Moet een
krant sport-onderricht geven?
Damesparapluies
Huish. Artikelen
r
Sijtje in
buiienspel-posiiie
Damestassen
Van Willigen,
Van Willigen,
DE FILMS VAN DEZE WEEK
Van Willigen,
Niei raak doen!
Vliegtuigmaker H. NA/. F. JAS
J
Jaarlijkse collecte van Leger des Heils
Iets over Sport en Pers
Voor
naar
Voor
naar
I 9.85
Den Heider Koningstraat
Nicolientje en de NIWIN
Van de Havenkant
Portret van de week
Helder 1—ZAP
KOOPT BIJ
DAMESPEIGNOIRS, extra aanbieding,
29.90 - 39.75
V.
TIVOLI
Het verborgen leven van
Walter Mitty
Nieuwe functie bij de
Kon. Marine
Doktersdienst
„CENTRAAL"
GEZELLIG DANSEN
Jeugddienst- Lutherse Kerk
AVRO'S bonte trein stopt in
Den Helder
DE WITTE:
Liefde voor Marianne
Voor
naar
Koningstraat
Texel
Urk
Een bevriende relatie drukte mU deze week het Officieel orgaan van de
Helderse Athletiek Vereniging" in de handen. Nu ben ik op sportgebied en
vooral waar het de athletiek betreft een volslagen leek, dus ik veronder
stelde het „slachtoffer" te zijn van een bescheiden stukje propaganda. Weldra
bleek de bevriende relatie het minder gemunt te hebben op de onsportieve
leek, die onder mün huid schuil gaat, dan wel op de man, die wel eens stukjes
schryft in de krant. In het bewuste HAV-orgaan trof ik namelijk een over-
pjjnzing aan van een zekere „SUtje" onder de titel „Iets over Sport en Pers".
En daar ik me levendig voor de pers interesseer, trok het pennevruchtje mijn
aandacht. Na lezing besloot ik zelfs, naar aanleiding van SUtjes babbeltje een
krabbeltje voor de Helderse Courant te maken, al zal misschien de sport
redacteur het niet in alle opzichten met me eens zijn.
Ik geloof namelijk, dat veel mensen
er net zo over denken als Sijtje. Wan
neer veel mensen hetzelfde denken, is
dat echter nog géén overtuigend be
wijs van hun gelijk. In voetbaltermen
uitgedrukt verkeert Sijtje, naar mijn
gevoel, in een „buitenspel-positie" en
daarom zal ik me eens als amateur-
arbiter in het strijdgewoel werpen. Ik
durf dat aan, omdat zelfs de echte
sportmensen in Den Helder allemaal
amateurs zijn. Gemakshalve zal ik me
beperken tot het maken van een en
kele aantekening bij het artikeltje van
Sijtje.
Zij (of hij?) klaagt over de wijze,
waarop de kranten het sportnieuws
brengen: „Als ik de sportrubrieken
doorneem van de verschillende bladen,
dan weet ik inderdaad dat Slijkhuis de
mijl heeft gewonnen in de States, dan
weet ik inderdaad dat HRC 4 een goe
de gooi doet naar het kampioenschap,
en toch... is dit genoeg? Natuurlijk,
een overzicht van de resultaten der
wedstrijden zal moeten worden ge
geven, maar m.i. is dit niet voldoende.
Hoe weet een leek de tijd te waar
deren, waarmede Slijkhuis de le plaats
bezette.Wat zegt het een leek dat
Australië de Davis Cup heeft gewon
nen, terwijl hij niet eens weet wat dit
zeggen wil, ja, hij weet niet eens wat
een cup is!"
Geen leerboek!
Dat klinkt heel aardig, maar.zo
zou Sijtje ook over de andere rubrie
ken van de kranten kunnen schrijven.
Wat zegt het een leek, wanneer een
krant debiteert dat in het Politburo te
Moskou een bepaalde beslissing is ge
nomen. Moet die krant daarbij niet een
gedegen uiteenzetting geven van de
functie van dat Politburo in de Sowj et-
unie? En moet een muziekrecensent
niet haarfijn uitleggen, wat onder
-rhythme wordt, verstaan, wanneer
daarvan in de recensie sprake is? En
moet de technische medewerker niet
uit de doekjes doen, wat het woord
„octaangehalte" zeggen wil, wanneer
hij dat woord ergens moet gebruiken?
En moet de rechtbankverslaggever niet
serieus toelichten, wat precies de taak
is van de Officier van Justitie, wan
neer hij de mening van deze autoriteit
wil weergeven? En moet óm wat
dichter bij Sijtje te gaan zitten de
voetbalverslaggever niet elke week
uitleggen, wat een „penalty" eigenlijk
precies is. En moet Sijtje zelf eigenlijk
niet enige jaren met het journalistieke
bijltje hebben gehakt om goed te kun
nen beoordelen, hoe dat bijltje (dat
een veelsnijdend scherp zwaard is) het
beste kan worden gehanteerd? Maar
dat nu even daargelaten. De goede be
doeling van Sijtje is in ieder geval te
waarderen, en ik hoop dat zij (of hij?)
ook mijn goede bedoeling accepteert.
Amateur-sportslui onder elkaar, niet
waar?
Neen, Sytje, de krant moet niet uit
leggen wat een cup is. Misschien heeft
de krant dat wel eens uitgelegd, en
dan wordt stilzwijgend telkens daar
naar verwezen. Overigens veronder
stelt de krant een zekere algemene
ontwikkeling, terwijl het geenszins
haar bedoeling kan zijn om slechts dat
gene te publiceren wat iedereen
belang inboezemt. Het gaat een krant
niet om de „Grootst Gemene Deler" der
publieke belangstelling, maar om het
„Kleinst Gemene Veelvoud". Ik be
hoef deze begrippen toch niet uit te
leggen? De vergelijking gaat trouwens
een tikje mank, maar zij geeft de be
doeling enigermate weer.
Het kardinale punt is volgens Sijtje:
„De pers moet meewerken 'de lezers
in sportieve zin op te veoden, de le
zers belangstelling bijbrengen voor al
le sporten. Sport-onderricht moet er
worden gegeven!" Daar slaat Sijtje
drie vliegen in één klap, en de laatste
is wel de belangrijkste. Ik geloof er
namelijk geen steek van. dat de pers
sportonderricht moet geven, althans de
dagbladpers niet. Bij het dagblad over
heerst het nieuws-element, waarbij in
sommige gevallen %en objectieve stand
puntbepaling ten opzichte van dat
nieuws gewenst is. Naarmate een cou
rant minder aan een „groep", „partij"
of „richting" kortom aan een bepaalde
collectiviteit gebonden is, lijkt mij de
kans op objectiviteit groter. Daarom
verbeeld ik mezelf dat ik als buiten
staander en semi-persman deze zaken
objectiever zie, dan Sijtje in haar (of
zijn?) verknochtheid aan een bepaalde
tak van sport. Ik hoop nu de „buiten
spel-positie" te hebben toegelicht.
en fijne Lederwaren
Speciale afdeling en
prettig winkelen
Den Helder Koningstraat
Wanneer we deze kwestie zien in het
grote geheel, dan zou mijns inziens de
krant eigenlijk kunnen volstaan met
een opsomming van sportuitslagen,
eventueel met een commentaartje ten
aanzien van de betekenis dier uitslagen
voor de betrokken verenigingen. Wat
de meeste sporten betreft, geschiedt
het in de practijk ook op deze wijze.
Het ligt voor de hand, dat de vereni
gingen indien zij prijs stellen op
publicatie van het belangrijkste nieuws
uit hun kring de pers daarvan op
de hoogte houden. Een sportredacteur
zou dan niets anders (meer dan ge
noeg overigens) behoeven te doen dan
het ordenen en persklaar maken, en
desgewenst commentariseren van de
binnengekomen gegevens. Een redac
teur binnen- of buitenland doet in we
zen niet anders. Slechts wanneer het
onderwerpen betreft die het publiek in
hoge mate interesseren, of die naar de
mening van de redacteur voor dat pu
bliek belangwekkend zijn, wordt een
„speciale verslaggever" uitgezonden.
Zo heeft een goede krarnt op het ogen
blik een „parlementaire redacteur" en
andere specialisten.
Nu heeft de practijk des levens uit
gewezen, dat de voetbalsport de groot
ste belangstelling van de goe-gemeente
trekt. Getrouw aan haar roeping richt
de pers haar zoeklicht op datgene, daf
de aandacht trekt van een grote groep.
Sijtje moet de voetbalverslagen dus in
wezen meer zien als verslagen van
publieke vermakelijkheden, dan als
werkelijke sportverslagen. Het gaat de
krant in eerste instantie niet om de
sport, maar om een willekeurige ge
beurtenis die in het middelpunt van
veler belangstelling staat. Nu ben ik
van mening, dat we met de voetbal
sport in een spiraal zijn geraakt. Deze
De sportredactie stelt er prijs
op, in 'bijgaand artikel eens de
mening van een niet-sportsman
te laten horen over de vraag, wat
van de sportrubrieken in de dag
bladpers mag worden verwacht.
Dit artikel werd geschreven door
een medewerker, die zelf geen
sport beoefent, waarmee niet ge
zegd wil zijn, dat het een onspor
tieve medewerker is. Hij luchtte
zijn gemoed naar aanleiding van
wat naar zijn mening een „sports-
man-in-buitenspelpositie" in het
HAV-clubblad schreef. Wij ont
houden ons voorlopig van com
mentaar. Wanneer er lezers zijn,
die hun zienswijze eens willen
laten horen, dan geven wij daar
toe graag de gelegenheid.
Mooie dessins, vanat
sport is populair, dus de krant schrijft
erover, dus er gaan meer mensen kij
ken, dus de krant.Wat we 's Zon
dags aan de Sportlaan zien, heeft
nu eens even serieus beschouwd fei
telijk niet veel met sport te maken.
Daar zijn weinige mannen, die daad
werkelijk een sport beoefenen, en de
rest staat zich daarbij te amuseren. Het
is voor de honderden, duizenden of
tienduizenden om het veld heen, een
attractief en onderhoudend gebeuren,
dat hun geest eens verzet, en waardoor
ze misschien (van de weeromstuit) ook
nog een beetje in sportieve zin wor
den opgevoed.
En daarom heb ik meer respect (ik
verwacht in dit sportieve milieu geen
rotte eieren naar mijn hoofd) voor het
milieu van Sijtje, waar men, nagenoeg
in stilte, zelf werkt. Sijtje en de zij
nen (of de haren?) beoefenen zelf een
sport, en daarvan kan de waarde niet
hobg genoeg worden aangeslagen.
Daarom, Sijtje c.s., timmert eens wat
meer aan de weg, vul ook eens een
hoekje van de sportrubrieken in de
pers, en tracht uw sport voor de mas
sa even aantrekkelijk te maken als het
voetballen.
In aansluiting op dit laatste zou ik
willen voorstellen maar ik weet b(j
voorbaat dat dit de stem eens roepen
den in de woestijn is om van nu af
aan met een schone lei te beginnen.
En om bij ons uitgangspunt te biy-,
ven aan Sytje een bescheiden hoek
je in de Helderse Courant af te staan.
Wee haar (of zijn?) gebeente echter,
wanneer in de HAV-rubriek dan uit
voerige beschouwingen zouden gaan
voorkomen over de „Vorm van de dis
cus" in verband met luchtweerstand en
gemakkelijke aanpakbaarheid" of over
de „Waarde van het tremplin-hoog-
springen". Aan de andere kant zal de
voetbal dan wat minder van minuut
tot minuut mogen worden gevolgd bij
haar grillige capriolen tussen (of bul
ten) de kalklijnen. Als overgangs
maatregel zullen Sijtje en ik ons geen
van beide kwaad maken over een pit
tige reportage van de wedstrijd Hol
landBelgie in de krant van Maandag
a.s. Desnoods met een paar (groezeli
ge) foto's er bij. Dat is de bescheiden
mening van de amateur, die zich
noemt ALEX OVANSA
Al vier avonden heeft Nicolientje
zich laten toejuichen door een enthou
siast publiek, en ze heeft besloten, er
nog één keertje aan toe te voegen. Het
toneelclubje van de Bond van Militaire
Oorlogsslachtoffers, dat het stuk onder
de beproefde leiding van sergeant-tor
pedomaker J. F. Steindel heeft inge
studeerd en opgevoerd, komt op Zater
dag 26 Maart a.s. nogmaals in Casino
op de planken met „Nicolientje knapt
het wel op". De baten zullen ditmaal
bestemd zijn voor de NIWIN. We kun
nen er rustig op rekenen, dat Nicolien
tje het ook nu weer keurig zal opknap
pen, en dat de NIWIN-kas weer een
flinke versterking aan haar te danken
zal hebben. De' entrée zal een gulden
bedragen, en er kan na afloop een
dansje worden gemaakt.
Gistermorgen arriveerde de bagger
molen van Kooiman uit Harlingen om
in de haven enkele verzandingen te
gaan opruimen. Nu ligt het gevaarte
in de Koopvaardersschutsluis en zal
die uitbaggeren. Daarna is de „Kem-
perbank". die dwars van het havenkan
toor tegen de strekdam ligt, aan de
beurt.
De Hast 4, die onlangs werd binnen
gesleept, is na gerepareerd te zijn
weer vertrokken. Het scheepje is op
weg naar Parijs met stukgoederen.
Hr. Ms. O 23, die eergisteren van de
werf kwam, is naar Rotterdam ver
trokken.
Vanuit Chatham (Engeland) kwam
de „LT 6" gistermiddag in Nieuwediep
aan; zij ligt voor de P.W.
Hedenmiddag 4 uur speelt een ster
ke Helder-combinatie tegen ZAP I. Het
elftal van Helder is als volgt: Boekei;
Beekhoven en Teeckelenburg; Toes,
v. d. Neut en Puhl; Rottier, Himpers.
Driehuis, Dorlijn, NN.
Woensdag stond in de krant, dat de heer Jas met de „Johan van Olden-
hnmpvelt" in Nederland was teruggekeerd na tien jaar Indonesië.
DaZom'ijn we er onmiddellijk op af gestapt, denkende, dat wie veel
gereed heeft, ook veel kan verhalen. En ongetwyfeld zou de heer Jas
veel hebben meegemaakt. Maar dat was niet zo, zei Mj en dat speet
hem niets Want tegenwoordig betekent het meestal verlies, als je wat
meemaakt Nu was hij dan weer in Holland terug, en wel in de Jutter-
stad waar hij z'n jeugd had doorgebracht. Weliswaar was hy m Utrecht
geboren, maar al gauw gingen zijn ouders m Den Helder wonen en hy
kon zich daarmee best verenigen. Hij bezocht de ambachtsschool aan
de Laan en toen hij het diploma in z'n zak had, kwam hij op vliegkamp
De Koou en hij bleef bij de Navy. In 1939 moest hij naar Indie, waar hij
op een vliegkamp bij Soerabaja terecht kwam.
Vlak voor de Jappen kwamen, werd hij over
geplaatst naar Sydney in Australië, waardoor
voor hem de mogelijkheid tot meedoen in de
oorlog werd uitgesloten, waarom hij overi
gens heus niet getreurd heeft. In Australië
maakte hij kennis met het meisje, dat korte
tijd later zijn vrouw werd. Zij konden niet
lang, van hun wittebroodsweken genieten,
want vijf dagen na hun huwelijk werd hy
overgeplaatst naar Ceyloh. Daar moest hij
drie jaar blijven in de rimboe en ondertussen
ging zijn vrouw als verpleegster in het leger.
Zij trok met haar groep achter de Amerikaan
se troepen aan, voor de verpleging en verzor
ging van de burgers. Zes maanden bracht ze
door op het eiland Morotai en toen capituleerde ook Japan. Zij maakte
daarna de eerste landing op Java mee en bleef daar vier maanden. Toen
kon ze terug naar Australië, waar haar man inmiddels op haar zat te
wachten. Hij was van Ceylon naar huis gevlogen in een Hollands toestel.
Het was een van de eerste vluchten op dit lange traject over zee. Een
half jaar bleven ze nog in Australië, toen gingen ze terug naar Soerabaja,
waar hij weer in z'n oude hoedanigheid, dus als vliegtuigmaker, ging
werken. Direct hadden ze al het plan naar Holland terug te gaan, maar
allerlei moeilijkheden stonden in de weg. Daar onder de tropenzon
werd hun zoontje geboren, een pittig blond kereltje, dat er echt Hollands
uitziet overigens. De kleine Tony moet nog wat aan al die Hollandse
mensen wennen, hij kent al die tantes en ooms niet zo gauw, maar dat
komt wel bij. Hij had een fijne reis op het grote schip gehad en kon
prettig spelen op het dek, omdat het aldoor stralend mooi weer was.
Mevrouw Jas vindt Holland wel leuk, maar veel kan ze er nog niet van
zeggen, omdat ze er nauwelijks is en alles alleen van de verhalen weet.
Ze spreekt al keurig Hollands en verstaat het ook uitstekend; alles van
haar man geleerd, vertelt ze trots. Nu zijn ze nog bij zijn ouders in de
Ceramstraat thuis, waar ze de 4 y2 maand van het verlof doorbrengen.
Als ze dit adres niet gehad hadden, dan zouden ze niet eens toestem
ming hebben gekregen om naar Holland te gaan. De kans op een huis in
Den Helder is natuurlijk uiterst gering. De heer Jas zal na zijn verlof
trouwens wel worden overgeplaatst naar het vliegveld Valkenburg.
Nu eerst maar eerttijdje acclimatiseren en veel kennissen en vrienden
opsnorren, familie en buren ontvangen en heerlijk verwend worden
door een stralende vader en moeder. De hele buurt deelde bij hun aan
komst in de vreugde, want er hingen flink wat vlaggen en de kamer
stond vol bloemen als een hartelijk gemeend welkom in Den Helder.
Kapitein C. A. Verwaal schrijft ons:
Iedereen in Den Helder kent het
Leger des Heils. Immers, het Leger
heeft in het hart der Helderse bevol
king een grote plaats. Wie zag nooit
bet populaire Leger des Heils muzieK-
korps en daarachter de Heilssoldaten,
marcherend naar hun openluchtsamen-
komst in de Spoorstraat? Iedereen toen
immers? Ja, de inwoners van onze stad
kennen het Leger, en zouden die blij
moedige Heilssoldaten met nun opge
wekt geloof niet gaarne uit het stads
beeld missen.
En toch, kent u het Leger inder
daad? Weet u iets van de arbeid van
dit vredesleger, zoals deze over de
lengte en breedte van ons land ge
schiedt? Kent u het prachtig werk dat
verricht wordt in kinderhuizen, tehui
zen voor ouden van dagen, doorgangs
huizen, asyls voor daklozen, slumpos-
ten enz. enz.? Weet u dat dit Leger een
uitkomst en toevlucht is voor velen,
oic in hun uiterste nood zijn hulp in
roepen? U maakt enigszins kennis met
dit werk in de belangwekkende circu-
Kapitein ter Zee P. Rouwenhorst, tot
dusver hoofd der opleidingen bij de
zeemacht, is met ingang van 1 Maart
j.1. benoemd $ót inspecteur van het
onderwijs bij de zeemacht en tevens
bevorderd tot schout bij nacht.
Inspecteur van het onderwijs bij de
zeemacht is een nieuwe functie, welke
in het leven geroepen is om de oplei
dingen in de Koninklijke Marine (eer
ste militaire vorming, voortgezette op
leidingen. brevetopleidingen, kaderop
leidingen, officiersopleidingen, enz.)
onder centraal toezicht te brengen.
Tevens is bedoelde inspecteur voor
zitter van de commissie voor aanne
ming van adelborsten en adspirant re
serve officieren en voorzitter van de
examencommissie voor officieren.
De inspecteur van het onderwijs zal
rechtstreeks onder de minister van Ma
rine ressorteren.
De geneeskundige dienst wordt ge
durende dit weekend te Den Helder
waargenomen door de artsen J. J.
Fahrenfort, Westgracht 9. telefoon 2981.
en P. van den Nieuwenhuizen, Plant
soenstraat 1, telefoon 2335.
laire welke een dezer dagen bij u zai
worden bezorgd. Leest deze vooral
aandachtig. En daarna? Toon uw sym
pathie en tast diep in uw beurs, als de
Heilssoldaten van Den Helder in de
week van 1419 Maart a.s. aan uw
deur zullen komen voor de grote jaar
lijkse collecte ten behoeve van de ar
beid van het Leger des Heils in Ne
derland. Vraagt aan de collectant zich
te legimiteren. Het gaat hierom het
Leger des Heils, Stichter William
Booth. U kunt uw bijdrage ook over
maken op postgiro 439164.
Zaterdag- en Zondagavond
met de dansband Johny Schouten
In de maandelijkse jeugddienstserie,
georganiseerd door de Lutherse Jeugd
raad, wordt a.s. Zondag in de Luther
se kerk weer een morgen-jeugddienst
gehouden.
In deze dienst zgl voorgaan ds. J.
Groeneweg, Ned. Herv. predikant te
Hilversum. Ds. Groeneweg is voor Den
Helder misschien een onbekend spre
ker, maar hij is elders in ons land een
bekend jeugddienstpredikant. Zijn
jeugdpreek over: „Waar het om gaat"
zal zeker de moeite waard zijn.
Mevr. A. Graaff-Kamp bespeelt het
orgel in deze dienst, terwijl de heer C.
Abbenes. tenor, solistische medewer
king zal verlenen. Orden van de dienst
zullen het ieder mogelijk maken in te
stemmen met de opgewekte samen
zang. De dienst, die om half elf aan
vangt. is voor ieder toegankelijk.
De populaire „bonte trein" van de
AVRO maakt op het ogenblik een gro
te jubileum-tournée door ons land. Op
Vrijdag 18 Maart a.s. zal deze trein
stoppen bij het station Tivoli in Den
Helder, om daar de AVRO-luistervin-
ken de gelegenheid te geven een paar
uurtjes mee te reizen. Aan het eind van
de rit worden ze weer netjes op de
hoek Molenstraat-Vlamingstraat afge
leverd.
Het optreden van de in Amerika
gevierde filmkomiek Danny Kays
in „Het verborgen leven van Walter
Mitty" zou aanleiding kunnen zijn tot
een gewichtige beschouwing, waarin
de Amerikaanse humor met de Neder
landse wordt vergeleken. De conclusie
daarvan zou wel zijn, dat zeer bepaal
de verschillen aan de dag treden, wel
ke verband houden met volksaard, le
vensomstandigheden etc. En gewapend
met die conclusie zouden we dan kun
nen verklaren waarom Danny Kaye in
de ..States" zo getapt is, en waarom
we hem hier maar matig kunnen
waarderen. Hij pakt ons alleen maar
met enkele facetten van zijn persoon
lijkheid, en dat meestal door een be
roep te doen op een sluimerend, nog
half-kinderlijk, gevoel voor grappige
situaties en onverwachte wendingen.
Wordt de zaak wat al te gezocht, dan
verstart de glimlach en staat Danny
eigenlijk voor gek. Er werd gister
avond gul gelachen in Tivoli, meren
deels op momenten dat Danny in Hol
landse ogen voor gek stond. Het was
een lach. die meer verband hield met
•leedvermaak dan met gevoel voor hu
mor. De keren, dat de spontane lach
werd veroorzaakt door echte humor,
waren te tollen. Zo moet geloven
wij Dannv door het Nederlandse
publiek worden gewaardeerd. Wat het
Amerikaanse over hem denkt, moet
dat maar voor zichzelf uitmaken.
Toch had deze film wel iets aan
trekkelijks. Het inlassen van een serie
dagdromen bood interessante moge
lijkheden., Wij hebben ons het meest
geamuseerd (zonder daarom te lachen)
cm het verschil dat bestond tussen de
bescheiden, onhandige en onbeteke
nende Mittv van de werkelijkheid en
de fiere, alles-overwinnende cn ge
vierde Mittv uit ziin ei een dromen.
Dat was wel een menseliik aceent in
deze film. Het was jammer dat' deze
ondertoon werd overstemd door onbe-
t!enniantijnen.
Er was eens., een buitengewoon be
gaafd zangeresje en zoals men in een
sprookje mag verwachten was er ook
een man, groot en sterk en moedig als
geen ander, alleen zijn kleed was niet
dat van een ridder maar dat van een
verbannen patriot. Aan boord van een
schip onder heel gunstige omstandighe
den ontmoet „zij" „hem" en aanvanke
lijk lijkt zijn succes verzekerd. Maar
niets is gevaarlijker dan „schijn" en
ook ditmaal blijkt de werkelijkheid het
anders met h -n voor te hebben. Na een
stormachtig avontuur, waarin zowel de
middeleeuwse gratie als onbarmhartig
heid in rijke schakeringen voor de ogen
wordt getoverd, komt er een tweede
ontmoeting en dan is de tijd aangebro
ken waarop de prins en de prinses uit'
dit sprookje elkaar hun liefde kunnen
verklaren. Dan zingen Jeanette McDo
nald en Nelson Eddy een buitengewoon
mooi duet onder een tropische sterren
hemel. waaronder ze ondanks veel
moeilijkheden toch gezamenlijk hun
huls gaan bouwen.
„Liefde voor Marianne" had evengoed
„Sneeuwwitje" of „Doornroosje" kun
nen heten, alleen dat zijn verhaaltjes
voor de kleinen.,..! De hoofdvertol"
kers in dit verhaal makin het vooral
door hun stemmen de moeite waard om
naar hen, te gaan luisteren.
Het wereldnieuws is ditmaal voor een
groot gedeelte gewijd aan de sport, hoe
wel ook de vergadering van de „Euro
pese vereniging" welke te Brussel
wordt gehouden onder de aandacht ge
bracht wordt.
De tweede helft van de week, n.1.
vanaf Dinsdag t.e.m. Donderdagavond,
wordt „Mrs. Parkington" vertoond, met
in de hoofdrollen Greer Garson en Wal
ter Pidgeon.
een grote sortering
en pretlig winkelen
Den Helder
BURGERLIJKE STAND.
Geboren: Cornelis J., z. van H
Kuip en J M van Heerwaarden. Antje,
d. van L Schouwstra en E Hoogterp'-
Theo E„ z. van J Schagen en T Keu-
mng. Cornelia G., d. van H Prins en
A J P Feeleus.
Gevonden voorwerpen:
Diverse wanten, 1 bankbiljet.
BURGERLIJKE STAND
Geboren: Geesje, d. van K. Rom-
kes en D. de Boer.
Overleden: Albert Hakvoort, z.
van A. Hakvoort en H. Koffeman, 80
jaar.
KUIL VISSERIJ VERVROEGD
Het is niet onwaarschijnlijk dat de
kuilpalingvisserij dit jaar vervroegd zal
aanvangen. De oorspronkelijke datum
is 1 Mei tot 1 October. De vissers had
den de voorkeur gegeven om 14 dagen
langer te mogen vissen. Thans wordt
overwogen om /.it jaar de kuilvisserij
20 April te beginnen.
UITBREIDING OUDERLINGEN
Gezien de uitbreiding der chr. ger.
kerk te Urk heeft de kerkeraad beslo
ten het aantal ouderlingen van 3 op 5
te brengen. Als candidaten zijn gesteld:
J. Baarssen, L. Hakvoort, Klaas Kramer
en Klaas van Veen.
N.C.R.V. OP URK
Zes functionarissen van de N.C.R.V.
vertoefden op Urk om de medewerkers
te testen voor de spraakwaterval, welke
24 Maart aanstaande voor de radio zal
gehouden worden. Voor deze test wa
ren 16 personen opgeroepen. Gekozen
werden: L. Metz. Tromp de Vries
Sjoerd Bakker, Alie Visser en Diena'
Doorsbos.
Hoeveel keren gebeurt het niet, dot
een mens op een haartje aan een wisse
dood ontsnapt? Kort geleden kwamen
twee Alkmaarders op bezoek in Den
Helder. Hun gastheer wandelde
's avonds het was nieuwe maan
met hen naar de Dijk, om hen voor
het eerst van hun leven in kennis te
doen komen met dat stukje wereld,
waar Den Helder trots op is. Hij klau
terde met hen tegen de dijkhelling op
en bleef staan, vlak voor de plaats
waar hij de steile afgrond van de be
tonnen muur wist. Zijn gasten bleven
naast hem staan, kwamen onder de in
druk van de zee die niet te zien was,
maar voortdurend aan de glooiing
kabbelde. De volgende morgen ging
het drietal naar hetzelfde punt, om
nu het Marsdiep te zien onder stralend
zonlicht. „Aha", zeiden de Alkmaar
ders, „we hadden gisteravond bijna
onze nekken gebroken; stom toevallig
dat wij niet zijn doorgelopen toen jij
even bleef stilstaan".
„Niets gebeurd", heet het dan in een
schermwedstrijd, en er stond dus ge
lukkig de volgende dag niets in de
krant. Geen alarmerenw stukje met
als moraal, dat we toch maar niet
voorzichtig genoeg kunnen wezen.
Vandaag moet zo'n stukje er wel
komen, want deze week werden twee
wandelaars door een auto aangereden.
Bij de werfpoort wilde iemand nog
juist even voor de Huisduiner bus
langsschieten om op tijd zijn penning
te kunnen ruilen. Van dat ruilen kwam
niets, want hij raakte met een her
senschudding in het ziekenhuis. En een
ander (een jongen nogstak vóór het
aangaan van de Tivoli-bioscoop plot
seling de Spoorstraat over, waarbij hij
tegen een passerende zware vracht
auto aanliep. Een gecompliceerde been
breuk was het gevolg.
Wanneer je, vooral bij het aan- en
afgaan van de werf en de bioscopen,
het verkeer in de Helderse binnenstad
eens gadeslaat, dan sta je er versteld
van, dat niet meer hersenschuddingen,
gecompliceerde beenbreuken of erger
voorkomen. Wandelaars en fietsers
vooral leggen zo'n grandioze slordig'
heid aan de dag, dat het eind ervan
zoek is. Het onaangename is, dat die
slordigheid dikwijls nauw samenhangt
met een zekere onverschilligheid, een
stemming van; „Ik doe maar raak, hoe
een ander zich redt is zijn zaak". Die
onverschilligheid komt klaar tot uiting,
wanneer wielrijders of wandelaars zich
min of meer in groepsverband voort
bewegen. Zij voelen zich dan onbe-
viust (of bewust misschien wel) als
een ondoordringbare barrière, als
heersers op de weg.
De samenleving kan een dergelijke
dictatoriale tendenz echter missen als
kiespijn. Niemand mag zich heerser op
de weg voelen, en zeker niet wanneer
die weg op een bepaald moment bij
zonder intensief wordt gebruikt. Wie
niet horen wil moet voelen, en daar
om is het misschien niet eens kwaad,
dat de ondeugd zichzelf deze week
even heeft gestraft. Men trekke uit het
gebeurde de nodige lering, opdat de
straf der ondeugd niet éénmaal een
dodelijk ongeval zij. C. A. D.
VISSERIJ
URK, 10 Maart. Door 14 vaartuigen
werd Donderdag aangevoerd 148 pond
snoekbaars 66—68 cent en 274 pondwit-
vis 6—51 cent. Alles per pond.