Zestien maanden stationsschip in de West
Kinder Lees-
en Prentenboeken!
VAN WILLIGEN
VAN WILLIGEN,
Kleurboeken
SPELEN
Tavenu herschiep Casino in een
spookhuis
f JSCK0FIF
Nieuwe type zinkstuk, waarbij geen
ballaststenen nodig zijn
GEZELSCHAPS
Huisduinens slagtoflers der
mensenliefde" (1824)
Hr. Ms. Van Speyk" verliet Nieuwediep
Loden verrader'' als trophee voor de boeg
Geen Greta Garbo
Kerstpakketten
Pastels en Kleurpotloden
Den Helder, Koningstraat
Reünie R.K. U.L.O.
Nieuws van de HBC '45
Proefnemingen nabij Helderse haven
H.D.C. won in Alkmaar
met 11-9 van D.D.D. 1
De grootste
collectie bij
Den Helder, Koningstraat
Asfalt en zand in plaats
van rijshout
Ensemble „Serenata" geeft
uitvoering in Formosa
In het kort
„De kat en de kanarie", veelbelovend begin
Tussen Haaks en Kuitje
Wieringen
Glimlachje
WOENSDAG 16 NOVEMBER 1949
Daar lag de „Van Speyk", in een stralend najaarszonnetje en het grote ogen
blik was bijna aangebroken. Het was druk op de kade, want iedereen wilde nog
een glimp opvangen van het trotse schip, dat daar zo bewegingloos aan de
steiger stond. Maar ook aan boord heerste bedrijvigheid en vooral op het achter
schip, waar direct de laatste trossen zouden worden binnengehaald. Door een
versterker klonken nog wat bevelen en toen was het zover. Langzaam trokken
de twee sleepboten het grijze gevaarte weg van moeders en verloofden, weg van
die honderden Nieuwediepers, voor wie het vertrekken van een schip altijd op
nieuw een gebeurtenis zal zijn.
„Jacob van Heemskerck" en Hr. Ms
„Johan Maurits", eveneens naar
West-Indie. De „Van Speyk" zal aan
enkele oefeningen deelnemen. Het
eskader wordt in April 1950 in ons
land terugverwacht, de „Van Speyk''
in Maart 1951.
„Hou je maar taai, moeder", riep een
matroos naar vijf vrouwen tegelijk,
want voor hem was er niemand aan de
wal. Ach, als je er al een paar reizen
op hebt zitten, dan doet het je niet zo
veel meer. Maar daar liep een jonge
vrouw langs de haven tot aan het Wier-
hoofd mee en nog nadat het schip uit
het gezicht was verdwenen, zwaaide zij
haar afscheidsgroet. En dan het gezin,
dat zich de luxe kon veroorloven met
een prachtige auto de „Van Speyk" uit
geleide te doen en begon te wuiven
toen de matrozenkapel het Wilhelmus
speelde. Dat was even een teleurstel
ling, want al wat uniform aan had, aan
de wal en aan boord, stond stram in de
houding. Nee, toen was er geen tijd
voor een laatste groet.
Op klaarlichte dag
Wie van al die mensen zou op het
voorschip die vreemde passagiere heb
ben opgemerkt? Nee, zij reisde niet
incognito, zoals Greta Garbo. Zij be
kommerde zich om geen afscheid, geen
tranen, maar hing daar frank en vrij
aan de geusstok op de boeg en staarde
met grote, nietszeggende ogen in de
VSTte. Zou die ruwe zeeman, die schold
op de Jantjes omdat ze de voorspring
niet gauw genoeg los hadden, haar heb
ben gezien? Misschien.En het meis
je, dat door haar matroos op de kiek
was gezet, zou dat.Misschien, maar
de echte Nieuwedieper heeft de „Lo
den verrader" wel degelijk bewonderd.
We schreven het gisteren al, de lo
den verrader gaat voor de zoveelste
maal terug naar Willemstad, terug naar
de familie Maduro, die hem in Novem
ber 1947 slechts node afstond. Het zag
er destijds niet naar uit, dat het de
bemanning van Hr. Ms. „Van Kinsber-
grn" zou gelukken het boegbeeld mee
naar Nederland te krijgen. Vier ser
geant-adelborsten drongen op klaarlich
te dag door in het archief ten huize van
de familie Maduro en namen het boeg
beeld weg. Begin December voer de
„Van Kinsbergen" de haven van Rot
terdam binnen en op de boeg prijkte
de loden verrader.
Op veilig plaatsje
Meer dan vijf en twintig jaar nadat
in September 1778 in de Sint Annabaai
te Curacao een ontploffing het Neder
landse fregatschip „Alphen" naar de
diepte zond, haalden vissers een houten
beeld boven water, dat het schegbeeld
van de „Alphen" bleek te zijn. De
strandvonder liet het beeld in zijn tuin
zetten en toen de bankiersfamilie Ma
duro zijn nalatenschap kocht, kwam
ook het schegbeeld in haar bezit. Se
dert omstreeks 1875 is het een traditie
geworden, dat een marineschip, dat
Willemstad aandeed, de loden verrader
(verbastering van de naam rode ver
rader, zoals de matrozen het beeld
noemden) naar ons land voerde. Iedere
keer werd het zo spoedig mogelijk aan
de eigenaars teruggegeven.
Gistermorgen hebben we aan boord
'n praatje gemaakt met de comman
dant, de luitenant ter zee le klasse
E. Dankmerjer, die ons vertelde, dat
hij van plan was de loden verrader
zou gauw de „Van Speyk" buiten
gaats was van de geus af te halen
en op een veilig plaatsje op te bergen
In elke aanloophaven zal het beeld
echter weer op de boeg worden ge
plaatst. De heer Dankmeijer, die ge
trouwd is met een dochter van de
Maduro's, wil het schegbeeld natuur
lijk keurig netjes afleveren.
Na twee jaren
Zo zal het op 5 December 1949, als
de „Van Speyk" in de West aankomt,
juist twee jaar geleden zjjn, dat de
loden verrader in Nederland arri
veerde. De „Var. Speyk" zal in Wil
lemstad de mijnenlegger „Willem van
der Zaan" aflossen als stationsschip
Begin Januari vertrekt een oefenes
kader van de marine, bestaande uit
Hr. Ms. „Karei Doorman", Hr. Ms-
GEEF EEN FOTO
"VOOR ST. NICOLAAS
Een blijvend geschenk,
waar U eer mee inlegt
voor Uw verloofde
voor Uw ouders
voor Uw kinderen
voor Uw man
(i foto's 7,6 cadeaux voor 7,
Ga naar
WERNER CRONE Koningstraat 29
Behalve de „Loden verrader"
had Hr. Ms. „Van Speyk", die
gistermiddag haar reis naar
Curagao begon, iets aan boord,
dat vooral de belangstelling
van onze jongens in de West
zal opwekken. Het spreekt van
zelf, dot ook onze lezers graag
willen weten wat dat nu wel
was. Wel, de „Van Speyk" komt
op 5 December in Willemstad
aan en zal dan een zending Ni-
win-Kerstpakketten kunnen af
leveren.
Een groet van Nederland aan
de militairen in de West!
Maar dat duurt nog zestien maan
den. En dat hebben die duizenden, die
op het Wierhoofd btjeendromden kun
nen bevroeden. Plechtig gleed het
schip langs de misvormde baggermo
len, die haastig naar de kant nas ge
trokken, langs de „Neptunus" en langs
de „Jacob van Heemskerck". Op de
voorbijdrijvende grijze kanonneerboot
stonden de mannen in uniform aan
bakboordzijde aangetreden. Toen het
Wilhelmus ten einde was, schalde een
driewerf hoera over de rustig kab
belende golfjes van het Marsdiep. De
sleepbootjes, de R.S. 2 en de R.S. 5,
dartelden nog een eindje mee, en toen
was het voorbij. Op de boeg staarde
de „Loden verrader" in het verschiet;
behoudens aankomst in Willemstad!
Goedkope zowel als
de betere uitgaven
in alle prijzen
Grotere sortering en
voordeliger bij
De reünisten, die de viering van het
25-jarig jubileum der R.K. ULO te Den
Helder hopen bij te wonen, worden
Zaterdagmiddag verwacht met de trein
ciie hier om 15.56 aankomt Zij worden
op het Stationsplein verwelkomd door
in Den Helder of omgeving woon
achtige reünisten, waarna het hele ge
zelschap langs de route Prins Hendrik
laan, Polderweg, Boerhaavestraat,
Sluisdijkstraat, Keizerstraat, Spoor
straat, Koningstraat, marcheert naar
„Formosa", waar ruimschoots gelegen
heid zal bestaan tot het vernieuwen
van oude vriendenbanden en tot het
uitwisselen van herinneringen.
Daarmee zal de eendrachtige stem
ming worden geschapen, waarin men
's avonds in „Formosa" hoopt te ge
nieten van een beschaafd en aantrek
kelijk feestprogramma. Het leeuwen
aandeel daarin heeft de voordrachts
kunstenares mej. Tanny de Groot,
cie niet alleen zal voordragen maar
ook met begeleiding van mevrouw B.
de Groot enige dansen zal uitvoeren.
Zij zal o.m. voordragen „De pastoor
van Keutelaar" van Alph. Daudet, in
de vertaling van Godfried Bomans, en
het eerste bedrijf van Vondel's „Jozef
in Dothan". Als dansnummers staan
o.m. op het programma „Finlandia"
van Sibelius en „Danse Arabe" van
Tschaikowski. De avond wordt met
een feestbal besloten.
Zondagmorgen om half tien wordtin
de parochiekerk van de H.H. Petrus
en Paulus aan de Kerkgracht een Hoog
mis opgedragen. De reünie wordt be
sloten met een gemeenschappelijk di
ner in „Formosa", aanvangende Zon
dagmiddag om drie uur.
De Helderse Bridge Club 1945 is
weer aan een wedstrijd begonnen. De
uitslagen van de eerste ronde zijn:
A-lijn: 1 KersbergenVisser 43,5
pt.; 2 DomsBakker 39 pt.; 3 Slem-
merBakker 38 pt; 4 en 5 Smit
Swennen en Grande-Steinberg 36,5
pt.; 6 heer en mevrouw Schotmans
35,5 pt; 7 Erf manTimmermans 34
pt; 8 DekkersSnoerwang 33,5 pt;
9 SelierSmeets 27,5 pt
B-lijn: 1 MudVorrer 68 pt.; 2 heer
en mevrouw Besterveld 67,5 pt.; 3
BoumanKrep 63 pt; 4 mevr. Lelie
Brederode 55 pt.; 5 v. d. Berg en
partner 53 pt.; 6 DukersRoozing
52,5 pt; 7 OvereemDe Looze 51,5
pt.; 8 mevr. PolakVan Praag 49 pt;
9 heer en mevr. Vries 43 pt.; 10 Har-
jerSchilperoord 37,5 pt.
Gistermiddag werden wij in de gelegenheid gesteld tot het bijwonen van een
excursie naar een zinkstuk, dat volgens een geheel nieuw procédé was ver
vaardigd. Een groot aantal ingenieurs van de Rijks- en Provinciale Waterstaten,
de N.V. van Hattum en Blankevoort, de Maatschppij Wegenbouw N.V. en de
Koninklijke Shell, bezichtigden met zeer veel interesse het werkstuk, dat op
enige honderden meters ten Oosten van het Fort Harssens op het droge lag,
tegen de tijdelijke dijk die om de bouwput is gelegd.
nog vrijwel droog, zodat het niet kon
worden versleept. De aanwezige inge
nieurs konden niettemin een duidelijk
beeld van het gevolgde procédé krij
gen.-
Zodra voldoende water opkomt,
wordt dit stuk, dat een oppervlakte
heeft van zes bij twaalf meter, wegge
sleept en in de raai gebracht.
Het eerste tiental van de Helderse
Damclub speelde Zondag voor de
PNHDB, district N.H.-Noorderkwartier,
in Alkmaar tegen DDD 1. Het vorige
jaar verloren onze stadgenoten met
146, doch nu waren de rollen omge
keerd; HDC won met 119. De gede
tailleerde uitslagen waren; N. OudJ.
Stoll 11; H. KruiderA. J. Jose 11;
J. SchuitC. J. J. Leibbrand 02; M.
HemelsD. Dissel 11; G. Woonijk—
A. Ouwens 1—1; L. Verver—P. van
Veen 20; M. OudA. A. Beezemer
11; C. HelderA. A. Bremer 0—2; N
VisserS. Slort 02; H. J. Toepoel—P.
v. d. Berg 20.
Het tweede tiental ontmoette Maan
dagavond in Zuid -Scharwoude Damlust
1 HDC 2 verloor met 145. Hier waren
de uitslagen: P. Beers—E. Molema 1—1;
Th. de HaasM. Kwast 20; F. Slot
O. Ottervanger 2—0; Joh. Huytema—
J Bouwman 2—0; C. Schuffelen—J. C.
Zijderveld 0—2; N. Jol—W. Wieren
1—1; J. ZijpA. B. van Ooyen 20; P
v. d. Molen—A. v. d. Sloot 0—2; G. Vro-
ling—J. J. Vink 2—0; G. Balder—F
Post 20.
Voor de onderlinge competitie wer
den nog gespeeld: le klasse: J Stoll—
A. A Bremer 20; C J. J. Leibbrand—
J. W. Beezemer 20; D. DisselA
Ouwens 11. 2e klasse: J. J. Vink
E Molema 11: F. PostJ. Bouwman
20: P. v. d BergJ. C. Ziiderveld
20: A. v. d. SlootA B. van Ooyen
20: M. KwartW. Wieren 11.
3e klasse: P VerkerkP Kwast 02:
A. J. BeezemerP. Oost 02; L. Simon-
seA van Veen 02: A. Bekebrede
H. Kraan 11. 4e klasse: P. J.
ArendsP. Schippers 20: P. SlortJ
Broersen 20: G. W. BekebredeH
Rietveld 11; H. BommeziinJ Halm
20: G. te BoekhorstF. W. K
Ouwens 11.
Het was geen zinkstuk van rijshout,
zoals gebruikelijk, maar van een as-
falt-en-zand-mengsel. Zink- en kraag
stukken van het normale type worden
gevlochten op een plaats, waar zij met
hoog water gaan drijven. Zodra zij
gereed zijn, en de weersomstandighe
den zijn gunstig, kan zo'n zinkstuk naar
de plaats van bestemming worden ge
sleept en daar tot zinken worden ge
bracht met ballaststeen.
Het zinkstuk, waarmee men thans
experimenteert (de vorige week werd
reeds een exemplaar bij de havenwer
ken gezonken), heeft geen drijfvermo-
gen, want het soortelijk gewicht van
de gebruikte materie is ten naaste bij
2. Om het toch met hoog water te la
ten drijven worden langs de randen
van de tien centimeter dikke koek re
pen zeildoek ter breedte van een me
ter ingegoten. Van deze reep bevindt
zich een strook ter breedte van twin
tig centimeter horizontaal in het asfalt.
De losse strook van tachtig centime
ter wordt verticaal gespannen om hou
ten staanders, die in het zinkstuk zijn
geplaatst en door houten latwerk met
elkaar verbonden zijn Zo ontstaat een
waterdichte kuip met een dieote bin
nenwerks van tachtig centimeter.
Een vreemdsoortig schip derhalve,
dat ruimschoots voldoende driifvermo-
gen heeft, en waarvan de boorden
hoog genoeg zijn om een lichte golf
slag op te vangen. Het gehele zink
stuk is betrekkeliik elastisch, en breken
is practisch uitgesloten omdat in de
asfaltkoek een net van touwwerk als
bewapening is ingegoten. Ook worden
enige staaldraad-ogen ingegoten, waar
mee het zinkstuk kan worden ver
sieent Op de plaats van bestemming
aangekomen kan het door verwijde
ring van de zeildoekse boorden op een
voudige wiize worden gezonken.
Het zinkstuk. zoals dat daar gister
middag lag. geleek op een modern ei
van Columbus een soort kruising tus
sen een traditioneel kraagstuk en de
hvnermoderne asfaltglooing. welke
'aatste men echter niet ver beneden
de laagwat°rliin kan aanbrengen. De
vloed bracht gistermiddag te weinig
water mee. om het product te laten
drijven. Zelfs met hoog water lag het
EEN GOEDF IDEE.
Een foto als St. Nic. cadeau,
dus vandaag nog naar
BEN KOOL.
Koningstraat 105, teL 3403.
Het jeugdorkest .Serenata", dat blij
kens het laatste optreden in de Ma-
rine-Cantine belangrijke vorderingen
heeft gemaakt, zal op Zaterdag 26 No
vember In .Formosa" een uitvoering
geven, met medewerking van „The
Ranchers" (de dames Reekers. Visser
en Wessel, met accordeon, guitaar en
zang) en „The Palmbeach Strings"
(een Hawaiian-ensemble van zes per
sonen). In het programma, dat „Winter-
Cocktail" wordt genoemd, zal „Sere
nata" amusementsmuziek ten gehore
brengen, met zang van Ali van der
Wende.
Het voetbalelftal van de Helder
se politie speelde gistermiddag in
Amsterdam een bekerwedstrijd tegen
de Waterpolitie. Onze stadgenoten
wonnen met 60.
De afdeling Den Helder van de
Chr. Fabrieks- en Transportarbeiders
bond houdt op Vrijdag 18 November
een feestavond in de zaal van het Le
ger de® Heils aan de Spoorgracht.
Met ingang van 1 Uovember 1949
zijn bij het Ministerie van Marine be
vorderd de heer A. van Anraat tot
hoofdcommies, de heer J. M. Verhoog
tot commies A, en de heer A. Jong
man tot adjunct-commies A.
II
IN ONS NUMMER VAN GISTEREN wijdden wij een pagina aan het
jubileum der Noord- en Zuid-Hollandse Reddingmaatschappij, dat gis
ter en in de Haagse Ridderzaal - is een toepasselijker omgeving denk
baar? - werd gevierd. Met een enkel woord herinnerden wij aan de ge
legenheidsdichten, die in 1824 verschenen, kort na de ramp met de brik
„Vrede" voor de kust bij Huisduinen. Dat was voor een onzer lezers, de
heer J. S. Nieuwbuurt, Van Galenstraat 82, aanleiding, om eens m oude
peperassen te snuffelen, wanthij moest die gedichten ergens goed
bewaard hebben. Lang zoeken
was niet nodig en zo verscheen
de heer Nieuwbuurt reeds om
half vier op ons bureau met
een keurig overgetypt exem
plaar van de gelegenheids
dichten „Zelfopoffering, een
Vaderlandsch tafereel", door
F. P Gisisus Nanning, luite
nant-ingenieur Koninklijk
Neden-landschen dienst („Uit
gegeven ten voordeele van de
ongelukkige huisgezinnen der
zes edelen, die, in het redden
hunner natuurgenooten, op onze
kusten bij Huisduinen, eenen
roemvollen dood hebben ge
vonden") en „Huisduinen's
slagtoffers der menschenlief-
de", door F. C. de Greuve en
R. C. Priester („Uitgegeven
ten voordeele der nagelaten
Weduwen en Weezen"). Het be
hoeft geen betoog, dat wij dit
bewijs van belangstelling zeer
op prijs stelden en de dicht
werken gaarne ter lezing aan
vaardden. Zij zijn te uitvoerig
om in extenso te worden over
genomen.
Enkele andere lezers hadden
node het portret van Sybrandt
Kuiper gemist, die 73 schip
breukelingen redde en in April
1938 op 79-jarige leeftijd over
leed. Het spreekt echter vanzelf, dat wij met onze foto's niet vollediq
konden zijn. Bovendien hebben wij in ons archief niet van alle overleden
Blauwe Zeeridders een cliché. Van Sybrandt Kuiper was een exemplaar
aanwezig, echter minder duidelijk dan de andere. Nu gebleken is, dat men
ook op een afbeelding van deze oud-mensenredder prijs stelt, willen wij
het cliché alsnog afdrukken.
De oud-menschenredder Sybrandt Kui
per, die tijdens zijn leven niet minder
dan 73 schipbreukelingen gered heeft,
is te Den Helder op 79-jarigen leeftijd
overleden
Het mag op zichzelf al een prestatie heten, dat Tavenu kans heeft gezien de
zeer zakelijke Casino-zaal twee avonden achtereen min of meer te herscheppen
in een spookhuis. De kippenvel-verschijnselen, die zich bij verscheidene toe
schouw (st)ers voordeden, moesten in de eerste plaats worden toegeschreven
aan de suggestieve wijze, waarop de heer R. C. Pieterse en zijn medewerkers
„De kat en de kanarie" over het voetlicht brachten. Het was een stuk met een
heel licht psychologische inslag en een prettige lading van beschaafde „thrill".
Koopt bij
DAMESHANDSCHOENEN wol 4.85
NOORSE WANTEN 4.90
Het is morgen hoog water om
4.20 en 17.20 uur, en laag water om
11.05 en 23.15 uur. De temperatuur
van het zeewater was 8.5 graden Cel
sius.
Twintig jaar vóór de aanvang van het
eerste bedrijf is een oude, schatrijke
zonderling gestorven, wiens testament
eerst nu mag worden geopend. Er zijn
zes gegadigden voor de erfenis, maar
slechts één wordt de gelukkige: Anna-
belle West, omdat zij de enige is, die
de familienaam West draagt. De rijk
dommen zullen haar echter ontgaan,
wanneer gerechtvaardigd'- twijfel mocht
bestaan omtrent haar geestvermogens.
De naam van de volgende erfgenaam
staat in een brief, die voorlopig geslo
ten moet blijven.Nu is Annabelle
West (en zij zegt dat zelf ook) een vol
komen normaal meisje, maar alles gaat
tegen haar samenspannen. Geen paard
zou, zonder een volslagen geestelijke
knakking, datgene kunnen doorstaan,
wat Annabelle in de loop der drie be
drijven overkomt. Niet alleen dat een
gespannen verhouding ontstaat tussen
haar drie onterf "ie neven en haar bei
de onfortuinlijke nichten ook al weinig
bijdragen tot stilling der emoties, en
dat de Westindische dienstmaagd Mam
mie op de drempel der geestenwereld
verwijlt, en dat de goede oude mr.
Crosby op geheimzinnige wijze ver
dwijnt, en dat deurknoppen angstaan
jagend bewegen; behalve dat alles
grijpt een klauw Annabelle naar de
keel en rolt het lijk van mr. Crosby
zomaar de kamer binnen. Zelfs het ar
geloze optreden van de ijlings gewaar
schuwde dokter pijnigt de toch reeds
zwaar geschokte zenuwen van het meis
je. Maar dan is het leed gauw ge.eden.
De „kanarie" is reeds genoeg gekweld
door de „kat" die om haar kooitje
heeft geslopen.
Het geeft de toeschouwer een pret
tige sensatie, dat Annabelle's geestver
mogens toch als normaal worden er
kend, maarwie is de dader van de
moord, en wie de spanner der strik
ken rond Annabelle's voet? Uit dezelf
de hoek, waarin mr. Crosby zo myste
rieus was verdwenen, komt vóór het
einde de oplossing getuimeld. De zwar
te gedaante met de griezelige klauwen
wordt ontmaskerd en het blijkt tot
ieders verbazing neef Charley te zijn,
het liefhebbende mannetje van wie
men dat allerminst zou hebben ver
wacht. Dat heeft voor neef Paul het
niet onprettige gevolg, dat hij de eni
ge man in Annabelle's leven is gewor
den en haar deswege innig in de ar
men kan sluiten. Voor de toeschouwer
betekent dat tevens het einde. Het
kippenvel kan zich weer ontspannen
en de gemoederen kunnen zich ontla
den door een stevig en langdurig ap-
CHRISTENDOM EN SOCIALISME.
De afdeling Wieringermeer van de
Partij van de Arbeid heeft in hotel
„De Lely" te Slootdorp een huishou
delijke vergadering gehouden, welke
tevens het karakter droeg van een cur
susavond. Na de behandeling van enige
huishoudelijke zaken, heeft ds. Vink
gesproken over het onderwerp: „Chris
tendom en Socialisme".
Op de inleiding volgde een interes
sant vragenuurtje, dat de predikant
gelegenheid gaf op verschillende pun
ten nader in te gaan.
plaus. Wat men dan ook grif en gul
heeft gedaan.
Het was zeer verdiend, want Tavenu
was er heel goed in geslaagd, de thrill
te doen opklauteren tegen de Casino-
wanden. In het eerste bedrijf waren er
momenten (vooral toen mr. Crosby het
testament voorlas), dat de luisterende
schaar neven en nichten daar zat als
een middel-schoolklas, semi-geinteres-
seerd aanhorend wat de leraar orakelde
over het palaeolyticum of iets derge
lijks. Maar later groeide het meeleven,
en werden alle medespelenden (mej.
C. de Visser als Cicily Young het
minst) door de stroom der gebeurtenis
sen meegesleurd.
Annabelle West vormde in de zeer
geslaagde creatie van mevr. Van Est
Keulen het middelpunt, zonder de
boventoon te voeren. Haar reacties
waren geheel aanvaardbaar en toen
zij éénmaal eigenaresse van het land
goed was geworden en rustig bij de
schemerlamp zat te lezen, was zij zo
echt „thuis", dat ook de toeschouwe?
een huiselijke stemming over zich
voelde komen. De gebroeders Pieterse
waren uitstekende tegenspelers van
elkaar, R. C. als de onverzettelijke
Harry en C. als de emotionele Char
ley. Vooral toen Charley als de moor
denaar werd ontmaskerd, speelde hij
voortreffelijk. De heer J. Mooy had
een rol, die voor hem geschreven leek
De iewat cynische droogkomiek (en
relativist) Paul Jones typeerde hij na
een zwak begin ten voeten uit. De
heer M. R. van Essen (Brixton, in het
complot en kwasi-zoekend naar een
ontsnapte krankzinnige) was één van
de best geschminkte figuren en legde
in zijn rol de honende zelfverzekerd
heid, die goed op haar plaats was
Mej. Willy Reekers (alias Llywi Ker-
sère) sloeg zich uitstekend door haar
vrij zware Mammie-opdracht heen Zij
was niet zo geslaagd gegrimeerd, wat
het effect van haar overigens obsti-
r.erende mimiek en dictie niet ten
goede kwam. Mevr. PrinsVan Keu-
'en creëerde een Susan, die wel zeer
geschikt was om Annabelle (heei ar
geloos, zoals vrouwen zijn) de stuipen
op het lijf te jagen. Het pleit eniger
mate voor mej. De Visser, dat zij hier
aan slechts met tegenzin scheen deel
te nemen. Haar Cicily stond er wat
naast, maar gelukkig niet in de weg
De dokter Patterson van de heer P
W. Manshanden was aanvaardbaar; hij
speelde met de geïrriteerdheid van een
nodeloos uit zijn nachtrust geroepen
arts en droeg daardoor het zijne bij
om Annabelle in een „kanarie"-stem-
ming te brengen. En dan last bu'
not least Mr. Crosby. de zeer be
daagde en waardige grijsaard, die
door de heer J. J Peerdeman conse
quent werd gespeeld, met uitzonde
ring van één enkele scène in het eer
ste bedrijf, toen zijn intonatie even
afweek.
De aankleding van het toneel en de
belichting waren zodanig, dat een deel
van het succes ook daaraan kan wor
den toegeschreven. Het belangrijkste
is echter, dat Tavenu getoond heeft
ook van deze markt thuis te zijn De
vereniging heeft het seizoen veelbe
lovend ingezet.
Texel
Tegenspoed
Gerrit G. uit Amsterdam, die gis
teren voor de Meervoudige Kamer in
Alkmaar terecht stond, had a'J.e re
den zich over tegenspoed te beklagen.
Hij verduisterde in Juli een bankbil
jet van 25.en hjj werd slechts
door een toeval hiervoor gegrepen.
„In millioen gevallen zou het niet te
bewijzen zjjn geweest", zo sprak de
Officier van Justitie, mr A. W. Hol-
steyn, gisteren. Alleen doordat de
rechtmatige eigenaresse het num
mer van het bankbiljet kende, kon
worden aangetoond dat G. er niet
eerljjk aangekomen was.
In de afgelopen zomer was de fami
lie Lührman enkele weken met va-
cantie op Texel. Op zekere dag miste
mevr. L. haar portefeuille, waarin zich
o.m. een bankbiljet van 25.be
vond. Des avonds stopte het driejarig
zoontje van de buren het biljet in de
bus; het tasje was verdwenen. De
heer L„ die op dat ogenblik nog niet
wist dat zijn echtgenote 25.ver
loren had, begreep niet waarom dit
geld bij hem in de bus gedaan werd.
Hjj vroeg zijn medebewoner G., of die
er meer van wist. G. antwoordde be
vestigend en stak het geld in zijn zak.
Eerst toen de heer L. 's avonds het
verhaal over het verloren tasje hoor
de, begreep 6irj dat het geld van hem
was. Toevallig wisten hij en zjjn vrouw
welk nummer het verloren bankbil
jet droeg. Toen G. gevraagd werd het
biljet te tonen, weigerde deze aan het
verzoek te voldoen, waardoor de poli
tie in de zaak gemengd moest worden.
Mr Holsteyn zeide overtuigd te zijn,
dat G. ook 'n belangrijke rol gespeeld
heeft bij de verdwijning van het tas
je en de mysterieuse wijze waarop het
geld werd terugbezorgd. Hoewel G.
wist, dat het geld niet van hem was,
was hjj zo vast overtuigd dat men
hem niets ten laste zou kunnen leg
gen, dat hij hardnekkig bleef ontken
nen. Met deze houding van G. wilde
mr Holsteyn bij het stellen van de eis
rekening houden. De Officier vroeg
tenslotte 100.subs. 30 dagen.
Nadat G. nogmaals verklaard had,
dat hij in de vaste overtuiging was
geweest dat het geld van hem was,
sloot mr. Krabbe de rechtszitting en
bepaalde de uitspraak op 29 Novem
ber.
Zij konden het niet zo goed met
elkaar vinden....
