Kranen zwaaien bij het Nieuwediep
Donderdag Concert der Helderse
Orkest Vereniging
G.J.J. Bouman f
Avondvierdaagse had geen uitvallers
Echtpaar Augustijn-Van Loenen is
Maandag zestig jaar getrouwd
De Bioscopen
Westelijke
het
havenhoofd verrijst uit
woelige water
Werktuigen met een
fraaie staat van dienst
fa. Beemsterboer
Op 8 Juli school-
wandeltochten
„Dorus Rijkers" Maandag in
het Hofje
,,Je kunt het beter boven water verdienen"
Dertig jaar eerste bij
het
roeien
Solist Lucien Louman
TIVOLt:
„De verstrooide professor"
WITTE:
„De vermiste piloot"
Cocoslopers
Batik
T. C. GOVERS
Schagen naar Alkmaar;
In Nieuwediep HRC-QSC
Knaapje viel in de vijver
van het Timorpark
PIET SCHMIDT
Tussen Haaks en Kuifje
KA J t<H¥L>f\Vjl XI P V *1 M, WW
J^EEDS HONDERDEN, wellicht duizenden malen hebben de grijpers van de
belde geweldige kranen ten Oosten van de havenmond van het Nieuwediep
lich geopend om met één hap drie kubieke meters grauwgrijze keileem uit de
diepliggende bak te halen en de taaie massa, na een zwaai van de grote ijzeren
arm onder de spitse golven te laten verdwijnen. En dit zal nog vele dagen,
zelfs weken, zo door gaan. Een greep, een zwaai, stoomstoten achter het ijzeren
kraanlichaam en een plons.Totdat het Westelijke havenhoofd, van de in aan
bouw zijnde uitbreiding, in het verlengde van het fort De Harssens zal zijn
voltooid. Doch eer het zo ver is, zullen laag over het water van de Waddenzee
de golvende rijen zwarte eenden naar het Zuiden trekken.
het water zal uitsteken, 's Morgens om
zeven uur valt de eerste hap keileem
spuitend en spetterend in het water,
s avonds om zes uur eerst zet de ma
chinist de apparatuur weer stop.
Acht man zit er op zo'n kraan en
ze vormen er als het ware één gemeen
schap mee. Meestal zijn deze beman
ningen afkomstig uit Sliedrecht. Zo
mogelijk gaan ze het weekeinde naar
huis, voor de rest wonen ze op de
kraan. Water, klei, stoom, kolenstof,
verre einders en zwenkende meeuwen,
ziedaar de omgeving waarin deze
stoere werkers leven. Zij zouden niet
graag anders meer willen, niet anders
kunnen ook. De machinist van een der
kranen is al 67, maar hij denkt er niet
aan op zijn lauweren te gaan rusten.
Hij behoort by de kraan en heeft er fi
guurlijk gesproken zéker lauweren mee
geoog6t. Want mede met deze beide
kranen, die nu zo rusteloos werken bij
onze haven, is ruim twintig jaar bijge
dragen aan de grote naam, die de Ne
derlanders als waterbouwkundigen in
de wereld hebben weten te maken. Zij
hielpen de Noordoostpolder dichten,
brachten het verdronken Walcheren
boven water, legden in 1945 het nieuwe
dijkgedeelte rond het door de Duitsers
aangebrachte gat in de Wieringer-
meerdijk en gingen kort na de oorlog
naar Engeland om een door zijn dijken
gebroken rivier te temmen. Straks als
we hier klaar zijn, gaan we naar Har
derwijk om de nieuwe Oosterpolder te
bouwen, vertelde de schipper ons op
een manier of het het gewoonste zaak-
y/AN HET ruim driehonderd meter
1 lange dijklichaam, dat hier in enkele
maanden uit de golven zal verrijzen, is
reeds een flink gedeelte in zoverre ge
reed. dat men twee keileemruggen bo
ven 't water ziet uitsteken. Doch daar
vóór werd reeds heel wat „onderwa
ter-werk verricht. Zinkstukken werden
neergelaten en massa's keileem, afge
wisseld met zand werden op deze plek,
waar toch ongeveer tien a elf meter
water staat, gedeponeerd. Keileem, een
grondsoort over welks bezit wij ons
in Nederland ten zeerste mogen ver
heugen. Hoe zou zonder die stevige
vaste grond ooit de Afsluitdijk zijn ge
bouwd? Hoe zouden ooit zonder dat
bezit aan keileem die prachtige dijk
werken van Wieringermeer en Noord
oostpolder zijn ontstaan? Het is een
welkom cadeau, dat wij danken aan
de Ijstijd: Doordat de uitlopers van het
Noordelijke landijs, die tot in Neder
land doordrongen, een ontzaglijke mas
sa puin en steenslijpsel achterlieten,
ontstond op verschillende plaatsen in
de huidige Waddenzee en het IJselmeer
een bezinksel, dat als voornaamste be
standdeel van het keileem geldt. Ook
de vaste kernen van Wieringen en Urk
zijn uit dit keileem opgebouwd, van
daar dat deze voormalige eilanden
steeds als het ware als een rots in de
branding lagen en in tegenstelling met
de „wandelende" Waddeneilanden wei
nig van vorm veranderden. Het voor
water bijna ondoordringbare leem
wordt door een grote baggermolen op
gebaggerd uit het Amsteldiep bij Wie-
ringen. Voortdurend ratelen daar de
emmertjes in steeds eendere gang om
dit prachtige bouwmateriaal op te vis
sen en in grote veterbakken te lossen.
Krachtige slepers zorgen er voor, dat
de met 600 kubieke meter keileem ge
laden schuiten naar de mond van het
Nieuwediep worden gesleept en de
baggermolen voorzien blijft van lege
bakken. Zo worden de beide drijvende
kranen steeds aan het werk gehouden.
De schipper zorgt er voor, dat de
grijper zich daar opent, waar dunne
lijnen en kleine bakens met een rood
vlagje de baan aangeven, waar de dijk
straks zijn geasfalteerde kop boven
je van de wereld is. Hij deed daarbij
niet eens zijn pruim van de ene naar
de andere wang verhuizen....
Op de oever van het fort worden
grote buizen gemonteerd, die het spuit-
stuk zullen vormen, waaruit straks een
brede golf water en zand tussen de
beide keileemruggen zal vloeien. Op
de plek waar de bredere kop van het
nieuwe havenhoofd komt, wordt nog
een zinkstuk omlaaggelaten. Met twee,
drie tegelijk kantelen de grote brok
ken steen oyer de rand van de bak
Het is alles een onderdeel van het
grote werk dat hier gebouwd wordt,
het werk, dat een nieuwe en naar wij
hopen glorierijke toekomst voor onze
stad zal openen. Behalve het boetende
beeld van de zwaaiende kraanarmen,
de snelle aan- en afvarende barkassen
en de lange vanuit het Oosten aanko
mende slepen, is het die gedachte, die
de Nieuwedteper telkens als hij dat
schouwspel bij de Harssens van het
Wlerhoofd af gadeslaat, een prettig In
nerlijk gevoel geeft. Een gevoel, dat
eigenlijk niet te omschrijven is, doch
zeker deel uitmaakt van de grote lief
de, die hij koestert voor deze goede
stad aan het Marsdiep.
GEEFT UW JONGEN
bij zijn terugkomst uit Indonesië
een
GOED ANKER-HORLOGE.
Vanaf ƒ45.— heeft U al een
merkhorloge.
Keuze uit meer dan 200 modellen.
Alle horloges zijn verzekerd tegen
verlies, diefstal. beschadiging,
breuk en roof.
KEIZERSTRAAT 15
DEN HELDER
Ook gisteravond werd de Avond
vierdaagse door uitstekend wandel
weer begunstigd. Alle deelnemers
waren weer in prima conditie, zodat
ook nu niemand behoefde op te ge
ven en dit zevende avondwandelfes-
tijn van de Nederlandse Wandelsport
Bond voor wat den Helder betreft,
fcindigde zonder een enkele uitvaller.
Dit mag toch zeker wel als een mooi
succes worden beschouwd. Bovendien
is daarmede bewezen, dat het voor eert
ieder, die over een gezonde body en
bet nodige enthousiasme beschikt mo-
gelijk is, deze sportieve tochten mee
te maken en met succes uit te lopen.
Daarom vinden wij voor een stad «Is
Den Helder het aantal deelnemers van
de Vierdaagse 1950, n.1. 151, maar een
matig cijfer, Wy dachten zo, dat onze
stad wel meer wandelsportliefhebbers
(-sters) telde. Volgend jaar moeten
het er toch minstens 250 zijn!
Allen, die aan de Vierdaagse deel
namen, ontvingen weer het herinne
ringsteken, waarbij zoals bekend ver
schil in uitvoering is voor degenen,
die een of meerdere tochten meelie
pen. Voor de groepen waren weer
keurig uitgevoerde groepsprijzen be
schikbaar. Groepsprijzen werden ver
kregen door twee pelotons van de Kon.
Marine (Torpedomakers en „Neptunus"
waarbij gerekend ook een aantal
Marva's), en de verenigingen „De
Jutter", „De Zilvermeeuw" en de
„Dulnkanters", De laatste vereniging
verwierf twee prijzen er nam n.1. een
groep senioren en een groep junioren
deel.
De Avondvierdaagse 1950 is in een
uitstekende stemming verlopen en wij
geloven, dat naast de deelnemers daar
voor aan de heren organisatoren ze
ker veel dank verschuldigd is.
En au.
Dit avondwandelfestijn vormde pas
een begin van het wandelseizoen. Er
is nog veel op komst. Natuurlijk den
ken wij dan in de eerste plaats aan de
Vierdaagse in Nijmegen, welke van
25 tot en met 28 Juli wordt gelopen.
Ongeveer vijftig tippelaars uit onze
stad zullen daar van de partij zijn.
De afdeling den Helder van de NWB
organiseert, gelijk dat ook elders in 't
land gebeurt, op 8 Juli schoolwandel-
tochten. De leerlingen der lagere scho
len krijgen een parcours van 10 km,
die van de middelbare en nijverheids
scholen een parcours van 15 km te
lopen. Wij hopen, dat op deze wijze
voor de mooie wandelsport een flink»
propaganda kan worden gemaakt.
Tenslotte organiseert „De Zilver
meeuw" op 1 en 2 Juli wandeltochten
over 15, 30 en 55 km. Een ieder kan
hieraan deelnemen. Voor alle deelne
mers is als attractie een boottocht op
zee met een der TESO-schepen geor
ganiseerd.
Het borstbeeld van Dorus Rijkers dat
tijdens de bezetting veilig werd opge
borgen, krijgt Maandagmorgen om elf
uur in het Dorus Rijkers-hofje weer
een vaste plaats. Deze „herplaatsing"
van het borstbeeld valt samen met de
officiële opening van het hofje, en zal
geschieden in tegenwoordigheid van tal
van autoriteiten.
De heer G. Ritmeester, oud-burge
meester van Den Helder, en burge
meester Rehorst zullen tijdens de korte
plechtigheid het woord voeren, en ook
de voorzitter van het Dorus Rijkers
fonds zal een rede uitspreken.
Ter inleiding speelt de stadsbeiaar
dier, de heer Tj. Joh. Dito, van vijf
minuten vóór elf tot elf uur carillonmu-
ziek, hetgeen hij na de plechtigheid zal
voortzetten. Het programma dat hij
voor deze gelegenheid samenstelde, ziet
er als volgt uit:
1 „Hoort Gij de Wilde Golven" (St.
Glover); 2 „Hij, die slechts in herinne
ring voortleeft", (Tj. Joh. Dito: ge
dachte aan Dorus Rijkers als held in
stormgevaar); 3 „Roeit wakkere sche
peling van het wrak naar de kust" (Tj.
Joh. Dito); 4 Zeemans- en andere toe
passelijke liederen; 5 „Levenshelpers.
Levensredders", (Tj. Joh. Dito).
DE VISHANDELAARS GAAN
ER OP UIT.
Maandag gaan de leden van de Vis-
detailhandelsvereniging „Ons Belang"
hun jaarlijkse reisje maken. Zij zulle'-
een bezoek brengen aan Ouwehand<-
Dierenpark bij Rhenen en op de teru::
reis aan Damstadt. Ge begrijpt het .1'
u zult zelf Maandag met de hengel op
stap moeten en andersgeen vis.
Da viswinkels zullen die dag gesloten
zijn.
Vjjf zoons en een dochter, zeventien kleinkinderen en negen achterklein
kinderen vieren Maandag met opa en opoe Augustijn van de Steengracht het
diamanten bruilofsfeest. De bruidegom is Dirk Augustijn, jaren geleden tor-
pedist eerste klas bij de Marine. Vier en tachtig jaar oud. De bruid is de
drie en tachtigjarige Geertje van Loenen, die niet, zoals haar man, in Den
Helder werd geboren, maar in Ridderkerk. Een hele schare van familieleden,
vrienden, kennissen en buren zullen het echtpaar overmorgen met een bezoek
vereren en herinneringen ophalen uit ven-logen tjjden. En die zjjn er ge
noeg, al vindt de bruid, dat de jaren nogal vlug z\jn vergleden.
De heer Augustijn was negentien jaar
toen hij bij de Marine kwam. „En, me
neer", vertelde hij, „daar heb ik het
best naar m'n zin gehad. Nou ja, het
was toen allemaal heel anders, maar
ja...."
Tot op de dag dat hij werd gepen-
sionneerd, heeft de heer Augustijn
veertig commandanten gehad. „Toch
heb fk plezierig gediend, al heb ik tij
den gekend waarin ik f 28.— in de
maand mee naar huis bracht".
„Toen m'n vijfde werd geboren ver
diende m'n man zestien gulden in de
veertien dagen", liet mevrouw Augus
tijn even weten en ze schudde lang
zaam haar grijze hoofd heen en weer.
„Ik heb gewassen voor een ander. Nou,
we hebben wat meegemaakt. Dan is
het in de tegenwoordige tijd toch heel
anders".
„Kijk maar naar mij", kwam Opa
Augustijn, „toen ik twaalf was kon ik
zo maar van school wegblijven om ke
tels te gaan bikken bij de Maatschap-
Tien jaar geleden werd het echtpaar Aug stijn-Van Loenen ter gelegeneid van het
gouden huwelijksfeest op de foto gezetEn nu vieren deze oudjes hun diamanten bruiloft
pij Nederland aan de Buitenhaven. En
later heb je er spijt van, want dan kun
je niet zo heel best lezen en schrijven.
Ja, ik heb wel veel bijgeleerd hoor".
Zo gezellig bij elkaar in de woonka^
mer van Opoe Augustijn kun je heel
wat aan de weet komen. Zo zou je op
het eerste gezicht niet zeggen, dat de
heer Augustijn dertig jaar achter elkaar
de eerste prijs heeft gewonnen bij het
roeien. En toen heeft'ie nog drie jaar
buiten mededinging meegedaan, want
hij was veel te sterk voor de anderen
Met z'n tweeën zaten ze dan in een
vlet, en Augustijn z'n vrouw zag van
de Dijk af hoe „hun" vlet bij elke slag
meer naar voren schoot.
Geertje van Loenen kwam in Nieu
wediep toen ze achttien jaar was. Ze
moest een zieke zuster oppassen. Later
overleed deze en Geertje ging dienen.
„En toen heb ik kennis gekregen aan
Augustijn hier", lachte ze. „We zijn ook
in Den Helder getrouwd. Nou, die eer
ste tijd viel het niet mee, want ik
kwam uit een dienst van goed eten en
drinken. M'n man had al een voorschot
genomen om te l-unnen trouwen, en dat
moest hij natuurlijk afbetalen. Daarom
kreeg hij wekelijks maar vier gulden
en zestien cent. En we zijn er nog. Een
mens moet er wel in gesterkt worden".
Maar gelukkig ging Au
gustijn in de moeilijke
jaren niet bij de pakken
neerzitten. Integendeel
zelfs, hij trok een zwaar
pak aan en ging duiken.
Zo gauw als het glas
voor zijn gezicht ging
had hij een rijksdaalder
verdiend. Elke minuut
onder water leverde in
de winter veertig cent
op en 's zomers twintig.
Van „ouwe Jan Bijl"
leerde Augustijn de
luchtkraan zover mo
gelijk open te zetten
bij zijn gevaarlijke
werk onder water.
„Je kunt het maar be
ter boven water ver
dienen", zei de bruid
toen wjj afscheid na
men. Dat ontlokte een
knipoogje aan haar man.
„Zo zijn vrouwen", glim.
lachte hij.
Het zal het sympa
thieke diamanten echt
paar Maandag op hun
grote dag ongetwijfeld
niet aan blijken van be
langstelling ontbreken.
Ongetwijfeld xal men zich nog het
concert herinneren, dat vorig jaar door
de Helderse Orkest Vereniging, destijds
met de heer J. v. d. Peet als directeur,
in de Lutherse kerk aan de Weezen-
straat werd gegeven. Voor die kennis
making met dit plaatselijke amateur
orkest bestond bij het publiek behoor
lijke belangstelling. Daarin vonden r.e-
den en bestuur een stimulans om op de
pas betreden weg voort te gaan.
Bijna is een jaar verstreken, doch
thans zal het Helderse publiek voor de
tweede maal naar een uitvoering van
het eigen plaatselijke orkest kunnen
gaan luisteren en daarmede wellicht die
eerste kennismaking omschakelen tot
een blijvende vriendschap.
Het concert zal ditmaal worden ge
geven in de Nieuwe Kerk aan de West
straat op Donderdag 22 Juni om acht
uur. Zoals men wellicht weet, is direc
teur J. v. d. Peet elders benoemd. In
zijn plaats treedt thans op de eveneens
in ons gewest bekende heer Jac. Jansen
uit Bergen. De orkestvereniging (een
strijkorkest met blazers) zal op deze
avond een licht klassiek programma ten
gehore brengen. Uitgevoerd worden
o.a. enkele fragmenten uit de balletmu
ziek „Rosamunde" van Schubert, een
symphonie van Joh. Chr. Bach, een
van de zonen van de beroemde Johann
Sebastian. Het werk van Johann Chris-
tian Bach is niet zo bekend, doch toch
treffend goed. Dit zal men bij het be
luisteren van deze symphonie zeker
moeten beamen. Voorts noemen wij van
dit programma werken van de Engelse
componisten Purcell en Thomas Arne.
Als solist is voor dit concert uitgeno
digd de bas Lucien Louman, die o.m.
een aria uit Haydns .Schöpfung" ten
gehore zal brengen.
Tot en met Maandag komt in Tivoli
weer eens de Amerikaanse komiek
Danny Kaye op het witte doek in een
groots opgezet filmwerk van Samuel
Goldwyn. Zeven genoeglijke oude
muziekprofessoren beleven in deze film
de vreemdsoortigste avonturen als zij
bij hun werk aan een uitvoerige mu
ziekgeschiedenis plotseling in aanraking
komen met het wilde leven van de
nachtclubs. Danny Kaye vervult de rol
van een dezer heren. Liefhebbers van
de lach, maar ook van de jazz kunnen
aan deze film hun hart ophalen. Vele
grote mannen van de jazz treden er in
op. We noemen slechts Louis Arm
st rong, Lionel Hampton, Charlie Barnet
en Benny Goodman. Met muziek wordt
zelfs in deze film een vijand „versla
gen". En natuurlijk beleeft een der
profs een happy ending.
Alleen de titel van de film, die tot
Dinsdag in de Witte draai, zegt reeds,
dat men een spannend verhaal opgedist
krijgt. Hoe sterk het uithoudingsver
mogen van de mens is en hoe hard en
volhardend men strijdt als het gaat om
de inzet van een mensenleven, geeft de
rolprent op suggestieve wijze aan.
Dinsdag, Woensdag en Donderdag
komt in de Witte de bijzondere film
„De laatste etappe". Over dit filmwerk,
dat terecht allerwege ontroerde en be
wondering afdwong, schreven wij in ons
blad van Donderdag reeds een uitvoe
rige beschouwing.
Pracht kwaliteit
voorradig.
Weer ontvangen:
Woninginr. Koningstraat.
Zondagavond bindt Schagen in Alk
maar de strijd aan met RK AFC. De
Schagenaars hebben slechts een spor
tieve plicht te vervullen, daar zij zelf
toch reeds zijn uitgeschakeld en het
volgende seizoen in de vierde klasse
moeten uitkomen. De concurrenten
van RK AFC ontmoeten elkaar in de
wedstrijd BeverwijkGrasshoppers.
En in Nieuwediep binden HRC «n
QSC met elkaar de strijd aan. Het be
looft een spannende wedstrijd te wor
den, waarbij vooral de roodjakken
zeer veel belang hebben. De wedstrijd
wordt eveneens Zondagavond om ze
ven uur gespeeld.
Donderdagmiddag raakte een drie
jarig knaapje spelenderwijs in de vij
ver van het Timorpark. Zijn zusje be
gon van angst onmiddellijk luid te
gillen. Op haar hulpgeroep snelde een
dame toe die bij een familie in de Ti-
morlaan logeert. Het knaapje was in
middels gedeeltelijk onder water ver
dwenen. De dame begaf zich onver
wijld te water en bracht het jongetje,
dat al bewusteloos was, aan de kant.
Nadat kunstmatige ademhaling was
toegepast keerde het knaapje in het
land der levenden terug.
Wij geloven, dat directeur en bestuur
van de Helderse Orkest Vereniging met
de samenstelling van dit programma
een goede keuze heeft gedaan. Het is
een niet direct zwaar programma, maar
toch als klassiek concert zeer aantrek
kelijk. Bovendien heeft men geen hoge
entreeprijs vastgesteld en is dus met al
deze factoren rekening gehouden om
een volle zaal te trekken. Laat het Hel
derse publiek nu eens tonen, dat men
dit mooie streven om in onze groeiende
stad een eigen orkestvereniging op te
bouwen waardeert en wil steunen. Het
bijwonen van dit concert, waaraan ruim
veertig musici hun medewerking zullen
verlenen, zal van dit goede voornemen
het bewijs moeten zijn. Men deelt ons
nog mede, dat kaarten voor het con
cert o.a. aan de volgende adressen ver
krijgbaar zijn: Boekhandel Daan
Schreuder Koningstraat, H. A, Lorentz-
straat 66 en Polderweg 53.
W/at al zijn familieleden en zijn besta
vrienden al zo lang hadden zien
aankomen, is gisteren gebeurd. Men
was er op voorbereid, en toch kwam
de tijding nog als een donderslag bij
heldere hemel. Men wilde immers niet
geloven, dat deze eerlijke en harde
werker, die telkenmale zoveel activi
teit aan de dag wist te leggen, was
heengegaan. In de namiddag, om on
geveer vier uur, maakte de dood even
wel aan alle pijnen die de heer G. J. J.
Bouman, de voorzitter van de Stichting
„Comité O. en O.", heeft te doorstaan
gehad een einde. Bouman, de kleine
man met de sigaar, de ziel van alle
O. en O.-werk gedurende meer dan
tien jaar, was niet meer.
Een medewer
ker van onsr
blad schreef
eens (spreken
de over de ac
tiviteit van de
heer Bou
man „Ver
moedelijk wer
ken zijn lief
de voor de
militair en
zijn belang- i
stelling voor
de sport zo
stimulerend".
En zo zal l^et|
zijn geweest
In zijn beste I
jaren zelf een
bekend hardloper en een gevreesd
schermer (de heer Bouman was een
leerling van de bekende schermleraar
Abrahams) groeide zijn liefde voor da
sport. Vijftien jaar was hij in beroeps-
dienst, als sportinstructeur bij de in
fanterie.
En de militair, de sport en de ont
spanning konden niet buiten elkaar,
wist de heer Bouman. In 1935 kwam hij
naar Den Helder. Zijn werk lag toen
in de magazijnen van het vliegkamp
De Kooy. In 1940, toen de oorlog uit
brak, lag er een ander terrein braak:
de luchtbeschermingsdienst op de Rijks
werf.
Tót een slopende ziekte hem aan het
bed kluitserde was de heer Bouman
werkzaam op het bureau Arsenaal.
|"\e mobilisatie van 1939 bracht de
heer Bouman tot de stichting van
de Commissie O. en O. die zich later,
naar de wens van Prins Bernhard, aan
sloot by de Centrale Raad van Advies
inzake Ontwikkeling en Ontspanning.
Er werd veel en goed werk verricht.
In 1940 heeft de heer Bouman er mede
voor gezorgd dat het nog aanwezige
geld uit de kas van O. en O. werd
overgemaakt aan het Nederlandse
Rode Kruis.
In Maart 1945 reeds hervatte de O.
en O.-voorzitter zijn vaak moeilijke
werk en na vele voorbereidingen, die
hij practisch alleen trof, was O. en O.
in zijn volle kracht wéérgekeerd. In
de zomer van 1946 werd de eerste
Sportweek gehouden. En toen bleek
eigenlijk eerst recht ever welke .capa
citeiten de heer Bouman beschikte.
Geen wonder dat ook de Sportweken
vaif 1947, 1948 en 1949 een volledig suc
ces werden. Natuurlijk heeft het co
mité O. en O. meer gedaan dan alleen
een Sportweek organiseren. Zo werden
er Kerstfeesten gehouden voor zieke en
gezonde militairen en voor oorlogswe
zen. Maar de heer Boumans grootste
werk was toch de Sportweek. Aan de
vijfde Sportweek die vandaag begint
(hoe kan het noodlot tarten), heeft hij
niet veel kunnen doen. Ware hem ten
minste nog de vreugde gegeven te ver
nemen dat ook deze Sportweek 'n goed
einde had gekregen.
Maar zijn wens zullen alle wedstrijden
normaal doorgang vinden. „Mocht
ik soms sterven, de Sportweek moet
doorgaan", heeft hij nog kqft geleden
gezegd. Dat waren woorden die hem
ten voeten uittekenen: Bouman de
voorzitter van O. en O., die op zes en
vijftigjarige leeftijd is overleden.
Zijn stoffelijk overschot zal Dins
dagmiddag twee uur op de Algemene
Begraafplaats worden bijgezet. Dat hij
ruste in vrede.
6clfcert COótuunió naar maat
Excl. dessins - Vertrouwd adres
Ruyghweg 74 - Tel. 3176
Het ls morgen hoog water om 9.05 en
21,45 uur en laag water om 3.10 en 15,50
uur. De temperatuur van het zeewater
was 15,5 graden.
Hr. Ms. „Marnix" zal, na een afwe
zigheid van ongeveer twee weken Zon
dagmiddag omstreeks vier uur in de ha
ven terugkeien.