NAAR VASTE GRONDE
MICHELIN
Tante Sabine
TWAALF DUIZEND FIETSEN
EEN NACHT
IN
De eerste mens
Puzzle-rubriek
De BIJBEL in de Engelse samenleving
van Boenzel en Jonker Flonker
WS-9/
Vdü NAB,J
Wij luisteren naar
Chefarme ,4"
Bandenfabriek
'S'Hertogenbosch
BENZINE BESPAREN
IS DEVIEZEN VERGAREN
Rijwielvervoer bereikt recordhoogte
N. S. vragen
medewerking
Merkwaardige tentoonstelling
Britse hoofstad
in
WiS*
TPftèW- -
c'.
EN
VERRE
-= grijpt in =i
KbbmIBHI
Ieder mens, zelfs de meest princi
piële buitenkerkelijke, weet nog wel,
dat in het scheppingsverhaal van het
Oude Testament Adam genoemd
wordt als de eerste mens. Er wordt
dan verteld, hoe God hem schiep uit
j,et stof der aarde, en hoe hij in het
paradijs een volstrekt volmaakt leven
leidde. De gouden tijd.
Hóe men nu verder ook dit oude
scheppingsverhaal moge beoordelen,
jlc kan er steeds moeilijk toe komen
Adam de eerste mens te noemen.
Want hij verschilt zo hemelsbreed
van ons. Kan iemand, die de vol
maaktheid heeft gekend, het uiterlijk
in harmonie leven met de natuur( en
het innerlijk in harmonie leven met
God, kan zo iemand vergeleken wor
den met ons mensen?
Neen, wanneer ik in het Oude
Testament zoek naar de eerste mens,
dan laat ik Adam liever staan in een
verheven eenzaamheid. Dan zoek ik
naar een figuur, die dichter bij ons
gewone mensen staat, iemand die
evenals wij de volmaaktheid slechts
als een ver verlangen kent. Zo zoe
kend komen wij bij Kaïn terecht Van
Kain mogen we, meer dan van Adam
zeggen, dat hij de eerste mens was.
DE MOORD BIJ HET ALTAAR.
De eerste moord geschiedde in de
kerk, bij het altaar. Het oude bijbel
verhaal vertelt hoe de twee broers,
Kaïn en Abel, beiden een toffer
brachten aan God, hun Heer. Het
bloedige offer van Abel, de herder,
werd aanvaard. Maar het onbloedige
offer van Kaïn, de landbouwer, werd
geweigerd. Abel gaf bloed, gaf ziel,
gaf leven aan de Heer. Kaïn met z'n
vruchten en graan kon daar niets
v/aardigs tegenover stellen.
Kaïn, zo schrijft het verhaal, werd
daarover zo ontstemd, dat hij zijn broer
doodsloeg. Wanneer dan het levende
bloed van zijn broer door de aarde
wordt ingedronken, schreeuwt dit ver
goten bloed om wraak. Maar wie zal als
bloedwreker optreden? Het is God zelf,
die dan uit de hoge hemel neerdaalt om
Abels dood te verzoenen. Kaïn, de man
die trots was op z'n kuituur, wordt
verbannen tot het Bedoeïnenleven; hij
zal moeten zwerven, met een goddelijk
teken gebrand op z'n voorhoofd. Dit
teken is z'n brandmerk! ieder zal weten
dat hij een broedermoordenaar is. Maar
het Is ook z'n schutsmerkt niemand zal
hem durven aanraken, omdat dit teken
het teken is van de zevenvoudige
wraak.
DOOR DRIFT GEDRREVEN.
Deze Khïn nu is de typische mens.
Om drie redenen, die ik u achtereen
volgens wil noemen.
Kaïn, de kuituurmens, die na de broe
dermoord wordt tot een zwerver, geeft
Zich niet gewonnen. Allerminst. Er leeft
een drift in hem om zich te handhaven.
Hij neemt zich een vrouw, wekt zich
een nageslacht, bouwt zich een volk,
een stad, een rijk. Kaïn wordt tot de
stamvader van een machtig volk. De
stad Henoch, die hij bouwt, noemt hij
naar z'n oudste zoon. Hij verdedigt zich,
en slaat waar nodig hard terug.
Zo ontkent Kaïn zijn straf. Hij tart
de dood. In zijn machtig naeeslacht
zal hij immers onsterfelijk zijn. De drift
tot zelfbehoud drijft hem voort. Hij zet
zich vast op deze aarde, zijn aarde. In
zijn kuituur tart hij God en de dood.
Dezelfde drift leeft in ons. Ook wij
dringen de dood terug. Ook wij bouwen
ons een eigen wereld. Ook wij trachten
ons onafhankelijk te maken van boven
aardse machten. Wij zijn kinderen van
Kaïn.
HET VERLANGEN.
Rogier van Aerde beschrijft in zijn
boek over Kaïn, hoe hij als kleine jon
gen uit de tent van zijn ouders weg
liep, naar het Oosten. Want in het Oos
ten, zo hnd zijn moeder hem verteld,
lag het paradijs. Kaïn liep een morgen
en een middag. Toen gaf hij het op. De
volgende dag vond hem zijn moeder:
„Jongen, het paradijs is verloren".
Als jongeman waagt Kaïn een tweede
poging. Hij gaat met twee ezels vele
dagreizen, steeds naar het Oosten. Maar
hij wordt verslagen door 'n engel met
een vlammend zwaard.
Een laatste poging waagt Kaïn, als
hij de stamvader is van een machtig
volk. Maar ook deze tocht mislukt. Bij
honderden verdrinken de zijnen in het
kolkend water van de paradijsrivier.
Het paradijs is verloren. Kaïn onder
vond het. En toch trekt zijn verlangen
daarheen.
Hetzelfde verlangen leeft in ons. Het
verlangen naar het volmaakte, naar de
.rust en de eeuwige harmonie. Ook wij
I weten: dit is onbereikbaar.
HETZELFDE TEKEN.
Het teken dat Kaïn meedroeg was
zijn brandmerk en zijn schutsmerk. Het
kenmerkte hem als moordenaar. En het
besdhermde hem tevens op een
vreemde wijze tegen het vogelvrij zijn.
Wy leven niet meer als getatoueerde
Bedoeïnen in de verre woestijnen van
het Oosten zoals Kaïn. Toch kennen
ook wij een universeel teken, waaraan
wij allen deelhebben. Dat is het teken
van het kruis. Dat teken brandmerkt
ons. Wij immers kruisigden Jezus
Christus, onze broeder. En schreeuwt de
moderne oorlog het niet duizendvoudig
uit, dat wij broedermoordenaars zijn?
Tegelijk beschermt het kruis ons, in het
leven en bij de dood.
Het gedreven worden door een ele
mentaire drift, het knagen van een eeu
wig verlangen, het leven onder een
zelfde goddelijk teken, dat zijn de din
gen die ons met Kaïn, met de eerste
mens voor altijd verbinden.
PUZZLE 44.
WELKE PLAATSNAMEN? (Opl.)
De 12 bedoelde plaatsnamen waren:
(in alpbu volgorde) 1. Alicante (Span-
je); 2. Almelo (Ned.); 3. Baltimore
(USA); 4. Benguela (Afrika); 5. Can
berra (Austr.); 6. Casablanca (Afrika);
7. Colombo (Ceylon-Azië); 8. Grenoble
(Fr.); 9. Minneapolis (USA); 10. Mon
tevideo (Uraquay Z.-Am.); 11. Palermo
(Italië-Sicilië); 12. Santiago (Chili-Z.-
Amerika).
Velen hebben, gezien het aantal ont
vangen oplossingen, met genoegen naar
de namen gezocht en de belangstelling
voor de aardrijkskunde bleek groot.
Na loting onder de inzenders van
een goede oplossing is de prijs van
f 5 ditmaal ten deel gevallen aan de
heer D. A. Schipper, Arendsweg 146,
Beverwijk. Gefeliciteerd! Deze prijs
zal worden toegezonden.
En nu onze nieuwe opgave.
PUZZLE 45.
DE VIER VERGETEN CIJFERS.
Een getal van vijftien cijfers moest
gedeeld worden door 7193658.
Dit getal was:
47x6948x9x21x48.
Zoals men ziet ontbreken aan dit
getal vier cijfers, die door kruisjes zijn
aangegeven. Het is een precies opgaan
de deling en de vier ontbrekende cij
fers zijn samen 10.
Welke zijn de vier vergeten cijfers
en hoe ziet de deling er in haar geheel
uit?
Oplossingen (per briefkaart) tot en
met Donderdag 12 Augustus aan de
Redactie van dit blad. (Er wordt weer
een prijs van f 5 verloot).
(Van onze reizende redacteur).
Het nachtelijk spoorwegverkeer in
de zomermaanden is het drukst op de
lijn AmersfoortNunspeet en de druk
te bereikt elke week haar hoogtepunt
in de nacht van Vrijdag op Zaterdag.
En dit alles is dan te danken aan
defietsen!! Bij tien-, ja bij hon
derduizenden trekken de binnenlandse
toeristen erop uit en zeer velen hunner
nemen hun karretje mee, als zij ten
minste naar de bossen gaan. Nunspeet
nu schijnt het centrum te zijn van het
fietsende toerisme.
Het vervoer van rijwielen loopt zo
hoog, dat er speciale treinen voor
rijden, alle des nachts, van Maandag
op Dinsdag, van Donderdag op Vrij
dag, van Vrijdag op Zaterdag en van
Zaterdag op Zondag. De drukste
nacht was tot dusver die van 23 op
24 Juli, toen er 12.247 exemplaren
vervoerd zijn. Daarvóór waren iets
meer dan 350 wagons nodig, tien
lange treinen derhalve!
(British Information
Service)
„MIET alleen de grond
slagen van onze Brit
se levenswijze maar de
basis van de gehele Wes
terse beschaving moet ge
vonden worden in. de
Schrift. Al het goede in
het Britse leven dankt
zijn ontstaan aan het le
zen van de bijbel", zo
sprak lord Rowallan bij
de opening van een inte
ressante tentoonstelling,
georganiseerd door de
Engelse nationale Boe-
kenbond, die thans in
Londen te bezichtigen is.
£)E BEDOELING van
deze expositie is, dui
delijk te maken, welke
ruime verspreiding de
bijbel in de verschillende
geloofskringen gekregen
heeft. Verscheidene par
ticulieren en ook de En
gelse koning hebben
exemplaren uit hun bi
bliotheken afgestaan. Er
zijn talrijke hoogstmerk-
waardige bijbels te zien,
van de het eerst in Enge
land verschenen bijbels
af tot de moderne uitga
ven in de tegenwoordige
tijd toe. Een van de af
delingen geeft een dui
delijk overzicht van de
geschiedenis van de En
gelse bijbel en van zijn
invloed op de literatuur
en op de samenleving. Er
zijn bijbels bij uit de 7de
en 8ste eeuw. Talrijk zijn
de vertalingen, die in de
loop der tijden het licht
zagen.
QOK is aandacht be-
steed aan de invloed,
die de bijbel op de En
gelse literatuur heeft uit
geoefend. Dit komt o.a.
tot uiting in de tentoon-
Een speciale afdeling
is gewijd aan de uiter
lijke verzorging van de
bijbel, aan de typografie
en aan de bindkunst.
V7ELE bezoekers schen
ken hun bijzondere
aandacht aan de belang
wekkende collectie bij
bels, die het persoonlijk
bezit geweest zijn van
beroemde personen. Er
zijn o.a. bijbels van twee
christelijke soldaten: een
van generaal Gordon, de
verdediger van Khar
toem. en het exemplaar,
dat generaal Montgomery
met zich meevoerde van
El Alamein naar Berlijn.
Voorts de bijbels van
George Fox en Lord
Shaftesbury, de bijbel,
die Elizabeth Fry ge
bruikte bij haar bezoe
ken aan de gevangenis
sen, de bijbel, die Floren
ce Nightingale steeds in
gestelde eerste uitgaven de ziekenhuizen bij zich
van werken van Latimer,
Thomas Browne, Fuller,
Jeremy - Taylor, Baxter,
Fox, Isaac Watts en vele
anderen.
had en het Nieuwe Tes
tament, dat David Li-
vingstone vergezelde op
zijn reizen door donker
Afrika.
<47r. -
f;.
Vi
f- cv;
,-v 'irv£
36. Wat Jonker Flonker voor zich
zag zitten op de ouwe wasmand onder
het dakraam was de grauwe wazige
figuur van de oude mevrouw Rilman,
het spook van de ruïne. Ze hield
Boenzel in haar armen en ze aaide
hem met haar knokige hand en ze
lachte hem toe met haar tandeloze
mond en ze keek met een akelige
grijns naar Jonker Flonker en toen
ze zag, dat ie op het punt stond rechts
omkeert te maken begon ze wild te
lachen en ze riep: „Wel ja, ga jij maar
weer terug naar je ratten. Die zullen
wel fijn gehakt van je maken! Gun
die dieren ook eens wat! Hoor ze pie
pen en ze gillen al van het plezier bij
dat vooruitzicht...."
De arme Boenzel, die niet weg kon,
had zich doodstil gehouden; alleen z'n
tongetje hing uit z'n mond van
emotie, maar toen ie zag, dat Jonker
Flonker terug wou riep ie angstig:
„Baas, blijf hier alsjeblieft. Mevrouw
is erf lief voor me. Heus baas.
„O zo", grinnekte het spook lustig,
terwijl ze Boenzel achter z'n oren
krauwde. „En zal Boenzel altijd een
braaf hondje blijven voor de vrouw?
Zal ie altijd?"
„Ja, mevrouw", zei Boenzel zoet.
„Och meneer Flonker", ging het
spook verder met een stem, die over
sloeg van de valse vriendelijkheid.
„Zou ik nog eens krijgertje met u mo
gen spelen, op en neer door het huis?
Een uniform heeft altijd al zo'n indruk
op me gemaakt. Als ik u was geweest
dan had ik die Slaffer meteen ge
arresteerd. Maar nou is ie er vandoor,
de met de kazenO, verbaast u zich
maar niet. Ik weet alles. ïk ga dwars
door alle deuren heen. Ik kan ieder
een volgen zonder dat iemand iets in
de gaten heeft. Zal ik u nu eens zeg
gen waar die Slaffer naar toe is ge
gaan? Maar komt u dan eerst naast
me zitten. De muren hebben oren
Jonker Flonker staarde met ver
glaasde ogen naar de afgrijselijke
verschijning op de wasmand. Hij kon
geen geluid meer voortbrengen. Z'n
kaken klapperden in z'n hoofd. Boen
zel had zich nog steeds doodstil ge
houden, maar z'n ogen zochten Jonker
Flonker. „Baas", zei ie zachtjes. „Kom
hier zitten. Zet je tanden op elkaar.
Die kazen moeten we hebben. Hon
derdduizend gulden is niet niks".
„Goed", zei Jonker Flonker.
EEN FIETSEN-SPOORBOE'KJE.
Toch reden er geen tien lange fiets-
treinen door het land, want zo een
voudig gaat het niet, dat men eenvou
dig tien treinen vollaadt en ze dan
maar het nachtelijk Nederland in stuurt.
Er is een afzonderlijke dienstregeling
met een geheel eigen schema een
fietsspoorboekje bij wijze van spreken
in gebruik voor dit werk. De fiet
sen, die op honderden stations worden
aangeboden, worden in de loop van de
dag verzameld op 22 zg. groepshoofd-
stations, vanwaar zij 's nachts naar de
het dichtst bij de plaats van bestem
ming gelegen andere groepshoofdsta-
tions worden vervoerd. Daar zijn zij
heel vroeg in de ochtend; zó vroeg,
dat zij doorgaans nog met de eerste
trein verder vervoerd kunnen worden.
,De fietstreinen rijden heel andere rou
tes dan de personentreinen. Zo is er
een lijn Uitgeest—Eindhoven en een
lijn Haarlem—Groningen. Als des
nachts om 23.37 uur trein 8001 van Am
sterdam C. S. vertrekt via Hilversum
en Utrecht en s-Hertogenbosch naar
Eindhoven, is die inmiddels uit Uitgeest
pekomen. Hij heeft dan gewacht op
trein 8003 uit Haarlem en te Amsterdam
heeft men beide dan al uit elkaar moe
ten rangeren om de wagens voor het
Noorden en het Oosten te scheiden
van die voor het Zuiden. Zoiets ge
beurt dan nog eens te Amersfoort,
het drukste knooppunt voor het rij
wielvervoer en verderop weer enige
malen.
VÓÓR 8 UUR AANBIEDEN
Ondertussen verwacht men, dat het
record van 23 Juli in Augustus nog
met stukken geklopt zal worden. Een
bezwaar zal dat niet zijn. want de
N. S. zijn er op voorbereid. Er is een
voldoende aantal spoorwagens ter be
schikking. Alleen vragen zij wel de
medewerking van toeristen, die wel
eens de neiging hebben de zaken al
te gemakkelijk te nemen: zij verzoe
ken al de fietsen vóór 8 uur 's avonds
aan te bieden. Komen zij later, dan
kan aankomst de volgende ochtend
niet met zekerheid gewaarborgd wor
den.
Soms is de drukte erg groot, juist
in de avonduren. Bij het C. S. te Am
sterdam heeft men een apart fietsen-
loket ingericht en enige dagen geleden
stonden daar in de vooravond 500 as
pirant-toeristen in de rij. Er werd met
man en macht gewerkt er waren
mensen, die van 's ochtends tien tot na
middernacht in touw bleven! maar
het ging niet iedereen vlug genoeg;
de politie moest eraan te pas komen
om de gemoederen kalm te houden.
Maar al te veel mensen redeneren: na
het werk even thuis eten en dan de
fietsen naar het station brengen. Doen
zij dat bij honderden tegelijk, dan
loopt de boel spaak, ondanks alle or
ganisatie en goede wil. Wie eerder
kan komen doet niet alleen de N. S.
een plezier, maar ook zichzelf, want
dat kan het in de rij staan voorko
men.
Ruim honderd christelijke leiders
uit de V. S., onder wie Charles P. Taft,
voorzitter van de federale raad van
kerken, zijn gister met de „Queen Eli-
sabeth" naar Amsterdam vertrokken
voor de eerste conferentie van de we
reldraad van kerken aldaar.
De Franse nationale vergadering
heeft een wetsontwerp aanvaard tot
uitbreiding van de sociale en ziektever
zekering tot studenten van beiderlei
kunne tegen een jaarlijkse bijdrage van
vijfhonderd francs.
Driehonderd man Siamese gewa
pende politie is uit Bangkok naar de
Zuidgrens van Siam vertrokken om de
troepen te versterken, die daar in ge
vechten gewikkeld zijn met opstande
lingen uit Malakka.
Frankrijk heeft bij Egypte gepro
testeerd, dat dit land (op grond van de
strijd met Palestina) zich het recht
toekent alle door het Suez-kanaal va
rende schepen te onderzoeken.
De wet waarbij de Raad van State
in België wordt ingesteld zal op 23 Aug.
a s. van kracht worden. De officiële in
stallatie van de Raad zal op 25 Augus
tus geschieden in het Paleis der Aca
demiën te Brussel.
Driehonderd Amerikaanse studen
ten die een studie maken van het Plan-
Marshall zijn te Antwerpen aange
komen.
PROGRAMMA VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 6, 8 en II uur VARA: 6,15 Gramo-
foonplaten 6,30 Kwartet Jan Cordu-
wener 7,00 Artistieke staalkaart VP
RO: 7,50 „Wie komen er in Augustus in
Amsterdam en wie niet?7,45 Vijftig
jaren godsdienstig leven 8,05 VARA:
Dingen van de dag 8,15 Revue-kleinig-
heden 9,15 Socialistisch commentaar
9,30 Vindobona Schrammel'n 10,00
De wijze kater 10,55 Gramofoonplaten
11,15 Graag gehoorde platen
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur KRO: 6,15 Journalis
tiek weekoverzicht 6,30 Voor de Strijd
krachten 7,15 De Olympische Spelen te
Londen 8,05 Gramofoonmuziek 8,20
Lichtbaken 8,50 Omroeporkest 9.15
Weekend-serenade 9,55 „Het vacantie-
cabaret" 10,15 Avondgebed 10,30 De
Olympische Spelen te Londen 11,20 Het
Londens Philharmonisch orkMt
PROGRAMMA VOOR ZONDAG
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 8, 1, 8, 8 en 11 uur VARA: 8,18
Gramofoonplaten 8,30 Nederland va-
cnntieland 8,40 Zondagmorgen-melodieën
9,15 Men vraagt.... en wij draaien
9,45 Geestelijk leven 10,00 Gramofoon
platen 10,40 Jan Musch draagt voor
11,00 Omroéporkest AVRO: 12,00 Gra-
feonplaten 12,30 De Zondagclub 12,40
Pierra Palla (orgel) 1,15 „Les Gars de
Paris" 1,50 Gramofocmplaten 2.05
Boekenhalfuur 2,30 Concertgebouw-or
kest 4,20 Henk van der Velden'g jeugd-
ensemble 4,35 „The Skymas'ers"
VARA: 5,00 Lew^Whlte speelt melodieën
van Torster 5,15 Mannenkoor 5,30
André Kostelanetz en zijn orkest 0,15
In gesprek met de lezer VPRO: 6,30 „De
gelijkenissen" 7,00 Studio-dienst
AVRO: 8,05 Avro's reportagediens' met
actualiteiten 8,15 „Verkeershersengym-
nasüek 9,15 Met de duim in het palet"
9,35 Opera „Mignon" 11,15 Lou Prea-
ger en zijn orkest
HILVERSUM I, 801 m Nieuwsberichten
om 8, 9,30, 1, 7,30 en li uur KRO: 8,15
Gramofoonplaten 8,25 Inleiding Hoog
mis 8f 30 Hoogmis NCRV:
9,45 Suite voor strijkorkest 10,00
Kerkdienst 11,30 Wognums zang
koor KRO: 12,15 Apologie 12.35 „Het
orkest zonder naam" 1,20 „Het orkest
zonder naam" (vervolg) 1,40 „Spineuza"
2,00 „Cabaret Miniature" 2,40 Har
monie „Bergkapel" 3,20 Katholiek ar
chief" 3,30 Muzikale tombola 4,25
Vespers NCRV: 5,00 Kerkdienst 6,30
Voor de Strijdkrachten 7,00 „Oude
Psalmen in een nieuwe tijd" 7,15 Blad
zijden uit mijn Indisch dagboek KRO:
7,45 Gramofoonplaten 7,50 In' 't Boeck-
huys 8,05 Gramofoonmuziek 8,12
Muziek 8,45 De bieën, luisterspel
9,55 Radio Philharmonisch' orkest 10,25
Gramofoonplaten 1,37 Actualiteiten
10,45 Avondgebed 11,15 Mantovanl en zijn
oikest
PROGRAMMA VOOR MAANDAG
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8, l, 8, 8 en 11 uur VARA: 8,18
Muziek bij het ontbijt 9,00 Gramofoon
platen 9,35 Concert voor cello VP
HO: 10,00 Morgenwijding VARA: 10,20
Operettemuziek 10,30 Voor de vrouw
10,45 De Regenboog 11,20 Muziek 11,40
Vcrkoopkunde 12,00 Weekend-orkest
12,38 Aart Boenders Wailana Hawaiïans
I,15 Kalender 1,20 Orkest Trans Wou
ters 1,50 Gramofoonplaten 2,00 Mu
ziek 2,30 Zomer en gezondheid 2,45
Vaudeville-orkest 3,15 Tobias en de
Engel 4,45 Terance Casey (orgel) 5,00
Voor de jeugd 5,30 „De kleine man"
6,15 Vara-varia 6,20 Stravida-sextet
6,40 De Olympische Spelen te Londen
6,50 Tonny Schifferstein speelt „oude be
kenden" 7,00 As it summer in Trieslfin
is.... 7,30 Muziek 7,50 Gramofoon
platen 8,05 Dingen van de dag 8,15
Omroep-orkest 9,00 Er zijn maar wei
nig9,20 Actuele kanttekeningen
8,50 De betekenis van de 8 uren-dag
voor het gezin 10,05 The Ramblers
10,30 De Olympische Spelen te Londen
II,15 Gramofoonmuziek
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om. 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur NCRV; 8,15
„Te deum laudamus" 9,00 Kwartet
9,15 Ochtendbezoek bij onze jonge zieken
9,30 Opgewekte morgenklanken 10,15
Gramofoonplaten 10,30 Morgendienst
11,00 Werken van Bach 11,20 Van oude
en nieuwe schrijvers 11,40 Jan de Graaf
(piano) 12,00 Gramofoonplaten 12,30
De Olympische Spelen te Londen 12,45
Ceroll Gibbons (piano) 1,15 Orgelcon
cert 2,00 Vacantie-vertellingen voor de
jeugd —2,30 Amati-trio 2,55 Werken van
Aiitcnin Dvorak 3,40 NCR V-koor 4,00
Bijbellezing 4,45 Gramofoonplaten 5,00
De Olympische Spelen te Londen 6,15
Sportrubriek 6,30 Voor de Strijdkrach
ten —7,15 Onder de NCRV-leeslamp
7,30 Het actueel geluid 7,45 Gramofoon
muziek —8,05 Programma-proloog 8,15
Nieuwe aanwinsten van de discotheek
8»45 „Via de Noordelijke route over de
Atlantische Oceaan" 9,00 Muziek 9,30
Busch Strijkorkest 10,05 Met band én
plaat voor U paraat 10,45 Avondover
denking 11,15 Opgewekte avondklanken
11,40 Slot-accoord
«GEN PUNEN EN GRIEP 20 TABLETTEN 0.7»
ROMAN
VAN MARIA SAWERSKY
i
Toen hij de straat betrad, ruiste de
lentewind door de bomen, de eerste
voorjaarsbloemen in de tuin verspreid
den een doordringende geur en van de
beiden om het stadje kwam een ver
kwikkende koelte. Maar de medicus
bemerkte niets van dit alles. Onwille
keurig vertraagde hij zijn stap, toen hij
de woning van Mengelberg passeerde.
In de slaapkamer van de kapitein
brandde nog licht. Wat zou hü nu nog
uitvoeren? dacht de dokter geërgerd.
Hij moest allang in bed liggen. Hij is
Werkelijk niet zo gezond, als hij zich
verbeeldt.
Wat Mengelberg uitvoerde?
Hij zat aan een tafeltje en had het
lood pluche album voor zich, dat hij
deze dag reeds eerder had doorgebla-
derl. Het bevatte familieportretten, die
de oude zeeman een voor een zorg
vuldig bekeek. Een stuk van zijn le
ven trok aan hem voorbij en hij slaak
te een diepe zucht.
Daar waren zijn neef Victor Larsen
en diens verloofde Ottilie. Beiden za
gen er jong en gelukkig uit. Hier ston
den zij beiden op een andere foto als
bruidspaar en daar was nog een ander
dochtertje. Irene keerde in het album
telkens weer terug. Van jaar tot jaar
scheen Ottilie Larsen de ongenietbare
r.eef van haar man met foto's van Ire
ne te hebben bedacht. Het laatste
kiekje vertoonde een zeer knappe jon
gedame, elegant gekleed en aan de
achterzijde van het papier had een
vlotte vrouwenhand geschreven: Aan
mijn beste oom Jules Van zijn
nichtje Irene.
„Dat meisje is werkelijk bijzonder
knap", bromde de oude zeeman.
Daarna sloeg hij de bladzijde om.
Daar stond het conterfeitsel van iemand,
die veel op hem geleek. Het was zijn
broer, Klaus Mengelberg. Naast deze
stond zijn vrouw, een eenvoudig ge
kleed meisje, dat geen bijzondere ken
merken vertoonde, maar goedige ogen
had.
Daaronder waren nog twee andere
foto's geplakt. De ene stelde een klein
meisje voor. In het ernstige kinderge
zichtje was niets aantrekkelijks te ont
dekken. Alleen had het dezelfde goe
dige ogen als de moeder. Ook het
tweede kiekje, dat van de volwassen
Beate Mengelberg, maakte maar heel
weinig indruk. De gelaatstrekken van
het meisje waren onregelmatig; haar
figuur was hoekig en mager.
Brrr, Beate is en blijft toch een
lelijk kind", zei de kapitein hardop.
Daarna sloeg hij het album met een
klap dicht en ging naar het raam.
Van de erker uit kon hij een deel
van het huis van Sabine Reuder zien.
„Ze is helemaal van streek door het
aanstaand bezoek van haar neef",
bromde hij. „Ze is gewoonweg ver
rukt, dat die beide knapen bij haar
komen en bovendien heeft ze er na
tuurlijk nog plezier in, dat ik hier als
een ouwe uil alleen blijf hokken. Dat
heb ik wel gemerkt. Maar dat zal haar
nu eens niet glad zitten. Wat riskeer
ik nóg als ik die beide meisjes bij me
laat komen? Totaal niets! Als ik het
niet met ze kan vinden, stuur ik ze
eenvoudig weer weg. Met die Beate
kan ik natuurlijk niet veel eer inleg
gen die is te lelijk. Maar Irene is
een knap kind. Die zal die Afrikaanse
reef de ogen uitsteken. En als ze op
elkaar verliefd worden, onmiddellijk
onder de ogen van Sabine Reuder, dan
'ach ik me een aap!"
De kapitein schoof het gordijn dicht
en wreef zich vergenoegd in z'n ma
gere handen. Gnuivend keerde hij naar
de tafel terug, waar hij twee brieven
schreef. De een was aan mevrouw
Ottilie Larsen gericht, de andere aan
„de lelijke Beate".
Kapitein Mengelberg ging zo geheel
op in zijn plan, dat hij had uitgedacht
om zijn buurvrouw een hak te kunnen
zetten, dat hU, ondanks het midder
nachtelijk uur, zijn woning nog eens
verliet om de beide epistels persoon
lijk te gaan posten.
Pas toen dat gebeurd was, keerde
hij tevreden naar huis terug en ging
raar bed.
De grote gebeurtenissen in ons leven
worden vaak door kleinigheden be
paald.
Mevrouw Ottilie Larsen had aan
Felix Reuder geschreven. Het was een
complimenteuze brief geworden en
Irene had er op haar beurt nog een
paar vleiende regels aan toegevoegd.
Daarna was het schrijven aan de post
toevertrouwd. Deze leverde het cor
rect in Hotel Centraal af. Hier kwam
het in handen van een picolo, wie de
distributie der ingekomen brieven naar
dc verschillende vakjes van de postbox
was toevertrouwd.
De jeugdige piccolo was deze ochtend
r.og niet helemaal werker. Hij depo
neerde de brief in vak nr. 169, maar
dat van dr. Reuder droeg het nummer
196. Het was slechts een kleine ver
gissing. maar zij zou tot gevolg hebben
dat Felix Reuder deze brief niet ont
ving.
Intussen zat mevrouw Larsen, mits
gaders haar dochter thuis, waar bei
den vol spanning op antwoord wacht
ten.
Dit bleef evenwel uit.
„Het is eenvoudig ongelooflijk", zei
Irene, die zich hevig gepiqueerd voel
de. „Onze brief was toch zó gesteld,
dat een enigszins welopgevoed mens
er wel op moest antwoorden. Dat stil
zwijgen is in één woord vlegelachtig".
„Reuder zal waarschijnlijk wel veel
te doen hebben", trachtte mevrouw
Larsen hem te verontschuldigen. „Bo
vendien zijn mannen in het schrijven
nu eenmaal traag".
„Dat is geen excuus, mama. We heb
ben immers telefoon en dat zal Reuder
zich ook nog wel herinneren".
„De telefoon! Dat is een goed idee!"
riep mama Larsen. „Ik zal Reuder
morgen opbellen, als we dan nog geen
antwoord hebben".
Natuurlijk bleef het antwoord uit en
mevrouw Larsen nam inderdaad haar
toevlucht tot de telefoon. Drie-, vier-,
vijf maal. Telkens weer kreeg ze te
horen, dat dr. Reuder niet in het hotel
aanwezig was. En aangezien ze, om
,,voor de hand liggende reden, haar
naam niet opgaf, bleef Reuder onkun
dig van het feit, dat er zo vaak naar
£em gevraagd was.
(Wordt vervolgd)
