Paasvreugde onder zomerse zon
Ni
ieuwe
d
vorm
voor
van
e geneie were
collectieve
ld
veiligheid
Pasen was warmer dan ooit
i
Provinciale Bondsdag der C.J.M.V.
te Enkhuizen
Een millioen kilometer uit en thuis
Vervolg Distributiefraude
De
,Lawrence Victory'
een sloep kwijt-
was
De NIWl N-bridge-drive
Geslaagd
De twee
Toch spelen met projec
tielen
Jongetjewgewond
kampen-theorie" van de Sowjets liep
op mislukking uit
Het Westelijk blok
wordt sterker
Wieringen
Hollende paarden
Grote waarden werden voor ogen gesteld
Programma dat voldeed
Marktbericht
Verkeers- en hotel
problemen in bollenstreek
Onze Schaakrubriek
FEESTELIJKE DAGEN VOOR ONS ALLEMAAL
r\E ALLERMOOISTE PAASVERRASSING, waarvan alle mensen hebben mogen
profiteren, was het prachtige zomerweer. Niemand had bijzondere plannen
voor de feestdagen durven maken, omdat de barometer tot het laatst toe vrij
wispelturig was, maar toen het windje uit de Oostelijke hoek bleef komen, en
het zonnetje mild en overdadig de wereld koesterde, zette iedereen de laatste
twijfel overboord, en zocht men de lentelucht op. Het werden een paar dagen
van ontspanning, die zelfs de grootste optimist niet had durven verwachten.
Gretig hebben de mensen ervan geprofiteerd, en we nemen aan dat ze het ge
waardeerd hebben ook!
Voor de bezitters van auto's en mo
torfietsen was het bovendien nog een
vreugde, dat de beperkende bepalin
gen voor de beide Paasdagen niet van
kracht wdren. Zodoende konden zij als
nog een hartewens in vervulling laten
gaan: er op uit, naar een andere om
geving. Helderse automobilisten en mo
torrijders dreven hun gerij over de
Afsluitdijk of langs het Noordhollands
kanaal, om te zien waar de paarde-
krachten hen brengen zouden. Ander
zijds raakten mensen uit andere pro
vincies, zelfs uit Belgie en Zwitserland,
naar het uiterste puntje van Noord
holland verzeild. Wie hier vroeg ge
noeg waren voor de boot van half elf,
waagden nog even een oversteek over
de zilveren ree naar de Parel der Wad
deneilanden. Stampvol was het op de
Texelse boot, en er heerste een ware
spraakverwarring van talen en dialec
ten. Het merendeel van de reizigers
kwam gisteren weer naar de vaste wal,
zodat de dienst gisteravond met drie
schepen moest worden gevaren. De
„Dokter Wagemaker", de „Voorwaarts"
en de „Twee Gebroeders" (die anders
op Harlingen vaart) brachten nu vele
honderden gezonde (in letterlijke,
maar naar wij hopen ook in figuurlijke
zin) mannen, vrouwen en kinderen
een eindweegs in de richting van c'
(gedoofde) huiselijke haard.
Een volksverhuizing
Het leek een ontzaglijke volksver
huizing, hier en overal. De mensen van
hier trokken naar daar, en de mensen
van daar kwamen naar hier. De gemo
toriseerde eenheden konden wat ver
der van hun bases, de fietsers zochten
het binnen een actie-radius van veer
tig kilometer, en de wandelaars vonden
binnen een beperkter horizon voldoen
de zonnewarmte en frisse lucht om een
heerlijke dag te kunnen beleven. De
bussen naar Huisduinen en Duinoord
konden het bijna niet aan. Beide Paas
dagen was het langs het gehele strand,
in de duinen en in het park de „Don
kere Duinen" een gaan en komen van
mensen op hun Paasbest.
Het was aan het strand goed toeven.
Gistermorgen kwam een zacht windje
uit het Zuidoosten, maar naarmate het
later werd ruimde de wind en werd hij
ook een tikje sterker. Voor de fietsers
was dat niet zo prettig, omdat zij daar
door bijna voortdurend het windje te
gen hadden. Maar aan het strand werd
het gelukkig niet al te tropisch. Dat
zou misschien een al te plotselinge
overgang geweest zijn. Er werd lustig
gespeeld en ook gezwommen. We za
gen zelfs boksers en schermers bezig,
en natuurlijk werd er gevoetbald. For
ten werden gebouwd en grachten gegra
ven, dat het een aard had. En de beza-
digden luierden, alsof zij daarmee een
vermogen konden verdienen!
Aan de haven en op de Dijk en zelfs
in de stad, was het gezellig druk. Al
die drukte brengt naturlijk voor be
paalde groepen van de bevolking weer
een ander soort drukte mee. Op dagen
als deze hebben chauffeurs en kellners
rijwielbewaarders en politie-agenten,
conducteurs en ijsbereiders, en nog wel
enkele categorieën, hun handen meer
dan vol. Maar het ligt in de aard der
zaak, dat zij het vele werk met een
glunder gezicht verzetten.
Degenen, die per auto of met de mo
torfiets naar buiten getrokken zijn,
zullen hebben gemerkt, dat zij geen
moeite behoefden te doen om de sa
menleving te ontvluchten. Er was ner
gens een horizon, waar de leegte wenk
te. Overal kon men rustige wandelaars,
peddelaars en peuzelaars tegenkomen.
Overal reden auto's met onbekende
nummerborden, afkomstig zelfs uit
Frankrijk en Engeland. Het was voor
deze mensen aardig, dat ook in de
Noordkop van deze provincie de nar
cissen en hyacinthen bloeiden in gloei
ende kleuren.
En het zal hun bijzonder meegeval
len zijn, dat nagenoeg alle wegen een
uitstekend, of althans behoorlijk berijd
baar dek hebben. Zelfs een landwegge
tje ergens onder Haringhuizen, waarop
wij al tourend verzeild raakten, deed in
de verste verte niet meer aan een was
bord herinneren.
Tuinen en landerijen, behuizingen
en hekken, mensen en dieren, het zag
er allemaal pront en monter uit. De
ambitie waarmede men over het al
gemeen de zaken weer wil onderhou
den en aantrekkelijk maken, deed
weldadig aan. Dit is een stuk weder
opbouw, waarvan de waarde niet
onderschat mag worden. Veel mensen
hebben een tijdlang provisorisch ge
leefd, in een gedrukte stemming mis
schien en zonder veel verwachtingen
van de toekomst, en daarom is het
prettig te constateren dat een terugke
rende levensmoed zich in ogenschijn
lijke kleinigheden uit.
Zulke prachtige Paasdagen, als wij
nu mochten beleven, kunnen op deze
wijze nog eqn andere winst opleveren
dan alleen het zich gedurende enige
uren ontspannen in de buitenlucht en
onder een koesterend zonnetje. We zijn
er eens uit geweest en hebben andere
mensen gezien en andere steden en
dorpen misschien. Wie rond kijkt, ver
gelijkt onwillekeurig. En wie verge
lijkt, leert. Daar viel de laatste dagen
veel te leren, omdat er veel te genie
ten viel.
1.000.000 kilometer.
Den Helder heeft zo om en nabij
de 33.33 inwoners. Laten we nu eens
aannemen, dat ieder burger, groot of
klein, jong of oud. gemiddeld op zijn
Paasuitstapje dertig kilometer heeft
afgelegd, dan betekent dat voor heel
de stad een millioen man/kilometers.
Met elkaar zijn we een millioen kilo
meter yan huis geweest. Voorzover we
weten, is op heel die afstand geen on
geluk gebeurd. Dat komt waarschijn
lijk, omdat nu eens niemand zich
heeft gehaast.
Omdat men zich gemoedelijk, orde
lijk en rustig heeft gedragen. Dat was
ook één van de lesjes, die we onszelf
onbewust hebben gegeven.
Het waren fijne dagen. We gaan weer
opgefrist met verse opgewektheid en
nieuwe levensmoed aan de slag. Voort
met de wederopbouw!
Nadat in Alkmaar de Castricumse
winkelier L. en de Helderse ex-distri
butie-ambtenaressen C. M. v. B. en A.
B. terecht hadden gestaan wegens het
handelen in, en het onrechtmatig om
wisselen van inwisselbonnen tegen le
vensmiddelenkaarten, stond voor de
Economische Politierechter te Amster
dam de 32-jarige kapper H. V. uit Den
Helder terecht. Deze had op verzoek
van de gewezen schilder C., thans wo
nende te Amsterdam, contact met de
bovengenoemde ambtenaressen tot
stand gebracht, en had in 1947 en 1943
bij iedere uitreiking grote hoeveelheden
losse inwisselbonnen ter omwisseling
aan mej. v. B., en later aan mej. B„
ter hand gesteld. De aldus verkregen
levensmiddelenkaarten had V. aan C.
doorgegeven, waarbij hij f 5 per kaart
verdiende.
De officier achtte de gepleegde fei
ten zeer ernstig en eiste 1 jaar gevan
genisstraf. De verdediger van V., mr. H.
Jonker uit Den Helder, voerde tal van
verzachtende omstandigheden aan. De
economische rechter, mr. Plug, verooor-
deelde V. tenslotte tot 3 maanden ge
vangenisstraf met aftrek van het voor
arrest, en daarnaast 3 maanden voor
waardelijk met een proeftijd van 2 jaar.
Ten gerieve van onze bridgers vesti
gen wij nog even de aandacht op de anker gingen in het Schulpengat, dwars
Zaterdagmorgen passeerde een pl.m.
700 ton metend transportvaartuig van
het Amerikaanse bezettingsleger, thuis
behorende te Bremerhafen, de Neder
landse kust op weg naar Rotterdam.
Ter hoogte van Texel raakte een
sloep los, en deze dreef naar de wal. In
het gezelschap van het transportschip,
„Lawrence Victory" genaamd, voeren
twee motorsloepen, de T 144 en T 148,
waarvan de eerste op zoek ging naar
de sloep, terwijl de andere schepen voor
NIWIN-drive, die a.s. Zaterdagavond
om acht uur in Formosa wordt gehou
den. Er zal gespeeld worden volgens
het Howell-systeem. Uiterlijk vandaag
kunnen nog inschrijvingen (de kosten
bedragen f 2,50 per paar) worden ge
richt aan de volgende adressen: Restau
rant Formosa, Koningstraat; W. C. de
Bie, Loodsgracht 55; J. F. van Wijn
gaarden, Koningstraat 7—9; A. W. v. d.
Berg, Heet. Treubstraat 28; P. Selier,
Hertzogstraat 30; C. Dekkers, Beuken
kampstraat 12; P. Bakker, Ooievaar
straat 8; Th. Dukers, Begoniastraat 40.
van Paal 2. De T 144 liep de haven bin
nen voor het vervullen van enige nood
zakelijke formaliteiten. Aan boord wa
ren enkele Amerikaanse militairen en
een paar Duitse zeelui.
Onze stadgenoten, de heren D. Dijks
hoorn en C. Leegwater zijn te Utrecht
geslaagd voor het vakdiploma voor
slagers, afgenomen door de Vakschool
voor slagers.
De Helderse politie doet haar uiterste
best, om het leven van de aan haar zor
gen toevertrouwde burgers zoveel mo
gelijk te beveiligen, maar er blijven
altijd mensen, die het kwaad zelf op
zoeken. Het is nog maar kort geleden,
dat de politie huis aan huis heeft geïn
formeerd naar de aanwezigheid van ge
vaarlijke oorlogsherinneringen. We
hebben het resultaat van de inzame
lingsactie gepubliceerd, met een foto
erbij waaruit men wel kon opmaken,
dat het een bijzonder nuttige actie was
geweest. Een moeilijk te bepalen, maar
niettemin vaststaand voordeel ervan
was bovendien, dat de mensen nog eens
waren bepaald bii het gevaar, dat ver
bonden is en blijft aan het spelen met
munitie, ja zelfs aan het bewaren 'an
dergeliik goed.
„Mijn kinderen spelen nooit met
oorlogsrommel". kreeg de nolitie tal
van keren ten antwoord. Het kon best
waar zijn. maar kinderen zijn nu een
maal rusteloos en nieuwsgierig, ze
kennen geen gevaren en dat zeker
niet wanneer toezicht ontbreekt.
Zo ging de 13-jarige Chris v. d. P.
uit de Schoolstraat met een paar
vriendjes naar de Donkere Duinen,
om hun Paasvacantie eens goed in te
zetten. Ze dwaalden wat af en kwamen
op het voor publiek verboden terrein
tussen de Donkere Duinen en Fort
Kijkduin terecht. In de nabijheid
van de schietbanen vonden ze een
verdwaalde geweerpatroon, en deze
zouden ze eens even demonteren. Een
steen, een spijker en een brok iizer
kwamen er aan te pas. Natuurlijk lieo
het spaak Het ding ontplofte, en Chris
liep een paar lelijke wonden aan beide
handen op.
Dokter Schoorl heeft de jongen la
ter verbonden. Het ongeluk was nog
wonderlijk goed afgelopen. Chris en
zijn vriendjes, en alle Helderse kin
deren moeten dit maar beschouwen
als een ernstige waarschuwing. Niet
komen op verboden terrein en niet
spelen met dingen waarvan je geen
verstand hebt.
Een kleine waarschuwing aan de
ouders kan hieraan worden toege
voegd Dat gelfs de volwassenen niet
altijd de nodige voorzichtigheid in
acht nemen, werd Zaterdag bewezen.
Er liep ergens een driejarig meisje op
straat te snelen met een handgranaat.
Het kind had het (beslist niet on-
schadeiüko apparaat) van moeder ge
kregen. De vrouw wist niet dat het
kwaad konEr zijn mensen, die
het nooit leren.
(Van
onze diplomatieke medewerker)
JJat de Algemene Vergadering der Verenigde Naties in Flushing Meadows
samenkwam juist een dag, nadat het Atlantische Pact was getekend, is zuiver
toeval. Want de huidige zitting van de Assemblée is enkel en alleen nodig ge
worden, omdat men in het najaar van 1948 in Parijs faalde, het werk te vol
eindigen. Maar in zekere zin is het toeval symbolisch. De Assemblée vergadert
op een ongebruikelijk ogenblik ten gevolge van de mislukking van de Verenigde
Naties. Het Atlantische Pact is om precies dezelfde reden gesloten.
Toen het Handvest in San Francisco get-kend was, geloofde men, dat de
Verenigde Naties het instrument zouden zijn van collectieve veiligheid voor
de gehele wereld. Het Handvest, ongelijk aan het Volkenbondsstatuut, zou van
tanden voorzien zijn. De Veiligheidsraad zou in geval van aggressie in staat
zijn, het bevel tot onmiddellijke actie te geven. Deze actie zou worden uitge
voerd door strijdkrachten, welke de leden-staten ter beschikking van de Raad.
zouden stellen.
Zeker, het Handvest bevatte enige aanvullende artikelen. Artikel 51 erkent
het recht van individuele of collectieve zelfverdediging. Maar zoals uit de
bewoording blijkt het was duidelijk bedoeld om verzet gedurende de korte
periode, welke in geval van een onverwachte aanval zou kunnen verstrijken
totdat de'strijdkrachten van de Verenigde Naties in actie kwamen, te wettigen.
De artikelen 52 en 53 voorzagen in regionale overeenkomsten. Maar opnieuw
is duidelijk, dat zij, zo zij al gesloten werden, van overwegend aanvullend
karakter zouden zijn. Zij zouden ondergeschikt zijn aan het grotere concept
van de Verenigde Naties.
Rusland wilde twee kampen
Wat was het,doel van dit alles? Voor
iemand, die op de hoogte is met de
denkwijze der communisten, is het
antwoord duide'ijk. Er moesten „twee
kampen" komen. Aan de ene zijde het
krachtig georganiseerde en gediscipli
neerde Russische „kamp"; aan de an
dere zijde de rest van de wereld, ver
deeld door de onvermijdelijke ruzies,
klassenstrijd en de „imperialistische
rivaliteit" tussen dc landen. En onder
dergelijke omstandigheden zou het re
sultaat van het conflict zeker zijn.
De theorie was gebaseerd op twee
dingen: dat het Sowjetkamp verenigd
zou blijven en dat het andere kamp tot
eeuwige verdeeldheid zou zijn ge
doemd. Maar wat de Sowjetleiders,
ondanks al hun training in Hegeliaan
se dialectiek, niet voorzagen, was d".t
deze these om het jargon te ge
bruiken haar antithese moest voort
brengen. Zij voorzagen niet, dat hun
eigen actie het Westen (en eigenlijk de
gehele niet-communistische wereld)
gesteld tegenover het nieuwe gevaar,
tot een nieuwe eenheid moest bren
gen. Het Atlantische Pact is niet
slechts een defensieve groep van
twaalf landen. Deze Unie en het Britse
Gemenebest zijn de twee brandpunten
van een nieuw concept van collectieve
veiligheid voor dë gehele vrije wereld.
Een misrekening.
Ook begrepen de Sowjet-leiders, on
danks al hun kennis van Marx, niet,
dat zelfs hun eigen systeem „het zaad
van zijn eigen verval in zich zou kun
nen dragen". Zij voorzagen een paar
jaar geleden niet, dat zij spoedig een
groot deel van hun energie zouden
moeten besteden aan de scheuren (mis
schien nog klein, maar toch sympto
matisch) in Stalins rijk. Vandaag be
staan de twee kampen. Maar het zijn
niet de twee kampen, die de commu
nistische theoretici voorspelden. Het
ene, dat zwak en hopeloos verdeeld
moest zijn. wordt steeds sterker en eens
gezinder. Het andere, dat in kracht en
eensgezindheid moest toenemen, wordt
zwakker en meer verdeeld.
Er is veel veranderd sinds 1945. Op
het ogenblik is er in de gehele wereld
geen enkele natie, die op gewapende
verzekering van zijn veiligheid van de
zijde der Verenigde Naties rekent.
Voor zover het de handhaving van de
vrede betreft, zouden de Verenigde
Naties even goed niet als wel kunnen
bestaan. Dat is een onaangenaam feit.
De reden is even duidelijk als het
feit. De gehele structuur van de Ver
enigde Naties was gebouwd op de ver
onderstelling, dat de grote mogend
heden eensgezind zouden optreden als
kampioenen van de vrede. Aangeno
men werd, dat geen van hen een van
de kleinere buren zou aanvallen, be
dreigen of op een of andere wijze mo
lesteren. Deze verwachting begon
reeds ineen te storten nog voordat zij
zich goed en wel gevestigd had. Rond
de gehele grens van de Sowjetunie
leerde ieder klein land, dat het de sta
tus van een „loyale" afhankelijkheid
van Moskou had te aanvaarden, of
moest leven onder een op de duur on
houdbare druk.
Tegelijkertijd werd de organisatie
van de Verenigde Naties met voorbe
dachte rade afgebroken. De strijd
macht, die zo nodig vrede zou moeten
afdwingen, werd nooit gevormd als ge
volg van de Russische obstructie. Een
handig gebruik van het veto-recht be
wees de wereld, dat het de Veiligheids
raad in een werkelijk ernstig geval
nooit zou worden toegestaan een be
slissing te nemen, laat staan er een
af te dwingen. In Oost-Europa werden
de landen, gelegen binnen de Russi
sche invloedssfeer, georganiseerd in
een compacte groep, die met bijna mi
litaire discipline de orders van Mos
kou gehoorzaamt. De Zuidslavische
opstand tegen het Kremlin wordt als
verraad beschouwd.
Zullen de communistische leiders in
zien, dat hun berekeningen weer eens
onjuist zijn geweest en natuurlijk
zonder hun fout te erkennen hun
politiek herzien? Het is mogelijk. Zij
hebben dit al meer dan eenmaal ge
daan. Of zullen zij aan hun gevaarlijke
dogma's blijven vasthouden? Ook dat
hebben zij bij gelegenheid gedaan. Het
antwoord zal men ongetwijfeld nog in
de loop van dit jaar krijgen.
Donderdagavond had op de Slinger
weg een ongeluk plaats dat naar om
standigheden nog goed is afgelopen.
De heer Elb. Mulder kwam met een
landbouwwagen met twee paarden de
Slingerweg op rijden toen de dieren
schichtig werden van een aldaar ge
parkeerde auto. Op het moment, dat
hij de auto passeerde, kwam een jon
gen met een z.g.n. driewieler aan en
botste daarmede tegen de achterpoten
van één der paarden, waardoor dit
meteen op hol sloeg. Ook het andere
paard volgde dit voorbeeld. De heer
Mulder geraakte van de zitplaats en
kwam op de disselboom terecht ?n
hing zodoende tussen de hollende
paarden en de wagen in. In vliegende
vaart ging het gespari aan het ein le
van de Slingerweg de hoek om, waar
bij M. van de wagen werd geslingerd.
Gelukkig ging de wagen bij hem
langs.
Ter hoogte van Post geraakte de wa
gen onderste boven en kwamen de
paarden tot staan. Wonder boven won
der kwam de heer Mulder er met lich
te verwondingen af. De wagen was
beschadigd.
Verloren: een zilveren armband
en een blauwe wollen sjaal.
Inlichtingen verstrekt de Gemeente-
bode.
Een stralende voorjaarszon aan een
strak-blauwe hemel bescheen op
Tweede Paasdag 1949 het oude stadje
aan het IJsselmeer. Enkhuizen, d
plaats met een groots verleden, was uit
gekozen om er de leden van het Chris
telijke Jongemannen!) Verbond te «n-
vangen, die hier de Provinciale Bonds
dag hielden. Alle factoren die nodig
zyn om een
dergelijke dag te doen
slagen waren in ruime mate aanwezig.
En toen om ruim tien uur de lede
uit alle delen van Noord-Holland Enk
huizen binnenstroomden, de wapperen-
re vlaggen een feestelijk aanblik op
leverden en opgewekte mensen elkaar
begroeten, toen wist men het direct,
deze dag zou slagen! Dat Is dan ook
gebeurd.
Deze dag werd biddend voorbereid.
Om elf uur begon in de Westerkerk
de liturgische wijdingsdienst, waarin
voorging Ds!. J. Adr. Visser. Deze
dienst werd o.m. bijgewoond door bur
gemeester J. C. Haspels. Te twaalf uur
werd een stoet gefoceerd en onder de
marstonen van het moziekgezelschap
„Het Patrimonidm" en dat van Cres
cendo te Hoorn werd door vele Enk-
huizer straten getrokken, waar talrij
ken langs de weg stonden opgesteld
om de C.J.M.V.-es met hun wappe
rende vanen een stille welkomstgroet
te brengen.
Een rondvaart met de pradhtige sa
lonboot v. Wijnk volgde dan. Wij wa
ren in de geegenheid gested ook deze
torht over het noodelijk bekken van
het IJsselmeer mee te maken en kon
den daardoor waarnemen hoe een ieder
genoot cvan die zeldzame combinatie
op deze schone dag. zomer, zee en
zonneschijn!
Twee uren verliepen snel. Er was
muziek van „het Platromonium" en
van de Chr. Mandoilneclub „Concor-
dia", een goede verversing en bovenal
een goede stemming. Jonge mensen be
zield met een heilig ideaal, èèn in ge
loven. En hun liederen die opklonken
•waren een blijde getuigenis van Hem,
Wiens Verrijzenis herdacht werd.
De middagvergadering.
Een uitmuntende organisatie droeg
er zorg voor dat alles op de vastge
stelde tijd plaats vond. Zo was er des
middags half vier een bijeenkomst in
Doele en Muntbioscoop. In de Doele
was het de voorzitter van de regelings
commissie, de heer Jac. Doedes die de
aanwezigen een welkom toeriep, in de
Munt was het de secretaris Gorter die
de honneurs waarnam. Deze herinner
de aan het doel van deze Bondsdag.
Een getuigenis en een stimulans om
het werk in het donkere Noord-Hol
land met enthousiasme voort te zetten,.
Ds. Kranenburg sprak in zijn wel
komstwoord zijn bezorgdheid uit over
de terugloop van het aantal deelne
mers aan de oBndsdag. Twee jaren ge
leden was dat het dubbele van nu. Er
zijn velen die een gemakzucht verto
nen, een „binnenvetter" dreigen te
worden om daardoor straks in eigen
vet te stikken. Alle hens aan dek.
Daartoe wekte ook de heer Deierkauf,
die de Bondsrede uitsprak toe op.
Durf té leven. Dat was het onderwerp
van zijn rede. Er is maar een manier
om te leven en dat is het voetspoor
volgen van Christus. Overal gaat de
alarmsirene en daarop komt de vraag:
Wat te doen? urven veronderstelt
moed. Er is in deze tijd moed voor
nodig om te durven leven. Het leven
heeft zijn vele mijlpalen van de wieg
tot het graf en men ontloopt dezen niet
door een vlucht uit de werkelijkheid,
een struisvogelpolitiek. Men mag zich
niet laten leven in deze wereld waar
de schokkende gebeurtenissen geen na
trillingen zijn van de vreselijke we
reldoorlog maar een preludium voor
een nieuwe In deze tijd zijn er vele
moedelozen en defaitisten. Zij allen
moeten zich echter bezinnen op hun
taak: puin te ruimen, geloof te stellen
AVENHORN. 14 April. 3275 kg
rode kool 13—15.40; 1300 kg. gele kool
12.5015; 3500 kg. uien, gr. mt. 340
3.80, gew. mt. 1,50—1,80. nep 1.70—2.40;
46700 kg. bieten I 6610. veevoer 1
1.20: 26750 kg. witlof I 23—34, II 18—
30; 33200 kg. peen III 2.50—2.70, vee
voeder 11,30; 17 kg. nieuwe aardap
pelen 57.
Het K.N.M.I. te De Bilt deelt mede:
Pasen 1949 zal in de herinnering blij
ven voortleven om zijn buitengewoon
hoge temperaturen, vooral in Brabant
en Limburg, waar records werden ge
broken. Zowel Zaterdag als Maandag
werd te Maastricht een temperatuur
van 30 graden gemeten, terwijl het
kwik daar in de laatste 100 jaar in
April nooit hoger dan 28 graden was
geweest. Een temperatuur van 30 gra
den was in deze maand slechts eenmaal
eerder in ons land gemeten, namelijk te
Vlissingen op 27 April 1916. Merkwaar
dig zijn ook de grote tegenstellingen in
temperatuur geweest tussen de kust en
Zuid-Limburg. Zondag werd het in Den
Helder niet warmer dan 14 graden, ter
wijl op tal van plaatsen in Oost-Bra
bant en Limburg 29 graden werd geme
ten. Maandag was dit verschil minder
groot, maar ook toen bedroeg het nog
10 graden.
Goede Vrijdag,
beide Paasdagen
Stille Zaterdag en de
hebben ee"n overwel
digende drukte te zien gegeven in de
bollenstreek en aan zee. Over alle we
gen slingerde zich een onafzienbare rij
auto's, motorfietsen en rijwielen. De
politie had de handen vol om het ver
keer te regelen. Er deden zich echter
slechts weinig ongevallen voor, waar
van geen enkele met ernstige afloop
Maandag werd de drukte nog vergroot
door een door de bollenstreek gehouden
afstandsmars, waaraan tweeduizend
personen deelnamen.
Overal langs de wegen stonden de
verkopers van gele slingers en bloemen
en maakten goede zaken. Onder de vele
met slingers getooide auto's waren veel
buitenlandse wagens, vooral Belgen.
Alle hotels waren meer dan vol. In Hil
legom werd zelfs het politiebureau als
logemten ingericht om buitenlanders
die nergens meer plaats konden krij
gen, te herbergen. Maandagmiddag zat
het verkeer tussen Lisse en Hillegom
bijna totaal vast.
De burgemeester van laatstgenoemde
plaats zou om kwart over twee 450 Bel
gen ontvangen, maar de gasten kwamen
flfRtnnril" M,r Tof*1"* aan' °Ver de
afstand Noordwijk—Hillegom
zij ruim twee uur gereden.
tegen ongeloof, het geloof niet te zien
als een premie en vertrouwen te heK
ben op God.
Gaat men zo door het leven dan
heeft men de blijdschap die een Nellv
van KGol eens deed uitroepen: Er
feest in m'n ziel!"
dachtig gehoor beluisterd werd, Wag
het Ds. Kranenburg, die een opwek
king liet horen om de jongens over"
zee niet te vergeten. Voor hun werd
een gelditnzameling gehouden.
Deze bijeenkomst in de Munt werd
besloten met de opvoering van een
Paasspel door de toneelgroep West
van de CJMV Excelsior te Amsterdam
Op uitmuntende wijze bracht men hier
een episode uit het grote drama aller
tijden, het lijden van Christus.
In de Doele sprak de heer H. Slet-
tenaar de Bondsrede uit en voerde de
afd. Enkhuizen het Lekenspel „De
Overwinnaar" op, waarvan wij enkele
weken geleden reeds verslag deden.
Te zes uur hadden de groepen zich
op het Zuiderkerkplein verzameld.
Hier kon men allereerst het schone
carillon van de Zuidertoren beluiste
ren, dat bespeeld werd door de heer
Wim ter Burg.
Met een treffende slotsamenkomst op
het piein werd dan deze Provinciale
Bondsdag besloten. Na het gebruik van
Met een treffende slotsamenkomst
een gezamenlijke broodmaaltijd trok
ieder huiswaarts met de herinnering
aan een gezegende en een gezellige
Bonsdag.
GAMBIET „IN HET WILDE WEG"
ïn een in 1948 gespeelde correspon
dentie-wedstrijd in Italië probeerde
zwart het met een interessant, van de
Hongaarse meester Maroczy afkomstig
gambiet. De correctheid ervan is wel
iswaar zeer twijfelachtig en zodoende
wordt het weinig toegepast, maar juist
hierdoor speelt het element van de
verrassing een grote rol., blijkbaar zelfs
bij een correspondentie-partij, waar
men toch voldoende tijd heeft zich te
beraden.
Wit Bania. .Zwart Lagana
Maroczy-gambiet
I. e2—e4, e7—e5; 2. Pgl—f3, d7—d5;
Euwe noemt dit een gambiet „in het
wilde weg", dat weinig kansen biedt en
geeft als de beste voortzetting: 3. ed5:,
e4; 4. De2, Pf6; 5. Pc3, Le7; 6. Pe4:
Pd5:; 7. Pc3, Pc6; 8.d3. Ook in aan
merking komt 5. d3, waarop zwart de
keuze heeft tussen Pd5: of Le7; na de
laatstgenoemde zet volgt dan 6. de4:,
00; 7. Dc4, c6; en nu heeft zwart twee
pionhen geofferd. Het is natuurlijk de
vraag, of de ontstane stellingen een -f
twee pionnen waard zijn, maar voor
het bord vindt men lang niet altijd de
zetten die bij rustige analyse als de
beste bevonden zijn.
In deze partij antwoordt zwart met:
3. Pf3 x e5, Lf8d6; 4. d2—d4, d5 x e4;
5. Pe5c4
Wit wil de loper ruilen, maar dat
komt neer op tempoverlies; sterker is
zeker Lf4.
.5. Pg8—f6; 6. Lfle2, 0—0; 7.
Pc4 x d6, Dd8 x d6; 8. c2c4.
Wit is hier bepaald op de verkeerde
weg; hij had b.v. moeten rocheren en
het paard naar buiten brengen via a3
naar c4 en eventueel e5. Nu staat zwart
uitgesproken beter.
8. Pb8—c6; 9. Lel—e3, Lc8—f5;
10. d4d5,
Wit beoordeelt de stelling consequent
verkeerd; nu geeft hij de beheersing
van het veld e5 op, en helpt mede het
zwarte paard actief te maken.
10. Pc6e5; 11. h2—h3.
Om Peg4 te voorkomen, dat na de
rochade onaangenaam zou zijn.
II .Tf8e8; 12. Pbl—c3,
Zwart ontwikkelt gestadig verder
en wit houdt krampachtig vast aan
zijn plan om de dame aan te vallen
mt c5 of Pb5.
12. Pe5—d3t; 13. Le2xd3,
e4 x d3; 14. 0—0,
Hier levert Pb5 niets op, want zwart
speelt dan eenvoudig De5, vandaar de
rokade; immers dan kan op De5 vol
gen Ld4.
14. a7a6; 15. Ddl—b3?
Dit is de beslissende fout, de dame
komt buiten het slagveld te staan; het
enige was nog geweest Dd2. Nu volgt
een prachtig slot.
15 .Lf5—h3; 16. g2 x h3, Te8 x e3!;
17. f2 x e3, Dd6g3t; 18. Kgl—hl, Dg3
x h3; 19. Khl—gl, Dh3—g3t; 20. Kgl-
hl, Pf6g4; 21. wit geeft het op.
Als probleem deze keer een schaak
humoreske, een zes-zet! Dit lijkt een
heel moeilijke opgave, maar het valt
mee. Als tip deze aanduiding: na de
eerste zet van wit begint er, wat men
zou kunnen vergelijken met een balans
in werking te komen. De ene arm gast
omhoog en de andere omlaag!
Oplossing:
hadden Ta3, b4; 4. Ta4, b5;
mat.
1. Lbl, b2; 2. Ta2, b3;
Ta5, b6; 6-