VAN WILLIGEN
OP REIS
Stad en Omgeving,
Fa. BEEMSTERBGEI
DE FILMS VAN DEZE WEEK
KOFFER
JXttïïtfTJL..
Terreïnmoeilijkheden belemmeren de bouw
der semi-permanente ambachtsschool
Kinderpolitie verricht haar prachtig
werk in stilte
Commissionnair
Lente...
Mevr. Kuiper-Bödeker sprak voor Huisduiner Belang
KEIZERSTRAAT
De leeszaal in Maart
De NIWIN-loterij
Jeugddienst
Op Koninginnedag gaan de
speeltuinen open
Dokfersdienst
Oudste Nederlander
overleden
Jeugdlegiiimaiie
DE WITTE
TIVOLI:
met een
of
WEEKENDTAS
van
den helder Koningstraat
Portret van de week: Klachtenlitter van der Wal
Grond nog steeds niet door N.S. overgedragen
HET Julianapark wacht
op de lente. Dat is te
zien aan de keurig opge
verfde muziektent, die
daar als een blanke
kroon prijkt te midden aan dag werpen de scha-
van sappig groen, gras en
diepzwarte bloembedden.
KOOPT BIJ
Dameskousen 95 ct. -1.10 -1.25
inks geweven 1.90,2.45,3.40
Toen mevr. Kuiper-Bödeker anderhalf jaar geleden haar taak bij de Kinder
politie neerlegde, was te voorzien dat daarmede haar belangstelling voor dit
werk niet zou verdwijnen. Daarvoor was zü in de jaren na 1942 al te zeer be
trokken geweest bij zoveel dingen, die een diepe indruk maken op iemand die
bezield is met een warme naastenliefde. Het zal voor de huidige ambtenaressen
van dc kinderpolitie, zelfs met de grootste inspanning, moeilijk zijn om geheel
in de voetsporen van hun voorgangster te treden, omdat deze haar gehele hart
en haar gehele persoonlijkheid in haar werk had gelegd. Het is daarom niet
vreemd, dat mevrouw Kuiper nog steeds graag en vol interesse spreekt over dat
werk, dat toch zo belangrijk is, al wordt daarover weinig geschreven en ge
sproken.
Ook de vereniging „Huisduiner Be
lang" had haar uitgenodigd, om de le
zing, die zij reeds verschillende keren
in intieme kring had uitgesproken,
voor de Huisduiners te komen houden.
Het was ook thans een intieme kring,
die Donderdagavond in Dennenheuvel
óm de kachel was geschaard en vol aan
dacht luisterde naar hetgeen mevrouw
Kuiper vertelde. Daarbij waren ver
bijsterende dingen, die gemakkelijk
aanleiding hadden kunnen zijn tot een
emotioneel, om niet te zeggen sensa
tioneel, relaas. Daaraan had de spreek'
ster gelukkig geen behoefte. Zij ver
telde sober en eenvoudig, maar niette
min bijzonder boeiend, over de ervarin
gen die zij had, toen zij nog zetelde in
het knusse kantoortje aan de Kerk'
gracht, als de „helpende hand" aan de
„sterke arm".
Zij vertelde, hoe het contact met ont
spoorde kinderen altijd tot gevolg heeft
een contact met het milieu van her
komst. Het is ook haar ervaring ge
weest, dat milieu-omstandigheden zeer
dikwijls debet zijn aan allerlei afwij
kingen bij kinderen. Men kan niet vol
staan met het straffen van een kind,
men mag daartoe zelfs niet dan na ern
stige overweging besluiten. De ambte-
naresse van de kinderpolitie heeft eer
der een taak in de gezinnen, waaruit de
kinderen komen. Zeer veel tact en
mensenkennis zijn daarvoor nodig. De
kinderen zijn veelal de dupe van het
slechte voorbeeld, dat de ouders geven,
of van een disharmonie tussen vader en
moeder.
Grote waarde hechtte mevrouw Kui
per aan de jeugdverenigingen, waarin
de kinderen zich leren schikken in een
kleine gemeenschap, die toch niet de
gemeenschap van thuis is. Het is een
gezonde en natuurlijke schakel tussen
gezin en maatschappij. Het is alleen
jammer, dat het aantal jeugdleiders en
jeugdleidsters maar zo gering blijft. De
mensen zijn overladen met allerlei ge
wichtige bezigheden, maar aan deze
zaak van groot gewicht wordt helaas te
weinig aandacht besteed.
Schadelijk achtte zij het, wanneer
jonge kinderen de bioscoop bezoeken.
Het liefst zag zij de toegang tot de
bioscopen (evenals dat reeds met de
danszalen het geval is) voor kinderen
beneden de achttien jaar ontzegd. De
practijk heeft uitgewezen, dat de pae-
dagogische waarde van de gebruike
lijke films voor de jeugd volkomen ne
gatief is. -
De jeugdcriminaliteit is groter dan
ooit tevoren. Eén van de belangrijkste
(maar tevens moeilijkst weg te werken)
factoren is 't gebrek aan verantwoor
delijkheidsgevoel bij vele volwassenen,
Hoeveel ouders zijn er niet, die beslist
niet zijn opgewassen tegen de mooie,
maar zware taak der opvoeding: bet
vormen van de kinderen tot zelfstandige
mensen in de samenleving.
Van de vele onderwerpen, die door
mevrouw Kuiper watt-den besproken
noemen wij nog het laatste: het werk
der gezinsvoogden. Zij verklaarde zich
een tegenstandster van 3e z.g. opvoe
dingsgestichten, en gaf veruit de voor
keur aan redressering in het gezin zelf.
Daarvoor heeft de vereniging „Pro Ju-
ventute", die zich daarmee in het bij
zonder bezighoudt, vrijwilligers nodig
die als gezinsvoogd kunnen optreden.
Met grote belangstelling werd naar de
spreekster geluisterd. Èr kwamen ook
nog enkele vragen, die werden beant
woord op een wijze waaraan men (meer
nog dan aan de causerie zelf) de amb
tenaresse van de kinderpolitie herken
de, die gedurende zes jaren met veel
tact en wijsheid tal van moeilijke pro
blemen heeft moeten oplossen.
De voorzitter van „Huisduiner Be
lang", de heer Wynia, sprak namens
allen een welgemeend dankwoord.
Juwelier
De Openbare Leeszaal werd gedu
rende de maand Maart bezocht door 284
mannen en 38 vrouwen, totaal 322 per
sonen. Uitgeleend werden: 3101 romans
1853 studiewerken en 2836 jeugdboe
ken, totaal 7790 boeken.
Nieuwe aanwinsten
ROMANS: Christie: „Tien kleine ne
gertjes"; Fallada: „Wie eens uit het
schaftje eet.."; Gide „Vrouwenschool"
Gogolj: „Taras Boeljba"; Van Iepen-
daal: „Op last van Heren Zeventien";
Van Melle: „Een lente verspeeld";
Mens: „Lampions der liefde"; Mondria:
„Een man offert zijn vrouw"; Multon:
,.Het teken van de slang"; Perkins: „De
lijfarts van de keizer"; Vaering: „Ons
erfdeel"; Verduin: „De Leonards";
Wilma: „Binnen de lichtkring".
STUDIEWERKEN. Bloete-Obbes: ,De
geurende kruidhof"; Elzinga De
Jong: „Nieuw Nederlands woorden
boek", 3e dr.; Hass: „Jagers op de
zeebodem"; Houtman: „Scheepjesboek";
Kraemer: „Overwinnaars der bergen";
Smit Sibinga: „Geschiedenis van het
leven op aarde"; Tournier: „Radicale
therapie; Waterink: „Moeder en haar
man".
GESCHENKEN. Burman: „Roeping";
Onze Landbouw; taak en toekomst";
Marlitt: „Goud-Elsje", „Het Uilenhuis"
en „De vrouw met de karbonkelstenen";
Myklebost: „They came as friends";
Nefkens: „De Kcrtestraat is een nette
straat"; „Omvang der vakbeweging in
Nederland op 1 Jan. 1948"; „Verslag
van de Kamer van Koophandel voor
Groningen over 1947"; Werner: „The
great offensive.
Er blijkt veel belangstelling te be
staan voor de trekkingslijsten van de
vorige week gehouden NIWIN-loterij.
Deze lijsten zijn nog in druk en worden
over enige dagen verzonden. Zodra te
Den Helder exemplaren ter inzage lig
gen, zullen wij daarvan mededeling
doen.
In de maandelijkse jeugddienst, die
morgenavond om half acht in de Luth.
kerk aan de Wezenstraat wordt gehou
den, zal prof. dr. P. Stegenga spreken
over het onderwerp: „Waarom moest
Jezus dat toch allemaal lijden?" Muzi
kale medewerking wordt verleend door
het Luthers kerkkoor en mevrouw A.
Graaff—Kamp, orgel. Orden van dienst
zullen bij de ingang worden uitgereikt.
Het bestuur van de speeltuinvereni
ging Den Helder heeft een mooie datum
uitgekozen voor de opening der drie
tuinen. Dit feest voor de jeugd zal
plaats vinden op Koninginnedag, Zater
dag 30 April a.s. Men is reeds druk be
zig met het in orde maken van de tui
nen en speelwerktuigen. De touwen en
klimpalen zijn er niet beter op gewor
den in het gure wintergetij, en deze
worden dan ook grondig nagekeken en
zo nodig vernieuwd.
Dat laatste is niet zo vanzelfsprekend
als het wel lijkt, want de actieve speel
tuinmensen hebben naast hun gezonde
idealisme (helaas) ook nog geld nodig.
Zonder geld spelen zelfs de speeltuinen
weinig klaar. Gelukkig zijn vele speel
tuinvrienden ook gedurende de winter
trouw gebleven. Er zijn echter ook
ouders, die zich alleen verplicht gevoe
len om te betalen, wanneer hun kind
werkelijk de tuin bezoekt. Die mensen
denken even te veel om zichzelf en
juist een tikje te weinig aan het belang
van de gemeenschap. Daardoor bena
delen zij de gemeenschap, en. daardoor
weer zichzelf.... Zij kunnen echter
hun schade nog wel inhalen. De pen
ningmeesters van de drie afdelingen
(Visbuurt, Vogelwijk en Tuindorp) re
kenen erop, dat de achterstallige dub
beltjes vóór Koninginnedag zijn aange
zuiverd.
En natuurlijk zijn ook nieuwe leden
van harte welkom! Drie speeltu-'nen is
voor een stad als Den Helder in het
geheel geen luxe. Laat de gehele bevol
king ervoor zorgen, dat wij dit mini
mum behouden.
De geneeskundige dienst wordt gedu
rende dit week end te Den Helder
waargenomen door de artsen P. Schoor],
Timorlaan 18, telefoon 3108 en dr. J. B.
Proost, Zuidstraat 13, telefoon 2030.
Gisteren is te Hoofddorp, na een
ziekte van enige dagen, overleden opa
Kooy, de oudste inwoner van Neder
land.
Opa Kooy, die 7 Maart j.1. de leeftijd
van 104 jaar bereikte, had negen kin
deren en meer dan 100 klein- en ach
terkleinkinderen. Hij trad op 27 Januari
1867 in het huwelijk. In 1923 verloor
hij zijn echtgenote.
„De bioscoop is een plaats, waar
uit eigenlijk alle kinderen be
neden de achttien jaar moesten
worden geweerd", aldus mevrouw
KuiperBödeker in haar Don
derdagavond gehouden lezing.
Dat ideaal is nog niet bereikt,
maar wel houdt de politie et-
streng de hand aan, dat de jeugd
beneden de achttien jaar de
bioscoop niet bezoekt, wanneer
daar films worden vertoond,
waarvoor de CentraleFilmkeu
ringscommissie de leeftijdsgrens
van achttien jaar heeft vastge
steld. Herhaalde malen worden
kinderen uit de bioscoop verwij
derd, waarbij het een enkele maal
voorkomt dat dit lot een jeugdig
uitziend persoon treft, die wel
de achttienjarige leeftijd heeft
bereikt. Nog onlangs kwam het
voor, dat een recalcitrante jonge
dame naar het bureau moest wor
den meegenomen. Ze zag gruit als
zestien, maar hield star vol, dat
ze twintig was. Bij onderzoek
bleek dit inderdaad het geval te
zijn. Het dametje had zelfs een
baby van vier maanden
Wanneer het plannetje, dat de
kinderpolitie thans heeft opgevat
slaagt, dan zullen dergelijke on
aangename dingen althans niet
meer voorkomen! Men wil n.l.
een jeugdlegitimatiebewijs instel
len, dat voor jonge mensen van
14 t.m. 21 jaar aan het hoofd
bureau van politie, Kerkgracht,
verkrijgbaar is. Medenemen een
pasfoto en vijftig cent. Daarmee
kunnen jeugdige stadgenoten zich
gemakkelijk legitimeren, wanneer
hun door een politie-amotenaar
naar hun leeftijd wordt gevraagd
Hebben jeugdige personen een
dergelijk bewijs niet bij zich, dan
wordt aangenomen dat zij de
achttienjarige leeftijd nog niet
hebben bereikt, en worden zij
zonder meer uit danszaal of
bioscoop verwijderd.
Onlangs signaleerden wij enkele
duistere punten in de lijdensgeschie
denis van de Helderse ambachts
school, die naar onze mening ophelde
ring verdienen. Die opheldering is
nog niet gekomen, maar kan wellicht
worden verwacht in de raadsvergade
ring van Woensag 20 April a.s. Dan
komt immers de interpellatie-Smith op
dc agenda.
Het complex van duisterheden is
inmiddels nog met één uitgebreid. Dc
opheldering van de duistere punten
voornoemd kan, hoezeer ook gewenst
in verband met het verdere verloop
der geschiedenis, gedane zaken geen
keer doen- nemen. Zij is slechts nodig
om een juist inzicht in de zaak te
krijgen, en zo bijvoorbeeld te kunnen
vaststellen in hoeverre verband t>e-
.staat met de jongste verwikkelingen.
De thans gerezen moeilijkheid is
ontdaan van alle versierende en ver-
ivarrende franje kortweg gezegd
het volgende: De ambachtsschool i-an
nog niet worden gebouwd, omdat dc.
gemeente de grond nog niet aan de
vereniging heeft verkocht. De g>-
meente heeft de grond nog niet aan
de vereniging kunnen verkopen, om
dat de N.V. Nederlandse Spoorwegen
de grond nog niet aan de gemeente
heeft overgedragen.
Het betreft hier dus in feite een
stuk grond van de N. S., dat in het be
zit moet komen van de ambachts
school. De gemeente fungeert hierbij
in zekere zin als commissionnair. Nu
is het zeer gebruikelijk en zeker niet
te laken, wanneer de commissionnair
een zekere winst (in welke vorm dan
ook) tracht te boeken. Het is echter
niet gebruikelijk en wel te laken,
wanneer de commissionnair een zeer
schadelijke vertraging in de transactie
veroorzaakt door teveel op eigen voor
deel te letten.
Het is nu maar de vraag, wat hier
het geval is. Wordt de vertraging in
de onderhavige grondtransactie inder
daad op laakbare wijze veroorzaakt
door de gemeente, of is hier de N.V.
Nederlandse Spoorwegen debet? Het
is in het belang van de drie Oei -oleken
vartijen, wanneer hieromtrent ophel
dering wordt verschaft. Het bestuur
van de vereniging „Ambachtsschool
voor Den Helder en Omstreken" zal
met klem op een concreet antwoord
moeten aandringen, wil het niet zelf
mede debet zijn aan de vertraging
En de gemeente zal harerzijds een
antwoord moeten geven, wil zij gezui-
ver worden van een (al of niet ver
diende) blaam.
Laat men de lijdensweg, die voert
t een nieuwe ambachtsschool, zoveel
mogelijk bekorten. En laat men, in
dien inderdaad mocht blijken, dat het
optreden van de commissionnair rem
mend werkt, in overweging nemen, of
de grond niet rechtstreeks door de
vereniging van de N. S. kan worden
gekocht. C. A D
MIJN EIGEN RECHTER
Het is ook in de filmwereld een gaan
en komen van telkens andere en ook
nieuwe dingen. Als object van deze ver
anderingen gold tot voor kort in bijzon
dere mate het onderwerp van de film
Dit werd n.l. een tijdlang verlegd naar
het wel uitermate delicate en gecompli
ceerde terrein der psychologie. Het is
buiten twijfel dat hier zeer grote mo
gelijkheden verborgen liggen, maar het
valt te betwijfelen, of juist deze weten
schap zich leent om als filmamusement
geexploiteerd te worden.. Het staat vast
dat vele bioscoopbezoeken bij het zien
van dergelijke films op een gegeven
moment het idéé krijgen alsof zij een
voorstelling in een vlooientheater bij
wonen met alle onprettige gevoelen:
daaraan verbonden.
Men rekene hier dan ook op wanneer
u een bezoek wilt brengen aan de deze
week in de „Witte" draaiende film „Mijn
eigen rechter". Een gelukkige omstan
digheid hierbij is dat de hoofdrol wordt
vervuld door de buitengewone ster
Burgess Meredith. reeds overbekend als
vertolker van (wijlen) Ernie Pvle in de
verfilming Van diens mémoires. Hem
komt in de eerste plaats de eer van
het succes toe dat deze rolprent heeft
geboekt, omdat zijn spel zo bijzónder
goed is ingesteld op het tere onderwerp
van dit verhaal. Hierdoor worden de
daden van de vliegenier die ernstig
geestesziek uit de Jappenoorlog naar
zijn vaderland terugkeerde, in een eer
lijk en helder licht gesteld.. Met span
ning moet en zal men dit verhaal vol
gen om het des te gemakkelijker weer
te kunnen vergeten.
LASSIE KOMT THUIS
„Lassie konjt thuis", een kleuren
film van de goede soort, draait tot en
met Woensdag in, Tivoli. Een mooi ver
haal, geweven om een mooie hond. Een
prachtige collie, die bij haar baasje
vandaan moet, maar na heel veel avon
turen terugkeert. Niet alleen voor die
renliefhebbers is deze film aantrekke
lijk. Iedereen zal er met genoegen naar
kijken, omdat het heel boeiend is en
mooi van kleur en opname. Maar we
kunnen er bovendien nog iets van le
ien. De trouw van deze hond, het ein
deloze geduld en 't uithoudingsvermo
gen, waarmee Lassie tenslotte haar
baas terugvindt, stellen menig mens in
de schaduw. Trouw, dat is een heel
vaak vergeten woord en wie het ge-
bruikt, doet 't soms schouderophalend.
Hoe vaak zijn wij, mensen, niet ge
neigd het ideaal maar op te geven, het
gaat immers toch niet, je komt er
nooit
Maar deze Lassie liep van Noord-
Schotland naar Yorkshire en kwam er
wel. Onderweg beleefde ze veel, maar
ze verloor het doel niet uit het oog.
Vriendelijke mensen wilden haar bij
zich houden, ze zou het er goed hebben.
Maar Lassie was er niet gelukkig, en
toen de mensen dat begrepen, ging ze
weer verder. Een lange moeilijke tocht,
vol van avonturen en gevaren, maar ze
hield vol. Wij laten ons vaak bepraten,
geven het halfweg maar op, dat lijkt
zo veel gemakkelijker en veel beter
soms. We willen ons geen moeite geven
om iets te bereiken, hebben geen idea
len meer. Maar Lassie, een hond, die
door zovelen „maar" een hond genoemd
werd, die was trouw. Een beest was
het, maar het had een hart en het was
echt in haar sympathie, het keerde te-
lug naar wie op haar wachtten. Wan
neer alle mensen eens terugkeerden
naar hun idealen! Wat een „redeloos
dier" kan, kunnen „verstandige men
sen" toch zeker ook wel, zo niet beter?
Wie Lassie gezien heeft, kan iets begrij
pen van de leegte, die in zovele men
senharten te vinden is.
fitter IS, ™llast™l%eZ Van de gasfabriek, die speciaal wordt uiige-
heer 1 an der-Wal, komen uit de burgerij. Hij heeft daaraan een
zonden wannee normale fitterswerkzaamheden. Toch is een
dagtaak en hij doet begrijpen zal, iemand anders dan een „ge-
Er zal haast geen woning zijn, waarin de heer
Van der Wal niet is geweest. Hij heeft een soor.
knobbel voor namen en adressen en hij we -
uit zijn hoofd te vertellen, hoe het met de gas
leiding in dat en dat huis staat. Dat is na b.ma
vijf en twintig jaar ambitieus werken niet zo
heel verwonderlijk. Hij begon als fitter bij d
straatverlichting, maar al gauw kwam hij in zijn
tegenwoordige baan, waarin hij nog steeds ver
rassend veel plezier heeft. Zijn werk is voor
hem een hobby geworden, waarnaast, hij nog
een andere liefhebberij koestert: de personeels
vereniging der gemeente-, water- en lichtbearij-
ven „Elgtwa". Het verenigingsleven heeft hem
altijd geïnteresseerd. Reeds in zijn jonge jaren
was hij een actief lid van verschillende verenigingen. Wanneer er iets
moest worden opgeknapt, was Van der Wal de man en hij bracht het voor
elkaar Toen na de oorlog de vereniging „Elgawa werd opgericht, was
hij één der stuwende krachten. Het is voor een belangrijk^ deel aan zijn
activiteit en inspanning te danken, dat „Elgawa" zo'n bloeiend leven leidt.
Wie aan dat laatste mocht twijfelen, moet maar eens in het prachtige
recreatiezaaltje aan de Oranjestraat gaan kijken. Hij ziet dan wat een-
dracht en gezamenlijke inspanning vermogen. De opgewekte geest en het
optimisme, die de Elgawa-sfeer kenmerken, komen de bezoeker uit alles
tegemoet. Is het wonder, dat de leden en hun vrouwen (en verloofden) er
graag komen, en dat iedereen de handen uit de mouwen wil steken, wan
neer iets in het belang van de vereniging moet worden gedaan? Voorzitter
Van der Wal komt daarover haast niet uitgepraat. Hij gaat blijmoedig door
het leven, omdat hij weet steeds voor anderen bezij te zijn. En zo kan
menigeen een voorbeeld nemen aan deze eenvoudige burger van Den
Helder, die klachtenfitter is, en misschien daardoor zelf het klagen heeft
afgeleerd
De Ambachtsschool voor Den Helder en omstreken ging het jaar 1949 in met
303 leerlingen. Er kon dus in het jaar 1948 een vooruitgang worden geboekt van
18 leerlingen. Dat was het uiterste maximum, gezien het nijpende gebrek aan
plaatsruimte. Er moesten in de loop van het vorige jaar 43 leerlingen worden
afgewezen, gedeeltelijk omdat hun voorontwikkeling tekort schoot, maar ge
deeltelijk ook wegens de ruimtenood. Daaruit blijkt, dat een gezonde (en ge
wenste groei van het ambachtsonderwijs hier ter stede wordt geremd door het
uitblijven van het nieuwe schoolgebouw. Dat uitblijven wordt op zijn beurt
weer door diverse factoren veroorzaakt. Eén van de moeilijkheden van de laat
ste tijd, het maar steeds niet beschikbaar komen van de grond aan de Burge
meester Houwingsingel, vormde gisteravond even het onderwerp van bespreking
op de algemene ledenvergadering der vereniging „Ambachtsschool voor Den
Helder en mstreken", die in het gebouw van de Nutsspaarbank werd gehouden.
Na het openingswoord van de heer
J. N. E. Teune brachten de heren G.
Rens, secretaris, en G. G. ter Meer
verslag uit over het jaar 1949. Zoals
wij reeds in de aanhef mededeelden,
liep het leerlingenaantal op van 285 tot
303, wat de dagschool betreft. Hiervan
waren '98 afkomstig uit Den Helder,
33 uit Wieringen, 6 uit Wieringerwaard,
2 uit de Wieringermeer, 32 van Texel,
22 uit Anna Paulowna, 6 uit de Zijpe,
2 uit Callantsoog, 1 uit Schagen en 1
uit Nieuwe Niedorp. Aan het eind van
de cursus werden 139 leerlingen ge
ëxamineerd, met als resultaat dat aan
125 leerlingen het getuigschrift kon
worden uitgereikt.
De avondcursus werd op 1 Januari
1948 bezocht door 15 en op 31 Decem
ber 1948 door 17 leerlingen. Hierin
wordt een stijging verwacht, aangezien
het bestuur voornemens is, om naast
de schilderscursus ook cursussen te
openen ter voorbereiding van de MTl
voor electrotechniek (VEV) en aut'
techniek (Bovag). De behoefte hieraan
wordt sterk gevoeld, en wel speciaal
aan cursussen die opleiden voor een
erkend diploma. Dat laatste is belang
rijk i.v.m. de eisen die de Vestigings
wet stelt. Er is reeds een enkele par-
rs,
tö-
QOK op Texel wordt de
lente verwacht. Dag
De heer Van der Lm
en zijn mannen hebben
de bloemetjes (in casu
en daarom begrijpen wij
het gebaar van boer
Nanning Kikkert. U kunt
erop rekenen, dat het
lam op Soestdijk is aan
gekomen, en dat het nu
blaat en melk drinkt in
een eerste klas coup ét je.
pen hun lammeren, en
het geblaat van prille
rammen en ooien ver
vult de lucht. Gistermor
gen passeerde zo'n ooi, -
de narcissen) 'maar vast, tWee dagen was het oud, Je zou het overigens niet
buiten gezet. Ze bloeien Den Helder. De Texelse zeggen, wanneer je door
dathet^e n aard Jieeft, lioot bracht het over, en de ramen van het haven
de „Spikerkoning" was kantoor naar buiten
de geleider van dit ooi- kijkt. Grauwe golven lo-
lam. Aan wie het maar
horen wilde, vertelde de
Spikerkoning, die bij de
burgerlijke stand Sij-
brand Eelman heet, dat
hij dit lam ging aan
bieden als een geschenk binnen, bij dë wacht cv
narcis van deTexelse bevolking mj
ik, prinsesjes op 't gebruis der elementen
maar de brute Noord
wester lacht honend om
de zachte bloemblaadjes.
Een narcis geeft zich
echter niet gauw ge
wonnen, haar stengel is
veerkrachtig en haar
blaadjes zijn taai. Sterke
boomakken mogen bre
ken, maar de
J7N aan de buitenkant
nadert ook de lente
pen uit over de steigers,
fietsen liggen omverge-
waaid „tegen dek". Zee
lui met Zuidwesters op
vechten tegen de storm.
Oud-loods Jaarsma zit
handhaaft zich, lieflijk, aan de
charmant en o zo ffagiel. Soestdijk. „De burge- al loopt een klein'ëiëZ
doch vasthoudend. De meester weet er wel niet netje van hem in de war
van, en er zijn ook wel Hij zou naar TerscheI-
Tesselaars die zich er niet ling met een cadeau
bemoeid, Prachtkerelsdie man
dat nen van de Brandarls.
Wat een redding is dat
dat het een cadeau is van geweest> niet? Ik heb
heel Texel". Dat zei de hun bootje geschilderd,
Spikerkoning, gul en op een brok zee, en
wind kreunt door de kale
takken, waarin een en
kel leeg kraaiennest ook
al op de lente wacht. De
kastanjes botten uit, 'leze
toonbeelden van onge
duld. Zo gaat dat in de
natuur. Alles heeft rijn
bestemde tijd, maar de
mens heeft geleerd dat af
wijken van de staire
regel soms wenselijk is.
Mannen en vrouwen in
dikke duffels en stevige
mee hebben
maar ik neem
hun
niet kwalijk. Ik zal aan
de Koningin vertellen.
breed, zoals hy ook gul oa dat m» 1','
en breed is met zijn de schlPPer
woorden. „Heel Texel, net gevenZulke kerels moe
als verleden jaar, en ik ten we ere hou'en
hen blij dat boer Nanning Maar de reis
mantels, de kragen hoog Kikkert mij aan dit lam niet dZ/ J' 710(7
op, laveren tegen de wind heeft willen helpen». En zit noo ln hef SCl}Mer^
in, zo vlug mogelijk daar ging de Sirikerkn papier en
door dat herfstig park. ning, met zijn .ooilam,'dat daris-^oVtZof,"^'
De bruine banken staan ontroostbaar blaatte. De even oelZmaar
leeg, want wie gaat er in trein reed weg, maar dat als de heer t €t
de winter buiten zitten? klaaglijk blaten over- glunder ka,Zt die
stemde heel het gedaver stomp siaanr o °P
van ijzer op ijzer en. het tend uitkijkt "over T
sissen van de stoom. Wij haven *te K
kennen de Spikerkoning leZn'i,
ticuliere cursus, met de leiding waar
van overleg werd gepleegd. Van die
zijde wordt samenwerking zeer op prijs
gesteld, zodat dit punt geen moeilijk
heden oplevert. Minder eenvoudig zul
len ook hier 't ruimteprobleem en het
gebrek aan leerkrachten kunnen wor
den opgelost. Het is niet onwaarschijn
lijk, dat de in aanbouw zijnde lagere
scholen (één openbare, één christelijke
en een RK) nog vóór September ge
reed komen, waardoor elders wellicht
ruimte vrij komt. Het bestuur heeft in
ieder geval goede hoop, dat men in
September zal kunnen beginnen. Bij
het samenstellen van de begroting
voor 1950 is hiermede reeds gerekend.
Eveneens wordt ernaar gestreefd, met
de nieuwe cursus te kunnen beginnen
met een z.g. voorbereidend jaar. De
minster heeft de mogelijkheid daartoe
geschapen, teneinde vlugge leerlingen
van de lagere school niet te noodza
ken. elders een jaar zoek te brengen.
In dat jaar, waarin hoofdzakelijk the
oretisch onderwijs wordt gegeven, kan
tevens de gewenste richting voor iede
re leerling worden vastgesteld.
De uitgaven voor het jaar 1950 wor
den geraamd op f 195.759.77, tegen een
bedrag van f 14.403.20 aan ontvangsten,
zodat het saldo van de netto kosten
op f 181.356.57 wordt geraamd. Voor
de avondcursussen zijn deze bedragen
resp. f 6712.77, f 1000.72 en f 5717.05.
De vereniging telt momenteel zeven
tig leden. Dat is een zeer gering aan
tal. in vergelijking met bijvoorbeeld
Leiden, waar de ambachtsschoolver
eniging 700 leden telt.
De Nieuwbouw
Het belangrijkste agendapunt was
wel de „Mededelingen over het bouw
plan van de nieuwe school". De heer
Teune deelde mede, dat het architec
tenbureau van de heren J. A. Peters en
ir. B. Roelofs de bestektekeningen etc.
gereed heeft. Momenteel wordt ge
wacht tot Den Haag toestemming
geeft tot het houden van de aanbeste
ding. Naar alle waarschijnlijkheid
wordt deze toestemming aangehou
den tot de ambachtsschoolvereniging
de beschikking heeft over de grond.
Deze grond is nog eigendom van de
Nederlandse Spoorwegen. De over
dracht aan de gemeente gaat echter
met moeilijkheden gepaard. De heren
Monster, Weidema en Posthuma infor
meerden waar het hier schort. Wordt
deze overdracht tegengehouden door
de gemeente of door de Nederlandse
Spoorwegen?
De voorzitter kon daarop geen ant
woord geven De heren J. F. van Loo
en ir. J. F. A. Alozerij brachten toen
naar voren, dat deze kwestie in deze
vergadering niet ter zake deed. Het
bestuur moet de grond ontvangen van
de gemeente. De gemeente heeft de
ërond nog niet en kan deze dus onmo
gelijk aan de vereniging afstaan. Het
is reeds veel gewonnen, dat de NS.
toestemming hebben gegeven tot het
beschikken over de grond. Wanneer de
minister grotere zekerheid verlangt, is
dat niet aan de gemeente te wijten.
Er werd verder niet meer over dit
punt gediscussieerd. De rondvraag le
verde niets op, zodat tot sluiting kon
worden overgegaan.
Maar de narclsjes bloeien
en de kastanjes botten
uit, en de kraaien zullen
strak» ook wel komen.