De Noordholland full-speed naar zee
LOODS AAN BOORD
Siad en Qmgeuno-
Langs de velden
Zestig mijl in vier uur
Oorlogsherinneringskruis
Damcompetitie
(Dag I»
TANDPASTA
K.S.K. gaat op de oude voet
voort
Voor de politierecht-er
Anna Paulowna
Julia de Gruyter bij de ACCO
Oudesluis
Wiaringen
Wieringer bridge-kampioen
van dit rayon
Breezand
Grote bloemententoon
stelling
-De hele nacht hebben zes man om
beurten aan de pompen gestaan, om
de „Maria" lens te houden. Toen de
coaster nog op de rug lag, maakte ze
reeds vrij veel water, maar nu de be
schuttende zandlaag verdwenen is
loopt het harder naar binnen. De man
nen kunnen het juist bezwengelen.
Het wachten is op een klein slepertje,
dat de „Maria" naar Harlingen kan
brengen. De „Stortemelk" is naar Ter
schelling teruggekeerd, en de „Noord-
Holland" lag aan bakboordszij van- de
coaster gemeerd. Zo was het gistermor
gen om half elf.
De vrouw van schipper Mooy wierp
bewonderende blikken óp de zware
beeting, waarin diepe groeven zicht
baar waren. „Dat zal wel niet van ons
komen". En dan vertelt ze even over
het noodgedwongen verblijf op een
plaats waar nooit schepen komen. Ze
hebben maar geduldig gewacht op het
springtij, want eens zouden ze toch wel
vlot raken. Wel was het jammer dat
vrijwel de hele lading oud-ijzer over
boord moest. „Je kunt het haast wel
zien liggen", zegt mevrouw Mooy, en
ze wijst naar een punt ergens in de
grijste achter de strekdam.
De overtocht in de donkere avond
was niet zo prettig geweest. Het schip
rnaèkte water, maar het lek zat ergens
onder de lading. Voor alle zekerheid
werden de zwemvesten maar vast
klaargelegd in de kajuit. „Gelukkig
zijn ze niet nodig geweest", constateert
de zeemansvrouw, die het allemaal
heel laconiek heeft opgevat. Rustig en
vriendelijk vertelt ze over de ervarin
gen van de laatste dagen, over de
moeilijkheden met het eten. Het heeft
haar echter geenszins van de kook ge
bracht. „Straks komt de S.I., dat is de
scheepvaart-inspectie, aan boord om te
kijken wat er met het schip moet ge
beuren. Ik denk dat we naar Harlingen
gaan".
Zeelui onder elkaar
Dan komt een blonde zeeman om het
hoekje van de deur het een en ander
bespreken. En wij gaan maar eens op
de „Noordholland" kijken. Kapitein
Maarten de Koe zit in zijn hut gezel
lig te bomen met de heer Jaarsma.
De twee mannen van het vak steken
even in pittig zeemansjargon de lof
trompet over de robuuste „Noordhol
land", die zijn baas nooit in de steek
laat. Ze draait als het moet om haar
eigen as als een tol, en dat voor een
schip met één schroef! En ook ziet ze
kans om binnen één minuut haar snel
heid van het maximum tot nul te re
duceren. De 2350 paarden spelen met
de 513 ton staal van dit schip. Zij jagen
het desnoods met een vijftien mijls
vaart over het water.
Dat mochten ze al heel spoedig na
ons praatje bewijzen. Om vijf minuten
vóór elf zat kapitein De Koe nog rus
tig op zijn praatstoel, en om elf uur
kwam een order door om direct uit te
varen. Ergens om de Noord scheen een
schip in moeilijkheden te verkeren.
Binnen de halve minuut wisten alle
achttien 'opvarenden, dat de trossen
weer losgegooid zouden worden. Alles
aar. dek werd zeevast gesjord, met
wijde armzwaaien beduidde de kapi
tein „Alles los voor en achter", en
daar ging de sleper al. Een korte draai
in de haven, full-speed naar buiten.
LAATSTE NIEUWS
Over de griep-epidemie
Slechts een paar druppels
ODOL MONDWATER
behoeden ook U tegen de ergste
gevolgen van griep.
FILMAVOND STREVEN NAAR
BETER.
De konijnenfokkersvereniging „Stre
ven naar Beter" gaf in café Sanderse
voor vele belangstellenden een film
avond. Er werden tal van onderwer
pen behandeld op het witte doek en
keurmeester D. J. Kortman gaf er
duidelijke toelichting bij.
Eerst werd het vraagstuk van de
juiste hokkenbouw behandeld, zowel
in het groot als in het klein. En ook
de Amerikaanse konijnenfarms trok
ken de aandacht. Daar worden de die
ren gefokt om de pels en de bout. Dit
zou in Holland ook wel aftrek vin
den, werd er geopperd. Alle mogelijke
soorten konijnen kwamen onder de
loupe, al hun eigenschappen en hun
fouten, hun behandeling. Dat deze
film de belangstelling van alle konij
nenfokkers had, was niet te verwon
deren. Maar niet alleen de oudere ge
routineerde fokkers gaven van hun
interesse blijk, ook de jeugd was pre
sent. De heer. Kortman draaide ook
een filmpje, waarin de jeugd zich be
zighield met munitie en dergelijke te
verzamelen en ermee te experimente
ren. Zo moet het nu juist niet. Veel
beter is het, als de jeugd zich bezig
houdt met de mooie sport van het
konijnenfokken. Hij wekte de ouderen
hartelijk op om bij de jeugd de be
langstelling voor de sport gaande te
maken en op te voeren.
Na de filmvertoning sprak de voor
zitter van de vereniging, die ook de
avond geopend had, nog een wens van
weerzien uit op de aanstaande ten
toonstelling, die „Streven naar Beter"
eerstdaags hoopt te houden, en waar
op veel zelfgefokte beestjes zullen
prijken.
HET NED. HANDELSREGISTER.
Nieuwe inschrijvingen: D. DrosCzn.,
Texel Eierland C 49. Loondorser,
maaier, -ploeger en -sproeier.
Opheffingen: R. J. van Lierop,
Texel, Den Burg, Wilhelminalaan Ex-
ueditiebedrijf.
Ontleend aan Het Nederlands Han
delsregister.
Met een sierlijke boog zwenkte ze de
haven uit, haar silhouet werd snel
kleiner en verdween weldra in de rich
ting van het lichtschip „Texel".
Geen hulp nodig.
Precies vier uur na haar vertrek
kwam de „Noordholland" bij het En
gelse vrachtschip „Baltonia" aan. Dit
pl.m. 1900 brt metende schip bevond
zich ongeveer zestig zeemijlen ten N.W.
van Nieuwediep, en het had schade aan
de stoomketel. Een ander schip van
dezelfde rederij,'de 2000 brt metende
„Baltavia", was echter al gearriveerd
om de „Baltonia" op sleeptouw te ne
men in de richting van de Thames-
mond. Kapitein de Koe besloot, om
maar een poosje in de nabijheid te
blijven, want je kon nooit weten....
Aan onze stadgenoten, de heren W.
Koningstein en A. Isendoorn, werd
door Z.Exc. de minister van Oorlog toe
gekend het Oorlogsherinneringskruis
met de gesp voor bijzondere krijgsver
richtingen „Nederland Mei 1940". Zij
hebben toen resp. als helper en ploeg-
commandant van het Nederlandse Rode
Kruis een aantal gewonden getranspor
teerd in een ambulancewagen, die dui
delijk als zodanig kenbaar was. Niette
min werden zij door de vijand bescho
ten. De auto kreeg twintig kogelgaten,
maar het transport bereikte zijn be
stemming.
STEUNBONACTIE „HARMONIE"
Dè"*pfïjzeii van de steunbonactie der
vereniging „Harmonie" zijn gevallen op
de nummers: 632, 689 2608, 707, 4729,
3735, 1499, 4128, 3467, 4333. 4897, 4267,
1655, 2180, 904, 280, 1177. 899, 1029,
1618, 2433. Zij kunnen uiterlijk 15 Maart
as. worden afgehaald bij de heer W.
Steffens, Koekkoekstraat 34. Na ge
noemde datum vervallen zij aan de
vereniging.
Zaterdagmiddag werd door de heer
Beers, als bestuurslid van de P.N.H.
Dambond, in Lunchroom Witkop, het
damtournooi om de titel Hoofdklasse
Kampioen van het district Noord-Hol
lands Noorderkwartier geopend. Hij
wees in zijn openingswoord er op, dat
deze wedstrijden een goede propagan
da vormen voor deze mooie vorm van
denksport.
De wedstrijden werden met zeer
veel interesse en enthousiasme ge
speeld. Beers boekte in de eerste par
tij reeds winst tegen de Texelse speler
Ros die niet bij machte bleek het juis
te antwoord te vinden op de neo-ro-
mantische speelwijze van Beers. Hoe
wel Beers veel tijd nodig had, ver
haastte Ros het einde door een fout-
zet, die hem een dam en twee schij
ven kostte, waarna hij het opgaf.
Dijker, de kampioen van Texel,
moest in het eindspel zijn meerdere
erkennen in de Texelse speler Steen
huis. Ravenstein had een vrij gemak
kelijke winst tegen Pronk; hij bezorg
de zijn tegenspeler enkele randschij-
ven, waarna het winnen slechts een
kwestie van tijd was. De jonge speler
Slot uit Langedijk won van de Haas,
nadat deze in een combinatie-rijke
stand een verkeerde voortzetting
koos, die hem twee stukken en een
verloren eindspel kostte. De enige
remise was die tussen Veenstra en
Pieterse. Het eerst sterkere spel van
Pieterse ging weer verloren, zodat een
gelijkwaardige eindstrijd ontstond.
Reeds de eerste dag is er zeer scherp
op winst gespeeld, en men kan ver
wachten, dat deze geest onder de
deelnemers nog vele interessante par
tijen zal opleveren. De uitslagen wa
ren: SlotDe Haas 20; Steenhuis
Dijker 20; VeenstraPieterse 11;
RavensteinPronk 20 en RosBeers
0—2.
TOCH WEER GESTOLEN.
Al de vijfde keer is het nu, dat in
Den Hoorn tijdens afwezigheid van de
bewoners werd ingebroken. Nu werd
in het huis van de heer Lap in de
Kerkstraat een bedrag van f 70 ont
vreemd, terwijl de hele familie naar
de Kerk was. De dief heeft het niet
zo erg moeilijk gehad om zijn buit te
bemachtigen, want hij vond de deur
open. Het is de gewoonte, dat de kerk
gangers die van buiten komen, hun
fietsen in de schuur van de heer Lap
zetten, waarvan de deur dan wordt
opengelaten, ook tijdens de kerkdienst.
De schuur staat in directe verbinding
met het woonhuis, zodat het voor de
ze dief, die kennelijk van de gewoon
ten van de Hoornders op de hoogte is,
een opgelegde kans was. Als kleine
bijzonderheid nog dit, tijdens de
Kerkdienst werden door kwajongens
stenen gegooid tegen de ramen van
dit gebouw. Daar de kerk naast het
erf van de heer Lap staat, zou er wel
enig verband kunnen bestaan. Bij de
betrokkenen bestaat evenwel het ver
moeden, dat het wel dezelfde gladde
gauwdief is, die al eerder met succes
in Den Hoorn heeft gestolen, maar
die nog nooit tegen de lamp gelopen
is./
Maandag j.1. slaagde te 's Graven-
hage voor het diploma B stoomwerk-
tuigkundige onze stadgenoot, de heer C.
A. Bezem.
Ieder probeert op zijn wijze eén stukje van de waarheid te bemachtigen. In
„Loods aan boord" heeft Jan Fabricius dat gedaan door diverse menselijke
moeilijkheden te projecteren tegen de achtergrond van de verhouding tussen
ouders en kinderen. Het is hier speciaal het moeder-instinct, dat critisch wordt
bekeken. Fabricius onderkent hierin een stuk egoisme, en hij laat zien tot welke
excessen dat kan leiden. Er komjjtt dus excessen, dat zijn uitzonderingsgevallen,
aan de orde, en daardoor lijkt dit toneelstuk soms wat drakerig, maar wc moeten
dat toch voor lief nemen, omdat een caricatuur dikwijls sprekender kan zijn dan
de realiteit. TAVENU heeft zichzelf de opdracht gegeven, dit eerder psychologi
sche dan romantische stuk voor het voetlicht te brengen. Men is daarin volledig
geslaagd. Deze jongse opvoeringen, Maandag- en gisteravond in Casino gegeven,
stonden in alle opzichten op een hoger peil dan de voorgaande.
Wij gaan hier het verhaal niet uit
voerig vertellen. Er is een moeder, die
veel van haar kinderen houdt en ze
„dus" 'niét missen wil. Hun geiuk is
haar- geluk en omgekeerd, en het ligt
voor de hand dat moedér Maree met
haar grotere levenservaring het beste
weet waar dat geluk te vinden is. Zo
is zij dus egoiste-te-goeder-trouw, zij
raakt in een vicieuze cirkel en simu
leert tenslotte zelfs blindheid om haar
zin te krijgen. Die zin is: de kinderen
zullen niet trouwen. Dat leed moet
hun bespaard worden, want zij zullen,
wanneer de eerste liefde wat is be
koeld, van de „vreemde" nooit kunnen
ontvangen wat moeder te geven had.
Voor de kinderen komt daar de onge
lukkige factor bij, dat moeder ondanks
haar ogenschijnlijke zwakte, haar op
de tanden heeft. Vader is een goed
aardig mannetje dat uit vissen gaat,
zodra strubbelingen aan de kim ver
schijnen. En zo gaan de jaren voorbij
en groeien volkomen scheefgetrokken
verhoudingen in het gezin Maree.
Dan komt de „loods aan boprd", een
varensgezel die al twintig jaar geleden
heeft moeten vechten tegen het moe-
der-instict van moeder Maree. Hij
wordt de steun van de volwassen kin
deren, die zelf hun volwassenheid
haast als een grove fout zijn gaan ge
voelen. Onder de gezonde invloed van
„loods" Fabian wordt de koers streek
voor streek gewijzigd, tot tenslotte
moeder Maree het verkeerde van haar
levenshouding inziet. Niet voor allen
komt de koerswijziging te laat. Tante
Janneke. de vroegere verloofde van
kapitein Fabian, en Jan Maree, hebben
echter de boot gemist.
De verschillende koerswijzigingen, en
wat daarvoor moet gebeuren, worden
door Fabricius streek voor streek ge
volgd. De tonelisten hebben ze stuk
voor stuk uitgebeeld op een wijze, die
een volledig begrip voor de bedoeling
bewees. Het spel Was over het alge
meen zeer suggestief, zodat enkele
tsekjes die door de auteur duidelijk
heidshalve waren aangebracht, eigen
lijk wel gemist hadden kunnen wor
den. De rolverdeling was ook wel xeer
gelukkig gekozen. Mej. Brizee vertolk
te de zware moederrol bijzonder teke
nend en consequent. Het karakter van
de egocentrische dwingeland, die moe
der Maree feitelijk was, werd sprekend
uitgebeeld. Haar tegenspeler, Koos
Fabian, was voor de heer R. C. Pieterse
een prachtrol. Stem en houding waren
voortdurend in stijl. Tante Janneke
dat half-verzuurde oude vrijstertje, werd
keurig gespeeld door mevr. Prins-
Köhler. De kinderen, Martha, Jan en
Tom, werden door het spel van mej.
Reekers en de heren W. Manshanden
en C. Pieterse zeer aanvaardbare fi
guren evenals de brievenbesteller (M.
R. van Essen), het dienstmeisje (mej.
C. de Visser), de leerling-verpleegster
(mevr. Van Est), de dameskapster
(mej. G. Moor) en dokter Krone (J.
Ekkers). Laatstgenoemde maakte een
rake opmerking, toen hij zei dat het
plegen van zelfmoord niet altijd te ma
ken heeft met een mes of een revolver.
Vader Maree tenslotte was in de crea
tie van de heer J. J. Peerdeman een
karakteristiek ventje, dat door zijn ar
geloze eenvoud van geest vele zonne
straaltjes deed schijnen in het dikwijls
droefgeestig geheel.
Het was een gezellig en uitstekend
gespeeld stuk waaruit bovendien nog
lering te trekken viel. De décors wa
ren bijzonder goed verzorgd. De grime
was berekend op een wat sterkere ver
lichting.
In de pauze werd een verloting ge
houden ter gelegenheid van het 45-
jarig bestaan. Namens een commissie
uit de kunstlievende leden deelde de
heer J. de Jong mede, dat een feeste
lijke viering niet zou worden gehou
den, maar dat men het jubileum wil
de vieren door samen een som gelds
op te brengen ten bate van één der
meest actieve werkende leden, die
enige maanden ernstig ziek is. Hij
klopte niet aan dovemansoren. Voor
dit mooie doel werd op de eerste avond
f 343.44 bijeengebracht.
Gisteravond bedroeg de opbrengst
f 248 zodat de commissie een bedrag
van f 591.40 aan het bestuur kan af
dragen.
COR DE GROOT SPEELT OP DERDE
ABONNEMENTSCONCERT
Het bestuur van de Muziekkring Den
Helder deelt ons mede, dat de bekende
pianist Cor de Groot, die zojuist is
teruggekeerd van een succesvolle tour-
née door Spanje, op het derde abonne
mentsconcert van de Muziekkring,
Dinsdagavond a.s. in Casino, werken
hoopt uit te voeren van Haydn, Beet
hoven, Mendelssohn, Ravel en Chopin.
Een zeer beperkt aantal losse plaatsbe
wijzen kan nog telefonisch worden be
steld bij de heer J. van Waalwijk van
Doorn, telefoon 3174.
Op Woensdagavond d.a.v. wordt het
recital herhaald voor de Helderse
Volksuniversiteit.
Onder geringe belangstelling hield
het comité KoningstraatSpoorstraat
Keizerstraat gisteravond een vergade
ring in Formosa, waarin allereerst be
sproken wérd of men het voortbestaan
der buurtverenigingen der diverse stra
ten afzondelijk nog wenste. Het bleek
al spoedig dat dit niet het geval was.
Hierover zullen nadere besprekingen
velgen in vergaderingen der diverse
straten.
Men voelde wel dat het noodzakelijk
blijft om de KSK te laten voortbestaan.
Dit comité heeft wel bewezen in staat
te zijn om iets te organiseren, al waren
de moeilijkheden ook vele. De voor
zitter wees er op, dat de tijd niet ver
meer zal zijn dat groter activiteit moet
worden getoond, iets waartoe, vooral
de kleinere zaken, niet in staat zullen
zijn vanwege de hoge kosten. Geza
menlijk blijven er echter steeds grotere
mogelijkheden.
In principe werd besloten om de
KSK als vereniging te laten voortbe
staan en niet zoals oorspronkelijk werd
voorgesteld als een stichting. Aan een
stichting bleken practische bezwaren
verbonden te zijn. Aangezien de KSK
alleen zakelijke belangen voorstaat zal
zij zich uitsluitend beperken tot de
winkeliers, alhoewel de steun van par
ticulieren, mede in verband met even-
tule versieringen, op prijs zal worden
gesteld. Voorgesteld werd een contri
butie te heffen van f 2 per kwartaal,
in de verwachting dat dit de draag
kracht van de winkeliers niet te boven
gaat. In eigen kring zou men de win
keliers trachten te overtuigen van het
bestaansrecht der KSK.
Bij de rondvraag werden nog enige
punten ter sprake gebracht, zoals
Neon-reclame en treinenloop, doch
hieraan was reeds van andere zijde
aandacht geschonken. Hiermede was
deze korte doch geanimeerde vergade
ring ten einde.
Voor de politierechter in Alkmaar,
mr. J. N. Alblas, stond gisteren Johann
Heinrich C. R uit Den Helder terecht.
Op 8 December van het vorige jaar
waren ergens in Den Helder twee hon
den slaags geraakt. Op zichzelf zou dit
niet vermeldenswaard zijn. ware het
niet. dat deze biitpartij van de honden
tenslotte door enige mensen voor de
rechter werd uitgevochten.
R„ die zag dat de honden elkaar
flink toetakelden, besloot een einde aan
het gevecht te maken. Hii deed dit
blijkbaar op een nogal hardhandige
manier, want de eigenaresse van een
der dieren maakte hier enkele minder
prettige opmerkingen over. Op zijn
beurt schold R. de vrouw uit. Enige
tijd na het voorgevallene kreeg R
bezoek van drie zoons van de beledigde
dame. Een der jongens, H. W. S., trad
op verdachte toe en vroeg hem uitleg
van het voorgevallene. In antwoo-d
hierop kreeg hij een vuistslag, waar
door hij meteen knock out was. De
stomp was zo hard aangekomen, dat S.
een van zijn voortanden miste.
De officier, mr. A. W. Holsteijn.
meende dat het beroep op noodweer,
dat verdachte deed. niet opging. Aan
de andere kant kon de officier de hou
ding van de getuige niet rechtvaardigen.
Deze wist niet voldoende van het voor
gevallene af. om direct maar een der
gelijke dreigende houding aan te ne
men. Met deze factoren rekening hou
dend, eiste mr. Holsteijn slechts f 5
subs. 3 dagen. Mr. Alblas kon zich hier
bij aansluiten en veroordeelde R. con
form de eis.
„Kijk uit" was niet voldoende.
Op 12 Dec. zocht de 16 jarige J. II.
uit Den Helder enige verpozing in een
dansgelegenheid. Het was tamelijk
druk en zo kon het gebeuren, dat H. op
een gegeven ogenblik in botsing kwam
met Wouterus W„ die ook aan het dan
sen was. In plaats vah „pardon" of het
gebruikelijke „sorry" zeiden beide
partners „kijk uit". Wouterus kon blijk
baar niet verdragen, dat hij niet alléén
„kijk uit" mocht zeggen en zette zijn
woorden kracht bij, door H. twee stom
pen in het gelaat te geven. Deze slagen
kwamen zo hard aan, dat H. er een
lichte hersenschudding door opliep.
Mr. Holsteijn meende, dat de drank
niet geheel vreemd was aan het hand
tastelijk optreden van W. De officier
vond deze mishandeling van hoogst
ernstige aard en eiste f 100 subs. 30 da
gen. Mr. Alblas veroordeelde W. bij
verstek tot f 75 subs. 25 dagen.
VERLOTING BOND VAN MILITAIRE
OORLOGSSLACHTOFFERS
De trekking, heeft plaats gehad van
de verloting ten bate van de Bond van
Militaire Oorlogsslachtoffers. De uitge
breide lijst ligt ter inzage aan ons
loket, alsmede aan de adressen Van
Speijkstraat 46 en Ruyghweg 215.
Voor het propaedeutisch examen
aan de Landbouw Hogeschool te Wa-
geningen slaagde dezer dagen onze
plaatsgenoot de heer E. K. Meppelink.
De Kleinesluizers zijn ons tegen
gevallen Zaterdagavond. Van de kleine
groep belangstellenden die beneden
de honderd bleef en gekomen was om
te luisteren naar de voordrachtkunste-
naresse, Julia de Gruyter - leverden
Breezand in de Oostpolder evenveel
als de directe omgeving van zaal De
Boer. Zeker, het weer was ongunstig,
maar van dichtbij had men toch wel
kunnen komen en de hospes zorgt al
tijd voor een goed verwarmde zaal!
Was de naam Julia de Gruyter en wat
zij haar hoorders schenkt niet alge
meen bekend? Waren er andere rede
nen voor het geringe bezoek? Hoe het
zij, wie weg bleef, heeft een prachtige
avond gemist. Daarover waren alien,
die wel kwamen, het eens.
In haar sappig Vlaas, met fijne mi
miek en prachtige voordracht, vertelde
Julia de Gruyter haar mooie vertellin
gen. Een enkel ernstig verhaal „Jantje
de schoenlapper en z'n Weens kindje",
de andere grappig, leutig, vol Zuide
lijke humor. Vóór zij „Het varken" en
„Het lindeblaadje" voordroeg, wees de
kunstenaresse er op, dat men uit deze
vertellingen vooral geen gebrek aan
eerbied voor godsdienst of geestelijk
heid zou mogen opmaken, maar moest
bedenken, dat men in het Zuiden ge
moedelijker over godsdienst en pastoor
praat dan in het Noorden. Men moest
eigenlijk „met Vlaamse oren horen".
Dat gold trouwens voor al het voorge-
dragene en het viel niet moeilijk. Want
al klonk een enkel woord of een uit
drukking eens wat vreemd in de oren
van de Noordeling, de wijze van voor
dragen, de mimiek, de gelaats-expres-
sie van de kunstenares hielpen daar
overheen en het Vlaams en de Vlaam
se humor ligt ons allen wel zo, dat
van een geestige vertelling volop ge
noten wordt. En geestig waren ze de
vertellingen of de fragmenten uit boe
ken, die Julia de Gruyter voordroeg.
M'heer de onderpastoor, Jan de Zwart,
de sprekende kraai, een paar guiten
streken van Tijl Uilenspiegel, het kwe
zeltje, de papegaai en een kwajongen
waren er prachtige voorbeelden van.
Julia de Gruyter roemde tegenover
ACCO's voorzitter de intense aandacht
van het publiek. En inderdaad, al
klonk meermalen een hartelijke, gulle
lach, doodstil werd geluisterd naar
haar voordracht. En de kleine' groep
dankte haar met een applaus of er een
volle eaal was. Verdiend, daar 'legde
de heer Noorman ta zijn slotwoord nog
eens de nadruk op. Het was (hij ver
trekt weldra naar Zwolle) zijn laatste
avond als \oorzitter van de ACCO en
hij sprak de wens uit, dat het werk
van deze organisatie een succes mag
blijven en de belangstelling er voor zo
g'oot als men, tot voor deze avond,
gewend was.
VISAFSLAG
Aangevoerd van 7 t/m 12 Febr.:
4669 kg. bot, 996 kg garnalen, 1 kg.
haai, 26 kg. kaan, 712 kg. kabeljauw.
17 kg rog, 5502 kg. schar. 6508 kg.
schol; 152 kg. tarbot; *360 kg. tong, 1545
kg. wulken; 565 kg. wijting; 11 kg.
lever; 5 kg. kuit.
Voor de bondscompetitie trokken
Maandagavond vier viertallen naar
Wieringen voor de laatste wedstrijd.
De voorzitter van de Wieringer Brid
geclub, de heer Kuiper, huldigde in
een hartelijke speech het kampioens
viertal VBC I en bood de beide dames
een bloemetje aan, terwijl ook de he
ren niet werden vergeten. De belang
rijkste strijd ging tussen VBC III en
Wieringen V en het werd ook een
spannende strijd. Bij de rust waren de
Wieringers 6 matchpunten voor en het
slot was, dat zij de wedstrijd met
slechts 8 matchpunten verschil won
nen en daarmede kampioen werden
van de 2e klasse van dit rayon. Ge
feliciteerd Wieringers en succes in de
komende kampioenswedstrijden!
De uitslagen waren: Wieringen III—
VBC I 19—97; Wieringen II—VBC II
71—31; Wieringen IV—VBC IV 76—28;
Wieringen V—VBC III'42—34.
De stand luidt nu:
le Klasse:
VBC I
VBC II
Wieringen II
HBC 1945 I
Wieringen III
HBC 1945 II
2e Klasse:
Wieringen V
VBC III
Wieringen IV
HBC '45 III
HBC 1945 IV
VBC IV
De slotwedst_w
titie, te weten HBC 1945 tegen Wierin
gen, worden a.s. Maandagavond ge
speeld.
10 10
0
0
20
+349
10
3
4
3
10
22
9
4
1
4
9
70
9
2
4
8
8
1
9
3
2
4
8
—107
9
0
1
8
1
—151
9
6
2
1
14
107
10
6
0
4
12
126
9
4
3
2
11
117
9
3
3
.3
9
67
9
2
4
3
,8
45
10
1
0
9
2
—213
OOK BEZOEKERS VAN BUITEN
VERWACHT
Alle jaargetijden hebben zo hun ejgen
speciale bekoring en vaak volgen ze kg.
onze wens, elkaar wel eens te vlug 0
We zouden er wat langer van willen ge
nieten en in het bijzonder de zomer nog
wel eens een poosje vast willen houden
Maar de winter, die zoveel langer duurt
dan de hem officieel toegemeten drie
maanden, die winter duurt ons wei
eens te lang Vooral op een dag als van»
daag, nu alles buiten nog dor ziel maar
we het voorjaar kunnen ruiken 'en we
een enkele dappere zonder jas, zo maar
in 't colbertje langs de weg zien gaan
omdat, zoal» De Bilt zegt, het „zacht voor
de tijd van het Jaar'- is Dan verlangen
we naar het groen van bomen en wei.
den, naar de bloemen, die ons in de /tuin
en op het veld tegenlachen; we verlan
gen naar de Lente! We zijn niet
do enigen Zou daar anders het stre
ven van onze 'kwekers zijn, om een
product te telen dat ons, reeds lang voor
de eerste lenteboden buiten, komt ver.
tellen, dat het rük van koning Winter
niet eeuwig duurt?
Wat onze Polderse bezoekers doc/r een
speciale behandeling van de bol en met
broei op dit gebied weten te bereiken
zullen ze weldra weer tonen Niet met
een enkele plant in pot of een paar bloe.
men in een vaasje Neen, in een grote
voorjaarstuin ZIJ deden dit meer en wie
hun tentoonstellingen bezocht, wag er
enthousiast over
Door de medewerking van bijna alle
kwekers, vele huiskamer-broeien en
leerlingen van alle scholen zaï een zó
grote hoeveelheid pjanten en bloemen
worden bijeengebracht, dat het grote vei.
linggebouw geheel gevuld wordt Het is
onze kwekers toevertrouwd van ai het
ingezonden materiaal een prachtig gèheel
te maken, waarbij goed uitkomt hoe mooi
onze bolbloemen het buiten, in een goed
aangelegde tuin, het doen Naast de prij.
zen voor de mooiste inzendingen zullen
die voor de meest decoratieve opstelling
een aansporing zijn om van da "etling.
gebouw één grote lusthof te maken
Het zal lente in Breezand zijn en ons
verlangen naar ,,'t zoet getij" zal bevre
digd worden Althans voor vijf dagen
Want de tentoonstelling, die aanstaande
Vrijdagmorgen om 11 uur door jhr dr
O F A H van Nispen tot Pannerden,
voorzitter van de Algemene Vereniging
van Bloembollencultuur, wordt geopend,
duurt van 18 tot en met 22 Februari
's Morgens 9 uur kunnen de eerste bezoe
kers reeds terecht en 's avonds 9 uur
(een avondbezoek is ook aan te bevelen!)
wordt gesloten
Wij maken speciaal de lezers bulten
onze gemeente er op attent, dat in de vijf
tentoonstellingsdagen ook een Zaterdag en
Zondag vallen De Naco-bussen van Wie-
ringen, van het station en uit Den Helder
stoppen voor het Veilinggebouw Men
komt er dus gemakkelijk en mocht het
die dagen guur, koud of regenachtig weer
zijn binnen is het licht en warm een
prachtige lentedag!
Z.H. DE PAUS ZAL RADIOREDE
HOUDEN
De Paus zal Zondag Voor de radio
zich tot de wereld richten na een mis
in de St. Pieter te hebben opgedragen
te 12 uur des middags „alg eerherstel
voor het vonnis dat tegen Kardinaal
Mmdszenty werd uitgesproken."
Zondagavond.
Vandaag dan de top-match,
Roeing—de Boys. Belangrijk voor
Nieuwediep, voor Alkmaar, voor
de K.N.V.B.
Bij enkele wedstrijden van de
roodjakken waren we er een beetje
aan gaan twijfelen, was het ver
trouwen, dat ze krachtig en en
ergiek naar de top liepen, een
beetje in de mist geraakt. Maar
gelukkig, alles was nog mogelijk
tenslotte, en daar beleefden we
vandaag dan zo'n wondere dag in
het sportleven, waarvan niemand
van te voren iets zeggen kan. Die
merkwaardige bekoring van het
volkomen onberekenbare bij wed
strijden, waar alles van af hangt.
Ook voor Alkmaarse Boys. Het
bestuur, het team, de honderden
supporters, zij allen hebben dat
stille bezorgde van iemand, die
weet, dat hij zijn prooi uit de hel
moet halen.
Zij voelen, dat Racing denkt:
„Als jullie sterker zijn, welnu laat
dat vanmiddag dan maar 's zien.'"
Overtuigd van het belang van
deze ontmoeting, verzocht de Bond,
de jeugdige arbiter Busso, deze
wedstrijd te willen leiden. Het is
zijn tweede jaar in de K.N.V.B.
Busso moet dus wel een „coming-
man" zijn. Inderdaad, dat blijkt.
Opvallend is, hoe hij reeds vóór de
aanvang van de match op hoffe
lijke, doch zeer besliste wijze zijn
helpers, de beide grensrechters,
vertelt, hoe hij het wenst. Nadat
we hem hebben zien leiden, is het
ons volkomen duidelijk, dat men
hem onlangs vroeg, de vriend
schappelijke wedstrijd, De Vole-
wyekersBlauw Wit, te willen
leiden. Van deze 27-jarige referee
zult XJ ongetwijfeld meer horen.
Tenslotte de match, lezers!
Zeker kan met grote stelligheid
verklaard worden, dat de jongens
van H.R.C. deze middag het rood
en wit fier hoog hebben gehouden.
Zij hebben de sport en de club
een grote dienst bewezen. Vanmid
dag werd niet van de Boys ver
loren, vanmiddag werd ook niet
het kampioenschap verloren. Dat
is, meen ik, reeds enkele, weken
geleden gebeurd. Toen had menige
insider het gevoel, dat niet alleen
een match verloren ging, doch ook
een illusie.
Vanmiddag kregen we, ondanks
de teleurstelling, weer een moed
gevend beeld van wat Racing ver
mag, als het er om gaat.
Vandaar dat we zo van harte
kunnen instemmen met de woor
den van dat bestuurslid: „We be
ginnen opnieuw en al zal het drie
jaren duren, maar we zullen er
komen!"
Toean Tik-Tik.
