant, die de kermissen
af kon lopen om voor boeren deunt
jes te spelen! „Een mooi vak", zei hij
spottend, „laat hij me liever in de wik
kel helpen. Maar ik weet goe'd ge
maakt: het spinet wordt gesloten en
geen noot meer gespeeld.
En ook moeder', die zelf dikwijls
zong en speelde, mocht om een goed
voorbeeld te geven zich niet meer
laten horen.
Nu zou het wel uit zijn dacht vader,
maar de kleine George had een heer
lijke ontdekking gedaan op zolder.
Daar stond nog een oud klavierspinet,
waarnaar niemand meer omkeek.
En 's nachts, wanneer alles in rust
was, sloop hij naaj de zolder om bijna
onhoorbaar hierop te spelen.
Eens gebeurde het dat zijn ge'estdrift
voor de heilige muziek door de schone
melodieën, die hij hoorde, hem alle
voorzichtigheid deed vergeten en in
krachtige tonen liet hij weerklinken
wat er omging in zijn gemoed.
Allen in huis ontwaakten en luister
den naar het betoverde spel Zij slo
pen na^r de zolder, en toen vader
Handel tot 't einde toe geluisterd had
waren zijn bezwaren verdwenen!
George Handel was ontdekt en hij
kreeg toestemming om zich voorgoed
aan de muziek te wijden-
Kort geleden heb ik jullie iets, ver
teld over Jan Vermeer, de zetters jon
gen, die de krantenregels door elkaar
liet vallen en ik heb er toen een prijs
raadsel van gemaakt, waarbij zovelen
van jullie die regels weer netjes oh-
der elkaar geplaatst hebben.
De vorige week had Jan iets met
de hand gezet, dat wil zeggen, dat elk
lettertje uit de letterkast was genomen
e»*dat de lettertjes acher ^elkaar ge-
ze waren zodat zij zinnen en regels
voor de krant vormden. Toen de .krant
klaar wat moesten, al die lettertjes
weer in hun eigen vakjes gejegd wor
den en Jan had er plezier in om allé
klinkers weer in hun vakje te leggen
zodat hij de medeklinkers overhield.
Toen zag het bericht er als volgt uit:
G.rft.r.n .s vT.r d. j..gd v.n d. b..rt-
v.r.n.g.ng BI. .mw.k ,.n mf.lm
.v.r k.t l.v..n v.n D.kTr.m v.rt. .nd .n
d. k.nd.r.n h.bb.n .rg g.n.t:n(.) D. z..l
w.s g.h..l g.v.ld .n n. .fl. ,p w.rd.n d.
j. gd.g. b.z..k.rs .p l.m.n.d. .n g.b.kj.s
g.tr.ct. ,rd(.)
.11. k.nd.r.n g.ng.n z..(r v.ld. n h'. s-
w..rts(.)
De punten die tussen haakjes zijn
geplaatst betekenen het 'einde van de
zin Er moet dus geen klinker tuisen
die haakjes worden gezet.
Wie van jullie weet nu wat er eerst
gestaan had?
De oplossingen worden vóór Zondag
11 April verwacht op het buraau van
deze krant. Onder de goede oplossers
wfcrden weer boeken verloot.
21. Pim, Pam en Pom horen een
■heel gesprek aan, ,dat de directeur met
één van zijn assistenten heeft.
„Tijgers moet ik hebben. Oh, ik zou
ze behapdelen als koningen! Elke mor
gen kregen ze een verse malse' bief
stuk voor ontbijt ,'s middags gebraden
gshakt balletjes met vette jus...."
„Ja, maar ik weet niet waar ik ze
vandaan moet halen!" valt de assistent
hem wanhopig in de reden.
„Dat interesseert mij niet. Dat is
jouw zaak! Jij zorgt dat we tijgers
krijgen. Onze bezoekers verlangen
sensatie!"
Plotseling draait de directeur zich
om (fh ziet Pim, Pam en Pom staan.
Voor mij, op mijn schiijftafel, ligt een gro'te stapel brieven en wanneer iks
even van mijn werk opkijk zie ik fijne regendroppels tegen het vensterglas, ter
wijl de. lucht triest en betrokken is Dan verdiep ik mij maar wefer vlu£ in de
gezellige briéven die jullie mij schreven Vooral nu het Paasvacantie is valt er
weer heel wat te schrijven Met het briefje van Maartje Smids wil ik deze week
3 beginnen Gefeliciteerd met' de nieutwe fietst'Maartje!. Dat is een prachtige belo
ning voor het goede rapport Ja, ik zou je ook wel eens willen zien op je
stalen ros Houd hem maar erg netjes Beppie Stompedissel, hartelijk welkom
in "onze kring We zullen proberen om een correspondentie-vriendinnetje voor
je te vinden Stuur je briefjes maar naar de Heldéise Courant in de Koning
straat Roosje, de kinderen van Texel en dorpen in de omgeving van Den
Helder behoren ook bij de Helderse Courant én komen dus ook in aanmerking'
voor een prijs Laat de moed niet zakken, meisje en blijft maar goed mee doen
De aanhouder wint Hartelijk dank voor de aardige tekeningetjes Geertje
Dijkstra, ben je een nieuw vriendinnetje van ons? Lelie^ja, de prijzen wor
den verloot onder de goede oplossers Vijf kinderen kunnen maar een P^ijr»
krijgen en er zijn zo heel veel goede oplossingen Wat> heb je aardig getekend
bij je briefje Bedankt hoor! Ccrrie Verburgt, je bent hartelijk welkom bij
ons Wat jammer dat jé al zo lang ziek bent Meet je nog lang blijven liggen?
fk hoop voor je, dat je „ook spoedig buiten mag wandelen Beterschap gewenst.,
meisje! Stien Beukenkamp, ja, die drukfout heb ik ook ontdekt Jammer dat
hij ei? instond Tini v d Hert, heb je het ïhoioe Paasei al opgegeten? Ik denk,
dat je er niet zo erg lang naar hebt kunnen kijken zonder er eens van te proe
ven, cf heb ik dat verkeerd? Francina Prass, blijf je geregeld me.t ons mee,
doen? Dat, postpapier ziet er erg gezellig uit M J v cl Velde, stuur je oplos
singen maar gerust naar Tante Iet,, want. daardoor behoor je- al dadelijk tot
onze grote Noord-Hollandse kinderfamil'ie" Niéuwe vrienden en vriendinnen
zijn altijd-welkom bij ons Jfetty Zegel, bedankt voor je aardige tekeningetje
.Dat heb je leuk gedaan Blijf je nu goed mee doen? De Spil, je ziet, dat ik je
schuilnaam maar dadelijk in gebruik, heb genomen Frits Prass, ben jij een
broertje van Francina? Prettig dat je met ons gaat; mee doen Je maakte ook
een mooie tekening voor mij Bedankt hoor" Lol Kedt, hoe ben jij aan die
schuilnaam gekomen? Je vulpen schrijft keurig Doe maar goed je bestom
later "Op de Zeevaartschool te komen Dirk Iloeper, ga jij nu» ook'geregeld
met ons mee doen? Pietie Slot, jij .wilt* ook grètag' een nichtje van mij wor
den Wel, dat kan gebeuren,' hoor Pietié! Wij vinden het prettig, dat je mee
gaat doen J J Vermeulen, nee, het raadsel was ook niet moeilijk, als jeSvist
dat je steeds een letter terug moet gaan- Poema, de kinderen, die de J K
lezen wonen niet allemaal ht Den HejUSèr, maar ook in Hoorn, Alkrhaar, Scha-
gen,; Beverwijk, Medemblik en alle dorpen niet te vergeten Jij kunt alleên
maar een clubje oprichten met Helderse jongens en meisjes en dat kan ik niet
ofider de mededelingen zetten, want de mededelingen mogen geen advertepj
ties worden, begrijp je wel? Vrag op school maar eens aan verschillende jon
gens en meisjes Gerda Paai^, leuk dat je een schelpje in je brief sloot
De tekening, die je van mij hebt gemaakt lijkt érg goed, Gerda Alleen heb ik
geen- kastanjebruin haar Het is een erg aardige tekening Dank je wel, hoor'
Jenny de Vries, ondanks de drukfout in de courant was je raadsel toch
kei y g'in orde Joke Kraak, ik ben heel erg blij, dat je mij aan het adres
van Annie Borking hebt geholpen Waarom heeft zij het niet even geschreven?
Wil je mij nog even precies je geboortedatum schrijven? Ook wil ik graag
weten in welke klas van de MULO je zit en welke dingen je graag doet
Corrie Baartscheer, natuurlijk ben je welkom bijv ons en te oud ben je nog
lang niet Zeg Corrie, weet je dat «ik pok wel door volwassenen 'werd geschre
ven, die steeds de Jeugd-Koerier Mfezen? f We vinden het gezellig, dat -ïe mee
gaat doen Antje Steinhoueiv ook jij bent hartelijk welkom bij ons Doe maar
geregeld mee, mefeje Hett-y en Tia Veen, jullie lossen dus gezellig samen de
raadsels.op Ja, twee ^zusjes kunnen elkaar fijn helpen Renelde Verburg,
de oplossing was gelukkig goed Heb je het lettertje voor lettertje uitge
zocht? Wat zul je er dan een werk aan hebben gehad! Rie Schoonen, wat
^stuur jij mij steeds aardige versjes Ilc ben er blij mee Maar je moet m;j
niet iedere week zo verwennen, zeg! Dat zou op 't laatst te veel voor je worden
Hartelijk dank, RietepieH Blondje, er werd mij gevraagd* cf jij me.t ons mee
zou mogen
wat van
maar het is to^h beter, dat jullie eerst het huiswerk maken Wim en Martien
Bas, dat lijkt ,mij wel hee' erg leuk om je meester te zien voetballén Wat
zullen, jullie een plezier hebben geftad Jantje Leydeckers, 'nee, als je alle
letters stuk voor stuk hebt uitgezocht, dan was het raadsel ook heel erg moe.
lijk Anny Schaap, dat rapportos heus goed. hoor! Doe nog rrfaar even goed
je best met schrijven Wanneer'je hef langzaam, gaat proberen kun je het
gemakkelijk* netjes doen Klaas Zeeman en Piet van, Zon, jullie hebben je
inzendingen aardig geïllustreerd Bedankt, jongens! Bennie Hooyenga, je rap
port was goed Met rekenen en schrijven moet je nog een beetje je best doen,
hoor! Nida Wuis, gelukkig dat de uitvoering zo goed geslaagd is Nu maar
weer flink aanpakken tot de grote vacantie Dag Prins Zonneschijn! Dora
Dryver, is het nog koud aan hét strand, of kun je er al eens gaan piftknicken?
Dini Dros, je had een prachtig rapport, zeg! Ben je ook lid van de gym-
nastiekverent^ing? j^laproos. 't lijkt een gezellig mandolineclubje Samen,
spelen is altijd erg leuk Ik heb ook een mandoline, mrsy jammer genoeg ont-
breekl; mij de tijd om er veel op te spelen Annie Verhage, ik, zal het ver
haaltje van je oom nog even op de redactie laten lezen en dan bericht sturen
We zullen ons best doen om een correspondentie-vriendin voor je te vinden
Schrijf nog even je leeftijd! Alie Kiewiet, zou je willfn corresponderen
met Duut Bak, Wilhelminastraat 570. Broek op Langendijk? Dat meisje wil erg
graag naar jou schrijven en ik beloQfde haar te vragen jij het goed vindt
Van Corrie Verburgt, Roosje, Corrie Baartscheer en .Dora Dryver, ontving
ik postzegels en sigarenbandjes Daar was ik blij mee Hartelijk dank. allemaal!
Jongens en meisjes, we zijn weer aan het eind gekomen Er liggen nog
wat brieven voor mij, die ik deze week niet meer kan beantwoorden, maar ze
komen de volgende week het eerst aan de beurt
Tot de Y°lgehde week! Dag allemaal! TANTE IET
uw«* l. l V. C 1 V- u v, i VV VI U «11 ij £5 V- V 1 Uil V, VJ, 1 i. JIJ 111I UJ1U lliv-v.
en doen Natuurlijk ben je welkom Hoor ik de volgende week een?
je? Tony'en Jantje Bok, ja. Ik heb jullie' al een poosje gemist,
Zijn mond valt open van verba-
22,
zing.
„Wat moet dat betekenen?" Wie
heeft jullie gezegd hier binnen te ko
men?" brult hij..
„Niemand", antwoordt Pim met een
bedeesd stemmetje. We klopten en
toen.
„Wel alle circustenten, wat doen
jullie hier dan?" schreeuwt de direc
teur. „Ik ben in conferentie. Ik kan
niet gestoord worden. Eruit
„Ja, maar kunt U niet drie dapper*
honden gebruiken?" vraagt Pim weer.
„Hè, wat?" roept de directeur, ter
wijl hij de drie hondjes ongelovig aan
kijkt.
Hilversum I, 301 m.
Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6. 8 en
11 uur; VARA
7.30 Michel Emer
en zijn orkest;
8.18 Filmselecties.
8.50 Voor de huisvrouw; 9 Gr. pl.; VP
RO 10 Morgenwijding; VARA lO.'SO
Onze keuken; 10.3D Als .de stofzuiger
zwijgt: 11 Populair non-stop-program-
ma: 12 Meestertio; 12.30 Weerpraatje:
12.33 Voor het platteland;. 12.38 Johah
Jong (orgel); 1.20 The Rambl^rs; 1.50.
Renè Lubas; 2 Gesproken portretten;
2.15 Jeugdconcert; 3 De scheepsjongen
van Bontekoe; 3.20 JUr. pl.; 3.35 De
Roodborstjes; 3.45 De regenboog; 4.15
Vragen, staat vrij; 4.15 Het stond in de
krant; ^5.15 Carlos Gardel (gr. pl.; 5.30
Maatschappelijk werk; 5.35 Ens. Jean
Presto 6.20 Gr. pl.; 6.30 Ned. Strijd
krachten; 7 Geleide economie; 7.15 Gr.,
pl.; VPRO 7.30 „Hoe het groeide" 7.40
Jeugdnieuws; 7.45 „Lezen ki den bij
bel"; VARA 8.15 Dolf *vd Linden-or
kest; 9.18 Schuldig of onschuldig; 9.25
In een spiegel een raadselachtig beeld
(hoorspel); 10.15 Tango-Rumba-orkest;
10.45 Van boek tot boek; 11.15 Gr. pl.
Hilversum II, 415 m.
Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 7. 8 en
11 uur; NCRV 7.15' Reveille; 7.45 Een
woord van den dag; 8.15 Gewijde mu
ziek; 8.30 Gr. pl.; 9 Ochtendbezoek bij
jonge zieken; 9.30 Waterstanden; 9.35
Symph. morgenconcert; 10.30 morgen
dienst; 11 Pianorecital; 11.35 Het Al-
bert Sandler-Trio gr. pl.; 12.05 Lon-
dens palladium-orkest; 12.15 „Sangh
en Spel"; 12.30 Weeroverzicht; 12.55
Prot. Interk. thuisfront; 1.15 Van Ra-
meau tot Ravel; 1.55 Stafmuziekcorps
Amst. politie; 2.30 Calceolaria en Cine
raria; 3 Kamerorkest^ 3.45 „Giaconda
ensemble"; 4.15 Knifcenkoor; 5.30 Ra
dio koperkwartet; 5.45 „Onder de tro
penzon'*; 6 Ned. koren en korpsen; 6.30
Vital en piano; 7.15 Het nieuws uit In-
dië; 7.30 Het actueel geluid; 7.45 Eng.
les; 8.15 Opwekkingssamenkomst; 9.30
Radio *Philh. orkest; 10.45 Avondover
denking; 11.15 Gr. pl.; 11.45 Slot-acc.
en u zult 's morgens weer
kiplekker uit bed springen.
Elke dag moet uw levef een liter gal in
uw ingewanden doen stromen, anders ver
teert uw voedsel niet, het bederft U raakt
verstopt, wordt humeurig en loom. Neem de
plantaardige CARTER'S LEVERPILLETjES
om die liter gal op te wekken en uw spijs
vertering en stoelgang op "natuurlijke wijze
te regelen.
OOC}
TJEEOD ADEMA
„Misschien zullen we U binnenkort wel eens verzoeken op het politie
bureau te kómen," blafte commissaris Vonkenberg.
„Dat meent U niet!" riep mevrouw JaarSma verschrikt. „Wat 2*>u ik op
een politiebureau moeten doen?"
„We zouden bijvoorbeeld uw vingerafdrukken kunnen nemen," legde de
commissaris uit.
"Mevrouw Jaarsma schrok. „Ik houd piet van die lugubere grapjes," zei ze.
„Wat moet U m^t mijn vingerafdrukken?"
„We kunnen ze vergelijken met die op het heft van de dolk," kei de
commissaris grimmig. „Wat duivel, mevrouw, één van U allen moet het toch
gedaan hebben!"
Mevrouw Jaarsma wierp hem een vernietigende blik toe.
„Ik wens nu naar huis te gaan," zei ze, zich tot de rechter-commissaris
wendend.
„Wjj hebben U niets meer te vragen, mevrouw."
Mevrouw Jaarsma' gaf hem een koel knikje en liep statig naar de deur,
welke inspecteur Maas zich haastte, voor haar open te maken.
„Was Uniet een beetje onbeleefd, commissaris?" vroeg de hfeer Feenstfa,
toen de oude dame de kamer had verlaten.
„Laat ze dan van de politie afblijven," gromde de commissaris. „Als ik ze
op het* bureau krijg zal i# ze wel anders aanpakken."
De rechter-commissaris zuchtte. 1
„Meneer"Beekjnan," zei hij, „wilt U meneer Dupois verzoeken hier te
komen?"
Inspecteur Beekman stond op om aan het verzoek te voldoen en binnen
enkele minuten zat de heer DupoiS in de zo juist door mevrouw Jaarsma
verlaten fauteuil.
„Uw naam, meneer?" zei de rechter-commissaris vragend.
„Jean Louis Dupois, mijnheer."
„Is U genaturaliseerd?"
„Mijn grootvader, mijnheer. Ik was toen nog een kleine jdhgen."
„Wat is uw beroep?"
„Adjunct-comitaies bij de gemeentesecretarie.
„Is U een vriend des huizes?"
„Pardon, ik ben hier voor 't eerst. Ik maakte kort geleden kennis hiet
meneer De Wit en hij inviteerde mij voor deze avond."
„Hoe kwam U op de gedachte, dat ongelukkige spel te begihnen?"
De heer Dupois haalde zijn schouders op. „Ik speel het werkelijk niet voor
't eerst," zei hij. „Tijdens mijn vacantie was ik in Londen en
„U heeft natuurlijk niet voorzien, welke gevolgen een dergelijk spel kan
hebben?"
„Ik kan U verzekeren, dat ik het nooit meer zal spelfen."
„Een verstandig besluit, .mijnheer," zei de rechter-commissaris. „Men mag
de misdaad niet tarten. Zelfs niet onbewust Er zijn mensen, die neiging tot
brandstichten krijgen als ze vuur zien. Er zijn zoveel onschuldiger spelletjes,
al geef ik toe, dat ze misschien niet zo spannend zijn. Waarom heeft U Uw
oom meegebracht?"
„Hij is de laatste tjjd erg nerveus als ik eens weg ben. Ik had geen andere
keus dan hem mee te brengen."
„Juist," zei de heer Feenatra tevreden. „Heeft iemand van de heren mijn
heer Dupois nog iets te vragen?"
„Waar was U, mijnheer, toen de moord gebeurde?" vroeg» commissaris
Vonkenberg.
„Ik was in de salon bij mijn oom."
„Heeft U de salon niet verlaten?"
„Ja, ^k heb meneer Visser even om een vlammetje gevraagd."
„En is U toen dadelijk weer terug gegaan?"
„Ja, mijnheer."
„Uitstekend,"zei de commissaris voldaan.
„Dan "danken wij U, mijnheer," zei de heer Feenetra.
De 'heer Dupois stond op, maakte een kleine buiging en verliet de salon.
Dadelijk daarop werd de deur door de kellnef geopefld.
„Pardon, heren, is misschien hoofdinspecteur Cornelissen hier?"
„Ja, wat is er aan de hand?" Informeerde cffe hoofdinspecteur.
„Er is telefoon voor U, mijnheer."
De heer Cornelissen haastte zich naar de gang en betrad een ogenblik
later weer ,de kamer.
„Bericht van het hoofdbureau," zei hij. „Mijn mannen hebben het wapen
nauwkeurig onderzocht en geen enkele vingerafdruk gevonden. De dader
moet handschoenen hebben gedragen."
„Dat is sterk!" riep de rechter-commissaris.
„Nog sterker dan U denkt, mijnheer," zei de hoofdinspecteur. „De dolk
is van Zweeds staal. Het heft is vijftien centimeter lang en het staal niet
minder dan dertig. Samen vijf-en-veertig centimeter. Het ding is vlijm
scherp. Dokter Zadelhoff is bezig met het visum repertiim. Hij acht het
waarschijnlijk, dat de dader bekend 'is met anatomie."
„Maar wievroeg de rechter-commissaris, opgewonden de kleine
kring rondziende.
„Alleên inspecteur Maas sprak uit wat zij op dat moment allen dachten!
„dokter Van Bremen."
„Maar dat is toch waanzin," weerlegde de rechter-commissaris. „Waarom
zou- een man als hij......"
De officier haalde zijn schouders op. „Er kan een motief zijn," zei h(j
langzaam. „U heeft toch gehoord, wat die Franse juffrouw gezegd heeft.
Maar er is iets anders, dat mij verbaast."
„En dat is?'' vroeg de rechter-commissaris.
„Dat iemand hier op bezoek komt met een wapen van vijf-en-veertig cen
timeter. Bedenk dat eens, heren. Dat is bijna een halve .meter. Zoiets steek
je maar niet in je broekzak. Daar komt niemand onopgemerkt mee binnei.
Bovendien waar stop je zo'n ding in
de tijd, dat je 't niet nodig hebt?"
„Meneer Beekman", zei de rechter
commissaris, „wilt U meneer De Wit
vragen of zoiets hier in huis was? Heeft
•hij misschien een wapenverzameling?'*
(Wordt vervolgd)
EN NU |Tp
EEN KGPJE-JIÉ^
