Tante Sabine
Communisten
liefst zo zwak
Jn deze situatie...
willen ons leger
mogelijk maken
De naam Parmentier:
Gezag, ervaring, vertrouwen
Grondwetten in
de maak
Plan-Marshall heeft een gunstige
invloed op Europa
r grijpt in
Een bekentenis in de Tweede Kamer
Veestapel kleiner dan
vorig jaar
Duitse productie blijft gedeeltelijk in tact
Het Radioprogramma
VSUDAÖ li OCTOBEE 1648.
(BS-
ii
pR KUNNEN UIT een overigens on-
belangrijke vergadering van de
tweede Kamer soms plotseling kleine
je beurtenissen naar voren springen, die
jgeer dan gewone aandacht vragen. Dat
het geval Woensdagmiddag, toen
uitsluitend formele zaken afgedaan
werden en een serie wetsontwerpen
zonder discussie de goedkeuring van
it wijze heren verwierf. Geen enkele
ufgevaardigde wenste het woord, tot-
dut bij het wetsontwerp, waarbij gel
don worden aangevraagd voor voorzie
ningen aan de Koninklijke Militaire
Academie in Breda, waar de officiers
opleiding kort geleden weer begonnen
ju, de communist J. Hoogcarspel het
spreekgestoelte beklom om zijn stem
togen het wetsontwerp te motiveren.
Zijn schaarse woorden waren veelzeg
gend: „De CPN-fractie is tegen het vo
teren van de gelden, omdat zij zich in
deze situatie verzet tegen alle uitgaven
tot het meer efficiënt maken van de
legermacht zowel in Nederland als in
Indonesië".
„Dat is zeer duidelijk!" riepen enkele
Kamerleden. Inderdaad. De heer Hoog
carspel verklaarde niet nader wat hij
bedoelde met „in deze situatie" doch
een goed verstaander heeft een half
woord nodig. Nu de wereld vol oor
logsdreiging is en onder de grauwe as
van een schijnvrede het vuurtje smeult
dat weer kan oplaaien tot een ramp
zalig conflict tussen de twee grote
machten der aarde, Amerika en Rus
land, is het zaak van de Westerse mo
gendheden zich tegen een eventuele
agressie te wapenen.
De communistische Nederlanders zul
len „in deze situatie" elke poging daar
toe en elke maatregel tot versterking
onzer defensie tegenwerken.
Is er vóór 1940, toen eveneens de ge
varen uit het Oosten dreigden, niet 'n
bevolkingsgroep geweest, die met de
armen over elkaar zou gaan zitten, als
er een aanval op onze zelfstandigheid
gedaan zou worden? Er is geen nieuws
onder de zon. De communistische
Tweede Kamer-fractie heeft dat nog
eens duidelijk gedemonstreerd.
Lieftinck zette door.
De Kamer had haast deze middag.
Zij moest na afloop van de openbare
vergadering in de afdelingen het ont
werp Noodwet Indonesië bespreken.
Daarom voerde de voorzitter mr. L. G.
Kortenhorst de drie ontwerpen, waar
over debat te verwachten was of waar
van de stukken de leden zo laat bereikt
hadden, dat zij er onvoldoende kennis
van konden nemen, van de agenda af.
De minister van Financiën prof. mr. P.
Lieftinck sputterde wel wat tegen, aan
gezien de ratificatie van het tussen Ne
derland en de Verenigde Staten geslo
ten verdrag o.a. ter voorkoming van
dubbele belasting aan een fatale ter
mijn gehonden is, doch hij legde zich
bij het besluit van de voorzitter neer,
nadat deze had medegedeeld, dat het
desbetreffende ontwerp de volgende
week aan de orde gesteld zal worden.
Tot aller verbazing kwam prof. Lief
tinck hierop aan het eind van de ver
gadering terug. Hij had inmiddels ver
nomen, dat Amerika erop rekende, dat
de Kamer de overeenkomst vandaag
bekrachtigen zou. Hij vroeg daarom de
behandeling te laten doorgaan. Een
rare manier, vond de heer J. Hoog
carspel (CPN). Men vond er dit op:
de vergadering werd om twee uur ge
schorst tot vier uur; toen kwam men
opnieuw in een openbare bijeenkomst
samen.
Na een debatje van een uur, waarin
de heren dr. A. M. Lucas (KVP), H. J.
Hofstra (PvdA) en J. Hoogcarspel
(CPN) het woord voerden en prof.
Lieftinck zich dankbaar toonde voor
de woorden van waardering voor zijn
initiatief, nam de Kamer het wetsont
werp zonder hoofdelijke stemming aan.
pARMENTIER WAS EEN voortreffelijk vlieger. Als hij vloog zou hij me iedere
dag en ook in het holst van de nacht hebben kunnen meekrijgen, al was het
naar de Zuidpool of Tibet. Hij voelde zijn vliegtuig aan, zoals de geboren zeiler
zijn boot en de beste jockey zijn paard.
Toen in de dertiger jaren Focker zijn laatste strijd met de houten machine
uitvocht tegen de metalen Amerikaanse vliegtuigen, vloog ik met Parmentier
naar Parijs in de vermaarde Focker F 36, de Adelaar, een enorm gevaarte
waarbij de juist in bedrijf gestelde aluminium Douglas-toestellen dwergen waren.
Die naam Adelaar was misschien te trots voor dit vlaggeschip van de KLM,
want zijn motoren waren te zwak voor het gevaarte en toen bij Parijs het
alarm kwam dat de band van het linkerwiel lek was, zag het er dan ook niet
zo goed uit. Terwijl Parmentier rustig boven het vliegveld bleef rondcirkelen
keken de passagiers verbijsterd uit de raampjes naar beneden, naar de bran
cards en de politieauto's en de brandweerploegen, die zich op eerbiedige afstand
rondom het groene veld van Le Bourget opstelden: Parmentier moest het maar
proberen. Glimlachend gaf hij de instructies aan zijn dertig reizigers. Het was
zo erg niet, hij had het al zo vaak gedaan. Als iedereen op zijn bevel aan de
rechterkant van het vliegtuig ging staan zou hij een modellanding maken. Toen
hij zich overtuigd had dat de mensen het deden, trok Parmentier zich in de
stuurhut terug om er eens over na te denken hoe hij het zou aanleggen. Voor
beelden van landingen op één wiel kende hij niet. Toch moest het gebeuren.
Hy deed het en het klassieke voorbeeld was er: een weergaloos behendige lan
ding van de Focker-kolos op één wiel! Een vleugeltip raakte de grond even, de
schroef was verbogen, doch het ongelooflijke was volbracht; een zeehond had
in het circus niet knapper kunnen balanceren.
PARMENTIER HAD al twintig jaar
gevlogen en dat is een hele tijd voor
een vlieger. Er zijn maar weinigen op
de aarde met een zo lange staat van
dienst. Hij was in April 1927, dat hij
gelijk met Viruly, zijn vliegbrevet
haalde op de Soesterbergerheide.
Twee jaar daarna was hij in de K. L.
M. dienst en op 1 Mei van dit jaar
sprak hij er nog over, dat het precies
negentien jaar geleden was, dat hij
zijn eerste passagiersvlucht maakte.
Parijs met de Fokker F 7 A, en tien
reizigers aan boord. Een grote gebeur
tenis voor Parmentier, die meer in
druk op hem heeft gemaakt dan zijn
roemrijke Uivervlucht naar Australië,
waarmee het product van Douglas en
de naam van K. L. M. door de ge
hele wereld genoemd zouden worden.
In de laatste jaren had Parmentier
een belangrijke positie bij de K. L. M.;
hij was niet alleen de chef van de
vliegers, doch ook de adviseur die
rapport uitbracht over zijn ervarin
gen met de nieuwste vliegtuigen die
Vit de gloriedagen van 1934. Parmentier en zijn Uiver-bemanning bij
hun zegetocht op Schiphol.
Negen en dertig personen vonden de dood, toen de K.L.M.-Constellation
„Nijmegen" op haar reis van Amsterdam naar New York even voor de lan
ding op het Schotse vliegveld Prest wiek verongelukte. Het toestel raakte
een 120/000 Volt hoogspanningskabel en stortte in vlammen gehuld tegen de
grond. Het totaal uitgebrande en vernielde wrak.
de K. L. M. zou willen aanschaffen
voor de uitbreiding van haar vloot.
Zijn woord was gezag geworden; hij
was te jong om nog gerekend te kun
nen worden tot de „oude garde",
doch hij was de typische vertegen
woordiger van die zakelijk kundige
generatie van vliegers, die de periode
van romantiek en pioniersgeest in de
luchtvaart had afgesloten.
Wat speelde zicht af?
ER WAREN IN de wereld twee pilo
ten die zoiets altijd goed zouden doen,
of het een landing was, in een don
kere nacht bij Albury, op een modde
rige renbaan met het licht van auto
lampen het was in de Melbourn-
race of een start van een berghel
ling in het hoogste Andesgebergte, het
ging altijd als Parmentier de Hollan
der, of Jean Mermoz, de Fransman
achter het stuur zat. Mermoz, de
grote man van de Air France, bouwer
van de Lige Héroique, de luchtlijn
over West-Afrika naar Zuid-Ame-
rika: Mermoz was de artist. Parmen
tier de nuchtere man, 4ie precies
wist. wat een mens met een vliegtuig
dwenen met zijn poëtische Are en
kan doen en laten. Mermoz is ver-
Ciel (De Regenboog) in de golven
van de Zuidelijke Atlantische Oce
aan. Parmentier gaf het op in het
Schotse hoogland. Men kan zulke be
richten nauwelijks geloven, omdat
deze piloten zo voortreffelijk waren.
Hoe is het gebeurd? Wat heeft zich
daar in die grote Constellation in de
nacht afgespeeld? In negen van de
tien gevallen is het in de moderne
luchtvaart de mens, die de fout
maakt, want het toestel is vrijwel
feilloos geworden, doch een fout van
Parmentier kan men zich nauwelijks
voorstellen. Over enige tijd zullen wij
het wéten, van de officiële rapporten.
Als het aan het vliegtuig lag is het
heel erg, want het vliegtuig moet be
trouwbaar zijn; als het de mens was,
één van de tien. die de verantwoor
ding voor dit toestel hadden, moet
men er zich bij neerleggen, want het
waren mensen, die de schepen, trei
nen, auto's en vliegtuigen maakten en
het zullen altijd mensen zijn die ze
besturen.
(Van onze Haagse redacteur)
De levende have van onze agrarische
bedrijven heeft gedurende de oorlog
zwaar geleden. Wel is sedert dien ver
betering ingetreden, doch veel vooruit
gang valt blijkens de laatste cijfers van
het Bureau voor de Statistiek nog niet
te constateren. Er waren in Septem
ber 1948 minder koeien, minder var
kens, minder paarden en minder scha
pen dan in September 1946. Alleen de
kippen- en de eendenstapel tonen een
verheugende groei.
In Sept. j.1. telde ons land 2.229.178
stuks rundvee, tegen 2.309.516 stuks in
September 1946. Het aantal varkens be
droeg in September 1948 1.136.561 tegen
1.167.942 in September 1946, het aantal
paarden was in Mei 1948 334.128 tegen
355.184 in Mei 1946 en het aantal scha
pen in Mei 1948 424.859 tegen 558.318
twee jaar daarvóór.
Veel schot zit er dus nog niet in. Dat
is wel het geval met de hoenderen. Er
waren er in Mei 1948 in totaal 17.404.697
tegen 10.915.449 in Mei 1946. Ook een
den zijn er heel wat meer dan een paar
jaar geleden: 277.533 in Mei 1948 tegen
30.695 in Mei 1946. Het vooroorlogs peil
van de pluimveestapel is evenwel nog
niet bereikt; in Mei 1939 waren er in
ons land 32.804.504 hoenders en 1.021.671
eenden.
B.V.V. NAAR SPANJE.
De Zuidelijke eerste klasser B.V.V.
zal begin December naar Spanje rei
zen om aldaar een wedstrijd te spe
len tegen de voetbalclub „Madrid".
Sleepboot „Dieuwertje
Goedkoop" omgeslagen
Bij het slepen van het motorschip
„Waal" is de sleepboot „Diewertje
Goedkoop" nabij de Surinamekade te
Amsterdam plotseling omgeslagen. De
drie opvarenden konden gered worden.
Doordat de Waal plotseling op volle
kracht voorwaarts ging en de „Die
wertje Goedkoop" op dat ogenblik
een enigszins ongunstige ligging had,
ging de sleepboot door de zware golf
slag over stuurboord. De machinist en
de stuurman konden tijdig te water
springen. De kapitein was opgesloten
in de stuurhut, die spoedig onder wa
ter stond. Een ogenblik was hij in een
hachelijke positie, omdat hij de deur
\an de hut niet kon openen. Hij zag
echter kans door het forceren van een
raam eveneens te water te springen.
DE BONDOWOSO-AFFAIRE
Het Hoog Militair Gerechtshof te Ba
tavia zal midden November een aan
vang maken met de behandeling van
de Bondowoso-affaire. Tegen de uit
spraak van de krijgsraad bij de zee
macht te Soerabaja had, zoals men
weet, de fiscaal hoger beroep aangete
kend, dat hij, naar dezer dagen reeds
werd gemeld, ten aanzien van drie der
veertien verdachten heeft ingetrokken.
Naar wij vernemen heeft de Neder-
lands-Surinaams-Curagaose grondwets
commissie het door haar ontworpen
voorontwerp-van-grondwet voor het
Verenigd Koninkrijk der Nederlanden
thans bij de regering ingediend, verge
zeld van een aantal resoluties, waarin
de wensen der drie samenwerkende
staten zijn vastgelegd. Het zal nu de
taak van het ministerie van Overzeese
Gebiedsdelen zijn dit voorontwerp ge
reed te maken voor behandeling in de
Staten-Generaal. De indiening van het
eigenlijke wetsontwerp behoeft dus
niet lang meer op zich te laten wach
ten, tenzij de ministerraad zijn instem
ming met het voorontwerp niet zou
willen betuigen. Daarover valt nog
niets te zeggen, aangezien de tekst nog
niet is bestudeerd. Wellicht komt deze
Maandag in de wekelijkse kabinets
zitting op de agenda.
De hier bedoelde grondwet-in-wor
ding is er een van de twee op het
tweede plan. Bovenaan komt op de
duur het z.g. Unie-statuur, d.i. de
staatsregeling voor de Nederlands-In
donesische Unie. Daarvan afgeleid zul
len worden de grondwetten voor het
Verenigd Koninkrijk en voor de Ver
enigde Staten van Indonesië, onder
scheidenlijk de Westelijke en de Oos
telijke partner in de Unie. Op het
derde plan komen dan de staatsrege
lingen enerzijds voor Nederland, Suri
name en Curacao en anderzijds die
voor de onderscheidene deelstaten in
de Archipel. De opbouw van een en
ander geschiedt echter juist in omge
keerde volgorde.
In dit verband is het goed te weten,
dat ook het voorontwerp gereed is
voor de wet op het bewind in Indone
sië in overgangstijd, zijnde een voor
lopige staatsregeling voor dit gebied,
die later door een definitieve zal wor
den gevolgd. Dit voorontwerp ls in
gereedheid gebracht door overleg tus
sen de betrokken ministers, leden van
de voorlopige federale regering, dele
gaties van het bijzonder Federaal
Overleg, van de Federale Conferentie
Bandoeng en van de Minderheden in
Indonesië en tenslotte de Negen Man
nen. De gang van zaken is hier dus
wat ingewikkelder, maar zij heeft
niettemin voortgang zonder dat het al
dan niet voort te zetten overleg met
de Republiek deze werkzaamheden be
ïnvloedt.
GENERAAL DE TASSIGNY
VERTROKKEN.
Gistermorgen omstreeks tien uur is
generaal Jean de Lattre de Tassigny
van het vliegveld Valkenburg vertrok
ken in de richting Brussel.
Engeland en de V. S. een overeenkomst
bestaat over het ontmantelen van Duit
se fabrieken, zeide Hoffman, dat men
elkaar wederzijds gepolst had. Men is
het eens geworden over de volledige
ontmanteling van de fabrieken met
oorlogsproductie. Hierover is men het
altijd eens geweest.
Besloten werd tot behoud van die
fabrieken, die niet tot het surplus be
horen. De Duitse staalindustrie zal
volgens Hoffman gedeeltelijk weder-
opgebouwd worden.
Paul G. Hoffman, administrateur van
het plan-Marshall, heeft op een pers
conferentie te Parijs verklaard: „Ik
wens de beschuldiging van de hand te
wijzen, dat de ECA een organisatie is die
opgericht werd om tegen de Sovjet-
Unie de koude oorlog te voeren." Vol
gens Hoffman is in elk land, dat deel
neemt aan het plan-Marshall, in de
laatste maanden de productie toegeno
men. Op het gebied van de landbouw
moet de „buitengewoon opmerkelijke"
productievermeerdering behalve aan de
medewerking van de natuur wor
den toegeschreven aan verhoogde pro
ductie in Europa van landbouwuitrus-
ting en meststoffen. De productie van
staal, steenkool en enkele andere goe
deren heeft ruimschoots het niveau
overtroffen, dat het bureau had vast
gesteld.
Op de vraag of de herbewapening
in de V. S. invloed zou hebben op de
toewijzingen in het kader van het
plarvMarshall. antwoordde Hoffman,
dat militaire voorbereidingen los staan
van het economisch herstel. „Er zijn
altijd mensen, die besnoeiingen voor
stellen, doch gewoonlijk krijgen wij
de benodigde gelden".
Op de vraag, of er tussen Frankrijk,
veW«?.te
geioo<l»te -Ml1"'
tooof
•.nosio' ^ers«
,ds« iuCt
ONGELDIG VERKLARING
TEXTIELPUNTEN.
Het Centraal Distributiekantoor deelt
mede, dat op de punten der oude tex-
tielkaarten 705 na 23 October niet
meer gekocht kan worden, daar deze
kaarten dan hun geldigheid ver
liezen.
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur VARA: 6,15 De Vara
feliciteert 6,30 Voor de Strijdkrachten
7,00 Denk om de bocht 7,15 „Accor.
deola'- VPRO: 7,30 Nederland en zijn
gewesten 7,50 Tien voor acht 8 05
Muziek 8,30 „Midden in de wereld"
VARA: 9,00 Men vraagten wij draaien
9,30 Kermis der jjdelheid 10,00 Bui.
tenlands overzicht 10,15 Todd Duncan
zingt VPRO: 10,40 „Vandaag" 10 45
Avondwijding VARA: 11,15 Vrijdag
avond-concert
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur NCRV: 6,05 Zes solo
suites 6,30 Het evangelie in esperante
6,45 Geestelijke liederen 7,15 Appèl
voor de ex-politieke gevangenen 7 30
Het actueel geluid 7,45 CNV-kwartier
8,05 Programma-proloog 8,15 Omroep
orkest 9,00 Reportage 9,20 Twee wal.
sen 9,30 Piano-recital 10,00 Arabië,
land van de Islam 10,20 Gramofoonpla.
ten 10,30 Divertimento 10,45 Avond
overdenking 11,15 Avondklanken 11,45
Mannenkoor
VOOR ZATERDAG
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 6, 8 en 11 uur VARA: 8,18
Lichte morgenklanken l,oo Voor da
Strijdkrachten 3,50 Vera Lynn zingt
5,30 Om en nabij de twintig 6,15 Tha
Honolulu birds 6,30 Voor de Strijd
krachten 7,00 Artistieke staalkaart
VPRO: 7,30 „Wat doet de kerk?" 7,45
Voor de Nederlanders in Duitsland
VARA: 8,05 Dingen van de dag 8,15
Omroep-orkest 9,00 Socialistisch com
mentaar 9,15 „Allerhande" 10,25 Voor.
waardelijk, voordracht 10,40 Miller sex
tet 11,15 Graag gehoorde platen
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
oir. 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur KRO: 8,15
Pluk de dag 10,15 Muziek houdt ftt
12,33 Melachrino strings 1,25 Grote
pianisten 2,20 Engelse les 3,50 De
blinden in samenleving 6,00 Promenade-
orkest 6,30 Journalistiek weekoverzicht
6,45 Wie weet hoe deze plaat heet?
7.15 Piano en orgel 7,30 Septet Johnny
Ombach 7,45 Wat zijn eigenlijk plastics?
8,05 De gewone man 8,12 Gramofoon-
platen 8,20 Lichtbaken 8,50 Gramo.
foonplaten 9,00 Negen heit de klok
9,45 Hit-parade 10,00 Weekend-serenade
10,30 Actualiteiten 10,45 Avondgebed
11,15 Gramofoonplaten
ROMAN
VAN MARIA SAWERSKY
.Tja, dat klopt. Ik durf nog altijd niet
goed" moest Karei toegeven.
„Je bent een lafaard m'n jongen!"
Kareltje zag er van af zich tegen
deze beschuldiging te verdedigen,
maar zij zat hem toch danig dwars.
Als ik maar wist, hoe ik het moet aan
eggen, dacht hij. toen hij 's avonds in
bed lag. Nu denkt iedereen, dat ik mij
voor Beate Mengelberg interesseer,
*'at toch helemaal niet het geval is.
Daarmee heb ik weliswaar op Irene
eRige indruk gemaakt, maar welbe
schouwd ben ik nog geen stap verder
gekomen. Hemeltjelief, wat is het le
ven toch ontzettend gecompliceerd!
Maar al zijn zorgen ten spijt, viel
Kareltje toch weldra in slaap. En in
zijn droom kreeg hij 'n lumineus idee.
Toen hij ontwaakte, zag de wereld
er plotseling geheel anders uit. De zon,
die tot dusver elke dag aan de hemel
had gestraald, was verdwenen. De re
gen kletterde tegen de ramen en bo
ven de bergen hingen zware wolken,
die weinig goeds voorspelden. Men
was in het hotel op de ontspannings-
zalen aangewezen, wat de eerste dag
vrij gezellig, de tweede dag matig en
ae derde dag bepaald vervelend was.
De oudere gasten hadden zich rond
de bridgetafeitjes geschaard en tracht
ten de tijd met de ene robber na de
andere te verdrijven. De biljartzaal
was vrijwel de gehele dag uitverkocht.
De jeugd amuseerde zich met tafel
tennis, maar dat was op de duur ook
slechts een matig genoegen. En daar
tussendoor raadpleegde men, in regen
jassen gehuld, het weerhuisje, maar
dat hield het met onbewogen hardnek
kigheid op „regen en wind".
Reuder schreef. Beate las. Af en toe
keken beiden tegelijkertijd even op en
ontmoetten hun blikken elkaar Dan
las Beate in Reuders ogen een stil ver
wijt, dat haar neerslachtig en nog
terughoudender maakte.
Tante Sabine speelde patience.
Mevrouw Larsen had onder de ho
telgasten een vriend van haar over
leden echtgenoot ontdekt, met wie zij
vrijwel de gehele dag samen was.
Zo trachtte iedereen zo goed moge
lijk de tijd te verdrijven. Alleen
reltje en Irene hadden geen bijzonde-
ie hobbies en liepen derhalve met hun
ziel onder de arm. Buiten stroomde,
goot en kletterde het zonder ophou
den. Het leek wel, of het tot het einde
der dagen zo zou blijven doorregenen.
Tot Kareltje eindelijk zijn geduld
verloor. Hij besloot het plan, waarmee
hij nu al dagen rondliep, te verwezen
lijken, hulde zich in een waterdichte
regenjas en verliet het hotel. Toen hij
terugkwam, haalde hij zijn prachtige
auto uit de garage en maakte aanstal
ten om de plaats achter het stuur in
te nemen. Hij deed dit echter zo om
slachtig. dat Irene, die in de hal zat,
hem wel moest zien.
„Gaat u uit, meneer Schuch?" vroeg
ze. haastig naar buiten komend.
„Ja, ik wil liever buiten in 't vrije
veld met m'n auto verdrinken dan
daarbinnen van louter verveling ster
ven".
„Zou ik alstublieft mogen meerij
den?"
Het was voor het eerst, dat Irene
Larsen tegen Kareltje Schuch „alstu
blieft' zei.
Deze keek de jongedame van onder
tot boven aan en bromde: „Het spijt
me, juffrouw Irene, maar ik mag u
helaas niet animeren om mee te gaan
Mijn voorgenomen rit is om zo te zeg
gen, een wanhoopsdaad en daarom
allerminst een genoegen voor een
zwakke vrouw. De wegen zijn glad,
het weer is verre van gezellig en ik
ben ook niet bepaald in een stemming
om rekening te houden met hm
de tedere aard van m'n gezelschap".
„Dat behoeft ook niet".
Karei Schuch wierp een critische
blik op het zijden japonnetje, dat Irene
droeg en zei tenslotte: „Nou, u moet
het zelf weten. Als u iets verstandigs
wilt aantrekken, dan kunnen we gaan.
Maar doet u het een beetje vlug vóór
ik m'n toezegging ga betreuren".
Dat was grof, maar duidelijk. Irene
scheen het hem niet kwalijk te nemen.
Ze vloog naar haar kamer, trok haas
tig een sportcostuum en een warme
mantel aan en duwde haar welver
zorgde lokken onder een muts. In een
oogwenk was ze weer beneden en
terwijl ze het portier haastig achter
zich dichtwierp, zei ze, bijna buiten
adem van het harde lopen:
„En nu maar vlug, vóór mama het
me verbiedt!"
„Lieve hemel, u hebt u door uw
mama tot dusver toch maar heel wei
nig laten verbieden, geloof ik, juf
frouw Irene. Nou, daar gaan we dan
maar!"
Op deze toon had Kareltje nog nooit
tot zijn aangeljpdene gesproken. Zij
protesteerde echter in 't geheel niet en
toen hij de starter in beweging bracht,
voelde hij zich dan ook volkomen de
meerdere.
Eigenlijk had ik tante Sabine moeten
zeggen, dat ik weg ging, dacht hij.
Maar daarvoor was het nu te laat.
Kareltje stuurde de wagen de stad
iiit. zodat zij weldra de grote verkeers
weg voor zich hadden. Hij zette er
een flinke gang in, wat zijn stemming
belangrijk verbeterde. Een mens moest
nu eenmaal eens behoorlijk kunnen
uitrazen, dat deed hem goed. Irene
zat naast hem en ze kromp van schrik
ineen, toen zij de bomen in steeds
sneller opeenvolging langs de wagen
voorbij zal vliegen. Karei gluurde van
terzijde naar haar. Hij voelde iets van
medelijden in zich opwellen, maar
daar verzette hij zich hardnekkig
tegen.
,',Je bent toch niet bang?" bromde
bij.
„Oo, nee!" luidde het antwoord, dat
nochtans niet overtuigend blonk.
„Prachtig, dan zullen we er nog een
schepje bij opleggen!"
De naald van de snelheidsmeter
sprong trillend vooruit. Irene sloot
haar ogen en vlijde zich tegen Ka-
reltje's arm aan.
„Doe dat niet; het hindert me", ver
docht hij dringend.
„Wees toch niet zo onaardig!"
smeekte Irene, maar zij kreeg geen
antwoord.
(Wordt vervolgd)
