Admiraal b.d. C. E. L. Helfrich
heeft het drukker dan ooit
KLOOSTERBALSEM
Schiphol wordt een der modernste
luchthavens ter wereld
HOEST
Het
nieuwe
boek
SCHMll HUID
Verkoudheid
DA
RO
avontuur
Residentie
Gesprekken met bekende landgenoten
Donkere wolken over Indonesië en Europa
Televisie in dienst der
medische wetenschap
Albert Schweitzer in
Europa terug
Surinaamse rijst op komst
Startbanen volgens het
raaklijnen-systeem
Nieuwe avonturen van Pim, Pam en Pom
Het Radioprogramma
JjET HUIS VAN DE ADMIRAAL IN RUSTE, C. E. L. HELFRICH, aan het Ly-
ceumplein 44 ln Den Haag, is een woning vol echte, rustig-makende, Hollandse
gezelligheid. Boeken en bloemen, warme meubelbekleding, foto's van jonge men
sen en kinderen, zon over het tapjjt en in de goudvissenkom. Die een oranjeschit-
terende bezetting heeft, rusteloos op zoek naar zichzelf. In de biografie van de
korte, krachtige bewoner van de kamers komen namen voor, die zo uit de zee-
historie van ons vaderland overgeschreven zouden kunnen zijn: Oostzee, Batavia,
Ceylon, Australië.
^)IE KENT ZE NIET sinds Hollandse
1 schepen alle Oceanen bevoeren? En
scheepsnamen: „Piet Hein", „Hertog
Hendrik". Met rangen: adelborst, lt. ter
zee, kapitein lt. ter zee. Schout bij
nacht (1938), vice-admiraal (1940) en
tenslotte in 1946 de hoogste top: luite
nant admiraal, de rang, die eens De
Ruyter had. En nog functies: leerling
Hogere Marine Krijgsschool, later: le
raar en nog later directeur van die
instelling. Commandant zeemacht
Ned.-Indie, bevelhebber zeestrijdkrach
ten.
Het allerhoogste dank zii het aller
beste: de hele persoonlijkheid voor de
marine. Toen de admiraal, enige tijd
geleden, afscheid van zijn functie nam,
is dat nog eens extra belicht door me
vrouw Helfrich, die, van het begin van
haar leven met de zeeman ondervond:
dienst gaat voor.
En zo is het nog. De admiraal moge
b.d. zijn, als U hem vraagt hoe hij zijn
dagen doorbrengt, zult U horen: jk
heb het nog nooit zo druk gehad als
tegenwoordig".
Waarmee? „Met lezingen houden en
schrijven." Wat dat laatste aangaat:
van tijd tot tijd verschijnen er artike
len van de hand van de admiraal in
tijdschriften. Steeds over marine-on
derwerpen en de toestand des lands.
Maar er wordt nog meer geschreven.
Herinneringen en gedachten over het
verleden. Hoe dat nog eens openbaar
zal worden? Daar heeft de admiraal
nu nog geen idee van.
Admiraal Helfrich behoort tot die
Nederlanders, die geladen en geroepen
zijn. Spreek twee minuten met hem en
IJ weet wat er in dat sterk gebouwde
hoofd van hem omgaat aan gedachten
over het vaderland, dat hem eens de
eer van zijn vlag toebetrouwde. Van
daar, dat het grote wapenfeit, aan de
naam van de admiraal Hedfrich ver
bonden: de slag in de Java-zee, de eer
van die vlag tot inzet had. Die eer is,
in een dergelijk marineleven, een heel
ding. En waar er mensen ter wereld
zijn die daaraan schouderophalend
voorbijgaan, is het „de dienst", die de
admiraal roept tot het getuigen van
zijn inzicht nü, nu hij vrij en onafhan
kelijk is en dat als een grote weldaad
ervaart, zoals hij zegt.
„Het permanent handhaven van het
Nederlandse oppergezag in Indonesië
gelukt nooit, maar dat neemt niet weg,
dat wij aandacht hadden moeten be
steden aan ons gezag en onze verant
woordelijkheid" zo zegt de heer Hel
frich. „Het is de grote fout van Neder
land geweest, dat het dat niet gedaan
heeft. Het tempo waarin we Indonesië
tot onafhankelijkheid brengen, is ge
forceerd en dat wreekt zich nu al."
Van nabij heeft de heer Helfrich de
tijd, direct na de overgave van Japan,
meegemaakt. Als hij ervan vertelt zegt
hij: „Na de ontwrichting van land en
volk gedurende de Japanse bezetting
had ons gezag sterker moeten zijn,
dan het ooit geweest was. Maar dat
was niet de bedoeling van de aan het
bewind zijnde heren, zodat we een
progressief geforceerde ontwikkeling
kregen. Internationaal lag de zaak ook
niet gemakkelijk, want men was er
helemaal niet op uit het Nederlands
gezag, sterker dan vroeger, te her
stellen.
Hier had de voorlichting van Neder
landse zijde prachtig werk kunnen
doen. Maar die was abominabel: anti-
Nederlands en pro-Republikeins. En
daarbij kwam, dat Van Mook de Repu
bliek steeds over het «hoofd aaide. Zo
iets reëels als het communisme in In
donesië bijv., dat we toch van 1920 al
kennen en dat culmineerde in de op
stand van 1926, is opzettelijk verzwe
gen. De kern van alles werd: dat wij
het gezag uit handen gaven, maar de
verantwoordelijkheid niet. Waar Lin-
gadjatti het gezag van de Republiek de
factó erkende kan het geen verwon
dering meer baren, dat het buiten-
Rode Hoestpoeders van Mijnhardt
Doos 45 ct. B
land ons nu met wantrouwen beziet.
Wij gaven tot dat wantrouwen alle
mogelijke aanleiding".
Stukken op tafel
De admiraal is in staat, met destuk
ken aan te tonen, wat er eigenlijk ge
beurd is in Indie. Hij gaat naar het
grote kabinet, dat in de kamer staat.
Uit de onderste lade haalt hij een, in
een grote doos verpakte, unieke uit
gave: het verdrag van Tokio, waarbij
Japan zich onvoorwaardelijk overgaf.
Een van de ondertekenaars van dat
verdrag was: luit.-admiraal Helfrich.
„Ik heb er op gestaan", zo zegt hij,
„dat destijds in het verdrag opgeno
men zou worden, dat ik tekende: „Na
mens het Koninkrijk der Nederlan
den". Dat vatte ik op, overeenkomstig
artikel 1 van de toenmalige Grondwet.
Dat Koninkrijk der Nederlanden hart
aan de oorlog deelgenomen. Daartoe
behoorde gehéél Indie. Toen de on
dertekening een feit was, had ons ge
zag in heel dat Koninkrijk, dus in elke
uithoek van Java en Sumatra, hersteld
moeten worden. Dat is niet gebeurd en
wij hebben daar niet eendrachtig en in
het openbaar tegen geprotesteerd. Toen
we ons eenmaal op het hellende vlak
bevonden en de, twee dagen na de ca
pitulatie van Japan, uitgeroepen Repu
bliek gipgen erkennen, was er geen
houden meer aan. Sukarno en Hatta
moet men nu niet gaan tekenen als
strijders vóór hun eigen volk. Zij wa
ren Nederlands onderdaan, m strijd
met Japan en hun verhouding tot de
Japanners betekende verraad en col
laboratie.
Dit over het verleden. Wat de toe
komst betreft zegt de admiraal: „Vol
ledige onafhankelijkheid van Indie be
tekent chaos en wij liggen er uit. Want
wat heeft een staat nodig? Machts
middelen. En die zijn alleen in Neder
landse handen. Komen onze troepen
onder federale leiding, dan worden de
Tollen omgekeerd en komen zij te
staan onder een regering, die zij eerst
hebben gevangen genomen.
We zullen het dan moeten aanzien
dal de Nederlandse soldaat vecht on
der een Indonesische regering, ten
einde de Nederlandse vlag neer te ha
len. En dat allemaal, omdat we zijn
gaan praten, vóór het Nederlandse ge
zag in Indie hersteld was".
Hij vervolgt: „Door geknoei staan we
hier. Het is de afschuwelijke erfenis
van vorige regeringen, wier Indie-po-
litiek werd bedreven door de minister
president, de minsters van Overzeese
gebiedsdelen en Buitenlandse Zaken in
de eerste plaats en Financiën. Marine
en Oorlog in mindere mate. Nooit had
den we de Gouv.-generaal moeten af
schaffen. want dat betekende gezag.
Nooit, voor wij de souvereniteit kon
den overdragen".
Goede bondgenoten.
„In mijn lezingen", aldus de admi
raal na deze politieke verzuchtingen,
„kom ik altijd weer op hoger niveau
terug op deze kwesties. Ik richt mij op
twee dingen, die men hier en overal
goed weten moet, n.1. dat wij goede
bondgenoten zijn geweest in de oorlog
en in Indie, ter zee, te land en in de
lucht niet alleen in het eigen belang
volhielden, maar ter willen van het ge
allieerd belang. Waaraan de admiraal
dan toevoegt, dat hij zes weken lang
alleen stond, omdat pas half Januari
het commando Wavell in Surabaja be
gon te werken. Versterkingen kreeg hij
alleen in de vorm van luchtmacht.
Het tweede punt, waar de heer Hel
frich de aandacht op vestigt is: de
Westerse Unie. Hij wil n.1. voorkomen,
dat men die enkel ziet als een conti
nentaal gericht verbond. Er moet een
groter verband bestaan tussen een W.-
Europees pact en een pact in het Ver
re Oosten. Daarom moeten wij de
plaats hebben, die ons toekomt en met
name Nederlandse steunpunten in de
Indische archipel bezetten.
De Westerse Unie ziet de admiraal
overigens niet één twee drie verschij
nen. Een bewapend Duitsland maakt
de angst van Frankrijk en onszelf gaan
de. Zonder een bewapend Duitsland
dat wij vertrouwen is de Westerse
Unie, naar de mening van de admiraal
evenwel nutteloos. Met West-Duitsland
kan zij prachtig werken.
Een Westeuropese Unie annex At
lantisch pact moet men zien als een
maritiem bloc en niet als een continen
taal bloc.
„Begrijpt U nu", vraagt de admiraal
tenslotte, „hoe afschuwelijk het is dat
we het Verre Oosten moeten prijsge
ven, op het ogenblik, dat we het die
nen in te schakelen? Onze overzeese
belangen zijn voor Nederland de eni
ge mogelijkheid om, met zijn millioe-
nen bevolking nog een vinger in de
pap te houden. Zijn we die kwijt, dan
zijn we tot ondergang gedoemd".
DE PELGRIMSTOCHT DER
MENSHEID.
De derde druk is verschenen van het
standaardwerk „De Pelgrimstocht der
Mensheid", de wereldgeschiedenis van
de oudste tijden tot op heden, onder
redactie van (wijlen) Dr. J. W. Ber-
kelbach van den Sprenkel en prof. Dr.
C. D. J. Brandt. Dit meer dan 800 pa
gina's tellende, prachtig geïllustreerde
en typografisch uitnemend verzorgde
werk (Uitg. W. de Haan N.V. te
Utrecht) bestaat uit acht hoofddelen,
t.w. Egypte en Voor-Azië; Hellas en
Rome; de middeleeuwen; Renaissance.
Reformatie en Contra-Reformatie; de
bloeitijd van het absolutisme; Rede,
Romantiek, Revolutie; Restauratie,
Liberalisnïe, Natinalisme; de Moderne
Tijd. Er is een omvangrijke litteratuur
lijst, een zakenregister en een register
van persoonsnamen aan toegevoegd.
Deze derde druk van het prachtige
werk (dat reeds zó bekend en gewaar-
deerd is, dat het geen breedvoerige
bespreking nodig heeft) bevat aan het
slot een doorwrochte behandeling van
de jaren 19401945 en is daarmede het
eerste geschiedkundige werk van for
maat, dat volkomen actueel mag he
ten.
Wie in een band een op wetenschap
pelijk hoog peil staande, vlot geschre
ven geschiedenis der mensheid wil be
zitten, die vrij is van eenzijdigheid en
van bepaalde apriorismen, moet zich
dit uitnemende werk aanschaffen.
of kloven,
en pijnlijke handen, daèrvoor is Klooslerbalsem'
een heerlijk verzachtend middel, dat Uw Huid
verjongt en weer prachtig gaaf en glad maakt.
Ook bij wonden, blaren en als wrijfmiddel
,GEEN GOUD ZO GOED'
INSTELLING VAN EEN
DIRECTORAAT-GENERAAL
VOOR DE INDUSTRIALISATIE.
Naar wij vernemen ligt het in het
voornemen een Directoraat-Generaal
voor de industrialisatie in te stellen.
De teraardebestelling van
Ds. Van Dorp
Ds. J. van Dorp, die, zoals gemeld,
in de nacht van Zaterdag op Zondag
in Engeland is overleden, zal Donder
dag a.s. ter aarde besteld worden. Ds.
van Apeldoorn, de opvolger van ds.
V. Dorp als predikant bij de Ned. Herv.
kerk te Londen, is gisteren vertrok
ken naar Henham in Essex, waar ds.
van Dorp woonde, om de begrafenis te
regelen. Ds. van Dorp had onlangs
een operatie ondergaan.
ELF PERSONEN DOOR KAAS
VERGIFTIGD.
Elf personen moesten tijdens het
voorbije weekeinde in het St. Lauren-
tius-ziekenhuis te Roermond worden
opgenomen, daar zij in ernstige mate
vergiftigd waren door het eten van
ondeugdelijke kaas.
Naast de elf patiënten in het zieken
huis, van wie er verschillende zeer
ernstig aan toe zijn, wordt nog een
aantal minder ernstige gevallen thuis
verpleegd. Sterfgevallen zijn nog niet
te betreuren.
In het Academisch Ziekenhuis te
Leiden is Zaterdagmiddag voor de eer
ste maal in Europa de televisie toege
past voor het overbrengen van het
beeld van een operatie naar een nabij
gelegen collegezaal.
Prof. dr. W. F. Suermondt verricht
te de operatie, welke door de toepas
sing der televisie in de collegezaal kon
worden gevolgd door meer dan hon
derd belangstellenden, professoren, me
dici en studenten.
Ook de Comissaris der Koningin in
Noord-Holland, dr. J. E. Baron de Vos
van Steenwijk, die curator der Rijks
universiteit is, was aanwezig.
Het operatieterrein was beperkt tot
een oppervlakte van 1.00 bij 0.35 me
ter. Op dit gebied kon men de handen
van de professor, die de operatie ver
richtte zien en tevens de assistenten,
die hulp verleenden, waarnemen in
hun werk.
TRUMAN EN DE PALESTIJNSE
KWESTIE.
President Truman en minster Aehe-
son hebben de Egyptische ambassa
deur te Washington doen weten, dat
zij groot belangstellen in de bespre
kingen, die thans op Rhodos in ver
band met Pdfestina, worden gehou
den, en dat zij zo spoedig mogelijk
een goede oplossing verwachten.
DE BRITISH ONTSLAAT 400
STAKERS.
De directie van de British American
Tobacco Cy te Amsterdam, in welk be
drijf op 27 Januari een staking uitbrak
teneinde te bereiken, dat de arbeiders
voor aanvankelijk 4 later 8 pet. in de
winst zullen meedelen, heeft aan de
ca 400 stakers schriftelijk mededeling
gedaan, dat zij ontslagen zijn.
Dr. Albert Schweitzer, de medicus,
theoloog en philisoof, die het grootste
gedeelte van zijn leven als zendeling
en arts in Frans Equatoriaal Afrika
heeft doorgebracht, is in Konstanz te
ruggekomen. Schweitzer, die thans 74
jaar is, zal zich gaan vestigen in Koe-
ningsfeld, een klein dorpje in het
Zwarte Woud.
De „Stuyvesant" van de KNSM, met
de 500.000 kg Surinamese rijst aan
boord die met een toeslag voor het
Wilhelminafonds (de tbc-bestrijding in
West-Indie) in ons land zullen worden
gedistribueerd wordt Vrijdag 11 Fe
bruari in Amsterdam verwacht. De
rijst moet nog enige bewerking onder
gaan en nog worden verpakt. Binnen
kort kunnen de verenigingen en cor
poraties de bestelde zending van dit
welkome voedsel tegemoet zien.
TOT RIDDER VIERDE KLASSE IN
DE M. W. O. BENOEMD.
Bij Kon. Besluit is benoemd tot rid
der 4e klasse in de Militaire Willems
orde, de tijdelijk bevorderde dienst
plichtig korporaal Wilhelmus Jacobus
de Bruin, van het wapen der infante
rie van de Kon. Landmacht, ingedeeld
bij 3-2 R. I.
Hij onderscheidde zich in de strijd
in Indonesië door uitstekende daden
van moed, beleid en trouw.
van neus, keel of borst,
snuift en wrijft U weg met
Schiphol wordt Nederlands grootste
luchtvaarthaven!
Het primitieve vliegveldje van 160
ha groot, dat in 1917 ais start- en lan
dingsplaats diende, het weilandje met
zijn enkele houten gebouwtjes er om
heen zal over enige jaren uitgebreid en
herschapen zijn tot een van de grootste
en modernste luchthavens van de we
reld.
Met voldoening kan worden gecon
stateerd, dat1 het mogelijk is geweest 'ri
plan van uitbreiding te ontwerpen,
waarbij op hetgeen reeds aanwezig is,
kan worden aangesloten en waarbij het
nieuwe Schiphol op logische wijze kan
groeien uit het reeds bestaande.
Uit studie, practijk en strijd geduren
de een lange reeks van jaren, heeft zich
'n plan ontwikkeld volgens het raak
lijnen-systeem, het tangentiële plan,
ontsproten aan het vernuftige brein
van een Frans architect, verbeterd en
aangepast aan de situatie op Schiphol.
De zes start- en landingsbanen vormen
als -het ware raaklijnen aan het cen
traal gelegen stationseiland, waar de
gebouwen en verdere voorzieningen
voor de afhandeling van reizigers en
vracht komen.
De banen zullen een lengte krijgen
van 18002550 m. en een breedte van
60 m. Zij worden aangelegd op vlakke
terreinstroken, omgeven door sloten.
Het gebied buiten deze baanstroken
153. En zo rijdt de jeep verder. De
vrienden zijn niet zo opgewekt meer
als in het begin. Ze vinden het hele
maal niet prettig, dat de veldwachter
zo boos op hen is en hen achterna
jaagt. Eigenlijk zouden ze allemaal
erg graag naar huis gaan, maar nie
mand wil het voor de ander bekennen.
En de jeep rijdt maar verder in de
richting van Buldogstad.
154. Het zal niet lang meer duren
cf Pim is met zijn jeep in Buldogstad
gearriveerd. Flm klikt scherp voor zich
uit op de weg. Wat is daar toch een
drukte in de verte. Honderden dieren
staan er langs de weg. „Zien jullie
dat jongens", roept hij. „Er is daar iets
aan de hand. Kijk eens naar al die
dieren!" „Die zullen er toch niet staan
om ons te pakken?" roept Pam angstig.
kan in gebruik blijven voor landbouw
doeleinden. De baanstroken zelf wor
den aangelegd van een deugelijke gras
mat voorzien, die jaarlijks grote hoe
veelheid gras van eerste kwaliteit zal
opbrengen.
De start- en landingsbanen worden
bij het naar binnen gerichte einde door
enkele zogenaamde rijbanen of taxiba-
nen verbonden met een dubbele ring
van rijbanen om het eivormige sta
tionseiland. De rijbanen krijgen een
breedte van 30 m. en worden evenals
de start- en landingsbanen uitgevoerd
in een constructie, die de zwaarste
vliegtuigen, die in de toekomst wor
den verwacht, zal kunnen dragen.
Een aankomend vliegtuig vliegt om
de luchthaven tot het gekomen is voor
het naar buiten wijzende uiteinde van
de baan, die ongeveer ligt in de rich
ting van de op dat ogenblik waaiende
wind. Tegen de wind in landt nu het
vliegtuig op deze baan. Wanneer het in
aanraking met de baan is gekomen en
de snelheid is afgenomen tot 'de nor
male rijsnelheid op de grond, rijdt het
langs een der aftakkende rijbanen
naar de ring en begeeft zich langs een
der beide ringbanen naar die plaats
van het eiland, waar zich het platform
en het stationsgebouw bevinden, waar
heen de reizigers of de vracht moeten
worden gebracht. Een vertrekkend
vliegtuig rijdt van het platform langs
de ringbaan en de aftakkende rijbaan
naar het begin van de startbaan, die
juist aan de andere zijde van het sta
tionseiland ligt als de baan, waarop
wordt geland. Langs deze startbaan
stijgt het op en verwijdert zich hierbij
dus van het stationseiland.
Op deze wijze zijn dus twee tegen
over elkaar gelegen banen tegelijk in
gebruik; op de ene baan wordt geland
naar het stationseiland toe, op de an
dere baan wordt gestart van het sta
tionseiland af. Draait de wind, dan
komt er een ogenblik, waarop een an
der stel van twee banen in gebruik
wordt genomen, omdat de vliegtuigen
ongeveer in de richting van de wind
moeten landen en opstijgen. Draait de
wind zover, dat hij juist uit de omge
keerde richting waait, dan wordt de
baan, waarop eerder gestart werd, lan
dingsbaan. terwijl de baan, die eerder
voor de landing werd gebruikt, start
baan wordt.
De toekomstige luchthaven Schiphol
zal van de landzijde bereikt kunnen
worden langs de Rijksweg Amsterdam-
Den Haag, die door het stationseiland
wordt geleid. De bestaande weg zal
plaatselijk iets moeten worden omge
legd. Hij wordt door middel van via
ducten op twee plaatsen onder de ring
baan voor de vliegtuigen doorgevoerd.
Halverwege het stationseiland komen
ruime aftakkingen, zodat het verkeer
voor de luchthaven het doorgaande
verkeer AmsterdamDen Haag niet
hindert. Het middengedeelte van het
stationseiland zal worden ingenomen
door wegen, plantsoenen en ruime par-
keergelegenheden voor auto's. Daar
omheen komen de stationsgebouwen
voor reizigers, vracht en post en de
overige dienstgebouwen. Aan de bui
tenzijde, bereikbaar van de ringbanen,
komen de platforms, waar de vliegtui
gen kunnen worden opgesteld.
Bij het opstellen van het plan is er
rekening mede gehouden, dat de nieu
we spoorweg AmsterdamDen Haag
die de Nederlandse Spoorwegen in de
toekomst hopen aan te leggen, via
Schiphol kan worden gevoerd. Ter
plaatse van de luchthaven zal deze
spoorweg ondergronds moeten worden.
Men denkt hierbij aan een station in
het centrale eiland, dat onder het sta
tionsgebouw voor de luchtreizigers zal
worden gemaakt.
De gehele toekomstige luchthaven
zal een oppervlakte beslaan van 1200
1300 ha. Het verlies van landbouw
grond is een schaduwzijde van de
luchthavenaanleg. Er is evenwel ook
een lichtzijde. Zo dient te worden be
dacht, dat, ongeacht het personeej van
Gemeente en aannemers, werkzaam bij
de wederopbouw en uitbreiding van de
luchthaven, thans op Schiphol rond
7500 personen werken. Verwacht wordt
dat dit aantal zich in de eerste 5 a 10
•aren nog zal verdubbelen.
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur KRO: 6,00 Guus Jan
sen en zijn solisten 6,20 Sportpraatje
6,30 Voor de Strijdkrachten 7,15 Liede
ren 7,30 „Dit is leven" 7,50 Rubriek
van de Wederopbouw 8,05 De gewone
man 8,12 Cantate 8.40 Gedichten
8,50 Omroep-orkest 9,30 Opera-muziek
10,30 Gramofoonplaten 10,45 Avond
gebed 11,15 Muziek
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur AVRO: 6,15 Tom
Ertch (piano) 6,30 „Achter het voet
licht" 6,45 Ik zou zo graag7,00
Kobus wint 7,3o Thomas Maygar (viool)
8,05 In het Radio-Zoeklicht 8,15 Bon
te Dinsdagavondtrein 9,35 Als ik daar
nog aan denk! 9,45 Buitenlands over
zicht 10,00 Pierre Palla's parade 10,30
Zang- en samenspel 11,15 Gramofoon
platen
VOOR WOENSDAG
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur NCRV: 8,15
Muziek op de vroege morgen 1,15 Ar-
thur Gray (orgel) 6,00 Onze Neder
landse koren en korpsen 6,30 Voor de
Strijdkrachten 7,15 Prikkebeen 7,30
He, actueel geluid 7,45 Engelse les
6,05 Programma-proloog 8,15 „Trio-fan
tasia'' 8,45 Dr A van der Hoeven 9,15
Bach-concert 9,45 Concert 10,15 Swee-
linck-kwartet 10.45 Avondoverdenking
11,15 Gramofoonplaten 11,20 Dr A J
v d Graaff 11,35 Opgewekte avond
klanken
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur VARA: 8,18
Fred Hartley en zijn orkest 12,38 The
Kilima Hawaiïans 1,20 Metropole-or-
kest 5,15 The Ramblers 6,20 „Drie
liedjes" 6,30 Verandering in het Zuiden
VPRO: 7,00 Dr Ir F Bakker Schuit
7.15 Het nieuws uit Indonesië 7,30 Klank
beeld 7,45 Lezen in de Bijbel VARA:
8,05 Dingen van de dag 8,15 Socialis
tisch nieuws 8,20 Concertgebouw-orkest
9,15 „Je kunt 't nooit weten" 10,15
Kwartet Jan Corduwener 10,45 In de
tuin der poëzie 11,15 Bruce Lowe zingt
11,35 Gharlie Barnet en ziJn orkest
IN DE
21
DOOR
TJEERD ADEMA
„Dan moet je zien, dat je in de buurt
van de Rue de la Paix komt", zei de
architect. „Daar heb ik zo nu en dan
gelogeerd. En dan ga je eten bij Del
puech op de hoek van de Place du
Théatre Francais en de Avenue de
1'Opera. Daar krijg je een prima di-
hertje, kerel, voor vijftien francs en
je kunt er voor tien francs ook al te
recht, alles met wijn inbegrepen. Wacht
ik zal 't adres voor je opschrijven".
Hij nam een brief uit zijn zak, haal
de de enveloppe er af en tekende met
enkele potlood'"ntjes hoe Steensma het
vlugst van het station in het restaurant
Eelpuech zou kunnen komen".
„Dank je wel. ik hoop er van te pro
fiteren", verzekerde Steensma. de en
veloppe in zijn binnenzak stekend.
„Vooruit lui, we gaan naar 't perron.
Draag jij even een van die valiezen,
De Ridder?"
„Met genoegen, beste vent", zei de
apotheker.
Hij nam zijn wandelstok in zijn lin
kerhand, tilde een koffer op en zette
die met een verontwaardigd gezicht
weer neer.
„Wou je me op de laatste middag,
ciat je me ziet nog een dubbele breuk
bezorgen?" vroeg hij verontwaardigd
Hallo, kuier, neem dat ding eens «wen
van me over. Hier heb je een kwart
je", maar voorzichtig dragen hoor,
want 't zit vol met prima Hollandse
stinkadorussen en ouwe jandoedel, die
meneer hier over de grens probeert te
smokkelen. Waar moeten we wezen.
Jelle?"
„Tweede perron", commandeerde
Siorm. „Kom maar mee. Hebben jullie
perronkaartjes?"
Van Veeren viste in zijn vestzak en
dregde een verlopen tramkaartje op
„Lijn acht", zei hij, „Stationsplein—
svt-.oveningen".
„Hier jeugdige dwazen zei Storm,
de kaartjes uitdelend. „Als ik er niet
was.... Heb je 't jouwe al, Jelle?"
„Un billet première classe Pa....
Paris", stotterde Van Veeren.
„Waar komt nou die extra trein van
jou?" informeerde De Ridder, nadat
ze de tunnel onderdoor waren.
„Hij komt niet, hij staat er al", zei
Storm op de trein wijzend.
„Dat is 'm nietconstateerde De
Ridder.
„Dat is 'm wel", hield Storm vol.
„Dan staat de locomotief er verkeerd
voor", concludeerde de apotheker. Pa-
ti.is ligt aan de andere kant".
„Je moet straks in de apotheek eens
een beetje bruispoeder innemen", zei
Siorm nijdig. „Misschien bruist je ver-
srand dan een beetje los".
iJelle gaat pas morgen naar Parijs"
„En we brengen hem nou al naar
-fp+inn" nrofpptp-rrlp r» Ridder
„Dat komt. ongelovige Thomas, om
dat ie vanavond nog een besprékinc
heeft met de commissaris-generaal"
r"i Storm.
„In H—eif—'e". legde Steensma uit
„Aha, ja ja", zei De Ridder, die het
geval weer gewichtig begon te vinden
„Ja ja, als je zo plotseling directeur
wordt. We hadden eigenlijk wel voor
wat bloe.... wat bloemetjes kunnen
zorgen".
„Daar komt je nobele hospita, Jelle",
v/aarschuwde Storm. „Ze staat rond te
kijken of ze in 't gedrang een kind van
een half jaar kwijt geraakt is. Alle
machtig, ze heeft bloemen bij zich.
Donker rode rozen...."
„Les fleurs d'amour", zei Van Veeren.
„Gedragen jullie je nou alsjeblieft
vijf minuten als gentlemen", verzocht
Steensma dringend. „Ik ben er bij
zonder op gesteld hier een goede naam
achter te laten. En in een gezelschap
als dit.
„Dis moi jui tu frequentes et je te
du ai qui tu est", declameerde De
Ridder. „Gek hé, dat ik telkens weer
in 't Frans sta te denken. Dat komt
ast omdat Jelle naar Pariis gaat".
De journalist baande zich een weg
door de oo het nerron verzamelde rei-
"I pp-c en bood 11 ffrouw Van Lunteren
?;;i»
„Ik begrijp wie u zoekt", zei hij
vriendelijk. „Mag ik u even begelei
den?"
Verlegen lachend stapte de hospita
aan Storms arm op het vriendenkrin-
geije af.
„Meneer", zei ze, zich tot Steensma
wendend, „ik hoop niet, dat u het bru
taal vindt.
.Natuurlijk niet", verzekerde Steens
ma.
„Ik heb u zo lang mogen bedienen,
dat ik op het station even afscheid
van u wilde nemen. Ik heb een klein
bloemetje voor u meegebracht".
Ze reikte beschroomd de bouquet
over, welke Steensma met een hulpe
loos gezicht van haar overnam en ach
ter zjch in een coupé legde.
Als Storm nou maar voor zich
kijkt", dacht hij Donkerrode rozen
voor een man, die een retourtje naar
Leiden in zijn zak heeft.
De. spottende blikken van De Ridder
gaven hem zijn zelfbeheersing terug.
Ki.i schudde de juffrouw hartelijk de
hand en dankte haar voor haar vele
goede zorgen en voor de prachtige
boucuet,
„Ik dacht.... zo een bloemetje...."
legde juffrouw Van Lunteren uit.
„Ehret die Frauen, Sie flechten und
v eben irdische Rosen ins himmlische
Leben", citeerde Van Veeren.
,,'t Is net andersom, ezel" zei De
Ridder, ,,'t Zijn himmlische Rosen".
„Nóu, dan ga ik maar, meneer", zei
juffrouw Van Lunteren, een beetje
verlegen rondkijkend. „Goede reis,
meneer Steensma. En misschien laat
u nog wel eens iets van u horen...."
„Natuurlijk", beloofde Steensma. „Nog
maals mijn hartelijke dank".
Hij schudde haar opnieuw de hand
en juffrouw Van Lunteren keek om
zich heen.
„Dag heren", zei ze.
De heren namen hun hoeden af en
Storm loodste zijn t-—re— =ta
ve'lig naar de lr>—-- i, -i
„Je moet instappen *-••-• --1 bij,
toen hij terugkwam. „De chef staat al
met zijn spiegelei te spelen"
Jelle Steensma stapte in de coupé en
liet het portierraampje zakken.
(Wordt vervolgd.)