De Zwarte Irdiidee Anglo-Amerikaanse betrekkingen in een kritiek stadium jML jÊL. Raadselachtige moord op Duits meisje te Londen Amateur-tonelisten op Drakenburg Dollarcrisis en atoombom leiden tot onvriendelijke debatten Accoord van vitaal belang voor Westerse wereld Het fruitringetje héérlijk op de tong ligt dat zo Onze Damrubriek Mm mm m IS 1 1 a ■:m w m. m, vm.r, Hli, Scotland Yard speurt naar beweegredenen Faas Wilkes trad in het huwelijk met Surinaams meisje Midinettes postten voor de modehuizen Belangrijk werk ter ver betering van het spelpeil Pim, Pam en Pom en het Afrikaanse avontuur Het vervoer van varkens Het Radioprogramma RULLEN DE VERENIGDE STATEN en Groot-Brittannie de eerste wer kelijke stap zetten op de weg uaar de wereldstaat de enige mogelijk heid tot uitsluiting van oorlog tussen de volken? De omstandigheden van het ogenblik schijneit dit dwingend te gebieden, maar helaas hebben lang niet alle staatslieden de vérvooruitziende blik, die nodig is om de eisen des tijds te onderkennen, in het bijzonder niet, wanneer het gaat «m dingen, die een breuk betekenen met alles, wat tot nu toe als onwrikbare waarheid werd beschouwd. Men leze bijvoorbeeld de volgende recente uitlating van gouverneur Dewey, de leider van de Amerikaanse republikeinen, die toch geenszins tot de isolationisten mag worden gerekend: „Intrekking van de Marshall-hulp aan het Britse volk dient overwogen te worden, omdat de Eabourregering zieh verzet tegen de economische eenheid, zonder welke Europa zich niet kan herstellen." Zelfs indien men meent, dat een geleide économie van de Britse soort bijna onmogelijk te verenigen is met een redelijke vrije wereldeconomie, moet men Dewey's opmerking betreuren, want zjj betekent in feite een Amerikaanse inmenging in de Engelse binnen landse aangelegenheden, die een trots volk als het Britse zich niet kan laten welgevallen. Gelukkig vertegenwoordigt Dewey de Amerikaanse regering niet, maar men moet aannemen, dat wanneer een dergelijk invloedrijk man zo oordeelt, vele andere Amerikanen dezelfde opvatting zijn toegedaan. En daarin schuilt een groot gevaar, want wanneer de AmerikaansBritse een heid verbroken wordt, komt de gehele wereld op zijn kop te staan. van West-Europa en zjjn overzeese gebiedsdelen te kopen in ruil voor zijn exporten. Dit is ongetwijfeld een kunstmatige oplossing, maar zjj is be ter dan een natuurlijke oplossing, die West-Europa afhankelijk zou maken van de Sowjetunie. Wat de kwestie van de atoom energie betreft: in feite gaan d.ï Ame rikaansBritse meningsverschillen, hoewel het niet met zoveel woorden gezegd wordt, over de vraag, of En geland nu atoombommen moet gaan maken, omdat het daartoe in staat is. Voor niets zijn de Amerikanen zo bevreesd als voor een bewapenings wedloop op het gebied van de atoom energie. In deze kwestie, zo schijnt het mij toe, kunnen de Britten tege moet komen aan de Amerikaanse wen sen. Deze komen neer op een inter nationalisering van de atoomenergie en de verbanning van de atoombom uit de nationale arsenalen. De Kus sen hebben de uitvoering van dit plan verhinderd, maar dit maakt 'het niet onmogelijk, dat de landen, die het met Amerikaanse opvattingen eens zijn (het zijn er meer dan veertig) met elkaar overgaan tot het instel len van een internationale controle autoriteit voor de atoomenergie. Een Brits initiatief in deze richting zou op de Amerikanen ongetwijfeld een uitstekende indruk maken en er hen toe kunnen bewegen, op econo misch gebied de grootst mogelijke tegemoetkomendheid te betrachten. Zoals men ziet, er zijn middelen om de voor het voortbestaan van de Westerse cultuur onmisbare Anglo- Amerikaanse eenheid te bewaren en zij worden reeds bediscussieerd ook. Van ganser harte moet men hopen, dat de volken van de Verenigde Sta ten en Groot-Brittannie genoeg ge zond verstand zullen bezitten om er gebruik van te maken. I LIET VOLGENDE stamt uit de pen van Marquis Childs, één van Ame- rika's gematigdste „columnisten": „Het nauwe bondgenootschap uit de oorlog tussen Groot-Brittannie en de Verenigde Staten is bezig te verwor den tot een door wantrouwen beheers te verhouding, die dreigt te leiden tot iets, dat heel veel weg heeft van een koude oorlog." De Britse „Observer" noemt dit een „verschrikkelijke vast stelling". En nu mag men de uitdruk king „koude oorlog" als overdreven en misplaatst beschouwen, voor het overige kan men tegen Childs' uit spraak weinig inbrengen. De woorden van Dewey bewijzen, dat de Britse dollarcrisis wordt besproken op een wijze, die beslist niet getuigt van de dringende behoefte aan eensgezind heid tussen de beide grote democra tische mogendheden. Daarenboven vindt dan nog juist op het ogenblik een debat plaats over de productie van de atoombom, dat in vele opzichten al niet minder onaangenaam aandoet. Tegenover dit alles komt men bijna in de verleiding van krankzinnigheid te spreken. De oorlog tegen Hitier werd slechts gewonnen, omdat Amerika en Engeland onder dreiging van het ge vaar bereid waren een eenheid aan te gaan. Een eventuele nieuwe oor log zal verloren worden en de vrij heden, zonder welke de Westerse mens niet kan leven, zullen ten ondergaan, wanneer deze eenheid op een onzalig ogenblik verbroken wordt. En dit zal gebeuren, indien er voor de dollar crisis en het vraagstuk van de pro ductie van de atoombom geen be vredigende oplossing gevonden wordt. Een zodanige oplossing behoort geenszins tot de onmogelijkheden. Maar dan moet Amerika ophouden de dollarcrisis te zien als 'n economisch probleem en Groot-Brittannie zal moeten afzien van het recht, het sterk ste wapen te vervaardigen, waartoe het in staat is. De dollarcrisis is werkelijk niet ver oorzaakt door de Britse socialisten. De waarheid is, dat West-Europa, in tegenstelling met Amerika, geen ge sloten economische eenheid vormt. Het is aangewezen op de export van zijn industriële goederen en bepaalde, uit de overzeese gebiedsdelen stam mende grondstoffen, om zich op de wereldmarkten te kunnen voorzien van het voedsel voor zijn inwoners en de materialen, die zijn fabriekenaan de gang moeten houden. Amerika echter heeft slechts in tijden van gro te voorspoed een bepaalde behoefte aan buitenlandse goederen. In tijden van teruggang houdt het op een af zetgebied voor vreemde goederen te zijn. Natuurlijk kunnen landen als Engeland en Duitsland, waarom W.- Europa draait, naar andere markten zoeken, maar deze liggen hoofdzake lijk achter het IJzeren Gordijn. In deze richting ligt waarschijnlijk een economische oplossing, maar te kens een politieke catastrofe. Want op dit punt moeten de wegen van Amerikanen en West-Europeanen zich definitief scheiden. Het is daarom in het overwegend belang van de Ame rikaansWesteuropese politieke een heid, dat er een basis gevonden wordt voor een AmerikaansWesteuropese economische eenheid. Amerika kan dit doen, door zich te verplichten vastgestelde hoeveelheden goederen EEN NIEUWE ROL VAN DE FAAM FRIS ALS FRUIT Oplossing probleem 73 (auteur B. Kramer). De stand was: Zw. 10 sch. op: 4, 9, 10, 12, 13, 14, 18, 20, 21, 22. Wit 10 sch. op: 15, 24. 25, 29, 30, 32, 33, 34 39^ 41, Opl. 1. 32—27 (21 x 32 of 22 x 31), 2. 29—23 (18 x 38 of 40, of 20 x 38 of 40), 3. 4137 (sl. naar 38 of 40), 4. 37 x 19 (14 x 23), 5. 39—34 (40 x 29), 6. 30—24 (29 x 20), 7. 25 x 5! Zwart is nu ge dwongen tot 23—29 wil hij de schijven 23 en 38 niet verliezen. Maar op 2329 volgt dam van 5 naar 14, zw. 9 x 20 en wit 15 x 42 en wit wint tegenover schijf 4. En nu nog even het volgende eind- standje: Zw. twee schijven op 36 en 39, dus twee ruiten van de damlijn af. Wit twee dammen op 8 en 27 en een schijf op 42. Wit aan zet speelt 27—49, waardoor de zw. schijf 39 niet gespeeld kan worden. Zwart moet dus 3641. Wit S24. Deze zet dwingt zwart tot 4146, omdat op 4147 de zet 2415 volgt: Na 41—46 volgt echter 24—33, zw. 39 x 28, wit 4237, zwart 46 x 32, wit 49 x 21 en wint tegen schijf 28. Ter oplossing: (men denke om het eindspel) PROBLEEM 74 van A. JURG. M mjm Zw. 8 sch. op: 9, 12, 17, 20, 28, 29. 20. 33. Wit 8 sch. op: 21, 31, 37, 39, 42, 43, 44, 45. Wit speelt en wint. Naar de Daily Herald meldt, houdt Scotland Yard zich op het ogenblik bezig met een moordzaak, die vele verwikkelingen in zich bergen kan. Dinsdagmorgen werd een zekere Eli- zabeth Klassen, een knap Duits meisje, met opengesneden hals dood op een divan in haar flat te Ham- mersmith aangetroffen. Naast de divan lag een 27-jarige Pool in ster vende toestand. Een slagader in zijn bovenarm was opengesneden en zijn gezicht droeg de sporen van nagels. Op het eerste gezicht, aldus de cor respondent van de Daily Herald, scheen het een betrekkelijk eenvou dig geval van moord en zelfmoord door een jaloerse minnaar. Toen de politie echter Op informatie uitging over Elizabeth Klassen, werd de zaak belangrijker. De Duitse kwam een jaar geleden in Engeland op een tij delijke werkvergunning. Haar vader is een welgestelde aardappelhandelaar in een plaatsje in Westfalen. Haar broer was tijdens de oorlog officier van de geheime dienst bij een Duitse pantserdivisie. Eerst werkte de Duitse in de bar van een hotel te Windsor. dat bezocht werd door bedienden van hotel in Kensington. De laatste maan den was zij barmeisje bij een bekend restaurant in Whitehal, vlak nlj de House of Parliament. Onder haar klanten bevonden zich M.P.'s, hoge functionarissen van het recherche bureau van Scotland Yard, hoge offi cieren van de R.A.F. en het leger en departementshoofden van het mi nisterie van financiën en binnen landse zaken. Volgens de correspon dent viel zij nogal in de smaak van haar klanten. De genoemde Pool, Mizgalski, volgde Elizabeth uit Duits land, maar wat hij in Engvland deed, is niet bekend. De politie zoekt nu naar een koffer met 'kleren, brieven, papieren en foto's, die mej. Klassen ergens in Windsor heeft achtergelaten. NIEUW WERELDRECORD KOGEL- STOTEN Tijdens de ontmoeting Scandinavië Ver. Staten heeft de Amerikaan Ja mes Fuchs met 17.79 meter een nieuw wereldrecord kogelstoten gevestigd. Het oude record stond sinds 17 April 1948 met 17.68 meter op naarrf van zijn landgenoot Charles Fonville. Ir. J. P. FOCKEMA ANDREAE OVERLEDEN. Na een langdurige ziekte is in het Diaconessenhuis te Utrecht op bijna 70-jarige leeftijd overleden dr. J. P. Fockema Andreae, van 1914—33 bur gemeester van Utrecht en van 1933— 37 commissaris der Koningin in de het kasteel. Daarna trok zij naar een provincie Groningen. Faas Wilkes, de 25-jarige Xerxes- speler, die zich als internationaal voet baller in het Nederlands elftal een van cie grootste spelers mag noemen, die ons land gehad heeft, heeft gisteren zijn donkere 17-jarige Surinaamse bruid naar het stadhuis gevoerd. Zij is Mona Yvonne Brakke, de dochter van een hooggeplaatst ambtenaar in Para maribo. Op de binnenplaats van het Amster damse Princenhof, hadden zich vele voetbalenthousiasten, fotografen en verslaggevers opgesteld. Daar waren onder meer de Ajacieden Van 't Hart, Drager, Stoffelen, Stroker en Fischer, voorts Schaap van 't Gooi en Van Kaalte van Blauw-Wit, die door Faas als eersten werden begroet toen hij uit de wagen stapte. Officials van de Ko ninklijke Nederlandse Voetbalbond merkten we echter niet op. Als bruids meisjes fungeerden cje twee dochter tjes van de vroeger bekende voetbal ler Kees ten Have. Wilkes, wiens onderhandelingen met de Italiaanse profclub Milano in een vergevorderd stadium zijn, hoopt bin nenkort zijn contract te tekenen, om daarna zo spoedig mogelijk met zijn vrouw naar Italië te vcrt ekken. Enkele tientallen stakende midinettes hebben gisteren voor de grote modehui zen van Parijs gepost. Verschillende meisjes zijn echter naar haar werk te ruggegaan om te werken aan de voor bereidingen van de op 1 Augustus be ginnende najaarsmodeshow. De uitno digingen hiervoor zijn al enkele dagen geleden verstuurd en vele kopers be vinden zich reeds in Parijs. De mode koning Mólyneux verklaarde, dat 30 van de 180 meisjes, bij hem in dienst teruggekomen zijn. Marcel Rochas zei- de, dat zijn meisjes alle aan het werk waren. Honderden vrolijk geklede midinet tes, meer in vacantiestemming dan in een stemming om te staken, bevolkten de deftige Avenu Montaigne voor het modehuis van Christian Dior. schepper van de „New Look". Zij werden zonder incidenten door de politie verspreid. Een chef van het modehuis zeide, dat 700 meisjes nog staakten. De opening van de herfstshow zcru hierdoor echter niet uitgesteld behoeven te worden. NOORS PARLEMENT ONTBONDEN. Koning Haakon van Noorwegen heeft het Storting (Parlement) offi cieel ontbonden. Op 10 October zjillen nieuwe verkiezingen worden gehouden. Het Parlement komt eerst volgend jaar weer bijeen. Zestig amateurtoneelspeelsters en -spelers zijn bijeen geweest in het R.K. Gemeenschapsoord „Drakenburgh" te Baarn, waar de Nederlandse Amateur Toneel Unie haar derde na-oorlogse toneelkamp heeft gehouden. Uit alle delen van Nederland waren zij naar het Gooi gekomen: uit Leeuwarden, Sas van Gent, Gouda, Middenmeer, Maastricht, Purmerend, Doetinchem, Den Haag, Leiden, Rotterdam, Amster dam, Haarlem en Nieuwkoop. Onder leiding van de toneelspelers Arend Haueren, Ton Lutz en de danser Karei Foons hebben zij van 's morgens vroeg tot 's avonds laat hard gewerkt aan een gemeenschappelijk ideaal: de ver betering van hun techniek en spelpeil. Het inspannende dagprogramma be gon om 8 uur met lichaamsoefeningen. Onder het alziend oog van Poons wer den de spieren en gewrichten, „vast geroest" in de sleur van de dagelijkse dingen, op een geraffineerde manier los en soepel gemaakt. Dit was iedere dag de ouverture op de lessen in to neelspel en bewegingsleer. Arend Hauer hield zich speciaal bezig met de ele mentaire speelscènes. „Stel je voor" zei hij dan, „dat jé in de schouwburg zit De voorstelling is juist begonnen. Je bent geboeid door het spel, maar wordt plotseling uit je concentratie ge haald door een laatkomer die jouw stoel moet passeren" of „Je zit te lezen en wordt gestoord door een of ander insect. Wat doe je dan". Onder de cri- tische blikken van de docent en van de overigen klom een der dames of heren dan op het kleine podium om deze scène te spelen. Met een eindeloos ge duld corrigeerde Hauer de gebaartjes waarmede de executanten meenden de vereiste expressie en gemoedstoestand te moeten uitbeelden. Na een half uur v/as iedereen al tot de overtuiging ge komen dat het naar niets leek en met een gevoel van schaamte is er dan v/el eens teruggedacht aan de gemak kelijke manier waarop thuis, bij de rol verdeling van de eigen vereniging, de moeilijkste en zwaarste rollen zonder enige bedenking aanvaard werden. Pas op dit ogenblik, als' iedere weerstand var, eigendunk, zelfoverschatting en aangeleerde maniertjes was weggeval len, was „de aarde omgeploegd". Een geliefkoosde uitdrukking van de do centen om de toestand aan te duiden, van aaruit de toneelspeler aan zijn rol moet gaan werken. „Eerst ontspannen" is een gevleugeld woord op de Draken burg geweest. „Eerst ontspannen, jezelf vergeten en dan pas gaan spelen. Eerst in de huid van de uit te beelden figuur kruipen. Niet zo maar in het wilde weg gaan gebaren en lopen. Het gebaar komt voort uit een gevoel, uit een ge moedstoestand". Ip alle toonaarden is deze elementairste van alle elementaire toneellessen herhaald. Ton Lutz had zo zijn eigen manier cm zijn „leerlingen" in de sfeer te brengen waarin hij hen wilde hebben. Als studiemateriaal had hij o.a. geko zen het „De draak en de duif", een uit het Engels vertaald toneelstukje op het ..Maryke van Nimweghen-thema". De tekst werd letter voor letter ont leed, de figuren werden van top tot teen besproken en om de beurt mocht iemand een kort stukje tekst zeggen. Amateurs, die konden bogen op een kort stukje tekst zeggen. Amateurs, die 125. Pepi heeft een heel mooi plan netje in zijn-hoofd. Maar.... ook wel een heel gevaarlijk plannetje! Een woedende tijger zit op zijn hielen en Pepi rent wat hij rennen kan! Waar wil die malle aap toch eigenlijk heen? „Iwan de Verschrikkelijke" denkt daar niet over na. Het enige wat hem inte resseert is, om die brutale aap te pak ken te krijgen. Maar Pepi weet heel goed waar hij heen wil. Hij rent recht op zijn doel af endat doel is de tijgerkooi! Want het is de bedoeling van Pepi om „Iwan" erin te laten lo pen, letterlijk en figuurlijk. Want als Iwan eenmaal in de kooi zit, is hij verloren. Als Pepi vlak, bij de kooi is gekomen, drijft hij zijn achtervolger tot het uiterste! Rustig staat hij vóór de kooi de' Hoki-Poki te dansen tot.... konden bogen op een jarenlange erva ring als tonelist, konden hierbij leren, dat er voor verantwoord toneelspel ook cog iets anders komt kijken dan. routine en het uit het hoofd leren van de rol. Buiten, op het prachtige grasveld, heeft Karei Poons met de cursisten in tensief gewerkt om tot verbetering van lichaamshouding en -beweging te ko men. En het was frappant om te zien hoe na enkele dagen hoekige gebaren vloeiend-, gebogen ruggen recht- en lompe stappen sierlijker werden. Winstpunt van het kamp. Een van de belangrijkste winstpunten van het kamp is zeker geweest, dat het drietal Hauer, Lutz, Poons de deelne mers hebben bijgebracht, dat het ver keerd is met glansverf te gaan smeren, zender dat er is gewerkt met plamuur en grondverf. M.a.w. dat een uitvoering van een amateurtoneelvereniging het resultaat moet zijn zijn gedegen voor bereiding en een ernstige studie. Dat het kan, bewezen twee dames en een heer, die op de slotavond een scène op voerden uit Barrie's „Midzomernacht". Dit spelfragment was ingestudeerd on der leiding van Arend Hauer, die in enkele dagen tijds een bewonderens waardig resultaat had weten te berei ken. Ondanks het primitieve toneeltje, het feit dat er ongeschminkt en onge- kapt werd gespeeld en de provisorische belichting, werd een summum aan dra matische spanning geschapen. Beter be wijs kon Hauer voor de waarheid van zijn theoriën niet leveren. Door het houden van dit soort kam pen levert de N.A.T.U., die hiervoor van regeringswege gesubsidieerd wordt, een niet te onderschatten bijdrage tot de verhoging van het spelpeil der ama teurs. Een tekort is nog, dat de capaci teit te gering is om 'n direct merkbare invloed te hebben op het landelijke teeld. Teneinde hieraan tegemoet te komen, wordt deze zomer nog een der gelijke bijeenkomst gehouden, n.1. te Markelo in Gelderland. In het voedselvoorzieningsblad is af gekondigd het „ontheffingsbesluit ver voer van varkens ter dekking 1949". Op grond van dit besluit zijn geen ge- leidebiljetten meer nodig voor het ver voer van zeugen naar een beerhoude- rij en terug en voor het vervoer van dekberen naar bedrijven van zeugen houders en terug, mits het vervoer ge schiedt binnen een afstand van ten hoogste 10 km van het bedrijf van de zeugenhouder respectievelijk van de berenhouder. De bedoelde ontheffing geldt zowel voor het grensgebied als voor het overige gedeelte van het land. VOOR HEDENAVOND HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten om 7, 8 en 11 itfir. 6.30 Strijdkrachten- 7.30 Actueel geluicf 7.45 CNV-kwartier. 8.05 Promenade-orkest. 9.20 Omroepkoor. 9.50 Sans Scuci. 10.15 Orgelconcert. 10.45 Avondover denking. 11.45 The Kentucky Minstrels. HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten om 6, 8 en 11 uur. —6.35 De Jonge Fliere fluiters. 7.00 Denk om de bocht. 7.30 Soester- berg. 8.05 Nederlands Kamerkoor. 9.00 Men vraagt.... en wij draaien. 9.35 Gramofoon- rauziek. 10.00 Lezing. 10.15 Swing and sweet. 11.15 Symphonie. VOOR ZATERDAG HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten cm 8, 1, 7, 8 en 11 uur. 8.15 Pluk de dag. 9.05 Anneke van der Graaf, sopraan en Lily san Spengen, piano. 10.15 Muziek houdt fit. 11.00 De Zonnebloem. 12.03 Piano-recital. 12.30 Mededelingen voor Land- en Tuinbouw. 12.33 Amusements-orkest. 1.00 Voor de Strijd krachten. 1.30 Amusements-orkest. 1.00 Voor de Strijdkrachten. 1.30 Amusements-orkest. 2.10 Omroep-Kamerorkest. 3.00 Sives ter-trio. 3.30 Kon. Muziekver. „Harmonie". 5.00 De Wig wam. 6.15 Journalistiek weekoverzicht. 6.30 Strijdkrachten. 7.25 De Zevenklapper. 8.20 Lichtbaken. 8.45 Lente. 9.00 „Zomersproeten". 10.00 Omroep-orkest. 10.30 Wij luiden de Zon dag in. 11.20 Symphonie. HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten om 8, 1, 6, 8 en 11 uur. 8.18 Gevarieerd programma. 9.00 Josephine Bradlev. 9.35 Ge zangen uit de Russische kerk. 10.20 Radio feuilleton. 10.35 Voor de arbeiders. 11.35 He dendaagse muziek. 12.00 BBC Theater-orkest. 12.30 Mededelingen voor Land- en Tuinbouw. 12.33 Accordeola. 1.20 Opera's. 2.00 Als een bonte vogelvlucht. 2.30 Kon. Mil. Kapel. 2.50 Streek-uitzending. 3.15 Das Paradies und die Peri. 4.10 Komt U binnen. 4.25 Victor Sil- vester en zijn orkest. 5.00 De Top-Hits van 1949. 5.30 Om en nabij de twintig. 6.15 Popu laire melodietjes en liedjes. 7.00 Artistieke staalkaart. 7.30 Soesterberg. 8.20 Cor Steyn. 8.45 De Golfbreker. 10.00 Stradiva-Sextet. 10.25 Mensen, die wij wel eens ontmoeten. 10.40 Marcel Tielemans. 11.15 Xavier Cugat en zijn oikest. RADIO-DISTRIBUTIE LIJN III: 7.05 Gram. 7.30 Kron. 7.40 Gymn. 7.50 Gram. 8.05 Concert. 9.05 Concert. 10.00 Div. 10.30 Engel. H. S.: „Serenade Orch". 11.00 BBC Welsh Orch. 12.00 VI. Br.: Vocale varia. 12 30 Weerbericht. 12.33 Orkest van Mantovani. 1.15 Cabaret. 2.00 Fr. Br.: Verz.pr. 2.30 Gram. 3.00 Zang. 4.00 Klass. progr. 5.00 Kootwijk: Batavia. 6.00 VI. Br.: Jazzmuziek. 6.30 Voor de Sold. 7.30 Conc. in de Royal Albert Hall. 10.15 Verz.pr. 11,05 Jazzmuziek. 11.30 Westminster orkest. DOOR ALLAN SWINTON „Eigenaardig", merkte hij op, ,deze Plotselinge verandering in de planten groei. Ik zou zeggen, dat dit geduren de enige tijd een rivierbedding is ge weest. We zullen eens naar de over kant gaan en zien. wat daar groeit". Sedert het ogenblik, dat zij vóór het ontbijt de plaats bekeken haddon. waar Don Arturo de plant gevonden had, had hij geen woord meer over de zwarte orchidee gezegd Waar haar gedachten sterk op haar persoonlijke aangelegenheden gericht waren, kon Mary haar lichte ontevredenheid niet langer onderdrukken. Met een stem, die een ietwat verwijtende klank had. z®i zij: „Moesten we hier eigenlijk •tiet eens terdege naar die orchidee zoeken? Grootvader kan /makkelijk een plant over het hoofd hebben ge zien, die toen nog niet tot volle was dom was gekomen. Het is nu al een paar jaar geleden. Er bloeien er mis schien wel een dozijn. Het is nu de juiste tijd van het jaar". Sam was bezig geweest met het be kijken van een kleine paarse bloem. Nu hief hij het hoofd op en keek haar strak aan. Hun blikken ontmoettep elkaar en evenals die morgen boorden zijn blikken zich diep in de hare. als of hij het antwoord zochi op een zeer belangrijke vraag. Toen schudde hij bet hoofd. „Geen kijk op!" zei hij. Verbaasd en een beetje kregelig protesteerde zij „Maar daar kun je niet zeker van zijn Er was er hier een. Er kunnen er nog wel andere zijn" „Dat is het juist", zei hij. „Er was hier nooit een orchidee, zoals Hugh getekend heeft". Terwijl zij hem verschrikt aanstaar de, haalde hij een instrument te voor schijn, dat de hoogte boven de zee spiegel aangaf van het terrein, waarop zij zich bevonden. Hij wees op de wij zerplaat. „Kijk dat eens! Zesduizend driehonderd. De orchidee, die Hugh tekende was een Cattleya en be halve de kleur een van de specifieke typen van het soort. Cattleya groeien nooit boven vijfduizend voet...." „Mhar", ziep zij uit, „Hulpé toonde ons de plaats". „Precies. Ik denk, dat het je wel verbaasd zal hebben, dat ik hem van morgen zo scherp onderhanden nam". „Inderdaad, nogal". „Ik wilde hem er zich definitief in Iften praten" „Maar er zou hier toch misschien wel een enkele hebben kunnen groei en". protesteerde zij, „en speciaal dan rog wel een afwijking, zoals die zwar te misschien is. Ik heb genoeg over plantkunde gelezen, om te weten, dat zich soms de .zonderlingste afwijkin gen voordo'en. Is dat niet de manier, waarop alle verbeteringen bij planten worden verkregen, n.1. door het kwe ken van afwijkingen?" „Geen Cattleya groeide ooit zo hoog. De kleur zou daar nooit invloed op kunnen hebben. Er zijn in deze soort een eindeloze massa variëteiten en met een zeer groot gamma van kleuren, grootte en vorm, maar geen enkele soort is ooit boven vijfduizend voet gevonden. Maar zelfs al zou ik nog genegen zijn geweest, om hem het voordeed van de twijfel te laten, dan zou ik dit nog niet willen doen, om dat ik nog achter iets anders gekomen ben. Hulpé heeft niet alleen over die orchidee gelogen. Hij is totaal onbe trouwbaar. En ik ben er bijna zeker van, dat Hugh voor beide feiten ver antwoordelijk is". Mary's verwarring en schrik verdub belden toen Sam voortging: „Herin ner je je die keer, dat wij bij de ri vier kampeerden en er een boot kwam opzetten en naast ons meerde?" „Ja". „Ik stond toevallig in de schaduw bij het vuur van onze manschappen, teen de handelaar aan wal stapte en vroeg, of ze wat zout voor hem had den. Hulpé gaf hem een beetje en zij spraken samen. En wel in het Spaans". Het eerste ogenblik ontging haar de betekenis van hetgeen hij gezegd had. Toen riep zij uit: „Maar Hulpé kent geen Spaans!" „Hij wil het niet kennen tenmin ste niet tegenover ons. Dat is de zaak, waar het om draait. Er is iets in het geheel niet in orde. Er is een opzet in het spel, die wij niet kennen. Maar geen orchidee, zoals Hugh die teken de, groeide ooit zo hoog. En ofschoon ze het voor ons verbcÉgen houden, spreekt de donkere Indiaan beter Spaans dan wij. Wij waren ongeveer vijfduizend voet hoog en ik begon me al af te vragen, waar die orchidee bleef, toen ik dit ontdekte en be greep. dat er iets niet in de haak was. Maar ik wachtte, tot ik hun verhaal kon controleren, doordat zij de plaats, waar de orchidee gestaan zou hebben, aanwezen". De maanden, die Mary als Sams secretaresse op deze tocht had door gemaakt, hadden haar goed gedaan. Haar gezicht was een beetje verma gerd. waardoor haar goede trekken r.og beter uitkwamen. Zij straalde van gezondheid. Maar terwijl zij daar stond in haar gebleekte linnen hemd, linnen pantalon en strooien sombrero, met haar tas over de schouder en aante kenboek en potlood gereed, om Sams aantekeningen vast te leggen, werd haar gezicht bleek van ongerustheid. Daar zij zijn conclusies blijkbaar niet langer in twijfel trok, vroeg zij: „Wat betekent dit?" Hij keek haar aan. „Dat is nu net, wat ik tracht uit te puzzlen", zei hij op eigenaardige toon. „Geloof je, dat Hugh het weet?" Het eerste, waar ik moest zien achter te komen, is juist, wie alles van deze zaak weet". Gedurende enige ogenblikken keek zij hem aan en toen veranderde haar gelaatsuitdrukking in een van onge loof en boosheid. „Dus dat is de reden, dat je me vóór het ontbijt zo vreemd aankeek en waarom je me deze laat ste weken zo voortdurend uitgevraagd hebt!" barstte zij los. „Jij dacht, dat ik er ook bij betrokken was!" (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1949 | | pagina 3