Republikeinse noodregering wenst terugkeer tot Linggadjati Italië vierde vele „bijltjesdagen KLOOSTERBALSEM Nederland had laagste sterftecijfer van alle landen en alle tijden avontuur 32 D00R Residentie Als basis van een oplossing Breslau werd Wroslaw De koe in de huiskamer College van dagelijks bestuur in Batavia Koninklijke vacantiegangers op voorjaarscarnaval Benesj anti-communistisch Hoge boete voor Bruynzeel Duits-Russische krant doet aanvallen op Nederland en ons koningshuis Huisslacht-ingsregeling 1949-1950 Ongeveer 100.000 fascisten werden afgemaakt Thans weer in alle in beroepen aanvaard WONDCNvan allerleiaard Binnen een jaar tien millioen inwoners Nieuwe avonturen van Pim, Pam en Pom S.D.-er werkte met knuppel van staaldraad Het Radioprogramma De New York Times van Zondag be vatte een telegram uit New Delhi van de correspondent Robert Trumbull. Hierin wordt gezegd, dat volgens een bekendmaking van het bureau van de Indonesische Republiek te New Delhi, de „Republikeinse noodregering, nola nemend van de militaire successen, die ten opzichte van de Nederlanders be haald zouden zijn, thans terugkeer tot de overeenkomst van Linggadjati ver zoekt. ZU verkiest dit boven de resolu tie van de Veiligheidsraad van 28 Jan. 1949 als basis van een oplossing". Volgens de bekendmaking heeft de noodregering de volgende voorwaarden voor beëindiging van het verzet ge steld: „Herstel van de status quo, zoals deze erkend werd in de overeenkomst van Linggadjati: 2. Vestiging van een federale interim-regering, bestaande uit Indonesiërs en bekleed met de vol machten tot uitoefening van de souve- reiniteit de facto over geheel Indonesië; 3. De vorming van een constituerende vergadering tot voorbereiding van een grondwet en een bestuur, waardoor de de facto souvereiniteit zal worden uit gebreid tot souvereiniteit de jure". In de bekendmaking wordt toegevoegd: (Van onze correspondent te Berlijn) Breslau, de voormalige hoofdstad van Silezië, heeft na de oorlog een grondige gedaantewisseling ondergaan. Niet al leen heet de stad nu Wroslaw, ook de bevolking is geheel anders. De mannen lopen met hoge laarzen en schapen vachten rond. Op hun hoofd dragen zU mutsen van lamsvel. De vrouwen zijn in grote omslagdoeken gehuld en aan hun voeten hebben z(j „walinkis", vil ten schoenen van lomp model. In plaats van auto's ziet men nu de panjewagen met kleine Poolse paardjes in de stra ten van de stad. Die nieuwe inwoners zijn uit Podelie en Wolhynie afkomstig. Zij hebben hun eigen „sfeer" meege bracht en het voormalige Breslau lijkt dan ook meer op een provinciestad in Centraal-Rusland dan op een oude Duitse stad. Er zijn welhaast geen Duitsers meer ia Wroslaw. Van de 700.000, die vóór de oorlog in Breslau woonden, zijn tr nog maar 1500 over. In 1946, toen de overheid te Warschau de evacuatie van alle Duitsers uit Breslau gelastte, wa ren er nog ruim 100.000. In het begin moesten alle Duitsers een witte band om de arm dragen maar toen bleek, dat vrijwel geheel Breslau met zo 'n witte band rondliep, werd dit bevel spoedig ingetrokken. Stelselmatig verden Polen uit het Oosten naar Wroslaw overgebracht, zo de stad in het begin van dit jaar 278.000 inwoners telde. Dit is naar ver houding niét veel, maar van de 30 mil- lioen Polen hebben slechts 24 millioen de tweede wereldoorlog overleefd. Deze overlevenden zullen zich nu ook nog in de Oostduitse gebieden vestigen, die door ongeveer 10 millioen Duitsers moesten worden ontruimd. Voor de eenvoudige mensen uit Wol hynie en Galicie betekende het leven in de grote stad een hele ensatie. Maar nu zijn zij eraan gewend geraakt, dat zij het water niet meer met een emmer uit de put hoeven te scheppen, omdat het uit de muur komt lopen als men een kraan open draait. Ook met de bad kuip hebben zij kennis gemaakt Hoe het echter mogelijk is, dat je, als je 's avonds bij donker een huis binnen treedt, slechts op een knop hoeft te drukken om licht te maken en dat het licht van zelf- weer uitgaat, als je de bovenste trap op de vierde verdieping hebt bereikt, hebben nog niet velen be grepen. Wie uit zijn geboorteplaats Kolomea een koe meebracht, verschafte haar on derdak in de zitkamer, omdat zij in Breslau zo achterlijk waren en in de huizen geen koestal hadden. De men sen uit het Oosten begrepen ook niet. waarvoor je naar een winkel moest gaan, als je iets wilde kopen. De markt op straat is veel gezelliger en Wroslaw is nu in feite een 'grote markt gewor den. Al te veel mag men er zich daar van echter niet voorstellen, want een paar schoenen b.v. kost 6000 zloty, pre cies het bedr. j. dat een Poolse arbeider per maand verdient. Een pond spek kost 200 zloty. Veel kunnen de Polen in Wroslaw niet kopen. deze verzoeken zijn niet buitensporig en de Nederlanders hebben 'in de overeenkomst van Linggadjati hun in stemming hiermede gegeven". „Ingeval van niet aanvaarding van deze voor waarden zal de Republiek de voorkeur geven aan voortzetting van de noodza kelijke strijd". Trumbull verklaart nader: „De be kendmaking kristalliseert het gevoelen, dat vorige week onofficieel tot uitdruk king werd gebracht door Republikeinse leiders te New Delhi, die een bureau onder leiding van minister Maramis vormen. Zij deelden mede, dat de Re publiek thans voortzetting van de strijd zou prefereren in verband met de guerrilla-successen, daar zij meende, dat de Nederlanders uiteindelijk door het slechter word^p van de militaire situa tie gedwongen zouden worden betere voorwaarden toe te staan dan die van de resolutie "an de Veiligheidsraad. De voorlopige federale regering heeft een besluit vastgesteld inzake de instelling van een vertegenwoordigend college en een college van dagelijks bestuur voor Batavia. Het vertegen woordigend college bestaat uit vijftien leden, van wie negen Indonesiërs, drie Nederlanders, twee Chinezen en een Arabier, die zoveel mogelijk met in achtneming van de wensen van de betrokken bevolkingsgroepen zullen worden benoemd door de gouverneur van Batavia, Hilman Djajadiningrat. Het college van dagelijks bestuur zal bestaan uit de burgemeester als voor zitter, tevens lid, voorts twee Indo nesiërs. een Nederlander en een Chi nees. De leden hiervan zullen even eens door de gouverneur worden be noemd in overleg met het vertegen woordigend college, waarbij in de eerste plaats gestreefd zal worden naar deskundigheid. De eerste taak van het vertegenwoordigend college is de voorbereiding van verkiezingen, welke zo spoedig mogelijk zullen worden gehouden. Prins Bernhard en de Prinsesjes Bea trix en Irene waren Zondag samen met de Franse Commissaris in Oosten rijk, generaal Bethouart, de gasten van het gemeentebestuur van de Ti- roolse stad Imst, 60 km. van Innsbruck, ter gelegenheid van het voorjaarscar naval. Voor de e rste maal sedert de aan sluiting heeft Imst, waar een overvloed van Nederlandse, Franse en Oosten rijkse vaandels te zien was. oppie.uw dit feest gevierd, dat gekenmerkt werd door de kunstig bewerkte maskers, die tijdens de optocht werden gedragen. Onder de duizenden toeschouwers, die uit Oostenrijk, Duitsland en Italië wa ren toegestroomd, bevonden zich de chefs van de Franse, Britse en Ame rikaanse missies. „Het was de Tsjechoslo waakse com munistische partij niet onbekend dat president Benesj ten tijde van de cri sis van Februari 1948 met zijn gehele hart aan de zijde van de reactionnairen stond", heeft de minister van openbaar onderwijs, Nejedly, in zijn gebruike lijke Zondagstoespraak voor radio- Praag verklaard. Hij voegde eraan toe, dat president Benesj vijf dagen heeft nodig gehad om de nieuwe regering te erkennen" en dat hij zich zo van zijn volk had afgescheiden en zijn vertrou wen had verloren". Ten opzichte van de politiek van de vroegere president Benesj na de be vrijding heeft Nejedly gezegd, dat Be nesj zijn vooroorlogse politieke opvat tingen had bewaard en van Tsjecho- slowakije „een burgerlijke democratie had willen maken, steunend op de Westerse mogendheden en vooral op Groot-Brittannie en Frankrijk". De economische politierechter te Haarlem heeft uitspraak gedaan in de zaak tegen de N.V. Bruynzeel's deu- renfabriek te Zaandam, die door de tuchtrechter wegens het berekenen van te hoge prijzen een boete van ruim 88.000 was opgelegd. Het vonris luidde een aantal hoeten tot wn to taal bedrag van 26.202 wegens het niet nakomen van administratieve verplichtingen en het te veel vragen voor goederen, welke de firma leverde. De door de Russische bezetting geli- cenceerde „Nationalzeitung", die geldt als het blad van de voormalige nazi's, heeft in een correspondentie uit Am sterdam scherpe aanvallen op Neder land en het Koningshuis gericht. In een heden gepubliceerd bericht heet het: „Inzinken der hoge morele opvattingen der Nederlanders, die wer kelijk eens aanwezig geweest zijn, werkt in hoogste kringen door. Met Indonesië heeft het Koningshuis ook de laatste kans verloren om le achting in de we reld en in het eigen land terug te win nen. Ieder oprecht denkend mens zal deze als politionele actie aangeduide onderdrukking van een vrijheidlievend volk met verachting beschouwen. Ieder zal hieraan de onzelfstandigheid her kennen van het Koningshuis, dat on derdanig werd aan een corrupt zaken- land". In deze correspondentie wordt voorts gezegd, dat in alle Nederlandse steden „bijna van uur tot uur" protestvergade ringen tegen de Indonesische politiek der regering worden gehouden en dat het volk zeer ontstemd is over het feit, dat de regering „slechts om zakenbe- langen te dienen mannen en zonen in het verderf jaagt". De stad Rotterdam wordt door de schrijver, die zich Dash Trogg noemt, gekarakteriseerd als „een stad van zwarte handelaren". Het Ministerie van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening deelt ons mede, dat aanvragen voor opneming ln de Huls- slachtingsregeling voor het seizoen 1949- 1950 vóór 20 Maart bij de plaatselijke bu reauhouders moeten worden ingediend Vergunningen tot het aanhouden van een Huisslachtingsvarken kunnen worden uitgereikt aan: exploitanten van Land en Tuinbouwbedrijven, mlets zij woon achtig zijn op of in de onmiddellijke na bijheid van het erf waar de bedrijfs gebouwen zijn gevestigd en mits zij het dagelijks beheer van hun bedrijf persoon lijk voeren; aan werknemers, die hun hoofdbestaan vinden in de arbeid op land en tuinbouwbedrijven en aan andere per sonen, die een zodanige oppervlakte cul tuurgrond in gebruik hebben, dat zij uit de opbrengst van de door hen gctee'de i sen staken de koppen bij elkaar (Van onze correspondent te Rome) J|ET MEISJE, dat enkele dagen ge leden in gezelschap van een goed geklede jongeman een café te Rome binnenkwam, trok onmiddellijk de aandacht door haar knap uiterlijk. Het duurde echter niet lang, of aan de ta feltjes werd druk gefluisterd. De men en MEVROUW ABDULKADIR GAAT STEUN-ACTIE TOELICHTEN Mevrouw Abdulkadir zal vermoede lijk op 10 Maart naar Nedrland ver trekken, waar een definitief reisplan zal worden opgesteld. Mevrouw Abdulka dir is voorzitster van het hulpcomité voor de pas bezette gebieden in In donesië en zal in die kwaliteit vele Europese landen en Noord- en Zuid- Arr.erika bezoeken, „niet om te bede len, doch om de steun-actie op de juis te wijze toe te lichten", zoals zij ver klaarde. #Hoe licht loopl U niet een wondje op, hetzij een brand-, schaal- of snijwond, hetzij 'n ont velling, Neem voor elk wondje hoe klein ook - direct de ontsmettende, genezende balsem .GEEN GOUD ZO GOED' producten een aanmerkelijk deel van hun inkomen trekken en naar het oordeel van d~ provinciale voerselcommtssaris voor voldoende zelfgeteelde akkerbouw-pro- ducten beschikken om een varken te mes ten Deze zelfverzorgers moeten het huts- siaehtingsvarken aanhouden op het bij hun woning gelegen erf Het principe van de regeling is dus niet gewijzigd Uiteraard heeft de provin. ciale voedselcommissaris de bevoegdheid aanvragen voor het nieuwe seizoen af te wijzen van personen, die thans in de zelfverzorgingsregeling zijn opgenomen, indien blijkt, dat deze opneming ten on rechte geschiedde De tweede en derde categorie mogen niet eerder een huisslachtingsvarken aan schaffen dan na verkregen toestemming van de provinciale voedselcommissaris Zodra zij, na het verkrijgen van deze toe stemming, een big hebben aangekocht, moeten zij de aanhoud-vergunning op het vervoer van biggen in dit gebied is houder in ontvangst nemen De zelfver zorgers in het grensgebied dienen de aan houd-vergunning af te halen bij de in levering van het geleidebiljet, dat voor het vervoer van biggen in dit gebied ic voorgeschreven GEEN WIJZIGING IN MELKPRIJS. De Stichting voor de Landbouw heeft in December j.I. een brief ge zonden aan de minister van Land bouw, in welk schrijven de stichting haar bezwaren kenbaar heeft gemaakt tegen de wijze, waarop de melkprijs voor de periode van November 1948 tot November 1949 is vastgesteld, met ,name tegen de afwijking van het Lei rapport. In zijn antwoord op deze brief motiveert de minister deze af wijking. Hij heeft in verband hier mede besloten, de jaarprijs voor de melk vast te stellen op 17.5 cent per kg melk van 3-3 pet. vet .Tot nu toe is hem niet gebleken, dat deze prijs niet juist is, weshalve hij geen aanlei ding ziet om deze alsnog te doen wijzigen. Met 7,4 gemiddeld sterfgeval per duizend inwoners van ons land in het jaar 1948 is een merkwaardig record geboekt. Het is niet alleen het laagste, dat ooit in Nederland werd waargenomen, het is een record voor alle landen en voor alle tijden. Het laagste cijfer in enig land was tot dusver bekend over de blanke bevolking van Nieuw Zeeland in 1932 cn 1933 met 8.0 per 1000 inwoners. Het thans bereikte cijfer in ons land is te danken enerzijds aan de lage sterftekansen, anderzijds aan de gunstige leeftijdsopbouw der bevol king van Nederland. Gezien de voort schrijdende veroudering der Neder landse bevolking (groter contingent mensen in hogere leeftijden) lijkt het niet waarschijnlijk, dat het lage cij- •fer in de komende jaren zal worden geëvenaard. De sterfte van kinderen beneden 1 jaar was in 1948 zeer gunstig en bedroeg 28.5 per 1000 levend gebo renen tegenover 33.1 in 1947. Dit cij- er is ook het laaste dat tot dusver in Nederland werd geregistreerd. De cij fer is ook het laagste' dat tot dusver in liggen echter nog lager in beide lan- WESTEUROPESE TUINBOUW- CONFERENTIE Op 20, 21 en 22 April zal te Londen een tuinbouwconferentie worden ge houden, waaraan de producentenorga nisaties van de Beneluxlanden, Dene marken, Engeland, Frankrijk en West- Duitsland zullen deelnemen. Het voor stel tot het houden van deze conferen tie is uitgegaan van de Marshall-com missie van de IFAP, die op 7 en 8 Fe bruari 1.1. te Parijs haar tweede ver gadering heeft gehouden. den bedroeg de zuigelingensterfte in 1947 25 per 1000. De huwelijks- en geboortecijfers liggen óp een aanzienlijk hoger peil dan voor de oorlog, al is weer een achteruitgang zichtbaar tegenover de zeer hoge cijfers in de eerste twee jaren na de bevrijding. De gemiddelde leeftijd van de in woners van Nederland bedraagt thans ca. 30 jaar en 9 maanden. Het inwoneraantal van Nederland steeg van 1 Januari 1948 tot 1 Januari 1949 van 9.716.000 tot 9.870.000. Eind 1949 of begin 1950 zal de tien millioen worden bereikt. keken dreigend in de richting van het chique paartje, dat zich weinig van de belangstelling der gasten aantrok en opgewekt pratend bjj een van de gro te ramen ging zitten. Toen sprong een vrouw van een naburige tafel op, greep haar glas en riep zo, dat allen het konden horen: „Op je welzijn, Ce- leste!". Het meisje verschoot van kleur. Zij trachtte zich weliswaar een hou ding te geven, maar het was al te laat. Het masker was gevallen. De jongeman werd plotseling gegrepen, terwijl het meisje naar buiten werd gesleurd en door een woedende menigte zodanig werd toegetakeld, dat zij bewusteloos neerviel. Meer dood dan levend brach ten carabinieri haar naar huis. Celeste di Porto, een Joods meisje, had tijdens de Duitse bezetting de bij naam „de zwarte panterkat", nadat zij tal van geloofsgenoten aan de Gestapo had verraden. Na de bevrijding werd zij weliswaar gearresteerd, maar de rech ters waren voor haar jeugd en licha melijke schoonheid blijkbaar niet ge heel ongevoelig, want zij veroordeelden haar slechts tot enkele jaren gevange nisstraf. Op grond van de recente am nestie-bepalingen, waarmede in Italië nogal eens wordt gegoocheld, werd Celeste kortgeleden weer in vrijheid gesteld. Dat het Italiaanse publiek het niet „nam", blijkt wel uit het incident in het Romeinse café. Celeste is echter geen op zichzelf staand geval. Een te Rome verschij nend ochtendblad kondigde dezer da gen op de voorpagina aan, dat het de memoires van Giuseppe Bottai gaat publieeren. Bottai heeft geen mensen verraden, hij verzette zich zelfs tegen de deelneming van Italië aan de oor log, die door Hitier was ontketend en conpireerde in 1943 tegen Musso- lini. Op het einde van de oorlog was hij in het Franse vreemdelingenle gioen opgenomen, van waar hij pas en kele maanden geleden weer naar Italië is teruggekeerd. Toch behoort Bottai sedert de „Mars naar Rome" in 1922 tot de meest vooraanstaande leiders van het fascisme. Hij was zelfs ver schillende malen minister. Maar hij loopt nu, evenals de „zwarte panter kat", in Italië vrij rond en toucheert zelfs flinke honoraria voor publicatie van zijn persoonlijke herinneringen. Van de „repurazione", de politieke zui vering, is in Italië dan ook even wei nig terecht gekomen als in andere landen. Wrede tonelen. De eerste zuiveringsgolf was wreed en bloedig. Het begon met de vermoor ding van Mussolini en twintig van zijn naaste medewerkers en de tentoonstel- 177. Pim weet niet hoe gauw hij moet wegkomen, want Kobus heeft hem zojuist verteld, dat de veldwach ter in aantocht is. „Ik moet nu gaan, meneer de voorzitter," stamelt hij. „Waarom," vraagt het varken goedig. „Ik dacht dat jullie nog wel een beet je hier bleven om de andere wedstrij den te zien. „Nee, ik moet naar huis, moeder wacht op ons," jokt Pim. 178. Achter hem staat Kobus steeds aan zijn staa t te trekken en ook zijn andere vriendjes kijken al angstig of hij er niet aankomt. „Maak voort Pim, vóór het te laat ls!" Maar het zal niet lukken. De veldwachter, die zijn booswichten ook al ontdekt heeft, komt met een sneltreinvaart de tribune opgevlogen, waar Pim, Pam en Pom met hun wisselbeker staan. „Zo, daar heb ik jullie eindelijk te pakken," briest hij. ling van de lijken in het openbaar. Weerzinwekkend waren de nachten in het voorjaar en de zomer van 1945. „Afhalen doodschieten bezit ver delen" was de algemene leuze, For meel waren er „zwarte lijsten", maar spoedig werden persoonlijke wraak zucht, moordlust en hebzucht botge vierd. Uit het later ingestelde gerech telijk onderzoek kwam veelal ondub belzinnig vast te staan, dat de slacht offers niet om politieke, doch louter om persoonlijke redenen waren ver moord. De daders noemden zich „par- tisanen", maar met de werkelijke vrij heidsstrijders hadden zij niets uit te staan en de controle van het bevrij dingscomité schuwden zij als het vuur. Het aantal slachtoffers wordt op onge veer 100.000 geschat. Het duurde echter niet lang of het Italiaanse volk keerde zich tegen deze vorm van zuivering. Toen ook in Noord-Italie de centrale regering het heft in handen had, werden tribunalen ingesteld. Sedert de tijd, dat De Gasperi en de Christelijke Volkspartij aan het be wind zijn, valt van zuivering weinig meer te bespeuren. De tribunalen zijn afgeschaft, in hun plaats zijn de ge wone rechtbanken getreden. Sterk is het streven om door amnestie-maatre gelen en het indienstnemen van vroe gere fascistische ambtenaren een streep onder het verleden te zetten. Voor de raad van cassatie diende gisteren het beroep van de Duitser Ahlbrecht Sturmscharführer bij de Sipo, tegen de sententie van het Arnhemse Hof, waarbij hij tot de doodstraf was veroordeeld. Volgens een groot aantal getuigen verklaringen heeft deze S. D.'er de arrestanten die hij moest verhoren, op een gruwelijke Wijze mishandeld. Zijn geliefde wapen was een knup pel van staaldraad en rubberslang. Een van zijn arrestanten heeft, hij tijdens een verhoor zeven maal bewusteloos geslagen. A. verklaarde echter, dat hij niets van die mishandelingen, af wist. De proc.-fiscaal achtte de doodstraf de juiste straf en hij concludeerde derhalve tot verwerping van het be roep. Uitspraak 21 Maart a.s. VOOR HEDENAVOND HILVERSUM I 301 m Nieuwsberichten om 7, 8 en II uur KRO: 6,00 Septet Johnny Ombach 6 2o Sportpraatje 6.30 Voor de Strijdkrachten 7,15 Een kwar tiertje guitaar 7,30 „Dit is leven'' 7,50 Rubriek van de Wederopbouw 8,05 De gewone man 8,12 „Koning Lear" (treur spel) 10,10 Omroep-Kamerorkest 10,57 Actualiteiten 10,45 Avondgebed 11,15 Het blaasinstrument in de Kamermuziek 11,45 Gramoioonplaten HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten om 6, 8 en U uur AVRO: 6,15 Tom Erich (piano) 6,30 Prof A N J den Hol lander 7,00 Kobus Kwint 7,15 Achter het voetlicht 7,30 Radio Muziekjournaal 8,05 In het Radio-Zoeklicht 8,15 Bonte Dinsdagavondtrein 9,35 „Als ik dóór nog aan denk 9,45 Buitenlands overzicht 10,00 Maria Zamora en haar Zuidameri kaans orkest 10,30 Cello en piano li,IS Werken van Mozart VOOR WOENSDAG HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten om -7, 8, 1, 7 8 en 11 uur NCRV: 8,15 Te Deum Laudamus 1,15 Zang en spel 6,00 Onze Nederlandse koren en korp sen 6,30 Voor de Strijdkrachten 7,15 Prikkebeen 7,30 Het actueel geluld 7,45 Engelse les 8,05 Programma-pro- loog 8,15 Concergebouw-orkest 9,20 Dr A van der Hoeven 9,45 Concertge bouw-orkest (vervolg) 10,25 Gramofoon- platen 10,45 Avondoverdenking 11,20 Dr A J v d Graaft 11,35 Gramofoon- platen HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten om 7 8, 1, 6, 8 en 11 uur VARA: 8,18 Al Goodman en orkest l2'0 Accor- tieola 12,38 De Kilima Hawaiïans 1,20 Metropole-nrkest 6,20 King Cole-trio 6,3o Klein maar fijn 7,00 De Volkswo ningbouw 7,15 Het nieuws uit Indone sië VPRO: 7,30 „Zo zingen wij onze jtugdliederen" 7,45 Lezen in de Bijbel VARA; 8,05 Dingen van de dag 8,20 Uit beroemde operettes 9,15 „Je kunt 't nooit weten" 10,30 Piano-duo 11,15 Artie Shaw en orkest IN DE TJEERD ADEMA „Prachtig", zei Steensma. „Een ver trouwd adres is op het ogenblik on betaalbaar. Die meneer Donker be hoeft de details, van onze situatie niet te kennen. Hij moet alleen in staat zijn ons ieder gewenst ogenblik een paar potige kerels te sturen". „Zoals u verkiest, meneer",' zei Bas- tiaan. „Zal ik hem vragen, eens te ko men praten?" „Dat gaat niet", bedacht Steensma. „Onze vriend, die hier buiten de deur de wacht houdt, zou het onmiddellijk rapporteren". „Meneer Donker is met dit werk vertrouwd, meneer", zei Bastiaan. „Ik geloof niet, dat hij zich in enig opzicht zou bloot geven". „Laat hem dan maar komen, Bas tiaan", zei Steensma voldaan. „Hoe waarschuw je de mensen, die je wilt bereiken?" „Soms neemt de bakkersjongen on opgemerkt de brieven mee, meneer. De slagersjongen doet het ook wel eens en ik kan de brieven altijd aan het hoofdpostkantoor posten". „Waarom juist aan het hoofdkan toor?" informeerde Steensma. „Omdat het daar onmogelijk is na het posten van mijn brief de bus clan destien te lichten, zonder dat dit da delijk gezien zou worden, meneer", antwoordde Bastiaan. Steensma knikte. c „In orde, Bastiaan", zei hij. „Geef mij straks het adres van meneer Donker, dan zal ik een brief voor hem gereed maken". Bastiaan wierp nog enkele blokken op de haard en beiden keken naar het altijd interessante spel der gele vlammen. Er is één ding, dat mij verbaast", zei Steensma zijn sigaret dovend. „Wat is dat, meneer", vroeg Basti aan belangstellend. „Waarom ze hier niet hebben inge broken, toen wij in Terminus logeer den", antwoordde Steensma. „Ze wis ten toen toch, dat er hier niemand thuis was". „Juist daarom hebben ze het niet gedaan, meneer", zei Bastiaan. „Ze be grepen wel, dat wij de bewuste stuk ken niet in efen onbewaakt huis zou- oen achterlaten en verwachtten, dat meneer Van Waardenburg ze bij zich zou dragen. Juist daarom was ik die morgen zo bang voor een aanslag, meneer". „Wat hebben ze aan mijn leven", voeg Steensma schamper. „Als ze me doden en ze vinden niets op me, zijn irrmers al hun kansen verkeken. Bit wie zouden ze dan nog moeten zoeken? zoeken?" „Bastiaan schikte met een tang de blokken in de haard. „Ik geloof, dat u gelijk heeft, me- peer", zei hij nadenkend. „Maar na tuurlijk zou u zich niet zonder meer laten beroven en in elk geval zou u buiten gevecht worden gesteld. Ook de gevolgen daarvan kunnen fnuikend zijn, meneer". Steensma knikte. „En toch", zei hij, „toch ben ik het niet met je eens, Bastiaan. dat men er altijd zeker van kan zijn hier niets van zijn gading te zullen vinden, als wij niet thuis zijn. Heb je wel eens de Tales of mystery and imagination van Poe gelezen?" „Nee, meneer", zei de knecht ernstig. „Er komt een geval in voor", legde Steensma uit, „dat men een brief zceht en verwachtte, dat die zo ver stopt zou zijn, dat men hem slechts met moeite zou kunnen vinden. En waar denk je, dat de man, die die brief behouden wilde, hem had neer gelegd?" „Ik kan het mij niet voorstellen, meneer", zei Bastiaan geïnteresseerd. „Open en bloot in een couranten hanger", zei Steensma. „Maar....", aarzelde Bastiaan. „Juist omdat niemand zo iets ver wachtte", legde de ingenieur uit, juist daarom was het zo'n veilige schuilplaats. De zoekers hadden het kleed van de vloer gehaald en zelfs de kussens van de stoelen openge maakt, de tafel uit zijn verband ge licht en de schilderijen en spiegels uit elkaar gehaald, maar niets kun nen vinden. Niemand had er enig ver moeden van, dat de brief voor het grijpen lag". „Dus u dachtvroeg Bastiaan. ,.lk dacht", zei Steensm», dat als onze achtervolgers het zo van zelfsprekend vinden, dat er in een onbewoond huis geen stukken zullen zijn, die zij niet ir. handen mogen krijgen, de beste plaats om die stukken te verstoppen, juist dat onbewoonde huis zou zijn". Bastiaan knikte wat afwezig. „Neem mij niet kwalijk, meneer", ze* hij. „Ik heb misschien de laatste nachten te veel wakker gelegen en ben daarom niet helemaal helder. Ik kan u op het ogenblik niet goed vol gen, meneer". „Dat hindert niet, Bastiaan", zei Steensma glimlachend. „Waarom zou den we ons eigenlijk gaan verdiepen in de hogere strategie van al deze dingen? Zorg maar, dat je vanavond dat mopshondje in huis hebt, dan kun nen we vannacht tenminste rustig slapen". „Het is een dwergpinchertje, me neer", antwoordde Bastiaan. „Des te beter", zèi Steensma glim lachend. „Hoe kleiner hij is, des te minder zal hij opvallen en des te klei ner is ook de kans, dat ze hem raken, als ze op hem mochten schieten. Ik zal de heer Donker vóór morgen om een onderhoud vragen". Hij ging aan het bureau zitten en schreef twee brieven, welke hij daar na aan Bastiaan ter hand stelde. Een ervan was gericht aan de heer Denker en bevatte het verzoek uit naam van de heer Van Waardenburg in de loop van de dag eens te wil len aankomen en voorzorgsmaatrege len te willen nemen, dat hij daarbij niet herkend werd. De andere was aan Storm gericht en hij besloot er een bedrag van drie honderd gulden in. „Beste kerel", schreef hij, „doe mij een genoegen en stuur dit geld aan de familie B. van Ginkel, Witte Ro zenstraat nummer 7 te Leiden. Schrijf er maar bij, dat ir. Smit het cadeau geeft voor de opneming van het dochtertje Annie in een sanato rium. Hartelijk dank. Jelle". Hij glimlachte bij de gedachte aan het gezicht, dat Storm zou trekken, als hij dit raadselachtige epistel zon der adres van de afzender 'n zijn brie venbus zou vinden. (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1949 | | pagina 3