Noord-Holland gunt ieder het
recht op een eigen mening
Acties tegen guerrilla's duren voort
CRACKFREE
Residentie
Vormen der Nederlandse samenleving
Hier is ieder mens zichzelf geworden
Er bestaan drie vormen
Onze Damrubriek
Besprekingen over Oosten
rijks vredesverdrag
in impasse
Japanners onder
leidende figuren
Pim, Ram en Porr, en het Afrikaanse avontuur
Onderzoek naar
wreedheden niet ten einde
Kraak voorlopig
uitgeschakeld
Amerikaanse waardering
voor Benelux
Adspirant-koper was dief
dcéC cwk lluKmde>t&n>
Groot offensief der Chinese
communisten?
Het Radioprogramma
AVONTUUR
JJEN MENS is een gezelligheidsdier, zei een der Griekse filosofen. Hij had geen
ongelijk. Want mensen zqn op elkaar aangewezen. Zij hebben elkaar nodig,
zoeken elkaar. Zij gaan samenwonen in steden of dorpen. Een mens heeft iets
van het kudde-instinct in zich. Het feit, dat de ene mens de andere mens zoekt,
en in veel opzichten van hem afhankelijk is, schept eigenaardige problemen.
Een Robinson Crusoè kent op z^jn eenzaam eiland niet een probleem der samen
leving. Maar wij, als normale, met elkaar levende mensen, kennen dit pro
bleem wel degelijk. Of laten we liever van onze wijze van samenleven met
anderen nog geen „probleem" maken. Dat klinkt direct zo gewichtig. Laten we
liever proberen na te gaan, welke vormen van samenleving er alzo in ons land
of in onze provincie bestaan; en verder hoe onze Noordhollandse samenleving
gegroeid is en beoordeeld moet worden.
rjE EERSTE VORM van samenleving,
die hier genoemd moet worden, is
de gesloten samenleving. Deze tradi-
tionele vorm van samenleving vinden
we in ons land nauwelijks meer. Mis
schien nog in sommige streken van
Brabant en vooral in Drente. Stap
horst en Rouveen zijn goede voorbeel
den. Vóór de drooglegging van de Zui
derzee vormde ook het eiland Wierin-
gen zo'n gesloten samenleving. Maar
daarover straks.
In een dergelijke vorm van samen
leving is de dorps- of buurtgemeen
schap afgesloten tegenover andere dor
pen, tegenover vreemdelingen als ge-
heel. De vreemdeling is in principe de
vijand. Deze geslotenheid naar buiten,
heeft een zeer grote openheid naar
binnen als keerzijde. De leden van zo'n
samenleving gaan als familieleden met
eikaar om. Ieder heeft het recht om
het huis van de ander zonder meer
binnen te komen, door welke deur dan
ook. Afscheidingen tussen het erf van
de een en het erf van de ander bestaan
vrijwel niet. Ieder weet alles af van
het doen en laten van de ander. Alleen
de financiële toestand wordt voor el
kaar geheim gehouden!
Het gezin is hier dus open naar de
kant van de gemeenschap. Scherper ge
zegd: de gemeenschap staat hier in
waarde boven het gezin. De kinderen
worden allereerst door de gemeenschap
opgevoed. Dit brengt het in onze ogen
wel heel vreemde feit mee,' dat de
buren de kinderen mee opvoeden.
Vaak niet alleen met woorden, maar
ook met daden!
De leden van een gesloten gemeen
schap trouwen doorgaans binnen deze
gemeenschap. Vreemdelingen worden
niet geduld. Dat brengt bepaalde ge
bruiken met zich zoals het „nacht-
vrijpn" of „opzitten". De gemeenschap
bepaalt hier de norm. De gemeenschap
zorgt er voor, dat twee mensen, die op
een naar ons besef wel heel vrije wijze
met elkaar omgaan, straks ook zullen
trouwen.
Het sterk op de voorgrond staan van
de gemeenschapsgedachte, uit zich ook
in godsdienstig opzicht. Men gaat öf
als gemeenschap naar de kerk, óf men
gaat als gemeenschap niet naar de
kerk. In de meeste gevallen is dit geen
eigen beslissing; de traditie van de
groep waartoe men behoort, is hier
richtinggevend.
De gesloten gemeenschap kenmerkt
zich verder door een' heel stelsel van
burenplichten. Deze plichten zijn we
derkerig, en betreffen ieder terrein.
Het meest opvallend zijn ze bij een
begrafenis. Het zijn de buren, die hun
buur ten grave dragen. Zodra er een
begrafenisvereniging wordt opgericht,
begint de collectieve, gesloten vorm
van samenleving te verbrokkelen.
WE ZIJN HIERMEE als vanzelf ge
komen bij een tweede vorm 'van
samenleving. Deze kunnen we het bes
te de verbroken samenleving noemen.
In een dergelijke vorm van gemeen
schap treden allerlei spanningen op,
die alle worden veroorzaakt door een
drang tot individualisatie. De enkeling
en het gezin vragen meer eigen rech
ten. De macht van de collectiviteit, van
het „men" moet wijken. In de opvoe
ding blijkt dit, doordat de gemeen
schap, of wanneer u wilt de buren,
hun handen van de kinderen van een
ander moeten afhouden. De buren
plichten gelden niet meer zo vanzelf
sprekend.
Soms zijn het uiterlijke factoren, die
een traditionele samenlevingsvorm
doorbreken. Het reeds genoemde eiland
Wieringen geeft hiervan een uitste
kend voorbeeld. Tot vóór de komst van
de Zuiderzeewerkers vormden de bewo
ners hier een gesloten, traditionele
groep. Toen kwamen arbeiders van el
ders. Zij stonden buiten de Wieringse
samenleving, maar drongen zich er
desondanks in. De normen van dé oude
samenleving verloren plotseling aan
kracht, omdat velen zich daardoor niet
meer gebonden achtten. De ouders van
hun kant waren niet opgewassen tegen
de zëer zelfstandige taak, die hun b.v.
inzake de opvoeding, nu plotseling ten
deel viel. Het „nachtvrijen" b.v. bleef
gehandhaafd. In de gesloten samen
leving zijn er voldoende collectieve
maatregelen, die dit gebruik „onscha
delijk" maken. Na de komst van de
Zuiderzeewerkers bleef dit gebruik ge
handhaafd; maar de bindende norm
van de collectiviteit was weggevallen.
Dit leidde tot ernstige ontsporingen. In
de mobilisatie van 1939/40 waren om
deze reden dan ook de café's te Hippo-
lytushoef voor militairen verboden!
WELKE VORM van samenleving kent
Noord-Holland als geheel nu? Het
antwoord is niet zo moeilijk. In Noord-
Holland komen geslóten, collectieve
samenlevingsvormen nauwelijks meer
voor. Soms nog in Marken en Volen-
dam? In verschillende plaatsen zal
eerder sprake kunnen zijn van een ge
broken samenleving. In kleine platte
landsdorpen valt deze nog wel aan te
treffep. Maar als geheel kent Noord-
Holland de derde vorm van samen
leving, die wij de open vorm van sa
menleving kunnen noemen.
Hier staat ieder gezin volkomen op
zich zelf. Van een algemeen geldend
normbegrip is geen sprake meer. Een
uitsluiting uit de gemeenschap op
grond van individuele gedragingen is
onbekend. Hier is ieder mens zich zelf
geworden. Hij heeft recht op een eigen
mening; dit wordt hem ook in geen
enkel opzicht kwalijk genomen. Vaste
tradities zijn onbekend. In godsdienstig
opzicht geldt dezelfde vrijheid.
Deze vorm van samenleving is eigen
lijk karakteristiek voor de stad. Daar
is ieder mens een enkeling. Hij legt
uitsluitend persoonlijke contacten. Hij
leidt z'n eigen leven, heeft z'n eigen
mening, erkent geen traditionele nor
men.
De samenlevingsvorm op het Noord
hollandse platteland is nog niet vol
komen stads. Er zijn immers nog be
paalde gewoonten. De klok wordt nog
vaak geluid, als er iemand wordt be
graven. Er zijn nog buurten en buur
tjes, waarvan de leden elkaar vrij na
staan. Maar toch, in principe is de
Noordhollandse gemeenschap open,
atraditioneel, individualistisch. Ook in
dit opzicht wordt het platteland tot
stad.
Oplossing probleem 63.
Stand. Zw. 11 sch. op: 8, 9, 10, 12,
14. 19, 20, 24, 29 30, 40.
Wit 11 sch. op. 17, 21, 22, 26, 28, 33,
35, 37, 38, 43, 44.
Opl. 1. 43—39 (40x49), 2. 28—23
(29x16), 3. 26—21 (49x46 gedw.), 4.
33—29 (24X44), 5. 35x2 (16X27), 6.
2x16 (12x21), 7. 16X5! Had zwart bij
de 3e zet 49x41 geslagen, dan zou wit
als 7e zet geslagen hebben 16x46!
En nu nog even het volgende standje:
Zw. 9 sch. op: 4, 7, 13, 17, 21, 22, 23.
27, 28. Wit 9 sch. op: 15, 16, 24, 33, 37,
38. 39, 40, 41.
Wit speelt aan zet zijnde. 3731,
(27x47), 16X9 (4X13), 33X2 (47X19
sl. 4 sch.), 15—10 (19X5), 2X46!
Ter oplossing voor ditmaal:
zie diagram)
De plaatsvervangers der ministers
van Buitenlandse Zaken der Grote
Vier, die zich reeds geplaatst zien voor
eer. impasse in hun besprekingen over
eer: Oostenrijks vredesverdrag, slaag
den er Maandag niet in het eens te
worden over de vraag, welk artikel
van het verdrag thans besproken moet
worden.
Zaroebin, de Sowjet-plaatsvervanger.
zeide, dat gezien er geen overeenstem
ming heerste over de Zuidslavische
eis tot een wijziging van de grens en
herstelbetalingen van Oostenrijk, de
conferentie zou moeten beginnen de
andere betwiste artikelen te bespre
ken.
De Amerikaan Samuel Reber maakte
bezwaar tegen het opgeven van de be
spreking van grenzen, herstelbetalin
gen en minderheidsrechten en vroeg
om een verzekering, dat, indien men
andere betwiste artikelen zou behan
delen, enige practische suggesties t.a.v.
deze punten door de Sowjetdelegatie
zouden worden gedaan in een later
stadium. Zaroebin weigerde dit. De
zitting werd verdaagd zonder dat men
tot een besluit kwam over het volgen
de punt van bespreking.
Probleem 64 van G. A. Cremer
Zw. 12 sch. op: 9. 10, 16, 17, 18, 20,
21, 23, 24, 25, 27, 29.
Wit 11 sch. op: 26, 32, 33, 34, 35,
38, 39, 40, 41, 43, 49.
Wit speelt en wint.
CONGRES OVER HET „REGIONA
LISME"
Op 18, 19 en 20 Maart a.s. zal ook aan
de Volkshogeschool „Allardsoog" bij
Bakkeveen (Fr.) een bijeenkomst wor
den gehouden over het regionalisme.
Het congres wordt Vrijdagavond ge
opend door de Commissaris der Ko
ningin in Overijsel.
DUITSE HULPTROEPEN VOOR
GRIEKSE GUERRILLA-STRIJDERS?
Door de „Daily Mail" wordt gemeld,
dat Duitse troepen, die zouden zijn
samengesteld uit leden van de politie
macht in de Sowjetrussische zone
van Duitsland, „met grote snelheid
naar Griekenland worden gezonden,
teneinde de communistische guerrilla
strijders aldaar te versterken".
Het Nederlandse militaire overzicht
over de activiteit gedurende de laatste
week maakt melding van het optreden
van Nederlandse troepen tegen gewa
pende benden, o.m. in de omgeving van
Banjumas, in midden-Java, alwaar op
4 Maart nabij Bobotsari een gewapende
groep van 70 man geheel werd vernie
tigd.
In de eerste week van Maart zijn ook
acties ingezet tegen gewapende groepen
in Oost-Java, waarbij op verschillende
plaatsen de tegenstanders ruim 100 man
aan doden en diverse wapens verloren.
In de omgeving van Bangil hebben op
7 Maart de Nederlandse troepen een
gewapende groep van 200 man vernie
tigd, die werd geleid door vier Japan
ners.
De gunstige ontwikkeling van de toe
stand in Bantam hield aan. In de om
geving van Labuan en Serang treedt de
bevolking meer en meer op tegen
rampokkende benden.
Voorts wordt nóg gemeld:
West Java: Hier traden de Neder
landse troepen op tegen benden in het
gebied der negara Pasundan, waar zich
130 officieren en minderen van de Sili-
wangi-divisie hebben aangemeld. De be
sprekingen tussen de autoriteiten van
Pasundan en enkele leiders van de Sili-
wangi-divisie duren nog voort.
Midden Java: Een ten zuidoosten van
Kebumei. rondzwervende bende werd
opgerold. In de omgeving van Djokja
en Magelang werd een intensieve pa-
trouiliegang voortgezet, waarbij aan
gewapende groepen talrijke verliezen
werden toegebracht, evenals in het ge
bied van Solo, Bojolali en Klaten.
Oost Java: Behalve de reeds vermel
de activiteit tegen de benden hier
ageerden de Nederlandse groepen in
het gebied ten zuiden van Malang en
Besuki. In enkele gebieden van Oost
Java treedt de bevolking zelf tegen de
benden op,
Sumatra: Ook hier werd door de Ne
derlandse troepen een intensieve pa
trouillegang onderhouden, waarbij,
voornamelijk in midden-Sumatra, de
gewapende groepen gevoelige verliezen
hebben geleden. De benden, die zich in
de berggebieden ophouden, hebben te
kampen met gebrek aan voedsel en
vele ziektegevallen.
Het overzicht besluit aldus: „De in
tensief voortgezette patrouille-activeteit
op Java en Sumatra bracht helaas ook
in de afgelopen week aan onze zijde
verliezen aan mensenlevens met zich".
Nederlandse posten beschoten.
Zondagnacht tussen één en twee uur
zijn Nederlandse posten aan de buiten
rand van Sukabumi hevig beschoten.
De aanvallende benden slaagden er niet
in tot de stad door te dringen en wer
den door de Nederlandse troepen met
zware verliezen uiteengeslagen. Aan de
zuidrand van de stad zijn 20 Chinese
toko's afgebrand. Bij de tegenactie
werd een Nederlandse militair gedood.
Radio Batavia meldt nog, dat de aan
vallers ongeveer 500 man sterk waren
en khaki-uniformen droegen. Bij de
aanval werden voorts vier Nederlandse
militairen gewond en een Chinees ge
dood.
Nadat de vorige week de trein van
Malang naar Surabaja op een trek-
bom was gelopen zijn thans de stations
Blimbing. Singasari en Sengong afge
brand.
Langs de autoweg worden herhaal
delijk auto's beschoten. Verschillende
busdiensten zijn tot nader order ge
staakt.
11. Pim, Pam en Pom zijn elk een
kant opgegaan om te zoeken naar de
rover, die hun brood heeft opgegeten.
Pim doet erg zijn best en kijkt onder
elke struik en achter elke boom, maar
hij kan niets ontdekken. Hij weet niet
dat twee piendere oogjes hem overal
op zijn weg vergezellen. „Wacht, ik
zal Pom eens even roepen", denkt Pim
oij zichzelf. „Misschien heeft hij al
iets ontdekt". „Hihoooo!" klinkt het
door het bos. „Ik kom' zo!" is het ant
woord. Maar wat gek! Het lijkt wel of
dat antwoord vlakbij gegeven wordt.
of het vanuit de bomen komt. Achter
dochtig kijkt Pim omhoog, maar hij
ziet niets. Hij gevoelt zich niet erg op
zijn gemak, dat dappere kleine hondje.
Hij heeft het gevoel of er overal ogen
op hem loeren. Verbeeld je dat er eens
een echte boze rover in hun bos was
gekomen. Dat zou kunnen. Zoiets lees
ie wel eens in de krant! Pim schreeuwt
nog eens: Hihooooo! „Schreeuw niet
zo!" is het antwoord. Ja, nu hoort hij
het duidelijk. Die stem kwam uit de
boomtoppen boven hem.
Officieel wordt medegedeeld: Uit
enkele reacties is gebleken, dat het
officiële bericht over het onderzoek
naar het gedrag der troepen in Indo
nesië hier en daar in de pers de in
druk heeft gewekt, als zoude dit on
derzoek reeds beëindigd zijn. In ver
band daarmede vestigt men van be
voegde zijde nogmaals de aandacht op
de mededeling van 11 Maart j.1., waar
uit blijkt, dat er geen sprake is van
een reeds afgesloten onderzoek. Wel is
geconstateerd, dat de beschuldigingen
over het doodschieten van gevangenen
in de onderzochte gevallen ongegrond
zijn geweest en dat op grond van de
uitgeoefende contróle stelselmatige
mishandelingen uitgesloten moet wor
den geacht.
Het onderzoek zal overigens stel
selmatig worden voortgezet en de ver
zekering is gegeven, dat allen, die
wandaden plegen met gestrengheid
in strafrechtelijke zin vervolgd zijn en
worden.
Dr. Jan Thomee is Zondagavond
met de geblesseerde doelverdediger
van het Nederlands elftal, Piet Kraak,
naar het Binnengasthuis te Amster
dam gegaan om een foto te laten ma
ken van de hand. Gebleken is, dat het
middenhandsbeentje gebroken is. Er
werd een spalkje gelegd. Het zal ze
ker drie weken duren, voor en aleer
de hand van Kraak weer genezen zal
zijn, zodat Stormvogels, welke club
Zondag 20 Maart de belangrijke wed
strijd tegen het Gooi zal spelen, waar
bij beslist wordt, wie van beiden voor
de degradatiecompetitie in aanmerking
komt, zijn doelverdediger zal missen.
De mogelijkheid bestaat, dat de ver
wonding van Kraak over vijf weken
volkomen genezen zal zijn, maar hier
uit blijkt wel, dat het nog geenszins
zeker is, dat de Nederlandse keeper
voor de wedstrijd tegen Frankrijk op
23 April weer present is.
De Maandagochtendbladen te New-
York wijden vrij veel aandacht aan de
Benelux-conferentie te Den Haag,
waarbij in de „New-York Times" door
David Anderson wordt aangetekend:
Een aspect van de Benelux, dat in
het protocol niet wordt aangeroerd, is
de vraag, of de ECAhulp en de Europe
se economische samenwerking voldoen
de zullen zijn om het evenwicht tussen
de franc en de gulden te herstellen. In
dien zij overeenkomstig de verwachting
van vele competente economen hierin
riet slagen, zullen de Ver. Staten, de
Wereldbank of een ander lichaam de
Benelux dan een lening verstrekken?
In dit opzicht kan de Benelux be
schouwd worden als een proeve van
Europese economische samenwerking,
de enige grondige poging, die tot dus
verre in het werk is gesteld om de hui
dig theorieën in practijk te brengen".
De Haagse recherche arresteerde op
15 Februari j.1. de 22-jarige Amster
dammer T. E., verdacht van diefstal
van goud en juwelen. Het onderzoek
naar zijn doen en laten heeft weinig
fraais aan het licht gebracht. De jon
geman bezocht juwelierswinkels in tal
rijke plaatsen in ons land behalve
Den Haag en Amsterdam staan ook
Rotterdam, Breda, Eindhoven, Almelo
en Utrecht op het lijstje en gaf
zich dan uit voor adspirant-koper. Ter
wijl hem allerlei kostbare voorwerpen
werden getoond, slaagde hij er steeds
in onopgemerkt het een en ander in
zijn zak te laten glijden. Volgens zijn
bekentenis moet hij in korte tijd voor
ruim 20.000 op deze wijze hebben
gestolen. Slechts een gering deel van
zijn buit is teruggevonden. Het me
rendeel was inmiddels in Belgie ver
kocht.
„IK GENEERDE ME
VOOR DE BUREN
schreef Mevrouw Kroak-Helder
aan haar getrouwde dochter.
ik had de vitrages na
tuurlijk wel gewassen en
gesteven, maar ze hingen er
bij alsof ze van hout getim
merd waren. "Het lijkt wel
kippengaas" zei je vader die
anders nooit oog heeft voor
zulke dingen.
Nu, ik heb ze nóg maar een»
gewassen en toen door de
CRACKFREE gehaald.
Kind, je moet eens komen
kijken
Ze vallen zó mooi, zo soepel,
ik moet zeggen dat die
CRACKFREE gewoon een
tovermiddel is!
Weet je, wat mevrouw van
hiernaast vanmorgen vroeg,
toen we elkaar ontmoetten
bij de groenteman? "Me
vrouw, zei ze, "waar hebt
IJ toch die nieuwe gordijnen
kunnen krijgen
MET
E DEL-STIJ FS El»)
Fabr. N.V. „Onder Ons" De Krim (O.)
MARIE VAN EYSDEN VINK WERD
85 JAAR.
De bekende oud-actrice Marie van
Eysden—Vink heeft gisteren in de Re
sidentie onder buitengewoon grote be
langstelling haar 85ste verjaardag ge
vierd. Van de vroege morgen tot in
de late middag regende het telegram
men, bloemstukken, fruitmanden, en
andere cadeaux. Onder degenen die
haar gelukwensen kwamen aanbieden
bevonden zich o.a. de wethouder van
Onderwijs en Kunstzaken, Cees La-
seur en de directeur van de Residen
tie Operette. De minister van Onder
wijs, Kunsten en Wetenschappen, prof.
Rutten, bood in een officieel schrijven
zijn hartelijke gelukwensen aan. Ver
der waren er felicitaties van Fie Ka
reisen, Bets RanucciBeekman, Peter
van Anrooy en Rika Hopper en tal
loze anderen. Een tweetal collega's
zond uit Amerika een reusachtige doos
bonbons.
Volgens onbevestigde berichten te
Sjanghai is de communistische generaal
Tsjan Tsjen Yi, na twee maanden van
intensieve voorbereidingen, gereed voor
een groot offensief ter liquidatie van de
resterende bruggehoofden van de Chi
nese regering aan de noordelijke oever
van de Jargtse. Generaal Tsjan zou
voorts pogen met zijn troepen de rivier
over te steken. Naar beweerd wordt,
zou de generaal het deployeren van
300.000 man troepen, ingedeeld in 19
colonnes, voltooid hebben. Ten minste
vier van deze colonnes zouden bijna
geheel uit recruten zonder krijgserva-
ring bestaan. Tegenover de communis
tische legers zullen maximaal 400.000
man regeringstroepen staan.
BEVIN UITGENODIGD
Karl Arnold, premier van Noord-
Rijnland-Westfalen, heeft thans, zoals
hij gisteren aankondigde, een brief
geschreven aan Bevin, met een uitno
diging een bezoek aan West-Duitsland
te brengen ter bestudering van de
kwestie der grenswijzigingen ter plaatse
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur KRO: 6,00 Amuse,
ments-orkest 6,20 Sportpraatje 6,30
Voor de Strijdkrachten 7,15 Katija Bern-
sen zingt 7,30 „Dit is leven" 7,50
Rubriek van de Wederopbouw 8,05 De
gewone man 8,12 Viool en piano
8,30 Lijdensmeditatie 9,30 Concertgebouw
orkest 10,10 Zang en piano 10,33 West-
Europees commentaar 10,45 Avondgebed
11,15 Kamermuziek
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur AVRO: 6,15 Tom
Erich, piano 6,30 Drs W A Nell 7,00
Radiostrip 7,15 Vlotter Frans leren spre
ken 7,30 The Romancers 8,05 In het
Radio-Zoeklicht 8,15 Bonte Dinsdag-
avondtrein 9,30 Avro-allerlei 9,45 Bui
tenlands overzicht 10,00 Rie Heimig in
troduceert 10,20 Brieven over hersen
gymnastiek 10,30 Ik zou zo graag
11,15 Symphonie
VOOR WOENSDAG
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur NCRV: 8,30
Muziek bij he^ werk 1,15 Promenade
orkest 6,00 ónze Nederlandse koren en
korpsen 6,30 Voor de Strijdkrachten
7,15 Frikkebeen 7,30 Het actueel geluid
7,45 Engelse les 8,05 Programma-pro
loog 8,15 Lijdensoverdenking 8,45
Radio Philharmonisch-orkest 9,45 Piano
duo .10,00 „De zee blijft vrij" 10,15
Viool en piano 10,45 Avondoverdenking
11,15 Sweelinck-kwartet 11,45 Gra-
mofoonplaten
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 én 11 uur VARA: 8,18
Musette-kl'anken 12,00 Accordeola
1.20 The Ramblers 6,20 Metropole-orkest
7,00 D de Loor spreekt 7,15 Het
nieuws uit Indonesië VPRO: 7,30 Voor
de jeugd 7,45 Lezen in de Bijbel
VARA: 8,05 Dingen van de dag 8,20
Opera-concert 9,10 Hoorspel 10,10 Ma-
lando 10,45 Van hoek tbt boek 11,15
De hit-kit 11,45 Reglnald Dixon, orgel
48
IN DE
DOOR
TJEERD ADEMA
De ronde hoed van de heer Van
Waardenburg, diens overjas en vooral
diens bril moesten hem bij bet pas
seren van zijn vrienden tegen een di
recte herkenning beschermen.
Eerst toen hij bij zijn huis was. be
dacht hij, dat hij er helemaal niet op
gelet had, of men hem al dan niet had
gevolgd.
Op deze middag, nu het zonnetje de
residentie een zo vrolijk aanzien had
gegeven en hij in de drukke straten
door honderden stadgenoten omringd
was, had hij geen ogenblik voor een
overval gevreesd.
Hij had een zorgeloze middag willen
hebben en niet gekweld willen zijn
door de gedachte, dat hij werd gescha
duwd.
Eerst nu hij weer bij de stoep van
zijn huis stond, keek hij achter zich.
Er stond geen auto meer in de straat
en hij zag niemand, die ook maar eni
ge notitie van hem scheen te nemen.
Hij gaf de volgende morgen een dei-
nachtwakers een brief mee voor diens
chef, waarin hij de heer Donker me
dedeelde, dat hij van plan was die
avond buitenshuis te vertoeven en
daarom een mannetje verzocht, die in
staat en bereid was hem bij elke po
ging tot aanranding op afdoende wijze
te beschermen.
Het gevolg was, dat er 's avonds om
half acht een man van buitengewone
afmetingen aan de belknop rukte, die
zich even later aan de ingenieur be
kend maakte als zijnde in dienst van
bet recherchebureau, speciaal belast
met het uitvoeren van gevaarlijke op
drachten en het begeleiden van per
sonen of goederen, die extra bewaking
rr.dig hadden.
Hij hing zijn dophoed aan de kap
stok. stroopte met veel moeite een gla
cé handschoen van zijn harige knuist
en drukte de ingenieui zo krachtig de
hand, dat deze onwillekeurig een kreet
van pijn liet horen.
..Dobbelman", zei de man.
Ir. Steensma keek hem eens aan.
Dobbelman. dacht hij. Ze hadden hem
eigenlijk Dubbelman moeten noemen.
Hij was tweemaal zo groot ais de
jongste bediende van zijn kantoor en
driemaal zo dik. Hij had een borst als
een gorilla en handen als strijkijzers
Het was, om het maar eens popu
lair te zeggen, een eerste klas vecht-
janus en als er een robbertje geknockt
zou moeten worden, had Steensma
geen potiger begeleider kunnen wensen
Alleen
Hij zou deze man niet slechts
's avonds naast zich hebben als be
schermend geleide, maar ook als ge
zelschap en het vooruitzicht daarop
was allesbehalve aantrekkelijk.
Evenwel, in de gegeven omstandig
heden was daaraan niets te verande
ren en, berustend in het onvermijde
lijke, liet Steensma zich om acht uur
in zijn jas helpen, nam hoed en wan
delstok van de gedienstige Bastinan
aan en daalde, op de hielen gevolgd
door meneer Dobbelman de hoge
stoep af om zich voor amusement in
de stad te begeven.
Het eerste deel van dë avond was
althans wat het amusement betreft
een mislukking.
Het gesprek met de heer Dobbelman
was allesbehalve opwekkend, maar do
ingenieur kon zich hoofdzakelijk tot
zwijgen bepalen, daar de man van het
recherchebureau zijn taak zó opvatte,
dat hij niet alleen voor een veilige
wandeling, maar ook voor het op gang
houden van een prettige conversatie
had te zorgen.
Na vijf straten met hem te hebben
doorgewandeld, was Ir. Steensma vol
komen op de hoogte van alles wat in
het leven van meneer Dobbelman een
rol van betekenis had gespeeld.
Hij Dobbelman was veldwach
ter geweest in een landelijke gemeen
te. waar hij bij de jacht op stropers
zo doortastend was opgetreden, dat
geen wilddief zich meer in de bossen
van de burgemeester gewaagd had.
Helaas was deze burgemeester on.-
tijdig overleden en opgevolgd door een
heerschap, dat de capaciteiten van zijn
veldwachter - jachtopziener blijkbaar
niet voldoende had kunnen waarderen.
Het was van wederzijdse ontevre
denheid tot hoge woorden gekomen en
het gevolg was geweest, dat mijnheer
Dobbelman zijn sabel en kepi aan de
kapstok had gehangen en een groen-
tenzaakje was begonnen, dat evenwel
niet best wilde floreren.
Hij schetste uitvoerig de moeilijk
heden, waarmee een gepensionneerde
veldwachter te kampen heeft als hij
plotseling in een winkeltje achter de
toonbank staat en, bij wijze van spre
ken, geen prinsesseboontje van een
peultje kan onderscheiden en Steens
ma, die beleefdheidshalve wel moest
luisteren, knikte zo nu en dan maar
eens alsof hij er alles van begreep en
zei „ja ja" en „zo zo" en gaf nog en
kele andere tweelettergrepige zinnen
ten beste, waaruit zijn begeleider kon
opmaken, dat er met belangstelling
van zijn confidenties werd kennis ge
nomen.
Ir. Steensma keek zijn metgezel eens
van terzijde aan.
Hij had als kleine jongen een kin
derjuffrouw gehad, die hem 's mid
dags mee uit wandelen had genomen.
Ze heette juffrouw De Reus en ze
deed haar naam alle eer aan, want ze
was zo groot als een karrepaard en zo
fors, dat hij met zijn handje in de
hare achter haar omvangrijke figuur
volkomen onzichtbaar was voor men
sen, die het tweetal van de andere kant
passeerden.
Zij was waakzaam en goedhartig,
maar niet onderhoudend.
Als de zon hoog aan de hemel stond,
mocht hij op warme zomerdagen in
haar schaduw lopen en hij regelde
zijn pasjes zo, dat hij steeds in de
aonkere elips bleef, welke de zon dan
naast haar op het plaveisel had ge
toverd.
Onwillekeurig dacht hij aan die tijd
terug.
Wordt vervolgd.
