Een boek van medelijden Parijsniet revolutionnair, nietduur en nog altijd gezellig Grootse bonnenfraude sinds de oorlog berecht U vraagt? De volgelingen van Sartre lopen mei ringbaardjes en bruine fluwelen jasjes „De Slangenkuil" een meesterlijke film Twee militaire toestellen boven Java vermist Omzet liep terug na opheffing van tabaksdistributie Zeven atoombommen kunnen New York wegvagen Nederlands sportvliegtuig in Frankrijk verongelukt Eerste Oostduitse parlement gevormd Nieuwe Amerikaanse ambassadeur komt „zonder speciale opdracht" Vooroorlogse grenzen voor Oostenrijk? De doodstraf tegen De Croon bevestigd Mr. Van Kleffens eredoctor Besommingen IJmuiden (Van onze Paryse correspondent) LH OOK VAN DE DEVALUATIE PROFITEREN, de Nederlandse toerist behoort er ieker niet toe. Want voor dezelfde honderd sulden, waarvoor htj nog slechts enkele weken geleden ruim 10.000 Franse francs ontving, telt de bank hem nu nog maar 9170 francs neer. Maar in Parijs kost een behoor lijke hotelkamer voor twee personen niet meer dan 350 frs. per dag en voor 300 frs. serveren ontelbare gezellige kleine eethuizen een diner, bestaande uit soep. vlees en po mm es frites, een heerlijk stuk kaas. wijn en koffie. Dertig frs.. dus goed 30 centen, ontsluiten u de weg tot 's werelds grootste schatkamer, het Musée du Louvre. En een wandeling over de door de milde najaarszon in het goud gevatte boulevards, waar men als het ware door tovermacht wordt opge heven naar de sprankelende sfeer van het Parijse leven, is geheel gratis. Waar mee maar gezegd wil zijn, dat een vacantie in de Franse hoofdstad en welk jaargetij is daarvoor beter geschikt dan de herfst? niet duur behoeft te zijn. Mits men de marmeren palelzen en établissementen van de voor vreemdelingen a»»! meer geld dan smaak opgetrokken amusementsindustrie van Montmartre en het deftiger VlIIe arrondissement (Champs Elysée en omgeving) mijdt. Min der interessant behoeft het verblijf in Parijs daardoor zeker niet te worden. van was. Hoe immers kan men lachen om deze film, die geen enkele conces sie aan de gevoeligheid doet die geen enkel moment van ontspanning duldt in zijn onafgebroken reeks van hoogtepunten? De me.isen laten zich zo gemakelijk ontroeren door een on benullige sentimentele geschiedenis. Maar het leed, dat hier door regisseur Litvak op zo meesterlijke wijze wordt blootgelegd, is waarachtig: deze vlucht van de rede, waaraan slechts de psy chiater' met zijn nog altijd beperkte middelen in enkele gevallen een halt kan gebieden. Olivia de Havilland, die de hoofdrol vertolkt, kennen wij als een bekoorlijke ster van middelmatig talent. Maar in deze film toont zij zich, met ongeschminkt gelaat, waarop een bijna dierlijke angst staat gedrukt, een tragédienne van groot formaat. Om haar heen is alles geniaal gerang schikt: het medische corps, zo ver schillend van samenstelling en de groepen verpleegden, zo in-tragisch en meelijwekkend. Het is verwarrend te constateren, dat al deze figuranten de krankzinnigheid zo gemakkelijk simu leren dat zij allen, zonder uitzonde ring, zo geschikt zijn voor dit gruwe lijke spel. Bij het verlaten van het theater hield een verschrikkelijke droom mij in zijn ban gevangen: een onweer ont laadde zich boven de stad en de eer ste bliksemschicht boorde zich naar een kuil vol slangenen vol van die vreemde lieden, die konden lachen om de diepste menselijke ellende. IN GEEN GEVAL moogt u zich, in dien u nog over een paar dagen va cantie beschikt wat ik van ganser harte hoop laten afschrikken door berichten over crisis en politieke on rust. De gematigde „derde macht" zit op het ogenblik stevig in het zadel en al zal het dan om tactische rede nen zo nu en dan nodig geoordeeld worden, binnen de bestaande regering stuivertje te wisselen, de liberale ra dicaal-socialisten, de progressieve ka tholieken en de socialisten denken er niet aan, het tot een breuk in hun coalitie te laten komen, die aan de partijen van extreem links en rechts een nieuwe kans zou geven. Van een werkelijke crisis is geen sprake. Het land heeft onder het verstandige bestuur van de centrum partijen in. het laatste halfjaar schit terende financiële en economische vooruitgang gemaakt. Dat ziet men al direct in de grote Parijse waren huizen en op de vele buurtmarkten, waar alle denkbare levensmiddelen en gebruiksartikelen zonder uitzonde ring vrij van distributie en tegen prij zen, die de Nederlandse weinig ont lopen niet slechts hoog opgesta peld liggen, maar ook gretig gekocht worden. En even duidelijk merkt men het in de café's, waar de arbei der regelmatig zijn wijntje drinkt behoorlijke wijh kost niet meer dan 80 cent per liter goedgehumeurd en nauwelijks geneigd tot nieuwe re- volutionnaire avonturen. Bij Sartre Revolutionnairen, maar dan in gees telijk, niet in politiek opzicht, vindt men in de buurt van St. Germain-des- Pres, waar de existentialisten en de studenten wat in Parijs op het ogenblik zo ongeveer hetzelfde is hun hoofdkwartieren hebben: de café's „les deux Magots", „le Flore", „la Reine blanche" en „la Pergola". Het hoort thans tot de goede toon, ten minste één avond in deze établis sementen, waar men misschien de apostel van het existentialisme, Jean- Paul Sartre, zelf tegen het lijf loopt, door te brengen. Moeite om de aan hangers van de nieuwe wijsgerige be schouwing var minder verlichte lie den te onderscheiden, zal men niet hebben, want zij dragen zonder uit zondering een versleten bruin fluwe len jasje, een korte ringbaard en steil geknipte haren. Bij hun dames, evenals bij de andere Parijse vrou wen, is het korte haar nog altijd in de mode, maar dat zal niet lang meer duren, want de Parijse kappers, uit stekende zakenlieden als zij zijn, heb ben ontdekt, dat kaalgeschoren nek ken in de winter te koud zijn, dat er dus valse vlechten moeten worden ge kocht en dat het haar geverfd dient te worden in kleuren, die variëren van koperrood tot tulpzwart. De existentialisten koesteren zich be hoorlijk in het zonnetje der belang stelling, dat de grote wereld op hen doet schijnen. In de rue de Rennes, in het hart van het Quartier Latin, heb ben voortvarende studenten een exis tentialistisch cabaret geopend. In de kelder, w :n zy hun „theaterzaal hebben ondergebracht, kan geen blind paard schade aanrichten, maar het is er iedere avond tjokvol van een pu bliek, dat schittert van de juwelen, die men anders slechts in de étalages van de beroemde juweliers in de rue de la Paix bewonderen kan. De lepe stu denten verdienen zo meer dan genoeg om er hun studie mee te kunnen beta len. Overigens gebiedt de eerlijkheid te zeggen, dat hetgeen zij met uiterst eenvoudige midd len bieden, getuigt van fijne smaak en grote geestigheid Wie dezer dagen Parijs bezoekt, mag beslist niet verzuimen „The Snakepit (De Slangenkuil), die hier in drie van de grootste bioscopen draait, te gaan zien. Deze Amerikaanse rolprent heeft in de ogen van de Nederlandse film keuring geen genade kunnen vinden, nadat drie van de vijf geraadpleegde psychiaters haar te machtig voor oiize zenuwen hadden geoordeeld. Nu, „De Slangenkuil", die het leven in een Amerikaans krankzinnigengesticht en de problemen der psychiatrie tot on derwerp heeft, is een gruwelijke film. Maar sinds 1940 hebben wij zo het een en ander leren verdragen en eerlijk gezegd kan ik mij de verba zing van de brilliante Parijse film criticus Jean-Jacques Gautier, over de koelbloedigheid, waarmede het Franse publiek op „The Snakepit" reageert, niet helemaal vooistellen. Wel hel3 mij verwonderd over diegenen onder de toeschouwers, die lachten: mannen en vrouwen, van wie ik in de donkere zaal niet kon vaststellen, J>f zij een normaal aanzien hadden. Ik heb wer kelijk gedacht, dat zijzelf gek moesten rijn en dat dit lachen er het bewys Door de dienst legercontacten van het Kon. Ned. Indische Leger is mede- eedeeld, dat twee Mustang-jachtvlieg tuigen van de militaire luchtvaart, die voor een dienstvlucht uit Medan naar Bandung waren vertrokken, spoorloos zijn verdwenen. Vliegtuigen van de Kon. Marine zijn terstond met opsporingswerkzaamhe den begonnen. Bevelhebbrs van troe penonderdelen in het gebied, waarover de vliegtuigen hebben gevlogen, varen de schepen en KLM-toestellen is ver zocht eveneens uit te aien. De mogelijk heid dat de „Mustang"-jagers, als ge volg van ondervonden slecht weer, tij dens de vlucht met elkaar in botsing zijn gekomen, moet niet uitgesloten worden geacht. Dit jaar reeds 81 88 verkeers ongevallen In Amsterdam Op 11 October waren in de hoofdstad sinds 1 Januari 1949 8188 verkeerson gevallen gebeurd. Deze veroorzaakten 43 doden, 517 zwaar gewonden en 1244 licht gewonden. In 6384 gevallen werd slechts materiele schade veroorzaakt. Aangezien gemiddeld een verkeers ongeval f 1000 aan de hoofdstedelijke gemeenschap kost, was op 11 October het bedrag van f 8.000 000 ruim over schreden. In 1948 waren de kosten over het gehele jaar ruim f 8 000.000. AANVAL VAN ZATOPEK OP WERELDRECORD 10.000 M. Emile Zatopek zal op 22 Oct, te Os- trava een aanval doen oo het wereld record voor de 10 000 meter. De Frans man Mimoun en de Hongaar Szilagyi ziin uitgenodigd om hem van renliek te dienen. Het record staat sinds 1 Sept. J.l. ten name van de Fin Viljo Heino* met 29 min 27 2 sec., dat is een seconde beneden de beste tijd van Za topek. c Letterkundig* Verschijningen! EER «TE AMERIKAANSE VROUWELIJKE AMBASSADEUR. Mevrouw Eugenie Anderson is be noemd tot ambassadeur van de Ver enigde Staten in Denemarken en zal als zodanig de eerste vrouwelijke am bassadeur zijn in de Amerikaanse di plomatieke dienst. DE STAKING DER BELGISCHE GRENSARBEIDERS. Na een vergadering hebben de grens arbeiders uit de streek van Moeskroen, die aangesloten zijn bij het algemeen Belgisch Vakverbond, besloten de sta king voort te zetten. Tijdens de „snelheid II" oefeningen, die door vijf landen in Duitsland worden gehouden, werd het eerste bataljon van het Manchester regiment, waarvan de manschappen in een omgeploegd land zaten verscholen, door de dragonders van hun zware tanks uit beschoten. Zwendelaars maakten winst van duizenden Niet minder dan elf verdachten ston den terecht voor de Economische rech ter te Haarlem in een fraudezaak die tijdens de laatste distributie-periode zijn voorgekomen. De fraude werd „aan de bron" ge pleegd, dat wil zeggen bij de drukker van bonkaartenvellen, waardoor het niet doenlijk was de frauduleus in rou latie gebrachte bonnen te achterhalen. Zij waren immers echt en op geen en kele wijze te herkennen. Aangezien elke frauduleus in omloop gebrachte bonkaart een inwisselbon had, kreeg de fraude het karakter van een reken kundige reeks. De daders gingen in het n^aar van 1947 en de eerste helft van 1948 zeer behendig te werk. Twee verifica teurs van de firma Enschede te Haar lem die de bonnen drukte, kregen van een PTT-ambtenaar, die in het com plot was, blanco vellen papier, welke zij bij de reeds op de drukkerij aanwe zige stapels vellen schoven en aldus lieten meedrukken. Later namen zij de - bedrukte vellen weer van de stapel, zodat de fabriekscontróle de fraude niet aantoonde. De aldus frau duleus bedrukte vellen werden door de PTT-ambtenaar buiten de drukkerij gesmokkeld. Deze man werd nooit ge fouilleerd omdat hij onder ambtseed stond. Vervolgens gingen de kaarten naar verkopers in de stad. Het betrof de meest uiteenlopende bonnenkaarten. tabak-, levensmiddelen- textielkaar- ten enzovoort, die grof geld opbrachten De onregelmatigheden werden ont dekt doordat bonnen in omloop bleken die het publiek nog onmogelijk hadden kunnen bereiken via de officiële kana len Toen bleek ook met-en dat de lek' bij de drukkerij moest worden ge- De twee verificateurs, de 31-jarige C. K. en de 30-jarige J. M. van B. en de PTT-ambtenaar J. W„ 50 jaar, vormden tezamen met de meubelmaker G. J. de hoofdverdachten. De PTT- ambtenaar had volgens het requisitoir van mr. Wiarda 14.000 aan de fraude verdiend, evenals de verificateur K. De winst van B. bedroeg 9200 en die van de meubelmaker, de „eerste verkoper" 4000. De officier vroeg na zijn requisitoir onmiddellijk uitstel van behandeling, aangezien deze vier verdachten eerst wegens heling en verduistering moes ten terechtstaan voor de rechtbank. Dit werd toegestaan, waarna de overige zeven verdachten in deze zaak veroor deeld werden. De 52-jarige koopman J. V. kreeg een jaar. De 56-jarige koopman in tweedehandsgoederen P. T. kreeg even eens een jaar. De poelier P. kwam er met zes maanden af. De echtgenoten van P. en T. benevens enkele andere op- en verkopers van bonnen kregen voorwaardelijke straffen of geldboeten. Blijkens de door het Economisch in stituut voor de middenstand gepubli ceerde gegevens betreffende hel omzet- verloop in de detailhandel was er in Augustus in vergelijking met de daar aan voorafgaande maand een daling in de omzet 'van ruim 8 pet. Hierdoor kwamen de omzetten op een lager ni veau dan in Juni, in welke maand de tabaksdistributie nog van kracht was. Een en ander bewijst wel, dat de ophef fing der rantsoeneringsvoorschriften in deze branche niet tot belangrijke om zetstijging heeft geleid. Opvallend was wel, dat de omzetten in tabak gelijk waren aan die in Juli JX, terwijl de verkoop van sigaren en sigaretten was teruggelopen. Anthony van Kampen: Zee ton der Genade. Een treurspel der zee. C. V. Uitgeverij v.h. C. d« Boer Jr„ Amsterdam. zee heeft haar eigen pathos. Kloos zag er zijn ziel in weerspiegeld maar hij liet het bij dat éne sonnet. Hij zou overigens niet Neerlands grootste sonnetten-dichter geweest zijn, indien hij er de zee dan niet tenminste een enkele maal bij te pas had gebracht Maar ondanks Kloos, ondanks Conrad en natuurlijk Shakespeare. die in The Tempest wel de kernachtigste defini tie van een woedende zee gaf: „Leeg is de hel en alle duivels hier!" on danks dan enkele zeer groten in de literatuur, zijn het toch voornamelijK de primitiever zielen die zich tot het pathos van de zee aangetrokken voe len, of, beter gezeg misschien, die hun eigen verlangens en gevoelens op de zee projecteren. Wanneer men behoef te aan heldenverering heeft, beschikt men in de zee over een onuitputtelijk en onvermoeibaar subject. Tenslotte, daar immers twee derde van de opper vlakte der aarde met zeewater over dekt is, kan het moeilijk anders zijn, dan dat voor het minst in de kustlan den de zee belangrijker wordt gevon den dan het land. Anthony van Kampen is de bewo ner van een kustland en hij heeft dan ook zijn zee-boek geschreven. Wan neer men aan een bespreking van zijn werk een motto had willen meegeven dan zou de uitspraak van de zee schrijver Marryat kunnen dienen: „Zeevaarders gaan om de wereld heen zonder er in te gaan" Met dien ver stande dat zij, hetgeen ook voor een zeevaarder begrijpelijk is, maar liefst aan de oppervlakte bi'teen. Nu is Anthony van Kampen van huis uit journalist en voorts heeft hij een zee- leis gemaakt. Daar het voor een jour nalist op straffe des doods immers het afzeggen van de meeste abonne menten op zijn blad verboden is om zich in diepzinnigheden te vermelden, neeft hij zich heel wel naar de defini tie van kapitein Marryat kunnen rchkken. Hij heeft een niet zeer diep gaand, maar wél „vlot" boek geschre ven en dat met de hierboven ge noemde behoefte aan enig pathos „Zee zonder Genade" gedoopt. Uet gegeven van het boek is aan de werkelijkheid ontlleend. Het is n.1. in deze oorlog voorgekomen, dat schip breukelingen van een getorpedeerd schip tachtig dagen op een vlot heb ben doorgebracht voor zij, ternauwer nood nog levend, gered werden. Van Kampens boek gaat over de lotgevallen van vijf schipbreukelingen van het in de Stille Zuidzee getorpe deerde schip Odysseos, die op een vlot terecht zijn gekomen en daar in leven trachten te blijven van de enkele vis sen, die zij vangen en het water van In een toespraak te New-York ver klaarde generaal Leslie Groves, tij dens de oorlog leider van het atoom bomproject van het Amerikaanse le ger, dat zeven atoombommen New York als centrum van oorlogsproduc tie volkomen zouden kunnen uitscha kelen. Voor Manhattan waren twee bommen voldoende, voor New Jersey eveneens en drie voor het havenge bied van Brooklyn en Queens. Een „Piper Cub" sportvliegtuig. ge vlogen door de heren Groen en Beek uit Rotterdam, is Dinsdag by Nancy verongelukt. Het toestel was op weg naar Oran (Noord-Afrika) om daar deel te nemen aan de „Internationale Rally des Vins Fins d'Oranie" die op 15 en 16 October wordt gehouden. De machine is tengevolge van de mist in aanraking gekomen met de toppen van bomen van het bos van Brahe in het departement Meurthe en Moezel. Het vliegtuig werd vernield. De inzitten den konden het ongedeerd verlaten. Otto Grotewhol (SED) ,de eerste mi nisterpresident van de Oostduitse Repu bliek, heeft in de Vglkskamer de samen stelling van zijn nieuwe kabinet bekend ££6Iïlclclkt. De verdeling der 18 ministerporte feuilles onder de verschillende partijen is als volgt: Socialistische Eenheids partij 8, Christelijk Democratische Unie 4 Liberaal-Democratische Partij 3, Nationaal-Democratische Partij (kleine nazi's) 1, Boerenpartij 1 en 1 partijloos. FABRIEKSARBEIDER BEROOFDE ZIJN VROUW VAN HET LEVEN Woensdagavond heeft de 41-jarige fabrieksarbeider H. van L. in de ech telijke woning te Capelle aan de IJse) zijn vrouw van het leven beroofd. In overspannen toestand stak hij haar met een mes in de keel, waarna de dood vrij spoedig intrad. De dader heeft zich later op de avond by de politie gemeld. Omtrent de toedracht is nog niets bekend. SCHACHT HEEFT ER GENOEG VAN „Ik heb geen politieke ambities en het is niet mijn bedoeling de bondsre gering moeilijkheden in de weg te leg gen". zo heeft Dr. Schacht, gewezen president van de „Deutsche Reichs- bank" en ex-minister van economische zaken, verklaard. Schacht sprak voorts de geAichten tegen, als zou hij het po litiek program van de „Soziale Reichs- partei" hebben uitgewerkt. de schaarse regenbuien, dat zij in een zeil opvangen en in een vaatje bewa ren. Drie Amerikanen en twee Neder landers, die gedoemd zijn, zich in leven te houden onder de zengende zon van de Pacific en elkander daarbij te ver- aragen. Twee man, Amerikanen, be zwijken, de overlevenden worden, na 82 dagen en nadat ze reeds bewuste- 'oos zijn geworden, ontdekt door een Amerikaans eskadertje. De uitgemer gelde mannen worden weer tof het leven teruggebracht en in New York op typisch Amerikaanse wijze luid keels bejubeld. De hoofdpersoon van het venaal, Hessel Havinga, die al door op het vlot gezweren heeft, dat de zee hém nooit terug zal zien, wordt dit gedoe te machtig en wanneer hij in een kroegje een paar Hollandse zeelui ontmoet, monstert hij muar zo gauw mogelijk weer aan. Dat is in heel korte trekken het ver haal. Men zou zich kunnen afvragen, hoe daar 257 bladzijden mee te vullen waen. Maar Van Kampen heeft zijn stof zorgvuldig verdeeld en natuurlijk gebeurt er van allerlei op het vlot. En a's er niets gebeurt is er de „zee zon der genade", de grote, lege Pacific met de brandende zon erboven, waarover gemediteerd kan worden. Zo heiendal genadeloos is die zee intussen niet. Ze draagt het vlot; ze levert vis en ze verzet er zich niet tegen, dat drie man gered worden. Genadeloos is slechts haar macht over Hessel Havinga, die hem niet loslaat, maar die macht is indirect; het is tenslotte slechts het gevoel dat hij alleen bij zeelui thuis hoort, dat hem beweegt om maar weer te monsteren. Er gebeuren, zouden we bijna zeg gen, de „obligatoire" dingen: een luchtspiegeling, welke een kust toont die er niet is, schepen die voorbij va ren zonder het vlot te bemerken; vliegtuigen die over komen zonder iets te zien. Maar in zijn tekening van de ver houding tussen de mannen op het vlot is de schrijver het zwakst. Hun ge sprekken hebben weinig betekenis Men zal van eenvoudige zeelui geen diepzinnigheden verwachten, maar over de betrekkingen tussen mensen, vooral wanneer die gedoemd zijn, el kaar bijna een kwart jaar op een paar meter vlot te verdragen over hun ge dachten, voorstellingen en herinne ringen is aanzienlijk meer te zeggen dan de schrijver doet. Van Kampen toont zich zeker geen groot psycho loog: hij laat hele reeksen menselijke reacties buiten beschouwing en hy blijft, om het dan nog eens te zeggen, aan de oppervlakte. Hetgeen vermoe delijk ook maar gelukkig is geweest, want zodra de schrijver zich de per ken van zijn talent niet bewust is en daar buiten tracht te gaan, wordt hy rbetorisch en wordt zijn pathos hol. jyjaar één voortreffelijke eigenschap heeft het boek, welke het sympa thiek maakt en welke de lezer over allerlei bezwaren heenhelpt. Het is 'n boek van medelijden, van zuiver medelijden. Niet het „ongeduld van t hart", waarover Stefan Zweig zulk een voortreffelijk boek schreef, het medelijden dat zijn oorsprong vindt In een zich gehinderd voelen door het leed van anderen, maar het oprechte delen in dat leed. Als een diepe, zacht murmelende stroom vloeit dat medelyden onder het relaas van de lotgevallen en be proevingen der schipbreukelingen door. Dat zachte geluid verlaat de le zer geen ogenblik en het houdt hem gevangen. Er moge dan journalistieke routine en allerlei maakwerk zijn in de beschrijvingen; men moge er aan twijfelen, of de dingen zich zó en niet anders kunnen hebben voltrokken, maar men kan er niet aan twijfelen, dat de schrijver althans ernstig ge poogd heeft, zich het lot van zijn mensen in te denken en dat hij bij die poging door niets meer bezield is dan door zijn leed over dat lot. Deze eigenschap is het, welke ten laatste de critiek het zwijgen oplegt. Deze tijd is hard voor de mensen, omdat zij het elkaar hard maken. Ook de moderne lectuur is meestal hard, evenals de muziek en de beeldende kunst. Maar op de wonden die daar door dadelijks geslagen worden valt een druppel balsem, wanneer men het medelijden ervaart, dat volgens De Musset een der schoonste van alle zusteren der liefde is. WITSEN ELIAS Selden Chapin, de nieuwe Ameri kaanse ambassadeur voor Nederland, heeft vóór zijn vertrek naar Neder land een beleefdheidsbezoek gebracht aan president Truman. Chapin ziet zijn werk in Nederland temidden van een bevriend volk met ht grootste enthousiasme tegemoet. Op een vraag, of hij nog speciale opdrachten meekreeg, antwoordde hij: „Gelukkig is Nederland een land, waar geen speciale opdrachten voor nodig zijn". Chapin denkt 24 October in Ne derland aan te komen. Hij brengt zijn dochter mee. John Bregg, voorheen te Den Haag werkzaam als hoofd van de Ameri kaanse Voorlichtingsdienst, vergezelt Chapin als diens assistent. Senator Tom Connally, de voorzitter van de Amerikaanse Senaatscmmissie voor buitenlandse betrekkingen, heeft medegedeeld, dat de Verenigde Staten en de Sowjetunie informeel zijn over eengekomen, dat aan Oostenrijk zijn grenzen van vóór de oorlog, „zoals ze waren voordat Hitier binnenviel", ge laten zullen worden. De Bijz. Raad van Cassatie bevestig de het vonnis van het Bijz. Gerechtshof te Amsterdam,, waarbij de 33-jarige Amsterdamse kantoorbediende S. de Croon tot de doodstraf veroordeeld werd. De veroordeelde heeft honderden Joodse landgenoten en onderduikers gearresteerd. Verschillende malen speelde hij verradersrollen. De Croon was lid van de „Colonne Henneicke". BLAUWE V. N. VLAG ZAL IN BEHEERDE GEBIEDEN WAAIEN. Met 35 tegen 5 stemmen (Australië, Belgie, Frankrijk, Nederland %n Groot Brittannie) heeft de commissie voor de beheerde gebieden der Ver. Naties een resolutie goedgekeurd, volgens welke de blauwe vlag van de V. N. zal wor den gehesen naast die van de mogend heid, die met het bestuur van de on der beheer geplaatste gebieden is be last Donderdag zal het Hope-college in de stad Holland, gelegen in de Ame rikaanse staat Michigan het eredocto raat in de rechten toekennen aan de Nederlandse ambassadeur mr. E. van Kleffens. ONTKENNING VAN KARDINAAL SFELLMAN Kardinaal Spellman, de aartsbisschop van New York, heeft ontkend dat hij, zoals door Manoeilsky, de vertegen woordiger van de Oekraïne bij de V. N. is beweerd, dertigduizend dollar aan kardinaal Mindszenty gegeven zou heb ben ter financiering van een samen zwering tegen het Hongaarse regiem. Volgens een mededeling van de Griekse generale staf worden er van de nog overgebleven opstandelingen, die niet meer dan achttienhonderd in getal zouden zijn, een dertigtal per dag buiten gevecht gesteld. F. C. baron van Aerssen Beyeren van Voshol, buitengewoon en gevol machtigd ambassadeur van Nederland in China, is Woensdagmorgen met de pakketboot „Marechal Joffre" van Sjanghai te Hongkong aangekomen. NEGEN MAANDEN TEGEN VALSE MUNTER GEëlST Tegen de 28-jarige Amsterdammer T H. M., die gepoogd had zonder enig succes bankbiljetten van 25 gulden, oud-model, na te maken, eiste de officier van justitie van de Amster damse rechtbank gisteren negen maan den gevangenisstraf. Het Griekse ministerie van bui tenlandse zaken heeft de Sowjetrussi- sche zaakgelastigde te Athene te ken nen gegeven, dat Griekenland „diep be zorgd" is over „de deportatie van on geveer 17.000 Grieken uit de Sowjet- russische republiek Georgia". Hoe krijg ik een stijgende omzet Hoe bereik ik op een snelle en af doende wijze mijn afnemers Welk dagblad zal ik daarvoor nemen? UTRECHTS ELFTALNEDERL. JEUGDELFTAL 4—1. Gisteravond speelde het voorlopig Nederlands jeugdelftal in het Utrechtse Stadion een oefenwedstrijd tegen een Utrechts elftal, die door de Utrechtena ren met 41 werd gewonnen. De beste spelers in het jeugdelftal waren rechts half Klaassen <UVV), Giddink (MW en de doelman Gerberink (Enschede). Ook de linksback Smit (Volendam) viel op. Brazilië heeft besloten de cruzei-» ro ten opzichte van de dollar niet te devalueren. Bovenstaande vragen worden opgelost door het plaatsen van Uw reclame in dit blad I De aanvoer was Dinsdag 5720 kisten, waar van 4850 met verse haring. Besommingen: 1 stoomtrawler IJM 43 20.100; IJM 41 f23.400; iJM 117 f 13.600( IJM 85 t 17.700. Kus Wissers: 11M 313 f 330. iJM 249 f290. De noteringen waren: per 1 kg: heilbot 3; tong II 1,12—0,92; tarbot 2,10-1,90. P»r 50 kg: tarbot U 108; tongsona, 37-55, middel schol 49-40; kl. schol 32-28.50, Wi»r -8-3; bot 34-19; verse haring 13,50-11,1», amkrr-ei 24- 10,50; gr. gul 40; mjHd-l gel 17 86; kl. gul 16,50—15,50; gr. «cnelvis o£— 48; middel schelvis 49 41; kl. schelvis 31..M-29. „-ijting 17-4; poon 14,50-10. Per 125 kg: kabeijeuw 184—118 en koolvis 60.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1949 | | pagina 3