Met Hr. Ms. „Van Galen" op Batjan
DOBBER en KLIEKJE
Landingsdivisie, hertenjacht, voetbal
en Stan Laurel
Het fort in de jungle
O Pakisianse vrouw
VAN fsJAB/J
IN ZUID-AF RIK/
9000 Amerikanen
naar Nederland
Vorrink en Goedhart
dienen klacht in
Belgische socialisten
tegen volksstemming
iiw
a c -
y/
lü
I 'A
ilèt
M "S 'i
!l V--
lu
iV
%- iJV
li;-
ft
1 211
van Boenzel en Jonker Flonker
Wii-
LUISTEREN
NAAR....
MS. VAN GALEN vaart van het
palmeneiland Ternate naar het pal-
meneiland Batjan en aan boord bevin
den zich twee Sultans: Oesman Shah,
Sultan van Batjan en Z. A. Alting,
Sultan van Tidore. Beiden begeven
zich naar Batjan en het was haast
vanzelfsprekend dat de commandant
van de jager, Kapitein Luitenant ter
zee G. A. Cox, beiden uitnodigde de
reis aan boord van zijn schip mee te
maken. Een aanbod, dat met kenne
lijk enthousiasme werd aanvaard.
Na een kleine acht uur varen be
vindt het schip zich ter rede van Bat
jan, Eep paar regenbuien, meevoeren
de de geur van het nabije land, trek
ken over het oorlogsschip, en als ze
voortiij zijn jaagt een school potvissen
voorbij. Ineens zijn overal geysers
zichtbaar op zee. geysers van 36 me
ter hoog. Ineens verrijzen er kleine,
bultige, gekromde eilandjes, eilandjes
die leven, die een machtige staart be
zitten en een wanstaltige, walgelijk-
grote kop.
Oesman Shah wijst op de potvissen
en zegt: „Daar zijn ze weerze ko
men altijd met de Zuidenwinden
dat is geen goede wind voor Batjan".
-Voor ons ligt Laboeha, het grootste
dorp van Batjan, nauwelijks zichtbaar
onder de palmen, die groen en hoog
langs het strand staan, wuivend en
deinend in de zachte zeebries. Pape
gaaien" vlieggn over het strand, schel
roepend, eri in het felle zonlicht glan
zend al§ vogels uit een gekleurde
film.
Laboehaeen steiger, een rood-
wit-blauwe vlag op de langste palm-
stam van het eiland. En met 1000 man
hen en vrouwen en kinderen wach
tend op die steiger. Het Hoofd Bin
nenlands Bestuur maakt zijn opwach
ting, de beide Sultans worden afge
haald door enkele 'Indische ambtena
ren., en dan wordt het tijd voor de
Jannen van Hr. Ms. Van Galen zich in
passagiers-tenue te steken. Nu ja, er
is geen bioscoop, er zijn geen militaire
tehuizen, er is niet eens een winkel, er
is geen café en nergens kun je er een
portie bami of nasi goreng kopen.
Maar tenslotte kom je niet iedere
dag op Batjan en in kraakhelder wit
brengen de motorsloepen de jongens
naar de steiger.
Daar staart 1000 man hen aan: in
doodse stilte, in stille verbazing. D^
zijn dusde jongens van de Mari
ne, van dat grote, lange, grijze schip
dat daar in de baai ligt.... Batjan
ziet toe en is verbaasd. Tenslotte is
Batjan niet Amsterdam. En Batjan
zal er nog een jaar lang over na-praten.
Die avond ben ik getuige van een
Indisch dansfeest. 'In het huis van
de Controleur dansen Indische man
nen en vrouwen, omdat er in de Kra
ton van de Sultan niet gedanst en
feestgevierd kon worden. De Kraton
bestaat namelijk niet meer. Vier ver-
•brokkelde muren vertellen van bom
bardementen en niet alleen de Kraton
werd verpuind op dit vredig palmen-
paradijs.
Indisch dansfeestgamelan-in
strumenten, donker-dreupende gongs,
Een Pakistanse dame heeft ernstig
bezwaar gemaakt tegen het feit,
dat de vrouwen „het zwakke ge
slacht" worden genoemd. Nu Pa-
kistan ook internationaal een
woordje mee gaat praten wil zij
een snelle volledige emancipatie
in haar land doorvoeren. In de
„Pakistan Times" heeft zij een
lang ingezonden stuk geschreven,
waarin zij zegt: „Indien de man
nen werkelijk geloven, dat hun
vrouwen en zusters lichamelijk
zwakker zijn dan zij, ffioeten die
vrouwen vergunning krijgen wa
penen tot zelfverdediging te dra
gen. Achten zij de vrouwen moreel
zwakker, dan moeten de mannen
gesluierd gaan, opdat de vrouwen
niet kunnen worden verleid door
de fatale blik der mannelijke
charmes. Maar als de mannen in
derdaad het sterke geslacht zijn,
dan zijn zij het toch slechts met
die verstande, dat hun kracht
zeker niet is gelegen in hun
goede smaak of hun gezond ver
stand".
schelle fluiten. En op de vreemde
klanken van die instrumenten schui
ven de vrouwen voort. Met strakke
gezichten, met de kleine bruine voe
ten onder de kostbare sarongs, met
familie-goud en -zilver in de oren en
om de hals, en met de geurende me-
lati-bloem in het koolzwarte haar.
Daar wordt voor de mannen van de
Koninklijke Marine gedanst. En wat
dansen deze mannen en vrouwen
Een soort polkadan weer iets dat
zeer verwant is aan een quadrille.
Ziedaar.... erfenis der eeuwen. Zie
daar een stuk overgeërfde cultuur
van onze voorvaderen, die hier met
hun vrouwen óók gedanst hebben, en
die de bevolking liet zien wat een
quadrille is, wat een polka, wat een
mazurka. Het is een zeer wonderlijke
belevenis, zoiets op dat eiland Batjan,
in het jaar 1948.
Van negen uur tot twee uur duurt
het dansfeest; onvermoeid zijn de
vrouwen, onvermoeid ook als ze ge
vraagd worden een Engelse wals te
dansen, een foxtrot of een andere
moderne dans. Daartussendoor bren
gen bedienden dranken en schotels
rijst aan. En voor het huis, in de
duisternis van de nacht, drommen hon
derden kinderen en mannen en vrou
wen saam. Ieder kind heeft de vinger
diep in de mond!
In een KPM-loods wordt door een
dokter van Hr. Ms. Van Galen, O. S.
en O.-officier, een serie films vertoond:
Laurel en Hardy, Mickey Mouse en
de film van de prinsesjes. Het is dood
stil in de goedang en als de Prinses
jes op het doek verschijnen wordt er
zwaar en diep gezucht. En de grap
pen van Stan en Oliver hebben ze
behoorlijk „door", ook al heeft Bat
jan dan geen bioscoop
De andere morgen gaat de landings
divisie van Hr. Ms. Van Galen
naar de wal. Eerst een militaire mars
door de kampong, daarna een oefening
in de wildernis. Het is niet eenvoudig
en als de jongens aan boord terugko
men kun je ze uitwringen. Maar Bat
jan zag een landingsdivisie en Bat
jan zal er jaren over napraten.
Er gebeurt meer, die morgen. Een
elftal van de Van Galen komt uit te
gen het le van Batjan. Heel Batjan
(met uitzondering van de 11 spelers)
staat langs het denkbeeldige lijntje.
Het veld is een beetje raar en hobbe
lig en begroeid, maar dat mag de
pret niet drukken. Nu ja, de dorps
weg loopt dwars over het veld, maar
wat zou dat? Na tien minutenwinnen
de Jannen met 20. maar als het
eindsignaal klinkt hebben ze verlo
ren met 5i. Ik zal niet proberen U
de trots, de overwinningsroes en de
vreugde te beschrijven van Batjan. Het
zou me tóch niet lukken.
Terwijl een deel der opvarenden op
de herten- en zwijnenjacht gaat, pro
beren de commandant en ik het oude
fort Oldenbarnevelt te vinden. Het
valt niet mee, want de rimboe is nau
welijks door te komen en 't is warm.
6m niet te zeggen heet. Maar daar
komt een moment dat we voor iets
massiefs en donkers staan. Dat zijn
de muren van het oude fort. Ik druk
het groen opzij en zie dan het oude,
bijna uitgebleekte embléem van de
VOC, de Verenigde Oostindische Com
pagnie. Met nog zichtbaar de leeuwen
en deletters. Rondom het fort, waar
van de gevelsteen vertelt dat onze
over-over-over-grootvaders het bouw
den in 1613, loopt een gracht. Een
ondiep, moerassig geval. We staan er
half in en er ritselt iets. Er schuift
wat weg, er kraakt iets. Als ik luis
ter zegt de commandant van Hr. Ms.
Van Galen dat het niets betekent. Ha
gedissen of salamanders of zoiets. We
staan daar voor die stokoude muren,
in de doodse stilte van de wildernis.
Met alleen wat klapwiekende vlinders,
in de verte schreeuwende apen, en
doordringend geurende orchideeën.
Twee felgekleurde papegaaien zitten
ons vanuit een cocospalm kritisch
gade te slaan.
1613het is lang geleden en het
is moeilijk je voor te stellen hoe ze
het daar geklaard hebben, met die
onwezenlijk dikke muren en brede
transen. Midden in het oerwoud. Een
half uur later zijn we terug in de
kampong. De inspecteur van de Staats
politie hoort waar we geweest zijn en
hij verbleekt: „Mijn God, heren..,.
U was daar bij de krokodillen! Het
wemelt ervan. Ze zijn daar soms vijf
meter lang".
Inderdaad, we hebben iets horen
ritselen.
"J"EGEN de avond vertrekt Hr. Ms.
Van Galen: en met dat vertrek
komt een emde aan een sensatie van
da eerste orde, die de bevolking be
leefde. Nog een jaar spreken ze er
over. Batjan heeft de Koninklijke Ma
rine teruggezien. Batjan, dat prachti
ge eiland in de Molukken, weet dat
Nederland nog schepen heeft, Lange,
grijze schepen, Snelle schepen, bemand
met jonge, frisle kerels. Dat zagen' ze
bij de landingsdivisie, ze zagen het
bij het binnenkomen en ze zagen het
bij het voetballen.
Snel verlaat Hr. Ms. Van Galen dë
baai van Laboeha en héél Batjan kijkt
ons na.
Het laatste wat ik zie is de rood-
wit-blauwe vlag vóór op het strand.
Hoog in de langste palm van Batjan.
Uitwaaiend in de zoele zeebries die
vanuit de baai komt. Dan hoor ik in
eens een koe loeien. Maar ikvergis
mehet is geen koe, het is een
school spuitende potvissen die, als
evenzoveel locomotieven, door het hel
blauwe water stormt. Brengers van de
Zuidenwind.
'ANTHONY VAN KAMPEN.
30 toestellen voor het lezen van mi
crofilms zullen door de Unesco ver
deeld worden onder de biblotheken en
universiteiten van 12 door de oorlog
getroffen landen w.o. Nederland. Later
zullen nog 18 van deze apparaten ter
beschikking worden gesteld. xDe
Nederlandse Verbruikscoöperaties zul
len binnenkort beginnen met het bou
wen van een meelfabriek met een ca
paciteit van 80 ton per etmaal te Rot
terdam. Men'hoopt het nieuwe bedrijf
in tot 3 jaar gereed te hebb'en.
xRuim twee maanden vroeger dan
verleden jaar is Zaterdag het 4000ste
schip de Rotterdamse haven binnenge
lopen. Het is ditmaal het Ned. 274
bruto reg. ton metende m.s. „Antares".
Verleden jaar kwam het 4000ste schip
op 12 September aan. xHet
accoord voor economische samenwer
king tussen de Ver. Staten en Luxem
burg is Zaterdag door de heer Waller,
Amerikaanse gezant te Luxemburg en,
de heer Dupong, minister van Staat,
ondertekend. Het accoord zal binnen
kort ter bekrachtiging aan het parle
ment worden voorgelegd. xVol
gens betrouwbare berichten zijn acht
of negen Nederlandse miltairen ge
wond, toen Vrijdag twee militaire
jeeps ten Z.O. van Poerwakarta wer
den beschoten. Bij een tegenactie wer
den de aanvallers met verliezen ver
dreven. x— Zondag zou de Belgische
min. Spaak een afvaardiging van het
Europees congres van den Haag ont
vangen. Deze delegatie zou het Belgi
sche regeringshoofd de officiële tekst
overhandigen van de besluiten, die
door het Haagse congres zijn genomen
in verband met de oprichting van een
Europese constitutie. xAneta's cor
respondent te Médan meldt, dat ge
vechten zijn uitgebroken tussen Repu
blikeinse strijdkrachten onderling in
het gebied van de Asahan rivier, wel
ke de status quolijn vormt voor dit
deel van Sumatra. Ook tiu Tapanoeli
(in de Bataklanden) komen berichten
van vernieling als gevolg van gevech
ten tussen Republikeinse troepen. x
De Belgische uitvoer had in Juni 'n
waarde van fr 6.312 miliard tegen
fr 5.700 in Mei. De export der metaal
verwerkende nijverheid beliep frs. 1.270
milliard. De belangrijkste afnemers wa
ren Nederland, dat voor fr 942 mil-
lioen Belgische productie kocht,Trank-
rijk met fr 512 millioen, de Congo met
fr 166 millioen, Zweden met fr 423
milioen, Zwitserland met fr 342 mil
lioen en het Vereniging Koninkrijk
met fr 481 millioen. xIn Lingen
(Duitsland) vond de politie na lang
zoeken het hoofdkwartier van een ro
versbende, aldus Time. Dit hoofdkwar
tier was namelijk de plaatselijke ge
vangenis. De cipiers zonden iedere
nacht een ploeg boeven op roof uit,
om in de vroege morgen met hen de
buit te verdelen. xDuitse socialis
tische jeugdgroepen hebben verwante
groepen in Engeland, Denemarken,
Zweden, Noorwegen en Nederland uit
genodigd voor een jeugdbijeenkomst te
Flensburg (Sleeswijk-Holstein) in Aug.
xDr. Harold Babcock, astronoom
van de Mount-Wilson-sterrenwaCht,
heeft medegedeeld, dat voor de eerste
maal in de geschiedenis de magneti
sche kracht van sterren is gemeten.
Babcock's metingentonen, dat hoe
meer omwentelingen een ster maakt
des te groter haar magnetische kracht
is. xDe Amerikaanse legerlucht-
macht heeft bekend gemaakt, dat de
goodwill- en oef en vlucht, van 16
Lockheed-schooting Star jachtvliegtui
gen met straalaandrijving naar Enge
land en Duitsland tot ongeveer 14 Ju
li is uitgesteld. De vlucht zou in het
begin van de volgende week onderno
men worden. xIn het crematorium
te Velsen is het stoffelijk overschot
van de Fin G. Lonnfors, die bij de
TT-races te Assen om het leven kwam,
gecremeerd. Er waren vier belang
stellenden aanwezig. De baar was ge
dekt door de Finse vlag. De as wordt
naar de familie in Finland gestuurd.
-STond er met
KLIEKJE NIET T.O Mooi
VOOR..— DE BooM WAAR
IN Hj tïch BEVonD,WAS
NU aan alle "zjden OM
RINGD "Eioor Gevaar
lijke dieren.—
de slang btyond
t.ich vlak onder
HEM terwjl de
Krokodil de wal
WAS op<JEKRopEN.~
~ALEX STOND
met Woeden dc
Blikken naar
Boven te kijken
~plot« gebeur
DE er iers...—
H>£. SLANG BEGON ZICH)
Rond -de Dode tak te
kronkelen en Richtte
z'n lange slangen
LICHAAM op.— -steeds
DiCWTER kwam -z.'n Kop
j DE "BLADEREN
EENSKLAps SCHOOT DE
Kop snel 'in De Richting
Van Kliekje en"De slang had Kliekjevs
•j a-Sje STEVi<? TOSSEN ZJN KAKEN VAST
langzaam maar zeker werd kliekje naar
"BENEDEN GETROKKEN...—'T was een ens GEliOIT.'
De palm BOOM Boo4 ER HEIENUL KROM van
HDatwas net OAENtLIK waar ALEX op GEWACHT
had.— MET EEN SpRONG WJ |N DE BooM
Dit jaar zullen meer dan 9000 Ame
rikanen Nederland bezoeken, het
geen meer is dan vorig jaar.
De enige beperkende factor in het
Transatlantisch touristenverkeer is de
beschikbare ruimte aan boord van de
schepen en vliegtuigen. Indien Neder
land het bezoek van Amerikaanse tou-
risten aanmoedigt, zal hierdoor niet
alleen de Nederlands-Amerikaanse
vriendschap bevorderd worden, dóch
zullen ook touristendollars het Ignd
binnenvloeien. Het Amerikaanse reis-
potentieel is altijd aanzienlijk geweest
en bedroeg van 1920 tot 1939 in de
tanden buiten de Ver. Staten gemid-
Jeld 400.000.000 dollar per jaar, waar
van een groot deel in Europa.
De heren J. J. Vorrink en F. J.
Goedhart, beiden lid van de Tweede
Kamer voor de Partij van de Arbeid,
hebben bij de justitie een klacht inge
diend tegen P. de Groot, hoofdredac
teur van het communistische dagblad
„De Waarheid". „Deze klacht" zo
delen de heren Vorrink en Goedhart
ons mede „houdt verband met de
lastercampagne, die dit blad de laatste
weken zonder onderbreking tegen bei
de heren heeft gevoerd". Namens de
heer Vorrink treedt mr. F. W. van
Hattem op. Mr. H. van Krimpen behar
tigt d,p belangen van de heer Goedhart
De algemene raad van de Belgiscjie
socialistische partij heeft tijdens een
vergadering, te Gent op verzoek van
volksvertegenwoordiger Pierard een
motie goedgekeurd waarin „het 'vast
en eenparig standpunt der socialisti
sche partij tegenover de koningskwes
tie wordt bevestigd. De algemene raad
verwerpt „als onverenigbaar met de
grondwet en pet het algemeen stem
recht elk ontwerp van volksraadple
ging, onverschillig in welke vorm dit
wordt voorgelegd".
/A -Zié 'V'
r -
x->
-
NjSsV
NoiijêRt ysr.
/*5v
-
10. „Maar" vroeg Christien honend,
„waar heeft onze dappere Boenzel dan
die inbreker gelaten? Ik sta hier op
wacht. Er wordt een luik opengebro
ken en metéén daarop stapt deze man
hier naar binnen...."
Jonker Flonker stak z'n neus in de
lucht. „Een man!" zei ie hooghartig.
„Je bedoelt toch zeker een meneer...."
„En je vroeg me waar ik die inbre
ker gelaten heb, Christien", antwoord
de Boenzel listig. „Die ben ik kwijt
geraakt bij het huis van Slaffer, de
kruidenier. Ik denk, dat ie door het
raampje van de kolenkelder naar bin-
nen is geglipt...."
Op dat ogenblik maakte Christien 'n
sprong in de lucht. „Wat!" riep 'ze
hees. „En zit die inbreker nou in mijn
huis?!"
Boenzel haalde zijn schouders op.
„Ik denk het wel" zei ie rustig. „Ik
wou deze dames hier zo lang niet al
leen laten...." Maar Christien was 't
raam al uitgesprongen en rende naar
haar huis toe.
Jonker Flonker maakte een buiging
voor de drie oude juf rouwen, die nog
steeds bij de deur stonden. „Dames"
begon ie met een hoofds gebaar. „We
gaan nu direct naar Slaffer toe. Waar
nood is moet ik helpen. Dat ben ik
aan m'n stand verplicht. Toen draaide
hij zich om en stapte met Boenzel het
raam uit.
„Wat een geluk, dat de poes Sophie
dat gootsteenkastje voor me heeft
opengemaakt" zei Boenzel zachtjes te
gen z'n baas, toen ze in de Grutjes-
steeg liepen. „M'n poten trillen nog
van de zenuwen.... Maar wat is
dat?" In de verte, in het donkere
steegje wandelde een lange witte ge
stalte, die langzaam op hen af kwam.
„Een spook!" gilde Jonker Flonker.
PROGRAMMA VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM II, 415
m. Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur
AVRO: 6,15 „The
Avroleans" 6.45
Wat zult LI horen?
7,00 Een kort be
zoek bij Gracie
Fields (gr pl) 7,15 Verkiezingstoespraak
7,30 Koorvereniging „Pro Musica''
8,05 Het Radioscoop-journaal 8.20 Uw
promenade-concert 8,45 Bekende spre
kers met bekende praatjes 9,00 Rem-
brandtplein 1923 9,30 Frivé-secretaresse
10.15 Buitenlands overzicht 10,30 Mu-
ziek-mozaïek 11,15 Gramofoonplaten
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7t 8 en 11 uur KRO: 6,20 Sport-
praatje 6,30-Voor de Strijdkrachten
7,15 Het Vaudeville-orkest 7,30 Verkie
zingstoespraak 7.45 NIWIN-nieuws
8,05 De gewone man 8,12 Radio Phil-
harmonisch orkest 10,00 De ontwikke
ling van het piano-kwartier 10,30 Gra
mofoonplaten 10,37 Actualiteiten 10,45
Avondgebed 11,15 Muziek
PROGRAMMA VOOR WOENSDAG
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 7, 8; 1, 6, 8 en 11 uür VARA: 8,18
Gramofoonplaten 8,50 Voor de huis
vrouw 9,00 Max Reger (gr pl) 9,35
Gramofoonplaten VPRO: 10,00 Morgen
wijding VARA: 10,20 Onze keuken
10,30 Als de stofzuiger zwijgt 11.00 Po
pulair Non-stop-programma 12,00 Or
kest van Frans Wouters 12,38 Zwitserse
Jodelclub „Echo" 1,15 Kalender 1,20
Ontmoeting met oude bekenden 2,00
Gesproken portretten 2,15 Omroep-Ka-
merorkest 3,00 Jan Eyre (hoorspel)
3,30 De Regenboog 4,00 De Roodborst
jes 4,15 Weinig in de krant, veel in het
land 4,45 Vragen staat vrij 5,15 Stu
dio-orkest 5,45 De vuurtoren-wachter
6,15 Vara-varia 6,20 Hammond-klan
ken 6,30 Is de boersheid wel of niet *e
overwinnen? 7,00 Verkiezingsuitslagen
VPRO: 7,30 „Prettige vacantie" 7,40
Jeugdnieuws 7,45 „Lezen in de Bijbel"
VARA: 8,05 Dingen van de dag 8,15
en 11.15 Verkiezingsuitslagen
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1 en 7 uur NCRV: 8,15 Ge
wijde muziek 8,30 Gramofoonplaten
9,00 Ochtendbezoek bij onze jonge zieken
9,30 Werken van Mendelssohn en Tsjai-
kofsky (gr pl) 10,30 Morgendienst
11,00 Lily van Spengen (piano) 11,30
Gramofoonmuziek 12,00 Ancora Trio
12,33 Christelijk Mandoline-orkest 1,15
Zes uitzendingen door Wil Striedér (cello)
en Meindert Boekei (orgel) 1,45 Muziek
2,00 Werken van B v d Sigtenhorst
Meyer 2,30 Ensemble „Bagatell" 3,00
Gramofoonplaten 3,30 Dolf van der
Linden en zijn Metropole orkest 4,00
„Onze Jeugdige postzegelverzamelaars" v_
4.15 Voor onze jbngens en meisjes 5,30
Wekelijks praatje 5,35 Sweelinck-kwar-
tet 6,00 Onze Nederlandse koren en
korpsen 6,30 Voor de Strijdkrachten
7.15 Ouverture „Tannhauser" 7,30 Het
actueel geluid 7,45 Gramofoonmuziek
7.55 Het Bach-koraal 8,00 De Kamer
verkiezing 1948
CUYK 2000 JAAR.
Het stadje Cuyck viert in Augustus
zijn 2000-jarig bestaan. Dit gebeuren
wordt gevierd met een feestweek van
1522 Augustus, waarin o.m. een his
torisch openluchtspel van pater Jac.
Schreurs zal worden opgevoerd.
97)
Hij ging de kamer uit en keek naar een zestal rechercheurs, die haastig
naderbij kwamen, toen hü hen wenkte.
„Hoor eens, Barends," zei hü, „JÜ gaat met Van Santen en Berghuis
naar de keuken en je let op die knecht, die dat wagentje geduwd heeft en
die straks achter zal komen. Je verliest hem niet uit het oog en je zorgt, dat
hij het huis niet uit komt. Als alfes afgelopen is bhjft hü onder arrest. Als
we 'm nodig hebben zal ik wel waarschuwen. Begrepen?"
„In orde, commissaris," zei de rechercheur.
„En jullie," zei de commissaris, zich tot de rest van het gezelschap wen
dend, „jullie blü'ven hier en als iedereen binnen is gaan jullie naar de gar
derobe'. Als de mensen straks door de gang verdwenen zqn zal er een me
neer komen, die hier in 't kamertje iets tegen meneer Visser gaat zeggen.
Zodra die meneer weer naar de salon gaat moet je hem vragen of ie meneer
Dupois is en dan zeg je dat er telefoon voor hem is in de garderobe. Zo gauw
ie daar binnen is doen jullie de deur dicht en je houdt hem vast. Je kunt nu
wel vast 't hoofdbureau opbellen en zeggen, dat er zo dadelü'k een wagen
moet komen. Dan brengen jullie hem weg en je stopt hem maar in cel twee,
die is leeg geloof ik. En jullie past op, dat hij zün wafel hier niet open zet.
Begrepen?"
„Kökökomtin...... oororde, comcommissa
ris," zei de rechercheur Van Doveren.
„Laat hém dat nou voortaan maar zeggen," zei de commissaris op Hob-
bes wü'zend, „dan hoef ik je niet zo lang aan te küken."
Hü ging de kamer weer binnen en zette zich naast de hoofdinspecteur.
„Ils denk, dat we de hele menagerie al zo'n beetje compleet hebben," zei
hij rondkijkend. „Neen, die schoolmeester nog. Wacht, daar komt ie net
binnen."
De heer Bassing hield de deur voor zijn vrouw opeii, die met opgetrokken
neus langs de autoriteiten stapte. Ze gaf een zuurzoet knikje in de richting
van mevrouw Jaarsma, die haar vogelenkopje langzaam in haar richting
gedraaid had.
Haar echtgenoot trok een zelfde gezicht als de jongen, die hü die morgen
voor vier dagen van school gestuurd had. Hü zette zich recht tegenover de
commissaris,die hij somber aanstaarde efi merkte niets vafi de afkeer ge
tuigende blikken, welke in zijn richting werden geworpen. Blijkbaar waren
de woorden van mevrouw Jaarsma niet zonder uitwerking gebleven.
„Wat een vrolijk gezelschap," zei de commissaris tegen zün buurman. „Als
ik 't volgend jaar zestig word, .vraag ik ze allemaal op mijn verjaardag.
Dan ga ik slofje onder spelen met die tante, die daar In de hoek zit."
De hoofdinspecteur luisterde zonder veel belangstelling te tonen.
„Dupois is er nog niet," zei hü ongeduldig op zijn horloge kijkend. „D'r
zal toch niks tussen gekomen zijn."
De hulpkellner maakte de deur open.
„Ia meneer Feenatra hier?" vroeg hü.
„Ja," zei de rechter-commissaris. „Wat is er?"
„D'r .is ene meneer Dupois aan de telefoon en die vraagt of het goed is,
dat ie z'n oom maar thuis laat, want die is nogal aan de hoest. En z'n
knecht is helemaal niet lekker. Die heb de koorts."
„Ja, dat begrijpen we!" riep commissaris Vonkenberg. „Vertel 'm maar,
dat ik 'm zal laten halen al had ie zo'n koorts, dat de thermometer d'r van
kapot springt."
„Wat een barbaar!" riep mevrouw Jaarsma verontwaardigd. „Je moet
er toch maar aan overgeleverd zü'n."
„Wat blieft U, mevrouw?" vroeg de commissaris strijdlustig.
„Zeg maar uit mijn naam, dat ze die ouwe stakker gerust thuis kunnen
laten en dat die knecht maar in z'n bed moet blüven!" riep mevrouw Jaarsma
tegen de kellner, maar de' rechter-commissaris stond op en keerde zich
verstoord naar de oude dame.
„Pardon, mevrouw," zei hij, „ik geloof, dat ik en niet U een beslissing
zal moeten nemen." t
„Zeg aan meneer Dupois," zei hü, zich tot de kellner richtend, „dat ik er
prijs op stel, dat meneers oom en de knecht hier aanwezig zün, omdat ik
het noodzakelük aéht, dat er vanavond niemand zal ontbreken Als die oude
heer niet tegen de buitenlucht kan moeten ze hem maa> «xfr makken. En
vraag of meneer Dupois alsjeblieft direct wil komen, want we zitten te
wachten."
De kellner knikte en hield deur open om de familie Van Beveren binnen
te laten. De dominé zei vriendelük „goeien avond" en zijn vrouw keek
enigszins verbaasd naar het sombere gezelschap Marietje liet haar oog
vlug over de aanwezigen gaan en knikte glimlachend naar de inspecteur,
die ongeduldig op haar komst gewacht had.
(Wordt vervolgd).
