Belastingstelsel wordt gewijzigd
nnrCTf
In Diever davert het van Ibsen
Wat denken de Duitsers er vanen wat wij?
Onze Damrubriek
Residentie
-
Vervroegde afschrijving op
bedrijfsmiddelen
Oud-commandant mijnen-
veegdienst ten grave
gedragen
Op reis door Trizonie -1949
'n Steelt ol 'n scheut hier en daar
komt ge nog wel te boven.
Maar wee als Rheumatiek zich vastzet...
1
Amerikaanse en Canadese
studenten aangekomen
Pim, Pam en Pom en het Afrikaanse avontuur
Plattelandsbevolking voert
met veel succes
Peer Gynt op
Het Radioprogramma
AVONTUUR
kortgeleden heeft de minister van
financiën enkele wetsontwerpen bij de
Sleede Kamer ingediend, welke ten
1 hebben, wijzigingen aan te bren-
in ons belastingstelsel Ir» het al
gemeen zullen deze wijzigingen voor
het zakenleven een verlichting van las
ten betekenen.
In de laatste Troonrede werd reeds
aangekondigd dat zou worden overwo
gen om voor het bedrijfsleven enkele
tegemoetkomingen te ontwerpen met
betrekking tot de wijze waarop de be
lastbare winst wordt berekend.
Vanzelfsprekend is het niet mogelijk,
jn het bestek van dit artikel een vol
ledig overzicht te geven van al hetgeen
jn ons belastingstelsel zal veranderen,
indien de wetsontwerpen t.z.t. tot wet
zullen worden verheven. Wij zullen ons
dan ook beperken tot de mogelijkheid
welke de minister van financiën wil
openen, om op bedrijfsmiddelen ver
vroegd af te schrijven.
Toen, na de bevrijding van ons land,
het bedrijfsleven weer langzamerhand
op gang begon te komen, stond prae-
tisch elke zakenman voor de noodzake
lijkheid om nieuwe bedrijfsmiddelen
aan te schaffen. Machines, gereedschap
pen en vervoermiddelen waren versle
ten of door de bezetter gestolen, terwijl
talrijke bedrijfspanden waren verweest
of afgebroken.
Het aanschaffen van machines e.d en
het bouwen van bedrijfspanden kon
echter slechts plaats vinden tegen prij
zen welke in veel gevallen een veel
voud waren van die van vóór de oorlog.
Wanneer men dan nog bedenkt dat de
zakenman in niet geringe mate aan de
fiscus moest offeren, dan zal het dui
delijk zijn dat de financieringsmoeilijk
heden in het algemeen zeer groot wa
ren, terwijl deze tengevolge van de
practisch in elke branche teruglopende
winsten -» niet geringer worden.
Om aan deze moeilijkheden enigszins
tegemoet te komen zal dan straks ho
pelijk de mogelijkheid worden geopend
om door een vervroegde afschrijving
op die bedrijfsmiddelen, de fiscale
winst van één of meer jaren, in niet
onbelangrijke mate te verminderen en
daardoor de fiscale lasten te verlagen.
Waarop mag vervroegd worden
afgeschreven?
Volgens het wetsontwerp zal ver
vroegde afsc ijving mogelijk zijn op
alle bedrijfsmiddelen welke na 1 Jan.
1946 maar vóór 1 Januari 1953 zijn ver
worven, verbeterd, besteld of aanbe
steed.
Onder bedrijfsmiddelen moeten wor
den begrepen alle zaken welke voor de
uitoefening van het beroep of bedrijf
worden gebiuikt. Daartoe behoren dus:
machines, gereedschappen, vervoer
middelen, gebouwen. Maar ook een
f idwill welke tegen betaling werd
verkregen, k n f1-? zaak welke voor
de uitoefening van het bedrijf of be
roep wordt gebruikt, worden, be
schouwd. V vroegde afschrijving is
ook mogelijk op de kosten voor ver
bouwing van een bedrijfspand, mifs
deze verbc i :ng tussen 1 Januari 1946
en 1 Januari '°53 heeft plaats gevon
den.
Hoeveel mag vervroegd worden
afgeschreven?
De vervroegde afsc' rijving mag ten
bigste een derd deel bedragen van de
na 1 Januari 1946 gemaakte kosten.
Werd dus b.v. in het jaar 1946 een
machine aangeschaft voor f 6000, dan
mag f 2000 daarop vervroegd worden
afgeschrev» Deze vervroegde afschrij
ving mag plaats vinden naar eigen
goeddunken. Het is dus mogelijk het
g-hele bedrag daarvan in één jaar in
mindering van de winst te brengen,
maar het is -ok toegestaan om dit be
drag over enkele jaren te verdelen.
voo^he^eers^ iT7? W°rdt' 7al
net eerst in het jaar 1948 (of
boekjaar 1947/48) een vervroegde af-
rijving mogen plaats vinden.
d«e v,ln- ."f4'5011® betekenis van
le er zal J u aandachtige
hier niet hebben begrepen, dat het
van h fit °m een kwijtschelding
bepaald 4 Het bedra* dat in een
n il vervroegd werd afgeschre-
afvpJhl ln de 4°ekomst minder
Wwf m°gen worden. In theorie
van i <-US neer °P een verschuiving
beLnkt h Tgen" Wanneer men echter
bedenkt dat van de top van het inko
ctAnnT"*- r:er hoog Percentage inkom
stenbelasting wordt geheven, terwijl
daarover n meeste gevalen nog 12
°n1 ememmgsbelBsting voldaan moet
w orden, dan is het duidelijk dat de
v vroegde afschrijving in zeer veel
bet kent, dat belangrijk min
der belasting wordt voldaan. Door een
goed overwogen toepassing van deze
mogelijkheid is de zakenman immers
in staat, gedurende enige jaren het in
fis- opzicht duurste deel van zijn
v.nst, naar latere jaren te verschuiven.
Bovendien betekent het, dat in de ja
ren warin financiële moeilijkheden
b uotst zijn. doordat veel kapitaal
r/ioet worden geïnvesteerd, de belas
tingen laag gehouden kunnen worden.
We kunnen dan ook vaststellen dat de
ri 'gelijkheid t vervroegd0 afschrij
ving voor veel zakenmensen zeer wel-
1 i zal zijn.
Op de R. K. begraafplaats te Utrecht
werd Maandagmorgen het stoffelijk
overschot van de te Amsterdam over
leden oud-commandant van de mijnen-
veegdienst en van Hr. Ms. werkschip
„Vulcaan", kapitein-lut. ter zee G. P-
Kuiler met militaire eer ten grave ge
dragen. Te tien uur werden in de ka
thedraal aan de Lange Nieuwstraat een
uitvaartdienst gehouden.
In de stoet op weg naar de begraaf
plaats liepen mede deputaties van Hr.
Ms. „Vulcaan" en van het vierde en
zesde flottilje mijnenvegers. De stoet
werd geopend door de marinierskapel,
die treurmuziek speelde. Op de begraaf
plaats gaven vele hooggeplaatste ma
rine-officieren blijk van hun belang
stelling.
Bij aankomst van de stoet op het
kerkhof werden de geweren gepresen
teerd en loste een vuurpeleton uit ma
trozen het gebruikelijke eresalvo.
MEISJE IN ZEE VERDRONKEN
Zondag is de 19-jarige coupeuse S.
M. A. Baks uit de Westerbeekstraat te
Rotterdam in zee nabij Hoek van Hol
land verdronken. Een vriendin zou haar
zwemmen leren. Daarbij heeft het
meisje vermoedelijk teveel water bin
nengekregen, zij verdween althans plot
seling in de diepte. Vijf kwartier later
werd haar ontzielde lichaam door de
golven aangespoeld.
Welk mens bij zijn volle verstand zal
het zo ver laten komen? Zulke aanwij
zingen zijn een reden te meer om van
vandaag-op-morgen met de weldadige
Kruschen-kuur te beginnen. De zes
minerale zouten van Kruschen stimule
ren van de eerste dag af mét de jaren
verslapte bloedzuiverende organen en
brengen die al gauw weer helemaal op
gang. Als lever, nieren en ingewanden
op natuurlijke wijze hun werk doen,
kunnen onzuiverheden in het bloed
zich niet vast zetten Die worden dan
radicaal afgevoerd langs natuurlijke
weg en zijn nooit meer oorzaak van
Pijnen, die U nu in Uw bewegingen be
lemmeren en U het leven vergallen.
Weifel niet langer, begin vandaag met
Kruschen. In Uw eigen belang.
Kruschen is verkrijgbaar bij alle Apo
thekers en Drogisten.
Het DRIE-ZONEGEBIED wordt te
genwoordig veelal, maar voor de
grap, Trizonie genoemd. Dit is alge
meen zo en niemand, die er aanstoot
aan neemt. Dat het. strijdig is met de
„eer" en de „waardigheid", daar maalt
niemand meer om in het tegenwoordi
ge Duitsland. Vrolijk zingt men:
Wir sind die Eingeborenen
von Trisonesiën
tjumla, tjumla, tjumla boem
Wir sind ja keine Menschenfresser,
aber küssen können wir
umso besser....
Dat ademt, hoewel geen grote, toch
wel een heel andere geest dan de uit
gerangeerde generatie van „Bloed en
bodem". Werkelijk, het Duitse volk
maakt nu een heel andere indruk.
1933, .Het jaar dat Hitier aan de
macht kwam, ligt al weer ver achter
hen. De meeste Nazi's zijn voor goed
uit leidende functies verwijderd.
Ik loop op straat zo allerlei te fil
men en geniet daarbij de levendige
belangstelling van een troepje jongens
van een jaar of twaalf. Niet alleen
hun schooltas dragen ze, maar de
meesten dragen ook een steelpannetje
voor zich uit. Als ik vraag wat er inzit
laten ze het mij graag zien: pap met
krenten, schoolvoeding. Ze hebben al
len nog een flinke soeplepel mee naar
huis gekregen. Natuurlijk willen ze
ook op de film. De Protestantse jon
gens willen „er op" vóór hun Kerk.
Dat gebeurt prompt. Maar de Roomse
jongens willen ook „genomen" worden
maar met hun kerk als achtergrond.
Dat gaat makkelijk. De twee Kerken
liggen nog geen drie minuten van el
kaar af. Dit doet mij heel wat pretti
ger aan dan twaalf jaar geleden, toen
ik op dezelfde plaats een „Hitler-ju-
gend"-optocht ontmoette, met haken-
kruisvlag „in top" en ik mij snel in
die kerk terugtrok om niet het vaan
del te moeten groeten en daarmee een
pak rammel van de één of andere op
tochtleider riskeerde.
Deze jongetjes hebben alleen nog de
débacle van het „Duizendjarige Rijk"
in hun herinnering en gedachten, en
verder talen ze er niet naar. Als ze zo
om me heen scharrelen met hun tas
sen en hun pannetjes en hun vele vra
gen, dan zijn ze net zo gewoon, pret
tig en onschuldig als alle kinderen
over de hele wereld zijn.
Geen uniformen meer, noch inspire
rende „hoerapetten". Geen soldatenlie
deren, noch opgeschroefde „Kundge
bunge".
De enige uniformen die mij passeren
behoren toe aan Heilssoldaten, die op
gewekt neuriënd langs mij heen wan
delen.
Wanneer men mij, in intiemere
kring, nog eens duidelijk tracht tema
ken hoe het vroeger was, dan hoor
ik allerlei zelfbeschuldigingen aan als:
„Hitlerknechten, die wij geweest zijn",
'.Hitier is onze ondergang geworden"
Opmerkingen tussendoor, maar „en
pleine publique" geuit door verschil
lende - middenstanders en intellec
tuelen.
Ook arbeiders en arbeidersvrouwen
zijn niet alleen opgelucht dat 't Nazi
regime voorbij is maar de tevreden
heid in het algemeen van bijna alle
mensen met wie ik spreek, is opval
lend, hoewel het levenspeil vergele
ken met hier in Nederland toch stuk
ken en stukken lager ligt. Men wil
weer graag met een schone lei begin
nen.
Zou het mogelijk ook niet op de
weg liggen van ons, Nederlanders, om
onder diezelfde zwart-rode historie
een streep te zetten en voor zover 't
in ons vermogen ligt iets goeds en
niguws mee te schrijven? Aan ons 't
antwoord
Op de terugweg pik ik in Oberhau-
sen weer dezelfde leavetrein als waar
mee ik gekomen ben.
Nu is die trein niet zo leeg als een
paar weken geleden. Een stoet jon
gens en meisjes van om en nabij de
tien jaar bevolken de vele grote wa
gens. Ze zijn erg enthousiast, zingen 't
hoogste lied en bolderen nu in een
lange rij naar de restauratiewagen
achteraan. Daar krijgen ze thee met
cake. Straks compleet souper! Als ik
er haastig één aanschiet verneem ik,
dat ze op weg zijn naar „de Hoek" zo
als ze het noemen, en vandaar naar
Engeland zullen oversteken om er 'n
vacantie van drie maanden door te
brengen. Het zijn allen „uitgebomde"
oorlogsweesjes uit Kiel.
Als de hele karavaan mijn compar
timent voorbijgehold is en ze hun „fi-
ve o'clocktea" genieten, mijmer ik nog
eens na. Wellicht dat zo'n toekomstige
pleegvader in Engeland, die dit kind
gastvrij opneemt, zelf als RAF-piloot
op een oorlogsnacht „hoog" bezoek
aan Kiel heeft gebracht en daar wie
zal het zeggen Gisela's of Helmut's
eigen vader en moeder het levenslicht
heeft uitgeblazenWat is een
mens
DAMRUBRIEK
Oplossing probleem 72.
Zwart 10 schijven op: 7, 8. 9, 10, 12,
15, 17, 18, 26, 35.
Wit 10 schijven op: 20, 21, 23, 24, 31,
32, 37, 39, 44, 48.
Oplossing: 1. 4440 (35 x 33); 2. 48—
42 (16 X 2913. 42—38 (33x421; 4. 37
X48 (26 x 28); 5. 24x4 (15x24), 6. 4
X7!
En nu nog het volgende eindstandje
van de heer H. J. Toepoel te Alkmaar.
Zwart 2 schijven op: 27 en 36.
Wit 3 schijven op: 10, 23, 47.
Wit aan zet speelt 104. zwart 27
32, wit 4—15, zwart 32—37, gedw. wit
2319, zwart 3742 gedw. (op 3741
zou 1510 volgen), wit 47x38, zwart
2641, wit 1914!! en wint. Op 4146
volgt 15—10 en op 41—47 volgt 14—10!!
Ter oplossftig voor deze week:
Probleem 73 van J. C. le Bleu.
MM. Ï///Z
Zwart 10 schijven op 4, 9, 10, 12, 13,
14, 18, 20, 21, 22.
Wit 10 schijven op: 15, 24, 25, 29, 30.
32, 33, 34, 39, 41.
Wit speelt en wint.
Zondag is de „Volendam" van de
Holland-Amerika-lijn, komende van
Quebec, te Rotterdam aangekomen met
1444 Amerikaanse en Canadese studen
ten aan .boord, die een bezoek aan
Europa komen brengen. De studenten
zijn bij de ontscheping namens de Ne
derlandse regering welkom geheten
door minister Stikker en later nog door
de ambassadeur der Ver. Staten, dr. H.
B. Baruch, de burgemeester van Rot
terdam, mr. P. J. Oud en de Ambassa
deur van Canada, de heer P. Dupuis.
De studenten, die allen weer op 31
Augustus huiswaarts keren, zullen al
len in Nederland blijven. Slechts 350
hebben Nederland als einddoel, anderen
gaan naar Engeland, Scandinavië,
Duitsland, Oost-Europa, Frankrijk,'
Zwitserland en Italië, maar allen zul
len toch óf aan het begin óf aan het
eind van de reis ten minste één week
in de lage landen vertoeven.
GRIEKSE PARTISANEN TER DOOD
VEROORDEELD
Dertig Griekse partisgnenleiders zijn
door een militair gerechtshof te Laris-
sa ter dood veroordeeld. Zij zijn be
schuldigd van samenzwering tegen de
staat.
Twee der beschuldigden kregen resp.
levenslang en 17 jaar gevangenisstraf,
straf.
Puur geneeskracht
voor Uw huid
110. De negeft denken, dat zij een
oude vijand van hen, „Iwan de Ver
schrikkelijke" in de kooi gevangen
hebben en zegevierend trekken ze
naar de tijgerval op. Pim, Pdm en
Pom weten niet wat er allemaal aan
de hand is. In de verte horen ze een
dof krijgsgejoel. Het schijnt nader te
komen, want het rumoer wordt al lui
der en luider. Maar als de negers de
tijgerkooi bereikt hebben valt er plot
seling een stilte. En dan horen de
drie broertjes een stem. Een vreemde
stem! „Zijt ge daar, „'Schrik der Wil
dernis?" Pim, Pam en Pom kijken el
kaar verbaasd aan. Wat zullen ze nu
beleven? „Geeft ge U over „Iwan de
Verschrikkelijke?" klinkt het weer.
Pim is de eerste, die weer bij zijn
positieven is. „Gunst, ik wist niet dat
we zó beroemd waren", merkt hij op.
En.... als hij geen antwoord krijgt
van zijn broertjes, gaat hij vrolijk
door: „Wat denken jullie ervan? Nu
we toch iedereen wakker hebben ge
maakt,' kunnen we ook dat kippetje
wel verder oppeuzelen". En opgewekt
zet hij zijn tanden in het n.alse boutje.
De onbewaakte overweg bij Mijdrecnt, die over de provinciale weg van
Haarlem ntf.ar Hilversum loopt, kan gerust aanspraak maken op het praedi-
caat „gevaarlijkste overweg van Utrecht". Vorige week hadden er twee
ongevallen plaats, die aan drie personen het leven kostten. Dat valt niet
te verwonderen) want de enige aanduiding is het bord, dat op slechts een
paar'meter afstand van de overgang is geplaatst en waarop is aangeduid,
dat de maximum snelheid 20 km mag bedragen.
(Van. onze reizende redacteur)
Burgemeester J. C. Meyboom, die
aan het hoofd staat van de 31.555 in
woners der Drentse plattelandsgemeen
te Diever, verbaast er zich niet meer
over, als het raadslid H. Daleman tij
dens de bijeenkomst van de gemeente
raad zijn betogingen doorspect met ci
taten uit de werken van klassieken van
de wereldliteratuur als Willem Shakes-
peare en Henrik Ibsen, want tenslotte
wordt hij bijna dagelijks bij het ont
bijt al om de oren geslingerd met be
roemde woorden van deze en andere
beroemde mannen; mevrouw N. Mey
boomVeltman heeft er wel voor ge
zorgd, dat hij er aan gewend is ge
raakt.
Overigens blijft de levendige belang
stelling voor grote toneelschrijvers in
dit afgelegen oord, 'waarvan vele in
woners nimmer een treinreis hebben
gemaakt en nog nimmer een echte
schouwburg hebben bezocht, niet be
perkt tot dat ene raadslid en de burge
meestersvrouw. Integendeel, zij strekt
zich uit tot alle lagen van de bevolking.
Dr. L. D. Broekema spreekt erover met
de jeugdige veekoper Berend Bel, de
timmerman G. Folkerts met de onder
wijzeres Mada Zijlstra, ds. D. T. Rut-
gers met de jeugdige Jantina Figeland,
die de dochter is vgn de koffiehuishou
der aan de Brink. Dit zijn dan nog
maar enkele grepen. Twee jaar lang
gonsde het Shakespeare door Diever,
nu davert het Ibsen.
Het is begonnen ergens ver weg in
een universiteitsstad, waar de student
L. D. Broekema uit geestdrift meedeed
aan het studententoneel; met zoveel
geestdrift, dat hij een tijdlang - als fi
gurant ging fungeren in de troep van
Albert van Dalsum, alvorens hij zich
als dorpsarts in dit stille Diever ves
tigde. Hij was ervan overtuigd, dat het
nu uit zou zijn met de liefhebberij,
maar dat was het niet, want het toeval
wilde, dat hij er een ijverige Oranje
vereniging aantrof, die wel eens iets
anders wilde op Koninginnedag dan de
traditionele optocht met versierde boe
renwagens met een allegorische inslag.
Overleg en inschakeling van de plaat
selijke toneelvereniging leidde ertoe,
dat op 31 Augustus 1946 in een ge-
improviseerde openluchtschouwburg in
ae bossen de „Midzomernachtsdroom"
werd opgevoerd, die zó insloeg, dat de
voorstelling een jaar later vijf maal
herhaald moest worden.
Jantina Figeland, die de hoofdrol
vervulde, wordt door de dorpsbewoners
nog steeds Puck genoemd en Shakes-
peare's beeltenis haar geschonken
door een bewonderaar, siert nog haar
kamertje.
In 1948 werd De Storm opgevoerd in
Burgerdijk's vertaling. Men kreeg er
zoveel plezier in, dat men in de afge
lopen winter binnenshuis Sarivarius'
„Paraphrase" op dit drama ten tonele
voerde. Dif jaar greep men naar Ib-
sen's Peer Gynt.
Nog steeds is dr. Broekema de ziel
van de opvoering, of liever het hart en
U< ziel beide. Hij is de regisseur, leidt
de repetities, vindt een oplossing voor
alle moeilijkheden. Zijn rechterhand is
des burgemeesters echtgenote, een ta
lentvol speelster, die haar loopbaan be
gon als journaliste en zich nu op het
schrijven van teksten voor het platte-
landsopenluchttoneel toelegt. Het derde
lid van het stuwende driemanschap is
het hoofd der school A. Andreae, die
ook aan de organisatie deelneemt en
de sensatie van het jaar is het meespe
len (nog wel in de titelrol) van ds. D.
T Rutgers, de jonge, orthodox-her
vormde predikant, die, ware hij be
roepsspeler geworden, zeker succes in
grote steden zou hebben weten te boe
ken, zó boeiend draagt hij dit stuk voor,
bijgestaan o.a. door zijn echtgenote,
mevr. J. C. B. Rutgers-Feenstra, die als
Solvejg enige uitstekende zangnum
mers weggeeft. Dan zijn daar verder
boeren, middenstanders, landarbeiders,
jongens en meisjes, 60 in getal, zonder
Uitzondering inwoners van hetzelfde
dorp. Zij vormen met meer of minder
talent een prachtig geheel, dat met gro
te overgave werkt aan deze taak, die
hier reeds als een jaarlijks weerkeren
de maatschappelijke plicht wordt be
schouwd.
Dezer dagen heb ik een opvoering
bi gewoond. Zij begon om half tien, r.a
het invallen van de duisternis. Alle
£00 plaatsen waren verkocht, zodat zich
tegen de avond een dichte menigte
door het dorp naar de bossen spoedde.
Het theater bleek te zijn ingericht tus
sen twee heuvels, begroeid met vlieg-
dennenhout en eikenhout en versierd
met louter veldtijm. Het amphibithe-
ater bevond zich onder de bomen. Er
heerste doodse stilte toen Peer met
moeder Aase opkwam en het spel be
gon en die stilte, die aandacht, bleef
geboeid tot half twaalf; toen was er
een pauze tot middernacht. Het zou
Iaat worden, maar slechts een enkeling
vertrok. Het werd één uur, wéér' een
pauze, om kwart vóór twee doofden de
lichten voor het laatst. De 800 bezoe
kers waren méér dan voldaan. Ruim
20 autobussen en vele tientallen perso
nenauto's brachten de bezoekers terug
naar hun haardsteden, die sommigen
pas tegen het ochtendgloren bereikten.
Een paar uur later, toen de dag weer
begon, rinkelde te Diever, het Drentse
Oberammergau, al weer de telefoon,
voor het bespreken van plaatsen voor
de volgende voorstelling
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur. KRO: 6,00 Amuse
mentsorkest. 6.20 Reportage Tour de France.
6.30 Strijdkrachten. 7.15 Rhythm.-sextet. 7.30
„Dit is leven". 7.45 Rubriek. 8.05 Viool en
piano. 8.12 Omroeporkest. 9.18 Vragen van
deze tijd. 9.35 Zangrecital. 10.00 Omroep-
Kamerorkest. 10.45 Avondgebed. 11.15 Gra-
mofoonplaten. 11,25 Viool en piano.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur. - AVRO: 6.15 Tom Ericb,
piano. 6.30 Culturele ontwikkeling. 7.05 Edith
Piaf zingt. 7.15 Lezing. 7.30 Anny Gould zingt.
8 05 Westeuropees commentaar. 9.00 Vrolijk
programma. 9.15 Buitenlands overzicht. 9.40
Metropole-orkest. 10.20 Korte hoorspelen. 10.35
Piano. 11.15 Gramofoonmuziek.
VOOR WOENSDAG
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. - NCRV: 8.15
Te deum laudamus. 12.33 Trio-fantasia. 1.15
„Vrij en Blij". 6.00 Onze Nederlandse koren
en korpsen. 6.30 Strijdkrachten. 7.15 Reginald
Foort, orgel. 7.30 Actueel geluid. 8.05 Pro
gramma-proloog. 8.10 Oratorium „Saroson".
10.45 Avondoverdenking. 11.15 Populair avond
concert.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
cm 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. VARA: 8.15
Symphonie-orkest. 12.00 Accordeola. 12.38
Hammond-klanken. 1.20 Gevarieerd program
ma. 6.20 Piano-duo. 6.40 Uit het land van Bel
Canto. 7.00 Lezing. 7.15 Het nieuws uit In
donesië. - VPRO: 7.30 Voor de Jeugd.
VARA: 8.05 Dingen van de dag. 8.20 Prome
nade-orkest. 9.00 Reportage. 10.00 King Cole
trio. 10.15 Cor Steyn's orgel-ensemble. 10.45
Klankbeeld. 11.15- Gramofoonmuziek.
142
IN DE
DOOR
TJEERD A D E M A
„Van Ginkel zal hij wel blijven he
len", zei Steensma, „maai dat chauf
feursbaantje op die vrachtwagen zal
hij wel aan de kapstok kunnen han
gen. Er ligt een betrekking in Rijks
dienst voor hem klaar en u mag wel
voortmaken met inpakken, want er
kan ieder ogenblik bericht komen, dat
u naar Den Haag moet verhuizen".
„Is u nou lollig?" vroeg de vrouw
erschrikt, „of
„Waarachtig niet!" zei Steensma.
„Ik meen het in volle ernst. Als u
zo vriendelijk wilt zijn een klein
beetje op zij te gaan, zal ik misschien
even binnen kunnen komen".
.Hou!" riep mevrouw Van Ginkel
verschrikt. „Dat is nou ook wat! Daar
blijf ik maar midden in het deurgat
staan. Maar u zegt ook zulke rare din
gen. Is het werkelijk allemaal waar?"
„Op mijn woord", verzekerde
Steensma.
Hij ging naar binnen en vertelde in
het kort, wat zy verlangde te weten.
„Is de politie nog hier geweest?"
vroeg hij.
„En óf", zei mevrouw Van Ginkel.
„Ze hebben alles onderste boven ge
haald en alsmaar gezegd, dat ze wil
den weten, waar u zich verstopt had
Nou, dat begrepen we wel, maar we
hebben natuurlijk niks laten merken.
Loopt u nog gevaar, meneer, omdat u
in zo'n postbode-pakkie
„Ik ben tot nu toe nog een vogel
in geleende veren geweest", zei hij
glimlachend. „Vanaf morgen hoop ik
mij weer in mijn eigen pluimage te
vertonen. Ze hebben mijn kleren toch
niet meegenomen?"
„Alles hangt nog in de kast, me
neer", zei mevrouw van Ginkel.
..Prachtig", zei Steensma. „Dan kom
ik me morgenmiddag even verkleden.
Doe mijn groeten aan uw man en zeg
aan Albert, dat hij morgenmiddag met
oom en tante mee mag naar een speel
goedwinkel. Ik geef hem de grootste
olifant op wieletjes, die ooit in Leiden
verkocht is".
„Tante?" vroeg mevrouw Van Gin
kel verrast. „U gaat toch zeker niet
trouwen met dat vaatje buskruit, dat
hier eens op visite geweest is?"
„Gelukkig niet", zei Steensma. „Die
heb ik, dank zij uw goede hulp, nog
kunnen ontsnappen. Ik hoop u morgen
mijn aanstaande vrouw voor te stellen.
Ik ben er zeker van. dat u tevreden
over mij zult zijn. krijgt u nog goede
berichten van Annie?"
„Uitstekend", zei mevrouw Van Gin
kel. „De volgende week mag zij thuis
komen, meneer Smit".
„Steensma". verbeterde hij.
De chauffeursvrouw lachte.
„Ik kan het niet allemaal meer ont
houden", zei ze. „De politie zocht u
hier nog onder een heel andere naam
Morgen verschijnt u misschien wel als
politieagent en dan heet u Jansen".
Steensma glimlachte.
„Hoe is 't met die meneer hierover?"
vroeg hij.
„Die is. foetsie", zei mevrouw Van
Ginkel. „De dag, nadat u vertrokken
was, is hij inenen verdwenen".
„Met achterlating van een treurende
hospita", zei Steensma deelnemend.
„Niks hoor!" riep de chauffeurs
vrouw. „Ze heeft de kamer al weer
verhuurd. D'r woont nou een jonge
dansleraar en elke middag kun je
de gramofoon horen. Dan neemt ze
privaatles en as je boven uit 't zolder
raam kijkt, kun je ze allebei door de
kamer zien zwieren".
„O zarte Sehnsucht, süsses Ho ff en",
citeerde Steensma.
„Wat zegt u nou?" vroeg de vrouw
verschrikt.
Steensma stond op en liep glim
lachend naar de deur.
„Nogmaals mijn groeten aan de heer
des huizes", zei hij. „Ik hoop hem
morgen eens thuis te treffen. En ver
geet niet mij te waarschuwen als An
nie thuis komt. Ik wil haar zeggen,
hoezeer ik mij over haar genezing
verheug. Ik zal er voor zorgen, dat
ditmaal de mooiste bloemen mijn tolk
zullen zijn".
BLOEMEN VOOR ZUSTER
BLANCA
Een week na de dag, waarop de
minister een officieus bezoek aan
Warmond en Leiden gebracht had,
liepen ir. Steensma _pn zijn toekom
stige echtgenote alsj twee grote, zor
geloze kinderen door de residentie.
Zij zouden die dag zogenaamd uit
Parijs arriveren. Steensma zou, als
gast van Storm, die nacht in zijn
eigen huis slapen en voor Astrid had
hij een kamer besproken in het voor
name hotel, waarin hij op de avond
van zijn verjaardag zijn vrienden een
soupertje had geboden.
Ook nu weer had hij daar voor die
avond een tafel gereserveerd en Storm
opgedragen allen te inviteren.
„Je kunt je niet voorstellen, Astrid",
zei hij, „welk een rustig gevoel het
geeft weer in je eigen kleren te kun
nen lopen, niet meer de beklemmende
gedachte te hebben, dat je ovëral ge
volgd wordt en niet langer in span
ning te leven, doordat je weet, dat je
voortdurend in gevaar verkeert.
Het is, nu dat mij van afgenomen is,
of ik weer een kind ben, dat zich in
alles wat het* ziet en hoort kan ver
heugen.
Wat is het leven mooi, Astrid en
wat zijn je ogen vandaag weer stralend
blauw!"
„Dat komtzei Astrid.
„Neen", zei hij, „zeg dat maar niet
meer. Ze bewijzen alleen maar. dat
het zonnetje in jezelf aan alle kanten
naar buiten straalt".
Ze liepen naar het ziekenhuis en
Jelle Steensèma kocht in een bloemen
winkel een grote bouquet ontluikende
rozen.
„Kijk, mijnheer Van Waardenburg!"
zei de ziekenhuisportier even later
met een glimlachje van herkenning.
„U heeft ons dus nog niet vergeten?"
Integendeel", zei Steensma. „Wil je
eens informeren of zuster Blanca ons
kan ontvangen?"
^e portier drukte op het knopje
van een huistelefoon, deelde het ver
zoek mee en luisterde.
(Wordt vervolgd».
9
