De Groene Plaats als middelpunt
van vrolijk feestgewoel
ESRI-STQFFE» s,t
Jeveda Smyrnawol
Gestrikte strikkenvinder meende dat
er niet veel te zeggen was
IMSCHÖFlF
71.™
Texel vierde „Ouwe Sunterklaas"
„Neemt-oe 'n snufje voort 'tRusthoes!''
Traditie leeft nog!
Kruikje mei een baard
PIET SCHMIDT
Eén jaar geëist tegen
kantoorbediende
Wintercompetitie H.B.C.
„Hij had een afscheidsfuif gehadzei verdachte
Kantonrechter vonniste
zeer mild
Akke de Vries zong voor
de schooljeugd
M.S.C. I dolf het onderspit
tegen Hoogovens I
Ook „De Zwaardvisch"
verloor van V.Z.V.
Besommingen Hmuiden
Anna Paulowna
HEDEN COUPONS
De nieuwe avonturen
van Pim, Pam en Po
m
Eerste avond van de
toneelwedstrijd
INCEZONDEN
Voor de zoveelste maalt
En wat nu?
Om hall negen had de Teso-bus me
afgeleverd op net Schildereinde. Geen
vijf minuten later snoof ik het heer
lijkste snufje, dat ik van m'n levens
dagen ooit heb gesnoven. Een jonge
Vrouw, die haar ongetwijfeld betove
rende schoonheid verborg achter wijlen
een stuk vitrage, hield me staande.
Haar slanke hand hief een fraai bc
werkt gouden doosje onder mijn neus
tn terwijl de andere hand het peute
rige dekseltje openklapte, noodde een
charmante stem: „Mijnheer, neemt-oe
eens een snufje! 't Is voor het Rust-
hoes, weet-oe!' Wel, voor dat goede
doel dook ik met mijn neus in een
bedje rose watten, en rook de eerste
geur van de Ouwe Sunterklaas. Ken
nelijk een goed geconserveerd parfum
uit de vroegste en meest levenslustige
jaren van deze Ouwe.
De propagandiste van het Rusthuis
rweefde weg, maar daar kwam alweer
een nieuw phenomeen: een soort gi
gantische melkbus, zwart-geverfd met
allemaal lichte vlekken. Dit wonderlijk
creatuur waggelde log naar de Groene
Plaats: „Kookt op Esso-gas!" was de
roep, die ervan uitging. Daarop maak
te zich een vreemde processie van de
menigte los: een wankelende ziele-
poot, met een gespalkte arm in ver
band, en gevolgd door twee povere
lieden met een draagbaar. Dit trio was
een suggestieve aanklacht tegen de
PTT, die al de Burgse straten schijnt
cm te woelen, naarstig werkende aan
het kabelnet en terloops met valkuilen
geniepige aanslagen plegend op de
Burgse burgers en burgeressen-
Vlak bij het haringkraampje op de
Groene Plaats ontmoette ik opnieuw
een hartekreet van vlees en bloed: een
mens, vermomd als watertoren. Het
was een zwijgend bouwsel, welks op
schrift de Texelse roep om een eigen
waterleiding vertolkte. Ik boog me
naar voren, om de constructie van he'
gevaarte te onderzoeken, maar nam
ijlings de vlucht, toen uit een soort
(Historisch)
Het kruikje had een baardje,
dus was het een baardkruikje
En baardkruikjes zijn kostbaar,
tenminste wanneeT dergelijk aar
dewerk dateert uit de 17e eeuw.
De acht arbeiders, die dit kost
baar aardewerk uit de schoot van
Moeder Aarde roofden en er
grootse pionnen mee hadden, wa
ren dus dolgelukkig. In hun
breinen stapelde het geld **ch
al op.
Een antiquair moest op het
appèl verschijnen. Deze taxeer
de het kruikje met baard en ai
op fl. 50.—. De gemene deler was
dus zes en een kwart. Een der
gelijk bedrag is nu welkomer
dan tijdens de bezettingstijd.
Alles zou vlot zijn verlopen,
wanneer niet bij een der arbei
ders het egoïsme hoogtij vierde
Hij meldde zich bij de politie
als vinder van het kostbaar, his
torisch stuk aardewerk en ver
klaarde dat de mede-arbeiders
hem beletten het gehele bedrag
op te strijken. Procesverbaal
volgde
Stuk voor stuk kwamen de
mede-arbeiders op het matje bü
de inspecteur. Diens conclusie
was uiteindelijk dat öf de aan
klager óf diens collega's hielden
hem voor het lapje. De einduit
slag was verrassend.' De aankla
ger kwam voo-r de balie. De rech
ter gaf zonder enig pardon fl. 4C
boete, opgelegd wegens het ver
strekken van valse inlichtingen
aan de politie
Dezer dagen werd de kruik in
de Wieringer gemeenteraad ge
bracht (de boardkruik wel te
verstaan). Wiron's vroede vade
ren waren eenparig van mening
dat dit kostbare stuk een deel
behoorde uit te maken van het
museum. En fl 40 was niet te
duur. De raad stemde toe en dus
zal het veelbesproken aardewerk
-menkort een ereplaats krijgen
in het gemeentemuseum van
Wieringen.
En die fl. 40— zult D vragen
Hiervan betaalden de arbeiders
gezamenlijk de proces-kosten van
hun eollepa.
£JE GROENE PLAATS te Den Bnrg was gistermorgen, toen de luidklokken
van de Nederlands-Hervormde en de Rooms-Katholieke kerk vertelden dat
bet negen nur was, kaal en ledig. Uit het raam van „De Lindeboom" sag Ik de
vijftien bomen staan, die 's zo: lera dit hart van bet Gouden Boltje, zoals de
Texelaars hun eiland zo gaarne noemen, inderdaad maken tot een „groene
plaats". Nu zong een sombere herfstwind door de bladerloze takken, en de bank
bij de karakteristieke swengelpomp stond daar nutteloos. Den Burg leek verla
ten en het fleurig feest van de vorige avond vergeten. Wie herkende inde
ernstig zwijgende melkboer, die twee maatjes In een witte kan tapte, de
vrolijke muzikant, die Maandagavond zijn longen had kapot geblazen op een
toeter? En had dat meisje daar niet, vermomd als stokoud wijfje, in Pen's
bioscoopzaal voor het critisch oog der jury gestaan? En sou de telefoniste van
het postkantoor al opgebeld zijn door haar overbuurman, die drie nar lang had
lopen leuren met een baal „vodden en benen"? Ik zie die „benen" nog, twee
vronwenbenen gehnld in nylons, achteloos bungelend uit een juten zak.
Dergelijke dingen kun je met Ouwe Sunterklaas verwachten, en al zijn het dan
maar de benen van een étalagepop, het laat je niet onberoerdDaar, bij
die boom, stond de drager van die zak met benen, toen hij met een hoge piep
stem tegen me zei: „Hi, hl, dat was nou de telefoniste! Ik zit elkde dag recht
tegenover d'r, maar ze herkent me niet! Ik zal d'r morgen 'ns opbellen
Daarna verdween hij in het gewoel der duizenden, die hun rondjes draaiden,
langs Binnenburg, Steenenplaats, Weverstraat, Parkstraat, Groene Plaats, Bin-
nenburg en zo maar door, tot elf uur toe.
galmgat een venijnige waterstraal op
m'n pupillen werd gericht. Ik had het
eerste water uit Texels eerste water
toren gevoeld en geproefd, maar
waar bleef die Ouwe Sunterklaas?
De wens was de vader van de ge
dachte, want daar stevende onder luid
gejoel één der schoonste voorstellin
gen van het ganse feest door de men
senzee voorbij. Een levensgrote vlet,
voortbewogen door acht roeiers, ver
voerde Sinterklaas, en een groot bord
gewaagde van de uitgeslapenheid des
goedheiligen bisschops, dfe een eigen
vlet verkoos boven een nooit op tijd
vertrekkende Texelse boot. Zelfs een
Teso-man gnuifde om de grap, en dat
vond ik een goed teken. De traditie
lééft dus nog!
Oeroud gebruik
Want eerlijk gezegd, toen ik zo een
uurtje tussen de samendrommende
Burgenaren had vertoefd, gevoelde ik
in deze viering van de „Ouwe Sunter
klaas" iets geforceerds, of men met
kunst en vliegwerk een ten dode ge
doemde traditie nog een injectie ten
leven had willen geven. De kans i s
ook groot dat deze traditie éénmaal
zal verdwijnen. Texel is eeuwenlang
een in zichzelf gesloten eiland geweest.
Die tijd is voorbij, maar sprekende her
inneringen daaraan zijn toch nog bü
tientallen op het eiland te vinden. Eén
daarvan Is de I.E.S O, Texels Eigen
Stoomboot Onderneming, geboren uit
die Texelse éénheid en vrucht van
Texels isolement. Het is merkwaardig
dat juist deze T.E.S.O. sovoel moest
büdragen tot de verbreking van dat
isolement, en daardoor tot nivellering
van allerlei verschillen met het vaste
land. Zoals zo dikwüls gaat de vrucht
het bestaansrecht aan de plant ontne
men. Wie daaraan denkt, ziet het ein
de der Ouwe-Sunterklaastraditie nade
ren.
De oorsprong van deze traditie ver
liest zich in een grijs verleden, in de
dagen van de „dichtende volksziel",
oen de minnestrelen nog als onbeken
de zangers door het land trokken. On-
persoolijk was de cultuur, onpersoon
lijk de „kunst'onpersoonlijk zelfs de
maatschappelijke structuur. Een kudde
mensen verschilde uiterlijk in niet zo
heel veel van een kudde vee. De mas-
a zag hoog op tegen de machthebben
de éénlingen, in schuwe angst hat r.d
degenen die hun macht misbruikten, in
kinderlijke eerbied beminnend dege
nen die hun macht ten goede aan
wendden. De tijden veranderen en de
mensen veranderen met de tijden, zegt
-en klassiek spreekwoord, maar vol
tens een andere spreuk kan de geschie-
nis zich herhalen Wie thans om
zich heen ziet, zal menigmaal aan de
'aatste spreuk worden herinnerd. De
klok terug naar de massamens van de
middeleeuwen? Of zullen we het maar
houden bij 'n enkele vriendelijke her
innering aan die tijd? Sint Nicolaas is
r één van, en ook de Ouwe-Sunter-
klaasviering op Texel moet ln die pe
riode wortelen.
Buitenshuis
Dat Is overigens de enige overeen
komst tussen beide „Sinterklazen" Het
feest van de vijfde December (dat óók
op Texel wordt gevierd!) is een bij
uitstek huiselijk feest. Hoogstens wordt
Sinterklaas massaal ingehaald, maar
zijn feest wordt in groter of kleiner
besloten kring gevierd. Hoe intiemer
het feest hoe mooier, omdat dan alle
deelnemers persoonlijk daarbij betrok
ken kunnen worden. Maar op Ouwe
Suiiterklaas behoort de persoonlijk
heid van de deelnemers schuil te gaan
achter een masker; niet hun eigen
wensen en gebreken, verlangens en
eigenaardigheden mogen naar voren
komen, maar het accent moet vallen
op het geheel. Het feest wordt daarom
niet binnenshuis gevierd, maar op
straat. Oorspronkelijk werd de huise
lijke kring alleen in zoverre bü de
viering betrokken, dat de Sunterklaas-
spelers", op hun tournée. door de be
volking in de huizen moesten worden
onthaald op versnaperingen. Enige
overeenkomst derhalve met de Sint
Maartenviering.
Vroeger ook gingen de „spelers" (de
gemaskerden met hun voorstellingen)
alle dorpen van het eiland langs.
Maandagavond heb ik gemerkt, dat
eder dorp zijn eigen feest vierde, en
dat betrekkelijk weinigen en dan
nog uit nieuwsgierigheid of om het
oleizier te rekken later op de avond
ringen kijken in een ander dorp
"ommigen uit Den Burg trokken per
fiets of taxi naar Oosterend, De
Cocksdorp of Oudeschild Na het dé
masqué volgde immers het Sunter-
klaa«-bal en dat mocht de jeugd niet
missen.
Met opzet schrijf ik ,de jeugd", want
de gemiddelde leeftijd der Sunter-
klaas-spelers lag beneden de twintig.
Misschien met meer gevoel voor hel
„pretje" dan voor de traditie hadden
de vele deelnemers en deelneemsters:
zich beijverd om origineel voor de dag
te komen. In sommige der voorstellin
gen, die werden gebracht, leefde de
traditie nog zeer sterk. Daar werden
allerlei actuele Texelse gebeurtenissen
en toestanden onder het mes genomen.
De woningnood, de waterleiding, de
verbinding met de vaste wal, de rio
lering.... Hierboven noemde ik reeds
enkele voorbeelden. Heel aardig was
de parodie op de politie, die nog steeds
de dader van een diefstal zoekt Het
waren alle staaltjes van gezonde hu
mor.
De Sun terklaas-spelers hadden ook
buiten de begrenzing van hun eiland
gekeken. NatuurUjk moesten de heren
Lieftinck en Mansholt even te kij
worden gezet (de parodie op minister
Lieftinck werd beloond met de tweede
prys voor enkelingen, achter de voor
stelling „Sinterklaas-censuur"). Een
heel gezelschap „zigeuners" dwaalde
door het dorp, compleet met woonwa
gen. Deze voorstelling verwierf de
eerste groepsprijs, die ik de spelers
van harte gunde, want wat hééft die
zigeunerin mü geprest tot het aanko
pen van kamferballen en schoenveters.
Zó moest het! Wie ais zigeunerin ver
momd is, behoort op en top zigeunerin
te z y n gedurende de hele avond.
Daarom vergaf ik de watertoren, die
mijn ogen dichtspoot, graag. Een wa
tertoren moet kunnen bewijzen, dat-ie
géén kruik jenever is, nietwaar?
Een potsierlijke aanblik bood het
tweetal, dat als motto droeg: „De we
reld staat op zijn kop, dus wij ook!"
Dcfcr een hoogst ingewikkelde kle-
öingconstructie. gemoedelijk op de
handen te kuieren. De jury beloonde
hen met de tweede prüs vöor paren.
Om tien nur werden op de Groene
Plaats, vóór hotel „Texel", de prüzen
uitgereikt, waarna voor wat de vie
ring op straat betrof langzamerhand
een einde kwam aan het feest Méér
dan mü aanvankelük toescheen, had de
traditie meegespeeld. Nu nog zovelen
van de jongere generatie de bekoring
van de Ouwe-Sunterklaasviering kun
nen ondergaan, zal deze traditie voor
eerst niet verdwünen, al zal zü wel
licht meer en meer van karakter ver
anderen.
EEN MOOI HANDWERK
maakt D van onze echte
ou nog de prüs van vóór
de devaluatie. 157
per 100 gram
(Colbert coótuutno naar maat
Excl. dessins - Vertrouwd adres
Ruyghweg 74 Tel. 3176
Een jaar gevangenisstraf eiste mr. A.
W. Holsteyn, officier van justitie bij de
Alkmaare Arrondissements rechtbank,
tegen de jeugdige Charles C., kantoor
bediende te Den Helder. Verdachte had
een fiets, welk hij in huurkoop onder
zich had. verduisterd. De officier eiste
de zware straf ln verband met het feit,
dat verdachte reeds meerdere malen
met de justitie in aanraking waa ge
weest.
Zü hadden de „hoogte".
Vervolgens stonden twee Amsterdam
mers terecht die onlangs een pakhuis
te Den Helder aan een onderzoek had
den onderworpen. Geld, chocolade, bo
ter en suiker waren na dit onderzoek
verdwenen. Onomwonden gaven de
verdachten toe dat zü hiervoor ver-
antwoordelijk waren.
Albertus S. vertelde dat hij met zijn
vriend was meegegaan omdat hij de
hoogte had. Daar zün strafblad nog
schoon was meende de officier dat de
ze verdachte nog een kans moest heb
ben. zodat hij zes maanden gevange
nisstraf, voorwaardelijk eiste. De an
dere verdachte Reinder K., die thans
een gevangenisstraf van 2i/2 jaar on
dergaat. kwam er niet zo goed af. Te
gen hem werd een half jaar gevange
nisstraf geëist.
De vierde ronde van de wintercom
petitie van de Helderse Bridge Club
1945 leverde de volgende resultaten op:
A-lijn: 1 BakkerDekkers 55.5 p, 2
SmeetsSelier 44.5 p, 3 Slemmer
Bakker 43.5 p. 4 SmitSwennen 43 p,
5 GrandeSteinberg 42.5 p, 6 heer en
mevr. Schotmans 39 5 p. 7 Beneker
Veenstra 37 p, 8 Van PraagSpruit 35 5
p, 9 RammersDe Vries 34.5 p. 10 Erf
manTimmermans 32.5 p. 11 Kersber
genVisser 32 p. B lyn: 1 heer en me
vrouw Meijer 65.5 p, 2 heer en mevr.
Planken 63 p. 3 mevrouw Schneidera
mevrouw Veenstra 62 p, 4 heer en me
vrouw Besterveld 59,5 p, 5 Dukers
Roozing 57,5 p, 6 OvereemDe Looze
57 p, 7 heer en mevrouw Vries 56 p. 8
MudVorrer 54.5 p. 9 HarjerSchil
oeroord 50,5 p, 10 heer en mevrouw
Krap 46 p, 11 mevrouw Leliev. d.
Helm 45 p, 12 BrederodeSchra 43.5 p.
De kantonrechter, mr. J. Blankers 't Hooft, heeft het gistermorgen niet bü-
zonder druk gehad. De eerste zaak nam weliswaar ruim drie kwartier in beslag,
maar toen de ambtenaar ten slotte met zijn eis ter tafel kwam, kon de verdachte,
een Amsterdams grossier, ruimschoots tevreden zün. Met een breed gebaar
greep hü naar zün portefeuille om de scbade meteen te voldoen en hü zal deze
zes guldentjes ongetwüfeld met meer plezier hebben neergeteld dan de tientjes,
die een garagehouder destijds behoefde voor de reparatie aan zün wagen.
Ja, hoe enthousiast S. N. zijn (verlo
ten) zaak ook verdedigde, de aanrijding
op de Afsluitdijk had hij aan zijn eigen
onvoorzichtigheid te wüten Met de han
delsgeest onze Joodse landgenoten
tigen, vuurde hü op de heren achtet de
balie een stortvloed van zinnen af,
aaarbij in de beleefdheidsvorm over
vloedig gebruik makend van de Fran
se taal, in de vorm van het woord
.pardon". N had een vrachtauto gepas
seerd, juist toen een tegenligger na
derde. Deze had het wagentje van de
grossier, die stopte, in de flank gegre
pen.
Na die onthullingen ontspon zich een
(teel gesprek, waaruit bleek, dat het
nogai mistig was geweest, dat het zi-ht
tweehonderd, zeshonderd en zevenhon
derd meter had kunnen zyn, en dat „ik
niet hem, maar hü mü aanreed" De kan
tonrechter bracht de verdachte aan zijn
verstand dat hij niet had moeten passé
ren, en dat hü daarvoor terecht stond
Twee wachtmeesters kwamen getuigen,
dat het bü die mist onverantwoordelijk
was geweest te passeren. N. probeerde
het nog even over een andere boeg te
gooien door te vertellen dat de bestuur
der van de tegenligger absoluut de
macht over zijn stuur kwijt was. .Hij
had een afscheidsfuif gehad", voegde de
verdachte er aan toe, „want hü ging
raar Afrika".
„En wat wilt u daarmee zeggen?"
vroeg de ambtenaar.
Dót liet de verdachte toch maar lie
ver in het midden.
Gewone draadjes.
Toen De P. uit Texel werd aange
houden, was hij in het bezit van een
aantal strikken Hü verzekerde de kan
tonrechter dat een ander ze op zijn
land had neergelegd, en dat ze had
gevonden en meegenomen
Wanneer heeft u ze gevonden?",
wilde de ambtenaar weten.
„Nou. ze stingen d'er al toen ik ging
melken".
„Was het nou niet veel slimmer ge
weest, tegen de politie te zeggen: Kom
"ven. neem die dingen voor me mee?"
„Ja, maar 't zijn maar gewone draad
les, en ik vond ze op m'n eigen grond'
Nadat de ambtenaar uit het proces
verbaal had voorgelezen dat De P. de
strikken niet had wegggegooid. omdat
hij ze zo mooi vond. eiste hü f 25.—
boete of 10 dgn. met een week voor
waardelijk, en een proeftijd van twee
jaar. „Heeft u nog wat te zeggen?",
vroeg de kantonrechter.
„D'er zal niet veul te zegge weze"
meende de verongelijkte gestrikte strik
kenvinder. Hy werd conform verdeeld,
met verbeurdverklaring van de „draad
jes"
In de overige zaken vonniste mr. Blan
kers 't Hooft zeer mild. De straffen va
rieerden van f 20 boete tot „schuldig
zonder straf", waarmee kantonrechter
en verdachten (op De P. na) een ge-
noeglijke zitting hebben gehad.
De beide schoolconcerten in de reeks
Eén uur muziek", die gistermiddag
door Akke de Vries in Casino worden
verzorgd, waren niet zo goed bezet als
de voorgaande muziekuren.
De oorzaak hiervan zal wel gezocht
moeten worden In de repetitietiid voor
het Kerstrapport. Toch was het te be
treuren. dat er zo betrekkelijk weinig
belangstelling voor „Ambacht in
het lied" en „Het Nederlandse lied" be
stond, want Akke de Vries heeft een
prachtige voordracht, en ook de uitleg
van de verschillende liederen was uit
stekend Vooral van haar Ambacht»,
liederen heeft men zonder twijfel zeer
genoten.
Maandagavond heeft de schaakclub
MSC voor de Bondscompeütie weer
enkele wedstrüden gespeeld. Het eerste
tiental moest het opnemen tegen „Hoog
ovens 1". een geheel nieuwe tegen
standster, waarvan alleen bekend was.
dat zü zeer sterk speelt. De heideree
tien waren dan ook vol strijdlust maar
konden toch niet verhinderen dat
Hoogovens" met de winst ging s rij
ken. K. Geus, die de strijd moest aan
binden met de bekende speler Zoon
tjes, liet in het eindspel de winnende
voorzetting achterwege, waardoor deze
party in remise eindigde.
De gedetailleerde uitslagen waren:
MSC—Hoogovens: K. Geus—J. Zoon
tjes V». J- Bommel—P. Suiker 0—1.
W. J Geus—Th. Spijker K- de
WaardM. Soeterman 01, A. H Ver
schuurJ. Beentjes y»14- ®Jars
man (2)W Steeman 0—1, dr. A. Groe-
ninkP. Zwart 1—0, H. A. Herderschee
A. Slings 0—1, A. Spoel—A. Spijker
V,— U, J. Valkenier—P. Hoope 1—0,
totaal 4—6.
Het tweede tiental van MSC. dat bei
de gespeelde wedstrijden heeft verlo
ren, bracht het nog ongeslagen Dirks
hora een 7y>—2 y, nederlaag toe.
MSC 2Dirkshorn: J. Smit—E. S.
Knosse V,, J Marsman (1)—W
Bakkum 1—0. A. Muller—J. Levendig
10. G. van ZoonenJ. Slok 10. P.
van DükJ. Bakkum 01, J. M. Ko
ningD. Verstraten 10, J. W. H.
Noordeloos—W. Vlam 1—0. D. de Lange
C. Gusker 1—0, J. van Brederode—M
—Ploeger 0—1, dr. Koevorden Brouwer
R. Meinema 10, totaal 7'li2%.
Het vierde tiental moest na met 20
te hebben voor gestaan, toch nog aan
Hoogovens 3 de zege laten. Hier was
de partij tussen de heren J. Geurts en
C. de Vries wel zeer snel afgelopen. In
ongeveer 20 minuten bracht de MSC'er
het tot winst. MSC 4—Hoogovens 3: A.
de Geus—J. Schmits y>, J. W. van
AmesfoortP. Siebers 01, P. Kelder
D. Oort y,—J. Sluyter—H. van Laa
ren y,y, H. VerschuurP. Snijders
01, J. GeurtsC. de Vries 1—0, R.
BaisC. Zoon 10, J. 't HartP. Jan
sen 01, J. BeumM. Jimmink 10.
J. H. KubbeJ. Bennink 01, totaal
4y,—5
MSC 1 staan nu nog twee zware
wedstrüden te wachten en wel tegen
VW 1 uit Alkmaar en Zaandam 1. Als
de Heldërse vereniging hiertegen
draaglijke resultaten weet te behalen
dan kan zij op een goed seizoen terug
zien.
Maandagavond heeft ook het eerste
zevental van de AZ en PC „de Zwaard
visch" de bekercompetitie Ingezet. De
Adelborsten speelden in Velsen tegen
VZV. de ploeg die enkele weken gele
den op de Helderse Bruinvissen een
53 overwinning behaalde.
Het samenspel van de adspirant-of-
ficieren liet veel te wensen over. In
dividueel voldeden zij wel. VZV had
niet veel moeite met de pas beginnen
de Adelborsten. Vooral de middenvoor
van de gastheren gaf een prima partij
waterpolo te zien Met de rust was de
stand reeds 60. Na het draaien lieten
de Zwaardvissen niet zo meer met zich
sollen. Nog twee keer moest hun kee
per zwichten, zodat het einde kwam
met een 80 zege voor de Velsenaren,
De besommingen van Dinsdag waren.
1 stoomtrawler f 19.000; Motorloggers
IJm. 74 f 4130: Kw. 161 f 3060; Kw. 170
f 5230; Kw 20 f 4640; Kw 23 f 2340.
De aanvoer was 2690 kisten, waarvan
1475 met verse haring.
De prüzen per 1 kg.: heilbot 2.50. gr
tong 2.30—2.20; gr. midd tong 2.252.15
kl midd. tong 2.15—2 00 tong I 1.74—
164:tong n 1.37—1 28 en tarbot 2 25-2.15
Per 50 kg.: gr. schelvis 62—61; midd
sehe'vis 5443: kl. schelvis 4026; verse
haring 2015.20 en makreel 2210,20.
Per 125 kg.: gr. kabeljauw 170; kool-
vis 5742 en leng 7162
PAND AANGEKOCHT
De Coüp. Maalderij „De Toekomst"
h-eft voor haar bedrijf het pand aange
kocht van de Erven Tuinman, dat
thans bewoond wordt door* de Wed
Blokker.
Koopt bij
Egyptisch linnen
DAMESMANTELS
voor halve prüs
oorstr.
103
43 Pim, Pam en Pom komen niet
over hun verbazing heen Alles wat ze
verwacht hadden behalve, dat er een
aardig lief meisje onder het laken van
daan zou komen „Wie bent U?" stamelt
Pim. „Wat komt U hier doen?" „Kan ik
hier vrijuit spreken," antwoordt het
meisje, terwijl ze angstig om zich heen-
kykt. „Natuurlijk", roepen de drie
broertjes tegelijk uit „Wü zijn hier he
lemaal alleen. Alle mannen zün de
woestyn in." „Waar ben ik hier dan
'raagt bet meisje weer „In het fort
antwoordt Pim. „Oh. dan ben ik veilig"
toept het meisje vrolyk uit. „Ziet U Ut
ben prinses Knageiyntje en ben luist
ontsnapt." Ontsnapt? Pim Pam en p
snappen er niet veel van. Waarom
Hef prinsesje moeten ontsnappen?
„Kunst na Arbeid" voerde als eerste
der deelnemende verenigingen aan de
wedstryd voor plaatselijke toneelver.
enigingen, het spel ..Vliegersvrouwen"
van Jan van Ees en Henk Bakker op.
De avond werd geopend door Mr. ft
Jonker Hz., die, als voorzitter van de
Polderse Gemeenschap, burgemeester
en mevr. Mijnlieff, wethouder Kloos
terman, de jury, de verdere genodig.
den en de andere aanwezigen welkom
heette en het doel van de wedstrijd
uiteenzette. Het bestuur van de P G.
wil daarmee streven naar verbetering
van het toneelspel ln de gemeente,
waardoor ook de inwoners zouden
kunnen genieten van goede stukken,
die op behoorlijke manier opgevoerd
worden. Dank zij de f 500 subsidie, die
het gemeentebestuur voor dit doel be
schikbaar stelde, kon deze wedstrijd
georganiseerd worden.
De jury zal op een slotavond van de
wedstrijd een critisch verslag over alle
opvoeringen uitbrengen. Wü bepalen
ons dus slechts tot enkele algemeen
heden. Inderdaad was, zoals de heer
Jonker in z'n sluitingswoord opmerkte,
bü deze opvoering reeds te merken,
dat de wedijver een stimulans was om
zijn krachten extra in te spannen voor
het bereiken van een goed resultaat
Van de aankleding b.v. (meubels wel
willend afgestaan door de firma Kos)
was veel werk gemaakt. Men had zich
veel kosten en moeite getroost om de
gewenste illustrerende of stemming
verwekkende geluiden te kunnen voort
brengen en het was wel heel jammer
voor de vereniging, dat men daarmee
ln het begin weinig succes had. Het
zal de optredenden zeker een grote
voldoening geweest zyn, te merken, dat
het publiek met grote aandacht het
spel volgde.
(Buiten verantwoordelükheid van de
redactie).
Het blykt, dat mijn ingezonden stuk
d.d. 26 November j.1. nogal wat beroe
ring heeft verwekt in het kamp der
gepensionneerden. Dat was eigenlijk
ook mijn bedoeling, maar wat heb ik
daarvan een spijt, want speciaal door
de repliek van de heer Lub, ben ik
geheel tot andere gedachten gekomen
en verzoek Ik de heer L. nederig, mij
we' te willen excuseren. Ik ben blij dat
voor het Helderse publiek een tip van
de sluier is opgelicht en het zodoende
kennis heeft kunnen nemen van de
kommervolle omstandigheden, waarin
de gepensionneerden moeten leven. Ik
heb na het lezen van de repliek van de
heer L. dan ook tranen met tuiten ge
hield. Is het geen schande dat de rege
ring juist voor hen de gulden heeft
doen devaluteren en dat juist zij daar
van het meeste nadeel van ondervin
den?
Dan verkeren de door Drees begena
digden toch maar ln een zeer bevoor
rechte positie want zü worden al op
65- jarige leeftüd In het genot gesteld
van een pensioen van f 18 voor een ge
zin van man en vrouw, maar zü heb
ben ook niet meer nodig, want zo spoe
dig als zü pensioen van Drees genie
ten. behoeven zy geen huur meer te
betalen, eveneens de bakker, slager,
melkboer, kruidenier, fondsbode en
noem maar op ws Zü levert hun alles
gratis en zü behoeven geen premie
meer te betalen. Als we dan nagaan
dat sneeiaal de marinemannen pas op
40- of 50-jarige leeftijd worden gepen
sioneerd. dan moeten wij toch toege
ven dat zij inderdaad in het nadeel zijn
van de ouden van dagen.
En hoe staat het met de gedemobili-
seerden?
Wel zo gauw zy zich maar op straat
vertonen, hetzij in hun battle dress, of
in hun burgerpak en zij sieren hun
pakje met het lintje met de sterren
door hen verdiend voor de jaren
doorgebracht in de tropen, onder om
standigheden die nu niet bepaald be
nijdenswaardig waren, en zü worden
ontdekt door een neringdoende, onver
schillig van welke branche, dan zal hij
tegen hen zeggen: ..Kerel komt binnen
en zoek maar uit wat ie wilt. je krijgt
alles gratig" Zij die thuis ziin geko
men voor hun verder leven tot enige
arbeid ongeschikt, nu daar zorgt de re-
gering wel zo goed voor dat we ons
ever hen geen zorg behoeven te ma-
"•®n* want de heer Beel ontving voor
ziin kort verbluf in Indonesië een pen
sioen van f 12 000. dus wat zal een sol
daat die daar zolang heeft gediend en
invalide is geworden, wel niet voor
een nensioen kriipen?
Wanneer wü dit alles onder loupe
nemen, moeten wü wel tot de conclu
sie komen dat al de hierboven ge
noemden tot de bevoorrechten beho-en
luist de gepensionneerden het
-und van de rekening zijn gewo-den
van de devaluatie en van de verho
ging van het levenspeil.
En nu vragen wü ons weer af. en
wat nu?
Het lükt mü het beste dat geen der
gedemobiliseerden meer naar een be
trekking omziet en zo deze of gen" er
wel een mocht hebben aanvaard d'tê
voor die arme genenaionneerden be
schikbaar stelt en speciaal voor hen
'e een pensioen genieten van 30, t0.
^0. 60. en méér gulri<>n« Der week want
luist zü hebben het 't hardst nodig.
ben diep met hun lot begaan efl
ik kan er niets aan doen, maar de
tranen komen weer in mün ogen over
zoveel onrechtvaardigheid.
Een niet-belanghebbende-
