Het leven begint met vijftig
Petten s Wandelbos met fraaie
zitbank verrijkt
Regering wijzigt emigratie-politiek
Ik wek de slapenden en roep. de
levenden
r
AIs hulde aan oud-burgemeester A. Eriks
Scheepvaartberichten
Het
ZUINIG MET
BENZINE
BETEKENT DEVIEZEN
VERDIENEN
werk der Volks
hogescholen
Amerikanen deden sensationele ontdekking
Landverhuizing wordt bevorderd; er komt
meer scheepsruimte voor Argentinië
DOE DAT NOOIT!
STIILVOLLE IAPONNEN
VRIJDAG t* NOVXXWER
petten is weer een fraaie aanwinst rijker geworden, n.L een prachtige stenen
(itbank aan de ingang van het wandelbos, op de plaats waar in 1915 de eerste
dennen voor deze schitterende dennenaanleg werden geplant. Woensdagmid
dag waren vele belangstellenden naar dit mooie plekje bij de ingang van het
bos getogen om de officiële overdracht en aanvaarding voor de Gemeente
gtype door Burgemeester D. Breebaart bü te wonen.
Vóórdat de diverse sprekers en
spreeksters het woord voerden, werd
4e bank zelf, die door een doek voor
het oog verborgen was gebleven, zicht
baar gemaakt. Het is werkelijk een
keurig geheel geworden. De bank zelf.
52 meter lang met een zitruimte van
4 meter, is gemaakt uit rode baksteen.
In de rug van de bank staan de vol
gende woorden in zandsteen: „Ter her
nering aan A. Eriks, Burgemeester van
Petten". Op de rechterleuning in zand
steen het jaartal 1915, met een afbeel
ding van drie dennen; in de linker
leuning: „Onthuld 1948".
Als eerste trad mevr. Koster-Eriks
naar voren, dochter van de oud-bur
gemeester A. Eriks, voor wiens nage
dachtenis deze bank werd opgericht.
Mevr. Koster vertelde hoe haar vader
elk jaar naar de vergadering van de
Nederlandse Heide Hij. ging en lang
zamerhand bij hem het plan rijpte ook
in Petten met een dennenaanleg te be
ginnen. Door het Staatsbosbeheer wer
den dergelijke beplantingen reeds aan
gevangen bij Camperduin en Schoorl,
waaraan ook Pettemers werkten. Hier
kon dus bij Petten zelf een werkobject
geschapen worden, wat voor het dorp
zowel uit een oogpunt van werkver
schaffing als uit aesthetisch oogpunt zeer
belangrijk zou zijn. Het kwam zo ver
en mijn vader kon bij het planten van
de eerste bomen nog aanwezig zijn. Dat
was in 1915. Mijn man en ik besloten
enkele jaren vóór de oorlog ter nage-
nachtenis aan hem een bank te doen
bouwen. De bezetting belette dit, maar
na de oorlog rijpte het plan opnieuw
en thans is het werkelijkheid gewor
den. Ten slotte sprak mevr. Koster
Eriks de hoop uit dat vele Pettemers
van deze mooie rustbank gebruik zou
den mogen maken.
Daarna nam de juist zijn twee en
zeventigste verjaardag vierende oud
burgemeester H. S. Eriks, zoon van de,
heer A. Eriks, het woord. Ook hij wees
op de voorgeschiedenis van de bank en
het Pettemer Bos. Van de eerste tien
dennen uit 1915 zijn er nog drie, vlak
achter de bank. overgebleven. Deze
bank verhoogt de entrée van het bos
en is dus weer een aanwinst voor het
nieuwe Petten, dat zo voorspoedig ver
rijst mede dank zij de inspanning die
B. en W. van de gemeente Zijpe zich
daartoe getroosten, Ik geloof, aldus de
heer Eriks, dat de Pettemers dank
baar zullen zijn, dat deze bank hier is
opgericht. Hij hoopte, dat de Gemeen
te de bank wilde aanvaarden en het
onderhoud ervan in de toekomst voor
haar rekening zou willen nemen.
Tenslotte voerde Burgemeester D.
Breebaart het woord. Hij aanvaardde
graag deze door mevr. Koster-Eriks
geschonken bank, hoewel nog in prin
cipe, daar goedkeuring van de Raad en
Ged. Staten vereist is. Petten heeft 'n
bewogen geschiedenis achter de rug,
niet alleen in het verre maar ook in
het nabije verleden. Daarvan getuigt
de gedenknaald in het nieuwe dorp.
Men wil zo dikwijls spreken van de
ramp, die Petten door de vernieling
door de Duitsers getroffen heeft. In
derdaad. men neemt niet graag af
scheid van het oude, maar over dertig
of veertig jaar zal men toch weer blij
zijn dat zulke gerieflijk en aesthetisch
mooieere woningen zijn gebouwd. Met
«ie aanplant in het nieuwe dorp is ook
begonnen, maar dit is er. Het bos dan
ken wij zeker aan de heer A. Eriks,
wiens nagedachtenis deze bank geldt.
Wanneer men op dit prachtige ge
bied loopt, zou men zich ergens op de
Veluwe wanen en niet denken in het
Noordhollandse polderlandschap te
zijn. De Burgemeester sprak de wens
uit, dat vele bewoners van Petten en
cok vacantiegangers met plezier van
deze bank gebruik zouden mogen ma
ken. Hij dankte met een handdruk
mevr. Koster en de heer Eriks. Ter
wijl enkele aanwezigen de nieuwe
bank op hun bruikbaarheid toetsten,
werd nog eenige tijd gezellig nage
praat.
Onder de belangstellenden merkten
wij nog op de gemeentesecretaris van
de Zijpe, de heer De Boer, wethouder
Ott, de ontwerper van de bank, de
hoofdopzichter van de wederopbouw
te Petten, de heer T. v. d. Meyden, de
uitvoerder, de heer C. Vriesman en
zijn personeel.
Ook wij kunnen Petten met deze
prachtige aanwinst van harte geluk
wensen.
Nadat Burgemeester D. Breebaart van de gemeente Zijpe de bank in het
Pettemer Bos in dank had aanvaard, drukte hij mevr. KosterEriks
(schenkster) en de heer H. S. Eriks (dochter en zoon van oud-burge
meester A. Eriks) de hand. Links op de foto de zojuist onthulde rustbank.
(foto Niestadt).
Aldabi, Rotterdam—Buenos Aires, pas-
teerde 24-11 Fernando Algorab Rotter
dam—Perzische Golf, 25-11 te Bahrein
Alcyone. Rotterdam—Montvideo, 24-11 te
Antwerpen Amsteldiep, 24-11 van Se-
maiang naar Belawan Algenib, Per-
nambucoRotterdam, passeerde 25-11
Ouessant Buys Ballot, Antwerpen—
Kingston—Jamaica passeerde 24-11 Azoren
Clavella (t), Las Piedras—Rotterdam,
passeerde 24-11 Portland Bill Esso Rot
terdam (t), Fahaheel—Havre, 25-11 te Suez
Garoet Rotterdam—Java, passeerde 25-
11, 1 uurj Gibraltar Japara (Kon R'd
Lloyd), 25-11, van Abadan te Ras Ta-
nura Kelbergen, Rotterdam—Italië,
passeerde 24-11 Finisterre Klipfontein,
AmsterdamBeira, 24-11 van Southamp-
tcn naar Las Palmas Larenberg 24-11
Van Freetown naar Dakar Linge wordt
27-11 van Haukipudas te Rotterdam ver
wacht Malvina (t), 24,11 van Miri naar
Sydney Merwede, AmsterdamKaap
stad, 24-11 van Dakar Muiderkerk, 24-
11 van Pointe Noire naar Boma Mu-
rena (t), 23-11 van Singapore naar Co
lombo Nieuw Amsterdam, 24-11 van
Southampton te Rotterdam Nijmegen,
24-11 van Huil naar Genua Ossen-
drecht, 27-11 van Tacoradi te Middlesbro
Verwacht Parkhaven, MessinaHuelva,
passeerde 24-11 Kaap de Gata Prins
Alexander, 24-11 van Montreal te Port
Alfrea —Prins Willem II, Montreal—Hol
land, passeerde 24-11 Belle Isle Rijn-
kerk, Australië—Rotterdam 24-11 van
Marseille Salawati, AmsterdamJava,
25-11 te Belawan verwacht Samarinda,
23-11 van Penang naar Calcutta Sa-
rcena (t), 24-11 van Soerbaja te Miri
81amat, 25-11- van Makassar te Balik Pa
pan Stad Maassluis, Rotterdam—Genua,
passeerde 24-11 Kaap St Vincent
Streefkerk RotterdamCalcutta, *24-11 van
Alexandrië Tabinta, Java—Amsterdam,
passeerde 24-11 Guardafui Tjipondok,
34-11 van Adelaide naar Soerabaja
Ternate, vermoedelijk 25-11 of 26-11 van
Bremen naar Gdynia Van 't Hoff 25-11
Van Semarang naar Soerabaja Willem
Ruys, 25-11, 4,20 uur, van Batavia te
Rotterdam Zeeman, 24-11, 16 uur, van
Bremen naar Bona Zeeland (KRL),
Java—Rotterdam, 24-11 van Marseille
Zaan 24-11 van Koping naar Mantyluoto
Albireo, Buenos AiresRotterdam, 23-11
van Bahia Alderamin, 24-11 van Rot-
t-rdam te Buenos Aires Alkaid, Rot
terdam—Porto Alegre, 24-11 te Bahia
Arnedijk 23-11 van Galveston te Mobile
Barendrecht (t), 23-11 van Santos naar
Bic, Grande do Sul Clavella (t) 25-11
19 uur van Las Piedras te Rotterdam
verwacht Jobshaven, Rotterdam—Bona,
Passeerde 24-11 Gibraltar Leerdam,
BaltimoreAntwerpen, passeerde 24-11,
23,15 uur, Bishoprock Rijnkerk Austra
lië—Rotterdam, 24-11 van Marseille
Soestdijk, 22-11 van Vera Cruz te Tampa
Stad Leiden, 29-11 van Galveston te
Rotterdam verwacht Wieldrecht (t),
Abadan—Kaapstad, 28-11 te Lorenzo Mar-
QUez verwacht
Aldebaran New OrleansRotterdam,
2<-ll op 1050 mijl van Lands End
Arendskerk Australië—Rotterdam, 25-11
van Port Said Hercules, 24-11 van Sfax
naar Gibraltar Rotti. New York—Java,
25-u van Zamboanga teTandoc (Phil,p-
Pijners) verwacht
Adinda (t) 20-11 van Cebu naar Manilla
Aletta (t) 19-11 van Pladjoe te Port
Swettenham Ena (4), 20-11 van Poeloe
Samboe naar Wellingon Sarangan Van-
couver—Manilla 21-11 te Tacoma Soest-
•üik, 22-11 van Vera Cruz te Tampa
Een onaanzienlijk boerderijtje in de Zuidoostelijke uithoek van Friesland, een
klein stulpje, schier geheel schuilgaande onder een zware linde, is de baker
mat van de volkshogescholen, die thans, zeven in getal over geheel Nederland
verspreid, hun opbouwend en cultureel werk verrichten. Bakkeveen heet het
plaatsje, Allardsoog was het boerderijtje. In de rand van de klok, die naast het
boerderijtje in de stoel hangt, staat gegoten de spreuk: „Ik wek de slapenden en
roep de levenden". Daarmede wilden de grondleggers van de volkshogeschool-
gedachte uiting geven aan het wezen van het werk, dat zij daar medehielpen
stichten. Onder leiding van Jarig Van der Wielen verenigden zich een aantal
idealisten, die op avonden bij elkaar kwamen om zichzelf te verrijken door het
uitwisselen van ervaringen en kennis. Daar ontstonden de besprekingen om de
ronde tafel, die thans nog een zo grote plaats in het werk der volkshogescholen
innemen. Ook Bergen heeft zo'n Volkshogeschool. Een ieder kent de beide ge
bouwen, „De Zandhoeve" en „Het Oude Hof", waar de cursussen worden gege
ven, waar jonge mensen uit het gehele land bij elkaar komen. En nu juist weer
enkele cursussen achter de rug zijn en belangrijke nieuwe in het naaste ver
schiet liggen, zijn de heren Mr. Guermonerez en J. Schekkerman gaarne bereid
geweest, ons een en ander te vertellen over de historie van hun inrichting en
over de nieuwe cursussen.
Maar na de oorlog bloeide de be
langstelling opeens veel groter op dan
coit tevoren. Bakkeveen opende op
nieuw zijn poorten en thans zijn er
zeven Volkshogescholen in vol bedrijf
n.L te Bakkeveen (Fr.), Markelo (Ov.),
Bergen (N.H.), Havelte (Dr.), Uithui
zen (Gr.), Rockanje (Z.H.), en Eer
beek (Geld.).
Er is veel medewerking, ook van de
zijde van het bedrijfsleven, dat vaak
extra verlof geeft, om de cursussen te
kunnen bijwonen. En er zijn nu cur
sussen van velerlei aard, voor perso
neelsleden met hun leiders, voor meis
jes. voor ouderen, enz.
Vaak wordt in samenwerking met
België gewerkt, trouwens op interna
tionaal terrein heeft de Volkshoge
school goede contacten. Daarbij denke
men slechts aan de Volkshogeschool te
Méridon in Frankrijk.
Nieuwe cursussen.
In de naaste toekomst zullen op de
Zandhoeve weer belangrijke cursussen
worden gehouden. Zo is er van 315
Januari een cursus „Stad en land".
Om maar enkele onderwerpen te noe
men, zal daar gesproken worden over
de „Sociale verhoudingen in het In
dustriële bedrijfsleven en op het Plat
teland", over Europese samenwerking,
Nederland en België, Stad en land in
de Verenigde Staten e.d.
Van 24 Januari tot 5 Februari wordt
een cursus gehouden over landbouw
en ambacht, waar speciaal de sociaal-
economische vragen van het platte
land aan de orde komen.
Dit zijn we! de twee belangrijkste
cursussen uit het komende program
ma, die een duidelijk beeld geven, dat
het werk. dat door de Volkshogeschool
wordt verricht van het allergrootste
belang is en dat de stichting, die de
slapenden wekt en de levenden roept,
recht heeft op ons aller belangstelling
en steun.
De Volkshogeschool te Bergen werkt
nu gedurende drie jaar en in die tijd
is het aantal cursisten met sprongen
vooruit gegaan. Resp. in de jaren 1945.
1946 en 1947 bedroeg het aantal in
schrijvingen uit het gehele land 400,
2000 en 3300 en thans, in 1948 is dat
laatste cijfer alweer verre overtroffen.
De Bergense Volkshogeschool is een
voortzetting van die, welke reeds lan
ge jaren in Bakkeveen werkte. De
school Allardsoog werd opgericht in
1931 en de eerste cursussen werden
daar gehouden in 1932.
De grondgedachte van het Volks-
hogeschoolwerk is in de eerste plaats
het bestrijden van de splijtzwam en
het stellen van een binding met lieden
uit allerlei kringen. Het respect voor
ieders overtuiging wordt ten volle
gehandhaafd, maar de omgang tijdens
de cursussen werkt zeer verhelderend,
waarbij dan ook het tweede gedeelte
van de doelstellingen naar voren
komt, n.1. de bestrijding der vervlak
king op cultureel gebied. Men wil de
mensen activeren, weer persoonlijk
deel te nemen aan het leven in al zijn
schakeringen. Niet alleen passief, maar
door zelf doen, musiceren, handen
arbeid, tekenen, zingen en wat al niet
meer.
De gedachte van dit werk stamt uit
Denemarken. Daar bestonden Volks
hogescholen al sinds 1848 en zij leid
den er een florerend bestaan. En hun
nut in het land aan de Sont wordt wel
bewezen door het' feit, dat het cultu
rele leven ten plattelande daar veel
intensiever is, dan bij ons, er zijn
dorpshuizen, waar men gezamenlijk
leest, weeft en inleidingen houdt
Oorspronkelijk was er in Nederland
tegenwerking tegen het stichten. De
een zeide: „Dit is communistische cel
vorming", de communisten zeiden
..Gaat niet naar Bakkeveen". Die hiel
den de werkloze jongeren liever op de
straat.
Thans is er veel veranderd. De
stichting is gegroeid tegen de ver
drukking in en de staat der Neder
landen steunt het werk thans op een
sympathieke wijze. De Rijkspostspaar
bank betaalt namelijk de dubbele in
lage terug aan hen, die sparen voor
deelname aan het werk der Volks
hogeschoolcursussen.
Dit in de oorlog het werk onmid
dellijk werd gestopt behoeft geen be
toog als men bedenkt, dat het alleen
mogelijk is op de grondslag van vrije
gedachtenwisseling.
STRADIVARIUS WAS ZEVENTIG toen hij zijn eerste viool bouwde, Tosca-
nini is in zijn Siste levensjaar nog altijd één van 's werelds beste dirigen
ten sommige deskundigen beweren zelfs, dat hij pas nu de top van zijn
artistieke prestaties heeft bereikt en in New York was er tien jaar geleden
een huismoeder van 7S jaar, die bij zich zelf een nooit vermoed schilderstalent
ontdekte. Nu is ze één van de meest gevierde Amerikaanse schilderessen en
haar werk wordt meer verkocht dan dat van wie ook. Het Amerikaanse volk
koos twee weken geleden niet de 46-jarige Thomas Dewey tot president, maar
zijn achttien jaar oudere concurrent Harry Truman....
£IJN DAT NU allemaal maar toeval
ligheden of zit er werkelijk wat in
de bewering van vier Amerikaanse
medici en lang niet de eersten de
besten die hebben uitgedokterd, dat
mensen van vijftig jaar en ouder het in
inzicht, scherp logisch denken en door
zettingsvermogen winnen van de jon
gere generatie, op wie men vóór de
tweede wereldoorlog in de eerste plaats
meende te mogen bouwen?
Juist die tweede wereldoorlog heeft
deze merkwaardige feiten eigenlijk pas
goed aan het licht gebracht en Amerika
zou niet echt Amerikaans meer zijn ge
weest, wanneer men er daar niet on
middellijk en onverbiddelijk de conse
quenties uit getrokken had.
Dokters, politici en economen hebben
hun nieuwste sensationele ontdekking
reeds scherp geformuleerd: „Het leven
begint pas in het vijftigste levensjaar".
Zelfs Walter B. Pitkin, die zijn be
roemd geworden boek „Life begins at
fourty" een jaar of wat geleden schreef,
heeft zich nog tien jaar vergist: We be
ginnen op ons vijftigste en helemaal
„bij" zijn we pas zo tussen de 60 en 70!
Daar staan ze nu, de werkgevers, de
overheid vooraan, die hun mensen zo
graag met 65 of zelfs al vijf jaar eerder
met pensioen sturen. De verzekerings
kassen, die dan beginnen met de beta
ling van ouderdomsuitkeringen. En was
het niet een algemeen erkend en aan
vaard feit, dat voor wie de veertig een
maal gepasseerd was, eigenlijk geen
plaatsje meer in het bedrijfsleven be
schikbaar kon worden gesteld?
„Het spijt ons, maar Uw leeftijd.
De bordjes verhangen.
In Amerika zijn de bordjes hier en
daar al verhangen en de Amerikaanse
industrie, die in de oorlogsjaren het
prestatievermogen van de „oudjes" pas
goed heeft leren waarderen, denkt er
nu heel anders over. Bij Ford zijn reeds
30 van de arbeiders vijftig jaar of
ouder (vóór de oorlog nauwelijks 15
en van boven de zeventig werken er
meer dan duizend
Of wilt U het nog Amerikaanser?
Een vrouwelijk psychiater, dr. Lilian
Martin, die zelf negentig is, is er in
geslaagd 30 verpleegden van een tehuis
voor ouden van dagen weer een baan
in de maatschappij te verschaffen. De
jongste was toch al twee-en-zestig «n
nu, drie jaar later, werken ze nog
steeds als handelsreiziger, corrector bij
een krant, leerbewerker, enz. Een 82-
jarige dame wist zelfs een cactuskwe
kerij op poten te zetten en verdient
daar veel geld mee.
Prof. Mc. Farland van de Harvard-
University heeft vastgesteld, dat b.v. in
weverijen en spinnerijen arbeiders van
boven de zestig maar de helft van het
aantal ongelukken veroorzaken van dat
van hun jongere collega's. Voor chauf
feurs bleek hetzelfde te gelden en een
enquête bij 140 grote fabrieken leerde
de professor, dat de gemiddelde leeftijd
van hen, die door de directies als de
beste werkkrachten werden aangewe
zen, gemiddeld niet 30 of 35, maar 43
jaar was.
Arbeidsbureaux hebben inmiddels
ook reeds ervaren, dat de vraag naar
oudere krachten steeds toeneemt.
Uitzonderingen.
Er zijn natuurlijk uitzonderingen, met
name voor de baantjes, waarvoor het in
de eerste plaats op zuiver lichamelijke
kracht aankomt. Maar voor het overige
is men er in Amerika toch van over-
Kerst- en Nieuwjaars
telegrammen
Van 14 December 1948 tot en met 6
Januari 1949 zullen in het verkeer met
Suriname en de Nederlandse. Antillen
Kerst- en Nieuwjaarstelegrammen met
een vaste inhoud verzonden kunnen
worden. In het verkeer met Suriname
kunnen bovendien Kerst- en Nieuw
jaarstelegrammen met vrije inhoud
worden gewisseld.
Ook de Nederlandse, Indonesische,
Nederlands-West-Indische en Ned. oor
logsschepen kunnen via Scheveningen-
radio van deze mogelijkheden profite
ren, waartoe een keuze gemaakt kan
worden uit verschillende vaste teksten.
tuigd, dat de mens pas indien hij zijn
vijftigste verjaardag gepasseerd is,
geestelijk, intellectueel en ook zedelijk
op het hoogtepunt van zijn ontwikka-
ling komt. D.w'.z. indien hij er reeds
voordien voor zorgt „in training te blij
ven". Want nog altijd geldt onvermin
derd de biologische wet, die zegt, dat
organen, welke niet of niet voldoende
gebruikt worden, onvermijdelijk ach
teruit gaan. In Amerika geldt dan ook
voor vijftigjarigen nu de leuze: „Ont
wikkelt U verder, studeert, traint Uw
hersenen en houdt ze in beweging.."
Zullen wij er in Europa goed aan
doen deze leuze ook tot onze te maken?
Misschien hebben de Amerikanen ge
lijk, maar misschien zijn hun conclusies
toch wel wat overdreven. Maar hoe het
ook zij, zich te ontwikkelen is altijd
nuttig, ook op latere leeftijd, en ge
zonde „concurrentie" tussen ouderdom
en jonkheid kan ook ons maatschappe
lijk en geestelijk leven alleen maar ten
goede komen.
Een fraaie opname van de bekende „Queen Elisabeth", terwijl dit schip
in de haven van Southampton lag te wachten, totdat de Amerikaanse haven
staking weer zou zijn opgeheven. De kosten van dit oponthoud waren vier
duizend pond per dag.
Te dikke olie in motor of versnellings
bak is om verschillende redenen sterk
af te raden. En 'n motor voelt zich
pas behaaglijk, als hij warm is. Rij
den met een te koude motor
doe dat NOOIT!
£)E REGERING is van oordeel, dat
emigratie van boeren en landarbeiders
dient te worden bevorderd, indien vast
staat, dat elders goede toekomstmoge
lijkheden bestaan. De minister van
Landbouw heeft dit uitdrukkelijk mee
gedeeld in de Memorie van Antwoord
op de Landbouwbegroting 1949 en hier
mee wordt een geheel nieuwe emigra
tie-politiek ingeleid.
Men herinnert zich de eerste tijd na
de bevrijding, toen een groot percen
tage van de Nederlandse bevolking
blijkens een gehouden enquête de
wens had geuit om te emigreren. Aan
vankelijk bedroeg dit percentage 22
pet., later steeg het tot 32. Tussen
wens en werkelijkheid bestaat na
tuurlijk nog wel enig verschil, maar
cie cijfers typeerden de geestesgesteld
heid. De regering daarentegen wilde
zich op het voetstuk blijven plaatsen
van „de werkkrachten zijn nodig in
eigen land voor de wederopbouw".
Deze politiek vond een krachtige steun
in de practische onmogelijkheid om
naar elders te vertrekken, ten eerste
vanwege de geringe vervoersmoge
lijkheden. ten tweede vanwege de
deviezenbeperking, die er toe leidde,
dat ieder, die er in zou slagen verlof
te verkrijgen te emigreren, practisch
zonder enig geld in zijn nieuwe vader
land zou aankomen.
Sindsdien heeft de toestand zich ge-
De modeshows zijn weer achter de rug.
Er is ons zoveel moois in alle variaties
jetoond, dat het ons vaak duizelde. Van
een algehele ommekeer, zoals die enige
naanden geleden werd voorspeld, is ech-
er geen sprake; wel is at lijn meer tot
ïormale proporties teruggebracht. De rok
s nog wijd, doch niet meer zo overdre
ven. De lengte van de rok variëerd van
40 tot 35 c.m. van de grond. De mantels
worden echter iets langer gedragen. Niet
illeen wijde, doch ook veel nauwe rok
ten werden getoond, waarvan de ruim-
voor de loopwijdte meestal in de
ichterbaan in klokken of in plooien
was verwerkt. De mode is gelukkig vrou
we »jk en gracieus gebleven. De beide
modellen die wij deze week plaatsen
seven daar een duidelijk beeld van.
J 2776 29. Dit model is uitstekend geschikt voor lange figuren De brede
ceintuur en de bies langs de rokzoom van andere stof breken de lengte
Bent u niet zo lang, dan kunt u dit model geheel van dezelfde stof ma-
b?veT 9.6 cm-beeft nca. 2^0 m. stof van 140 cm. breed nodig.
Het geknipte patr. is in de bovenwijdten 88, 96 en 104 cm. verkrijgbaar.
Van een geheel ander genre is de japon J 2777/20. Het geruite vestie
leetailleIvaerirgpdlrktaChet H&n mc^el' De Plooien worden alleen in
ue taille vastgestikt en verder alleen ingestreken zodat deze vanuit de
n^et da^Vunnen d" TT' ™tuurlÜk een slank figuur, heeft u dit
dit rn^dei 1»o tde, ploolen beter een stukje worden ingeslikt. Voor
m\Tuo rm hrled V°°4ri ®°venwlJdte van 100 cm. ongeveer 3.20
100enVos cm Tn 21311 hlervan bestellen in 92
iuu en 108 cm. bovenwijdte. De patronen zijn a 0 95 verkrijgbaar bii
de administratie van „Bella", Kromme Nieuwe OrLhtfiSU^echt
Heze modellen zijn overrenomen uit „Bella" Het Nieuwe Modeblad.
wijzigd. Langzaam maar zeker heeft de
regering een andere weg ingeslagen,
aarzelend, en nu, eindelijk, kort en
krachtig: emigratie zal worden bevor
derd. Wij weten niet in hoeverre hier
de vrees voor werkloosheid de regering
heeft geleid. Zo zij al bestaat en te
recht: eind October telde ons land 28.770
geheel werklozen de mogelijkheid
van vervoer naar elders is ook ruimer
geworden en tegelijkertijd doet zich in
verschillende vreemde landen een grote
vraag naar buitenlandse arbeidskrachten
voor.
Naar Canada-
Canada vraagt voor het komende
jaar 20.000 Nederlanders, voornamelijk
boeren. We mogen „blij" zijn, als we
de tienduizend halen, zeide men ons
van welingelichte zijde. Men wees
daarbij op de trage gang van zaken,
die waarlijk niet geweten behoeft te
worden aan de goede wil van de
Stichting Landverhuizing Nederland.
In Canada -komen er verschillend»
instanties aan te pas, die de voorbe
reidende maatregelen tot ontvangst en
plaatsing der emmigranten moeten
treffen, en terwijl vóór de oorlog daar
voor een veel efficiëntere organisatie
bestond, moet thans gewerkt worden
met een betrekkelijk te grote ver
scheidenheid aan instellingen en in
stanties, die bovenfien elk op zichzelf
nog te kampen hebben met een ge
brek aan deskundig personeel.
Ook naar andere landen.
De nieuwe politiek van de regering
blijkt ook uit de voorbereidingen tot
emigratie naar andere landen: in de
eerste plaats zal in de laatste maand
van dit jaar een schip vertrekken naar
Australië en Nieuw-Zeeland. Hierover
zijn al voldoende bijzonderheden gepu
bliceerd. Maar nu komt ook Argentinië
aan de beurt.
Tot voor kort is de emigratie naar
Argentinië gehandicapt geworden door
gebrek aan scheepsruimte. In de na
bije toekomst wordt de situatie gun
stiger. In de maand November konden
reeds een dertigtal Nederlanders wor
den geplaatst op kleine boten van een
Nederlandse maatschappij. Deze boten
bieden soms voor niet meer dan 25
man maar veelal nog minder
accommodatie, en dan gelukt het wel
eens om er een vier- of vijftal emi
granten een plaats te bezorgen.
Naar wij vernemen, zal bedoelde
maatschappij enkele kleine boten om
bouwen speciaal met het doel om ze
op Argentinië te laten varen en daar
bij de gelegenheid tot plaatsing van
emigranten te vergroten.
Voor emigratie naar Argentinië
doen zich ook andere, nieuwe perspec
tieven voor, doordat de Argentijnse
Dodero-lijnen in het komende voorjaar
een tweetal schepen op Europa in de
vaart zullen brengen. Er zullen dan
acht afvaarten per jaar komen en het
ziet er naar uit, dat enkele tientallen
emigranten op elk schip een plaats
zullen kunnen vinden.