Achter dorpse geveltjes schuilen dure nachtclubs r r Jr. rr.ssffijztz, Zijn insecten op den duur bestand tegen D.D.T.? Een vriendelijk dorp Een oude en een nieuwe droom Hoogoven Schaaktournooi Hei Nieuwe Boek Gebruik en misbruik van viiamines AVOND IN MONTMARTRE Naar de maan Amerikaanse Gezondheidsdienst zoekt naar vervangingsmiddelen Twee doden bi] ongeval te Amersfoort MAANDAG 80 JANUARI 1950 |N HET NOORDEN* VAN PARIJS ligt een heuvel. Boven op deze heuvel heeft men aan het einde van de vorige eeuw de Sacré Coeur gebouwd, die grote, witte, Oosters aandoende kerk, die daar zo hoog ligt, dat men haar ln heel Parijs kan zien. Rondom die Ietwat pompeuze kerk, die bfl feeste lijke gelegenheden 's avonds door ontelbare schijnwerpers krijtwit wordt verlicht, vindt men de kleine, steile straatjes, met aan weerszijden de grauwe, lage huisjes. Die heuvel heet Montmartre en dat oude dorp, dat er op gebouwd ligt, is tussen de twee laatste wereldoorlogen ln heel de wereld bekend ge worden, omdat het het meest luxueuse vermaakscentrum van Europa werd. Men heeft er de Moulln Rouge, waar Josephlne Baker danste en het Casino de Paris, waar Maurice Chevhller zijn ondeugende liedjes zong, men vindt er de weelderige nachtclubs van de Place Plgalle en de populaire schietten ten van de Boulevard de Cllchy. Het is de wijk, waar het krioelt van ne gers, de ln Parijs werkelijk toch wel een beetje louche Arabieren, de Indo chinezen, de halfbloeden en de vertegenwoordigers van al die volkeren, die op Montmartre hun vermaak komen zoeken. Men kan er ln één avond een heel fortuin uitgeven, maar men kan er ook, zonder een franc op zak, wat lopen dwalen langs de ontelbare kroegjes of langs de steile straatjes, die naar de Sacré Coeur lopen en waar de drukte plotseling ln een dorpse stilte Is veranderd. Het is wel een feit, dat Montmartre na de oorlog een felle concurrentie moet voeren tegen een andere wijk, die ook erg in de mode is gekomen, namelijk Saint Germain des Prés, maar er zijn zoveel verschillen tussen deze beide wijken, dat men ze toch eigenlijk niet met elkaar kan verge lijken. Wij wrillen eens nagaan, hoe het komt, dat het juist Montmartre is ge weest, dat het vermaakscentrum van Parijs is geworden. Wanneer men aan het begin van dit jaar op een morgen wat gaat wan delen in de straatjes rondom de Sacré Coeur, dan waant men zich werkelijk nog in een dorp. Die straatjes zijn smal, de huisjes hebben nooit meer dan één etage en zij zien er nog echt uit als dorpshuisjes. Er komen daar op die „butte Montmartre" (butte is heuvel) geen autobussen en heel wei nig auto's. Er zijn dorpswinkeltjes, waar de Montmartrianen gezellig staan te keuvelen over de schandaal tjes van het dorp; er is een pleintje met bomen en bankjes, waar de ouden van dagen op zitten uit te rusten van een lang en vermoeiend leven en wan neer men dan ook op één van die bankjes gaat zitten, dan kan het ge beuren, dat men plotseling „monsieur le maire", meneer de burgemeester, het pleintje ziet oversteken. Hij draagt een Napoleonssteek, een rood fluwe len buis en een blauw fluwelen kuit broek, gespen op zijn schoenen en een sabel aan zijn zijde. Hij is de burger vader van de onafhankelijks gemeen te Montmartre. Want ofschoon dit dorp, dat daar midden in die wereld stad overdag toch zijn dorpse rust weet te behouden, al sinds 1860 het achttiende arrondissement van Parijs is, toch heeft men, vanwege de pure gtjn, steeds ook nog de burgemees tersfiguur van Montmartre in ere ge houden. Komt men echter tegen de avond, dai is er van die dorpse rust van Montmartre niets meer te merken. Het vredige dorpspleintje is nu veranderd in een parkeerterrein, waar de auto's uit een dozijn verschillende landen in de rij staan. Langs de grijze dorpshuis jes zijn de neonlichten aangeschoten en men merkt, dat achter vele van die verzakte geveltjes dure restaurants oj nachtclubs verscholen zijn. Wanneer u veel geld op zak heeft kunt u naar binnen stappen. Vóór u weet wat er gebeurd is, heeft een kellner uw jas uitgetrokken, de gé rant heeft u naar een tafeltje geleid en weer een andere meneer in rok- costuum heeft een fles champagne voor uw neus gezet (ook al heeft u daar niet om gevraagd). U bekijkt dat cabaret eens en u merkt, dat alles er even griezelig duur en luxueus uit ziet. Er zit een orkestje, er is een heel klein dansvloertje en er zjjn opval lend veel aardige meisjes. Enfin, ik zal u dan nu maar alleen laten, want mijn portefeuille is vanavond werke lijk niet op nachtclubtarieven bere kend (Veertig gulden voor een fles champagne). Hoe is Montmartre eigenlijk zo po pulair geworden? Aan het einde van de vorige eeuw was Montmartre nog een klein onbekend dorp ouiten Parijs. Het leven was er goed en goedkoop en dat had tot gevolg, dat enkele Par\jse artlsten, die, zoals alle artisten, van een goed en goedkoop leven hielden, naar dat dorpje trokken om er te gaan schilderen en er zo mogelijk met een minimum aan geld te leven. De boerenjongens, die dat dorpje in die dagen bewoonden, vonden dat eerst maar matig prettig. Die kunstschil ders met hun lange haren en hun lege beurzen maakten alle mooie meisjes van het dorp het hoofd op hol. Het gevolg was, dat er nog als eens ge vochten werd en wel vooral in een oud kroegje, waar de schilders altijd op de pof kwamen drinken en waar de boerenjongens hen dan opwachtten om hun gebroken harten te wreken. Die vechtpartijen gingen zo ruw toe, dat het kroegje de naam „Cabarei des Assasins" kreeg (Cabaret van de moordenaars). Dit kroegje bestaat nog, maar het heet nu Le Lapin Agile en het is een van de bekendste caba rets van Parijs. In het begin van deze eeuw gingen de toen nog onbekende schilders Pi- casso, Kees van Dongen en een paar dichters ook in Montmartre wonen Het dorp begon langzamerhand een zekere bekendheid te krijgen. De Pa- rtjse studenten trokken er 's Zater dagsavonds heen om er met hun midi nettetjes te dansen in de oude Molens waarvan men dansgelegenheden had gemaakt. Zo ontstonden de Moulin de la Galette en de Moulin Rouge. Deze dansgelegenheden vielen zo in de smaak, men vond het zo charmant om op zomeravonden in de tuinen van Montmartre, verlicht met lampionne tjes en op de maat van de vriende lijke musette-orkestjes, te gaan dan sen, dat er steeds méér mensen naar Montmartre trokken. Tot 1914 bleef het hoofdzakelijk een artistendorp, waar de schilders van Parijs als echte Bohémiens konden leven. Na 1918 kwamen er de nachtclubs, de dure restaurants en de toeristen-industrie leverde er goud op. En zo is dat gebleven. Montmartre is nog altijd een charmant dorp, maar wanneer men wat beter rondkijkt, ziet men, dat deze wijk toch iets on natuurlijks heeft gekregen en dat men er de vervlogen tijd te goed heeft willen conserveren. Erg hinderlijk is dit echter niet en daarom kan ik u aanraden om bij uw volgende bezoek aan Parijs ook eens een morgen te gaan flaneren door de historische straatjes van Montmartre. Keurig stompt de linksback van Swansea* wier doelverdediger Perry reeds verslagen is, de bal uit het doel tijdens een aanval van Arsenal in de vierde ronde voor de Cup. Deze kranige redding mocht echter niat baten, want prompt daarop kondigde het scheidsrech- tersfluitje een penalty tegen Swan- sea aan, welke door Barnes. Arse- nal's linksback, in een doelpunt werd omgezet. CT7EER IS EEN Duitse droom uitge- droomd. Men zal zich herinneren, dat Hitier de Duitsers een auto voor spiegelde, die zij voor slechts 990 mark zouden kunnen kopen. Door middel van een gigantische reclame-campagne werden tienduizenden arbeiders bewo gen, tezamen al vast een bedrag van bijna 300 millioen mark te storten. Maar de oorlog kwam er tussen en de weermacht slokte de gehele productie van de Volkswagenfa briek op. Dus moest als doekje voor het bloeden de droom nog wat mooier gemaakt worden. Na de oor log, zo verzekerden de nazi's, zouden de Duitsers als het Herrenvolk over de wegen van een veroverd Europa rijden en genieten van schone landschappen en heerlijk voedsel, terwijl de „min dere" volken de voorruit van de Volks wagen zouden moeten zemen en de hotelkamers der Duitse dames en he ren schoonmaken. Wat er van terecht gekomen is, weet men. De „heerlijk heid" van het Derde Rijk ging onder in de ruïnes der Duitse steden. De ar beiders, die van een eigen auto droom den, zullen zelfs hun spaarduiten niet terugkrijgen, want die zijn indertijd gestort bij een bank, die reeds lang ge leden door de Sowjets is geliquideerd. De Volkswagen echter is gebleven en dat opent de mogelijkheid van een nieuwe droom, waarvan een ieder ho pen kan, dat hij werkelijkheid zal wor den: een droom van Duitse auto's, die tezamen met de producten van Franse, Britse, Italiaanse en Amerikaanse fa brieken de wegén van een vredig Eu ropa zullen bevolken. Evenals de Volkswagen kan ook het Duitse volk nog nuttig werk doen, als het maar >n de goede richting gestuurd wordt. Het Nederlandse volleyball-team heeft in Antwerpen van het Belgische team verloren. Onze Zuiderburen won nen met 1511, 158, 15—13. Schaakrubriek Onder de deelnemers aan het twaalfde Hoog oven-S chaaktcmrnooi waren ditmaal twee jon geren, de Hollander Donnet en de Fransman Hugot, die beiden hun eerste schreden op het glibberige pad zetten, dat naar internationale schaakroem leidt. Beide hadden geen slechte papieren op zak. Donner had twee jaar lang te Beverwijk laten zien waartoe hij in staat was en dat hij het verdiende een kans in bet Hoofdtonrnooi te krijgen. Hngot had bij afwezigheid van o.m. Rossolimo en Ir. Ttartakower de titel van Frans schaakkampioen veroverd. Twee jongeren.... en het noodlot heeft ge wild, dat de één zou slagen, de andere zou mislukken. Donner werd triomfator, de veel- geprezene, Hugot de hekkensluiter, de veel gesmade. Het stellig interessant het duel der num mers één en tien aan een nadere beschouwing te onderwerpen. Wij kunnen voor ons zelf dan bepalen hoeveel of hoe weinig! verschil er tussen hen is en misschien wordt er ook nog een klein tipje opgelicht van de slnier, die het „waarom der dingen" verbergt Gespeeld op 10 Jan. 1950 in de 4e ronde: Wit: C. Hugot. Zwart: J. H. Donner. Nimzo Indisch 1. d2—d4 Pg8— f6 2. c2—c4 e7—e6 3. Pbl—c3 Lf8-b4 4. e2—eS De Rubnstein-voortzetting, een rustige, vei lige speelwijze, waarvan o.m. Botwinnik een warm aanhanger is. 4. 0-0 5. Lfl—d3 d7—d5 Zwart besluit de complicaties fa het centrum radicaal uit de weg te gaan. Een andere voortzetting zou kunnen zijn: 5c5, 6. a3, Lxc3+» 7. bxc3, d6, 8. Pe2, d6, 9. 0—0, e5, enz. 6. a2—a3 Lb4xc3 7. b2xc3 d5xc4 8. Ld3xc4 c7—c5 9. Pgl—e2 Dd8—c7 Dreigt 10cxd4, waarop 11. Dxd4 (i. p.v. cxd4) zou moeten volgen. 10. Lc4-d3 b7—b6 11. 0-0 Lc8—a6 Zwart grijpt de gelegenheid aan het sterke witte loperpaar te elimineren. Wit kan zich hieraan moeilijk onttrekken. 12. Ld3xa6 Pb8xa6 13. Ddl—d3 Dc7-b7 Een geschikt ogenblik om even de balans op te maken. Zwart heeft zijn stukken goed ge posteerd behalve Pa6, dat door de moge lijkheid dxc5, Pxc 5 nog even wordt vastgehou den terwijl wit met het probleem der ont wikkeling van Lel zit. Een ontwikkeling, het zij langs de diagonaal cl—hö, hetzij via b2, houdt in een opmars der centrumpionnen, het geen de aantastbaarheid van het witte cen trum vergroot. De tekstzet die óók Pa6 dekt is sterk, omdat zwart zich reeds bij voorbaat verzekert van medezeggenschap fa het centrum door een controle over de velden e4 en d5. Anderzijds: wis moet iets gaan doen en zal zich dus op korte termijn heb ben uit te spreken, welke richtlijnen hij wil volgen. 14. Pe2-g3 Tf8-d8 15. Dd3—e2 Ta8-c8 Dekt c5 en maakt derhalve Pa6 weer mobiel. Het zwarte spel is doelbewust, logisch en plan matig, het witte spel maakt een enigszins aar zelende indruk (let b.v. op de manoeuvre Ddl d3—e2). 16. e3—e4 Wit besluit tot de ontwikkeling van de loper langs de diagonaal cl— h6 en leidt tevens hier mede een aanval op de zwarte koningsstelKng in, hetgeen op grond van de centrummeerder heid en de onmiddellijke aanwezigheid van drie aanvalsfigvren (D, P en L) stellig te bil lijken valt. Anderzijds wordt pion d4 een zwakke stee in de witte stelling en het is zwart, die onmiddellijk hierop >ijn aanvallen richt. 16Pf6-e8 17. Lel—g5 Td8-d7 18. Tal—dl Pa6—b8 Een nieuwe belager van pion d4 is fa aan tocht! 19. De2-g4 De aanvalsdrift van de Fransman drijft hem ertoe alles op één kaart te zetten. De hier- mede ingeleide aanval is inderdaad uiterst ge vaarlijk, doch het is verbluffend met hoe wei nig materiaal Donner deze weet te weerstaan. 19. c5xd4 20. c3xd4 Tc8—c4 Met aanval op de veelgeplaagde pion d4. Moet wit deze pion trachten te behouden en met Le3 en Pe2 een passieve stelling innemen, of moet de alle heil brengende aanval het ver lies compenseren? Het Franse temperament kent maar één oplossing. 21. Pg3-h5 Vive Fattaque! 2 1Kg8—f8 1 Er dreigde 22, Pxg7, Pxg7, 23. Lf6 en wint. 22. Tfl—el Pion d4 is nu onhoudbaar, b.v. 32. Txd5! of 22. Le3, Pc6! enz. 2 2Tc4xd4 23. Tdlxd4 Td7xd4 24. Ph5xg7 Hierop was alle witte verwachting gebaseerd, doch zwart heeft een zeer fijne parade fa petto, die alle onheil keert. 24Pe8xg7 25. Lg5-f6 Na 25 Lh6?, f5! is de witte aanval reeds afgeslagen. 25. Pg7-f51! Een uiterst sluwe wending, die zwart nauw keurig van te voren moet hebben doorge rekend. Eén der pointes van het zwarte verdedigmg- spel is dat Df3 of De2 geen stuk herovert wegens 26Pbd7 27. Lh8 en wit wordt gedwongen op d4 te slaan. Toch was deze voortzetting relatief nog het beste ge weest. 26Td4—c4 27. g2~g4 Pb8-d7 De laatste finesse der verdediging! 27 Pd4 zou na 28. Dd6 4- op slag verliezen, even als 27Pe7, 28. Tdl Pd7, 29. Dh6 Ke8, 30. Dg7 en wit wint (Pxfö dan Dxfö). 28. g4x f5 29. f 5xe6 30. Telxe4 31. eöxf 7 Dreigt 32. Dh6 der dame. 31 Pd7x f6 Tc4xe4 P f6xe4 Kxf7, 33. Dh7 -f winst Db7—«7 Preciezer is 31. Dc6 om Dh64- te verhin deren. 32. h2—h4 Pe4- f6 33. h4—h5 De 7—el f De afwikkeling: zwart forceert dameruil en daarmede een gladgewonnen eindspel. 34. Kgl—h2 Op 34. Kg2 volgt natuurlijk 34De4 4 34Del~e5 35. D f4xe5 Pf 6-g4 36. Kh2-g3 Pg4xe5 De rest is zwijgen. Er volgde nog: 37. Kg3-f4, Pe5—f7, 38. Kf4- e4, Kf8-e7. *9 Ke4—d5, ke7-d7, 40 f2-f4, a7-a6, 41 a3-a4, b6-b5, 42. a4xb5, a6xb5, 43. Kd5 c5, Pf7—d6, 44. f4—f5, Kd7 *7 Wit gal aet op. Een prachtig voorbeeld van verdedigend spel! CHR. VLAGSMA. De Hoorn se journalist-schrijver Vic- tor de Jonge heeft een boek geconci pieerd dat van meer dan lokale be tekenis is. „De schone ontgoocheling" is een streekroman, die hoofdzakelijk speelt in het Gelderse dorp Wïjchen, gedu rende de laatste helft der vorige eeuw. Ze vertelt van het leven van de een voudige timmerman Dorus Renekens, een leven dat vol is van strijd tegen de toen heersende sociale wantoestanden. Dorus Renekens is een nobel mens, diep begaan met het lot van de dag loners en andere met aardse goederen minbedeelden. In die vóórtijd van het socialisme is hij een man die zich op de bres stelt en begint te beuken tegen diverse heilige huisjes. Renekens on dervindt weinig steun en wordt ge dwongen met zijn gezin naar Nijmegen te verhuizen om daar als timmersmans- knecht te trachten de kost te verdie nen. Als hij sterft is de strijd van het socialisme nog niet gestreden, maar hij gaat heen in de overtuiging dat er een overwinning in het verschiet ligt. De Jonge is een schilder met woor den. Zijn beschrijvingen van het dorps leven in Wijchen zijn kleurrijk en le vendig. Zijn taal is rijk geschakeerd. Nu en dan gebruikt hij, als personen sprekend ingevoerd worden, het Wij- chense dialect terwille van de lokale tint. Als we een woord van critiek wil len laten horen is dat wegens de vrij summiere behandeling der lotgevallen van de familie Renekens in Nijmegen toch ook een vrij lange periode in verhouding tot het verblijf in Wij chen. Maar dit is van ondergeschikt belang. „De schone ontgoocheling" mogen we kenschetsen als een zeer goed werk van een begaafd auteur, die zeker in de toekomst nog veel van zich zal doen spreken. Het boek werd uitgegeven door „West-Friesland" te Hoorn en ziet er uitstekend verzorgd uit. Er was eens (uit de grote sprookjesschat)uitg. C. A. Spin en Zn., Amsterdam. Dit prachtige sprookjesboek omvat 241 grote pagina's met een keur van allerhand vertelsels, bijeengebracht en bewerkt door Marian HesperSint. Zelden zagen wij een zo keurig uitge geven verzameling sprookjes! Het boek is uitnemend geïllustreerd in reod en zwart door Rie Kooyman en het werd mede daardoor tot een waarlijk „rijk" bezit voor alle kinderen. Van harte aanbevolen voor allen, die het goed menen met kinderen! HONDERDVIJFTIG BOEREN NAAR CANADA. Het eerste transport in 1950 van emigrerende Nederlandse boeren naar Canada is alweer vertrokken. Men wist voor ruim honderd .Nedeflandse boeren, van wie vele met hun gezin nen, passage te reserven op het Engel se passagiersschip „Samaria" van de Cunardline, dat vandaag van Le Ha- vre vertrekt. In verband met de actie-Westerling te Bandung vertrokken 259 man TJV.I. Medische brief De Ver. Staten kunnen een raket bouwen, die de maan kan bereiken, heeft dr. Ralph Gibson van de John Hopkins Universi teit verklaard. Met de thans ge bruikelijke brandstof zou naar zijn mening een dergelijke raket, die 500 kilo vracht zou kunnen meenemen, een totaalgewicht van vierduizend ton hebben. Met be trekking tot de waterstofbom zei dr. Gibson: als de Ver. Staten zo'n bom kunnen maken, moeten wij aannemen, dat Rusland het ook kan. rR BESTAAT, geloof ik, géén gebied van de medische wetenschap, waarop gedurende de laatste 40 jaren zó grote ontdekkingen zijn gedaan en zulke enorme vorderingen gemaakt als op dat van de voeding. De hele geschiede nis b.v. van de ontdekking der vitami nes, de veranderingen die, bij een te kort eraan, in het lichaam optreden, en de merkwaardige therapeutische re sultaten die men ermee kan bereiken dit alles is iets wat op de fantasie van het publiek zeer zeker wel een die pe indruk heeft moeten maken. Het gevolg is hiervan geweest dat niet al leen de fabricatie van alle soorten vi taminen tot een reusachtige industrie is uitgegroeid, maar dat ook door het publiek zeer dikwijls de beslissing over de noodzakelijkheid van een toediening ervan in eigen hand wordt genomen. Wanneer mensen last hebben van ver- nloeidheid, uitputting, gebrek aan eet lust, prikkel aarheid of slapeloosheid, dan komen ze er al heel gauw toe dit alles toe te schrijven aan een veron derstelde „hypovitaminose" en het ver meende tekort dan zelf bij te gaan vullen. Laat ik begin nen met U te ver tellen, dat in 'n land als Neder land, waar de voeding van de bevolking op een zo buitengewoon hoog peil staat, uitgesproken gevallen van avitaminose door verkeerde voe ding, zoals beri beri, scorbut of pella- gra bijna niet meer voorkomen. Hoog stens zien wij doctoren sporadisch zo'n enkel geval bij een oude alleen wonen de man die geen vrouwelijke verzor ging heeft, oi bij mensen met een ab normale geestesgesteldheid, die het hun voorgeschreven voedsel weigeren. Wel kunnen dergelijke toestanden zich in het verloop van andere afwijkingen ontwikkelen, b.v. tengevolge van een maagdarmziekte, waardoor de spijsver tering en de absorptie geleden hebben, of gedurende de zwangerschap, het zo gen, een te snelle groei of een sterk verhoogde stofwisseling. Voor normale mensen, die zich normaal voeden, is de extra toevoer van vitamineprepara ten dus geheel overbodig. Ze doen mis schien geen kwaad, maar zeker geen goed en zijn dus in zulke gevallen on economisch. Wanneer zich bij 'n patiënt dusdanige verschijnselen voordoen, dat men het recht heeft aan «en tekort van één bepaalde viatamine te, gaan den ken, dan komt het maar zelden voor dat dit berust op een voedingsfout ten opzichte van die éne vitamine alleen. Bijna altijd blijkt het dan, dat de voe ding ook in andere opzichten grote te kortkomingen heeft. Met 'n toediening van die éne vitamine in kwestie komt men er dan niet. Het is b.v. gebleken, dat men bü arme, slecht gevoede Hoe komt het dat sommige vliegen D. D. T. uitstekend sckijnen te verdra gen? Een Amerikaanse enthomoloog is van mening dat dit kan komen doordat insecten, die herhaaldelijk in aanraking komen met hoeveelheden D, D. T„ die niet groot genoeg zijn om dodelijke uitwerking te hebben, misschien aan het vergif wennen en dan tegen zeer grote doses kunnen. Dokter R. W. Fay van het Centrum voor Bestrijding van Besmettelijke Ziekten van de Amerikaanse Gezond heidsdienst, gevestigd te 5avanna in de staat Georgia, tre"kt een parallel tussen dit „gewennen aan" en het gewennen aan morphine van een mens. Dr. Fay verklaarde dat aanvankeljk een mens slechts zeer weinig morphine verdra gen kan, doch dat zijn lichaam snel aan dit verdovingsmiddel went zodat steeds grotere doses nodig zijn cm dezelfde verdovende uitwerking le bereiken Ten slotte kan men een dergelijk per soon dan honderd maal de hoeveelheid die aanvankelijk een duidelijk resultaat opleverde toedienen zonder dat hij er iets van merkt. Het instetenlichaam verweert zich tegen vergiften als D. D T. door zeer kleine hoeveelheden hier van in het vetweefsel van het lichaam .op te bergen". Dr Fay verklaart, dat het weerstandsvermogen tegen DDT op volgende generaties over kan gaan ten gevolge van het vetgelalte van de eieren, die in het lichaam van de vrou welijke insecten tot ontwikkeling ko men. Als volwassen vliegen in het la boratorium gehouden worcfen en er voor gezorgd wordt dat zij niet met D. D. T. in aanraking kumen komen. dan verliezen deze in 4 a 10 generaties volkomen hun weerstandsvermogen te gen D. D. T. Nieuwe bestrijdingsmiddelen. De proeven waar dr. Fay hierop zin speelt vormen een onderdeel van een speciaal onderzoek dat momenteel door de bovengenoemde instelling te Savan- na gedaan wordt om een oplossing te vinden voor het vraagstuk, dat sommi ge soorten insecten langzamerhand vol komen ongevoelig voor D. D. T. schij nen te worden. Bij dit onderzoek wordt speciale aandacht besteed aan de syn these van nieuwe insecten dodende stoffen, die in de plaats van de D D T gebruikt kunnen worden in die gebie den, waar 't weerstandsvermogen van de insecten tegen deze stof te groot is geworden. Tot dusverre zijn dertig verschillen de stoffen en mengsels beproefd Het meest verwacht men van een mengsel dat aangeduid wordt als mengsel 497 Dit mengsel is in de huidige samen stelling niet geheel onschadelijk voor andere levende wezens. Voor het voor algemeen gebruik vrijgegeven kan wor den, moeten er proeven genomen wor den om dit gevaar minder groot te ma ken en zo mogelijk geheel te elimine- ren. Deze pogingen om een vervang «n o'nd^ 1 tC Vinde" vormen een onderdeel van het streven van de Amerikaanse wetenschappelijks we- doel te h6t .f6 hJ} te draaen °m het doel te bereiken dat de Wereld re zondheids-organisatie zich gesteld heeft. n.1. malaria en andere ziekten, die door insecten overgebracht worden, in de gehele wereld uit te roeien. schoolkinderen, die aan een duidelijke A en D avitaminose leden, bijna geen succes had wanneer men hun zonder meer een vitamine A en D preparaat gaf, maar wel de prachtigste resulta ten als ze een liter melk per dag kre gen (dat wil dus zeggen: behalve die vitaminen ook eiwitten en bepaalde voedingszouten)En de psychologische invloed die er van een vitamine-toedie ning uitgaat bleek duidelijk uit de gun stige rapporten, die onderwijzers uit brachten betreffende kinderen van wie zij meenden dat ze met vitamine-prepa raten waren bijgevoed, terwijl dit in werkelijkheid maar een contröle-pre paraat zonder enige waarde was ge weest. Eén van de belangrijkste ontdekkin gen van de laatste tijd is wel het feit, dat sommige vitaminen in ons eigen darmkanaal door de zich daar bevin dende bacterieën worden gevormd. Daaruit blijkt hoe moeilijk het is om vast te stellen, hoeveel vitaminen van elke soort een mens nodig heeft om gezond te blijven. Geeft men iemand een dieet, dat absoluut geen vitamine A en C bevat, dan duurt het dikwijls maanden voordat zich de duidelijke te kenen van een avitaminose ontwikke len. En deze symptomen verdwijnen weer na toevoeging van een hoeveel heid votaminen, die veel geringer is dan volgens het boekje vereist zou zijn. Het, als een vorm van routine, aan zichzelf of anderen voorschrijven van een vitamine-preparaat om op die ma nier een blijvende goede gezondheid te waarborgen en een hypovitaminose te voorkomen is een vorm van dwaas heid en onverstand. Wanneer een patiënt bij ons komt, die dagelijks een stukje vlees of vis gebruikt, 40 of 50 gram boter of mar garine, een ei of een stukje kaas (15 gr.), 1/4 liter melk (of meer), een ze kere hoeveelheid groenten, 3 k 4 aard appelen (of meer), een appel of een andere vrucht en daarbij nog enige boterhammen dan is het practisch onmogelijk, dat hij aan een avitamino se zou kunnen lijden. In ieder geval waarin deze diagnose gesteld wordt of het vermoeden op een hypovitaminose wordt uitgesproken zal men er niet mee mogen volstaan zon der meer het aanvullende vitamine preparaat voor te schrijven, maar zal men tevens een ^ïauwkeurig onderzoek instellen hoe de voeding was en of daarbij niet grote fouten gemaakt wer den, of er een maagdarm-afwijking bestaat dia de normale absorptie tegen gaat en dit dus eerst behandeld moet worden of er een toestand van ver hoogde stofwisseling, van te snelle groei of van zwangerschap bestaat. Kan mr.. niets van dat alles vinden, dan kan men er zeker van zijn dat er of een verborgen organische afwijking bestaat, öf dat er in de huiselijke om geving of bij het werk van de patiënt ongunstige factoren zijn, die tot psy chologische verschijnselen leiden, wel ke een hypovitaminose simuleren, wel ke in werkelijkheid niet bestaat. Dr. P. H. van der Hoog Een zeer ernstig auto-ongeval op de Barchmann Wuytierslaan te Amers foort heeft Vrijdagavond het leven ge kost aan de Soester predikant ds. M. Verkerk en aan een 14-jarige jongen uit Woudenberg. Het ongeluk ontstond, toen het achterwiel van de auto een richel in het straatoppervlak laakte. De auto begon te slingeren ^n botste tegen een boom. Omstanders, die te hulp snel den, vonden het zwaar verminkte li chaam van ds. Verkerk op de weg. De bestuurder, de heer Veenendaal was uit de auto geslingerd en werd zwaar gewond aangetroffen. In de laadbak van de bestelauto trof men het ont-, zielde lichaam aan van het 14-jarig zoontje van de heer Veenendaal. AMERIKAANSE ADVISEURS IN BELGIE Binnenkort zullen te Brussel Ame- i ikaanse militairen aankomen om er als technische adviseurs op te treden voor de uitvoering van het program voor wederzijdse hulp op het gebied van de landsverdediging De adviseurs zullen onder de Amerikaanse ambas sade ressorteren. RAAD VAN EUROPA KRIJGT EIGEN GEBOUW bureau van de Europese consul- JjVe. ver2sdering heeft het ontwerp goedgekeurd van een gebouw voor de naad van Europa, dat te Straatsburg orriJzen Spaak fiteft op een pers ei!!6 6 meegedeeld dat eind Fe- 1 m®t de bouw zal worden be- u°""en' Men hoopt in Juli het ge- bouw «ereed te hebben.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1950 | | pagina 4