Het leven begint met vijftig Petten s Wandelbos met fraaie zitbank verrijkt Regering wijzigt emigratie-politiek Ik wek de slapenden en roep. de levenden r AIs hulde aan oud-burgemeester A. Eriks Scheepvaartberichten Het ZUINIG MET BENZINE BETEKENT DEVIEZEN VERDIENEN werk der Volks hogescholen Amerikanen deden sensationele ontdekking Landverhuizing wordt bevorderd; er komt meer scheepsruimte voor Argentinië DOE DAT NOOIT! STIILVOLLE IAPONNEN VRIJDAG t* NOVXXWER petten is weer een fraaie aanwinst rijker geworden, n.L een prachtige stenen (itbank aan de ingang van het wandelbos, op de plaats waar in 1915 de eerste dennen voor deze schitterende dennenaanleg werden geplant. Woensdagmid dag waren vele belangstellenden naar dit mooie plekje bij de ingang van het bos getogen om de officiële overdracht en aanvaarding voor de Gemeente gtype door Burgemeester D. Breebaart bü te wonen. Vóórdat de diverse sprekers en spreeksters het woord voerden, werd 4e bank zelf, die door een doek voor het oog verborgen was gebleven, zicht baar gemaakt. Het is werkelijk een keurig geheel geworden. De bank zelf. 52 meter lang met een zitruimte van 4 meter, is gemaakt uit rode baksteen. In de rug van de bank staan de vol gende woorden in zandsteen: „Ter her nering aan A. Eriks, Burgemeester van Petten". Op de rechterleuning in zand steen het jaartal 1915, met een afbeel ding van drie dennen; in de linker leuning: „Onthuld 1948". Als eerste trad mevr. Koster-Eriks naar voren, dochter van de oud-bur gemeester A. Eriks, voor wiens nage dachtenis deze bank werd opgericht. Mevr. Koster vertelde hoe haar vader elk jaar naar de vergadering van de Nederlandse Heide Hij. ging en lang zamerhand bij hem het plan rijpte ook in Petten met een dennenaanleg te be ginnen. Door het Staatsbosbeheer wer den dergelijke beplantingen reeds aan gevangen bij Camperduin en Schoorl, waaraan ook Pettemers werkten. Hier kon dus bij Petten zelf een werkobject geschapen worden, wat voor het dorp zowel uit een oogpunt van werkver schaffing als uit aesthetisch oogpunt zeer belangrijk zou zijn. Het kwam zo ver en mijn vader kon bij het planten van de eerste bomen nog aanwezig zijn. Dat was in 1915. Mijn man en ik besloten enkele jaren vóór de oorlog ter nage- nachtenis aan hem een bank te doen bouwen. De bezetting belette dit, maar na de oorlog rijpte het plan opnieuw en thans is het werkelijkheid gewor den. Ten slotte sprak mevr. Koster Eriks de hoop uit dat vele Pettemers van deze mooie rustbank gebruik zou den mogen maken. Daarna nam de juist zijn twee en zeventigste verjaardag vierende oud burgemeester H. S. Eriks, zoon van de, heer A. Eriks, het woord. Ook hij wees op de voorgeschiedenis van de bank en het Pettemer Bos. Van de eerste tien dennen uit 1915 zijn er nog drie, vlak achter de bank. overgebleven. Deze bank verhoogt de entrée van het bos en is dus weer een aanwinst voor het nieuwe Petten, dat zo voorspoedig ver rijst mede dank zij de inspanning die B. en W. van de gemeente Zijpe zich daartoe getroosten, Ik geloof, aldus de heer Eriks, dat de Pettemers dank baar zullen zijn, dat deze bank hier is opgericht. Hij hoopte, dat de Gemeen te de bank wilde aanvaarden en het onderhoud ervan in de toekomst voor haar rekening zou willen nemen. Tenslotte voerde Burgemeester D. Breebaart het woord. Hij aanvaardde graag deze door mevr. Koster-Eriks geschonken bank, hoewel nog in prin cipe, daar goedkeuring van de Raad en Ged. Staten vereist is. Petten heeft 'n bewogen geschiedenis achter de rug, niet alleen in het verre maar ook in het nabije verleden. Daarvan getuigt de gedenknaald in het nieuwe dorp. Men wil zo dikwijls spreken van de ramp, die Petten door de vernieling door de Duitsers getroffen heeft. In derdaad. men neemt niet graag af scheid van het oude, maar over dertig of veertig jaar zal men toch weer blij zijn dat zulke gerieflijk en aesthetisch mooieere woningen zijn gebouwd. Met «ie aanplant in het nieuwe dorp is ook begonnen, maar dit is er. Het bos dan ken wij zeker aan de heer A. Eriks, wiens nagedachtenis deze bank geldt. Wanneer men op dit prachtige ge bied loopt, zou men zich ergens op de Veluwe wanen en niet denken in het Noordhollandse polderlandschap te zijn. De Burgemeester sprak de wens uit, dat vele bewoners van Petten en cok vacantiegangers met plezier van deze bank gebruik zouden mogen ma ken. Hij dankte met een handdruk mevr. Koster en de heer Eriks. Ter wijl enkele aanwezigen de nieuwe bank op hun bruikbaarheid toetsten, werd nog eenige tijd gezellig nage praat. Onder de belangstellenden merkten wij nog op de gemeentesecretaris van de Zijpe, de heer De Boer, wethouder Ott, de ontwerper van de bank, de hoofdopzichter van de wederopbouw te Petten, de heer T. v. d. Meyden, de uitvoerder, de heer C. Vriesman en zijn personeel. Ook wij kunnen Petten met deze prachtige aanwinst van harte geluk wensen. Nadat Burgemeester D. Breebaart van de gemeente Zijpe de bank in het Pettemer Bos in dank had aanvaard, drukte hij mevr. KosterEriks (schenkster) en de heer H. S. Eriks (dochter en zoon van oud-burge meester A. Eriks) de hand. Links op de foto de zojuist onthulde rustbank. (foto Niestadt). Aldabi, Rotterdam—Buenos Aires, pas- teerde 24-11 Fernando Algorab Rotter dam—Perzische Golf, 25-11 te Bahrein Alcyone. Rotterdam—Montvideo, 24-11 te Antwerpen Amsteldiep, 24-11 van Se- maiang naar Belawan Algenib, Per- nambucoRotterdam, passeerde 25-11 Ouessant Buys Ballot, Antwerpen— Kingston—Jamaica passeerde 24-11 Azoren Clavella (t), Las Piedras—Rotterdam, passeerde 24-11 Portland Bill Esso Rot terdam (t), Fahaheel—Havre, 25-11 te Suez Garoet Rotterdam—Java, passeerde 25- 11, 1 uurj Gibraltar Japara (Kon R'd Lloyd), 25-11, van Abadan te Ras Ta- nura Kelbergen, Rotterdam—Italië, passeerde 24-11 Finisterre Klipfontein, AmsterdamBeira, 24-11 van Southamp- tcn naar Las Palmas Larenberg 24-11 Van Freetown naar Dakar Linge wordt 27-11 van Haukipudas te Rotterdam ver wacht Malvina (t), 24,11 van Miri naar Sydney Merwede, AmsterdamKaap stad, 24-11 van Dakar Muiderkerk, 24- 11 van Pointe Noire naar Boma Mu- rena (t), 23-11 van Singapore naar Co lombo Nieuw Amsterdam, 24-11 van Southampton te Rotterdam Nijmegen, 24-11 van Huil naar Genua Ossen- drecht, 27-11 van Tacoradi te Middlesbro Verwacht Parkhaven, MessinaHuelva, passeerde 24-11 Kaap de Gata Prins Alexander, 24-11 van Montreal te Port Alfrea —Prins Willem II, Montreal—Hol land, passeerde 24-11 Belle Isle Rijn- kerk, Australië—Rotterdam 24-11 van Marseille Salawati, AmsterdamJava, 25-11 te Belawan verwacht Samarinda, 23-11 van Penang naar Calcutta Sa- rcena (t), 24-11 van Soerbaja te Miri 81amat, 25-11- van Makassar te Balik Pa pan Stad Maassluis, Rotterdam—Genua, passeerde 24-11 Kaap St Vincent Streefkerk RotterdamCalcutta, *24-11 van Alexandrië Tabinta, Java—Amsterdam, passeerde 24-11 Guardafui Tjipondok, 34-11 van Adelaide naar Soerabaja Ternate, vermoedelijk 25-11 of 26-11 van Bremen naar Gdynia Van 't Hoff 25-11 Van Semarang naar Soerabaja Willem Ruys, 25-11, 4,20 uur, van Batavia te Rotterdam Zeeman, 24-11, 16 uur, van Bremen naar Bona Zeeland (KRL), Java—Rotterdam, 24-11 van Marseille Zaan 24-11 van Koping naar Mantyluoto Albireo, Buenos AiresRotterdam, 23-11 van Bahia Alderamin, 24-11 van Rot- t-rdam te Buenos Aires Alkaid, Rot terdam—Porto Alegre, 24-11 te Bahia Arnedijk 23-11 van Galveston te Mobile Barendrecht (t), 23-11 van Santos naar Bic, Grande do Sul Clavella (t) 25-11 19 uur van Las Piedras te Rotterdam verwacht Jobshaven, Rotterdam—Bona, Passeerde 24-11 Gibraltar Leerdam, BaltimoreAntwerpen, passeerde 24-11, 23,15 uur, Bishoprock Rijnkerk Austra lië—Rotterdam, 24-11 van Marseille Soestdijk, 22-11 van Vera Cruz te Tampa Stad Leiden, 29-11 van Galveston te Rotterdam verwacht Wieldrecht (t), Abadan—Kaapstad, 28-11 te Lorenzo Mar- QUez verwacht Aldebaran New OrleansRotterdam, 2<-ll op 1050 mijl van Lands End Arendskerk Australië—Rotterdam, 25-11 van Port Said Hercules, 24-11 van Sfax naar Gibraltar Rotti. New York—Java, 25-u van Zamboanga teTandoc (Phil,p- Pijners) verwacht Adinda (t) 20-11 van Cebu naar Manilla Aletta (t) 19-11 van Pladjoe te Port Swettenham Ena (4), 20-11 van Poeloe Samboe naar Wellingon Sarangan Van- couver—Manilla 21-11 te Tacoma Soest- •üik, 22-11 van Vera Cruz te Tampa Een onaanzienlijk boerderijtje in de Zuidoostelijke uithoek van Friesland, een klein stulpje, schier geheel schuilgaande onder een zware linde, is de baker mat van de volkshogescholen, die thans, zeven in getal over geheel Nederland verspreid, hun opbouwend en cultureel werk verrichten. Bakkeveen heet het plaatsje, Allardsoog was het boerderijtje. In de rand van de klok, die naast het boerderijtje in de stoel hangt, staat gegoten de spreuk: „Ik wek de slapenden en roep de levenden". Daarmede wilden de grondleggers van de volkshogeschool- gedachte uiting geven aan het wezen van het werk, dat zij daar medehielpen stichten. Onder leiding van Jarig Van der Wielen verenigden zich een aantal idealisten, die op avonden bij elkaar kwamen om zichzelf te verrijken door het uitwisselen van ervaringen en kennis. Daar ontstonden de besprekingen om de ronde tafel, die thans nog een zo grote plaats in het werk der volkshogescholen innemen. Ook Bergen heeft zo'n Volkshogeschool. Een ieder kent de beide ge bouwen, „De Zandhoeve" en „Het Oude Hof", waar de cursussen worden gege ven, waar jonge mensen uit het gehele land bij elkaar komen. En nu juist weer enkele cursussen achter de rug zijn en belangrijke nieuwe in het naaste ver schiet liggen, zijn de heren Mr. Guermonerez en J. Schekkerman gaarne bereid geweest, ons een en ander te vertellen over de historie van hun inrichting en over de nieuwe cursussen. Maar na de oorlog bloeide de be langstelling opeens veel groter op dan coit tevoren. Bakkeveen opende op nieuw zijn poorten en thans zijn er zeven Volkshogescholen in vol bedrijf n.L te Bakkeveen (Fr.), Markelo (Ov.), Bergen (N.H.), Havelte (Dr.), Uithui zen (Gr.), Rockanje (Z.H.), en Eer beek (Geld.). Er is veel medewerking, ook van de zijde van het bedrijfsleven, dat vaak extra verlof geeft, om de cursussen te kunnen bijwonen. En er zijn nu cur sussen van velerlei aard, voor perso neelsleden met hun leiders, voor meis jes. voor ouderen, enz. Vaak wordt in samenwerking met België gewerkt, trouwens op interna tionaal terrein heeft de Volkshoge school goede contacten. Daarbij denke men slechts aan de Volkshogeschool te Méridon in Frankrijk. Nieuwe cursussen. In de naaste toekomst zullen op de Zandhoeve weer belangrijke cursussen worden gehouden. Zo is er van 315 Januari een cursus „Stad en land". Om maar enkele onderwerpen te noe men, zal daar gesproken worden over de „Sociale verhoudingen in het In dustriële bedrijfsleven en op het Plat teland", over Europese samenwerking, Nederland en België, Stad en land in de Verenigde Staten e.d. Van 24 Januari tot 5 Februari wordt een cursus gehouden over landbouw en ambacht, waar speciaal de sociaal- economische vragen van het platte land aan de orde komen. Dit zijn we! de twee belangrijkste cursussen uit het komende program ma, die een duidelijk beeld geven, dat het werk. dat door de Volkshogeschool wordt verricht van het allergrootste belang is en dat de stichting, die de slapenden wekt en de levenden roept, recht heeft op ons aller belangstelling en steun. De Volkshogeschool te Bergen werkt nu gedurende drie jaar en in die tijd is het aantal cursisten met sprongen vooruit gegaan. Resp. in de jaren 1945. 1946 en 1947 bedroeg het aantal in schrijvingen uit het gehele land 400, 2000 en 3300 en thans, in 1948 is dat laatste cijfer alweer verre overtroffen. De Bergense Volkshogeschool is een voortzetting van die, welke reeds lan ge jaren in Bakkeveen werkte. De school Allardsoog werd opgericht in 1931 en de eerste cursussen werden daar gehouden in 1932. De grondgedachte van het Volks- hogeschoolwerk is in de eerste plaats het bestrijden van de splijtzwam en het stellen van een binding met lieden uit allerlei kringen. Het respect voor ieders overtuiging wordt ten volle gehandhaafd, maar de omgang tijdens de cursussen werkt zeer verhelderend, waarbij dan ook het tweede gedeelte van de doelstellingen naar voren komt, n.1. de bestrijding der vervlak king op cultureel gebied. Men wil de mensen activeren, weer persoonlijk deel te nemen aan het leven in al zijn schakeringen. Niet alleen passief, maar door zelf doen, musiceren, handen arbeid, tekenen, zingen en wat al niet meer. De gedachte van dit werk stamt uit Denemarken. Daar bestonden Volks hogescholen al sinds 1848 en zij leid den er een florerend bestaan. En hun nut in het land aan de Sont wordt wel bewezen door het' feit, dat het cultu rele leven ten plattelande daar veel intensiever is, dan bij ons, er zijn dorpshuizen, waar men gezamenlijk leest, weeft en inleidingen houdt Oorspronkelijk was er in Nederland tegenwerking tegen het stichten. De een zeide: „Dit is communistische cel vorming", de communisten zeiden ..Gaat niet naar Bakkeveen". Die hiel den de werkloze jongeren liever op de straat. Thans is er veel veranderd. De stichting is gegroeid tegen de ver drukking in en de staat der Neder landen steunt het werk thans op een sympathieke wijze. De Rijkspostspaar bank betaalt namelijk de dubbele in lage terug aan hen, die sparen voor deelname aan het werk der Volks hogeschoolcursussen. Dit in de oorlog het werk onmid dellijk werd gestopt behoeft geen be toog als men bedenkt, dat het alleen mogelijk is op de grondslag van vrije gedachtenwisseling. STRADIVARIUS WAS ZEVENTIG toen hij zijn eerste viool bouwde, Tosca- nini is in zijn Siste levensjaar nog altijd één van 's werelds beste dirigen ten sommige deskundigen beweren zelfs, dat hij pas nu de top van zijn artistieke prestaties heeft bereikt en in New York was er tien jaar geleden een huismoeder van 7S jaar, die bij zich zelf een nooit vermoed schilderstalent ontdekte. Nu is ze één van de meest gevierde Amerikaanse schilderessen en haar werk wordt meer verkocht dan dat van wie ook. Het Amerikaanse volk koos twee weken geleden niet de 46-jarige Thomas Dewey tot president, maar zijn achttien jaar oudere concurrent Harry Truman.... £IJN DAT NU allemaal maar toeval ligheden of zit er werkelijk wat in de bewering van vier Amerikaanse medici en lang niet de eersten de besten die hebben uitgedokterd, dat mensen van vijftig jaar en ouder het in inzicht, scherp logisch denken en door zettingsvermogen winnen van de jon gere generatie, op wie men vóór de tweede wereldoorlog in de eerste plaats meende te mogen bouwen? Juist die tweede wereldoorlog heeft deze merkwaardige feiten eigenlijk pas goed aan het licht gebracht en Amerika zou niet echt Amerikaans meer zijn ge weest, wanneer men er daar niet on middellijk en onverbiddelijk de conse quenties uit getrokken had. Dokters, politici en economen hebben hun nieuwste sensationele ontdekking reeds scherp geformuleerd: „Het leven begint pas in het vijftigste levensjaar". Zelfs Walter B. Pitkin, die zijn be roemd geworden boek „Life begins at fourty" een jaar of wat geleden schreef, heeft zich nog tien jaar vergist: We be ginnen op ons vijftigste en helemaal „bij" zijn we pas zo tussen de 60 en 70! Daar staan ze nu, de werkgevers, de overheid vooraan, die hun mensen zo graag met 65 of zelfs al vijf jaar eerder met pensioen sturen. De verzekerings kassen, die dan beginnen met de beta ling van ouderdomsuitkeringen. En was het niet een algemeen erkend en aan vaard feit, dat voor wie de veertig een maal gepasseerd was, eigenlijk geen plaatsje meer in het bedrijfsleven be schikbaar kon worden gesteld? „Het spijt ons, maar Uw leeftijd. De bordjes verhangen. In Amerika zijn de bordjes hier en daar al verhangen en de Amerikaanse industrie, die in de oorlogsjaren het prestatievermogen van de „oudjes" pas goed heeft leren waarderen, denkt er nu heel anders over. Bij Ford zijn reeds 30 van de arbeiders vijftig jaar of ouder (vóór de oorlog nauwelijks 15 en van boven de zeventig werken er meer dan duizend Of wilt U het nog Amerikaanser? Een vrouwelijk psychiater, dr. Lilian Martin, die zelf negentig is, is er in geslaagd 30 verpleegden van een tehuis voor ouden van dagen weer een baan in de maatschappij te verschaffen. De jongste was toch al twee-en-zestig «n nu, drie jaar later, werken ze nog steeds als handelsreiziger, corrector bij een krant, leerbewerker, enz. Een 82- jarige dame wist zelfs een cactuskwe kerij op poten te zetten en verdient daar veel geld mee. Prof. Mc. Farland van de Harvard- University heeft vastgesteld, dat b.v. in weverijen en spinnerijen arbeiders van boven de zestig maar de helft van het aantal ongelukken veroorzaken van dat van hun jongere collega's. Voor chauf feurs bleek hetzelfde te gelden en een enquête bij 140 grote fabrieken leerde de professor, dat de gemiddelde leeftijd van hen, die door de directies als de beste werkkrachten werden aangewe zen, gemiddeld niet 30 of 35, maar 43 jaar was. Arbeidsbureaux hebben inmiddels ook reeds ervaren, dat de vraag naar oudere krachten steeds toeneemt. Uitzonderingen. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, met name voor de baantjes, waarvoor het in de eerste plaats op zuiver lichamelijke kracht aankomt. Maar voor het overige is men er in Amerika toch van over- Kerst- en Nieuwjaars telegrammen Van 14 December 1948 tot en met 6 Januari 1949 zullen in het verkeer met Suriname en de Nederlandse. Antillen Kerst- en Nieuwjaarstelegrammen met een vaste inhoud verzonden kunnen worden. In het verkeer met Suriname kunnen bovendien Kerst- en Nieuw jaarstelegrammen met vrije inhoud worden gewisseld. Ook de Nederlandse, Indonesische, Nederlands-West-Indische en Ned. oor logsschepen kunnen via Scheveningen- radio van deze mogelijkheden profite ren, waartoe een keuze gemaakt kan worden uit verschillende vaste teksten. tuigd, dat de mens pas indien hij zijn vijftigste verjaardag gepasseerd is, geestelijk, intellectueel en ook zedelijk op het hoogtepunt van zijn ontwikka- ling komt. D.w'.z. indien hij er reeds voordien voor zorgt „in training te blij ven". Want nog altijd geldt onvermin derd de biologische wet, die zegt, dat organen, welke niet of niet voldoende gebruikt worden, onvermijdelijk ach teruit gaan. In Amerika geldt dan ook voor vijftigjarigen nu de leuze: „Ont wikkelt U verder, studeert, traint Uw hersenen en houdt ze in beweging.." Zullen wij er in Europa goed aan doen deze leuze ook tot onze te maken? Misschien hebben de Amerikanen ge lijk, maar misschien zijn hun conclusies toch wel wat overdreven. Maar hoe het ook zij, zich te ontwikkelen is altijd nuttig, ook op latere leeftijd, en ge zonde „concurrentie" tussen ouderdom en jonkheid kan ook ons maatschappe lijk en geestelijk leven alleen maar ten goede komen. Een fraaie opname van de bekende „Queen Elisabeth", terwijl dit schip in de haven van Southampton lag te wachten, totdat de Amerikaanse haven staking weer zou zijn opgeheven. De kosten van dit oponthoud waren vier duizend pond per dag. Te dikke olie in motor of versnellings bak is om verschillende redenen sterk af te raden. En 'n motor voelt zich pas behaaglijk, als hij warm is. Rij den met een te koude motor doe dat NOOIT! £)E REGERING is van oordeel, dat emigratie van boeren en landarbeiders dient te worden bevorderd, indien vast staat, dat elders goede toekomstmoge lijkheden bestaan. De minister van Landbouw heeft dit uitdrukkelijk mee gedeeld in de Memorie van Antwoord op de Landbouwbegroting 1949 en hier mee wordt een geheel nieuwe emigra tie-politiek ingeleid. Men herinnert zich de eerste tijd na de bevrijding, toen een groot percen tage van de Nederlandse bevolking blijkens een gehouden enquête de wens had geuit om te emigreren. Aan vankelijk bedroeg dit percentage 22 pet., later steeg het tot 32. Tussen wens en werkelijkheid bestaat na tuurlijk nog wel enig verschil, maar cie cijfers typeerden de geestesgesteld heid. De regering daarentegen wilde zich op het voetstuk blijven plaatsen van „de werkkrachten zijn nodig in eigen land voor de wederopbouw". Deze politiek vond een krachtige steun in de practische onmogelijkheid om naar elders te vertrekken, ten eerste vanwege de geringe vervoersmoge lijkheden. ten tweede vanwege de deviezenbeperking, die er toe leidde, dat ieder, die er in zou slagen verlof te verkrijgen te emigreren, practisch zonder enig geld in zijn nieuwe vader land zou aankomen. Sindsdien heeft de toestand zich ge- De modeshows zijn weer achter de rug. Er is ons zoveel moois in alle variaties jetoond, dat het ons vaak duizelde. Van een algehele ommekeer, zoals die enige naanden geleden werd voorspeld, is ech- er geen sprake; wel is at lijn meer tot ïormale proporties teruggebracht. De rok s nog wijd, doch niet meer zo overdre ven. De lengte van de rok variëerd van 40 tot 35 c.m. van de grond. De mantels worden echter iets langer gedragen. Niet illeen wijde, doch ook veel nauwe rok ten werden getoond, waarvan de ruim- voor de loopwijdte meestal in de ichterbaan in klokken of in plooien was verwerkt. De mode is gelukkig vrou we »jk en gracieus gebleven. De beide modellen die wij deze week plaatsen seven daar een duidelijk beeld van. J 2776 29. Dit model is uitstekend geschikt voor lange figuren De brede ceintuur en de bies langs de rokzoom van andere stof breken de lengte Bent u niet zo lang, dan kunt u dit model geheel van dezelfde stof ma- b?veT 9.6 cm-beeft nca. 2^0 m. stof van 140 cm. breed nodig. Het geknipte patr. is in de bovenwijdten 88, 96 en 104 cm. verkrijgbaar. Van een geheel ander genre is de japon J 2777/20. Het geruite vestie leetailleIvaerirgpdlrktaChet H&n mc^el' De Plooien worden alleen in ue taille vastgestikt en verder alleen ingestreken zodat deze vanuit de n^et da^Vunnen d" TT' ™tuurlÜk een slank figuur, heeft u dit dit rn^dei 1»o tde, ploolen beter een stukje worden ingeslikt. Voor m\Tuo rm hrled V°°4ri ®°venwlJdte van 100 cm. ongeveer 3.20 100enVos cm Tn 21311 hlervan bestellen in 92 iuu en 108 cm. bovenwijdte. De patronen zijn a 0 95 verkrijgbaar bii de administratie van „Bella", Kromme Nieuwe OrLhtfiSU^echt Heze modellen zijn overrenomen uit „Bella" Het Nieuwe Modeblad. wijzigd. Langzaam maar zeker heeft de regering een andere weg ingeslagen, aarzelend, en nu, eindelijk, kort en krachtig: emigratie zal worden bevor derd. Wij weten niet in hoeverre hier de vrees voor werkloosheid de regering heeft geleid. Zo zij al bestaat en te recht: eind October telde ons land 28.770 geheel werklozen de mogelijkheid van vervoer naar elders is ook ruimer geworden en tegelijkertijd doet zich in verschillende vreemde landen een grote vraag naar buitenlandse arbeidskrachten voor. Naar Canada- Canada vraagt voor het komende jaar 20.000 Nederlanders, voornamelijk boeren. We mogen „blij" zijn, als we de tienduizend halen, zeide men ons van welingelichte zijde. Men wees daarbij op de trage gang van zaken, die waarlijk niet geweten behoeft te worden aan de goede wil van de Stichting Landverhuizing Nederland. In Canada -komen er verschillend» instanties aan te pas, die de voorbe reidende maatregelen tot ontvangst en plaatsing der emmigranten moeten treffen, en terwijl vóór de oorlog daar voor een veel efficiëntere organisatie bestond, moet thans gewerkt worden met een betrekkelijk te grote ver scheidenheid aan instellingen en in stanties, die bovenfien elk op zichzelf nog te kampen hebben met een ge brek aan deskundig personeel. Ook naar andere landen. De nieuwe politiek van de regering blijkt ook uit de voorbereidingen tot emigratie naar andere landen: in de eerste plaats zal in de laatste maand van dit jaar een schip vertrekken naar Australië en Nieuw-Zeeland. Hierover zijn al voldoende bijzonderheden gepu bliceerd. Maar nu komt ook Argentinië aan de beurt. Tot voor kort is de emigratie naar Argentinië gehandicapt geworden door gebrek aan scheepsruimte. In de na bije toekomst wordt de situatie gun stiger. In de maand November konden reeds een dertigtal Nederlanders wor den geplaatst op kleine boten van een Nederlandse maatschappij. Deze boten bieden soms voor niet meer dan 25 man maar veelal nog minder accommodatie, en dan gelukt het wel eens om er een vier- of vijftal emi granten een plaats te bezorgen. Naar wij vernemen, zal bedoelde maatschappij enkele kleine boten om bouwen speciaal met het doel om ze op Argentinië te laten varen en daar bij de gelegenheid tot plaatsing van emigranten te vergroten. Voor emigratie naar Argentinië doen zich ook andere, nieuwe perspec tieven voor, doordat de Argentijnse Dodero-lijnen in het komende voorjaar een tweetal schepen op Europa in de vaart zullen brengen. Er zullen dan acht afvaarten per jaar komen en het ziet er naar uit, dat enkele tientallen emigranten op elk schip een plaats zullen kunnen vinden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1948 | | pagina 3