Ook de geallieerden lijden er kou Noodtoestand op Sumatra De film Amerikaanse „Fantasia"zeldzaam product van geest In de heksenketel van Berlijn (5) Probleem van omgang met Duitsers Er gaat een volk te gronde Vluchtelingen komen in massa Heiligschennis en genialiteit gaan hand in hand bij Disney „Zee meerminnen mode" verdringt New Look Volksherstelsigaretten brachten 48 ton op WOENSDAG S NOVEMBER 1948 rN, FRAULEIN ILSE, hoe ;aal het?" meisje achter de toonbank van de zeg ik tegen het aardige Duitse Gift-shop in de Blue-White Club, een vsn de twee Engelse clubs in Berlijn. Op het ogenblik nog goed. zegt Ilse, maar jk zil °P m'in on'''af 'e wlc'1'en. Er zjjn met de laatste bezuiniging, al meer dan dertig mensen ontslagen en ik kan elk ogenblik aan de beurt komen". De Engelse autoriteiten hebben een beroep gedaan op alle in bun sector tronende en werkende geallieerden om zoveel mogelijk te bezuinigen. Inmid dels hebben zij alvast een aantal maatregelen genomen, die hier en daar sterk gevoeld worden. Maar iedereen begrijpt, dat deze bezuiniging niet meer dan logisch is. De geallieerden zelf krijgen slechts licht van 's avonds zes tot elf uur. ■s Zaterdags tot twaalf uur. Het gebruik van taxi's voor dienst en recreatie-doel einden is sterk beperkt; hier en daar zijn er bussen voor in de plaats gekomen. Gestookt zal er deze winter slechts worden in enkele gebouwen, Lancaster House. York House, en Cumberland House, alle gelegen aan de Fehrbelliner platz, waar alle kantoren zoveel mogelijk op elkaar zijn gepakt. Ook enige ge ljouwen van de kleinere geallieerden, zoals de Nederlanders, worden verwarmd. Blaar dat duurt nog even. Hoewel men in September al in de handen liep te blazen van de kou. behoeft men er niet op te rekenen, dat er vóór half December gestookt zal worden. En dan nog maar half en slechts tot half Maart. Voor privé- gebruik krijgt elke officier een petroleumkacheltje. Er zijn er al 40.000 besteld, hoewel het nog niet duidelijk is waar de petroleum vandaan moet komen. UET CLUBLEVEN is zeer drastisch beperkt. De twee „country clubs" zijn gesloten omdat zij „luxe" zijn. De Blue White is alleen nog open voor ,tea and sandwiches" en dat. evenals de Embassv (de tweede club), slechts tot half tien. Om negen uur wordt het licht al vast uitgedraaid en dan krijgt men een kaars op tafel. Om klokslag half tien moet iedereen op straat staan. De Embassy, een vroegere Zuid- Amerikaanse ambassade, met veel ver guldsel, luchters en tierelantijntjes, is de enige club waar nog een maaltijd wordt gereserveerd. Maar (alweer maar) slechts drie gangen en geen keus. De oberkellner "wuift u min of meer het menu onder de neus met een air van „Nou, we zullen maar begin nen, hè?" Vlees is er alleen om de an dere dag en dan natuurlijk vrijwel al tijd uit blik. ALS FRaULEIN ILSE haar beklag heeft gedaan adviseer ik haar maar gauw te trouwen. „Dan heeft u tenminste een dak boven uw hoofd", reg ik. Het gesprek beweegt zich dan via de alreeds bekende moeilijkheden die in dit probleem schuilen, naar een vraag, die mij al enige tijd bezig houdt. „Wordt u er nu door uw ken nissen niet scheef op aan gekeken dat u voor de geallieerden werkt?" In Ne derland was zulk een meisje immers cnmiddellijk getekend. „Och nee", zegt Fraulein Ilse. „De eorlog is per slot van rekening over. Natuurlijk maken de mannen wei eens bezwaar. Een vriendje van me, die bij de S.S. was, noemt het zelfs verraad Maar dat vind ik onzin. Hij rookt per slot van rekening de cigaretten op die ik hier als fooi krijg". „Hij noemt het waarschijnlijk ook sabotage", antwoord ik. „Dat gebeurde ia Nederland ook wel eens om de een of andere inconsequentie te dekken". „Och, per slot van rekening weet iedereen wel, dat je het hoofdzakelijk doet om aan je trek te komen". „En komt u aan uw trek?" vraag ik. „Als je eerlijk blijft, en dat ben ik goddank nog steeds, dan verdien je er niet zo bar veel aan. Men krijgt een warme maaltijd per dag. die steeds hetzelfde is en die bijna niemand meer eet. Maar het vult tenminste de maag en spaart rantsoenen thuis. Ver der krijgt men een Lebensmittelkarte 2. die beter is dan een Karte 3. waar men niet mee toekomt. En verder kri'g je natuurlijk veel cigaretten en die kun je weer ruilen". Als ik dat hoor schiet mij te binnen dat zij een paar minuten te voren een c:garet geweigerdheeft omdat zij niet rookt „Och nee", zegt ze. „ik ken u. Dat is heel wat anders". Ik wilde, dat ze er allemaal zo over dachten. Ik logeerde enige tiid in een gebouw waar bii de lift een vrouw van middelbare leeftijd zat. die altiid gedionstig de lift voor mii open maak ♦e. Zij ving menig cigaretje. Enige tiid later zit ik zonder cigaretten en zie mij genoodzaakt ze zwart te kooen. Ik stuur er iemand oo uit en krijg een Paar minuten later tien cigaretten voor vijf mark oer stuk. 'Het was nog vóór de geldsanering). ..Waar haal je die ewenlijk?" vraag ik aan mün h°lopr O", zegt hii. „beneden bii de 1'ft zi' een mens, dat ze altiid verkooot" Tk had mijn eigen cigaretten terug ge kocht! „Maar verder bevalt het hier wel?" infomeer ik bii Ilse. „Wat zal ik u zegeen H»t gaat best Ik kan goed met het publiek noschie- ten. me->r toch. als ik wist dat ieder een in Engeland zo was a's de tvpes. die ih bier te zien kriig. dan zou ik Adolf Hitier geliik gaan geven". „Zo zr>". zeg ik. „dat vind ik sterk gezegd" De vrouwen behandelen je over het algemeen honds, de mannen ziin veel beleefder. Gisteren nam een klant twee noederdozen van de toonbank terwiil ik me even omdraai Maar ik ton er moeilijk wat van zeggen. Als ik de manager er bii haal ri—mt hii ze "*e! terug, en kriig ik ®elük. maar dan zorgt die dame wel dat ik morgen ont slagen ben". haat, die de vrouwen, veel meer dan de mannen, na de oorlog hebben over gehouden tegen alles wat Duits is. Maar toch lijkt het wel eens of zij roms bang zijn voor concurrentie. In het algemeen behandelt de Engeisman de Duitser correct, vindt, dat hij hem moet helpen, zichzelf weder op te voe den en is graag bereid hem dat te le ren. Veel wordt er in het British In formation Centre gedaan om de Duit sers de principes van de democratie, waarvoor wij de laat^ oorlog hebben gevochten, op allerlei manieren bij te brengen. En er is veel belangstelling voor. Op een advertentie in de krant waarin het bovengenoemd bureau „Engelse lessen door Engelsen" aan kondigde. kwamen in drie dagen tijd vier duizend verzoeken om deelname. J^EEL ANDERS behandelt de Ame rikaan de Duitser. Dit blijkt eigenlijk hoger is dan voor een Engelsman. Dit is maar al te duidelijk. Terwijl de in tellectueel een Engelsman altijd als „gentleman" ziet, voelt hij zich bij een Amerikaan niet erg thuis. Een gevoel dat overigens door vele Engelsen wordt gedeeld. Wanneer wij de houding van dq Fransen tegenover de Duitsers be zien dan vindeq w4j daarin terug de oude tegenstelling tussen deze twee volkeren. Zij kunnen elkaar nu een maal niet zetten, wat, nu de Fransman tot de overwinnaars behoort, voor de Duitser niet bepaald een voordeel is. Ik heb het meegemaakt, dat tijdens een feest, dat een gehele dag en het groot ste gedeelte van de nacht duurde, de Franse wachtposten aan de sjouwers, die kisten drank af en aan sleepten, de gehele dag niet één kop warm drin ken gaven. Anders gaat het bij de Nederlanders. Met zijn wereldberoemde aanleg voor vergeten en vergeven, iets dat hij al leen in geschriften loochent, behandelt de Nederlander de Duitser met een vreemd soort waardigheid, geeft ere wie ere toekomt, laat de Duitser het zelfde eten mee-eten als hij zelf krijgt en behandelt hem over het algemeen zoals hij in Nederland zijn Nederlands personeel ook zou behandelen. Zo heeft de Berlijner dan een ver scheidenheid van bazen. Hij weet ech ter op handige ma nier ieder op eigen waarde te schatten en hij zorgt er wel voor, dat hij bij ieder van de be trokkenen .aan zijn trek komt". DE LUCHTBRUG NAAR BERLIJN. Zakken meel voor 2.400.000 inwoners van Berlijn's Wes telijke zónes wor den gestuwd in een der vele Ame rikaanse C-54 vliegtuigen, die voedsel, brandstof en andere nood- zakelijke levensbe hoeften door de 20 mijl wijde lucht- corridor tussen Frankfurt en Ber lijn vervoeren, pit omgebouwde type troepentransport vliegtuig kan tot 10 *ton voorraden vaar de ingesloten stad overbrengen. ven als militair, niet in de burger maatschappij konden voegen en nu trachten in Duitsland wat afwisseling te vinden. Van de vrouwen zeggen de Engelsen zelf veelal, dat zij voor het merendeel komen om een man te zoeken. Maar er zijn er ontegenzeggelijk ook verschillenden, die oorspronkelijk met de meest idealistische bedoelingen naar Duitsland gekomen zijn. Wat daar nog van over is, is natuurlijk een andere kwestie. Wél is het opmerkelijk, dat ae Engelse vrouw de Duitse zéér koel behandelt. Ik weet, dat het voor een deel te wijten is aan een ingeboren het allerbeste uit het feit, dat, waar bij de andere geallieerden een huwelijk met een Duits meisje, zeer zeker in of ficierskringen, nog altijd een evenement is, dit bij de Amerikanen reeds zéér gewoon is. Nadat de „non-fraternisation order" was ingetrokken behandelde de Amerikaan de Duitse vrouw Vrijwel als een Amerikaanse. De Amerikanen zijn de enigen, die clubs hebben waar Duitse meisjes, onder Amerikaans ge leide, toegang hebben. Zij zijn, zoals in een voorgaand artikel reeds gezegd is, buitengewoon royaal, wat echter niet met zich brengt, dat de achting van de doorsnee Duitser voor een Amerikaan Amsterdams politiecircus was een groot succes Maandag a.s. zal het Amsterdams politiecircus, dat zijn tenten in de ma nége van het hoofdbureau heeft opge slagen, de laatste voorstelling geven. AJle nog komende voorstellingen, in clusief de matinees, zijn nu reeds vol komen uitverkocht. Het circus is een volledig succes ge worden en trok 20.000 bezoekers De netto-opbrengst, die ten bate van de Amsterdamse jeugd zal komen, bedraagt naar schatting ruim f 15.000. (Van onze correspondent te Medan) TERWIJL DE VERWARRING in het republikeinse Java nog voortduurt, richt *ieh de belangstelling in Indonesië algemeen op de toestand op Sumatra waar de anarchie nog groter afmetingen schijnt te zullen aannemen dan op het hoofdeiland van de Archipel reeds het geval is. Hoewel Djokja onrustwekkend berichten, speciaal uit het republikeinse Tapanoeli en Asahan dementeert, stape len de bewijzen zich op, dat zich hier een voor de bevolking wanhopige situatie ontwikkelt. Nergens heeft het republikeinse bestuur de zaak meer in handen- Verschillende strijdorganisaties van politieke partijen dikwijls niet meer dan gewone gangsterbenden vechten hun conflicten over de ruggen van het volk uit. Het officiële leger van de republiek, de T.N.I., is in deze streken geheel uitgeschakeld. De militaire en civiele leiders zijn gevangen genomen of ver moord. Daarmede hebben de benden de gehele intelligentia der bevolking ge liquideerd. Het gebied staat nu compleet onder de terreur van uiterst duistere roversfiguren, bero-psmisdadigers. smokkelaars en andere desperado's. HIERBIJ KOMT. dat de voedseltoe stand in deze gebieden, die vroeger voornamelijk op rijst-import waren aangewezen, zeer critiek is. Zelfs het minderwaardigste voedsel, de oebi een knolgewas wordt daar thans a^ een luxe beschouwd. De tegenspraken van Djokja kunnen de bevolking in het aangrenzende, niet-republikeinse en welvarende Soematera Timoer, niet aan het twijfelen brengen. De juistheid van de zorgwekkende berichten uit Tapanoeli en Asahan wordt tragisch bevestigd door een steeds breder stroom vluchtelingen, ziek en uitgemergeld, die allen de zelfde verschrikkelijke verhalen ver tellen. Van alle kanten bereiken de be woners van Soematera Timoer (zowel Nederlanders als Indonesiërs) nood kreten uit Asahan en Tapanoeli, in de vorm van over de demarcatielijn ge smokkelde smeekschriften en brieven. De diepe tragiek van de situatie is deze, dat wij over voldoende middelen beschikken om hulp te verlenen, maar tot werkeloosheid gedoemd blijven. Om redenen van politieke aard, waarop ten slotte alleen Den Haag het antwoord kan geven, kunnen wij het slechts aanzien dat de bevolking van Tapa noeli en Asahan aan honger, ziekte en terreur volledig te gronde gaat. Het be- Kinderbijslag loonarbeiders In het perscommuniqué, dat de rege ring enige dagen geleden heeft gepu bliceerd inzake de loon- en prijspoli tiek werd medegedeeld, dat door de genomen maatregelen een wijziging van de kinderbijslagwet in het bijzon der ten bate van de grotere gezinnen een verhoogde mate van urgentie heeft verkregen. Het ministerie van Sociale Zaken meldt ons, dat over dit ontwerp overleg gepleegd wordt tussen de Stichting van de Arbeid en het mi nisterie van Sociale Zaken. Zodra dit overleg is beëindigd, hetgeen vermoe delijk nog deze week het geval zal zijn, zal de minister van Sociale Zaken de indiening van een wetsontwerp tot wijziging van de kinderbijslagwet met spoed bevorderen. yjE KUNNEN HET ER veilig over eens zijn, dat van de filmacteurs uit deze en VToeger tüd één poppetje de beroemdste is: Mickey Mouse. Z(jn verschijning in de bioscoopzalen betekende men schreef toen 1928 een volkomen overwinning van een tot dusver eigenlijk veracht soort rolprenten: de tekenfilm. En Mortimer Mouse (in de volksmond Mickey geheten) vestigde met één slag de roem van zijn geestelijke vader Walt Disney, een reclame-agent uit Chicago, die op een avondcursus zijn teken talent had ontwikkeld. Disney bracht een omwenteling teweeg op film gebied. Hij bewees, dat het gesproken woord in de film eigenlijk over bodig is, en zocht zijn kracht in de beweging van zijn filmbeelden. De werkelijkheid verachtte hij en hij bevolkte het filmdoek met een door eigen verbeeldingskracht geschapen wereld. En zo behoorde hij in Ame rika tot de eersten, die de film tot iets persoonlijks wisten te maken. TK MERK BIJ dit meisje een tegenover de "eallieerden beschuldigende hou ding. d'e men oo het eerste gezicht 'chter het vriendelijke masker niet zou vermoeden Maar ik moet haar tot oo zeVpj-e hoogte geliik geven. Het is e°n feit dat het merendeel van de "e sllieerden niet bepaald representatief t oor hun land genoegid kunnen wor den Het lijkt wel of althans de man ten in twee klassen uiteenvallen man- Ren met ongelukkige huwelijken, die van hun vrouw weg willen, en diege- hen die zich, na een avontuurlijk le- LIOE MEN HET ook wendt of keert: Disney is zonder enige twijfel een hoogbegaafd filmkunstenaar van bijzon dere betekenis. En al het rumoer, dat rondom een van zijn latere films. „Fan tasia", ontstaan is, maakt zijn genie r.iet ongedaan. „Fantasia was een nieuw experiment van Disney (uit '40) en hij liet hier zijn vroegere teken- filmtrant van comedie. fabel en sprook je varen om een poging te ondernemen het gebied van de grote kunst te be treden. „Fantasia" is een muziekfilm. Disney bracht hier de voorstellingen in beeld, die bij het horen van enkele mu ziekwerken in hem opgeroepen wor den. Zo laat „Fantasia" ons Bach's „Toc cata en fuga in d mineur" horen. Tschaikowsky's ..Notenkrakersuite" Du- kas' „De toverleerling". „Le sacre du printemos" van Stravinsky. Beetho- ven's „Pastorale". „De dans der uren" van Ponchielli, Moussorgskv's „Een nacht op de kale berg" en het „Ave Maria" van Schubert. En daarbij dan Disnev's tekeningen: geen illustratie van de muziek, maar alleen een uit beelding van de zeer persoonlijke voor stellingen in lijnen, kleuren en beel den, die Disney bij het beluisteren van deze muziek voor de geest kwamen. IN EEN VOLLE concertzaal zullen er maar weinig luisteraars te vinden ziin, die bij 't horen van eeq bepaalde compositie precies dezelfde gewaar wordingen ondergaan. We kunnen het Disney dus bezwaarlijk kwalijk nemen, dat zijn „visie" met de onze niet over eenstemt. Aan de andere kant echter kan men bij „Fantasia" niet anders dan vaststellen, dat Disney's geest juist daar, waar hij zich op het gebied van de grote kunst waagde wel erg laag bij de grond gebleven is, vergeleken bij de grote hoogten, waartoe de kunst van een Bach en een Beethoven steeg. Een tekenfilmpje in lieflijke fondant kleurtjes. vol koddige paardmensjes. bosnvmfen en cupidootjes, zoals Disney in „Fantasia" inlaste, is alleraardigst, inaar het is volkomen in strijd met de sfeer van een magistrale compositie als Beethoven's Zesde symphonie, de..Pas- torale". waarbij het tot illustratie dient. En dat de inleiding tot deze „Pastora le" bestaat uit een nummertje „swing" bewijst, dat Disney het met de eerbied tegenover een meesterwerk uit de mu ziekgeschiedenis niet erg nauw nam. Eenzelfde Kitsch vindt men ook Jn het eerste van deze acht korte en van el kaar volkomen losstaande films, die te zamen „Fantasia" vormen, een volko men abstract spel van lijnen en kleu ren. zonder een bepaalde voorstelling, bij Bach's „Toccata en fuga in d mi neur" (door Leopold Stokowsky voor orkest bewerkt en bekort!!) Het be weeg der lijnen is aanvankelijk fris en boeiend maar al spoedig verslapt de spanning erin; het spel krijgt iets cli- ché-achtigs, dat geen enkel verband meer houdt met de verrassende rijk dom van Bach's muziek en de kleuren zijn het hier vooral, die in hun zoete lijkheid afbreuk doen aan de sfeer van de muzikale compositie. Het bezwaar, dat men tegen Disney's „Fantasia" moet aanvoeren is dan ook vooral, dat de wonderlijke vlucht, die zijn verbeel ding hier nam, gespeend was van de eerbied, die wij toch in acht hebben te nemen tegenover meesterwerken van onze cultuur. Typisch Amerikaans is dit verschijnsel misschien, maar daar mee is het niet verontschuldigd. [ijlCKEY MOUSE daarentegen als de tovenaarsleerling bij Dukas' muziek is weer de oude Disney op zijn best en ook in de Notenkraker-suite van Tschaikowsky vond Disney enkele mo menten van goede inspiratie, die een charmant stukje film tot resultaat had den: zo bijvoorbeeld een verrukkelijk bloemenballet, geestig en knap gete kend en met alleraardigste vondsten, die zeker opwegen tegen enkele bana liteiten, die in dit filmpje ook om de hoek komen kijken. Bij Stravinsky's „I)e sacre du printemps" schiep Disney een meesterlijke fantasie over het eer ste leven in de oertijd; weer geen il lustratie van de bedoelingen van de componist, maar zeker een persoonlij ke verbeelding die zich uitstekend voegt bij de sfeer, waarvan Stravins ky's compositie doortrokken is. Merk waardig is overigens ook hier. dat Dis ney zichzelf toch weer niet gelijk kon blijven en zich liet verleiden tot enke le vrij kinderachtige grillen, zoals de gezellig met de muziek mee-toeterende vulkaantjes. De „Urendans" is weer 'n geestige parodie in Disney's oude trant op het klassieke ballet, niet steeds even origineel, maar in ieder geval boeiend. De lugubere verbeel ding bij „Een nacht op de kale berg" past vrij goed bij de demonische sfeer van Moussorfsky's muziek, ook al zijn Disney's vondsten hier wat banaal. Een misgreep is echter, dat hij hieraan zon der enige overgang een zoetelijk-senti- menteel filmpje bij het „Ave Maria koppelde, waar de huilerige romantiek bij stromen afdruipt. Merkwaardige schommelingen in geestelijk evenwicht, die overigens voor de hele film ken merkend zijn. WALT DISNEY Kunst en Kitsch CN TOCH, de critiek hoe gerecht vaardigd zij ook mag zijn moet en kele verdiensten van „Fantasia" onaan getast laten. In de eerste plaats zij er kend, dat Disney door deze film in ieder geval bereikt, dat de grote mas sa, die wel de bioscoop bezoekt, maar zich op het terrein van de muziek vreemd voelt, spelenderwijs vertrouwd gemaakt wordt met de schoonheid van enkele grote composities der klassie ke muziek. En verder vooral kan men niet anders dan toegeven, dat (wan neer men de „heiligschennis" aan gro te componisten bedreven buiten be schouwing laat) Disney's talent in „Fantasia" zeker aan het werk is ge weest. In sommige delen van deze zo merkwaardig ongelijke film hebben de tekeningen zoveel fleur, zijn de dan sende paddestoeltjes en bloemen, de waggelende nijlpaarden, de hautaine struisvogels, de brontosaurussen en de berggeesten zo knap getekend, zo vol frisheid en originaliteit, dat men zich dan weer volkomen gewonnen moet geven. Disney mag met „Fantasia" nog zo gefaald hebben, waar het de eerbied en het gevoel voor de hoogste uitingen van kunst betrof, op zijn eigen terrein (dat tifeperkter is dan hij zelf nog toe geeft) is hij zeer zeker een kunstenaar, die het genie in zich heeft CLOSE-UP. hoeft geen betoog, dat men zich hier over op Sumatra (en trouwens op Java evenzeer) zowel in Nederlandse als in Indonesische kringen ten zeer ste ongerust maakt. Hoewel men het lastig parket, waarin onze regering zich vooral met het oog op de houding van Amerika bevindt, volledig be grijpt, blijft het toch een trieste erva ring te moeten aanzien, dat daar een volk nodeloos ten onder dreigt te gaan, Is het verwonderlijk, dat de stem ming in de Negara Soematera Timoer, ondanks de tekenen van wederopbouw waarin zich dat gebied mag verheu gen, veel te wensen overlaat? Alleen een hart van steen kan onberoerd blij ven bij de wetenschap van zulk een nameloze ellende buiten de grenzen van deze Negara, grenzen, die voor ons nog steeds hermetisch gesloten blijven, en waar de Nederlandse sol daat nog altijd disciplinair het geweer aan de voet houdt. Onze damesconfectie-industrie nodigt 9000 buitenlanders uit Het komende seizoen zal ons de „zee meerminnen-mode" brengen, aldus ver zekerde ons een expert van de Amster dam Fashion Week, die van 15 tot 20 November in de hoofdstad des lands wordt gehouden. Deze mode schrijft voor: van boven strak, wijd om de heu pen, nauw om de knie. Dit zal de toon aangevende lijn zijn voor het komende seizoen. Van de nog maar zo jonge „new look" zal dan niet veel meer over zijn. Fashion Week is een nieuwe bena ming voor de reeds traditioneel gewor den modetentoonstelling, die de Neder landse Damesconfectie-industrie twee maal 's jaars organiseert ten behoeve van haar buitenlandse afnemers. Na 1933 zijn verscheidene modeconfectie- ateliers van Berlijn naar Amsterdam overgeplaatst met het gevolg, dat daar een centrum is ontstaan, dat het peil van de in Nederland vervaardigde da- mesconfectie sterk heeft opgevoerd, dat er eeh sterk toenemende uitvoer is ontstaan. Voor dit jaar wordt een omzet van 25 millioen gulden verwacht aan damesmode exportgoederen. Reeds bestaat de gewoonte, dat de belangrijkste afnemers gedurende zulk een Fashion Week hun vertegenwoor digers naar Amsterdam zenden om er bestellingen te doen. Behalve naar de naburige landen wordt sedert kort ook geëxporteerd naar Canada en Zuid- Afrika. Zelfs kwamen er aanvragen binnen van de Goudkust. En een firma te Calcutta seinde, dat zij haar inkoper, die op weg was naar Lorenzo Marqués in Portugees Oost Afrika opdracht had gegeven, op zijn thuisreis „even" Am sterdam aan te doen. De gezamenlijke exporteurs in Nederland er zijn er ook buiten de hoofdstad hebben 9000 persoonlijke brieven aan buitenlandse relaties in vijf talen verzonden. Niet in de étalages Aanvankelijk werden de nieuwe mo dellen in de Amsterdamse étalages ten toon gesteld, maar daar is men van af gestapt, omdat het Nederlandse publiek zich ergerde aan het feit, dat er zoveel moois wèl gemaakt werd, maar niet te koop was voor de Nederlandse vrouwen. Nu zijn er dan alleen besloten exposi ties op de ateliers, die verspreid liggen over de gehele stad, maar in hoofdzaak gevestigd zijn in de oude patriciërshui zen aan de gordelgrachten. Dat zijn geen grote fabrieken, maar juist het feit, dat enige honderden kleine ateliers, elk met hun eigen ontwerpsters, afzon derlijk werken, waarborgt een grote variatie in de keus, hetgeen voor de af nemers een aantrekkelijkheid vormt. Dit jaar za\ er voor het eerst ook een centrale tentoonstelling ijn in de licht- hal van Hirsch op het Leidseplein, waar elke firma niet meer dan twee modellen zal vertonen. Dit is dan be doeld als een „adresboek in beeld". De verkoop van de Volksherstelsiga retten heeft in anderhalf jaar tijds de som van 4.800.000,opgebracht. De rokers hebben dus gezorgd, dat een aanzienlijk bedrag beschikbaar kan komen voor de doeleinden, die Volks herstel zich heeft gesteld. Het Juliana- fonds, dat instellingen voor maatschap pelijk werk financiëel steunt, ontving van deze netto-opbrengst 500.000. Hoewel Volksherstel is opgeheven zal de verkoop van de sigaretten voort gang hebben. Alleen zal de opbrengst wel aanzienlijk minder worden en mocht de tabaksdistributie het volgend jaar opgeheven worden tenslotte ge heel ophouden, maar toch wil men deze bron van inkomsten nog niet missen. De toeslag ^er pakje sigaretten is in dertijd teruggebracht van 3,op 1,voornamelijk om de zwarte han del de kop in te drukken. Daardoor zal het met de inkomsten van millioenen wel^afgelopen zijn.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1948 | | pagina 3