HOLLANDIAWILD WEST De De Duitser is arm geworden regen en de rimboe ONRUST in AZIË DUMPS Ingrijpende gevolgen van de geldsanering (^DE KRUISTOCHT VAN DE CATALINA P 85 EN OPNIEUW: DE dagen daarna reizen we het bin nenland in. Deels per jeep, maar als de jungle zich te dicht sluit, gaan we verder per prauw. Dit wordt de lange tocht door de stilte van het oerwoud. De reis door de vochtig-natte rimboe. Daar is alleen het plassen van de pa gaaien der roeiers en, af en toe, het zingen van de Papoea's. De oevers schuiven voorbij, langzaam, langzaam, en soms vlerken koppels papagaaien over ons. Overdag dromen we wat in de prauw en 's nachts liggen we te luisteren naar de stem van het bos, op de twee oude, versleten veldbedden. We zijn 's avonds zó moe, dat we inslapen midden in een gefluisterd gevoerd ge sprek. Er zijn nog maar een paar siga retten, die rookbaar zijn en niet van vocht uit elkaar vallen. We zien er uit als beesten VROUWEN ACHTER MACHINES Velen vonden arbeid in industrie Hittegolf in de Ver. Staten WAAR ZIJN ONZE SCHEPEN? IJ muiden Visserij-besommingen ABONNEERT U OP DIT BLAD Toch verbetering Frango se Flore als filmster De Catalina P 85, zo- juist neergestreken op de Wisselmeren, in het binnenland van Nieuw Guinea, JWtE DAGEN zijn we in Kota Baroe, 10 mijl van Hollandia af, en het regent. Het is niet prettig in Kota Baroe als het regent. Kota Baroe was een kleine kampong, in de dagen dat er nog geen oorlog was, daarna maakten de Yanks er een hospitaal van. Een paar honderd honten ba- rakjes voor zieke Amerikaanse sol daten. Ze staan er nog, die barakjes, ond en vuil en klein. Met plaatijzeren dakjes erover. Met open riolen er voor en er achter. Krotten in een stuk plat getrapte jungle. Hier leven de Pa poea's. En de Hollanders, die er zijn voor de dumps, voor het bestuur en voor wie weet welke andere redenen. Een zeer triest en eenzaam oord. Het regent en we zijn ondergebracht in de pasanggrahan. van Kota Baroe. Dat is een gróót woord: pasanggrahan: hotel-voor-doortrekkende-reizigers. Was- senburg en ik zitten in dat „hotel", als de tropenregen neerhoost. We zijn nog al moe, maar het smalle veldbed is nat geregend. De rotan stoeltjes zijn wrak en zullen instorten als ze nog éénmaal gebruikt worden. We zien elkaar eens aan en we zuchten. Het is een van die dagen, die moeilijk zijn. De vermoeid heid van 4y week vliegen en rimboe lopen doet zich vandaag gelden. En het regenten dat is het ergste. M'n koffer is lek geworden en de in houd vochtig. De kleren, die ik draag, aampen, stinken mui. Ik voel me vies en smerig, maar om 6 uur pas zal er wat water komen en nu is het pas 2 uur in de middag. De cigaretten zijn beschimmeld en de laatste plakken cho colade uit Batavia, slap en wit-uitge- slagen. Ik bekijk m'n laarzen: het is een triest restant van wat eens onver woestbare Wellington-laarzen waren. Vocht.,., vochtig;; vochtigalles wat we hebben is nu door de vicht aangetast en de vernietigende wc ing bevindt zich in een vergevorderd sta dium. Luciferdoosjes weken los en de inhoud verspreidt zich op de aarden bodem van de pasanggrahan. Ik wil iets geen schrijven maar het potlood is gespleten. De lijm liet los en de stift valt in stukjes uit elkaar. En het regentregent.... regentuur na uur, uur na uur. Als een eindeloze rof fel op het atap dak. Die roffel maast nerveus. Er is méér wat nerveus maakt: dat zijn de muskieten. Horden vliegen en suizen in het vertrek We spniten Flit en DTT, maar het helpt slechts voor een uur. Deze dag is dan een zware dag. moeilijke, een FR komt een andere dag. We zien de dumps van Hollandia: eindeloze rijen verroeste auto's. Vliegtuig-wrakken. Bulldozers. Carriers, Cementmolens. Jeeps. Kranen. Bokken. Landingsboten. Rails. Motoren. En dan nieuws: roest, roest, roest. Wat de Amerikanen nalie ten toen, zoals de grijze gids me zegt: de vrede uitbrak. Toen de oorlog in de Pacific stolde. Toen de legers naar huis gingen. Er is méér: honderden loodsen vol materiaal. Opgestapeld tot de nok. Motoren, auto-onderdelen, de fijnste machinerieën. Kisten en kratten en do zen vol. Eindeloze hoeveelheden, zó veel, Zt ontzaglijk veel, dat men nu. ir de maand Augustus anno domini 1948, nóg niet weet wat zich in alle kisten en ba len en kratten bevindt. Zo er èèn plaats ter wereld is waar men een beeld, een huiveringwekkend beeld, krijgt van de tëganteske krachtsinspanning van een bevrijdingslegerdan hier in het oord «lat Hollandia heet. Het is verbijsterend. HOLLANDIA.... dat is een plek, dat doet denken aan een wild west i nederzetting, ergens aan de rand van een woestijn Rotte, wTakke huisjes, die In een vloek en een zucht in elkaar ge smeten zijn De wegen zijn rivieren van «tof. We rijden over die wegen en de Papoea-chauffeur is geen kind achter het stuur. Maar als ei een andere wagen par ;eert, moeten we stoppen, omdat we 2 minuten lang in een compact rook gordijn zitten dat nog geen 10 centi meter zicht biedt..,, dèt is Hollandia. Hollandia havenplaatsje aan de Pacific, maar een vreemd en wild oord. Wie hier woont, woont ei tijdelijk en gc.at het liefst zo spoedig mogelijk weer heen. Het is er heet en het is er onge zond. Het barst er van de muskieten en de malaria tiert dat het een lieve lust is.... Het is er stil en eenzaam. Het werk is het werk aan de dumps. Het restant wordt afgevoerd naar Batavia.Soera- baia.... en waar het verder nodig is. Beter laat dan nooitOude, smerige KPM-stomers komen het van tijd tot tijd ophalen. Wild west.... maar het is geen pret tig oord, dit Hollandia. Evenmin als Kota Baroe, drie mijl verderop. Nooit zag ik zulke trieste plaatsen in een natuur, die zó glorieus, zó ontzag lijk groot is. We lopen langs de kust, over het scherpe koraal van het Pacifid-strand. Ook hier stolde de oorlog plotseling. De landingsboten liggen in eindeloze rijen half in 't water, half op de kust. Ver roest, verrot, kapot. Millioenen kilo- giammen staal. Ze liggen daaren ze zullen er blijven liggen, tot de dag dat het water en de regen en de wind en de zon dat sinister kerkhof van oorlogsma teriaal samen volkomen vernietigd zul len hebben. In die dagen leren we iets begiijpen van het oerwoud aan de noordkust van Nieuw Guinea. Het is een woest en wild en grimmig oerwoud en het verzet zich tegen iedere blanke, die hier waagt te komen. Zelfs de kust-Papoea's zijn maar traag te bewegen de grote stilte in te gaan. Ze vrezen het onbekende van dit donkere rijk. Het rijk zonder zon Het grote terra incognita. Het onbekende rijk. Over dat alles zou ik U graag vertel len. Maar ik moet me haasten, omdat de kleine portable, de schrijfmachine, nog siééds werkt. Hoe lang nog.... een uurIk durf de toetsen nog maar nauwelijks aanslaan WI komen terug op Kota Baroe en zelfs Kota Baroe lijkt ons, na deze dsgen van ontbering en vermoeidheid, een wenkend paradijs van luxe. Wo kunnen tenminste weer eten in een ka mertje, aan een tafel. En we kunnen zit ten op een' stoel. We zijn niet verwend en de pasang grahan doet denken aan een vorstelijk verblijf voor doortrekkende reizigers. Er staat brood op tafel, wel zuur, maar tenslotte \>róód. Er is wat olie-ach- tige boter, die we er overheen smeren. Want we hebben honger en de laatste maal dat we wat droge rijst naar bin nen werkten is vele uren ge!;den Wassenburg kijkt rond naar iets om z'n brood te beleggen, maar er is niets. Ik roep om de Papoea-bediende en dan komt Naphtalie. En Naphtalie brengt ons de bus met suiker, die we over ons brood strooien. Maar de suiker is zwart en grijs. En ineens zie ik, dat ik meer lesten van afgestorven muskieten, vlie gen en rode mieren op dat brood aan 't smeren ben dan suiker. We laten Naphtalie op het matje ko men en pogen hem aan het verstand te brengen, dat dit te ver gaat. We willen tenslotte suiker en géén muski >ten-mie- ren-vliegen-pasta. Naphtalie schudt treurig het hoofd over zoveel kapsones bij die Hollanders en verdwijnt met ie bus. De eigenaar van de pasanggrahan vertelt ons later, dat het tenslotte te gek is de suiker weg te gooien als die door het jongste kind van z'n zuster over de grond gegooid is Hij heeft alle suiker netjes laten aanvegen en een kniesoor die zich wat aantrekt van het stof. en de vliegen, de mieren en de muskieten. Tenslotte smaakt het toch zoèt, toean. Dat is Nieuw Guinea! ANTHONY VAN KAMPEN. (Van onze Haagse redacteur) Op het eind van 1947 waren 130.389 vrouwen in de Nederlandse industrie werkzaam. Hierbij zijn niet geteld de 961 vrouwen die in de openbare nuts bedrijven (gas, electriciteit, waterlei ding) emplooi hebben gevonden. Voor het eerst vermeldt het Maand schrift van het Centraal Bureau voor de Statistiek deze afzonderlijke cijfers voor vrouwen. Het blijkt dat deze 130.389 vrouwen deel uitmaken van 'n totaal van 766 182 in de industrie werk zame personen. De vrouwen vormen derhalve 17 pet. van het totaal. Uiteraard lopen de percentages voor de verschillende bedrijfsgroepen nogal sterk uiteen. Verhoudingsgewijs was het aantal vrouwen het hoogst in de kledingindustrie (78 pet), de wasse rijen (64 pet), de textielindustrie <32 pet), de derivaten van landbouwpro ducten verwerkende industrie (28 pet) en de tabakverwerkende industrie (27 pet.) In de kledingindustrie om en kele cijfers te noemen werken 33 377 vrouwen, in de textielindustrie 26.720, in de industrie, die derivaten van landbouwproducten verwerkt 11.424. in de electrotechnische industrie 8.790 en in de wasserijen 8.470 vrouwen. In de Verenigde Staten heerst op 't ogenblik een hittegolf, die alle records schijnt te gaan slaan. In New York was de temperatuur hedenmorgen vroeg boven de 100 graden Fahrenheit. In Connecticut stond de thermometer Donderdag op 112 graden Fahrenheit. te Cold Point in Pennsylvania op 100 graden en te Furnace in Kentucky op 105 graden. Grote vreugde heerste er aan de Wisselmeren, toen de Grote Witte Man, Jean Victor de Bruyn, met de Vogel Demon (de Catalina P 85) terugkeerde naar de stam der Ekari's. Tweede van links Jungle Pimpernel (De Bruyn), vijfde van links onze speciale verslaggever Anthony van Kampen. Aldabi, RotterdamBuenos Aires, 27-8 te Rio de Janeiro; Amstelkerk, 26-8 van Tacoradi te Accra; Annenkerk, 27-8 van Manilla te Hongkong; Bantam, 25-8 van New Irleans te Galveston; Ceronia, 26-3 van Berre naar Abadan; Corilla, 26-8 van Pladjoe naar Singa pore; Delftdijk, RotterdamVancouver, 26-8 van Gravesend; Kaloekoe, Amster damJava, 26-8 Kaap St. Vincent ge passeerd: Kota Gedee. 27-8 van Soera- baja te Patavia: Lemsterkerk, 26-8 vin Bombay naar Rotterdam: Lutterkerk, Bombav'"otte'dam. pass. 25-8 Fi- nisterre: Mncuba. Ab'danSingaoore. nass. 26-8 Point de Galle; 26-8 van iWoff-ov'a na"- vreetown: **a- enma. Pnn=nGibraltar na's 26-8 Oue*"nt- 24a**isiivrker. G—alfon .T3„_ naog. 26-8 ta pUnnonore- "Modio«"Qrto. Rotter-iorr".lava 2B-8 10 uur te P-la- wan' Wo!=nkprk. FcnsVon»■Poffor- dam 27-8 te Colombo: ?Tuiderir(»r!r. 26-8 van Pointe Noire naar T<"-ors4(: N® Am-terdam. Rott^damNew York. 26-8 22 20 uur van Sout^amoton: N'ger stroom. AmsterdamWest Afrika, nas*. 26-8 Las Palmas- Omala. AbadanBev- routh. nass. 26-8 Perim: Pemoang. AmsterdamJava. pass. 26-8 Panteia- sia* Samaria 26-8 van Bordeaux naar Martiniaue: Salat'"a. RotterdamJava, nass 26-8 20 uur Dover: Stad Alkmaar, 26-8 van TJmuiden te Narvik; Tamo, Buenos AiresNederland, pass. 26-8 Fernando Noronha; Tjitjalengka, 26-8 van Batavia naar Semarang; Van 't Hoff, Hul!Ceuta. pass. 25-9 6 uur Fi- nisterre: Westland, 26-8 van Amsterdam te Hamburg: Weltevreden. Rotterdam— Batavia. 27-8 te Londen; Willem Ruys, RotterdamBatavia, pass. 26-8 Ras Benas (Rode Zee): Winterswijk, 26-8 vb Bona naar Rotterdam. Arnedijk, 25 Aug. van Coatzacoalcos te Brownsville; Arkeldijk, 26 Aug. van Baltimore te Norfolk; Aardijk. 27 Aug. van Rotterdam tè New York; Alblasser- dijk, 26 Aug. van Mobile naar New Or- leans; Jacob Cats, 25 Aug. van Balti more naar Rotterdam; Modjokerto Rot- terdam-Java, 27 Aug. van Belawan; Noordam New York-Rotterdam, 29 Aug 22 uur aan de Hoek van Holland verwacht; Randkerk Calcutta-Rotter- dam, 26 Aug. van Marseille; Sibajak Rotterdam-Batavia, 26 Aug. 150 mijl Z. O. van Kaap Combri-i; Prins Johan Willem Friso Rotterdam-Montreal, pass. 27 Aug. Prawlepoint; Perna (T.), 27 Aug. van Pauilac naar Rouen. Aan de Rijksafslag te IJmuiden wer den gisteren aangevoerd 1574 kisten haring; 200 kisten kabeljauw, 100 kis ten schol, 110 kisten weiting, 80 kisten haai, 25 kisten tong en tarbot, 15 kisten horsmakreel, 20 k. poon, 80 k. schelvis, 70 k. makreel, 80 kisten schar en 50 kis ten diversen. Besommingen: IJm. 103, „Delfzijl" 8600; 114, „Maria Elisabeth" 6100; 57 „Medan'" 25980; 215 313; 210 4058; Sch. 2 810. Een trawler, de „Limburgia" maakte een besomming van 21.900. Nadat op Zondag 20 Juni ieder tegen inlevering van 60 Rijksmarken 40 nieuwe Deutsche Marken (D.M.) had gekregen, werd in Juli weer voor ieder 20 D.M. beschikbaar gesteld. Wanneer men minder dan 5000 R.M (oud geld) had ingeleverd, verkreeg men 10 pet, hiervan op geblokkeerde rekening in nieuw geld tegoed. De helft van dit geblokkeerde be drag kon in Juni opgenomen worden. Over het bedrag dat ingeleverd werd boven 5000 R.M. zal later beslist wor den. Deze maatregel is natuurlijk be doeld om het zwarte kapitaal op te sporen. De algemene verwachting, dat door deze organisatie de werkloosheid zou toenemen is niet bewaarheid. De fa brieken kregen voldoende nieuw geld om de lonen te kunnen uitbetalen. En dit zijn de zingende Papoea's van Joka. Hier staan ze en ze zingen het beroemde slotkoor uit de Negende Symphonie van Beethoven: „Alle Mensche werden Brüder"een even zeldzaam als aangrijpend moment. DE KERKEN IN NOOD. Deze regeling gold echter niet voor overheids- en kerkelijke instanties, zodat deze in grote geldnood kwamen. De gemeentelijke instanties vonden een uitweg door de tarieven van gas, electriciteit e.d. te verhogen. De ker ken zagen zich genoodzaakt hun jeugd leiders en sociale werksters voor 't grootste deel te ontslaan. Ook de stu denten waren door deze organisatie zwaar getroffen. Bijna de helft heeft zich genoodzaakt gezien, voorlopig met de studie op te houden en werk te zoeken. DE ZWARTE MARKT. Een onmiddellijk succes van de geldsanering was, dat de zwarte markt voor een groot gedeelte kapot geslagen werd. Vele goederen, die tot de arti kelen van de zwarte markt behoorden en in de gewone handel al jaren niet meer verkrijgbaar waren, verschenen nu plotseling in de etalages. Prachtige kleren, schoenen, maar vooral techni sche apparaten, microscopen, foto-toe stellen, liggen in grote verscheiden heid ten toon gespreid. De prijzen zijn echter in verhouding met de lonen veel te hoog. Een pakje Amerikaanse sigaretten kost nu 6 D.M., terwijl voor een Duitser één mark ongeveer de zelfde waarde heeft, als voor een Ne derlander één gulden. Deze scheve prijsverhouding is de oorzaak van het feit, dat op de zwarte markt de Ame rikaanse sigaretten nu goedkoper ver krijgbaar zijn. n.L voor 4 D.M., terwijl vóór de geldsanering een pakje siga retten 200—300 R.M. kostte. De ver diensten op de zwarte markt zijn zo gering geworden, dat slechts de han- digsten nog in het „vak" gebleven zijn. De centra van de resterende zwarte markt zijn de stations. Iedere Duitser v/eet dit, maar het wordt als een dood gewone zaak beschouwd en de politie doet er niets aan. De voornaamste artikelen zijn siga retten, zeep en koffie. De sigaretten worden per stuk verkocht. Wanneer men op het perron loopt te wachten, ontmoet men al gauw personen, die mompelen: ..Bitte zigaretten. 20 pfen- nig". Twintig pfennig voor een siga ret, dat is 4 D.M. voor één pakje. In de noodwachtkamer of tussen de ruï nes van het station worden de zwarte waren verder openlijk verhandeld. DE VOEDSELPOSITIE. Na de geldhervorming is het distri butiepakket aanzienlijk uitgebreid. Er is nu o.a. meer vet beschikbaar. De totale rantsoenen liggen ver bene den de Nederlandse, maar men kan toch niet meer van hongerrantsoenen spreken. Zelfs rozijnen en dadels zijn op de bon verkrijgbaar. De prijzen zijn ech ter, ook van de noodzakelijke levens middelen, veel te hoog in verhouding met de lonen. Boter is een artikel, dat op de zwar te markt veel verhandeld wordt, ook ca de sanering. De arbeiders in de fabrieken krijgen bovendien nog een aanzienlijke toeslag boven 't normale rantsoen. Na de geldsanering zagen de Duitsers pas hoe arm ze waren! De treinen en de bioscopen, die voordien overvol waren, kan men nu niet eens vol noemen. Het geld is hiervoor te duur geworden! De etalages, die volgepropt lig gen met allerlei begerenswaardige artikelen, zijn voor de gemiddelde Duitser een uitdaging. De prijs van het noodzakelijke levensmiddelenpakket is zo hoog, dat alleen daarvoor het gehele loon al gebruikt moet worden. Dit komt o.a. tot uiting in de zwarte prijs van textielpunten. Die zijn bijna niets waard, omdat bij de meeste Duitsers, al hebben ze de punten, het noodzakelijke geld ont breekt. Toch vindt het gros der Duitsers, dat over 't geheel genomen, de toestand aanmerkelijk is verbe terd, terwijl er ook, in verband met de Marshall-hulp, meer teke nen zichtbaar ziin die op een aan staande verbetering van de econo mische toestand wijzen, dan voor heen, IN DE RUSSISCHE ZONE In deze zone moest ook op 20 Juni bet oude geld ingeleverd worden. De Russen hadden echter nog geen nieuw bankpapier gereed, zodat ieder een zeker bedrag afgestempelde oude Rijksmarken terug ontving. Deze stem pels konden heel gemakkelijk nage maakt worden, zodat deze sanering geheel spaak liep. Enkele weken later zijn de Russen GvMDAT wij in Europa wonen, hebben de gebeurtenissen in dit deel van de wereld onze grootste belangstelling, treft wat hier geschiedt meer ons ge- moe'd dan even grote en ingrijpende ge beurtenissen in vérder afgelegen stre ken der aarde. De gestage voortgang en infiltratie der communistische macht in Europa spreekt tot ons als Europeanen. Namen als Praag, Anna Pauker, Dimi- trov en Togliatti wekken associaties op met feiten, die van wereldschokkende omvang waren. Het spreekwoord: „Uit het oog uit het hart" is ook hier van toepassing. Hoe meer verwijderd uit ons belang stellingscentrum, hoe minder sprekend. Maar daarom van niet minder beteke nis dan de handelingen der Socialisti sche Eenheids Partij, die in Berlijn met stokken en bijlen het gemeentehuis be stormde, van Anna Pauker, die alle op confesssionele grondslag gestichte scho len in Roemenië sloot, dan het roven van kinderen door de Markos-bende in Griekenland. Wij doelen hier op de werkzaamhe den der door Moskou geïnspireerden in Azië. De macht van het Kremlin in dit ontzaglijke werelddeel met de ge weldige rijken: China, India, Pakistan, Siam, Birma, Iran en het volledig on der Russisch bewind staande Siberië met Turkestan en Mongolië moet men niet onderschatten. Achter de ruige toppen van de Oeral en het verre water van de Kaspische Zee, in de wouden van midden Siberië en de monotone toendra's in het Noor den wordt een rijk gebouwd, dat ze ker nu reeds tot een onmisbare hoek steen is geworden van de geweldige macht, die zich noemt Unie van Socia listische Sovjet Republieken. Siberië is werkelijk niet een land met louter ballingen als houthakkers wer kend ergens in eenzame wouden en wat zwervende volkeren, zoals toen de Tsa ren nog hun scepter aan de Moskwa zwaaiden. De Sovjets hebben grote de len van deze woestenij ontsloten, rijke grondstofbronnen aangeboord, spoorwe gen en fabriekssteden aangelegd. No madenstammen hebben hun oerleven er aan gegeven en zitten nu achter de lo pende band. De techniek godheid der Kremlinheren heeft hier ganse landstreken een volledige gedaantever wisseling doen ondergaan. Zij wisten wat zij deden. Zij hebben naast de deur eigenlijk, want er is een groot aaneengesloten gebied ont staan in tegenstelling tot de verspreide imperia van Engeland en Frankrijk een koloniaal rijk gesticht zonder weer ga. Want zij waakten er wel voor in de economie dier gewesten kiemen voor zelfstandigheid te leggen. Een zekere de centralisatie van productievermogens zal dit voorkomen. o j_|EEFT men deze achtergrond in het oog, dan zal de betekenis van de schijnbaar opzichzelf staande haarden van onrust in .ië meer „uit de verf" komen, zal men inzien, dat lange maar nauwkeurig luisterende draden vanuit Moskou, geleid langs onvindbare paden, hier hun werk doen. Denk eens aan China, dat na de uit eindelijke Japanse nederlaag een nieu we strijd kreeg te voeren tegen com munistische legers, die v.n.L uit Mon golië binnenrukken en nu al weer jaren het land van oude cultuur en diepe wijsheid pijnigen en martelen. Zie naar Korea, waar de Ver. Staten de nieuwe Republiek hebben erkend, welke is ontstaan tengevolge van onder toezicht van een UNO-commissie gehou den verkiezingen. De Sovjets zijn 't er niet eens mee wat wel zal blijken in de komende Assemblee in Parijs. Moe ten wij nog meer noemen? Nog schrij ven over de strijd in de rimboe van Malakka, een der grootste wereldpro ducenten van tin, waar nu de commu-' nistische guerilla woedt? Moeten wij U nog herinneren aan de uitlatingen van de Vakcentrale in de Republiek Indonesia, die aandringt op uitwisseling van consuls met Rusland en het verkrijgen van erkenning van Djokja door de landen van het Sovjet blok? Het gist in Azië. Men vergete dit vooral niet als men de algemene situatie der hedendaagse wereld in ogenschouw neemt. AD INTERIM Franjoise Flore, vooral bekend als chansonnière, is onverwacht tot filmster gebombardeerd, Maandag wist ze nog van niets, Dinsdag maakte ze proefopna- men, Woensdag was ze „star". De keuze voor de vrouwelijke hoofdrol in de Nederlandse versie van de film „Niet tevergeefs" zou gaan tussen twee Nederlandse meisjes. Geen van beiden kon echter de toets der critiek door staan. De Franse filmregisseur Gréville herinnerde zich de naam van een Hollands meisje met een Franse naam, dat hij had leren Kennen in Parijs, toen zij proefop- namen maakte voor een Franse film, die nimmer is doorgegaan. Frangoise Flore weru ontboden, onder schijnwerpers gezet en ge- engageerd voor de rol van de dochter van de boer, die in de film een zeer belangrijke rol speelt. ook met nieuwe bankbiljetten geko men, de z.g. „Ostmarken". Het vertrouwen in dit bankpapier is niet zo groot, wat blijkt uit het feit, dat voor 1 Deutsche Mark (Westelijke zones) grif 2 of 3 Ostmarken worden betaald.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1948 | | pagina 5