Paui Müüer kan het zwerven niet laten
De werkloosheid is stijgende
Wijlen Eusebius
De Wadden worden elk jaar vijf
centimeter hoger
Maar hij waagt er andere levens aan
Met
een zeilboot de
oceaan over
Voetbal in trainingspak
Als in de
Middeleeuwen
Van „wantij" en
„prielen"
Turks schip gestrand
Nieuwe stakingen bedreigen
Frankrijk
Zware brand in Wijhe
Wel ernstig, maar niet
verontrustend
SPEELGOED VOOR
EUROPA
HET EINDE DER EILANDEN (5)
Landaanwinning op den duur belangrijker
dan de inpoldering van het Uselmeer
G. Voorting won cycie-cross
Nederlandse wielersuccessen
te Zürich
MAANDAG 30 JANUARI 1950
(Van onze correspondent te Dublin).
UET is OP HET OGENBLIK een slechte tijd om te zeilen. Over de Noord-
H zee en de Atlantische Oceaan woeden de winterstormen. De man aan het
roer, doornat, durft z.jn plaats niet te verlaten. Steeds gaan er grote golven
CVer het kleine, nauwel.jks v(jf meter lange bootje. Het meisje dTt het len
talent, heeft moeite zich staande te honden. Amper vindt z(j d'e gelegenheid
de tochtige kajuit een paar sneedjes brood voor haar en haar vadef klaar
te maken.
Dagenlang gaat het zo door. Koers naar het westen. Het meisje heeft reeds
tweemaal haar vader met haar laatste krachten in de boot moeten trekken!
vaar hu door de golven dreigde weg te spoelen. De notedop kan moeilijk
tegen de stroom opkomen, die het scheepje te pletter dreigt te slaan op de
klippen en riffen van de westkust van Ierland. Volkomen uitgeput, tot op
de huid toe nat, hongerig en klappertandend klemmen de beide mensen zich
83r hun boot vast. Eindelijk kom, er hulp opdagen. Een paar TTsTrs Zt
luin motorboot slepen het kleine zeilscheepje „Berlin" in de Ierse haven
Kilmore. Eindelijk kunnen de man en het meisje zich warmen. Nu krijgen rij
iets stevigs naar binnen, kunnen zü van kleding wisselen en zitten in behaag-
lüke stoelen. Nu kunnen zij vertellen van de zorgen, die zij zich op de woedende
golven hebben gemaakt.
JAE MAN MET HET GRIJZE HAAR,
het magere gezicht en de dikke bril-
leglazen, in een verkreukeld, ma
rineblauw pak, is 63 jaar oud. Paul
Muller heet hij. Twee maanden geleden
vertrok hij met zijn achttienjarige
dochter Aga met zijn zeilboot „Berlin"
uit Berlijn. Tot Hamburg leverde de
tocht geen moeilijkheden op. Toen
kwam de Noordzee tot de Oostkust van
Engeland, daarna het Kanaal en ten
slotte de tocht door de stormachtige
Ierse Zee.
Achtmaal raakte de „Berlin" in nood,
tot zij in Kilmore grondig nagezien kon
worden. Achtmaal werden de beide
Berlijners met grote moeite gered.
Steeds werd hun bezworen deze zinloze
tocht op te geven, maar zij hielden
stand. Ook het aanbod van de mede
lijdende Ieren om de winter als gast op
het groene eiland te blijven, sloegen zij
af. Zelfs de schone bedden in de her
berg weigerden zij; zij overnachtten in
hun boot, in de nauwe kajuit tussen
touwen en oude rommel.
Nu en dan bekijkt de vader de kleine
schoolatlas, die hij als enige kaart met
een klein kompas uit Berlijn heeft
meegenomen. Zorgvuldig tekent hij de
route aan, die de boot nog deze winter
zal volgen. Het doel is Zuid-Amerika.
Op de wereldkaart is de afstand al ont
zettend groot, maar wanneer men over
de grauwe zee kijkt, dan zou het doel
evengoed in de oneindigheid kunnen
liggen.
Vlucht in het verleden.
UET IS NOG VER naar Zuid-Amerika!
Dat denkt ook mevrouw Müller. die
samen met haar 19-jarige zoon in Ber
lijn is gebleven. Haar man heeft gezegd
dat zij met de jongen na moet komen,
als hij met de dochter het doel bereikt
heeft. Twee maanden zijn er reeds ver
lopen. Twee maanden, waarin zij veel
angst om de beide mensen de man,
die lang niet meer jong en sterk is en
de dochter, die helemaal niet van de
zee houdt, maar uit liefde voor de va
der is meegegaan heeft uitgestaan.
In Zuid-Amerika wil de familie een
nieuwe toekomst zoeken. Daarvan
droomt de vader, aan wie de oorlog al
les ontnomen heeft, ook het vaste werk
Daarvan droomt de bekommerde moe
der en daarvan dromen de beide kin
deren. Een stuk land, een klein huisje,
wat vee en vooral materiële zekerheid,
dat zou de gevaarlijke tocht over de
Atlantische Oceaan kunnen vergoeden.
Paul Müller droomt nog van andere
dingen: van een weerzien met het ver
leden. Aan eèn verslaggever, die hem
in Kilmore bezocht, lichtte hij een punt
van het gordijn op. Tot nu toe had
Müller steeds verklaard, dat hij zo goed
als niets afwist van de zeevaart en de
navigatie.
Nu toonde hij aan de journalist een
oude, vergeelde foto van een kleine
zeilboot, iets groter dan de „Berlin'
Twee elftallen van de Nèderlandse
Elftalclub, gekleed in trainingspak,
hebben gistermiddag in het Feijen-
oord-stadion te Rotterdam een
onderlinge oefenwedstrijd gespeeld.
Doelman Saris weet een door Abe
Lenstra op zijn doel geschoten
hoekschop onschadelijk te maken.
Een man in zeemanskleren, die een
duidelijke overeenkomst vertoonde
met de tegenwoordige Müller, hoewel
jonger, was daarop te zien. Op het zeil
was het woord „Amerika" geschilderd
en „Ik steek de Atlantische Oceaan
over"; „Ik kan hulp gebruiken".
Nieuwsgierig keek de dochter Aga
over de schouder van haar vader. Zij
heeft nooit geweten, dat haar vader
reeds eenmaal over de Atlantische
Oceaan gezeild was.
Ook toen was er een Aga bij. „Aga"
heette de eerste zeilboot, die Müller na
een ongelukkige overtocht op de Ame
rikaanse oostkust voor Charleston
moest verbranden om hulp te krijgen.
Aga noemde hij zijn dochter, toen hij,
van de grote tocht naar Berlijn terug
gekeerd, een gezin stichtte. En deze
dochter Aga heeft hij nu meegenomen,
aangezien hij voor de tweede maal de
grote tocht begonnen is om een droom
beeld na te jagen, dat hem al 20 jaren
voor ogen staat, het droombeeld van
zijn avontuur in het verleden.
De negende maal.
QP EEN AVOND zijn de Müllers met
de „Berlin" weer vertrokken. Het
volgende doel was Cork in het Zuiden
van Ierland. Nog diezelfde dag maakten
de Ieren zich al weer zorgen om hen.
Terwijl het kleine zeilbootje ver in zee
was, zochten grotere schepen hun toe
vlucht in de dichtstbijgelegen haven.
Er werd zware storm verwacht. Uit 't
Zuiden kwam hij opzetten met een
snelheid van 80 kilometer per uur. De
„Berlin" verloor in deze orkaan het
anker en de reddingboot van Dungar-
van moest uitvaren om de in nood ver
kerende Berlijners te redden. Dat was
de negende keer na de afvaart in Ham
burg en men kan gerust verwachten,
dat'het niet de laatste maal zal zijn. Op
de Atlantische Oceaan echter zijn er
geen reddingboten!
De Berlijners zouden er goed aan
doen, over hun voornemen deze winter
toch de Oceaan over te steken, nog
maar eens een nachtje te slapen, vóór
zij nog meer mensenlevens in de waag
schaal stellen.
Janny Bosscha werd winnares tijdens de grote hardrijderij van vrouwen,
welke Zondagmiddag te Wolvega werd verreden. Janny Bosscha (rechts)
tijdens haar rit tegen Oepkje Coehoom.
Helemaal mis, die leken-redenering.
Ir. Kooper en zijn staf streven er he
lemaal niet naar om zo gauw mogelijk
Schiermonnigoog, Rottumeroog of een
van de zandplaten te bereiken. Als zij
hun nieuwe bezinkvelden dit jaar al op
een rij leggen, dan zal dat een rij zijn,
Onze fotograaf, die Zaterdagmid
dag erop uitgetrokken was om
foto's te nemen van het ijsver
maak, was in Muiden getuige van
een niet alledaags schouwspel.
Poorters en poorteressen uit lang
vervlogen tijden zwierden hand
in hand over de bevroren wateren
rondom het Muiderslot.
Zaterdagnacht is in het Kanaal het
Turkse motorschip „Edirne" aan de
grond gelopen. De reddingboot van St.
Peter Port, hoofdstad van Guernseyl
heeft Zondagmiddag de 50 leden van
de bemanning van het 3.653 ton me
tende schip aan land gezet. De man
nen, die veel van de koude te lijden
hadden gehad, werden naar een zie
kenhuis vervoerd. Het schip zelf, dat
op de rotsen voor het eiland Alderney
werd geworpen, is zwaar beschadigd.
De Franse arbeiders in de automo
bielindustrie, die zijn aangesloten bij
het onder communistische leiding
staande vakverbond CGT zullen 9 Fe
bruari voor langere tijd in staking
gaan. Zij eisenhogere lonen.
Ook de bij het Christelijk vakver
bond aangesloten arbeiders in de gas-
en electriciteitsbedrijven, machtigden
Zondagavond hun bestuur een staking
te proclameren als hun eisen om ho
ger loon niet worden ingewilligd.
In een toespraak verklaarde premier
premier Bidault, dat de regering bin
nen twee maanden een nieuwe wet
betreffende het stakingsrecht zal
dienen.
Meer dan de helft der gebouwen
van de vleeswaren- en conserven-
fabriek van de firma Meester te Wijhe
jc Zaterdagmiddag ioor een zeer felle
brand verwoest. De oorzaak van de
brand is onbekend. De brandweer
corpsen uit vijf gemeenten bestreden
het vuur, waarbij net blussmgswerk
door de strenge vorst sterk werd be
lemmerd. De hitte was zo groot, dat
de brandweerlieden het vuur nauwe
lijks tot op tien meter konden bena
deren. Het is gelukt, het bij de
brieksgebouwen staande woonhui:
behouden.
(Van onze Haagse redacteur)
Op 31 October 1949 waren er in ons
land 55.000 werklozen. Zo vermeldt al
thans het Centraal Bureau voor de Sta
tistiek, dat onder deze 55.000 werklozen
samengevat: geheel werklozen, geheel
wachtgelden en geregistreerde DUW-
arbeiders.
Op 30 November bedroeg dit aantal
67.900 en weer een maand later, dus op
31 December was het 88.700. Dat is een
vrij sterke stijging, die zich waarschijn
lijk in Januari 1950 doorgezet heeft.
Tot verontrusting behoeft deze toene
ming geen aanleiding te geven. Er is
namelijk een hoog percentage seizoen
werkloosheid in verdisconteerd. Dit
blijkt uit twee aanwijzingen. Van 31
October tot 31 December steeg het aan
tal werklozen namelijk het sterkst in
de bouwnijverheid (van 5.700 op
14.400) en in de landbouw (van 3500 op
16.000), twee bedrijven, die het sterkst
aan de seizoenwisseling onderhevig
zijn. De tweede aanwijzing vormt de
vergelijking met 1948, toen het aantal
werklozen in de twee zelfde maanden
opliep van 47.900 tot 71.400.
Wat hierbij wel opvalt is, dat het
einde van 1949 88.700 werklozen te zien
gaf tegen 71.400 op het eind van 1948.
In het algemeen neemt de werkloos
heid in ons land toe. Dat is geen som
ber, maar wel een ernstig verschijnsel.
Inmiddels zijn we nog een heel eind
af van wat als een normale arbeidsre
serve van 3% beschouwd wordt. Daar
voor zouden er over de 100.000 werk
lozen ingeschreven moeten staan.
In 1949 is de mannelijke beroepsbe-
Tweeduizend inheemsen
vielen politiepost aan
Twee duizend door communisten
aangevoerde dorpelingen hebben met
pijl-en-boog cn speren een aanval ge
daan op een politiebureau in het ge
bied Midnapoer, in een plaats onge
veer 80 km ten westen van Calcutte
gelegen. De politie opende het vuur
doodde een der aanvallers.
fa-
te
NED. GEREFORMEERDE
RADIOVERENIGING OPGERICHT.
In een te 's-Gravenhage gehouden
vergadering is besloten tot oprichting
van een Nederlandse Geref. Radiover
eniging. Het voorlopig bestuur, dat
werd benoemd,.zal zich nog nader be
raden, of de organisatie in een stich
ting zal worden omgezet dan wel het
verenigingskarakter zal behouden De
leden van het bestuur behoren tot de
Gereformeerde Kerk onderhoudende
atr. 31 K. O.
Voor het eerst sinds het einde van
de oorlog zullen Canadese ijshockey-
teams wedstrijden in Duitsland spelen
en wel te Krefeld, München
Het „American Legion", een organi
satie van oud-militairent heeft meege
deeld, dat nillioenen stuks Ameri
kaans speelgoed klaar liggen om naar
kinderen in Europa te worden ver
scheept. De eerste zending van 900.000
stuks zal 7 Februari uit Philadelphia
naar Rotterdam worden verzonden,
voor verdeïng in Nederland Oosten
rijk en Weit-Duitsland Naar schatting
van de leider der actie, George Craig,
zullen eind Februari ten minste drie
millioen sttks speelgoed verzonden
zijn.
Het „American Legion" heeft de kin
deren in d< Ver. Staten gevraagd elk
een nieuw stuk speelgoed te schenken
PHILIP JESSUP TE DJAKARTA.
Philip -Jtssup, de reizende ambassa
deur der Verenigde Staten, die thans
een reis naakt door het Verre Oosten,
is Zaterdagavond uit Saigon, na een
tussenlandfag te Singapore, te Djakar-
ta aangektmen. waar hij gedurende
vijf dagen zal blijven.
(Van onze reizende redacteur).
yyANNEER zullen de landaanwinningswerken zó ver zijn voortgeschreden,
dat de Waddeneilanden aan het vasteland van Nederland vastzitten?
Die vraag komt hij mij op als ik met Harm van der Velde, bioloog van het
Technisch Bureau der Domeinen te Baflo, met hoge laarzen aan over het wijde
wad loop te benen. Hij weet er geen antwoord op. Eén storm, zegt hjj, kan het
werk van vijf jaar te niet doen, maar een andere stormmacht kan ons vijf
jaar vooruit helpen, is zijn nogal geheimzinnig antwoord.
Bij de grote inpolderingswerken als die in de Zuiderzee weet men niet
alleen van week tot week, maar van jaar tot jaar vooruit wat men zal gaan
doen, hoe men het zal doen, en waar men dan zal zijn gevorderd. B(j land-
aanwinningswerken is dat allemaal heel anders. Goed, men weet dan, dat
er voor 1950 een bedrag van ruim twee millioen gulden is uitgetrokken. Men
weet ook, dat een hectare aangewonnen Waddengrond ongeveer 3200 gulden
kost (althans in Groningen), zodat men voor dat bedrag iets meer dan 620
hectares nieuw land kan maken. Legt men die in de vorm van bezinkvelden
ter grootte van 400 maal 400 meter op een rij, dan schiet men 15 kilometer
op, terwijl Schiermonnikoog nauwelijks 12 kilometer van de Groninger kust
is verwijderd. Dus kunt u over een jaar per jeep die 700 eenzame eilanders
daar in het barre Noorden uit hun isolement gaan verlossen
die eerder evenwijdig aan dan lood
recht op de kust staat. Zij gaan weten
schappelijk te werk, niet alleen ten aan
zien van die onaanzienlijke hulpkrach
ten als de stomme mosselen, maar ook
ten aanzien van wantij en prielen.
Misschien zijn die overigens goed-
Nederlandse woorden u niet recht dui
delijk zo op het eerste gezicht. U komt
ze waarschijnlijk niet elke dag tegen.
Welnu dan, om met de prielen te be
ginnen, dat zijn de „onderzeese" en der
halve onzichtbare rivieren in de Wad
denzee. De zee is vol geulen van de
zelfde aard als de rivierbeddingen aan
land. (Om een aardig voorbeeld te noe
men: de Rijn stroomt „onderzees" door
tot bij de Doggersbank en de Theems
blijkt er een zijrivier van te zijn)Deze
geulen echter liggen geheel en al on
der water. Zij zijn breed 'en diep in de
zeegaten tussen de eilanden en platen,
zij zijn smal en ondiep verder land
waarts. Van zee uit gezien spreiden zij
zich waaiervormig van de zeegaten uit
over het Wad in grillige bochten. Ach
ter elk eiland nu en achter elke zand
plaat ligt een plek. waar die prielen
elkaar bijna ontmoeten; bijna, nooit
helemaal.
Driehoeken.
Op dit laatste komt het aan. Er is
tussen elk eiland en de vaste wal een
meestal vrij rechte strook, waar geen
prielen komen. Die stroken noemt men
wantij. Dat zijn ruggen Er staat wei
nig water en de getijstromen hebben er
weinig te betekenen. Vandaar, dat het
wantij zich het best leent voor land
aanwinning. Om allerlei technische re
denen is het echter niet wenselijk zich
daar nu helemaal blind op te staren. In
de practijk is het zo, dat een gebied
van bezinkvelden de vorm van een
driehoek heeft, waarvan de langste
zijde tegen de kust aan ligt en de punt
precies op het wantij. Helemaal gaat
die theorie nu ook weer niet op in de
practijk. maar de grondslag is toch tel
kens die driehoek.
Hier, ter hoogte van Baflo is de punt
die op het wantij van Schiermonnikoog
ligt, bijna twee kilometer ver uit de
kust verwijderd. De afstand tot het
eiland is er reeds voor 17 pet afgelegd
Misschien is men over twee. drie iaar
nog steeds niet verder, misschien
maar laat ik niet gaan gissen Dat heeft
geen zin. Er ligt hier een groot aantal
aaneengesloten bezinkvelden. zoals er
op vele plaatsen langs de kust van
Groningen (en Friesland) liggen Daar
binnen hoopt het slib zich op en slib
is vette klei goede landbouwgrond als
het zout er eenmaal uit is. De 'gemid
delde aanwas is hier 5 centimeter per
jaar. fOp sommige punten aan de
Friese kust gaat het tot 10 centimeter
per jaar). Als dit proces niet door de
wispelturige elementen der natuur ver
stoord wordt zal de Waddenzee tegen
het einde van deze eeuw geheel en al
„verland" zijn Dat gebeurt van natu
re. maar het wordt kunstmatig bevor
derd Het behoeft niet te verbazen als
op de duur de landaanwinning op de
Wadden van meer betekenis wordt dan
de inpoldering van het TJsselmeer;
de mogelijkheden zijn groter
De kwelder rijp".
Het spreekt vanzelf, dat het nieuw
aangewonnen land bedijkt moet wor
den Dat gebeurt telkens als ,de kwel
der rijp" is De kwelder is het buiten
dijkse land dat bij normale hoogwa
terstand niet meer onder loopt en waar
dan plantengroei ontstaat: zeekraal
zeeaster, kweldergras. Tegenwoordie
zaait men er gaarne een grassoort op
die Soartina Townsendii heet die de
aanslibbing bevordert Zodra op een
voldoend aantal bezinkvelden de Snar
tina weelderig groeit, wordt het tijd
dat stukje grond door een nieuwe dijk
voorgoed aan de zee te ontrukken Zo
heeft men in 1939 een 400 hectaren bo
dijkt (Linthorst Homan-polder) en in
volking toegenomen met 36.000 perso
nen. Het vraagstuk van de werkgele
genheid is dus niet alleen een kwestie
van de onderbrenging in het productie
proces van een constant aantal arbeids
krachten, maar ook van de opvanging
van de uitbreiding van het getal tot
het verrichten van beroepsarbeid ge
schikte personen. Vooral echter wordt
het beheerst door de afzetmogelijkheid
van onze producten. Wanneer Neder
land voldoende concurrerend zijn arti
kelen en zijn diensten in het buitenland
kan aanbieden zullen veoorlopig nog
verscheidene personen werk kunnen
vinden.
De ASC Olympia heeft Zondag in 't
Amsterdamse bos een cycle-cross ge
houden. Ongeveer 100 professionals,
amateurs en nieuwelingen startten
voor een rit van 25.5 km en evenals
de vorige week in Haarlem was het de
amateur Gerrit Voorting, die met de
erepalm ging strijken.
De uitslag luidt: 1 Gerrit Voorting,
Haarlem, 58 min. 35 sec.; 2 Van Roon,
Haarlem; 3 Van der Fits, Oudewater;
4 Visser, Haarlem; 5 Cor Bijster, Haar
lem; 6 Kiekens, Haarlem; 7 Van Bree-
nen, Amsterdam; 8 Snijders, Halfweg;
9 Rusman, Haarlem; 10 De Booy, Am
sterdam, allen de zelfde tijd.
Voor de individuele uurwedstrijd om
het blauwe lint van de stad Zürich
verschenen ongeveer twintig renners
aan de start. Arie van Vliet werd eer
ste met een afstand van 45.625 kilome
ter. Een nieuw baanrecord.
Van Vliet won eveneens het sprint
nummer. Hij werd in het eindklasse
ment eerste voor Derksen, Harris.
Scherens, Plattner en Flueckiger.
Bij recordpogingen over de 500 meter
met vliegende start onderscheidden
Harris een Derksen zich. Voor hen
werd een tijd van 29.4 sec. genoteerd,
een nieuw baanrecord Het oude stond
op naam van Plattner met 30 sec.
Na een verwoede eindspurt heb
ben de twee jongste deelnemers aan
het tournooi om het nationaal kam
pioenschap tweede klasse klein biljart,
kader 38/2, in de laatste ronden Brink
uit Apeldoorn van de eerste plaats ver
drongen. De twintigjarige Heytbrink
uit Leeuwarden werd kampioen en de
twee-en-twintig jarige Brosens uit
Breda eindigde op de tweede plaats. De
drie genoemde spelers hadden ieder
tien matchpunten, zodat het algemeen
moyenne de doorslag moest geven. Het
gemiddelde van deze spelers was resp.
16.71, 15.60, 14.92. Heytbrink scoorde
met 125 caramboles de hoogste serie
Het is nog twijfelachtig of Ezzard
Charles door de National Boxing Asso-
ciation als wereldkampioen zwaarge
wicht zal worden erkend. Indien deze
erkenning wel zal volgen staat deze
titel op het spel als Charles op 28 Fe
bruari tegen Freddie Deshore uitkomt.
DIT WOELIGE LEVEN
yORIGE WEEK hebben we met
elkaar neef Eusebius begraven.
Hij kwam nog schielijk aan z'n end
en da's een vreemd verhaal. Het is
die Eusebius, die dat spectakel had
met het Militair Gezag; ik geloof
het al eens verteld te hebben. Hij
kwam in de Canadese dagen van Mei
'45, na een onderduikperiode van een
jaar, weer in zijn huis en zijn bedrijf
je, maar een dag later zat 'ie bij da
B. S. achter het prikkeldraad, ver
dacht van samenwerking met de mof
fen. Tien maanden later kreeg een
procureur het dossier in handen,
vloekte binnensmonds en liet 'm nog
dezelfde dag met twee getikte pa
pieren naar huis gaan. Vrijgelate®
wegens onschuld.
Later hebben we gehoord hoe het
zat. Een schoolmeester had in 1941
gezien, dat twee Duitsers oom Euse
bius de weg vroegen. En met eigen
oren had de man gehoord, dat E ise-
bius in plaats van goed-nationaal Ja
of nee te zeggen zomaar in plat-
Duits „jawool" had gesproken. Stel je
voor: in bezet Nederland „jawool"...
Het heeft er om gespannen, of ze
na die tien maanden nog niet een
zuiveringsproces zouden beginnen,
maar dat ging niet door. Hg is wel
twee dagen verhoord en het Beheers
instituut kwam achteraf nog met een
rekening voor het bedrijfsbeheer ge
durende zijn afwezigheid, maar op 1
Mei 1946 mocht 'ie toch weer in volle
rechten zijn zaakje beheren. Hij had,
zei z'n weduwe vorige week in het
rijtuigje terug, beter levenslang kun
nen krijgen.
Het begon met een pietsie vermo-
gensaanwasbelasting en een likje
heffing ineens. De blokkering was
'm al ten deel gevallen en 'n aanslag
als een bliksemslag had de room
van de giro gesnoept, maar d'r
kwam nog een na-heffing en toen
een achterstalligheidje vanwege de
inkomstenbelasting en een kleine
vereffening voor de dividendjes. En
via de vennootschapsbelasting was er
een kleinigheidje precario geweest
en 'n onbeheerde portie loonbelasting
was weer gevolgd door een omzet-
belastinkje in drie deeltjes en daar
overheen was wat ondernemersaan
slag gevloeid en dat had nog een dit-
en-datje van pensioenbijdrage in z'n
kielzog meegevoerd en toen kreeg
oom Eusebius twee weken rust om de
schade te becijferen.
De grondbelasting en de straatbe
lasting en de radiobelasting en de
hondenbelasting kwamen ter inleiding
van een schuifpersonele belasting en
toen 'ie ddür vanaf was kwam de in
validiteitswet en de ouderdomspre-
mie en de vijf percent en betere waar
en een exportheffing en een import
premie en een doorvoerheffing en een
naslag voor halffabrikaten en een
voorlopige vóór-heffing voor stuk
goederen en een navordering voor een
aparte omzetheffing en wegenbelas
ting en een boekje om dure zegeltjes
in te plakken voor een doel, waar 'ie
nog nooit van gehoord had en een
aanslag apart voor onbetaalde aan
maningen en een aanmaning voor een
nog niet ingevuld biljet in zesvoud
en gele formulieren voor vakgroep
contributie en bruine formulieren
voor aanvrage van onderdelen in
tienvoud en groene formulieren voor
deviezenaanvraag en rode formulie
ren voor giraal overboeken in onder
handse leveringen naar het Benelux*
gebied en rose formulieren voor op
gave van hangende buiten-girale pos
ten in dollarkoersen en toen weer
personele belasting en loonbelasting
en vereveningsheffing en aanmanin
gen in wit en aanmaningen in geel.
En dat hield 'ie allemaal nog keu
rig voor elkaar, zei de weduwe met
een snik in het schokkende rijtuig.
Maar toen kwam er opnieuw een
briefje van de belasting
Een nieuwe aanslag, veronderstel
de ik. Maar dat was het niet. De In
specteur deelde oom Eusebius mede,
dat ten burele geconstateerd was,
dat hij teveel belasting had betaald
en dat het ten onrechte aan de fiscus
afgedragen geld op die-en-die dag en
dat-en-dat uur bij de heer Ontvan
ger kon worden teruggehaald. Zijnde
dit de somma van zevenenveertig
centen. Direct daarna heeft oom
Eusebius een beroerte gekregen.
En toen we van zijn begrafenis te
rugkeerden lag er al een briefje van
de ontvanger der successierechten,
JEREMIA BLOM.
1942 een 1000 hectaren (Emmapolder).
Van iets oudere datum zijn de Negen-
boerenpolder en de Julianapolder en.,
maar laat ik niet doorgaan, want de
zucht naar volledigheid zou mij verlei
den tot de Middeleeuwse monniken
van Aduard te gaan
Liever waag ik mij aan de voorspel
ling, dat u in de komende jaren zo af
en toe een bericht in uw dagblad kunt
vinden over de bediiking van een „rij-
De kwelder" aan de Groninger kust.
Veel tam tam maken ir Kooper en zijn
mensen daar niet over maar u weet
nu tenminste wat er achter steekt. En
als uzelf niet meer aan een fietstocht
naar Schiermonnikoog toekomst, zullen
uw kinderen het zeker doen, want het
einde der eilanden is in zicht.
