Een nieuwe jongen in de klas
e iy
Ên hier het roodsel
Tanker „Clam"
loopt op de kust
ewogen
week-eind
Vervolgverhaal door
Tante let
Onze Damruhriek
iiiiilJÊ
www f
m mm mm
volleRllftNf:
Oplossing prijsraadsel
Onze mededelingen
cU zuituqe was frteZ Te/if
Hei Radioprogramma
Verkoudheid
Paniek kost bijna dertig
mensenlevens
Studentenjaarboek voor
Mrs. Roosevelt
Sibajak op 15 Maart in
Rotterdam
Duitsland krijgt geen
Liberty-schepen
Als de drank is in de man
OP HET MATJE
Gelokte eenden
Beiaardier Vincent geëerd
DONDERDAG 2 MAART 1950
's Middags was de plaats van de
nieuweling onbezet. Herman kwam laat
op school en kon nog net op het nip
pertje in zijn bank schuiven.
Zijn gedachten waren te veel in be
slag genomen door het gebeurde van
die middag, om te kunnen bemerken
dat Jan Dijkman druk fluisterde met
de jongens die om hem heen zaten en
het middelpunt van de belangstelling
vormde.
Mijnheer Sluiters kwam binnen voor
de Duitse les. Onmiddellijk zag hij de
lege plaats in de achterste bank.
'Hé, is Pieter Dupont er niet?"
„Die is weer terug naar de Bosne
gers", riep Jan Dijkman, in de hoop
een geestige opmerking te maken, maar
hij oogstte weinig succes.
Juist toen Herman wilde vertellen
wat er gebeurd was, werd de deur ge
opend en evenals die morgen, kwam de
directeur binnen, nu echter zonder de
nieuwe leerling.
Zijn gezicht stond ernstig en zijn
ogen zochten in de klas onmiddellijk
naar Herman Verkerk, die met een
angstig voorgevoel dieper in zijn bank
dook.
„Mijnheer Sluiters, ik wilde de jonge
lui graag even iets vertellen. Mag ik u
een ogenblik storen?"
De heer Sluiters was haastig opge
staan. „Natuurlijk mijnheer Visser; gaat
uw gang".
Weer gingen de ogen van de direc
teur naar de achterste bank en daar
had je 't al.
„Herman Verkerk, wil jij eens even
bij mij komen?"
Aarzelend schoof Herman de bank
uit. „Ja, kom hier maar gerust voor
de klas", nodigde de directeur uit. Hij
legde zijn hand vriendelijk op Her-
man's schouder en richtte zich tot de
leerlingen, die met stijgende verbazing
naar de ongewone vriendelijkheid van
de baas keken.
„Jongens en meisjes, er is tussen de
middag op de Singel een ongeluk ge
beurd, dat door het moedig optreden
van twee van jullie klasgenoten nog
betrekkelijk goed afgelopen is
Herman, die zich niets op zijn ge
mak voelde, toen twintig paar ogen
op hem gericht waren, zag hoe enkele
jongens zich omdraaiden naar Jan
Dijkman, die een vuurrode kleur kreeg
en niet meer op durfde kijken.
Wat zou die mankeren?, dacht hij
verwonderd.
Maar de directeur begon de gehele
reddingsgeschiedenis te vertellen.
OPLOSSING PROBLEEM 83
Stand zwart, 14 schijven op: 8, 9, 10,
11, 12, 13, 15, 17, 18, 19, 21, 23, 27, 31.
Wit 14 schijven op: 24, 25, 29, 30, 32, 33,
34, 36, 38, 40, 41, 44, 47, 50.
Oplossing: 1. 24—20 (15x35),2. 44—39
(35 x 44), 3. 29—24 (19 x 30), 4. 34—29
(23x43), 5. 38x40 (27x29), 6. 36x7
(12x1), 7. 25x5!
En nu nog de volgende aardige com
binatie:
Ztfart, 12 schijven op: 3, 4, 9, 11, 12,
13, 15, 17, 18 23, 24, 29. Wit 12 schij
ven op: 20, 27, 32, 34, 35, 38, 39, 40, 42,
44. 47, 50.
Wit aan zet moet als volgt spelen: 1.
27—21 (17x26), 2. 35—30 (24x35), 3.
39—33 (15x24), 4.44—39 (35x44), 5.
32—28 (23x43), 6. 34x23 (18x38), 7
42 x 33 (43 x 34), 8. 50 x 6!!
Ter oplossing voor ditmaal:
PROBLEEM 84 VAN S. VAN DUIJN
Zwart, 4 schijven op: 21, 27, 29, 37.
Wit, 5 schijven op: 30, 32, 35, 38, 41.
Wit speelt en wint in deze eenvou
dige stand op aardige wijze.
Herman vroeg zich af hoe hij zo goed
op de hoogte kon zijn. Als hij nu al
leen maar over Pieter vertelde en niet
over hem. Maar nee, daar had je 't al.
„Een van de omstanders heeft toen
een ladder gebracht en over die ladder
kruipend, is Herman zijn schoolvriend
te hulp gekomen. Hij heeft de grootste
moeite gekost om de twee jongens naar
de kant te krijgen. De mensen die op
de oever stonden, hebben de ladder met
de jongens naar zich toe moeten trek
ken
Met gebogen hoofd hoorde Herman
het laatste deel van de geschiedenis
aan. Toen wendde de directeur zich tot
hem en stak zijn hand uit.
„Herman, je hebt je kranig gedra
gen. Ik ben trots op dat Pieter en jij
leerlingen van mijn school zijn. Het
spijt mij dat onze nieuwe leerling hier
vanmiddag nog niet is. Zijn vader is
zojuist bij mij geweest. Hij vreest dat
deze redding voor Pieter's gezondheid
geen goede gevolgen zal hebben
Het was een ogenblik stil in deklas
en toen keek iedereen met verbazing
naar een jongen die zijn hoofd op de
armen had laten zakken en zacht met
zijn schouders schokte.
De heer Sluiters zag het ook. „Jan
Dijkman, wat is er met jou aan de
hand. Trek je 't je zo aan?"
Er werd heimelijk gegrinnikt in de
klas Stel je voor, Jan Dijkman die
zich iets van Pieter aantrok. Vanmid
dag had bij nog geprobeerd om hem
belachelijk te maken.
„Kom jöh, wat is er nu?", drong
mijnheer Sluiters aan, terwijl hij Jan
op een vrolijke manier aan zijn kuif
trok.
Jan tilde zijn hoofd een beetje op en
boende met een zakdoek over zijn ge
zicht. ,,'t Was mijn broertje", zei hij
hees, maar ik wist niet dat Pieter en
en Herman...."
Opnieuw liet hij zijn hoofd zakken en
iedereen begreep het nu.
„Gaat het goed met je broertje?", in
formeerde de directeur.
De jongen knikte, maar hij veran
derde zijn houding niet.
„Dan mag je van geluk spreken. Jan.
Het is een wonder dat het zo afgelo
pen is". De stem van de directeur klonk
zacht en ernstig. Toen keerde hij zich
tot de heer Sluiters.
„Ik zal u niet langer van de les af
houden, mijnheer Sluiters. Herman
Verkerk, wil jij om vier uur even naar
de Julianalaan gaan om te vragen hoe
het met Pieter is?"
„Graag mijnheer!", zei Herman van
harte. Zijn gedachten waren voortdu
rend bij zijn nieuwe vriend.
Met een ruk hief Jan zijn hoofd op
en vroeg op de man af aan Herman.
„Kan ik om vier uur met je mee
gaan?"
Aarzelend keek Herman naar de di
recteur, maar die knikte en vond dat
Jan en Herman het verder zelf maar
moesten regelen. Daarna vertóet hij
het lokaal.
(Wordt vervolgd).
Hallo jongelui!
Pe P°st keeft mij deze week weer een flinke stapel aardige en g'ezellige brieven bezorgd.
Wij beginnen met de brief van Hilly Jeurink. Hartelijk dank voor de postzegels, Hilly. Ik heb
je leuke brief met plezier gelezen. Wat zal het 'n natte boel zijn geweest toen die badkuip
met water omviel. De kookles was zeker gauw afgelopen. Fijn dat de jumper zo goed
geslaagd is. •- „Rievo", je bent welkom, meisje. Wat leuk dat alle huisgenoten zo muzikaal
zijn en een instrument bespelen. Vormen jullie wel eens een orkestje thuis? Welke dans stu
deer je in voor het schoolfeest? „Anemoontje", ik vind het prettig, dat je weer mee doet.
De schuilnaam, die je eerst had uitgezocht, werd al gebruikt. Wat doe je de laatste tijd? Ben
je nog op school? Reinier Verhagen, ik zal mijn best voor je doen. Kijk maar eens onder
de mededelingen. „Wammes Waggel", gelukkig dat de sig'arenbandjes goed zijn over
gekomen. Aan buitenlandse postzegels kan ik je tot mijn spijt niet helpen. Jan Tervoort,
al ben ik wel een beetje laat, toch wil ik je nog van harte feliciteren met je verjaardag. Ben
je al aan het vliegtuig begonnen? Misschien kun je hem later eens namaken van triplex.
Corrie en Annie Tiel, hartelijk dank voor de punten. Ja, de sigarenbandjes zijn voor jullie, hoor!
Gelukkig dat er nog bandjes bij waren die jullie niet hadden. Annie behoort dus eigenlijk bij
de andere groep. Sturen jullie de verschillende oplossingen maar tegelijk naar mij op. Ditty
de Vries, er zijn jongens en meisjes die al geruime tijd oplossingen hebben ingezonden en nog
geen prijs wonnen. Dat komt doordat er zo veel inzenders zijn. Je moest eens kunnen zien hoe
groot de stapel met goede oplossingen iedere week is. Ditty. Jan Leydeckers, hartelijk dank
voor de postzegels. Ik was er blij mee, Jan. Wat hebben jullie thuis een prachtig feest gehad.
Kon je voor alle bloemstukken wel een plaatsje vinden? Jij geniet natuurlijk geregeld van de
verhalen die je broer vertelt. Leuk dat hij zo blij was met het album. Weintje Stokhof, wat
heerlijk dat je moeder zo goed opknapt. Zo vlug hadden wij het niet verwacht, hè. Waren er al
veel hyacinthen op de bloemententoonstelling? Wanneer je de brief in de bus van ons bureau
stopt, hoeft er geen postzegel op, hoor! „Lollypop", weet je al waarom wij niet van de aarde
aftuimelen? Ik hoop dat ik het je een beetje duidelijk kon maken. „Sneeuwklokje", hoe gaat
het me jou, meisje? Lig je nog steeds in je mandje? Ik hoop, dat je mijn brief en het boek
ontvangen hebt. Beterschap gewenst, hoor! Anton Mol, wat jammer dat Werner er niet bij
stond. Ik heb zijn briefje wel gezien. Vraag hem maar of hij de volgende week nog eens wil
schiijven, Anton. Ik zal je verzoekje onder de mededelingen plaatsen. Coba Doves, ik heb
je tweede oplossing ook ontvangen. Zo is het keurig in orde, hoor! Meijert Heyblok, jij hebt
hét maar druk op het bedrijf van je vader, maar hét zal je later best te pas komen, denk ik.
Zit je in de voetbalvereniging „Wiron"? Wat heb je dat schip aardig getekend. Hilly Boshuizen,
ik denk dat je gelijk hebt, want ik heb de woorden van de opstellen niet geteld. Het opstel
dat in de Jeugdkoerier werd opgenomen was verreweg het beste. Ik weet dat het heel moeilijk is
om je aan een bepaald aantal woorden te moeten houden. Wij zullen het binnenkort nog eens over
doen, Hilly. „Wimpel", leuk dat de kippen al zo goed leggen. Met hoeveel personen zijn
jullie thuis? Is er voor ieder een eitje? Anneke Lukken, ik heb je verbeterde oplossing ook
ontvangen. Zo was het best in orde. Els Marckelbach, heb je mij een briefje geschreven op
grijs-blauw postpapier? Er stond geen naJm bij, maar ik vermoed dat het van jou is. Lena
Mallet, Auke v, d. Velde, Nellie en Sita Le Main, Huib v. d. Stadt, Jettie de Jong en Albert
Ewouds, jullie zijn weikóm bij ons!
Jongelui, de brieven voor ons volgende correspondentie-hoekje verwacht ik graag vóór
Zondag 12 Maart.
Allen hartelijk gegroet door
TANTE IET.
In de opgave van het vorige prijs
raadsel had ik een vergissing gemaakt.
Dit moest echter een plaats in Drente
zijn.
In de Jeugdkoerier voor kinderen be
neden 12 jaar, is de opgave verbeterd
bij de mededelingen gezet, maar ik
vrees dat jullie het niet allemaal heb
ben ontdekt. Ik zal daarom deze keer
niet naar de plaatsnaam kijken, wan
neer de rest van de oplossing mae- in
orde is.
De woorden waren:
Slang.
Naald.
Assen.
Viool.
Emmer.
Laken.
De bovenste letters in de figuur
vormden het woord SNAVEL.
De prijswinnaars zijn deze week:
Nelle le Main, Sluisdijkstraat 110,
Den Helder.
Hilly Boshuizen, Pr. Bernhardlaan
18, Alkmaar.
Rudolf Doets, M. van Heemskerk
straat 177, Beverwijk.
Coba Doves, Oosterklieft 14, Wie-
ringen.
Ditty de Vries, Burg. vd Stadstraat
72, Zaandam.
Hilly Jeurink, Achterom 48, Hoorn.
Gefeliciteerd jongelui. De
zijn verzonden.
prijzen
Mevrouw J. Grootde Jong in Den
Helder en de heer S. de Wit in Alk
maar, danken wij hartelijk voor post
zegels, punten en sigarenbandjes.
O—
Wie kan Reinier Verhagen, Baan-
straat 13, Beverwijk en Anton Mol,
Ged. Baansloot 18 A, Alkmaar aan
punten van Niemeyer helpen?
(Voor jongelui van 12 tot en met
16 jaar).
Een bekend spreekwoord bestaat uit
21 letters, die men kan vinden in de
volgende woorden:
De dame was oud, want zij had grijs
6. 18 8. 9
Haar 14. 13, 5. waren bruin.
Zij deed met een 6. 7, 9. 10. 1. slag
da 16. 1. 15. 20. dicht.
Ik heb mijn parapluie thuisgelaten,
want er is 17. 1. 2. 5. 11. 13. kans op
regen. Fanny BlankersKoen kan 6.
19. 20. 21. lopen.
De auto kon niet verder want er was
een 18 12 van een wiel gebroken.
Hoe luidt het spreekwoord?
De oplossingen kunnen vóór Zondag
12 Maart naar het bureau van dit blad
worden gezonden.
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur. 6.00 Leger des" Heils-
kwartier. 6.15 Land- en Tuinbouw. 6.30
Strijdkrachten, 7.15 „De muziek bij nader in
zien". 7.40 „Vandaag". 8.05 „Idealen". 9.00
Familie-competitie. 9.35 „Weer terug in Stu
dio-zaal". 1Ö.Ó5 Gram.muziek. 10.15 De vaart
der volken. 10.35 Ouverture. 11.45 Avondover
denking. 11.15 Concertgebouw-orkest.
HILVERSUM H, 415 m. Nieuwberichten
om 6, 8 en 11 uur. 6.15 Sportpraatje. 6.30
Gram.muziek. 6.45 Zwerftochten. 7.00 Het
klokje van zeven pur. 7.05 Hugo de Groot
en zijn Avro-orkest. 7.30 De Radio-Volks
muziekschool. 8.15 Het Radio Philharmonisch-
orkest. 9.50 „De Kribbebijter", hcorspel. 10.20
,-Musiciens Francais". 11.15 Sportactualiteiten.
11.30 André Kostelanetz musiceert.
VOOR VRIJDAG
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. 8.15 Pluk de
dag. 9.00 Moeders wil is wet. 9.35 Schoolradio.
10.00 „Muziek houdt fit". 11.00 De Zonne
bloem. 11.40 Schoolradio. 12.03 Piano-assor
timent. 12.33 „Klankenregen". 1.20 Prome
nade-orkest. 2.00 Negen heit de klok 2.45
Kareol-septet. 3.00 Schoolradio. 3.30 Bep
Geuer. 4.00 De Zonnebloem. 5.00 Vertelling
na schooltijd. 5.15 KRO kinderkoor. 5.40
KRO Amusements-orkest. 6.30 Strijdkrachten.
7.15 Regeringsuitzending. 7.35 Hubert Bar-
wahser. 7.50 Monniken bestrijden woningnood.
8.05 De gewone man. 8.12 Musica Sacra. 9.30
„Ja, zo was 't". 10.30 „Opbouw in liefde".
10.54 „De zin van het huwelijk". 11.15 Or
kest zonder naam.
HILVERSUM II, 415 m. - Nieuwberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. 8.18 Operette-
selecties. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00 Sym-
phonie-orkest. 10.00 „Thuis". 10.05 Morgen
wijding. 10.20 London Palladium-orkest. 10.30
Voor de vrouw. 10.45 Franse piano-muziek.
11.05 Duizend groetjes uit Brussel. 11.25 Or
gelspel door Cor Steyn. 12.00 The Avroleans.
12.33 Sport en prognose. 12.45 „This is a Ame
rica". 1.15 Trio Melodia. 1.45 Melodieën van
Albert Ketelbey. 2.00 Kookkunst. 2.20 Elze
Kettelary. 2.40 „Ons volk en zijn dichters".
3.00 Het Omroep-Kamerorkest. 4.00 Filmland
presenteert. 4.30 Tussen twaalf en zestien.
5.00 Kwartet Jan Corduwener. 5.20 Wij en de
muziek. 6.15 De Vara feliciteert. 6.40 Omroep
a Capella-koor. 7.00 Denk om de bocht. 7.15
Zang. 7.30 Cursus: „Gelovige mensen". 7.45
„Een Radiokrabbel". 8.05 „Boeken". 8.15
Albert in der Maur, tenor: Hans Henkemans,
piano. 8.30 „Mensen aan het werk". 9.00
Men vraagt. en wij draaien. 9.40 De Duc-
dalf. 10.00 Buitenlands weekoverzicht. 10.15
Swing and sweet. 10.40 „Vandaag". 10.45
Avondwijding. 11.15 Harold en Italië.
RADIODISTRIBUTIE-DIENST
LIJN III: 7.05 Gram. 7.30 Kron. 7.40
Gymn. 7.50 Marsmuziek. 8.05 Gram. 10.10
V erz.progr. 11.00 Orgel. 11.30 NWDR: 17e
eeuwse Kamermuziek. 12.00 VI. Br.: Amuse-
ments-muziek. 12.20 Gram. 12.32 Orkest
Welffens. 1.15 Amusements-muziek. 1.45
Gram. 3.00 Kalundborg: Orkest van Odense.
4.00 Eng. L.P.: Ensemble Leopold. 4.30 Or
kest Leon. 5.00 Fr. Br.: Ber. 5.10 Voor de
zieken. 5.30 Kootwijk: Ned. Strijdkrachten.
6 00 VI. Br.: Operette-muziek. 6.10 Voordracht
6.20 Gram. 6.30 Voor de soldaten. 7.30 Gram.
7.50 Feuilleton. 8.00 Filmmuziek. 8.15 Film
revue. 8.30 Omroep Symph.-orkest. 10.15
Gram.
LIJN IV: 7.15 „Bonjour le Monde". 7.30
Eng. II.S.: Orgel. 8.10 Concert. 9.00 Kook-
praatje. 9.10 Gram. 10.00 Lux.: Ménage et
Musique (VI. en Fr.), 11.15 Eng. H.S.: Wij
ding. 11.30 Orkest Tement. 12.00 Eng. L.P.:
Orkest Dean., 12.45 Voordracht. 1.00 „Mrs.
Dale's Diary". 1.15 „London Light Concert-
Orchestra". 2.00 BBC North. Orchestra. 4.45
Voor de kinderen. 3.00 Voor de vrouw. 3.40
NWDR: Muziek. 4.30 Pauze. 4.45 Eng. H.S.:
BBC Midland Light Orchestra. 5.30 Eng. L.
F.: BBC Welsh Orchestra. 6.00 Fr. Br.: Voor
de soldaten. 6.30 Eng. L.P.: „String Choir".
7.00 Sandy Macpherson. 7.15 Orkest Temple.
7.45 Hoorspel. 8.00 Eng. H.S.: „Flotsam".
8.30 „Eng. L.P.: „Up the Pole". 9.00 Gevar.
muziek. 9.45 Orkestmuziek. 10.30 Beromün-
ster: Zang. 11.15 „Topic for to-night". 11.20
Orkest Preager.
van neus, keel of borst,
snuift en wrijft U weg met
Dinsdag is bet Britse tankschip
„Clam" aan de Westkust van IJsland
aan de grond gelopen. BijOdeze ramp
zijn 27 personen om het leven geko
men.
Volgens kapitein L. E. Clayton van
ae „Glam" brak onder de bemanning
een paniek uit, toen het schip vlak bij
de kust vastliep. Hij kon niet verhoe
den, dat de reddingsloepen werden
uitgezet, terwijl de zee gevaarlijk wa3.
Van de 29 zeelieden, die in de sloepen
gingen, bereikten slechts twee de
kust. De rest van de bemanning werd
met het wipper-apparaat gemakke
lijk gered. Toen de IJslandse redding-
ploeg de klip tegenover het gestrande
schip bereikte, lag de „Clam" op
slechts 40 meter afstand van de kust.
„Geen lid van de bemanning, dat op
deze wijze gered werd, kreeg zelfs
natte voeten", aldus Clayton. Eén
van de geredden uit de redingsloep
werd in een grot gevonden, waarin de
golven hem geworpen hadden.
Morgen zal de jaarboekredactie van
de Utrechtse Studentenvereniging
„Unitas Studiosorum Rheno-Trajec-
tina" in de Amerikaanse ambassade
te Den Haag haar USR-boek '50 aan
bieden aan de Amerikaanse ambassa
deur, Selden Chapin. Dit jaarboek is
bestemd voor mrs. E. Roosevelt, die
bij haar promotie aan de universi
teit te Utrecht op 20 April 1948 het
ere-lidmaatschap van de vereniging
kreeg aangeboden.
Op 15 Maart wordt de „Sibajak"
van de Koninklijke Rotterdamse Lloyd
met ongeveer 1250 passagiers uit In
donesië in Rotterdam verwacht. De
„Sibajak", die gewoonlijk in charter
voor de Nederlandse regering vaart,
is voor deze reis door de overheid vrij
gegeven voor het vervoer van burger
passagiers naar Nederland. Niette
min heeft het schip ook een klein aan
tal militairen en bovendien vele ge
zinnen van militairen of nabestaanden
van overleden militairen aan boord.
De Verenigde Staten zullen geen
Liberty-schepen aan West-Duitsland
leveren voor de wederopbouw van de
koopvaardijvloot van dat land. D»
Westduitse regering had ongeveer
tien dagen geleden een onofficieel
verzoek om toestemming voor de aan
koop van dergelijke schepen via het
bureau van de Amerikaanse Hoge
Commissaris tot de Amerikaanse re
gering gericht.
Een Amsterdamse timmerman, die
op zekere avond dronken in het tehuis
voor mannen van het Leger des Heiis
in de hoofdstad arriveerde en deswege
door de directeur van het tehuis on
derhanden werd genomen, deed een
poging, de inrichting in brand te ste
ken. Het bleef bij een verbrand bed.
daar het vuur tijdig werd gedoofd. De
man moest zich voor dit feit voor de
Amsterdamse rechtbank verantwoor
den. Hij verklaarde dronken te zijn
geweest. De eis luidde twee en een
half jaar gevangenisstraf.
POST VOOR DE „VOLENDAM"
Post, bestemd voor naar Nederland
terugkerende militairen aan boord van
het troepenschip „Volendam", moet
uiterlijk op 6 Maart a.s. in Nederland
ter post worden bezorgd.
Behalve de gebruikelijke gegevens
dient het adres de vermelding te be
vatten: „aan boord van het troepen
schip Volendam op thuisreis naar Ne
derland". De tussenhaven mag niet
worden vermeld.
President Quirino van de Philip-
pijnen heeft tot president Sukarno en
diens echtgenote een telegrafische uit
nodiging gericht voor een bezoek aan
de Philippijnen.
PATRIC1A
WENTWORTH
124
„Hoor eens Frank. Ik had graag, dat
je met die onzin ophield. Zeg nu eens,
wat je wil, dat ik zal vertellen
„Welnu, ik zou heel graag weten, of
Carroll blufte, toen hij 't had over de
dingen, die hij had gezien toen de
lichten weer aangingen. Ongetwijfeld
stond hij op een gunstige plek. Van
bovenaan de trap of drie treden naar
omlaag ,wat vrijwel op 't zelfde neer
komt kon hij alle mensen om de
haard prachtig zien. En als er iets te
ontdekken was, zou hij dat zekei ge
daan heben. Maar was er iets? En zo
ja. wat?"
Miss Silver kuchte op vriendelijk-
bedachtzame manier.
„Ik geloof wel, dat er iets was. Ik
beb al mijn opvatting gegeven over 't
geen gebeurd kan zijn. Maar mr. Car-
r°ll kan met geen mogelijkheid de
dolksteek hebben gezien, noch ook het
wegwerken van de vingerafdrukken
van het heft. Nadat hij mr. Porlock
had horen schreeuwen en vallen, moest
mr. Leigh eerst miss Dorinda tegen de
wand drukken en dan al tastend zijn
weg naar de voordeur vinden om het
licht weer aan te draaien. De moorde
naar had tijd genoeg om het heft
schoon te vegen en uit de buurt van
het lijk te komen. Ik denk, dat mr.
Carroll maar één ding heeft kunnen
zien. Toen hij mr. Porlock neerstak,
kwam een slip van Mastcrman's smo
king in aanraking met de lichtgevende
verf, waarmee hij zijn slachtoffer had
gemerkt. Dat bemerkte hij uiteraard
niet vóór hij de plaats bereikt had,
waar hij zich wilde bevinden als de
lichten weer opgingen. Maar eenmaal
daar, zou hij onwillekeurig naar zijn
hand en arm zien en in dé duisternis
een zwakke gloed van de "lichtgevende
verf bespeuren. Zonder er bij te den
ken moet hij hebben geprobeerd, die
streep er af te krijgen. Als het licht
weer aanging, terwijl hij de rand van
zijn mouw wreef, kan mr. Carroll dat
hebben gezien en ik acht hem slim ge
noeg, dat hij daaruit zijn conclusies
zal hebben getrokken. U zult zich her
inneren, dat mr. Masterman daarop
de gelegenheid waarnam om langs miss
Lane te strijken, die wat verf op haar
mouw had en toen ieders aandacht
erop vestigde, dat zijn manohet bevuild
was. Die vlek nu was precies aan de
rand van de mouw en nergens anders,
't Zou erg moeilijk geweest zijn, zulk
een vlek op te lopen door langs een
dame met een lichte japon te strijken,
zó moeilijk, dat ik er niets van ge
loof. Terwijl het, volgens mij, uiterst
lastig voor iemand zou zijn, om een
ander een dolk tot het heft tot midden,
in een lichtgevende verfvlak te stoten,
zonder wat van die verf aan de rand
van een overhemdsmanchet of op de
mouw te krijgen. Ik heb iedereen ge
vraagd, of er iets bijzonders was aan de
smoking van mr. Masterman. Vier
mensen, onder wie mr. Leigh, hadden
opgemerkt, dat de mouwen te lang wa
ren en de manchet vrijwel geheel be
dekten. Dit zou erop wijzen, dat de
verf aan de jas zat".
„Ja", aldus Justin, „dit alles is heel
interessant, miss Silver, maar als Car
roll inderdaad Masterman voor de
moordenaar hield, waarom pleegde hij
dan niet op hém chantage in plaats van
op mr. Oakley?"
Miss Silver schudde het hoofd, alsof
ze bij zichzelf dacht, dat een van haar
leerlingen minder knap was dan zij
verwacht had.
„Maakte mr. Carroll op u de indruk
van iemand, die moed had? Op mij
deed hij het allerminst".
„O, neen", sprak Justin half lachend.
„Ik geloof niet, dat hij iemand, die
hij van moord verdacht, zou hebben
aangedurfd. Hij had zeker mr. Master
man niet op die eenzame plek buiten
willen ontmoeten. Maar met mr. Oak
ley was 't een ander geval. Als alle
anderen had Carroll gezien, dat mrs.
Oakley op haar knieën naast de dode
was neergevallen en hem „Glen" had
genoemd. Hij kon zich moeilijk vergis
sen in de stemming van mr. Oakley
en diens vrees, dat zijn vrouw bij de
misdaad betrokken zou zijn. En mr.
Carroll was van plan, uit die vrees
munt te slaan. Hij belde op, sprak zijn
kwaadwillige insinuatie uit en belde
weer af. Toen mr. Oakley hem weer
opbelde en zei, dat hij komen zou, moet
mr. Carroll zeker van zijn succes zijn
geweest. Dat zijn bedoeling chantage
was, volgt met zekerheid uit de woor
den, die mrs. Tote hoorde, toen Mas
terman, zich als Oakley voordoende, zei:
„Je zou verstandig doen, je mond te
houden. Kom liever beneden en laat
ons er over praten". Mf. Carroll lachte
en kwam. Dat was zijn ogenblik van
triomf. Maar de triomf van slechte men
sen duurt kort".
„Ja, u hebt wel gelijk... het moet zo
gegaan zijn. 't Klopt allemaal precies.
Welnu we vertrekken morgen allemaal,
maar ik hoop, dat het gepn vaarwel zal
zijn", zei Justin. „Komt u ons bezoeken
na ons huwelijk?"
Miss Silver glimlachte allervriende
lijkst.
„Ik zal mij er bij voorbaat op verheu
gen. 't Is altijd prettig om vooruit te
kunnen zien. Lord Tennyson zeide het
reeds:
„Hoe somber is 't te weifelen, niet
verder voort te gaan.
„Ongepolijst te 'roesten, geen nuttig
licht te verspreiden!"
Er volgde een wat eerbiedige stilte.
Dorinda glimlachte een tikje verlegen,
maar Frank Abbott verhief zich van
zijn stoel. Er klonk vrolijkheid in zijn
stem, maar zijn lach verried ware ge
negenheid. Zich vooroverbuigend, kuste
hij de hand van Miss Silver, met brei
naalden er al.
„Niet tobben", zei hij. „Zuiver goud
roest niet".
EINDE.
Nooit begeert men vurig wat men
slechts met zijn verstand begeert.
LA ROCHEFOUCAULD,
J^ELK EEN ONZIN, onschuldig»
kinderkens te leren zingen vair
het leven dés genisten landmails, dat
gelukkiglijk daarhenen vliet! Alsof de
agrarische bloesem der natie ver
schoond zou blijven van belastingen
en ziekten (om de ergste plagen maar
te noemen) en alsof nou werkelijk
iedere boer een tedere boerin en iede
re tuinder gezeglijke kinderen zou
hebben. Komkom, de landlieden krab
belen zich ook wel 's door de bezorgde
haarplukjes; ten slotte is Staring ee»
ordinaire leugenaar, als hi; beweert
dat geen boer zijn sfrmlijk lot voor
een koningskroon zou willen ruilen. Je
zult ze de kost geven! Iedere konings
kroon is geen Belgische
Doch terzake, zoals de rechter ze»
toen Jacob al te diep inging op de
dftail3 van het voorttelingsproces der
eenden. Want om die eenden was he»
conflict gegroeid, dat vanochtend ter
ontwarring op des Kadi's tafel werd
gelegd. Pieter, die de klacht had in
gediend, stond dik in de schuld bjj
Jacob en dat liep al vele jaren zonder
dat er enig bewijs voorhanden was
van des schuldenaars gezind- of ge
neigdheid om te betalen. Integendeel:
hij liet een koppel van veertien een
den door de landerijen van Jacob
zwerven, alwaar de beesten zich tot
aan de grenzen van een explosie vol
vraten aan pasgezaaide bonen. Jacob,
als ongeruste landman zijn bonen
rustig ziende voortvlieden, greep in
met Westerlingachtige doortastend
heid: hij sloot de eenden op in een
schuur en besteedde ze later uit aan
Wilhelmus, die nogal zot met eenden
was en overigens de beschikking had
over een riante sloot. Ge ziét, het is
zo ingewikkeld als de boekhouding
van het Beheersinstituut.
Zes jaren waren sindsdien voortge
gleden. En nou had onlangs Pieter
gehoord, dat Wilhelmus een paar
eenden verkocht had. Op een drafje
was 'ie naar de politie gehold en
vandaar, dat de rechter thans Wil
helmus voor het hekje riep, verdacht
van verduistering van de via Jacob
in zijn onrechtmatig bezit gekomen
kwakers.
Nu had de oer-eigenaar (meerge
noemde Pieter) reeds verklaard, dat
hij niet naar de eenden had omge
keken. Hij wist waar ze zaten. Maar
hij had vermoedelijk geen trek in een
deneieren, want hij had gedacht: laat
zitten wat zit. De rechter vond dat
vreemd, maar Pieter trok de massale
schouders op en ging toen zelf óók
maar zitten.
Hebt u eenden verkocht, die van
Pieter waren? vroeg het Recht daar
na aan het wandelende Volkslied.
Maar die had een verdediging, die
minstens zo waterdicht was als de
eenden. Kijk 's an, edelachtbare, zes
jaar had 'ie die eenden te vreten ge
geven voor niks en die beesten had
den uit dankbaarheid voor nakome
lingschap gezorgd. Er waren kleine
eendjes gekomen en die waren weer
groot geworden en van die jonkies
had Wilhelmus er een paar verkocht.
Maar het ouwe stel van veertien stuks
was onaangetast, behalve dan door
de natuurlijke dood. Want twee der
sukkels hadden de strijd tegen de
aderverkalking moeten opgeven. De
andere twaalf zwommen nog in het
water.
Kan Pieter die terug krijgen,
als hij dat wil? inrormeerde de rech
ter.
Natuurlijk, deed Wilhelmus har
telijk, maar dan mot 'ie ze zelf komme
halen.
Edoch: Pieter gaf, door een onna
speurlijke impuls gedreven, luidkeels
te verstaan dat er geen haar op zijn
hoofd was, dat er aan dacht. Nee, dan
kon Wilhelmus wachten tot 'ie een
ons woog.
Of tot je eenden een ons wegen,
troefde de verdachte. Hij had overi
gens reden tot opgewektheid, want
het Recht oordeelde hem onschuldig.
Hij had, als voedsterheer der eenden,
het vruchtgebruik hunner huwelijks-,
gevolgen. Wat Pieter betrof: die kreeg
een vingerwijzing in de richting van
een civiele procedure en hij knikte als
een man, die zich een onvermoede
toekomst ziet openbloeien.
Tegen het tijdstip, dat het zevende
geslacht der eenden begint te ruien,
zal de herrie tussen deze „geruste
landlieden" vermoedelijk haar eind
fase ingaan. De wijste van allemaal
zijn de eenden! KAREL.
Ter gelegenheid 'an zijn 50-jarig
jubileum als beiaardier is gisteroch
tend de 82-jarige heer J. Vincent in
het Koninklijk Paleis te Amsterdam
namens de koningin ontvangen door
haar intendant Jhr. Ir. P. F. o. R.
Sickinghe.
Bij deze gelegenheid deelde de in
tendant de jubilaris mede, dat het
Hare Majesteit behaagd heeft hem
te bevorderen tot Ridder eerste klasse
in de Huisorde van Oranje.
Het kabinet van Jen Sih Sjan
heeft zijn ontslag aangeboden aan
president Tsjiang Kai sjek, twee uur
nadat deze zijn p.esidentsfunctie had
hervat. Men verwachtte dat de presi
dent Tsjen Tsjeng, bevelhebber voor
Zuid-Oost-China, zal aanwijzen om
een nieuwe regering te vormen.
