Tussen de illegale werkers in Doorn
ante babine
Hef nieuwe boek
Ik
was geheim agent in oorlogstijd (XII)
Ten huize van Bram van Oord aan
de Kampweg nummer 37
„Gesneuvelde'vader
onimoeiie zijn
overleden zoon
Wees zuinig op hei boek
n
Onze Damrubriek
Hei Radioprogramma
grijpt in
IK BEN BIJ BRAM VAN OORD aan de
1 Kampweg 37 In Doorn, het onderduik
adres, waarvoor George heeft gezorgd.
Bram van Oord: een lange, magere man
van ongeveer dertig jaar, met een smal,
bleek gezicht, een grote neus, een korte
bovenlip en dun, blond haar, dat over
een hoog voorhoofd valt. De twee meest
opvallende dingen aan hem zijn: z'n
staalgrijze ogen, te klein in verhouding
tot zijn gezicht en zijn manier van lo
pen. Zijn armen, die met een aapach
tige beweging vrij langs het lichaam
slingeren, verraden kracht. Een goede
opmerker herkent onmiddellijk de soe
pelheid van de goed getrainde sports
man.
Later zal ik me nog vaak herinne
ren hoe we die eerste avond in de
kleine huiskamer ieder aan een kant
van de tafel zaten. We hebben gege
ten, een uitstekende maaltijd met spek
en eieren en een goed kop koffie.
Bram heeft me over zijn illegale or
ganisatie verteld en het zijn eerder
zijn enthousiaste manier van spreken,
zijn levendige gelaatsuitdrukking en
zijn bewegelijke slanke hemden, die in
druk op me maken dan de feiten.
„Wel, zullen we de anderen binnen
laten komen?" vraagt hij ten slotte.
Ze hebben geduldig in de andere ka
mer zitten wachten."
„Ze wonen hier bjj jou, hè? Wie zijn
het eigenlijk?"
„Twee er van zijn oud-leerlingen van
me. Flinke illegale werkers!"
„Maar je hebt er toch drie?"
„Ja, de derde is een economisch stu
dent uit Rotterdam, of liever gezegd:
hij was dat tot ze daar de zaak slo-
Ludwig's Othello
jyjET DE DOOD van Emil Ludwig is
aan de literatuur een begenadigd
auteur ontvallen, die zich heeft on
derscheiden door zijn biografieën. Zijn
literaire gaven hebben Ludwig een
algemene bekendheid gegeven tot ver
over de grenzen van zijn vaderland.
Bij de Uitgeverjj „West-Friesland"
verscheen een zeer goede vertaling
van „Othello", een werk, dat opvalt
door het décor, waartegen Ludwig
zijn figuren plaatste. In de wufte at
mosfeer van het rijke Venetië, op het
hoogtepunt van haar glorie, tekende
Ludwig zijn admiraal Othello. Zijn
krijgsmanskunst en de successen in
zeeslagen brengen de integere Moor
tot in de hoogste kringen van de Ve-
netiaanse adel, doch daar voelt hij,
dat zijn zwarte huidskleur hem nim
mer tot de gelijken van de blanke ede
len zal maken. Zijn liefde voor Des-
medona, de tragische ontwikkeling
van hun huwelijk, de prachtige type
ring van de schilder Titiaan, de ver
wording van de Venetiaanse „society"
en Othello's innerlijke strijd zijn door
Ludwig met meesterhand beschreven.
Zij geven het keurig uitgevoerde boek
de verdiensten, die een brede lezers
kring rechtvaardigen. W. M
De schuur in het bos. door Bep Ver
schuur. Uitgegeven door de Uitgevers
Mij. „West-Friesland" te Hoorn en ge
ïllustreerd door H. Baumgarten.
Bep Verschuur maakt haar debuut
met dit boeiende en vlotgeschreven
kinderboek, waarin zij beschrijft hoe
een meisje, dat lang ziek is geweest,
voor haar gezondheid een poos naar
buiten gaat. Bij de hartelijke en goede
mensen waar zij in pension komt, voelt
het meisje zich al spoedig thuis, te
meer, omdat het dochtertje des huizes
een alleraardigst vriendinnetje blijkt
te zijn. Samen beleven de meisjes
spannende avonturen in en om een
oude schuur in het bos en aan haar
oplettendheid is het te danken dat een
mysterieuze diefstal tot klaarheid
word gebracht.
In dit genre verschenen nog niet veel
meisjesboeken, maar de lectuur die
tot dusverre geregeld voor deze leef
tijd verschijnt, biedt slechts weinig af
wisseling en doet daarom waarschijn
lijk zo vele meisjes naar jongsboe-
ken vragen. De inhoud van dit nieuwe
kinderboekje is ongetwijfeld een ge
lukkige gedachte geweest. Ook uiter
lijk munt het boek uit door een fleu
rige omslag en een fraaie, stevige band.
ten. Ze helpen me allemaal in de or
ganisatie. Ik heb ze geleerd hoe ze
een vuurwapen moeten hanteren en
speciaal Onno is heel goed te gebrui
ken voor verkenningstochten. Zo jong
als hg is, hjj heeft een hoop lef. Hij is
de zoon van Beretti, de directeur van
Aneta uit Batavia, die btj de ramp met
de „Uiver" omkwam."
Kareis echtgenote, een kalme jonge
vrouw met een donker uiterlijk, dat
haar Italiaanse afkomst verraadt, gaat
de jongens halen en enkele ogenblik
ken later komen ze binnen, enigszins
verlegen en onhandig. Alle drie zijn
ze beneden de twintig.
,,Ik veronderstel, dat jij Onno bent,
de spion van de familie," zeg ik tot de
jonge Indo, die net een beetje tè on
verschillig met zijn lange benen over
elkaar zit.
„Juist. Maar spion is een veel te
groot woord. Ik ga af en toe maar een
beetje op verkenning. Maar spionna-
ge is de edelste vorm van ondergronds
werk, vindt u niet?"
Hij spreekt rustig met de duidelijke,
gearticuleerde stem van mensen, die
hun Hollands overzee geleerd hebben.
„Ik weet het niet!" zeg ik aarze
lend en bedoel daar werkelijk niets
mee.
„Maar dat moét u toch weten. U
bent toch zelf spion, is het niet?" Hij
gaat met een eigenaardige vinger-en-
duim-beweging door zijn geplakte ha
ren.
„Wel, ik ben niet bepaald een spion,"
zeg ik en heb pleizier in zijn jeugdig
ongeduld. „Ik zou werkelijk niet we
ten hoe ik mezelf zou moeten noe
men."
„Hoe heeft u George van Triest
ontmoet? Kende u hem van vóór de
oorlog?" vraagt plotseling de dikke
jongen in de hoek. Er klinkt iets in
zijn stem, dat mijn aandacht opeist.
Het is niet uitgesproken vijandig,
maar zéér zakelijk.
„Neen," zeg ik. „Ik heb George nooit
eerder gezien. Hij heeft van Londen
opdracht gekregen mij voort te hel
pen."
„Had u een wachtwoord voor Geor
ge of heeft hij u zo maar opgepikt?"
Mijn antwoord, dat ik een wachtwoord
had, blijkt nog niet voldoende te zijn,
want hij vorst verder: „Bent u dan
een oude vriend van Bram?" Zijn
scherpe vragen schijnen indruk op de
anderen te maken, want zjj gaan ach
teruit zitten en kijken toe naar wat
al heel gauw een soort duel wordt.
„Neen. Ik heb Bram evenmin ooit
gezien."
„Ik zou zo denken, dat u dan ieder
een wel kunt zijn. U hebt geen énkel
bewijs, dat u uit Engeland komt. Of
wel? Heeft u een zender?"
Heel in het kort vertel ik het ver
haal van de noodlanding en ik maak
me werkelijk zorgen nu ik besef, dat
hij heel juist en logisch redeneert, be
ter dan iemand tot nu toe gedar-»
heeft.
„Wil je daarmee zeggen, dat ik „ver
keerd" ben?" vraag ik met een po
ging om grappig te zijn. „Is het woord
van George voor jou niet voldoende?"
„Iedereen kan een fout maken. Zelfs
George is niet alwetend," zegt hij
grof. „Ik veronderstel, dat u hier
vrienden heeft, contactmensen of zo?
Wie kent u van vóór de oorlog?"
„Niet mijn contactmensen," ant
woord ik. Ik ga begrijpen, dat het
héél goed mogelijk is, dat mijn con
tactmensen straks eenzelfde houding
aannemen als deze pientere jongen.
„Mijn familie woont hier natuurlijk,
maar die houd ik overal buiten," zeg
ik hem nog.
„Dat begrijp ik. «Maar dan zit u
toch in een heel lastig parket." En
met deze opmerking beschouwt hij het
eerste deel van het interview als ge
sloten. De spanning, die tijdens ons
dispuut steeds meer toegenomen is,
vermindert, maar er blijft toch iets
van gereserveerdheid hangen.
Als Bram vraagt naar de toestan
den in Engeland, vertel ik een paar
dingen over het leven in het leger en
noem toevallig de naam van een ze
kere kapitein en het feit, dat hij uit
Zeeland komt.
„Waar kwam hij vandaan?" Deze
plotselinge vraag komt weer van de
korte, gespierde figuur uit de hoek.
„Uit Goes. Ik geloof dat hij daar een
groot expeditiebedrijf had, vervoer
over zee. Ken je hem?" vraag ik de
dikke jongen.
„Hij is een oude vriend van mijn
vader. Vóór hij naar Engeland ging
kwam hij tweemaal per week bij ons
thuis!"
Het ijs is gebroken en als ik persoon
lijke bijzonderheden over de bedoelde
kapitein vertel, draait de jongen vol
komen bij. „Ik geloof, dat dit het bes
te bewijs is dat we maar kunnen wen
sen!" zegt hij.
„Waarom vertrouwde je me niet?"
vraag ik.
„Er lopen veel provocateurs rond,
wier lievelingsverhaal is. dat zij uit
Engeland komen. Dit intimideert de
meeste mensen, ze verwerven het ver
trouwen en rollen de illegale groepen
op".
Gezellig pratend brengen we die eer
ste avond door; we drinken koffie en
roken Consi, de eenheidssigaret. En
we vertellen elkaar over en weer onze
ervaringen.
rjIEZELFDE AVOND komt in Londen
mijn telegram aan:
„Noodlanding gemaakt bij Herstal
stop bemanning Pluto zelf in
orde stop contact Brussel gevonden
stop Pluto nog niet aangekomen stop
alles verloren in brandend vliegtuig
stop complete zender geld code drin
gend benodigd stop zend zo mogelijk
per speciale courier stop ga verder in
afwachting nieuwe instructies stop
groet Betty stop Brutus".
Nóch Londen, nóch ik hebben er op
dat ogenblik het flauwste vermoeden
van, dat mijn boodschap door de han
den van Hermann Giskes en Joseph
Schreieder van de Duitse contra-spion-
nage is gegaan alvorens een Duitse
marconist het op een Engels zendappa
raat naar Londen seinde
JULES MOCH,
Frankrijk» minister van binnen
landse taken, die dezer dagen
verklaarde, dat de Kominform de
stakingen leidt en financiert.
Financiële samenwerking
in het Westen
De ministers van financiën der vijf
landen, die het Pact van Brussel onder
tekend hebben, zijn te Parijs bijeen ge
weest. Na de bijeenkomst werd een
communiqué uitgegeven waarin werd
medegedeeld, dat zij de resultaten be
studeerd hebben van de economische
en financiële samenwerking tussen de
vjjf mogendheden sinds de onderteke
ning van het pact. Zij hebben onder
zocht, welke actie ondernomen kan
worden om de politiek op lange termijn
van hun regeringen met elkaar in over
eenstemming te brengen.
Zij hebben de vraagstukken, die
voortvloeiden uit de jongste bijeen
komst van de ministers van defensie
der vijf landen, voorlopig in ogen
schouw genomen en voorstellen gedaan
betreffende de werkwijze, die aan de
consultatieve raad zullen worden voor
gelegd tijdens diens komende zitting op
25 October.
Een kind verliest zijn
ouders
en blijft alleen achter. Dat is
„het blinde noodlot". Wat ge
beurt er met dat kind De Deen
J. BECH NYGAARD geeft het
antwoord In zijn prachtige be
kroonde roman
HET BLINDE NOODLOT
Ook Uw boekverkoper bewon
dert dit bijzondere boek!
Op Zondag 10 October arriveerde
met zijn echtgenote te Helmond de
KNIL militair G. H. van Rooy, die
40 jaar onafgebroken in Indonesië
gediend heeft. Van Rooy kwam voor
een verlof van 4 maanden naar ken
nissen, daar hij geen familieleden in
Nederland bezat. Sinds vele'jaren had
deze militair nl. contact trachten te
krijgen met zijn zusters met een van
wie hij tot 1940 in schriftelijk contact
stond. Na de oorlog probeerde hij op
velerlei wijze dit contact te herstellen,
doch toen dit ook via het Rode Kruis
niet lukte, berustte hij in de gedachte,
dat geen zijner zusters meer in leven
was. Van Rooy, die reeds 30 jaar ge
trouwd is, had kort na de bevrijding
in 1945 het officiële bericht van het
sneuvelen van zijn zoon gekregen.
Deze zoon stond evenwel vele maan
den later als vliegerofficier in goede
gezondheid voor zijn vader met in de
handhet officiële overlijdensbe
richt van zijn „gesneuvelde" vader.
Toen van Rooy dezer dagen dit geval
vertelde heeft de redacteur van het
Helmondse contact-blad „De Belle
man", een orgaan van Kath. Thuis
front voor de Helmondse militairen
in Indonesië direct enige Nederlandse
gemeentehuizen opgebeld, wijl hij er
van overtuigd was, dat de zusters van
van Rooy nog in leven waren. Inder
daad, ergens, twee hoog in Amster
dam verwekte een expresse-brief uit
Helmond de nodige consternatie,
's Middags nog ontmoette de 66-jarige
broer zijn 62-jarige zus, die in alle
jaren dat haar broer in Indië was
niets gehoord had. Alleen het over
lijdensbericht had haar wel bereikt.
Van Rooy, die in de veronderstelling
leefde, dat hij geen familieleden meer
bezat hoorde nu tot zijn verbazing, dat
ook zijn tweede zuster in Hoge Zwa-
luwe nog in leven is.
Elf millioen ging In vlammen op
De directe schade, als gevolg van
brand wordt in September geraamd
op 11 millioen gulden. In dit bedrag is
mede begrepen de schade van de
brand op 11 September j.L in het
gebouw van Blauwhoeden-Vriezeveem
te Amsterdam. Niet minder dan 13 boer
derijen werden geheel of gedeeltelijk
door brand verwoest. De totale di
recte schade wordt hier geschat op
ongeveer 560.000.
Van 12 grote branden kon de oor
zaak niet worden vastgesteld. Het
spelen met vuur veroorzaakte drie
grote branden met een directe schade
van 116.000.Door kortsluiting
ontstonden vijf grote branden.
Overschot van 500.000
werkende vrouwen
Generaal Lucius Clay, de Ameri
kaanse militaire gouverneur in Duits
land, verklaart in zijn halfmaandelijks
rapport aan Washington, dat er in de
Britse en Amerikaanse zones naar
schatting een overschot van 500.000
Duitse vrouwen, behorend tot de groep
van werkende personen, is en dat de
Bizone haar bijdrage in het E.R.P.
levert in de vorm van uitvoer van ar
beidskrachten. Meer dan 3000 jonge
Duitse vrouwen waren eind September
aangenomen voor werk in Engeland,
hetzij als hulp in de huVhouding, hetzij
als hulp in ziekenhuizen en overeen
komstige inrichtingen.
N«gen-en-twintig opvarenden
van „lllustrious" verdronken
Van officiële zijde te Portland (in
het Engelse graafschap Dorsetshire) is
bekend gemaakt, dat men vreest, dat 29
leden der bemanning van het vliegdek-
schip „lllustrious" zijn verdronken. Een
Liberty-boot, die de zeelieden naar de
„lllustrious" terugbracht en tot vlak bij
het schip genaderd was, is door de
zware zee omgeslagen.
Onder het licht van schijnwerpers
hebben boten de gehele nacht de haven
afgezocht. Enkele leden der bemanning
wisten de „lllustrious" zwemmend te
bereiken, anderen werden door passe
rende boten opgepikt.
DE „ORANJE" WORDT WEER
VOOROORLOGS.
De „Oranje", het vlaggeschip van de
Mij. „Nederland", zal heden wederom
de Amsterdamse haven binnenlopen.
Voor de volgende reis naar Indonesië
zal de Oranje eerst 28 December ver
trekken. Het schip zal bij de Neder-
landsche Dok- en Scheepsbouw-Mij. in
dok gaan om weer in vooroorlogse toe
stand te worden teruggebracht. O.m.
zullen de slaapzalen, die nog resteren
uit de tijd dat de Oranje als troepen
schip voer, verdwijnen om plaats te ma
ken voor hutten.
VOORMALIG ADVISEUR C V O
TOT DRIE JAAR VEROORDEELD
De voormalige adviseur van de Cen
trale Vermogens-Opsporingsdienst te
Amsterdam, die tevens secretaris is
geweest van het Clearings-instituut,
is conform de eis tot drie jaar gevan
genisstraf met aftrek van voor-arrest
veroordeeld. 'Bewezen werd geacht,
dat hij bijna f 160,000,— aan „tip"-gel-
den had opgenomen op kwitanties, die
hijzelf van valse handtekeningen voor
zag. Deze tipgelden werden uitge
keerd aan particulieren, die de C V O
op het spoor brachten van vijandelijke
vermogens. Een groot deel van de
f 160.000,zou de veroordeelde te
eigen bate hebben benut.
Voor de Vrouw
jyEES ZUINIG OP Uw boeken en vooral op die van uw vrienden! Geef
ze dus een extra jasje, als u ze leest of meeneemt. U kunt er een
aardige bedrukte stof voor gebruiken
of U neemt een effen lapje, dat met
een geborduurd randje of motiefje
opgevrolijkt wordt.
Bij een stevige, niet geborduurde
stof, kan volstaan worden met een
lap van 26 bij 64 centimeter.
Aan de overslag maakt U ronde
hoeken, aan de kant van het in-
schuifgedeelte een klein zoompje.
Dit gedeelte vouwen en dan alle
randen met een boorlintje omboor
den. We maken twee banden van
dubbele stof van 45 cm lang en drie
centimeter breed. Van dezelfde stof
knippen we nog twee reepjes van
10 cm lang, die we met ronde hoekjes
op de rugzijde stikken, en daarbij gelijk de uiteinden van de banden
meenaaien. Aan de rand bevestigen we een smal lintje van 30 d 35
centimeter lengte, dat we aan het eind verzwaren met een kraal. U kunt
deze leeswijzer nooit verliezen en bovendien beschadigt U het
boek er niet door. Dunne of geborduurde stof
Jij
INSCHlMF.SED.
voert men, de voe
ring knippen we als 't
'2 2V npatroon, maar van de
buitenstof laten we de
bovenkant van het in-
schuifgedeelte verval
len. De lengte van de
lap wordt dus 25 centi
meter. We voorzien deze
eerst van borduursel
en banden, maken een
30 inslagje langs de ran
den en zomen dan de
voering ertegen.
Vanzelfsprekend kunt u de banden laten vervallen. Leent u dikwijls
boeken uit, dan kunnen een paar van deze omslagen, van stevig papier
gemaakt en met uw naam er op, goede diensten bewijzen.
T5Z
Oplossing probleem 52.
Stand. Zw. 7 sch. op: 5, 8, 9, 15, 16, 30,
40 en dam op 6.
Wit 8 sch op: 17, 19, 21, 22, 28, 29, 34. 45.
Opl. 1. 29—2* G6 x 18), 2. 19—13 (6 x
19 sl. 4 sch 3. 13 x 24 (20 x 29), 4. 45 x
14!!
En nu nog even het volgende standje:
Zw. 6 sch. op 5, 8, 10, 15, 36, 37.
Wit 6 sch. op: 24, 30, 34, 40, 47, 48.
Wit aan zet speelt: 1. 4842 (37 x 48),
2. 47—41 (36 x 47), 3. 40—35 (de enige
winnende zet) 47 x 20, 4. 3025 (48 x
30), 5. 25 x 14!! (10 x 19), 6. 35 x 2!
Ter oplossing voor ditmaal:
PROBLEEM 53
van G. MANTEL Jr.
(Zie diagram).
Zw. 10 sch. op: 4, 9, 10, 11, 13, 16, 17, 11,
24, 26.
Wit 10 sch. op: 18, 20, 22, 27, 28, 29, 32,
33, 34, 36.
Wit speelt en wint.
Konlngshulde te Gent
Zondagmorgen zijn duizenden man
nen en vrouwen uit het Vlaamse land
schap naar Gent gestroomd om hulde
te brengen aan koning Leopold en te
betogen voor de terugkeer van de vorst
De katholieke senator Baron Nothomb
verklaarde tijdens zijn toespraak dat
zelfs indien de volksraadpleging ver
worpen werd, de Katholeike Volkspartij
haar strijd voor de terugkomst van de
koning zou voortzetten. Aan het einde
van de bijeenkomst stuurden de meer
dan 15.000 betogers een telegram naar
de vorst te Pregny, waarin zij hem hun
trouw betuigen.
900 MILITAIREN MET „GROOTE
BEER" TERUG UIT DE OOST
Officieren, onderofficieren en sol
daten van de landmacht, 750 in totaal
van allerlei onderdelen, 20 leden van
de Marine en 130 van de K N I L zijn
Zaterdagmiddag met het troepen
transportschip „Groote Beer" van de
Maatschappij „Nederland" in de Am
sterdamse haven uit Indonesië terug
gekeerd. Onder hen bevonden zich
ongeveer 100 zieken.
VOOR REDENAVOND
HILVERSUM I S01 m Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur— AVRO: s,15 Tom
Erlch (piano) 6,30 Voor de Strijd
krachten 7,0o De ring van Rlco
7,IC Flamingo 7,15 Bijnamen In de
kamermuziek 7,45 Nlwin-klanken
7,50 Rubriek van de Wederopbouw
8.05 Echo van de dag 8,15 Bonte Dins.
dagavondtrein 9,30 Mededelingen
9,35 Ik zou zo graag..., 10,15 Buiten
lands overzicht 10,30 Plano 11,15
Gramoloomplaten
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur KRO: 6,10 Sport-
praatje 6,20 Gramofoonplaten 6,30
,,Dlt is leven" 6,45 Muzikale melange
7,15 Guitaarvoordracht 8,05 De ge
wone man 8,12 Opera-muziek 9,30
West-Europees commentaar 9,40 Strijk
kwartet 10,15 Het Nederlands Kamer
koor 10,37 Actualiteiten 10,45 Avond
gebed 11,15 Bekende orkestwerken
VOOR WOENSDAG
HILVERSUM I 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur VARA: 8,18
Operette-selecties 11,00 Non-stop-pro
gramma 1,20 De orkesten van Ray
Ventura en Glenn Miller 3,00 De vrouw
In de mist 5,15 Graag gehoorde pla
ten 6,2o New Maylair-orkest 6,30
Voor de Strijdkrachten 7,00 Lezing
van de socialisatie voor het socialisme
7,15 Joseph Hislop zingt VPRO: 7,30
Voor de Jeugd 7,45 „Lezen in de Bij
bel" VARA: 8,05 Dingen van de dag
8,15 Socialistisch nieuws 8,20 Prome
nade-orkest 8,50 Het eiland van Ara
(hoorspel) 9,30 Concertgebouw-orkest
10,10 Uitzending ter gelegenheid van
hel Loofhuttenfeest 10,25 Kwartet Jan
Ccrduwener 10,45 In de tuin der poë
zie 11,15 Orgelspel 11,30 Arthur
Young and hls Swlngtet
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1 7, 8 en 11 uur NCRV: 8,16
En nu aan het werk 11,15 De erf
genamen van Redclyffe 12,33 Metro-
pole-orkest 1,15 Metropole-orkest (ver
volg) 3,40 Klanken bij de thee 6,00
Onze Nederlandse koren en korpsen
6,30 Hedendaagse boeken en schrijvers
7,IC Het nieuws uit Indonesië 6,So Het
actueel geluid 7,45 Engelse les 8,05
Programma-proloog 8,15 Radio Philhar-
monisch-orkest 9,15 „Milltia Christl"
9.45 „Vrij en blij" 10,15 Muziek
10,45 Avondoverdenking 11,15 Plaat-
varia
Tp (75
ROMAN
-VAN MARIA SAWERSKY-
Het bloed stroomde Beate naar de
wangen, want Kareltje had zo luid
gesproken, dat Felix het zeer beslist
had moeten horen. EnIrene even
eens, wat tenslotte ook geheel in Ka-
i eitjes bedoeling lag. Hij gluurde ter
sluiks naar juffrouw Larsen om de
uitwerking van zijn woorden gade te
slaan, maar te dien aanzien kwam hij
toch bedrogen uit, want deze jonge
dame behoorde nu eenmaal niet tot
dat soort mensen, wie men hun inner
lijke gevoelens op het gezicht kan af
lezen. Ze staarde koel en onverschillig
voor zich uit, maar daarentegen lag op
het gelaat van Felix Reuder onmis
kenbaar iets van ontstemming. Hij
kocht voor Irene noch bonbons, noch
bloemen. Hij bekommerde er zich niet
om, of zij last had van wind en zon en
toen zij haar programma liet vallen,
vergat hij zelfs om het op te rapen.
Hij was, in één woord, een zeer na
latige cavalier, want hij had andere
dingen te doen. Hij moest Kareltje in
het oog houden en hij ergerde zich
aan diens gedrag tegenover Beate.
Wat is er in 's hemelsnaam met Ka-
rel aan de hand? dacht hij. Nou, die
zal ik straks wel eens even onder han
den nemen!
Maar daarvoor kreeg dr. Felix Reu
der geen gelegenheid, omdat hij met
Kareltje geen ogenblik alleen was.
Deze toch week geen seconde van de
zijde van Beate. Zijn mond stond niet
stil en hij drong haar zijn attenties
dusdanig op, dat het meisje er ten
slotte hoofdpijn van kreeg Ze was
dan ook blij, toen ze eindelijk in het
hotel terugkeerden. Daar begaven de
dames zich naar haar kamers om zich
voor het diner te kleden.
Kareltje wilde zich eveneens uit de
voeten maken, maar Reuder hield hem
nog juist op tijd terug. „Kom jij eens
hier, mijn zoon. Ik heb met Jou nog
een appeltje te schillen", zei hij grim
mig.
„Wacht daar dan nog even mee", ver
zocht het slachtoffer kleintjes. „Ik heb
nu werkelijk geen tijd; je wilt toch ze
ker niet, dat ik in m'n plus four aan
tafel verschijn?"
Reuder nam zijn vriend van het
hoofd tot de voeten op. „Ik weet, dat
je het toonbeeld van deftigheid bent",
spotte hij, „en er zelfs niet tegen op
ziet om in smoking naar een thee
visite te gaan. Ik heb dat altijd bui
tengewoon in je gewaardeerd, maar
ditmaal kan 't me nu eens geen steek
schelen in wat voor toilet jij straks
je soep wilt lepelen".
„Soep!" stamelde Kareltje. „Lieve
help, man. we krijgen verrukkelijke
chateaubriands met doppertjes, piep
kuiken met compote en een pêche
melba voor het diner!"
„En al kreeg je zoveel, dat je een
maand nodig zou hebben om het naar
binnen te werken, nu blijf je ln ieder
geval hier!"
„Maar dat kan ik toch niet. Ik
moet...."
«Je moei luisteren en daarmee utk
Nadien kan je voor mijn part je slan
ke corpus in een pyama hullen en
daarmee aan. tafel gaan. Nu ga je
eerst eens zitten".
Of Kareltje wilde of niet, hij moest
zich in een fauteuil laten vallen, want
zijn vriend liet zijn woorden vergezeld
gaan van een krachtige duw, die hem
vanzelf deed neerploffen. Daarop ging
Reuder vlak voor hem staan, waarbij
hli hem scherp opnam. Kareltje voel
de zich onzeker worden.
„Wat is er met je aan de hand,
Felix?" wilde hij weten. „Waarom ben
je in zo'n verschrikkelijke stemming?
Wat bezielt je eigenlijk?"
„Die laatste vraag wilde ik-nu juist
aan Jou richten, m'n waarde. Wat be
zielt Jou, hè? Je hebt je vanmiddag
tegenover juffrouw Mengelberg, op z'n
minst uitgedrukt, zeer eigenaardig ge
dragen. Wat voor doel beoogde je daar
mee? Vooruit, vertel op!"
En plotseling ging nu Kareltje een
licht op. Hij dacht aan de woorden van
tante Sabine, die hem bij hun bezoek
aan het bergmeer verteld had, dat
Felix op Beate verliefd was, maar dat
zelf nog niet scheen te weten. Lieve
hemel, kon het mogelijk zijn, dat de
gewoonlijk zo nuchtere Felix jaloers
was?
De veronderstelling alleen al be
reidde Kareltje zoveel vreugde, dat hij
begon te grinniken en onmiddellijk
besloot zijn vriend een beetje op te
warmen, al was het alleen maar uit
v/raak voor de wijze, waarop deze hem
behandelde. Derhalve dwong hij zijn
rond gezicht weer tot een ernstige
plooi en zei uit de hoogte: „Ik begrijp
waarlijk niet, wat je bedoelt, beste
Felix!"
„Je begrijpt me heel goed, waarde
heer!" luidde het onvriendelijke ant
woord. „Zeg me ja of neen: interesseer
jij je voor juffrouw Mengelberg?"
„En als dat zo was?" vroeg Kareltje
op zijn beurt, Reuders eis rustig ne
gerend, maar onmiddellijk daarop had
bij reeds spijt van zijn houding, want
hij zag, hoe alle kleur van Reuders ge
zicht week.
„Als dat zo is, dan wens ik, dat je
duidelijke taal spreekt. Wil je die
jongedame om haar hand vragen?"
„Hm.... mischien wel, jawaar
om eigenlijk niet?" stotterde Schudt.
„Daar heb jij toch, hoop ik, niets op
tegen?"
„O ja, een hele boel! Wanneer nu
Beate Mengelberg het slachtoffer van
je chronische verliefdheid moet wor
den, zal ik haar namelijk eens voor je
waarschuwen. Ik ken je sinds jaren en
ik weet, hoe je bent. Je verliest je
hart elke paar weken aan een ander
meisje. Irene Larsen was de laatste,
aan wie je het had toegedacht en nu
denk je Beate er gelukkig mee te
moeten maken. Maar ik zal niet dul
den, dat dit meisje in die dwaze gril
len van jou betrokken wordt".
„Ach kom en waarom dan zo
plotseling niet?"
„Omdat ik juffrouw Mengelberg daar
voor te goed vind. Zij is een zeer ge
voelige vrouw en...."
„Wat voeren jullie hier eigenlijk
uit?" vroeg op dit ogenblik een ande
re stem.
Sabine Reuder was ongemerkt de
kamer binnen gekomen en keek nu
vragend van de een naar de ander.
(Wordt vervolgd)