De Zwarte
Irdiidee
Anglo-Amerikaanse betrekkingen
in een kritiek stadium
jML jÊL.
Raadselachtige moord op Duits meisje
te Londen
Amateur-tonelisten op Drakenburg
Dollarcrisis en atoombom leiden tot
onvriendelijke debatten
Accoord van vitaal belang
voor Westerse wereld
Het fruitringetje
héérlijk op de tong ligt
dat zo
Onze Damrubriek
Mm mm m
IS 1 1 a
■:m w
m.
m, vm.r,
Hli,
Scotland Yard speurt
naar beweegredenen
Faas Wilkes trad in het
huwelijk met Surinaams
meisje
Midinettes postten voor de
modehuizen
Belangrijk werk ter ver
betering van het spelpeil
Pim, Pam en Pom en het Afrikaanse avontuur
Het vervoer van varkens
Het Radioprogramma
RULLEN DE VERENIGDE STATEN en Groot-Brittannie de eerste wer
kelijke stap zetten op de weg uaar de wereldstaat de enige mogelijk
heid tot uitsluiting van oorlog tussen de volken? De omstandigheden van
het ogenblik schijneit dit dwingend te gebieden, maar helaas hebben lang
niet alle staatslieden de vérvooruitziende blik, die nodig is om de eisen
des tijds te onderkennen, in het bijzonder niet, wanneer het gaat «m dingen,
die een breuk betekenen met alles, wat tot nu toe als onwrikbare waarheid
werd beschouwd. Men leze bijvoorbeeld de volgende recente uitlating van
gouverneur Dewey, de leider van de Amerikaanse republikeinen, die toch
geenszins tot de isolationisten mag worden gerekend: „Intrekking van de
Marshall-hulp aan het Britse volk dient overwogen te worden, omdat de
Eabourregering zieh verzet tegen de economische eenheid, zonder welke
Europa zich niet kan herstellen." Zelfs indien men meent, dat een geleide
économie van de Britse soort bijna onmogelijk te verenigen is met een
redelijke vrije wereldeconomie, moet men Dewey's opmerking betreuren,
want zjj betekent in feite een Amerikaanse inmenging in de Engelse binnen
landse aangelegenheden, die een trots volk als het Britse zich niet kan laten
welgevallen. Gelukkig vertegenwoordigt Dewey de Amerikaanse regering
niet, maar men moet aannemen, dat wanneer een dergelijk invloedrijk man
zo oordeelt, vele andere Amerikanen dezelfde opvatting zijn toegedaan. En
daarin schuilt een groot gevaar, want wanneer de AmerikaansBritse een
heid verbroken wordt, komt de gehele wereld op zijn kop te staan.
van West-Europa en zjjn overzeese
gebiedsdelen te kopen in ruil voor zijn
exporten. Dit is ongetwijfeld een
kunstmatige oplossing, maar zjj is be
ter dan een natuurlijke oplossing, die
West-Europa afhankelijk zou maken
van de Sowjetunie.
Wat de kwestie van de atoom
energie betreft: in feite gaan d.ï Ame
rikaansBritse meningsverschillen,
hoewel het niet met zoveel woorden
gezegd wordt, over de vraag, of En
geland nu atoombommen moet gaan
maken, omdat het daartoe in staat
is. Voor niets zijn de Amerikanen zo
bevreesd als voor een bewapenings
wedloop op het gebied van de atoom
energie. In deze kwestie, zo schijnt
het mij toe, kunnen de Britten tege
moet komen aan de Amerikaanse wen
sen. Deze komen neer op een inter
nationalisering van de atoomenergie
en de verbanning van de atoombom
uit de nationale arsenalen. De Kus
sen hebben de uitvoering van dit plan
verhinderd, maar dit maakt 'het niet
onmogelijk, dat de landen, die het
met Amerikaanse opvattingen eens
zijn (het zijn er meer dan veertig)
met elkaar overgaan tot het instel
len van een internationale controle
autoriteit voor de atoomenergie.
Een Brits initiatief in deze richting
zou op de Amerikanen ongetwijfeld
een uitstekende indruk maken en er
hen toe kunnen bewegen, op econo
misch gebied de grootst mogelijke
tegemoetkomendheid te betrachten.
Zoals men ziet, er zijn middelen om
de voor het voortbestaan van de
Westerse cultuur onmisbare Anglo-
Amerikaanse eenheid te bewaren en
zij worden reeds bediscussieerd ook.
Van ganser harte moet men hopen,
dat de volken van de Verenigde Sta
ten en Groot-Brittannie genoeg ge
zond verstand zullen bezitten om er
gebruik van te maken. I
LIET VOLGENDE stamt uit de pen
van Marquis Childs, één van Ame-
rika's gematigdste „columnisten":
„Het nauwe bondgenootschap uit de
oorlog tussen Groot-Brittannie en de
Verenigde Staten is bezig te verwor
den tot een door wantrouwen beheers
te verhouding, die dreigt te leiden tot
iets, dat heel veel weg heeft van een
koude oorlog." De Britse „Observer"
noemt dit een „verschrikkelijke vast
stelling". En nu mag men de uitdruk
king „koude oorlog" als overdreven
en misplaatst beschouwen, voor het
overige kan men tegen Childs' uit
spraak weinig inbrengen. De woorden
van Dewey bewijzen, dat de Britse
dollarcrisis wordt besproken op een
wijze, die beslist niet getuigt van de
dringende behoefte aan eensgezind
heid tussen de beide grote democra
tische mogendheden. Daarenboven
vindt dan nog juist op het ogenblik een
debat plaats over de productie van
de atoombom, dat in vele opzichten
al niet minder onaangenaam aandoet.
Tegenover dit alles komt men bijna in
de verleiding van krankzinnigheid te
spreken. De oorlog tegen Hitier werd
slechts gewonnen, omdat Amerika en
Engeland onder dreiging van het ge
vaar bereid waren een eenheid aan
te gaan. Een eventuele nieuwe oor
log zal verloren worden en de vrij
heden, zonder welke de Westerse mens
niet kan leven, zullen ten ondergaan,
wanneer deze eenheid op een onzalig
ogenblik verbroken wordt. En dit zal
gebeuren, indien er voor de dollar
crisis en het vraagstuk van de pro
ductie van de atoombom geen be
vredigende oplossing gevonden wordt.
Een zodanige oplossing behoort
geenszins tot de onmogelijkheden.
Maar dan moet Amerika ophouden de
dollarcrisis te zien als 'n economisch
probleem en Groot-Brittannie zal
moeten afzien van het recht, het sterk
ste wapen te vervaardigen, waartoe
het in staat is.
De dollarcrisis is werkelijk niet ver
oorzaakt door de Britse socialisten.
De waarheid is, dat West-Europa, in
tegenstelling met Amerika, geen ge
sloten economische eenheid vormt.
Het is aangewezen op de export van
zijn industriële goederen en bepaalde,
uit de overzeese gebiedsdelen stam
mende grondstoffen, om zich op de
wereldmarkten te kunnen voorzien
van het voedsel voor zijn inwoners en
de materialen, die zijn fabriekenaan
de gang moeten houden. Amerika
echter heeft slechts in tijden van gro
te voorspoed een bepaalde behoefte
aan buitenlandse goederen. In tijden
van teruggang houdt het op een af
zetgebied voor vreemde goederen te
zijn. Natuurlijk kunnen landen als
Engeland en Duitsland, waarom W.-
Europa draait, naar andere markten
zoeken, maar deze liggen hoofdzake
lijk achter het IJzeren Gordijn.
In deze richting ligt waarschijnlijk
een economische oplossing, maar te
kens een politieke catastrofe. Want
op dit punt moeten de wegen van
Amerikanen en West-Europeanen zich
definitief scheiden. Het is daarom in
het overwegend belang van de Ame
rikaansWesteuropese politieke een
heid, dat er een basis gevonden wordt
voor een AmerikaansWesteuropese
economische eenheid. Amerika kan
dit doen, door zich te verplichten
vastgestelde hoeveelheden goederen
EEN NIEUWE ROL VAN DE FAAM
FRIS ALS FRUIT
Oplossing probleem 73 (auteur B.
Kramer).
De stand was: Zw. 10 sch. op: 4, 9,
10, 12, 13, 14, 18, 20, 21, 22.
Wit 10 sch. op: 15, 24. 25, 29, 30, 32, 33,
34 39^ 41,
Opl. 1. 32—27 (21 x 32 of 22 x 31), 2.
29—23 (18 x 38 of 40, of 20 x 38 of 40),
3. 4137 (sl. naar 38 of 40), 4. 37 x 19
(14 x 23), 5. 39—34 (40 x 29), 6. 30—24
(29 x 20), 7. 25 x 5! Zwart is nu ge
dwongen tot 23—29 wil hij de schijven
23 en 38 niet verliezen. Maar op 2329
volgt dam van 5 naar 14, zw. 9 x 20 en
wit 15 x 42 en wit wint tegenover
schijf 4.
En nu nog even het volgende eind-
standje:
Zw. twee schijven op 36 en 39, dus
twee ruiten van de damlijn af. Wit
twee dammen op 8 en 27 en een schijf
op 42.
Wit aan zet speelt 27—49, waardoor
de zw. schijf 39 niet gespeeld kan
worden. Zwart moet dus 3641. Wit
S24. Deze zet dwingt zwart tot 4146,
omdat op 4147 de zet 2415 volgt:
Na 41—46 volgt echter 24—33, zw.
39 x 28, wit 4237, zwart 46 x 32, wit
49 x 21 en wint tegen schijf 28.
Ter oplossing: (men denke om het
eindspel)
PROBLEEM 74
van A. JURG.
M mjm
Zw. 8 sch. op: 9, 12, 17, 20, 28, 29.
20. 33.
Wit 8 sch. op: 21, 31, 37, 39, 42, 43,
44, 45.
Wit speelt en wint.
Naar de Daily Herald meldt, houdt
Scotland Yard zich op het ogenblik
bezig met een moordzaak, die vele
verwikkelingen in zich bergen kan.
Dinsdagmorgen werd een zekere Eli-
zabeth Klassen, een knap Duits
meisje, met opengesneden hals dood
op een divan in haar flat te Ham-
mersmith aangetroffen. Naast de
divan lag een 27-jarige Pool in ster
vende toestand. Een slagader in zijn
bovenarm was opengesneden en zijn
gezicht droeg de sporen van nagels.
Op het eerste gezicht, aldus de cor
respondent van de Daily Herald,
scheen het een betrekkelijk eenvou
dig geval van moord en zelfmoord
door een jaloerse minnaar. Toen de
politie echter Op informatie uitging
over Elizabeth Klassen, werd de zaak
belangrijker. De Duitse kwam een
jaar geleden in Engeland op een tij
delijke werkvergunning. Haar vader
is een welgestelde aardappelhandelaar
in een plaatsje in Westfalen. Haar
broer was tijdens de oorlog officier
van de geheime dienst bij een Duitse
pantserdivisie. Eerst werkte de Duitse
in de bar van een hotel te Windsor.
dat bezocht werd door bedienden van
hotel in Kensington. De laatste maan
den was zij barmeisje bij een bekend
restaurant in Whitehal, vlak nlj de
House of Parliament. Onder haar
klanten bevonden zich M.P.'s, hoge
functionarissen van het recherche
bureau van Scotland Yard, hoge offi
cieren van de R.A.F. en het leger en
departementshoofden van het mi
nisterie van financiën en binnen
landse zaken. Volgens de correspon
dent viel zij nogal in de smaak van
haar klanten. De genoemde Pool,
Mizgalski, volgde Elizabeth uit Duits
land, maar wat hij in Engvland deed,
is niet bekend. De politie zoekt nu
naar een koffer met 'kleren, brieven,
papieren en foto's, die mej. Klassen
ergens in Windsor heeft achtergelaten.
NIEUW WERELDRECORD KOGEL-
STOTEN
Tijdens de ontmoeting Scandinavië
Ver. Staten heeft de Amerikaan Ja
mes Fuchs met 17.79 meter een nieuw
wereldrecord kogelstoten gevestigd.
Het oude record stond sinds 17 April
1948 met 17.68 meter op naarrf van zijn
landgenoot Charles Fonville.
Ir. J. P. FOCKEMA ANDREAE
OVERLEDEN.
Na een langdurige ziekte is in het
Diaconessenhuis te Utrecht op bijna
70-jarige leeftijd overleden dr. J. P.
Fockema Andreae, van 1914—33 bur
gemeester van Utrecht en van 1933—
37 commissaris der Koningin in de
het kasteel. Daarna trok zij naar een provincie Groningen.
Faas Wilkes, de 25-jarige Xerxes-
speler, die zich als internationaal voet
baller in het Nederlands elftal een van
cie grootste spelers mag noemen, die
ons land gehad heeft, heeft gisteren
zijn donkere 17-jarige Surinaamse
bruid naar het stadhuis gevoerd. Zij is
Mona Yvonne Brakke, de dochter van
een hooggeplaatst ambtenaar in Para
maribo.
Op de binnenplaats van het Amster
damse Princenhof, hadden zich vele
voetbalenthousiasten, fotografen en
verslaggevers opgesteld. Daar waren
onder meer de Ajacieden Van 't Hart,
Drager, Stoffelen, Stroker en Fischer,
voorts Schaap van 't Gooi en Van
Kaalte van Blauw-Wit, die door Faas
als eersten werden begroet toen hij uit
de wagen stapte. Officials van de Ko
ninklijke Nederlandse Voetbalbond
merkten we echter niet op. Als bruids
meisjes fungeerden cje twee dochter
tjes van de vroeger bekende voetbal
ler Kees ten Have.
Wilkes, wiens onderhandelingen met
de Italiaanse profclub Milano in een
vergevorderd stadium zijn, hoopt bin
nenkort zijn contract te tekenen, om
daarna zo spoedig mogelijk met zijn
vrouw naar Italië te vcrt ekken.
Enkele tientallen stakende midinettes
hebben gisteren voor de grote modehui
zen van Parijs gepost. Verschillende
meisjes zijn echter naar haar werk te
ruggegaan om te werken aan de voor
bereidingen van de op 1 Augustus be
ginnende najaarsmodeshow. De uitno
digingen hiervoor zijn al enkele dagen
geleden verstuurd en vele kopers be
vinden zich reeds in Parijs. De mode
koning Mólyneux verklaarde, dat 30
van de 180 meisjes, bij hem in dienst
teruggekomen zijn. Marcel Rochas zei-
de, dat zijn meisjes alle aan het werk
waren.
Honderden vrolijk geklede midinet
tes, meer in vacantiestemming dan in
een stemming om te staken, bevolkten
de deftige Avenu Montaigne voor het
modehuis van Christian Dior. schepper
van de „New Look". Zij werden zonder
incidenten door de politie verspreid.
Een chef van het modehuis zeide, dat
700 meisjes nog staakten. De opening
van de herfstshow zcru hierdoor echter
niet uitgesteld behoeven te worden.
NOORS PARLEMENT ONTBONDEN.
Koning Haakon van Noorwegen
heeft het Storting (Parlement) offi
cieel ontbonden. Op 10 October zjillen
nieuwe verkiezingen worden gehouden.
Het Parlement komt eerst volgend jaar
weer bijeen.
Zestig amateurtoneelspeelsters en
-spelers zijn bijeen geweest in het R.K.
Gemeenschapsoord „Drakenburgh" te
Baarn, waar de Nederlandse Amateur
Toneel Unie haar derde na-oorlogse
toneelkamp heeft gehouden. Uit alle
delen van Nederland waren zij naar
het Gooi gekomen: uit Leeuwarden,
Sas van Gent, Gouda, Middenmeer,
Maastricht, Purmerend, Doetinchem,
Den Haag, Leiden, Rotterdam, Amster
dam, Haarlem en Nieuwkoop. Onder
leiding van de toneelspelers Arend
Haueren, Ton Lutz en de danser Karei
Foons hebben zij van 's morgens vroeg
tot 's avonds laat hard gewerkt aan
een gemeenschappelijk ideaal: de ver
betering van hun techniek en spelpeil.
Het inspannende dagprogramma be
gon om 8 uur met lichaamsoefeningen.
Onder het alziend oog van Poons wer
den de spieren en gewrichten, „vast
geroest" in de sleur van de dagelijkse
dingen, op een geraffineerde manier
los en soepel gemaakt. Dit was iedere
dag de ouverture op de lessen in to
neelspel en bewegingsleer. Arend Hauer
hield zich speciaal bezig met de ele
mentaire speelscènes. „Stel je voor"
zei hij dan, „dat jé in de schouwburg
zit De voorstelling is juist begonnen.
Je bent geboeid door het spel, maar
wordt plotseling uit je concentratie ge
haald door een laatkomer die jouw
stoel moet passeren" of „Je zit te lezen
en wordt gestoord door een of ander
insect. Wat doe je dan". Onder de cri-
tische blikken van de docent en van de
overigen klom een der dames of heren
dan op het kleine podium om deze
scène te spelen. Met een eindeloos ge
duld corrigeerde Hauer de gebaartjes
waarmede de executanten meenden de
vereiste expressie en gemoedstoestand
te moeten uitbeelden. Na een half uur
v/as iedereen al tot de overtuiging ge
komen dat het naar niets leek en met
een gevoel van schaamte is er dan
v/el eens teruggedacht aan de gemak
kelijke manier waarop thuis, bij de rol
verdeling van de eigen vereniging, de
moeilijkste en zwaarste rollen zonder
enige bedenking aanvaard werden. Pas
op dit ogenblik, als' iedere weerstand
var, eigendunk, zelfoverschatting en
aangeleerde maniertjes was weggeval
len, was „de aarde omgeploegd". Een
geliefkoosde uitdrukking van de do
centen om de toestand aan te duiden,
van aaruit de toneelspeler aan zijn rol
moet gaan werken. „Eerst ontspannen"
is een gevleugeld woord op de Draken
burg geweest. „Eerst ontspannen, jezelf
vergeten en dan pas gaan spelen. Eerst
in de huid van de uit te beelden figuur
kruipen. Niet zo maar in het wilde weg
gaan gebaren en lopen. Het gebaar
komt voort uit een gevoel, uit een ge
moedstoestand". Ip alle toonaarden is
deze elementairste van alle elementaire
toneellessen herhaald.
Ton Lutz had zo zijn eigen manier
cm zijn „leerlingen" in de sfeer te
brengen waarin hij hen wilde hebben.
Als studiemateriaal had hij o.a. geko
zen het „De draak en de duif", een uit
het Engels vertaald toneelstukje op het
..Maryke van Nimweghen-thema".
De tekst werd letter voor letter ont
leed, de figuren werden van top tot
teen besproken en om de beurt mocht
iemand een kort stukje tekst zeggen.
Amateurs, die konden bogen op een
kort stukje tekst zeggen. Amateurs, die
125. Pepi heeft een heel mooi plan
netje in zijn-hoofd. Maar.... ook wel
een heel gevaarlijk plannetje! Een
woedende tijger zit op zijn hielen en
Pepi rent wat hij rennen kan! Waar
wil die malle aap toch eigenlijk heen?
„Iwan de Verschrikkelijke" denkt daar
niet over na. Het enige wat hem inte
resseert is, om die brutale aap te pak
ken te krijgen. Maar Pepi weet heel
goed waar hij heen wil. Hij rent recht
op zijn doel af endat doel is de
tijgerkooi! Want het is de bedoeling
van Pepi om „Iwan" erin te laten lo
pen, letterlijk en figuurlijk. Want als
Iwan eenmaal in de kooi zit, is hij
verloren. Als Pepi vlak, bij de kooi is
gekomen, drijft hij zijn achtervolger
tot het uiterste! Rustig staat hij vóór
de kooi de' Hoki-Poki te dansen tot....
konden bogen op een jarenlange erva
ring als tonelist, konden hierbij leren,
dat er voor verantwoord toneelspel ook
cog iets anders komt kijken dan. routine
en het uit het hoofd leren van de rol.
Buiten, op het prachtige grasveld,
heeft Karei Poons met de cursisten in
tensief gewerkt om tot verbetering van
lichaamshouding en -beweging te ko
men. En het was frappant om te zien
hoe na enkele dagen hoekige gebaren
vloeiend-, gebogen ruggen recht- en
lompe stappen sierlijker werden.
Winstpunt van het kamp.
Een van de belangrijkste winstpunten
van het kamp is zeker geweest, dat het
drietal Hauer, Lutz, Poons de deelne
mers hebben bijgebracht, dat het ver
keerd is met glansverf te gaan smeren,
zender dat er is gewerkt met plamuur
en grondverf. M.a.w. dat een uitvoering
van een amateurtoneelvereniging het
resultaat moet zijn zijn gedegen voor
bereiding en een ernstige studie. Dat
het kan, bewezen twee dames en een
heer, die op de slotavond een scène op
voerden uit Barrie's „Midzomernacht".
Dit spelfragment was ingestudeerd on
der leiding van Arend Hauer, die in
enkele dagen tijds een bewonderens
waardig resultaat had weten te berei
ken. Ondanks het primitieve toneeltje,
het feit dat er ongeschminkt en onge-
kapt werd gespeeld en de provisorische
belichting, werd een summum aan dra
matische spanning geschapen. Beter be
wijs kon Hauer voor de waarheid van
zijn theoriën niet leveren.
Door het houden van dit soort kam
pen levert de N.A.T.U., die hiervoor
van regeringswege gesubsidieerd wordt,
een niet te onderschatten bijdrage tot
de verhoging van het spelpeil der ama
teurs. Een tekort is nog, dat de capaci
teit te gering is om 'n direct merkbare
invloed te hebben op het landelijke
teeld. Teneinde hieraan tegemoet te
komen, wordt deze zomer nog een der
gelijke bijeenkomst gehouden, n.1. te
Markelo in Gelderland.
In het voedselvoorzieningsblad is af
gekondigd het „ontheffingsbesluit ver
voer van varkens ter dekking 1949".
Op grond van dit besluit zijn geen ge-
leidebiljetten meer nodig voor het ver
voer van zeugen naar een beerhoude-
rij en terug en voor het vervoer van
dekberen naar bedrijven van zeugen
houders en terug, mits het vervoer ge
schiedt binnen een afstand van ten
hoogste 10 km van het bedrijf van de
zeugenhouder respectievelijk van de
berenhouder. De bedoelde ontheffing
geldt zowel voor het grensgebied als
voor het overige gedeelte van het land.
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 itfir. 6.30 Strijdkrachten-
7.30 Actueel geluicf 7.45 CNV-kwartier. 8.05
Promenade-orkest. 9.20 Omroepkoor. 9.50 Sans
Scuci. 10.15 Orgelconcert. 10.45 Avondover
denking. 11.45 The Kentucky Minstrels.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur. —6.35 De Jonge Fliere
fluiters. 7.00 Denk om de bocht. 7.30 Soester-
berg. 8.05 Nederlands Kamerkoor. 9.00 Men
vraagt.... en wij draaien. 9.35 Gramofoon-
rauziek. 10.00 Lezing. 10.15 Swing and sweet.
11.15 Symphonie.
VOOR ZATERDAG
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
cm 8, 1, 7, 8 en 11 uur. 8.15 Pluk de dag.
9.05 Anneke van der Graaf, sopraan en Lily
san Spengen, piano. 10.15 Muziek houdt fit.
11.00 De Zonnebloem. 12.03 Piano-recital.
12.30 Mededelingen voor Land- en Tuinbouw.
12.33 Amusements-orkest. 1.00 Voor de Strijd
krachten. 1.30 Amusements-orkest. 1.00 Voor
de Strijdkrachten. 1.30 Amusements-orkest. 2.10
Omroep-Kamerorkest. 3.00 Sives ter-trio. 3.30
Kon. Muziekver. „Harmonie". 5.00 De Wig
wam. 6.15 Journalistiek weekoverzicht. 6.30
Strijdkrachten. 7.25 De Zevenklapper. 8.20
Lichtbaken. 8.45 Lente. 9.00 „Zomersproeten".
10.00 Omroep-orkest. 10.30 Wij luiden de Zon
dag in. 11.20 Symphonie.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 8, 1, 6, 8 en 11 uur. 8.18 Gevarieerd
programma. 9.00 Josephine Bradlev. 9.35 Ge
zangen uit de Russische kerk. 10.20 Radio
feuilleton. 10.35 Voor de arbeiders. 11.35 He
dendaagse muziek. 12.00 BBC Theater-orkest.
12.30 Mededelingen voor Land- en Tuinbouw.
12.33 Accordeola. 1.20 Opera's. 2.00 Als een
bonte vogelvlucht. 2.30 Kon. Mil. Kapel. 2.50
Streek-uitzending. 3.15 Das Paradies und die
Peri. 4.10 Komt U binnen. 4.25 Victor Sil-
vester en zijn orkest. 5.00 De Top-Hits van
1949. 5.30 Om en nabij de twintig. 6.15 Popu
laire melodietjes en liedjes. 7.00 Artistieke
staalkaart. 7.30 Soesterberg. 8.20 Cor Steyn.
8.45 De Golfbreker. 10.00 Stradiva-Sextet. 10.25
Mensen, die wij wel eens ontmoeten. 10.40
Marcel Tielemans. 11.15 Xavier Cugat en zijn
oikest.
RADIO-DISTRIBUTIE
LIJN III: 7.05 Gram. 7.30 Kron. 7.40
Gymn. 7.50 Gram. 8.05 Concert. 9.05 Concert.
10.00 Div. 10.30 Engel. H. S.: „Serenade
Orch". 11.00 BBC Welsh Orch. 12.00 VI. Br.:
Vocale varia. 12 30 Weerbericht. 12.33 Orkest
van Mantovani. 1.15 Cabaret. 2.00 Fr. Br.:
Verz.pr. 2.30 Gram. 3.00 Zang. 4.00 Klass.
progr. 5.00 Kootwijk: Batavia. 6.00 VI. Br.:
Jazzmuziek. 6.30 Voor de Sold. 7.30 Conc.
in de Royal Albert Hall. 10.15 Verz.pr. 11,05
Jazzmuziek. 11.30 Westminster orkest.
DOOR
ALLAN SWINTON
„Eigenaardig", merkte hij op, ,deze
Plotselinge verandering in de planten
groei. Ik zou zeggen, dat dit geduren
de enige tijd een rivierbedding is ge
weest. We zullen eens naar de over
kant gaan en zien. wat daar groeit".
Sedert het ogenblik, dat zij vóór het
ontbijt de plaats bekeken haddon.
waar Don Arturo de plant gevonden
had, had hij geen woord meer over de
zwarte orchidee gezegd Waar haar
gedachten sterk op haar persoonlijke
aangelegenheden gericht waren, kon
Mary haar lichte ontevredenheid niet
langer onderdrukken. Met een stem,
die een ietwat verwijtende klank had.
z®i zij: „Moesten we hier eigenlijk
•tiet eens terdege naar die orchidee
zoeken? Grootvader kan /makkelijk
een plant over het hoofd hebben ge
zien, die toen nog niet tot volle was
dom was gekomen. Het is nu al een
paar jaar geleden. Er bloeien er mis
schien wel een dozijn. Het is nu de
juiste tijd van het jaar".
Sam was bezig geweest met het be
kijken van een kleine paarse bloem.
Nu hief hij het hoofd op en keek haar
strak aan. Hun blikken ontmoettep
elkaar en evenals die morgen boorden
zijn blikken zich diep in de hare. als
of hij het antwoord zochi op een zeer
belangrijke vraag. Toen schudde hij
bet hoofd. „Geen kijk op!" zei hij.
Verbaasd en een beetje kregelig
protesteerde zij „Maar daar kun je
niet zeker van zijn Er was er hier
een. Er kunnen er nog wel andere
zijn"
„Dat is het juist", zei hij. „Er was
hier nooit een orchidee, zoals Hugh
getekend heeft".
Terwijl zij hem verschrikt aanstaar
de, haalde hij een instrument te voor
schijn, dat de hoogte boven de zee
spiegel aangaf van het terrein, waarop
zij zich bevonden. Hij wees op de wij
zerplaat. „Kijk dat eens! Zesduizend
driehonderd. De orchidee, die Hugh
tekende was een Cattleya en be
halve de kleur een van de specifieke
typen van het soort. Cattleya groeien
nooit boven vijfduizend voet...."
„Mhar", ziep zij uit, „Hulpé toonde
ons de plaats".
„Precies. Ik denk, dat het je wel
verbaasd zal hebben, dat ik hem van
morgen zo scherp onderhanden nam".
„Inderdaad, nogal".
„Ik wilde hem er zich definitief in
Iften praten"
„Maar er zou hier toch misschien
wel een enkele hebben kunnen groei
en". protesteerde zij, „en speciaal dan
rog wel een afwijking, zoals die zwar
te misschien is. Ik heb genoeg over
plantkunde gelezen, om te weten, dat
zich soms de .zonderlingste afwijkin
gen voordo'en. Is dat niet de manier,
waarop alle verbeteringen bij planten
worden verkregen, n.1. door het kwe
ken van afwijkingen?"
„Geen Cattleya groeide ooit zo hoog.
De kleur zou daar nooit invloed op
kunnen hebben. Er zijn in deze soort
een eindeloze massa variëteiten en met
een zeer groot gamma van kleuren,
grootte en vorm, maar geen enkele
soort is ooit boven vijfduizend voet
gevonden. Maar zelfs al zou ik nog
genegen zijn geweest, om hem het
voordeed van de twijfel te laten, dan
zou ik dit nog niet willen doen, om
dat ik nog achter iets anders gekomen
ben. Hulpé heeft niet alleen over die
orchidee gelogen. Hij is totaal onbe
trouwbaar. En ik ben er bijna zeker
van, dat Hugh voor beide feiten ver
antwoordelijk is".
Mary's verwarring en schrik verdub
belden toen Sam voortging: „Herin
ner je je die keer, dat wij bij de ri
vier kampeerden en er een boot kwam
opzetten en naast ons meerde?"
„Ja".
„Ik stond toevallig in de schaduw
bij het vuur van onze manschappen,
teen de handelaar aan wal stapte en
vroeg, of ze wat zout voor hem had
den. Hulpé gaf hem een beetje en zij
spraken samen. En wel in het Spaans".
Het eerste ogenblik ontging haar de
betekenis van hetgeen hij gezegd had.
Toen riep zij uit: „Maar Hulpé kent
geen Spaans!"
„Hij wil het niet kennen tenmin
ste niet tegenover ons. Dat is de zaak,
waar het om draait. Er is iets in het
geheel niet in orde. Er is een opzet in
het spel, die wij niet kennen. Maar
geen orchidee, zoals Hugh die teken
de, groeide ooit zo hoog. En ofschoon
ze het voor ons verbcÉgen houden,
spreekt de donkere Indiaan beter
Spaans dan wij. Wij waren ongeveer
vijfduizend voet hoog en ik begon me
al af te vragen, waar die orchidee
bleef, toen ik dit ontdekte en be
greep. dat er iets niet in de haak was.
Maar ik wachtte, tot ik hun verhaal
kon controleren, doordat zij de plaats,
waar de orchidee gestaan zou hebben,
aanwezen".
De maanden, die Mary als Sams
secretaresse op deze tocht had door
gemaakt, hadden haar goed gedaan.
Haar gezicht was een beetje verma
gerd. waardoor haar goede trekken
r.og beter uitkwamen. Zij straalde van
gezondheid. Maar terwijl zij daar stond
in haar gebleekte linnen hemd, linnen
pantalon en strooien sombrero, met
haar tas over de schouder en aante
kenboek en potlood gereed, om Sams
aantekeningen vast te leggen, werd
haar gezicht bleek van ongerustheid.
Daar zij zijn conclusies blijkbaar
niet langer in twijfel trok, vroeg zij:
„Wat betekent dit?"
Hij keek haar aan. „Dat is nu net,
wat ik tracht uit te puzzlen", zei hij
op eigenaardige toon.
„Geloof je, dat Hugh het weet?"
Het eerste, waar ik moest zien
achter te komen, is juist, wie alles
van deze zaak weet".
Gedurende enige ogenblikken keek
zij hem aan en toen veranderde haar
gelaatsuitdrukking in een van onge
loof en boosheid. „Dus dat is de reden,
dat je me vóór het ontbijt zo vreemd
aankeek en waarom je me deze laat
ste weken zo voortdurend uitgevraagd
hebt!" barstte zij los. „Jij dacht, dat
ik er ook bij betrokken was!"
(Wordt vervolgd).