Achter dorpse geveltjes schuilen
dure nachtclubs
r r Jr. rr.ssffijztz,
Zijn insecten op den duur bestand
tegen D.D.T.?
Een vriendelijk dorp
Een oude en een
nieuwe droom
Hoogoven Schaaktournooi
Hei Nieuwe Boek
Gebruik en misbruik van viiamines
AVOND IN MONTMARTRE
Naar de maan
Amerikaanse Gezondheidsdienst zoekt
naar vervangingsmiddelen
Twee doden bi] ongeval
te Amersfoort
MAANDAG 80 JANUARI 1950
|N HET NOORDEN* VAN PARIJS ligt een heuvel. Boven op deze heuvel
heeft men aan het einde van de vorige eeuw de Sacré Coeur gebouwd, die
grote, witte, Oosters aandoende kerk, die daar zo hoog ligt, dat men haar
ln heel Parijs kan zien. Rondom die Ietwat pompeuze kerk, die bfl feeste
lijke gelegenheden 's avonds door ontelbare schijnwerpers krijtwit wordt
verlicht, vindt men de kleine, steile straatjes, met aan weerszijden de grauwe,
lage huisjes. Die heuvel heet Montmartre en dat oude dorp, dat er op gebouwd
ligt, is tussen de twee laatste wereldoorlogen ln heel de wereld bekend ge
worden, omdat het het meest luxueuse vermaakscentrum van Europa werd.
Men heeft er de Moulln Rouge, waar Josephlne Baker danste en het Casino
de Paris, waar Maurice Chevhller zijn ondeugende liedjes zong, men vindt
er de weelderige nachtclubs van de Place Plgalle en de populaire schietten
ten van de Boulevard de Cllchy. Het is de wijk, waar het krioelt van ne
gers, de ln Parijs werkelijk toch wel een beetje louche Arabieren, de Indo
chinezen, de halfbloeden en de vertegenwoordigers van al die volkeren, die
op Montmartre hun vermaak komen zoeken. Men kan er ln één avond een
heel fortuin uitgeven, maar men kan er ook, zonder een franc op zak, wat
lopen dwalen langs de ontelbare kroegjes of langs de steile straatjes, die
naar de Sacré Coeur lopen en waar de drukte plotseling ln een dorpse stilte
Is veranderd.
Het is wel een feit, dat Montmartre
na de oorlog een felle concurrentie
moet voeren tegen een andere wijk,
die ook erg in de mode is gekomen,
namelijk Saint Germain des Prés,
maar er zijn zoveel verschillen tussen
deze beide wijken, dat men ze toch
eigenlijk niet met elkaar kan verge
lijken.
Wij wrillen eens nagaan, hoe het
komt, dat het juist Montmartre is ge
weest, dat het vermaakscentrum van
Parijs is geworden.
Wanneer men aan het begin van dit
jaar op een morgen wat gaat wan
delen in de straatjes rondom de Sacré
Coeur, dan waant men zich werkelijk
nog in een dorp. Die straatjes zijn
smal, de huisjes hebben nooit meer
dan één etage en zij zien er nog echt
uit als dorpshuisjes. Er komen daar
op die „butte Montmartre" (butte is
heuvel) geen autobussen en heel wei
nig auto's. Er zijn dorpswinkeltjes,
waar de Montmartrianen gezellig
staan te keuvelen over de schandaal
tjes van het dorp; er is een pleintje
met bomen en bankjes, waar de ouden
van dagen op zitten uit te rusten van
een lang en vermoeiend leven en wan
neer men dan ook op één van die
bankjes gaat zitten, dan kan het ge
beuren, dat men plotseling „monsieur
le maire", meneer de burgemeester,
het pleintje ziet oversteken. Hij draagt
een Napoleonssteek, een rood fluwe
len buis en een blauw fluwelen kuit
broek, gespen op zijn schoenen en een
sabel aan zijn zijde. Hij is de burger
vader van de onafhankelijks gemeen
te Montmartre. Want ofschoon dit
dorp, dat daar midden in die wereld
stad overdag toch zijn dorpse rust
weet te behouden, al sinds 1860 het
achttiende arrondissement van Parijs
is, toch heeft men, vanwege de pure
gtjn, steeds ook nog de burgemees
tersfiguur van Montmartre in ere ge
houden.
Komt men echter tegen de avond,
dai is er van die dorpse rust van
Montmartre niets meer te merken. Het
vredige dorpspleintje is nu veranderd
in een parkeerterrein, waar de auto's
uit een dozijn verschillende landen in
de rij staan. Langs de grijze dorpshuis
jes zijn de neonlichten aangeschoten
en men merkt, dat achter vele van die
verzakte geveltjes dure restaurants oj
nachtclubs verscholen zijn.
Wanneer u veel geld op zak heeft
kunt u naar binnen stappen. Vóór u
weet wat er gebeurd is, heeft een
kellner uw jas uitgetrokken, de gé
rant heeft u naar een tafeltje geleid
en weer een andere meneer in rok-
costuum heeft een fles champagne
voor uw neus gezet (ook al heeft u
daar niet om gevraagd). U bekijkt
dat cabaret eens en u merkt, dat alles
er even griezelig duur en luxueus uit
ziet.
Er zit een orkestje, er is een heel
klein dansvloertje en er zjjn opval
lend veel aardige meisjes. Enfin, ik
zal u dan nu maar alleen laten, want
mijn portefeuille is vanavond werke
lijk niet op nachtclubtarieven bere
kend (Veertig gulden voor een fles
champagne).
Hoe is Montmartre eigenlijk zo po
pulair geworden? Aan het einde van
de vorige eeuw was Montmartre nog
een klein onbekend dorp ouiten Parijs.
Het leven was er goed en goedkoop en
dat had tot gevolg, dat enkele Par\jse
artlsten, die, zoals alle artisten, van
een goed en goedkoop leven hielden,
naar dat dorpje trokken om er te gaan
schilderen en er zo mogelijk met een
minimum aan geld te leven.
De boerenjongens, die dat dorpje in
die dagen bewoonden, vonden dat eerst
maar matig prettig. Die kunstschil
ders met hun lange haren en hun lege
beurzen maakten alle mooie meisjes
van het dorp het hoofd op hol. Het
gevolg was, dat er nog als eens ge
vochten werd en wel vooral in een
oud kroegje, waar de schilders altijd
op de pof kwamen drinken en waar de
boerenjongens hen dan opwachtten
om hun gebroken harten te wreken.
Die vechtpartijen gingen zo ruw toe,
dat het kroegje de naam „Cabarei
des Assasins" kreeg (Cabaret van de
moordenaars). Dit kroegje bestaat
nog, maar het heet nu Le Lapin Agile
en het is een van de bekendste caba
rets van Parijs.
In het begin van deze eeuw gingen
de toen nog onbekende schilders Pi-
casso, Kees van Dongen en een paar
dichters ook in Montmartre wonen
Het dorp begon langzamerhand een
zekere bekendheid te krijgen. De Pa-
rtjse studenten trokken er 's Zater
dagsavonds heen om er met hun midi
nettetjes te dansen in de oude Molens
waarvan men dansgelegenheden had
gemaakt. Zo ontstonden de Moulin de
la Galette en de Moulin Rouge. Deze
dansgelegenheden vielen zo in de
smaak, men vond het zo charmant om
op zomeravonden in de tuinen van
Montmartre, verlicht met lampionne
tjes en op de maat van de vriende
lijke musette-orkestjes, te gaan dan
sen, dat er steeds méér mensen naar
Montmartre trokken. Tot 1914 bleef
het hoofdzakelijk een artistendorp,
waar de schilders van Parijs als echte
Bohémiens konden leven. Na 1918
kwamen er de nachtclubs, de dure
restaurants en de toeristen-industrie
leverde er goud op.
En zo is dat gebleven. Montmartre
is nog altijd een charmant dorp, maar
wanneer men wat beter rondkijkt,
ziet men, dat deze wijk toch iets on
natuurlijks heeft gekregen en dat men
er de vervlogen tijd te goed heeft
willen conserveren. Erg hinderlijk is
dit echter niet en daarom kan ik u
aanraden om bij uw volgende bezoek
aan Parijs ook eens een morgen te
gaan flaneren door de historische
straatjes van Montmartre.
Keurig stompt de linksback van
Swansea* wier doelverdediger
Perry reeds verslagen is, de bal
uit het doel tijdens een aanval van
Arsenal in de vierde ronde voor de
Cup. Deze kranige redding mocht
echter niat baten, want prompt
daarop kondigde het scheidsrech-
tersfluitje een penalty tegen Swan-
sea aan, welke door Barnes. Arse-
nal's linksback, in een doelpunt
werd omgezet.
CT7EER IS EEN Duitse droom uitge-
droomd. Men zal zich herinneren,
dat Hitier de Duitsers een auto voor
spiegelde, die zij voor slechts 990 mark
zouden kunnen kopen. Door middel
van een gigantische reclame-campagne
werden tienduizenden arbeiders bewo
gen, tezamen al vast een bedrag van
bijna 300 millioen mark te storten.
Maar de oorlog
kwam er tussen
en de weermacht
slokte de gehele
productie van de
Volkswagenfa
briek op. Dus
moest als doekje
voor het bloeden de droom nog wat
mooier gemaakt worden. Na de oor
log, zo verzekerden de nazi's, zouden de
Duitsers als het Herrenvolk over de
wegen van een veroverd Europa rijden
en genieten van schone landschappen
en heerlijk voedsel, terwijl de „min
dere" volken de voorruit van de Volks
wagen zouden moeten zemen en de
hotelkamers der Duitse dames en he
ren schoonmaken. Wat er van terecht
gekomen is, weet men. De „heerlijk
heid" van het Derde Rijk ging onder
in de ruïnes der Duitse steden. De ar
beiders, die van een eigen auto droom
den, zullen zelfs hun spaarduiten niet
terugkrijgen, want die zijn indertijd
gestort bij een bank, die reeds lang ge
leden door de Sowjets is geliquideerd.
De Volkswagen echter is gebleven en
dat opent de mogelijkheid van een
nieuwe droom, waarvan een ieder ho
pen kan, dat hij werkelijkheid zal wor
den: een droom van Duitse auto's, die
tezamen met de producten van Franse,
Britse, Italiaanse en Amerikaanse fa
brieken de wegén van een vredig Eu
ropa zullen bevolken. Evenals de
Volkswagen kan ook het Duitse volk
nog nuttig werk doen, als het maar >n
de goede richting gestuurd wordt.
Het Nederlandse volleyball-team
heeft in Antwerpen van het Belgische
team verloren. Onze Zuiderburen won
nen met 1511, 158, 15—13.
Schaakrubriek
Onder de deelnemers aan het twaalfde Hoog
oven-S chaaktcmrnooi waren ditmaal twee jon
geren, de Hollander Donnet en de Fransman
Hugot, die beiden hun eerste schreden op het
glibberige pad zetten, dat naar internationale
schaakroem leidt.
Beide hadden geen slechte papieren op zak.
Donner had twee jaar lang te Beverwijk laten
zien waartoe hij in staat was en dat hij het
verdiende een kans in bet Hoofdtonrnooi te
krijgen. Hngot had bij afwezigheid van o.m.
Rossolimo en Ir. Ttartakower de titel van
Frans schaakkampioen veroverd.
Twee jongeren.... en het noodlot heeft ge
wild, dat de één zou slagen, de andere zou
mislukken. Donner werd triomfator, de veel-
geprezene, Hugot de hekkensluiter, de veel
gesmade.
Het stellig interessant het duel der num
mers één en tien aan een nadere beschouwing
te onderwerpen. Wij kunnen voor ons zelf dan
bepalen hoeveel of hoe weinig! verschil
er tussen hen is en misschien wordt er ook
nog een klein tipje opgelicht van de slnier,
die het „waarom der dingen" verbergt
Gespeeld op 10 Jan. 1950 in de 4e ronde:
Wit: C. Hugot. Zwart: J. H. Donner.
Nimzo Indisch
1. d2—d4 Pg8— f6
2. c2—c4 e7—e6
3. Pbl—c3 Lf8-b4
4. e2—eS
De Rubnstein-voortzetting, een rustige, vei
lige speelwijze, waarvan o.m. Botwinnik een
warm aanhanger is.
4. 0-0
5. Lfl—d3 d7—d5
Zwart besluit de complicaties fa het centrum
radicaal uit de weg te gaan.
Een andere voortzetting zou kunnen zijn:
5c5, 6. a3, Lxc3+» 7. bxc3, d6, 8. Pe2,
d6, 9. 0—0, e5, enz.
6. a2—a3 Lb4xc3
7. b2xc3 d5xc4
8. Ld3xc4 c7—c5
9. Pgl—e2 Dd8—c7
Dreigt 10cxd4, waarop 11. Dxd4 (i.
p.v. cxd4) zou moeten volgen.
10. Lc4-d3 b7—b6
11. 0-0 Lc8—a6
Zwart grijpt de gelegenheid aan het sterke
witte loperpaar te elimineren.
Wit kan zich hieraan moeilijk onttrekken.
12. Ld3xa6 Pb8xa6
13. Ddl—d3 Dc7-b7
Een geschikt ogenblik om even de balans op
te maken. Zwart heeft zijn stukken goed ge
posteerd behalve Pa6, dat door de moge
lijkheid dxc5, Pxc 5 nog even wordt vastgehou
den terwijl wit met het probleem der ont
wikkeling van Lel zit. Een ontwikkeling, het
zij langs de diagonaal cl—hö, hetzij via b2,
houdt in een opmars der centrumpionnen, het
geen de aantastbaarheid van het witte cen
trum vergroot. De tekstzet die óók Pa6
dekt is sterk, omdat zwart zich reeds bij
voorbaat verzekert van medezeggenschap fa
het centrum door een controle over de velden
e4 en d5. Anderzijds: wis moet iets gaan
doen en zal zich dus op korte termijn heb
ben uit te spreken, welke richtlijnen hij wil
volgen.
14. Pe2-g3 Tf8-d8
15. Dd3—e2 Ta8-c8
Dekt c5 en maakt derhalve Pa6 weer mobiel.
Het zwarte spel is doelbewust, logisch en plan
matig, het witte spel maakt een enigszins aar
zelende indruk (let b.v. op de manoeuvre Ddl
d3—e2).
16. e3—e4
Wit besluit tot de ontwikkeling van de loper
langs de diagonaal cl— h6 en leidt tevens hier
mede een aanval op de zwarte koningsstelKng
in, hetgeen op grond van de centrummeerder
heid en de onmiddellijke aanwezigheid van
drie aanvalsfigvren (D, P en L) stellig te bil
lijken valt. Anderzijds wordt pion d4 een
zwakke stee in de witte stelling en het is zwart,
die onmiddellijk hierop >ijn aanvallen richt.
16Pf6-e8
17. Lel—g5 Td8-d7
18. Tal—dl Pa6—b8
Een nieuwe belager van pion d4 is fa aan
tocht!
19. De2-g4
De aanvalsdrift van de Fransman drijft hem
ertoe alles op één kaart te zetten. De hier-
mede ingeleide aanval is inderdaad uiterst ge
vaarlijk, doch het is verbluffend met hoe wei
nig materiaal Donner deze weet te weerstaan.
19. c5xd4
20. c3xd4 Tc8—c4
Met aanval op de veelgeplaagde pion d4.
Moet wit deze pion trachten te behouden en
met Le3 en Pe2 een passieve stelling innemen,
of moet de alle heil brengende aanval het ver
lies compenseren? Het Franse temperament
kent maar één oplossing.
21. Pg3-h5
Vive Fattaque!
2 1Kg8—f8 1
Er dreigde 22, Pxg7, Pxg7, 23. Lf6 en wint.
22. Tfl—el
Pion d4 is nu onhoudbaar, b.v. 32.
Txd5! of 22. Le3, Pc6! enz.
2 2Tc4xd4
23. Tdlxd4 Td7xd4
24. Ph5xg7
Hierop was alle witte verwachting gebaseerd,
doch zwart heeft een zeer fijne parade fa petto,
die alle onheil keert.
24Pe8xg7
25. Lg5-f6
Na 25 Lh6?, f5! is de witte aanval reeds
afgeslagen.
25. Pg7-f51!
Een uiterst sluwe wending, die zwart nauw
keurig van te voren moet hebben doorge
rekend.
Eén der pointes van het zwarte verdedigmg-
spel is dat Df3 of De2 geen stuk herovert
wegens 26Pbd7 27. Lh8 en wit
wordt gedwongen op d4 te slaan. Toch was
deze voortzetting relatief nog het beste ge
weest.
26Td4—c4
27. g2~g4 Pb8-d7
De laatste finesse der verdediging! 27
Pd4 zou na 28. Dd6 4- op slag verliezen, even
als 27Pe7, 28. Tdl Pd7, 29. Dh6
Ke8, 30. Dg7 en wit wint (Pxfö dan Dxfö).
28. g4x f5
29. f 5xe6
30. Telxe4
31. eöxf 7
Dreigt 32. Dh6
der dame.
31
Pd7x f6
Tc4xe4
P f6xe4
Kxf7, 33. Dh7 -f winst
Db7—«7
Preciezer is 31. Dc6 om Dh64- te verhin
deren.
32. h2—h4 Pe4- f6
33. h4—h5 De 7—el f
De afwikkeling: zwart forceert dameruil en
daarmede een gladgewonnen eindspel.
34. Kgl—h2
Op 34. Kg2 volgt natuurlijk 34De4 4
34Del~e5
35. D f4xe5 Pf 6-g4
36. Kh2-g3 Pg4xe5
De rest is zwijgen. Er volgde nog:
37. Kg3-f4, Pe5—f7, 38. Kf4- e4, Kf8-e7.
*9 Ke4—d5, ke7-d7, 40 f2-f4, a7-a6, 41
a3-a4, b6-b5, 42. a4xb5, a6xb5, 43. Kd5 c5,
Pf7—d6, 44. f4—f5, Kd7 *7 Wit gal aet op.
Een prachtig voorbeeld van verdedigend
spel!
CHR. VLAGSMA.
De Hoorn se journalist-schrijver Vic-
tor de Jonge heeft een boek geconci
pieerd dat van meer dan lokale be
tekenis is.
„De schone ontgoocheling" is een
streekroman, die hoofdzakelijk speelt
in het Gelderse dorp Wïjchen, gedu
rende de laatste helft der vorige eeuw.
Ze vertelt van het leven van de een
voudige timmerman Dorus Renekens,
een leven dat vol is van strijd tegen de
toen heersende sociale wantoestanden.
Dorus Renekens is een nobel mens,
diep begaan met het lot van de dag
loners en andere met aardse goederen
minbedeelden. In die vóórtijd van het
socialisme is hij een man die zich op
de bres stelt en begint te beuken tegen
diverse heilige huisjes. Renekens on
dervindt weinig steun en wordt ge
dwongen met zijn gezin naar Nijmegen
te verhuizen om daar als timmersmans-
knecht te trachten de kost te verdie
nen. Als hij sterft is de strijd van het
socialisme nog niet gestreden, maar hij
gaat heen in de overtuiging dat er een
overwinning in het verschiet ligt.
De Jonge is een schilder met woor
den. Zijn beschrijvingen van het dorps
leven in Wijchen zijn kleurrijk en le
vendig. Zijn taal is rijk geschakeerd.
Nu en dan gebruikt hij, als personen
sprekend ingevoerd worden, het Wij-
chense dialect terwille van de lokale
tint. Als we een woord van critiek wil
len laten horen is dat wegens de vrij
summiere behandeling der lotgevallen
van de familie Renekens in Nijmegen
toch ook een vrij lange periode
in verhouding tot het verblijf in Wij
chen. Maar dit is van ondergeschikt
belang.
„De schone ontgoocheling" mogen
we kenschetsen als een zeer goed werk
van een begaafd auteur, die zeker in
de toekomst nog veel van zich zal doen
spreken.
Het boek werd uitgegeven door
„West-Friesland" te Hoorn en ziet er
uitstekend verzorgd uit.
Er was eens (uit de grote
sprookjesschat)uitg. C. A.
Spin en Zn., Amsterdam.
Dit prachtige sprookjesboek omvat
241 grote pagina's met een keur van
allerhand vertelsels, bijeengebracht en
bewerkt door Marian HesperSint.
Zelden zagen wij een zo keurig uitge
geven verzameling sprookjes! Het boek
is uitnemend geïllustreerd in reod en
zwart door Rie Kooyman en het werd
mede daardoor tot een waarlijk „rijk"
bezit voor alle kinderen. Van harte
aanbevolen voor allen, die het goed
menen met kinderen!
HONDERDVIJFTIG BOEREN
NAAR CANADA.
Het eerste transport in 1950 van
emigrerende Nederlandse boeren naar
Canada is alweer vertrokken. Men
wist voor ruim honderd .Nedeflandse
boeren, van wie vele met hun gezin
nen, passage te reserven op het Engel
se passagiersschip „Samaria" van de
Cunardline, dat vandaag van Le Ha-
vre vertrekt.
In verband met de actie-Westerling te Bandung vertrokken 259 man TJV.I.
Medische
brief
De Ver. Staten kunnen een
raket bouwen, die de maan kan
bereiken, heeft dr. Ralph Gibson
van de John Hopkins Universi
teit verklaard. Met de thans ge
bruikelijke brandstof zou naar
zijn mening een dergelijke raket,
die 500 kilo vracht zou kunnen
meenemen, een totaalgewicht van
vierduizend ton hebben. Met be
trekking tot de waterstofbom zei
dr. Gibson: als de Ver. Staten
zo'n bom kunnen maken, moeten
wij aannemen, dat Rusland het
ook kan.
rR BESTAAT, geloof ik, géén gebied
van de medische wetenschap, waarop
gedurende de laatste 40 jaren zó grote
ontdekkingen zijn gedaan en zulke
enorme vorderingen gemaakt als op dat
van de voeding. De hele geschiede
nis b.v. van de ontdekking der vitami
nes, de veranderingen die, bij een te
kort eraan, in het lichaam optreden,
en de merkwaardige therapeutische re
sultaten die men ermee kan bereiken
dit alles is iets wat op de fantasie
van het publiek zeer zeker wel een die
pe indruk heeft moeten maken. Het
gevolg is hiervan geweest dat niet al
leen de fabricatie van alle soorten vi
taminen tot een reusachtige industrie
is uitgegroeid, maar dat ook door het
publiek zeer dikwijls de beslissing over
de noodzakelijkheid van een toediening
ervan in eigen hand wordt genomen.
Wanneer mensen last hebben van ver-
nloeidheid, uitputting, gebrek aan eet
lust, prikkel aarheid of slapeloosheid,
dan komen ze er al heel gauw toe dit
alles toe te schrijven aan een veron
derstelde „hypovitaminose" en het ver
meende tekort dan zelf bij te gaan
vullen.
Laat ik begin
nen met U te ver
tellen, dat in 'n
land als Neder
land, waar de
voeding van de
bevolking op een
zo buitengewoon
hoog peil staat, uitgesproken gevallen
van avitaminose door verkeerde voe
ding, zoals beri beri, scorbut of pella-
gra bijna niet meer voorkomen. Hoog
stens zien wij doctoren sporadisch zo'n
enkel geval bij een oude alleen wonen
de man die geen vrouwelijke verzor
ging heeft, oi bij mensen met een ab
normale geestesgesteldheid, die het
hun voorgeschreven voedsel weigeren.
Wel kunnen dergelijke toestanden zich
in het verloop van andere afwijkingen
ontwikkelen, b.v. tengevolge van een
maagdarmziekte, waardoor de spijsver
tering en de absorptie geleden hebben,
of gedurende de zwangerschap, het zo
gen, een te snelle groei of een sterk
verhoogde stofwisseling. Voor normale
mensen, die zich normaal voeden, is
de extra toevoer van vitamineprepara
ten dus geheel overbodig. Ze doen mis
schien geen kwaad, maar zeker geen
goed en zijn dus in zulke gevallen on
economisch. Wanneer zich bij 'n patiënt
dusdanige verschijnselen voordoen, dat
men het recht heeft aan «en tekort van
één bepaalde viatamine te, gaan den
ken, dan komt het maar zelden voor
dat dit berust op een voedingsfout ten
opzichte van die éne vitamine alleen.
Bijna altijd blijkt het dan, dat de voe
ding ook in andere opzichten grote te
kortkomingen heeft. Met 'n toediening
van die éne vitamine in kwestie komt
men er dan niet. Het is b.v. gebleken,
dat men bü arme, slecht gevoede
Hoe komt het dat sommige vliegen
D. D. T. uitstekend sckijnen te verdra
gen? Een Amerikaanse enthomoloog is
van mening dat dit kan komen doordat
insecten, die herhaaldelijk in aanraking
komen met hoeveelheden D, D. T„ die
niet groot genoeg zijn om dodelijke
uitwerking te hebben, misschien aan
het vergif wennen en dan tegen zeer
grote doses kunnen.
Dokter R. W. Fay van het Centrum
voor Bestrijding van Besmettelijke
Ziekten van de Amerikaanse Gezond
heidsdienst, gevestigd te 5avanna in de
staat Georgia, tre"kt een parallel tussen
dit „gewennen aan" en het gewennen
aan morphine van een mens. Dr. Fay
verklaarde dat aanvankeljk een mens
slechts zeer weinig morphine verdra
gen kan, doch dat zijn lichaam snel aan
dit verdovingsmiddel went zodat steeds
grotere doses nodig zijn cm dezelfde
verdovende uitwerking le bereiken
Ten slotte kan men een dergelijk per
soon dan honderd maal de hoeveelheid
die aanvankelijk een duidelijk resultaat
opleverde toedienen zonder dat hij er
iets van merkt. Het instetenlichaam
verweert zich tegen vergiften als D. D
T. door zeer kleine hoeveelheden hier
van in het vetweefsel van het lichaam
.op te bergen". Dr Fay verklaart, dat
het weerstandsvermogen tegen DDT
op volgende generaties over kan gaan
ten gevolge van het vetgelalte van de
eieren, die in het lichaam van de vrou
welijke insecten tot ontwikkeling ko
men. Als volwassen vliegen in het la
boratorium gehouden worcfen en er
voor gezorgd wordt dat zij niet met
D. D. T. in aanraking kumen komen.
dan verliezen deze in 4 a 10 generaties
volkomen hun weerstandsvermogen te
gen D. D. T.
Nieuwe bestrijdingsmiddelen.
De proeven waar dr. Fay hierop zin
speelt vormen een onderdeel van een
speciaal onderzoek dat momenteel door
de bovengenoemde instelling te Savan-
na gedaan wordt om een oplossing te
vinden voor het vraagstuk, dat sommi
ge soorten insecten langzamerhand vol
komen ongevoelig voor D. D. T. schij
nen te worden. Bij dit onderzoek wordt
speciale aandacht besteed aan de syn
these van nieuwe insecten dodende
stoffen, die in de plaats van de D D T
gebruikt kunnen worden in die gebie
den, waar 't weerstandsvermogen van
de insecten tegen deze stof te groot is
geworden.
Tot dusverre zijn dertig verschillen
de stoffen en mengsels beproefd Het
meest verwacht men van een mengsel
dat aangeduid wordt als mengsel 497
Dit mengsel is in de huidige samen
stelling niet geheel onschadelijk voor
andere levende wezens. Voor het voor
algemeen gebruik vrijgegeven kan wor
den, moeten er proeven genomen wor
den om dit gevaar minder groot te ma
ken en zo mogelijk geheel te elimine-
ren. Deze pogingen om een vervang
«n o'nd^ 1 tC Vinde" vormen
een onderdeel van het streven van de
Amerikaanse wetenschappelijks we-
doel te h6t .f6 hJ} te draaen °m het
doel te bereiken dat de Wereld re
zondheids-organisatie zich gesteld heeft.
n.1. malaria en andere ziekten, die door
insecten overgebracht worden, in de
gehele wereld uit te roeien.
schoolkinderen, die aan een duidelijke
A en D avitaminose leden, bijna geen
succes had wanneer men hun zonder
meer een vitamine A en D preparaat
gaf, maar wel de prachtigste resulta
ten als ze een liter melk per dag kre
gen (dat wil dus zeggen: behalve die
vitaminen ook eiwitten en bepaalde
voedingszouten)En de psychologische
invloed die er van een vitamine-toedie
ning uitgaat bleek duidelijk uit de gun
stige rapporten, die onderwijzers uit
brachten betreffende kinderen van wie
zij meenden dat ze met vitamine-prepa
raten waren bijgevoed, terwijl dit in
werkelijkheid maar een contröle-pre
paraat zonder enige waarde was ge
weest.
Eén van de belangrijkste ontdekkin
gen van de laatste tijd is wel het feit,
dat sommige vitaminen in ons eigen
darmkanaal door de zich daar bevin
dende bacterieën worden gevormd.
Daaruit blijkt hoe moeilijk het is om
vast te stellen, hoeveel vitaminen van
elke soort een mens nodig heeft om
gezond te blijven. Geeft men iemand
een dieet, dat absoluut geen vitamine
A en C bevat, dan duurt het dikwijls
maanden voordat zich de duidelijke te
kenen van een avitaminose ontwikke
len. En deze symptomen verdwijnen
weer na toevoeging van een hoeveel
heid votaminen, die veel geringer is
dan volgens het boekje vereist zou zijn.
Het, als een vorm van routine, aan
zichzelf of anderen voorschrijven van
een vitamine-preparaat om op die ma
nier een blijvende goede gezondheid
te waarborgen en een hypovitaminose
te voorkomen is een vorm van dwaas
heid en onverstand.
Wanneer een patiënt bij ons komt,
die dagelijks een stukje vlees of vis
gebruikt, 40 of 50 gram boter of mar
garine, een ei of een stukje kaas (15
gr.), 1/4 liter melk (of meer), een ze
kere hoeveelheid groenten, 3 k 4 aard
appelen (of meer), een appel of een
andere vrucht en daarbij nog enige
boterhammen dan is het practisch
onmogelijk, dat hij aan een avitamino
se zou kunnen lijden.
In ieder geval waarin deze diagnose
gesteld wordt of het vermoeden op een
hypovitaminose wordt uitgesproken zal
men er niet mee mogen volstaan zon
der meer het aanvullende vitamine
preparaat voor te schrijven, maar zal
men tevens een ^ïauwkeurig onderzoek
instellen hoe de voeding was en of
daarbij niet grote fouten gemaakt wer
den, of er een maagdarm-afwijking
bestaat dia de normale absorptie tegen
gaat en dit dus eerst behandeld moet
worden of er een toestand van ver
hoogde stofwisseling, van te snelle
groei of van zwangerschap bestaat.
Kan mr.. niets van dat alles vinden,
dan kan men er zeker van zijn dat er
of een verborgen organische afwijking
bestaat, öf dat er in de huiselijke om
geving of bij het werk van de patiënt
ongunstige factoren zijn, die tot psy
chologische verschijnselen leiden, wel
ke een hypovitaminose simuleren, wel
ke in werkelijkheid niet bestaat.
Dr. P. H. van der Hoog
Een zeer ernstig auto-ongeval op de
Barchmann Wuytierslaan te Amers
foort heeft Vrijdagavond het leven ge
kost aan de Soester predikant ds. M.
Verkerk en aan een 14-jarige jongen
uit Woudenberg.
Het ongeluk ontstond, toen het
achterwiel van de auto een richel in
het straatoppervlak laakte. De auto
begon te slingeren ^n botste tegen een
boom. Omstanders, die te hulp snel
den, vonden het zwaar verminkte li
chaam van ds. Verkerk op de weg. De
bestuurder, de heer Veenendaal was
uit de auto geslingerd en werd zwaar
gewond aangetroffen. In de laadbak
van de bestelauto trof men het ont-,
zielde lichaam aan van het 14-jarig
zoontje van de heer Veenendaal.
AMERIKAANSE ADVISEURS IN
BELGIE
Binnenkort zullen te Brussel Ame-
i ikaanse militairen aankomen om er
als technische adviseurs op te treden
voor de uitvoering van het program
voor wederzijdse hulp op het gebied
van de landsverdediging De adviseurs
zullen onder de Amerikaanse ambas
sade ressorteren.
RAAD VAN EUROPA KRIJGT
EIGEN GEBOUW
bureau van de Europese consul-
JjVe. ver2sdering heeft het ontwerp
goedgekeurd van een gebouw voor de
naad van Europa, dat te Straatsburg
orriJzen Spaak fiteft op een pers
ei!!6 6 meegedeeld dat eind Fe-
1 m®t de bouw zal worden be-
u°""en' Men hoopt in Juli het ge-
bouw «ereed te hebben.