Paasvreugde onder zomerse zon Ni ieuwe d vorm voor van e geneie were collectieve ld veiligheid Pasen was warmer dan ooit i Provinciale Bondsdag der C.J.M.V. te Enkhuizen Een millioen kilometer uit en thuis Vervolg Distributiefraude De ,Lawrence Victory' een sloep kwijt- was De NIWl N-bridge-drive Geslaagd De twee Toch spelen met projec tielen Jongetjewgewond kampen-theorie" van de Sowjets liep op mislukking uit Het Westelijk blok wordt sterker Wieringen Hollende paarden Grote waarden werden voor ogen gesteld Programma dat voldeed Marktbericht Verkeers- en hotel problemen in bollenstreek Onze Schaakrubriek FEESTELIJKE DAGEN VOOR ONS ALLEMAAL r\E ALLERMOOISTE PAASVERRASSING, waarvan alle mensen hebben mogen profiteren, was het prachtige zomerweer. Niemand had bijzondere plannen voor de feestdagen durven maken, omdat de barometer tot het laatst toe vrij wispelturig was, maar toen het windje uit de Oostelijke hoek bleef komen, en het zonnetje mild en overdadig de wereld koesterde, zette iedereen de laatste twijfel overboord, en zocht men de lentelucht op. Het werden een paar dagen van ontspanning, die zelfs de grootste optimist niet had durven verwachten. Gretig hebben de mensen ervan geprofiteerd, en we nemen aan dat ze het ge waardeerd hebben ook! Voor de bezitters van auto's en mo torfietsen was het bovendien nog een vreugde, dat de beperkende bepalin gen voor de beide Paasdagen niet van kracht wdren. Zodoende konden zij als nog een hartewens in vervulling laten gaan: er op uit, naar een andere om geving. Helderse automobilisten en mo torrijders dreven hun gerij over de Afsluitdijk of langs het Noordhollands kanaal, om te zien waar de paarde- krachten hen brengen zouden. Ander zijds raakten mensen uit andere pro vincies, zelfs uit Belgie en Zwitserland, naar het uiterste puntje van Noord holland verzeild. Wie hier vroeg ge noeg waren voor de boot van half elf, waagden nog even een oversteek over de zilveren ree naar de Parel der Wad deneilanden. Stampvol was het op de Texelse boot, en er heerste een ware spraakverwarring van talen en dialec ten. Het merendeel van de reizigers kwam gisteren weer naar de vaste wal, zodat de dienst gisteravond met drie schepen moest worden gevaren. De „Dokter Wagemaker", de „Voorwaarts" en de „Twee Gebroeders" (die anders op Harlingen vaart) brachten nu vele honderden gezonde (in letterlijke, maar naar wij hopen ook in figuurlijke zin) mannen, vrouwen en kinderen een eindweegs in de richting van c' (gedoofde) huiselijke haard. Een volksverhuizing Het leek een ontzaglijke volksver huizing, hier en overal. De mensen van hier trokken naar daar, en de mensen van daar kwamen naar hier. De gemo toriseerde eenheden konden wat ver der van hun bases, de fietsers zochten het binnen een actie-radius van veer tig kilometer, en de wandelaars vonden binnen een beperkter horizon voldoen de zonnewarmte en frisse lucht om een heerlijke dag te kunnen beleven. De bussen naar Huisduinen en Duinoord konden het bijna niet aan. Beide Paas dagen was het langs het gehele strand, in de duinen en in het park de „Don kere Duinen" een gaan en komen van mensen op hun Paasbest. Het was aan het strand goed toeven. Gistermorgen kwam een zacht windje uit het Zuidoosten, maar naarmate het later werd ruimde de wind en werd hij ook een tikje sterker. Voor de fietsers was dat niet zo prettig, omdat zij daar door bijna voortdurend het windje te gen hadden. Maar aan het strand werd het gelukkig niet al te tropisch. Dat zou misschien een al te plotselinge overgang geweest zijn. Er werd lustig gespeeld en ook gezwommen. We za gen zelfs boksers en schermers bezig, en natuurlijk werd er gevoetbald. For ten werden gebouwd en grachten gegra ven, dat het een aard had. En de beza- digden luierden, alsof zij daarmee een vermogen konden verdienen! Aan de haven en op de Dijk en zelfs in de stad, was het gezellig druk. Al die drukte brengt naturlijk voor be paalde groepen van de bevolking weer een ander soort drukte mee. Op dagen als deze hebben chauffeurs en kellners rijwielbewaarders en politie-agenten, conducteurs en ijsbereiders, en nog wel enkele categorieën, hun handen meer dan vol. Maar het ligt in de aard der zaak, dat zij het vele werk met een glunder gezicht verzetten. Degenen, die per auto of met de mo torfiets naar buiten getrokken zijn, zullen hebben gemerkt, dat zij geen moeite behoefden te doen om de sa menleving te ontvluchten. Er was ner gens een horizon, waar de leegte wenk te. Overal kon men rustige wandelaars, peddelaars en peuzelaars tegenkomen. Overal reden auto's met onbekende nummerborden, afkomstig zelfs uit Frankrijk en Engeland. Het was voor deze mensen aardig, dat ook in de Noordkop van deze provincie de nar cissen en hyacinthen bloeiden in gloei ende kleuren. En het zal hun bijzonder meegeval len zijn, dat nagenoeg alle wegen een uitstekend, of althans behoorlijk berijd baar dek hebben. Zelfs een landwegge tje ergens onder Haringhuizen, waarop wij al tourend verzeild raakten, deed in de verste verte niet meer aan een was bord herinneren. Tuinen en landerijen, behuizingen en hekken, mensen en dieren, het zag er allemaal pront en monter uit. De ambitie waarmede men over het al gemeen de zaken weer wil onderhou den en aantrekkelijk maken, deed weldadig aan. Dit is een stuk weder opbouw, waarvan de waarde niet onderschat mag worden. Veel mensen hebben een tijdlang provisorisch ge leefd, in een gedrukte stemming mis schien en zonder veel verwachtingen van de toekomst, en daarom is het prettig te constateren dat een terugke rende levensmoed zich in ogenschijn lijke kleinigheden uit. Zulke prachtige Paasdagen, als wij nu mochten beleven, kunnen op deze wijze nog eqn andere winst opleveren dan alleen het zich gedurende enige uren ontspannen in de buitenlucht en onder een koesterend zonnetje. We zijn er eens uit geweest en hebben andere mensen gezien en andere steden en dorpen misschien. Wie rond kijkt, ver gelijkt onwillekeurig. En wie verge lijkt, leert. Daar viel de laatste dagen veel te leren, omdat er veel te genie ten viel. 1.000.000 kilometer. Den Helder heeft zo om en nabij de 33.33 inwoners. Laten we nu eens aannemen, dat ieder burger, groot of klein, jong of oud. gemiddeld op zijn Paasuitstapje dertig kilometer heeft afgelegd, dan betekent dat voor heel de stad een millioen man/kilometers. Met elkaar zijn we een millioen kilo meter yan huis geweest. Voorzover we weten, is op heel die afstand geen on geluk gebeurd. Dat komt waarschijn lijk, omdat nu eens niemand zich heeft gehaast. Omdat men zich gemoedelijk, orde lijk en rustig heeft gedragen. Dat was ook één van de lesjes, die we onszelf onbewust hebben gegeven. Het waren fijne dagen. We gaan weer opgefrist met verse opgewektheid en nieuwe levensmoed aan de slag. Voort met de wederopbouw! Nadat in Alkmaar de Castricumse winkelier L. en de Helderse ex-distri butie-ambtenaressen C. M. v. B. en A. B. terecht hadden gestaan wegens het handelen in, en het onrechtmatig om wisselen van inwisselbonnen tegen le vensmiddelenkaarten, stond voor de Economische Politierechter te Amster dam de 32-jarige kapper H. V. uit Den Helder terecht. Deze had op verzoek van de gewezen schilder C., thans wo nende te Amsterdam, contact met de bovengenoemde ambtenaressen tot stand gebracht, en had in 1947 en 1943 bij iedere uitreiking grote hoeveelheden losse inwisselbonnen ter omwisseling aan mej. v. B., en later aan mej. B„ ter hand gesteld. De aldus verkregen levensmiddelenkaarten had V. aan C. doorgegeven, waarbij hij f 5 per kaart verdiende. De officier achtte de gepleegde fei ten zeer ernstig en eiste 1 jaar gevan genisstraf. De verdediger van V., mr. H. Jonker uit Den Helder, voerde tal van verzachtende omstandigheden aan. De economische rechter, mr. Plug, verooor- deelde V. tenslotte tot 3 maanden ge vangenisstraf met aftrek van het voor arrest, en daarnaast 3 maanden voor waardelijk met een proeftijd van 2 jaar. Ten gerieve van onze bridgers vesti gen wij nog even de aandacht op de anker gingen in het Schulpengat, dwars Zaterdagmorgen passeerde een pl.m. 700 ton metend transportvaartuig van het Amerikaanse bezettingsleger, thuis behorende te Bremerhafen, de Neder landse kust op weg naar Rotterdam. Ter hoogte van Texel raakte een sloep los, en deze dreef naar de wal. In het gezelschap van het transportschip, „Lawrence Victory" genaamd, voeren twee motorsloepen, de T 144 en T 148, waarvan de eerste op zoek ging naar de sloep, terwijl de andere schepen voor NIWIN-drive, die a.s. Zaterdagavond om acht uur in Formosa wordt gehou den. Er zal gespeeld worden volgens het Howell-systeem. Uiterlijk vandaag kunnen nog inschrijvingen (de kosten bedragen f 2,50 per paar) worden ge richt aan de volgende adressen: Restau rant Formosa, Koningstraat; W. C. de Bie, Loodsgracht 55; J. F. van Wijn gaarden, Koningstraat 7—9; A. W. v. d. Berg, Heet. Treubstraat 28; P. Selier, Hertzogstraat 30; C. Dekkers, Beuken kampstraat 12; P. Bakker, Ooievaar straat 8; Th. Dukers, Begoniastraat 40. van Paal 2. De T 144 liep de haven bin nen voor het vervullen van enige nood zakelijke formaliteiten. Aan boord wa ren enkele Amerikaanse militairen en een paar Duitse zeelui. Onze stadgenoten, de heren D. Dijks hoorn en C. Leegwater zijn te Utrecht geslaagd voor het vakdiploma voor slagers, afgenomen door de Vakschool voor slagers. De Helderse politie doet haar uiterste best, om het leven van de aan haar zor gen toevertrouwde burgers zoveel mo gelijk te beveiligen, maar er blijven altijd mensen, die het kwaad zelf op zoeken. Het is nog maar kort geleden, dat de politie huis aan huis heeft geïn formeerd naar de aanwezigheid van ge vaarlijke oorlogsherinneringen. We hebben het resultaat van de inzame lingsactie gepubliceerd, met een foto erbij waaruit men wel kon opmaken, dat het een bijzonder nuttige actie was geweest. Een moeilijk te bepalen, maar niettemin vaststaand voordeel ervan was bovendien, dat de mensen nog eens waren bepaald bii het gevaar, dat ver bonden is en blijft aan het spelen met munitie, ja zelfs aan het bewaren 'an dergeliik goed. „Mijn kinderen spelen nooit met oorlogsrommel". kreeg de nolitie tal van keren ten antwoord. Het kon best waar zijn. maar kinderen zijn nu een maal rusteloos en nieuwsgierig, ze kennen geen gevaren en dat zeker niet wanneer toezicht ontbreekt. Zo ging de 13-jarige Chris v. d. P. uit de Schoolstraat met een paar vriendjes naar de Donkere Duinen, om hun Paasvacantie eens goed in te zetten. Ze dwaalden wat af en kwamen op het voor publiek verboden terrein tussen de Donkere Duinen en Fort Kijkduin terecht. In de nabijheid van de schietbanen vonden ze een verdwaalde geweerpatroon, en deze zouden ze eens even demonteren. Een steen, een spijker en een brok iizer kwamen er aan te pas. Natuurlijk lieo het spaak Het ding ontplofte, en Chris liep een paar lelijke wonden aan beide handen op. Dokter Schoorl heeft de jongen la ter verbonden. Het ongeluk was nog wonderlijk goed afgelopen. Chris en zijn vriendjes, en alle Helderse kin deren moeten dit maar beschouwen als een ernstige waarschuwing. Niet komen op verboden terrein en niet spelen met dingen waarvan je geen verstand hebt. Een kleine waarschuwing aan de ouders kan hieraan worden toege voegd Dat gelfs de volwassenen niet altijd de nodige voorzichtigheid in acht nemen, werd Zaterdag bewezen. Er liep ergens een driejarig meisje op straat te snelen met een handgranaat. Het kind had het (beslist niet on- schadeiüko apparaat) van moeder ge kregen. De vrouw wist niet dat het kwaad konEr zijn mensen, die het nooit leren. (Van onze diplomatieke medewerker) JJat de Algemene Vergadering der Verenigde Naties in Flushing Meadows samenkwam juist een dag, nadat het Atlantische Pact was getekend, is zuiver toeval. Want de huidige zitting van de Assemblée is enkel en alleen nodig ge worden, omdat men in het najaar van 1948 in Parijs faalde, het werk te vol eindigen. Maar in zekere zin is het toeval symbolisch. De Assemblée vergadert op een ongebruikelijk ogenblik ten gevolge van de mislukking van de Verenigde Naties. Het Atlantische Pact is om precies dezelfde reden gesloten. Toen het Handvest in San Francisco get-kend was, geloofde men, dat de Verenigde Naties het instrument zouden zijn van collectieve veiligheid voor de gehele wereld. Het Handvest, ongelijk aan het Volkenbondsstatuut, zou van tanden voorzien zijn. De Veiligheidsraad zou in geval van aggressie in staat zijn, het bevel tot onmiddellijke actie te geven. Deze actie zou worden uitge voerd door strijdkrachten, welke de leden-staten ter beschikking van de Raad. zouden stellen. Zeker, het Handvest bevatte enige aanvullende artikelen. Artikel 51 erkent het recht van individuele of collectieve zelfverdediging. Maar zoals uit de bewoording blijkt het was duidelijk bedoeld om verzet gedurende de korte periode, welke in geval van een onverwachte aanval zou kunnen verstrijken totdat de'strijdkrachten van de Verenigde Naties in actie kwamen, te wettigen. De artikelen 52 en 53 voorzagen in regionale overeenkomsten. Maar opnieuw is duidelijk, dat zij, zo zij al gesloten werden, van overwegend aanvullend karakter zouden zijn. Zij zouden ondergeschikt zijn aan het grotere concept van de Verenigde Naties. Rusland wilde twee kampen Wat was het,doel van dit alles? Voor iemand, die op de hoogte is met de denkwijze der communisten, is het antwoord duide'ijk. Er moesten „twee kampen" komen. Aan de ene zijde het krachtig georganiseerde en gediscipli neerde Russische „kamp"; aan de an dere zijde de rest van de wereld, ver deeld door de onvermijdelijke ruzies, klassenstrijd en de „imperialistische rivaliteit" tussen dc landen. En onder dergelijke omstandigheden zou het re sultaat van het conflict zeker zijn. De theorie was gebaseerd op twee dingen: dat het Sowjetkamp verenigd zou blijven en dat het andere kamp tot eeuwige verdeeldheid zou zijn ge doemd. Maar wat de Sowjetleiders, ondanks al hun training in Hegeliaan se dialectiek, niet voorzagen, was d".t deze these om het jargon te ge bruiken haar antithese moest voort brengen. Zij voorzagen niet, dat hun eigen actie het Westen (en eigenlijk de gehele niet-communistische wereld) gesteld tegenover het nieuwe gevaar, tot een nieuwe eenheid moest bren gen. Het Atlantische Pact is niet slechts een defensieve groep van twaalf landen. Deze Unie en het Britse Gemenebest zijn de twee brandpunten van een nieuw concept van collectieve veiligheid voor dë gehele vrije wereld. Een misrekening. Ook begrepen de Sowjet-leiders, on danks al hun kennis van Marx, niet, dat zelfs hun eigen systeem „het zaad van zijn eigen verval in zich zou kun nen dragen". Zij voorzagen een paar jaar geleden niet, dat zij spoedig een groot deel van hun energie zouden moeten besteden aan de scheuren (mis schien nog klein, maar toch sympto matisch) in Stalins rijk. Vandaag be staan de twee kampen. Maar het zijn niet de twee kampen, die de commu nistische theoretici voorspelden. Het ene, dat zwak en hopeloos verdeeld moest zijn. wordt steeds sterker en eens gezinder. Het andere, dat in kracht en eensgezindheid moest toenemen, wordt zwakker en meer verdeeld. Er is veel veranderd sinds 1945. Op het ogenblik is er in de gehele wereld geen enkele natie, die op gewapende verzekering van zijn veiligheid van de zijde der Verenigde Naties rekent. Voor zover het de handhaving van de vrede betreft, zouden de Verenigde Naties even goed niet als wel kunnen bestaan. Dat is een onaangenaam feit. De reden is even duidelijk als het feit. De gehele structuur van de Ver enigde Naties was gebouwd op de ver onderstelling, dat de grote mogend heden eensgezind zouden optreden als kampioenen van de vrede. Aangeno men werd, dat geen van hen een van de kleinere buren zou aanvallen, be dreigen of op een of andere wijze mo lesteren. Deze verwachting begon reeds ineen te storten nog voordat zij zich goed en wel gevestigd had. Rond de gehele grens van de Sowjetunie leerde ieder klein land, dat het de sta tus van een „loyale" afhankelijkheid van Moskou had te aanvaarden, of moest leven onder een op de duur on houdbare druk. Tegelijkertijd werd de organisatie van de Verenigde Naties met voorbe dachte rade afgebroken. De strijd macht, die zo nodig vrede zou moeten afdwingen, werd nooit gevormd als ge volg van de Russische obstructie. Een handig gebruik van het veto-recht be wees de wereld, dat het de Veiligheids raad in een werkelijk ernstig geval nooit zou worden toegestaan een be slissing te nemen, laat staan er een af te dwingen. In Oost-Europa werden de landen, gelegen binnen de Russi sche invloedssfeer, georganiseerd in een compacte groep, die met bijna mi litaire discipline de orders van Mos kou gehoorzaamt. De Zuidslavische opstand tegen het Kremlin wordt als verraad beschouwd. Zullen de communistische leiders in zien, dat hun berekeningen weer eens onjuist zijn geweest en natuurlijk zonder hun fout te erkennen hun politiek herzien? Het is mogelijk. Zij hebben dit al meer dan eenmaal ge daan. Of zullen zij aan hun gevaarlijke dogma's blijven vasthouden? Ook dat hebben zij bij gelegenheid gedaan. Het antwoord zal men ongetwijfeld nog in de loop van dit jaar krijgen. Donderdagavond had op de Slinger weg een ongeluk plaats dat naar om standigheden nog goed is afgelopen. De heer Elb. Mulder kwam met een landbouwwagen met twee paarden de Slingerweg op rijden toen de dieren schichtig werden van een aldaar ge parkeerde auto. Op het moment, dat hij de auto passeerde, kwam een jon gen met een z.g.n. driewieler aan en botste daarmede tegen de achterpoten van één der paarden, waardoor dit meteen op hol sloeg. Ook het andere paard volgde dit voorbeeld. De heer Mulder geraakte van de zitplaats en kwam op de disselboom terecht ?n hing zodoende tussen de hollende paarden en de wagen in. In vliegende vaart ging het gespari aan het ein le van de Slingerweg de hoek om, waar bij M. van de wagen werd geslingerd. Gelukkig ging de wagen bij hem langs. Ter hoogte van Post geraakte de wa gen onderste boven en kwamen de paarden tot staan. Wonder boven won der kwam de heer Mulder er met lich te verwondingen af. De wagen was beschadigd. Verloren: een zilveren armband en een blauwe wollen sjaal. Inlichtingen verstrekt de Gemeente- bode. Een stralende voorjaarszon aan een strak-blauwe hemel bescheen op Tweede Paasdag 1949 het oude stadje aan het IJsselmeer. Enkhuizen, d plaats met een groots verleden, was uit gekozen om er de leden van het Chris telijke Jongemannen!) Verbond te «n- vangen, die hier de Provinciale Bonds dag hielden. Alle factoren die nodig zyn om een dergelijke dag te doen slagen waren in ruime mate aanwezig. En toen om ruim tien uur de lede uit alle delen van Noord-Holland Enk huizen binnenstroomden, de wapperen- re vlaggen een feestelijk aanblik op leverden en opgewekte mensen elkaar begroeten, toen wist men het direct, deze dag zou slagen! Dat Is dan ook gebeurd. Deze dag werd biddend voorbereid. Om elf uur begon in de Westerkerk de liturgische wijdingsdienst, waarin voorging Ds!. J. Adr. Visser. Deze dienst werd o.m. bijgewoond door bur gemeester J. C. Haspels. Te twaalf uur werd een stoet gefoceerd en onder de marstonen van het moziekgezelschap „Het Patrimonidm" en dat van Cres cendo te Hoorn werd door vele Enk- huizer straten getrokken, waar talrij ken langs de weg stonden opgesteld om de C.J.M.V.-es met hun wappe rende vanen een stille welkomstgroet te brengen. Een rondvaart met de pradhtige sa lonboot v. Wijnk volgde dan. Wij wa ren in de geegenheid gested ook deze torht over het noodelijk bekken van het IJsselmeer mee te maken en kon den daardoor waarnemen hoe een ieder genoot cvan die zeldzame combinatie op deze schone dag. zomer, zee en zonneschijn! Twee uren verliepen snel. Er was muziek van „het Platromonium" en van de Chr. Mandoilneclub „Concor- dia", een goede verversing en bovenal een goede stemming. Jonge mensen be zield met een heilig ideaal, èèn in ge loven. En hun liederen die opklonken •waren een blijde getuigenis van Hem, Wiens Verrijzenis herdacht werd. De middagvergadering. Een uitmuntende organisatie droeg er zorg voor dat alles op de vastge stelde tijd plaats vond. Zo was er des middags half vier een bijeenkomst in Doele en Muntbioscoop. In de Doele was het de voorzitter van de regelings commissie, de heer Jac. Doedes die de aanwezigen een welkom toeriep, in de Munt was het de secretaris Gorter die de honneurs waarnam. Deze herinner de aan het doel van deze Bondsdag. Een getuigenis en een stimulans om het werk in het donkere Noord-Hol land met enthousiasme voort te zetten,. Ds. Kranenburg sprak in zijn wel komstwoord zijn bezorgdheid uit over de terugloop van het aantal deelne mers aan de oBndsdag. Twee jaren ge leden was dat het dubbele van nu. Er zijn velen die een gemakzucht verto nen, een „binnenvetter" dreigen te worden om daardoor straks in eigen vet te stikken. Alle hens aan dek. Daartoe wekte ook de heer Deierkauf, die de Bondsrede uitsprak toe op. Durf té leven. Dat was het onderwerp van zijn rede. Er is maar een manier om te leven en dat is het voetspoor volgen van Christus. Overal gaat de alarmsirene en daarop komt de vraag: Wat te doen? urven veronderstelt moed. Er is in deze tijd moed voor nodig om te durven leven. Het leven heeft zijn vele mijlpalen van de wieg tot het graf en men ontloopt dezen niet door een vlucht uit de werkelijkheid, een struisvogelpolitiek. Men mag zich niet laten leven in deze wereld waar de schokkende gebeurtenissen geen na trillingen zijn van de vreselijke we reldoorlog maar een preludium voor een nieuwe In deze tijd zijn er vele moedelozen en defaitisten. Zij allen moeten zich echter bezinnen op hun taak: puin te ruimen, geloof te stellen AVENHORN. 14 April. 3275 kg rode kool 13—15.40; 1300 kg. gele kool 12.5015; 3500 kg. uien, gr. mt. 340 3.80, gew. mt. 1,50—1,80. nep 1.70—2.40; 46700 kg. bieten I 6610. veevoer 1 1.20: 26750 kg. witlof I 23—34, II 18— 30; 33200 kg. peen III 2.50—2.70, vee voeder 11,30; 17 kg. nieuwe aardap pelen 57. Het K.N.M.I. te De Bilt deelt mede: Pasen 1949 zal in de herinnering blij ven voortleven om zijn buitengewoon hoge temperaturen, vooral in Brabant en Limburg, waar records werden ge broken. Zowel Zaterdag als Maandag werd te Maastricht een temperatuur van 30 graden gemeten, terwijl het kwik daar in de laatste 100 jaar in April nooit hoger dan 28 graden was geweest. Een temperatuur van 30 gra den was in deze maand slechts eenmaal eerder in ons land gemeten, namelijk te Vlissingen op 27 April 1916. Merkwaar dig zijn ook de grote tegenstellingen in temperatuur geweest tussen de kust en Zuid-Limburg. Zondag werd het in Den Helder niet warmer dan 14 graden, ter wijl op tal van plaatsen in Oost-Bra bant en Limburg 29 graden werd geme ten. Maandag was dit verschil minder groot, maar ook toen bedroeg het nog 10 graden. Goede Vrijdag, beide Paasdagen Stille Zaterdag en de hebben ee"n overwel digende drukte te zien gegeven in de bollenstreek en aan zee. Over alle we gen slingerde zich een onafzienbare rij auto's, motorfietsen en rijwielen. De politie had de handen vol om het ver keer te regelen. Er deden zich echter slechts weinig ongevallen voor, waar van geen enkele met ernstige afloop Maandag werd de drukte nog vergroot door een door de bollenstreek gehouden afstandsmars, waaraan tweeduizend personen deelnamen. Overal langs de wegen stonden de verkopers van gele slingers en bloemen en maakten goede zaken. Onder de vele met slingers getooide auto's waren veel buitenlandse wagens, vooral Belgen. Alle hotels waren meer dan vol. In Hil legom werd zelfs het politiebureau als logemten ingericht om buitenlanders die nergens meer plaats konden krij gen, te herbergen. Maandagmiddag zat het verkeer tussen Lisse en Hillegom bijna totaal vast. De burgemeester van laatstgenoemde plaats zou om kwart over twee 450 Bel gen ontvangen, maar de gasten kwamen flfRtnnril" M,r Tof*1"* aan' °Ver de afstand Noordwijk—Hillegom zij ruim twee uur gereden. tegen ongeloof, het geloof niet te zien als een premie en vertrouwen te heK ben op God. Gaat men zo door het leven dan heeft men de blijdschap die een Nellv van KGol eens deed uitroepen: Er feest in m'n ziel!" dachtig gehoor beluisterd werd, Wag het Ds. Kranenburg, die een opwek king liet horen om de jongens over" zee niet te vergeten. Voor hun werd een gelditnzameling gehouden. Deze bijeenkomst in de Munt werd besloten met de opvoering van een Paasspel door de toneelgroep West van de CJMV Excelsior te Amsterdam Op uitmuntende wijze bracht men hier een episode uit het grote drama aller tijden, het lijden van Christus. In de Doele sprak de heer H. Slet- tenaar de Bondsrede uit en voerde de afd. Enkhuizen het Lekenspel „De Overwinnaar" op, waarvan wij enkele weken geleden reeds verslag deden. Te zes uur hadden de groepen zich op het Zuiderkerkplein verzameld. Hier kon men allereerst het schone carillon van de Zuidertoren beluiste ren, dat bespeeld werd door de heer Wim ter Burg. Met een treffende slotsamenkomst op het piein werd dan deze Provinciale Bondsdag besloten. Na het gebruik van Met een treffende slotsamenkomst een gezamenlijke broodmaaltijd trok ieder huiswaarts met de herinnering aan een gezegende en een gezellige Bonsdag. GAMBIET „IN HET WILDE WEG" ïn een in 1948 gespeelde correspon dentie-wedstrijd in Italië probeerde zwart het met een interessant, van de Hongaarse meester Maroczy afkomstig gambiet. De correctheid ervan is wel iswaar zeer twijfelachtig en zodoende wordt het weinig toegepast, maar juist hierdoor speelt het element van de verrassing een grote rol., blijkbaar zelfs bij een correspondentie-partij, waar men toch voldoende tijd heeft zich te beraden. Wit Bania. .Zwart Lagana Maroczy-gambiet I. e2—e4, e7—e5; 2. Pgl—f3, d7—d5; Euwe noemt dit een gambiet „in het wilde weg", dat weinig kansen biedt en geeft als de beste voortzetting: 3. ed5:, e4; 4. De2, Pf6; 5. Pc3, Le7; 6. Pe4: Pd5:; 7. Pc3, Pc6; 8.d3. Ook in aan merking komt 5. d3, waarop zwart de keuze heeft tussen Pd5: of Le7; na de laatstgenoemde zet volgt dan 6. de4:, 00; 7. Dc4, c6; en nu heeft zwart twee pionhen geofferd. Het is natuurlijk de vraag, of de ontstane stellingen een -f twee pionnen waard zijn, maar voor het bord vindt men lang niet altijd de zetten die bij rustige analyse als de beste bevonden zijn. In deze partij antwoordt zwart met: 3. Pf3 x e5, Lf8d6; 4. d2—d4, d5 x e4; 5. Pe5c4 Wit wil de loper ruilen, maar dat komt neer op tempoverlies; sterker is zeker Lf4. .5. Pg8—f6; 6. Lfle2, 0—0; 7. Pc4 x d6, Dd8 x d6; 8. c2c4. Wit is hier bepaald op de verkeerde weg; hij had b.v. moeten rocheren en het paard naar buiten brengen via a3 naar c4 en eventueel e5. Nu staat zwart uitgesproken beter. 8. Pb8—c6; 9. Lel—e3, Lc8—f5; 10. d4d5, Wit beoordeelt de stelling consequent verkeerd; nu geeft hij de beheersing van het veld e5 op, en helpt mede het zwarte paard actief te maken. 10. Pc6e5; 11. h2—h3. Om Peg4 te voorkomen, dat na de rochade onaangenaam zou zijn. II .Tf8e8; 12. Pbl—c3, Zwart ontwikkelt gestadig verder en wit houdt krampachtig vast aan zijn plan om de dame aan te vallen mt c5 of Pb5. 12. Pe5—d3t; 13. Le2xd3, e4 x d3; 14. 0—0, Hier levert Pb5 niets op, want zwart speelt dan eenvoudig De5, vandaar de rokade; immers dan kan op De5 vol gen Ld4. 14. a7a6; 15. Ddl—b3? Dit is de beslissende fout, de dame komt buiten het slagveld te staan; het enige was nog geweest Dd2. Nu volgt een prachtig slot. 15 .Lf5—h3; 16. g2 x h3, Te8 x e3!; 17. f2 x e3, Dd6g3t; 18. Kgl—hl, Dg3 x h3; 19. Khl—gl, Dh3—g3t; 20. Kgl- hl, Pf6g4; 21. wit geeft het op. Als probleem deze keer een schaak humoreske, een zes-zet! Dit lijkt een heel moeilijke opgave, maar het valt mee. Als tip deze aanduiding: na de eerste zet van wit begint er, wat men zou kunnen vergelijken met een balans in werking te komen. De ene arm gast omhoog en de andere omlaag! Oplossing: hadden Ta3, b4; 4. Ta4, b5; mat. 1. Lbl, b2; 2. Ta2, b3; Ta5, b6; 6-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1949 | | pagina 2