Anthony van Kampen geen
„totok" meer
Nederland maakt agrarische propaganda
Tante Sabine
n
Het nut van het psychotechnisch
onderzoek
Nu de Banckerthuiswaarts vaart
WRIGLEYrk.
tXfWikt
Wij luisteren naar
DAMRUBRIEK
Grote tentoonstellingstent
gereed
m m
Wm. 'JÊmWm
grijpt in
Oji Uw stxütfibvn.de, échte.
Internationaal
zakkenrollers-echtpaar
gearresteerd
Ook voor de betrokkene
Mansholt sprak te
Groningen
„Bedankt voor het werk, wat jullie
hier liebt verricht en een hele goede
thuisreis".
Met deze woorden besloot Vice-Ad
miraal A. S. Pinke zijn toespraak tij
dens een „alle hens voor de boeg",
waarbij hij zijn mannen weer eens een
hart onder de riem stak.
De Commandant der Zeemacht in
Ned. Indië is intussen van boord ge
gaan en er is nu geroezemoes op Hr.
Ms. torpedobootjager „Banckert", die
afgemeerd ligt aan de kade te Tand
jong Priok. Om over enkele ogenblik
ken van wal te steken en koers te zet
ten naar het Vaderland.
Voor de bezoekers is het nu tijd ge
worden om van boord te gaan. In een
wip is de torpedobootjager ontmeerd.
Even „rétirer pour mieux sauter" en
dan glijdt Hr. Ms. „Banckert" op hal
ve kracht de haven uit. Sierlijk zijn
de vormen van de snelle jager en
kaarsrecht staat de bemanning tijdens
de paradeer-rol aangetreden. Rechter
nog wordt hun houding als de Staf-
muziek van het Kon. Ned. Ind. Leger,
die mee af kwam douwen, ons volks
lied gaat spelen.
Hoog op de brug bevindt zich de
commandant, de kapitein-luitenant ter
zee J. J. Hoogendoorn. Hij staat ook
in de houding, met de hand aan de
pet, doch ondertussen houdt hij tevens
een oogje in het zeil, want hij is de
man, die verantwoordelijk is voor
schip en bemanning. Ook tijdens het
spelen van het „Wilhelmus".
Op het achterdekhuis, bij de niet in
gedeelde officieren, staat de enige bur
ger aan boord. Zonnebril op de neus,
vierkante kin vooruit en blootshoofds,
zoals ik hem hier altijd gekend heb:
de schrijver Anthony van Kampen.
Nadat de laatste klanken van het
„Wilhelmus" zijn verklonken, echoënd
tegen de grijze scheepshuid, gaan er
hoezee's en petten de lucht in. En ter
wijl de „Banckert" tussen de beide
pieren van Tandjong Priok het ruime
sop tegemoet vaart, blijven zij, de thuis-
vaarders op de torpedobootjager en
wij, die blijvers in Insulinde, wuiven.
Op het achterdekhuis staat Anthony
van Kampen en zwaait, lang en na
drukkelijk.
Want mèt de mannen van de Ko
ninklijke Marine, met wie hij nu gaat
thuisvaren, verlangt hij naar Neder
land, naar zijn gezin, naar de ver
trouwde omgeving. Maar aan de ande
re kant verlaat hij Indië met een soort
van weemoed, die alle mensen eigen
is, die deze gordel van smaragd heb
ben gezien en meegemaakt in al zijn
schoonheid.
En dat hééft deze auteur. In talloze
bladen en tijdschriften schreef hij over
de belevenissen en ervaringen, die hij
gedurende de tijd, die hij, als gast van
de Koninklijke Marine, doorbracht in
deze contreien. Dat was vier maan
den.
„Te kort", zegt de één, „om een
land van zulke geweldige afmetingen
te leren kennen".
„Lang genoeg", zegt de pessimist,
,om malaria te krijgen, dysentherie of
de „kolere".
Ze slaan echter beide de plank mis.
Natuurlijk is Anthony van Kampen
geen Indië-kenner geworden in de
strikte betekenis van het woord. Daar
voor was de toegemeten tijd inderdaad
te kort. Doch hij heeft een kijk gekre
gen op land en volk in deze gewesten,
een visie, die er niet dikwijls naast is.
zoals uit gesprekken bleek. Bovenal
heeft hij nu ook precies begrepen,
welke de taak is van de Koninklijke
Marine in de Oost.
Hij schreef daarover reeds vele ma
len en doet het op dit ogenblik nog.
Aan boord van Hr. Ms. „Banckert", in
de zeehut, is van Kampen nu reeds be
zig aan de grondslag voor enkele boe
ken, die hij over Indië en de Marine
denkt te gaan schrijven. En deze boe
ken zullen van grote betekenis zijn!!
Te weinig is er in het Vaderland
bekend over de huidige toestand in de
Indische Archipel, zoals evenmin
wordt beseft welk een historische taak
de Koninklijke Marine met bescheiden
hulpmiddelen hier thans verricht. Zoals
de bestrijding van de smokkelhandel
in opium, communistische propaganda
lectuur en wapens.
Hierover zal Anthony van Kampen
schrijven. Met vaardige pen en een ob
jectieve kijk op de dingen, alsmede de
liefde voor alles wat met water, sche
pen. „kerels" en traditie te maken
heeft
Vier maanden heeft de schrijver ge
zworven. Hij heeft genoten van Indië.
zich geërgerd aan de diefstal van zijn
polshorloge (dat hij even onbeheerd
had laten liggen), zich kwaad gemaakt,
als het tempo in Batavia wat te vlot
was naar zijn Europese maatstaf. Te
gen de malaria dronk van Kampen een
gezellige borrel mee en hij leerde de
rijsttafel waarderen. Vol trots vertelt
hij nu een ieder, dat hy zijn pikol rijst
al achter de kiezen heeft en dus geen
„totok" (nieuweling) meer genoemd
kan worden.
Doch bovenal leerde ik de schrijver
kennen als een onvermoeibare werker,
die, als hij van een zijner reizen terug
keerde, zich dagen achtereen in zijn
hut opsloot. Niets was er dan meer van
zijn aanwezigheid te bemerken dan 'n
onafgebroken geratel van zijn kleine
schrijfmachine. Duizenden kilometers
heeft van Kampen over zee, in de lucht
en over land afgelegd in deze gewesten
Tientallen kilometers echter óók op
zijn schrijfmachine, zijn kleine Hermes
baby....
En deze tikmachine heeft het gewe
ten. De meest gebruikte letter, de
„e", heeft er intussen genoeg van ge
kregen en vertikt het nu langer mee
te doen aan het „tik"-spelletje. Over
vermoeid
Zoals de „baas" het ook was, toen
hij dezer dagen met Hr. Ms. „Banc
kert" thuis ging varen, tezamen met
de Tlt. Siebe van der Zee, de program
maleider van het Strijdkrachten Pro
gramma van Radio-Batavia, die een
radio-opname-apparatuur bi] zich heeft,
waarmede hij van plan is een reportage
te maken van de reis. Iets geheel
nieuws op dit gebied!
Een Nederlandse oorlogsbodem is op
weg naar het Vaderland, met de be
doeling om op 20 September a.s. de
haven van Nieuwediep binnen te sto
men. Goede reik en behouden vaart!
In onze Marine-mess mis ik nu iets:
het geratel van een tikmachien, het
geratel van de „Hermes baby" van Toon
van Kampen, U weet wel, waarvan die
letter „e" nu kapot is
D. STEENMEIJER.
2e Luitenant der Mariniers.
PROGRAMMA VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m. Nieuws om
6, 8 en II uur. VARA: 6.20 Imperio Ar-
gentina zingt; 6.30 De achtergrond van
het werk van het Ned. Instituut voor
Personeelsleiding; 7.00 50 jaar democra
tisch socialisme; 7.15 Het nieuws uit
Indië. VPRO: 7,30 Voor de jeugd: 7,40
Jeugdnieuws; 7,45 „Lezen in de bijbel";
VARA; 8.05 Dingen van de dag; 8.15
The Ramblers; 8.50 De jonge Fliere
fluiters; 9.15 Het sprookje van de kan
toorbediende; 10.00 Radio-Philharmo-
nisch orkest; 10,45 De UNO en de krant;
11,15 Kwartet Jan Corduwener; 11.35
Dansmuziek.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuws om
7, 8 en 11 uur. NCRV: 6.00 Onze Ned.
koren en korpsen; 6,30 Voor de strijd
krachten; 7,15 Het actueel geluid; 7,30
London Symph. Orch.; 9.00 Christen
studenten hebben u iets te zeggen; 9,20
Busch strijkorkest; 9.45 Populaire or
gelbespeling; 10.15 Het Nederlands ka
merkoor; 10.45, Avondoverdenking;
11,15 Gramofoonplaten.
PROGRAMMA VOOR DONDERDAG
HILVERSUM I, 301 m. Nieuws om
7, 8, 1, 6, 7,15 en 11 uur. AVRO: 8.15
Gr.muziek; 8,45 Gr.pl.; 9,15 Morgenwij
ding; 9,35 Arbeidsvitaminen; 10.35 Gr.-
pL; 10,50 Kleutertje luister; 11,45 De
alleenspraak van de goede rechter; 12.00
Het Lyra trio; 12,38 Piano en orgel;
I,20 The Avroleans; 2,00 Van de hak op
de tak, in en om de tuin; 2,15 Solisten
concert; 3.00 Voor zieken en gezonden;
4.00 Symphonisch programma; 5,00
AVRO-kaleidoscoop; 5,20 Welk dier
deze week? 5,35 Oude bekenden; 5,50
Wij slaan op de tong-tong; 6,20 Sport-
praatje; 6,35 Jonge vedettes; 7,00 „Een
traditie herleeft"; 7,15 Strauss (gr.pl.);
7,30 Aansluiting met de Usher Hall te
Edinburgh; 8,30 Arthur Rubenstein,
piano; 8.40 Franse Chansons; 9,00 De
overtocht van H. M. Koningin Juliana
met de prinsesjes naar Canada; 9.15
De speeldoos; 9.40 „Een bank in de
schemering"; 10,10 Dolf van der Lin
den en zijn Metropole orkest; 10,45 De
Burgemeester van Pontianak spreekt
over zijn gemeente; 11,15 Gr.pl.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuws om
7, 8. 1, 7, 8 en 11 uur. KRO: 8,15 „Pluk
de dag"; 9,05 Gr.pl.; 9,45 Songs of the
geal. NCRV: 10.00 Ouverture Leonore;
10,15 Morgendienst; 10,45 Geestelijke
liederen. KRO: 11.00 „De Zonnebloem";
II,45 Gr.pl.; 12 05 Klaas van Beeck en
zijn orkest; 1,20 Theo van Gerven, ba
riton, Willy Frangois, piano; 1,45 Hors
De Amsterdamse politie is er in
geslaagd een internationaal zakken-
rollerspaar te grijpen. Er werd een
man gearresteerd, die zich in de Kal-
verstraat aan zakkenrollerij schul
dig maakte. Het bleek een Fransman
te zijn, die samenwerkte met zijn
vrouw. Ook deze kon worden opge
spoord en men trok een aantal arti
kelen in hun zakken en bagage aan,
die kennelijk van zakkenrollerij af
komstig waren. Behalve buitenlands
geld vond men op hen twee verlopen
briefjes van f 50, twee horloges, een
vulpenhouder en een uitklapbaar Zeiss
Ikonfototoestel. Uit de paspoorten,
die zij bij zich hadden, bleek, dat zy
sedert 15 Juli 1948 in Italië, België.
Zwitserland en Engeland ten tijde
van de Olympische Spelen hadden
vertoefd.
Nieuwe Rijksconsulent voor
grond- en pachtzaken
Met ingang van 1 September j.I. is
de rijksconsulent voor grond- en
pachtzaken ir. S. H. de Jong, ter
standplaats 's-Gravenhage, ontheven
van de werkzaamheden in de provin
cie Noord-Holland. Hij is opgevolgd
door dr. L. J. van Dyk, thans te Arn
hem, die Haarlem als standplaats
heeft.
d'oevre. NCRV: 2,00 Muziek uit alle
landen; 2,30 New Mayfair Orchestra;
2.40 Causerie voor de vrouw; 3 00
NCRV-koor; 3,30 Henk Stam, piano;
4,00 Bijbellezing; 4,45 50 Jaar Neder
landse muziek; 5,00 Het Radio-Jeugd
journaal; 5,30 Het symphonieorkest;
6,15 Land- en tuinbouw; 6,30 Voor de
strijdkrachten; 7.15 Leger des Heils-
kwartier; 7,30 Het actueel geluid; 7,45
De Regeringsvoorlichtingsdienst antw.;
8,05 Programma proloog; 8,15 Plaatva-
ria; 9,00 „Onze jonge Koningin thuis";
9.20 Kerkconcert; 9.50 Nieuwe aanwin
sten van de discotheek; 10,15 „De vaart
der volken"; 10,35 Philharm. orkest
van New York; 10,45 Avondwijding;
11,15 Gr.pl.; 11,30 Symphonie-orkest.
OPLOSSING PROBLEEM 48.
Stand: Zw. 11 sch. op: 8, 9, 14, 15, 16,
18. 20, 22, 23, 28, 29.Wit 11 sch. op: 21,
25, 27, 31, 34, 36, 38, 39, 42, 43, 44.
(Van onze Haagse
redacteur)
Ruim de helft van de
waarde van onze uitvoer in
1947 kwam voor rekening
van agrarische producten
en van wat men in land
bouwkundige termen noemt:
reproductiemateriaal, dat is
het levende materiaal, be
stemd voor de vermenigvul
diging van cultuurplanten
en huisdieren, te weten poot-
aardappelen, landbouwzaden
groente- en bloemzaden,
boomkwekerij-producten,
bloembollen, stamboekvee
(rundvee)warmbloedpaar-
den, koudbloedpaarden,
Texelse schapen, varkens,
fokpluimvee, broedeieren en
eendagskuikens.
Dat bracht ons deviezen
op. Maar deze export kwam
niet van zelf. Onze produc
ten moeten bekend en be
geerd zijn en daarvoor is het
nodig, dat er voortdurende
propaganda voor gemaakt
wordt. Op dit gebied zit Ne
derland niet stil, zoals thans
weer blijkt uit het gereed-
komen van een grote propa-
ganda-tent, bestaande uit 'n
linnen dak en wanden van
panelen, die niet alleen ge
bruikt kunnen worden voor
deze tent, maar ook voor de
opbouw van stands in vaste
tentoonstellingsgebouwen.
Nederland is het eerste
land, dat op deze wijze zijn
reclame aanpakt.
De bedoeling is om met
dit paviljoen op buitenland
se landbouw- en veeteeltten
toonstellingen uit te komen.
Immers, de te exposeren
producten zijn alle bestemd
voor de buitenlandse agra
riërs en deze bezoeken in de
eerste plaats dergelijke ex
posities.
Ter bevordering van de
onpersoonlijke exportpropa-
ganda stelde het ministerie
van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening, na de
oorlog, de medewerking van
de afdeling Buitenlandse
Voorlichting van hei Reco-
baa en van de afdeling
Voorlichting ter beschik
king van representatieve
groepen uit 't bedrijfsleven.
Deze medewerking wordt
verleend door enkele amb
tenaren dezer afdelingen,
die niet over credieten voor
deze propaganda beschik
ken. De benodigde financiën
dienen door 't bedrijfsleven
te worden gefourneerd. Dit
heeft twee grote voordelen.
In de eerste plaats belast het
's Rijks schatkist minimaal
en in de tweede plaats wor
den de geldmiddelen uiter
aard alleen verstrekt voor
objecten, die het bedrijfs-
lèven zelf nuttig acht.
Uit deze samenwerking
ontstonden verschillende in
tensief werkende propagan-
dacommissies, o. m. voor
pootaardappelen en land
bouwzaden. Voor andere
producten is de samenwer
king meer incidenteel, doch
niet minder goed. De ge
bruikte propaganda-midde-
len zijn: brochures, films,
studiereizen, proefveldaan-
leggen, en tentoonstellingen.
De verschillende organi
saties sloten zich aaneen tot
de Werkgroep Export Ex-
portpropaganda Agrarisch
Reproductiemateriaal (WEP
ARM), voor de uitvoering
van gemeenschappelijke pro
jecten (brochure, landbouw-
kalender voor de Nederland
se agrariërs in het buiten
land, invitatie van buiten
landse landbouw journalisten
voor studiereizen in ons
land). Verschillende malen
is men gezamenlijk uitgeko
men op landbouwtentoon
stellingen en thans is het
dus zover, dat een door di
verse organisaties bekostigd
landbouwpaviljoen gereed
I
mf "g§§
imt m Hf
Oul.: 1. 31-26 (29x49), 2. 39-33 (28x
37), 3. 36-31 (49x32), 4. 31x42 (22x31),
5. 26x10 (15x4 of 16x27), 6. 42-37 (16x
27 of 15x4), 7. 25x23!!
En nu nog even het volgende
standje:
Zw. 5 sch. op: 10, 15, 25, 36, 38.
Wit 4 sch. op: 24, 33, 34. 35 en
dam op 42. Zwart heeft vermoe
delijk als laatste zet 32-38? ge
speeld. Deze zet is niet goed,
doch men moet het maar zien.
Wit speelt 34-30 (zw. 38x20), 42
48 (zw. 25x34) en 48x5! gew.
Ter oplosing voor deze week:
PROBLEEM 49.
van Joh. de Bree.
(Zie diagram).
Zw. 5 sch. op: 1, 2, 9, 17, 19 en
dam op 11. Wit 7 sch. op: 23,
25. 26, 28, 31, 34, 38.
Wit speelt en wint.
„QEGADIGDEN moeten bereid zijn
zich te onderwerpen aan een psy
chotechnisch onderzoek". Dit zinne
tje treft men hoe langer hoe meer
aan in de laatste regel van een ad
vertentie waarin om personeel ge
vraagd wordt.
Het ziet er vrü dreigend uit. Mis
schien heeft men al met voldoening
geconstateerd dat men aan de andere
eisen die gesteld worden inderdaad
kan voldoen, maar door deze laatste
voorwaarde wordt alles weer op los
se schroeven gezet. Wat willen ze
van-je? Waar dient het voor? Je hebt
je diploma's, je hebt jaren lang tot
volle tevredenheid van je chefs ge
werkt en dan loop je de kans dat je
door mensen die zelf van je vak
niets afweten eventjes ongeschikt
wordt verklaard. Dat lijkt unfair, dat
lijkt onredelijk.
JjjN het ergste is nog dat je je op zo'n
onderzoek helemaal niet kan voor
bereiden. Als je examen moet doen dan
weet je waar je aan toe bent, de eisen
staan vast en je bent er voor klaar of
je bent niet klaar. In het eerste geval
kan je er rustig heengaan en in het
tweede geval is het voor eigen risico
en je hebt het alleen aan je zelf te
wijten als je zakt. Maar zo'n psycho
technisch onderzoek is een gokje, je
weet helemaal niet wat ze je vragen
zullen, waarschijnlijk vragen die met
je vak niets te maken hebben, misschien
wel strikvragen als een soort hersen
gymnastiek van de AVRO, in elk ge
val je staat volkomen op glad ijs. En
daar hangt dan je toekomst van af!
Deze en dergelijke klachten hebben
wij al dikwijls gehoord van mensen die
zeiden: „Ik dank je wel, je krijgt mij
er niet voor". Wat is'er juist van al
deze angsten en deze verwijten?
Zeker is, dat er bij het publiek nog
grote misverstanden bestaan over de
practijk der psychotechniek en wij
willen deze in enkele artikelen eens
belichten vanuit het standpunt van de
psychotechnicus.
Eerst iets over het onderzoek van
sollicitanten en een volgend artikel
over het onderzoek van- particulieren
voor school- of beroepskeuze.
Hoe gaat het bij een sollicitatie? De
directie van het bedrijf waar de vaca
ture is zoekt uit de binnenkomende
brieven een klein aantal uit van de
genen die het meest in aanmerking
komen. Hierbij wordt natuurlijk ten
volle rekening gehouden met opleiding,
diploma's staat van dienst enz.
En nu blijven er, laten we maar
eens zeggen, vier over die naar het
oordeel van de directie aan alle eisen
10. Donderend zwelt het geraas van
het vliegtuig aandan een oorver
dovende slagde golven worden
opengeretenschuim spuit om
hoogde „Atlantis" heeft de lan
ding op de zee volbracht. Zo dicht mo
gelijk bij het reddingbrengende motor
schip is het op zee gedaald. En daar
ploft de reddingboot van de „West-
land" al in zee! De matrozen werpen
zich op de riemen. Het water wordt
spookachtig verlicht door de vlammen
dje nog uit het wrak van de Skymas-
ter opstijgen. Het is een gevaarlijk
karweitje voor de matrozen want er is
grote kans op, dat de benzinetanks
in de vleugels, door de schok zijn ge
scheurd en dan laat de rest zich wel
raden.
voldoen en die alle vier in aanmerking
komen voor de functie. Maar hoe moet
nu de verdere selectie plaats hebben?
Alle uiterlijke gegevens zijn al bekend
en hebben al meegeteld en het komt
aan op dingen die minder op de voor
grond treden maar die toch belangrijk
kunnen zijn. Nu kan de directeur van
het bedrijf met elk van deze mensen
een kwartiertje praten en daarna de
beslissing nemen, maar hij geeft er de
voorkeur aan om deze laatste selectie
over te laten aan een bureau dat hier
voor speciale onderzoek-methodes toe
past op grond waarvan het in staat ia
een rapport op te stellen over karakter
en capaciteiten van de betrokkenen.
Het is duidelijk dat dit niet alleen
in het belang is van het bedrijf maar
evengoed van de betrokkenen. Die par
tijen moeten bij elkaar gebracht wor
den waarvan verwacht kan worden dat
zij op de duur bij elkaar passen. Zijn
de capaciteiten te gering voor de be
trokken functie dan moet een benoe
ming voor beide partijen op een teleur
stelling uitlopen. Maar ook komt het
wel eens voor dat de capaciteiten te
groot zijn en ook in dit geval wordt
de sollicitatie afgekeurd. De functie
zou hem niet bevredigen en er is gro
te kans dat hij na jmrte tijd weer
weggaat wat ook voor het bedrijf niet
prettig is.
Zo vervullen de psychotechnische bu-
reaux een economische en een sociale
functie, zowel in het belang van een
gezonde personeelsvoorziening van het
bedrijfsleven als van een passende
werkkring voor de employe's.
Dergelijke bureaux zijn gevestigd in
de meest grote plaatsen van ons land
(Utrecht. Rotterdam, Den Haag, Lei
den. Arnhem, Hengelo, Nijmegen en
misschien nog enkele). Zij staan onder
leiding van mensen die een universi
taire studie in de psychologie hebben
doorgemaakt. Toezicht wordt uitge
oefend door het N.I.P.P. (Ned. Insti
tuut van Practiserende Psychologen,
voorzitter Prof. Brugmans), dat stren
ge eisen stelt voor toelating.
Behalve met personeelselectie voor
bedrijven houden deze bureaux zich
ook bezig met beroeps- en studiekeuze
adviezen voor particulieren.
In een volgend artikel zullen wij
hierover nog iets vertellen.
De minister van Landbouw, Vis
serij en Voedselvoorziening, de heer
S. L. Mansholt, sprak gistermorgen
op de landbouwdag van de tentoonstel
ling Stad en Lande van Groningen
1948, een rede uit. Twee feiten noem
de de minister als van zeer groot be
lang voor de toekomst van de Neder
landse landbouw, n.1. de verwezenlij
king van de economische Unie met
België en Luxemburg en het vraag
stuk van het alom in West-Europa be
staande tekort aan dollars. De be
windsman besloot zijn rede met de
mededeling, dat de overheid haar be
leid zal richten op een verhoging van
de productie van voedermiddelen in de
landbouw. Zowel door onderzoek, door
de bevordering van voorlichting en
onderwijs, als ook door andere midde
len zal het stomen van aardappelen en
het conserveren van ander ruwvoeder
worden bevorderd.
- In de V.S. is 'n nieuwe zware bom
menwerper getest. Het toestel heeft
drie motoren, waarvan de ene gebruikt
wordt voor het plotseling ontwikkelen
van grote snelheid. Het kan drie ton
aan bommen vervoeren en is „aanzien
lijk sneller dan 560 km. per uur".
ROMAN
1 VAN MARIA SAWERSKY1
40)
„Ze bemint me niet!" lachte Irene, die
hem doorzag, haar bewonderaar uit.
„Ach en ik zou toch niets liever
wensen", zuchtte Kareltje Schuch. Hij
keek Irene bijna smekend aan, maar als
hij dacht, dat deze jongedame hem nu
i.ou vragen, wie hij bedoelde, vergiste
hij zich.
„Waar zit dr. Reuder eigenlijk?"
vorste ze.
„Die werkt. Hij is direct na de thee
oaar zijn kamer gegaan om z'n boek ver-
<kr af te maken".
„Bepaald beleefd is dat niet, als z'n
tante bezoek heeft".
„O, dat moet u Felix niet kwalijk ng-
men, juffrouw Irene", meende Kareltje
zijn vriend, wiens afwezigheid hem zeer
gelegen kwam, te moeten verdedigen.
,De uitgever heeft al een paar maal op
voltooiing van het manuscript aange
drongen".
„Dan zou ik maar naar hem toe gaan
en hem zo gauw mogelijk gaan helpen",
vond Irene.
„IkIk blijf veel liever hier met
u", antwoordde Kareltje openhartig.
„Dat weet u toch wel?"
„Wat hebben jullie eigenlijk voor
plannen, als de film overal vertoond en
het boek verschenen is? Ik neem aan,
dat jullie toch niet eeuwig in Hassel-
feurde denken te blijven. En dr. Reu
der toch zeker niet?"
„Nee, daar kon u wel eens gelijk in
hebben", gaf Kareltje toe. ..Er staat een
expeditie naar Zuid-Amerika op het
programma. Of dat werkelijk door zal
gaan, is nu nog niet met zekerheid te
zeggen. Een paar weken geleden ver
heugde ik me nog geweldig op die nieu
we reis, maar nu blijf ik liever hier".
Kareltje's veelzeggende blik scheen
cp Irene niet de minste indruk te ma
ken.
„In Hasselfeurde?" vroeg ze spottend.
„Nee", murmelde Kareltje, alsof hij
zich enigszins schaamde voor deze be
kentenis, „niet bepaald in dit stadje. Ik,
ik ben niet ongefortuneerd en ik kan
dus als particulier wonen, waar ik wil
of waar het mijn toekomstige vrouw
het beste bevalt. We zouden eventueel
ook op reis kunnen gaan En een land
goed bezit ik ook. Ik heb daar welis
waar een uitstekende rentmeester, maar
dat neemt niet weg, dat ik best een paar
maanden de gang van zaken eens in
ogenschouw zou kunnen gaan nemen.
Het is een groot huis, dat bijzonder ge
zellig kan worden ingericht. Enfin, u
begrijpt me wel".
Irene begreep. Ze keek Kereltje, bet
mannetje met de afstaande oren eens
'van terzijde aan. Hemeltje, nee, hij was
werkelijk geen Adonis en dan nog die
omvang
„Ik stel me Zuid-Amerika zeer inte
ressant voor", zei ze. „In uw plaats zou
ik toch veel liever daarheen trekken"
Kareltje liet de margriet, mitsgaders
het verbeterde liefdesorakel op de grond
vallen en sjokte achter Irene Larsen
aan, die uit haar stoel overeind was ge
komen en het huis binnen ging.
Sabine Reuder keek het tweetal na.
Daarna wierp ze een blik op de kapi
tein, die naast haar rustig zijn sigaar
tje rookte en vervolgens wendde ze zich
tot Beate, die bescheiden op de achter
grond zat.
„Ik geloof, dat Emma een nieuw re
cept voor je heeft. Beate", zei ze, ken
nelijk met de bedoeling om het meisje
een ogenblik weg te hebben.
Beate stond gehoorzaam op en ging
het huis in om Emma te zoeken.
Juffrouw Keud.tr ging recht overeind
zitten. „Zo, nu zijn we onder ons, kapi
tein. Nu zou ik wel eens een openhartig
woord met u willen wisselen".
Openhartige woorden van zijn buur
vrouw betroffen meestal een onaangena
me kwestie, dat wist Jules Mengelberg.
„Zo wat hebt u dan nu weer op
me aan te merken?" bromde hij.
„Ik wilde u eens onder het oog bren
gen, dat u uw nichtje Beate veel te hard
laat werken", begon juffrouw Sabine,
zonder zich ook maar een ogenblik door
het ontstemde gezicht van de kapitein
te laten intimideren. „Het kind ziet er
door en door vermoeid uit...."
„Onzin!" viel Mengelberg haar bruusk
in de rede. „Dat beetje huishoudelijk
werk is toch waarachtig niet zo ver
moeiend".
„Dat beetje huishoudelijk werk!" deed
Sabine hem na. „U praat als alle an
dere mannen, omdat u geen flauwe no
tie heeft van de duizend en een dingen,
die er in een huishouding te doen zijn.
U verbeeldt u maar, dat dat alle» van
zelf gaat. Je danst maar een beetje met
een stofdoek door de kamer en dan is
alles weer kraakzindelijk. Je licht maar
even het deksel van een pan op en het
middagmaal is alweer klaar, nietwaar?"
„Doet u me nu één genoegen en over
drijft u niet altijd zo", verzocht Men
gelberg. „Natuurlijk weet ik wel, dat
dat allemaal moet gebeuren, maar Beate
heeft toch hulp".
„Bedoelt u daarmee soms die oude
Peter Liesegang, kapitein? Of die werk
ster, die een paar uren in de week
komt? Of misschien die knappe juf
frouw Irene? Dat ziet immers een blin
de, dat dat maar 'n decoratiestuk is! Die
leeft onder het motto: Wie de arbeid
bemint en zich daarvoor maakt dik, is
niet snik!"
Juffrouw Sabine werd in haar edele
verontwaardiging bijna grof en dat prik
kelde Mengelberg tot verzet.
(Wordt vervolgd.)
