Vijfde O .enO.-Sportweek geopend
Even in de vrijheid
Korte plechtigheid voor aanvang
van de voetbalwedstrijd
Grote stoet trok door de stad
Roodjakken zegevierden ook in
eigen huis over Q.S.C.
Marin© stsrksr dan d© Een iChijnbewegin8 naar links> de
Landmacht-elf
PIET SCHMIDT
Flink stuk propaganda
Vandaag voetbal en
schermen
WCW en RK EDO spelen
Donderdag weer
Geslaagd voor de akte l.o.
HRC staat een punt voor
op Rapiditas
Bruinvissen verspelen de
punten
IN HET KORT
t
m
k
•f
L
i
Mooi bedrag voor de
Reclassering
Rijkers scoorde hei enige doelpunt
Wormerveerders leden
een eervolle nederlaag
MAANDAG 19 JUNI 19o0
rechter knie op de grond, het linker
been achter de bal en doelman Ger-
berink van Enschede kreeg geen schijn
van een kans (10.)
Het vreemde bij deze stand was, dat
de Landmacht vrijwel voortdurend
sterker was geweest. Het spel werd
eigenlijk alleen op de helft van de
Marine gespeeld, met af en toe een
gevaarlijke uitval. De Marine verstond
voortreffelijk het overnemen van de
aanval. Soms gebeurde het, dat het hele
Landmacht elftal ver was opgedrongen,
waarna een Stülen of een Heyster (Zee
macht) plotseling naar voren schoten,
de bal op de wreef. Dan ging de voor
hoede mee, en moest de achterhoede
van de Landmacht zijn uiterste best
doen om doelpunten te voorkomen.
De gelijkmaker.
De vflfde militaire Sportweek van het Comité O. en O. is Zaterdagavond
geopend met de voetbalwedstrijd Koninklijke Marine-Koninklijke Landmacht.
Het behoeft geen verwondering te verwekken, dat de waarnemend voorzitter
van het Comité, de heer J. J. Landman, in xijn openingswoord in gedachten
enkele ogenblikken verwijlde bij zijn vriend en voorzitter, de heer G. J. J.
Douman, die Vrijdagmiddag is overleden. Het was de wens van de heer Bou-
man. wat er ook mocht gebeuren, de Sportweek te laten doorgaan. Het is geen
uitbundige opening geworden ditmaal, maar wel een opening die geheel in
overeenstemming was met de wensen van O. en O.'» eminente voorzitter.
De heer Landman verklaarde met ge
mengde gevoelens voor de microfoon
te staan, na het overlijden van de
heer Bouman. „Er is mij een moei
lijke taak op de schouders gelegd van
avond", aldus de spreker", daar het
alleen aan hèm te danken is dat het
Comité is geworden wat het nu is". De
heer Landman schetste vervolgens hoe
het leven van de heer Bouman immer
was ingesteld op het dienen van zijn
naasten. „Zijn leven was werken, moge
rijn dood hem rust geven", zo besloot
de spreker.
In oprechte eerbied, met de spelers
van beide elftallen stram in de houding,
werd een minuut stilte in acht genomen.
Een bijzonder woord van welkom
kon de waarnemend voorzitter van het
Comité O. en O. toeroepen aan de
Commandant Maritieme Middelen, ka
pitein ter zee D. J. Kommer, die na
mens de Commandant Zeemacht aan
wezig was, luitenant-kolonel Mulder
van de Sportcommissie Koninklijke
Landmacht, wethouder Van Loo, na
mens het gemeentebestuur en majoor
Bol als hoofd van de Sportafdeling van
de Marine.
De heer Landman besloot zijn ope
ningsrede met zijn dank te betuigen
voor de medewerking die onder meer
was ondervonden van het gemeente
bestuur, een aantal verenigingen en
de afdelingen sport van de Marine, de
Landmacht en de Luchtmacht.
Nadat het Wilhelmus was gespeeld,
kon de wedstrijd, onder leiding van
de heer Van Waalwijk van Doorn, be
ginnen.
Weinig enthousiasme.
Deze wedstrijd heeft een vrij groot
aantal toeschouwers op prettige wijze
bezig gehouden. Het was geen grootse
strijd, sprankelend van geweldige mo
menten die men van sommige spelers
nu eenmaal verwachtte. Maar het was
wel een ontmoeting die het aankijken
waard was, ondanks de (misschien al
te) vriendschappelijke verhoudingen in
het veld. Het doet de toeschouwer im
mers geen goed, wanneer spelers van
twee partijen lachend en pratend, de
armen om elkaar heen geslagen, na een
gemiste kans samen „opwandelen'
vergetend dat er mensen langs de lijn
staan die twee enthousiast werkende
ploegen aan het werk willen zien.
Natuurlijk was er wel enthousiasme,
maar dat was bij vlagen. Dan volgden
flitsende aanvallen, die werden beslo
ten met haarscherpe voorzetten. Echte
geraffineerde staatltjes voetbal.
Maar er waren óók momenten, dat men
zich verbaasd afvroeg: „Zijn dat nou
de beste voetballers die (vooral) de
landmacht kan opbrengen?"
In dit opzicht sloeg men evenwel de
plank mis. De Landmacht moest twee
spelers afstaan aan het Bondselftal,
zodat twee reserves moesten worden
gezocht. Bovendien zou het ons niet
vreemd voorkomen, dat een speler als
Hendriks van de Marine, die in N.E.C.,
in het Nederlands Militair elftal en „zo
maar in andere militaire elftallen uit
komt, hoewel hij vooral na de rust 'n
voortreffelijke partij speelde, wat voet
balmoe is geworden.
Goed doelpunt.
Niettemin werd soms voetbal gede
monstreerd zoals Den Helder het slechts
zelden kan bewonderen. Neem die aan
val van de Marine, na ongeveer een
kwartier spelen. Middenvoor Homan
(D.W.V.) bemachtigde de bal, dribbel
de er even mee, en loste toen een kei
hard schot dat evenwel via een been
van een Landmachtman corner ging.
Rechtsbuiten Hendriks liet deze cor
ner door Willemse van A.D.O nemen.
Strak werd de bal voor het doel gedre
ven en door een hoogopspringende
Hendriks met een ferme knik van het
hoofd in de richting van het doel ge
dirigeerd. Het leder belandde tegen de
lat, sprong terug in het veld, waar
Homan er onmiddellijk weer bij was.
Doelman Dekkers (Woensel) van de
Marine kreeg* eenmaal een uitstekend
schot te verwerken van rechtsbinnen
Verhoeven van D.W.V. Met een formi
dabele sprong dook hij de bal uit zijn
heiligdom. Ongeveer tien minuten la
ter zou het effectvolle veld te prima
spelende spil Hendriks (Vitesse) van de
Marine noodlottig worden. Door vreem
de capriolen van de bal werd hij uit
zijn evenwicht gebracht, wat net vol
doende was voor een voetballer als
Kolkman om de gelijkmaker te scoren.
(1-1).
In de tweede helft was Hendriks
(N.E.C.) er beter in dan voor de rust,
hoewel toen al was gebleken dat hij
heel wat in zijn mars had. Na enkele
flitsende bewegingen, die bliksemsnelle
aanvallen aankondigden, gelukte het
hem voortdurend tot vlak bü het doel
door te dringen om daarna een kort
tikje voor het middenveld te bestem
men. Ten slotte hield hij een bal voor
f zichzelf, om hem met veel snelheid en
groot geweld langs de verbouwereerde
Gerberink in het net te dreunen (2-1)
Rechtbinnen Willemse deponeerde korte
tijd daarna, tot besluit van een ra
zendsnelle rush, voor de Marine het
derde doelpunt achter Gerberink.
Rakelings.
Toen de stand nog 2-1 was had links
buiten De Bakker (A.G.O.V.V.) van
de Landmacht nog bijna gelijk ge
maakt. Een goed schot kwam tegen de
lat terecht. Een vrije schop, door
scheidsrechter Van Waalwijk van
Doorn ten onrechte aan de Landmacht
toegekend, ging rakelings over.
In de stand kwam evenwel geen ver
andering meer. Hoewel wij verscheide
ne spelers met belangstelling hebben
gadegeslagen (neem Kolkman, Willem
se, Mangelmans, Heyster, Veldkamp en
Stülen) ging onze bewondering toch
in de eerste plaats uit naar rechtsbuiten
Hendriks en spil Hendriks van de Ma
rine. Over de rechtsbuiten schreven
wij reeds. De spil wist, in alle standen
en soms met veel bravour, elke aanval
van de Landmacht te keren.
We geven thans nog even de opstel
ling van beide elftallen: Marine: doel:
Dekkers (Woensel); achter: Beneker
(Zeemacht) en Beelen (P.S.V.); mid
den: Heyster (Zeemacht), Hendriks
(Vitesse) en Stülen (Zeemacht); voor:
Hendriks (N.E.C.)Willemse (A.D.O.)
Homan (D.W.V.), Mangelmans (A.D.O.)
en Reychard (D.H.C.).
Landmacht: doel: Gerberink (Ensche
de); achter: Veldkamp (Friesland) en
Meines (Frisia); midden: Niesten (Sit-
tard), Kammeyer (GVAV) en Roubos
(Emma); voor: Wikkel (Excelsior),
Verhoeven (DWV), Van der Burg
(Laakkwartier), Kolkman (Go Ahead)
en De Bakker (AGOW).
Stille hulde.
In „Formosa" werd de spelers na de
wedstrijd een diner aangeboden. De
heer Van Waalwijk-Van Doorn, voor
zitter van de subcommissie voetbal,
fungeerde als tafelpresident. Ook tij
dens deze intieme bijeenkomst werd de
overleden voorzitter, de heer Bouman,
een stille hulde gebracht.
■€en vertrouwd, adreó voor
cUw kleding naar maat
Ruyghweg 74 - Tel. 3176
De Speeltuin vierde feest
14—9
a-a
10—8
S—9
Zoals wij reeds eerder meld
den, gaat het in de halve compe
titie tussen Landmacht, Lucht
macht en Marine om de RAO-
wisselbeker. Daar de LSK dit
maal evenwel voor het eerst als
zelfstandig onderdeel aan de O.
en O.-sportweek deelneemt, heeft
men gemeend de RAO-beker die
reeds tweemaal door de Marine
mannen werd gewonnen, pas dit
jaar officieel voor deze driekamp
te moeten inzetten.
De Marine, die dus de kans had
de beker voor goed in haar bezit
te krijgen, ging met deze maat
regel volledig accoord. De Ma
rinemannen zullen nu „schade
loos" worden gesteld met een
Ksrinneringsbekertje, een waar
dering dus voor de beide malen
dat zij de strijd om de RAO-beker
wonnen.
Muziek, lachende kinderen, vlagge
tjes, kleuren, ziedaar in een enkel
woord dat wat wij Zaterdagmiddag,
de dag waarop voor 50 jaar een kin
dervriend in Amsterdam besloot voor"
de jeugd een „tuin" te openen, een
plek, waar zij veilig voor alle moge
lijke gevaren zich konden uitleven met
zandbak, schommels en hobbelpaarden,
in onze stad te zien kregen. Het was
een echt feestelijke stoet, die begeleid
door drie muziekcorpsen door de Hel-
derse straten trok.
Om half drie hadden de afzonderlij
ke „speeltuinen" zich in Tuindorp,
Visbuurt en Vogelwijk opgesteld, waar
na om precies drie uur (op zich zeif
al een prestatie van de organisatoren)
de lange stoet uit de Meeuwenstraat
kon afmarcheren.
De „gouden" Winnubst opende de
optocht van dit gouden feest van Neer-
lands speeltuinen, direct gevolgd door
een fraaie praalwagen, waarop kabou
ters en andere fleurig uitgedoste
sprookjesfiguren een plaatsje hadden
gevonden. De wagen werd begeleid
door meisjes, die in keurige blauwe
pakjes waren gestoken. Het geheel was
een symbolische voorstelling van de
gedachte „speeltuin-sprookj estuin".
Hierna volgde de groep jongens en
meisjes, die zich op allerlei leuke wij
ze hadden verkleed. Daar liepen frisse
boerinnetjes, Indianen zo weggereisd
uit het Wilde Westen, getooid met de
grote verendos van de Siouxstam en
daar zagen we een jager. Uit zijn wei
tas staken nog juist de ruige poten
van een pas geschoten bruine beer
Er waren voorts vrolijk versierde tiet
sen, wagentjes en autopeds, met linten
omwikkelde hoepels. We zagen ook
een karretje, waarop een miniatuur
speeltuin was gebouwd met schom
mels en wippen en een zandbak er
vier meisjes, die in hun net een ge
weldige haai hadden gevangen. Ja, dat
mocht in onze stad aan de zee niet
ontbreken!
De afdeling Visbuurt droeg een aan
tal borden mee in de stoet. Met grote
letters lazen we daar: „Wordt lid'
„Vader Klarendag" en meer dergelij
ke opschriften. Elke afdeling, of het
Vogelwijk, Visbuurt of Tuindorp wa3
kwam zo met een eigen aardige groep
voor de dag. Behalve Winnubst ver
leenden ook de mannen van het Hei
deree Fanfare Corps met hun witte
petten en het Stedelijk Muziekcorps
medewerking, een medewerking, die
door allen hogelijk werd gewaardeerd
En het was fijn, dat die lange stoet
kinderen overal in de stad: op de
Sluisdijkstraat, in de Keizerstraat, op
het Koningsplein, in Koningstraat en
Spoorstraat zoveel belangstelling trok
Dat was goed ook, want er moest heei
wat georganiseerd worden, er moest
veel gepraat worden om dit voor el
kaar te brengen. En het was voor al
die kinderen een grote gebeurtenis o
maar in zo'n grote optocht mee te no-
gen lopen, terwijl alle mensen in de
stad zo naar je keken
Bij het kruispunt Ruygweg—Parallel
weg splitste de stoet zich weer in
drieën en begaf elke afdeling zich
weer naar de eigen tuin, waar de
kinderen nog een feesttractatie werd
aangeboden.
Eén ding was jammer. De stoet was
n.1. niet compleet: oud-Den Helder
ontbrak, want oud-Den Helder is niet
meer. Maar het stem tot blijdschap,
dat ook hier nieuwe initiatieven zijn
genomen en juist dezer dagen een
voorlopig bestuur werd gevormd om
ook „Oud Den Helder" te doen herle
ven.
Overigens betekende deze middag
een flink stuk propaganda voor de
Speeltuinvereniging. Het is goed als
men er zich In de stad van bewust is,
dat de Speeltuinvereniging voor de
jeugd zeer veel betekent. Want het is
niet alleen die zandbak of die schom
mel, waar het omgaat. Het is een stuk
opvoeding, een stuk vorming van het
jonge kind en dit moet ons allen ter
harte gaan. Wij geloven, dat een ieder
nu zeker zal beseffen, dat het werk
van de speeltuinen veel steun waard is
en men dit besef niet alleen met het
hart, maar ook met de daad zal moe
ten tonen.
WGW heeft in Berkhout tegen RK
EDO een spannende strijd gestreden.
De wedstrijd was niet fraai. Nadat
beide elftallen een bloemetje in ont
vangst hadden genomen (EDO werd
kampioen in 2B), kon worden afgetrapt.
Beide doelverdedigers moesten reeds
spoedig enkele malen resoluut optre
den. Een schot van Schilder werd door
keeper Berkhout keurig gestopt. Ook
Bouma weerde zich geducht bij enkele
gevaarlijke schoten.
Na een half uur spelen nam EDO de
leiding, 10. In de tweede helft
maakte Stobbe, die was ingevallen voor
Winkel, met een ver schot gelijk, 11.
Amersfoort kopte aanmaal keurig in.
Berkhout haalde de bal achter de lat
weg. Dit ontging de scheidsrechter.
Toen het einde met onveranderde
stand aanbrak, moest de wedstrijd met
tweemaal zeven en een halve minuut
worden verlengd. Ook in deze verlen
ging werd echter niet gedoelpunt. Don
derdagavond om zeven uur zal de wed
strijd nu op het WGW-terrein worden
overgespeeld.
Aan de Bijzóndere Kweekschool
voor Onderwijzers en Onderwijzeres
sen alhier slaagden Zaterdag de da
mes M. Pronk, C. Westerbaan, J. W.
van Vendeloo, A. M. Buitink, allen te
Den Helder, mej. IJ. P. Prins te Cal-
lantsoog en de heer W. Boon te Den
Burg (Texel).
HHC heeft gisteren door zijn 1—0 over
winning op QSC in de promotie-degrada
tie-competitie de leiding kunnen behou
den. Zaandijk trok tegen Rapiditas aan 't
kortste einde (02), zodat de Weespena-
ren HRC's meest gevreesde concurrenten
gaan worden. Er schijnt iets aan de hand
te zijn met de Weespenaren, die met 52
van HRC verloren, maar twee keurige
overwinningen boekten op Zaandijk.
De stand is nu:
HRC 4 8 0 1 8 9—9
Rapiditas 4 2 1 1 8 7—7
Zaandijk 4 1 1 2 3 45
QSC 4 0 2 2 2 1—4
In de promotie-degradatie-afdeling van
Schagen is de strijd er nog interessanter
op geworden. RK AFC won met 31 van
Schagen en zal nu een beslissingswedstrijd
moeten spelen tegen Beverwijk, dat Grass
hoppers met 21 versloeg.
Hier is de stand:
Beverwijk 8 4 0 2 8
RK AFC 8 4 0 2 8
Grasshoppers 6 3 0 3 8
Schagen 6 10 9 2
Vandaag schermen en voetebaltjes
De O. en O.-Sportweek wordt vandaag
voortgezet met schermwedstrijden in de
Marinecantine en met de tweede voetbal
wedstrijd om de R.A.O.-beker, die gaat
tussen de Marine en LSK. Bij het degen-
schermen, dat om één uur begint, zal
majoor Bol optreden als hoofdsecondant.
De bekende schermleraar, de heer Abra
hams, die zich van deze taak zou kwijten,
moet verstek laten gaan.
Bij het sabelschermen, dat in de avond
uren plaats vindt, is de luitenant ter zee
der le klasse Douw van der Krap hoofd
secondant. De voetbalwedstrijd, die om
zeven uur begint, zal wel weer flinke be
langstelling trekken, daar in het elftal van
de LSK Clavan staat opgesteld.
Een gebrek aan vechtlust was wel
één van de voornaamste oorzaken van
het verliezen van Bruinvissen I in de
eerste thuiswedstrijd van het nieuwe
waterpoloseizoen. Zij waren beslist
sneller dan hun tegenstanders, Kroos
duikers I uit Westzaan, doch zij ver
zuimden deze snelheid uit te buiten.
Deze fout, tezamen met enkele grove
fouten van voor- en achterhoede deed
de balans naar het voordeel van de
andere partij overslaan. En die heeft
het verdiend. Hoewel de kansen aan
zienlijk minder waren, werden zij tel
keng waargenomen. De voorhoede van
de Bruinvissen kroop steeds weer op
een kluitje bijeen, waardoor alle ruim
te verloren ging. Willen zij dit, jaar
een gooi naar het kampioenschap doen
dan zal de achterhoede moeten begrij
pen, dat zij in de eerste plaats achter
hoede is en zich tot flitsende aanvallen
moet beperken. Laat de voorhoede be
denken, dat een voorhoede slechts uit
een midvoor en twee vleugelspeler»
bestaat en niet uit drie midvoors en
geen vleugelspelers.
Reeds kort na het begin maakte Sie-
denburg voor de Kroosduikers het
eerste doelpunt Wildenberg mocht
kort hierop een strafworp nemen. Hij
bracht daaruit de partijen op gelijke
voet. Weer was het Siedenburg, die
even later zijn club aan de leiding
hielp, doch Gode gaf het juiste ant
woord en toen dit spelletje zich nog
eens herhaalde, ging de rust met 33
in. In de tweede helft was het spoe
dig 34. Nog éénmaal wist Gode kee
per Kalf te verschalken, waardoor de
stand 44 werd. Toen maakte Jan
Kalf er met een prima boogballetje
54 van. De weerstand der Bruinvis
sen was nu volkomen gebroken. Slechts
de reservekeeper, die de meeste last
van de kou had, bleef zich duchtig
weren. Hij kon evenwel niet voorko
men, dat Jan Kalf hem nogmaals pas
seerde, waardoor de stand 64 voor
de Kroosduikers werd.
Als voorwedstrijd speelde Bruinvis'
sen III tegen Kroosduikers II. Het
Bruinvissenteam was uitsluitend
samengesteld uit beginnelingen op
waterpologebied. De rust ging in me
een 20 voorsprong voor de Kroosdui
kers. Na de rust wist Piet Jongepier
de achterstand voor de toen met zes
man spelende Bruinvissenploeg tot
12 te verkleinen.
Beide wedstrijden werdVn geleid
door scheidsrechter K. v. d. Poll uit
Alkmaar, die er zeer goed in was.
Op een dezer dagen te Zaandam
gehouden jaarvergadering van de
Vereniging van Vrijzinnig Hervorm
den in Noord-Holland werd ds. W. J.
Hoest alhier herkozen als bestuurslid.
I„ o»„ vacantie -rfllen .11,"
niet behoeven te bekommeren om de
zorgen van alle dag.
Kent u het verhaaltje van die man,
die zich voornam, in zijn vacanti»
gewoon naar kantoor te gaan en
daar achter zijn bureau te gaan zit-
ten zonder ook maar één brief in
behandeling te nemen, en de tele-
foon rustig te laten bellen. Dan pat
voelde hij echt met vacantie te zijn...
Er zit iets in, maar de meeste
mensen zoeken gelukkig een positie-
ver vorm van vacantie-besteding. Het
Haveningang Oudeschild is niet nodig om lui en vadsig thui»
te blijven zitten. Dat is zelfs niet goed. Trekt er eens uit! Het is daarbij heus niet
nodig, een kostbare buitenlandse reis te maken. Wie in het Noordelijk deel van d.
provincie Noord-Holland woont, heeft vlak bij een oord, waar men de vacantie-
vreugde in alle opzichten kan beleven.
De Noordhollanders schijnen dat nog niet goed te weten! De statistieken
hebben uitgewezen, dat veertig procent van degenen, die een bezoek aan Texel
brengen, uit Noord-Holland afkomstig is. Uit Amsterdam komt echter reeds 25
procent, zodat de rest van de provincie slechts voor 15 procent zorgt. Dat kan veel
meer zijn.
Waarom trekken Nieuwediepers naar Valkenburg, en komen Maastrichtenaren
naar Texel? Heus niet alleen omdat de Nieuwediepers de zee eens de rug willen
toewenden en omdat de Limburgers graag de zee eens willeb zien. Een belang,
rijke factor is ook, dat de mensen de goede dingen graag ver zoeken. „Wat je ver
haalt is lekker", zegt het spreekwoord.
Mogen wij de Noordhollanders, die nog nooit een vacantie op Texel hebben
doorgebracht, eens aanraden de proef te nemen? Zij vinden dan dicht bij huis
een vredig oord, waar zij kunnen genieten van ruimte en rust, in bos en duin,
aan het strand of in het wijde polderland.
Zodra de Texelse boot u het aardige haventje van Oudeschild binnenbrengt,
voelt u de kalmte en de vrijheid, die het „Gouden Boltje" gemaakt hebben tot
een geliefd vacantieoord voor vele honderdduizenden Nederlanders, om niet ts
spreken van de duizenden Engelsen, Fransen, Belgen, Zwitsers, Denen, Zweden,
Noren en Amerikanen, die voor Texel een plaatsje in hun hart hebben inge
ruimd.
Ook in uw hart wil Texel die plaats graag innemen.
1
W-
Paus Pius XII heeft de Zwitserse
wielrenner Koblet (rechts) die
winnaar werd van de Ronde van
Italië, en de Italiaanse renner Bar-
tali in audiëntie ontvangen. De
paus sprak waarderend over de
successen, die beide renners tel
kenmale boeken.
De collecte, welke afgelopen week
werd gehouden met als slot de straat
inzameling op Zaterdag ten bate van
de Reclassering, heeft het flinke be
drag van f 1028,32 opgebracht. Aller
die zich voor dit resultaat inspande
en hun steentje bijdroegen, brengt hc
plaatselijk comité van harte dank.
HRC heeft zijn aanhang gisteravond weer lange tijd in het onzekere gelaten.
Eerst na twintig minuten spelen in de eerste helft, toen Knijff en Bakker vast
liepen op een kluitje QSC-ers en de bal plotseling bij linksbuiten Rijkers terecht
kwam, was veel leed geleden. Evenwel nog niet alle leed, want hoewel Rijkers
met een venijnig schot de jeugd op de staantribune reden tot juichen gaf en elke
rechtgeaarde HRC-ers een zucht van verlichting deed slaken, heeft men nog de
volle vijf en twintig minuten die de wedstrijd van het einde scheidden, met
een kloppend hart de verrichtingen van De Jong en zijn mannen gadegeslagen.
En zij hebben het niet gemakkelijk gehad tegen linksbinnen Phersich en die
razendsnelle Kat (een toepasselijke naam voor deze speler) op de rechter
vleugel.
In reserve-shirti
Onze stadgenoten, ditmaal in de re
serve-shirts van de vrouwenafdeling
„HRC's helpende hand" (Dijkshoorn
was in de prachtige gele trui gestoken)
konden in de eerste helft niet met de
wind overweg. Elke aanval werd be
sloten met een hoog schot, waaruit de
bal vol effect op het terrein terug
draaide. Linksbinnen Bakker zag zo'n
schot bijna beloond met een doelpunt.
Het leder draaide juist tegen de lat
van het QSC-doel.
Knijff heef in die periode een fraaie
kans om zeep geholpen. Roomeyer
mocht op een gegeven moment een vrije
schop nemen. De bal belandde op de
rechtervleugel, waar G. de Vries er een
tikje tegen gaf. Knijff was tussen de
backs dóór geglipt, maar op misschien
en meter afstand kopte hij de bal over.
Aan de andere kant liet Dijkshoorn een
bal uit zijn handen vallen. Gelukkig
was er niemand van de tegenpartij bij.
Slechts weinige ogenblikken daarna
ontkwam ook het doel van QSC op het
nippertje aan een doorboring. Dat was
toen één van de backs op zijn keeper
terugspeelde, terwijl deze al te ver was
uitgelopen. De bal rolde net langs de
buitenkant van de rechter staander.
Een prachtige kopbal van P. de Vries
had een beter/ lot verdiend. Met een
ferme duik wierp hij zich tegen een
bal aan, maar doelman Van Veen tikte
het leder langs de paal.
Met de rust was de stand nog 0—0.
Rijkere was in de tweede helft onbe
taalbaar. Aarzelend en zonder zelf ver
trouwen in de eerste helft, was hij na
de rust gelijk een snelheidsduivel die
nog een goed schot had ook. Het doel
punt dat HRC de overwinning bezorg
de, werd na twintig minuten spelen ge
scoord. Rijkers stond links van een
kluwen van spelers. Hij kon het prach
tig bekijken, hij kreeg de bal en bijna
hetzelfde ogenblik keek doelman Van
Veen verbaasd achter zich (10).
Bijna gelijk-
De Wormerveerders wisten dat zij
hun laatste kans te verdedigen hadden.
Steeds weer kwamen zij na dit doel
punt opzetten, in hun aanvallen ge
steund door rustig en tegelijkertijd
doortastend spel van de beide backs,
Roubos en Klopper. Ook rechtshalf
Pherisch deed voortreffelijk werk.
Éénmaal was het de gasten bijna ge
lukt de gelijkmaker te scoren. Plotse
ling dook een QSC'er voor Dijkshoorn
op. De Wormerveerder, die een behoor
lijke kans had de bal in te koppen,
gebruikte echter zijn hand, wat scheids
rechter Busso niet ontging.
De achterhoede van HRC heeft ïich
in de laatste minuten kranig geweerd
en doelman Dijkshoorn voorkwam zelfs
een welhaast zeker doelpunt.
De stand bleef 1—0. En met deze
overwinning kunnen de roodjakken te
vreden zijn. De QSC'ers, die geenszins
de minderen waren van onze stadgeno
ten, hebben aan het kortste einde ge
trokken. Zij droegen de nederlaag niet
rechte schouders, wetende dat het een
zeer eervolle nederlaag was.
Er resten de roodjakken twee wed
strijden. Zij kunnen die ontmoetingen
met vertrouwen tegemoet zien.
De roodjakken speelden weer niet
op z'n best gistermiddag en het moet
wel waar zijn dat zij in uitwedstrijden
sterker zijn dan op eigen terrein, want
zij hebben niet veel moois laten zien.
Zij hebben alles gegeven, natuurlijk,
maar hoe schoten zij vooral in de eer
ste helft in technisch opzicht tekort bij
hun tegenstanders! Hoe vaak gebeurde
het niet, dat Knijff, die tóch al geen
middenvoor is, moederziel alleen als
een vooruitgeschoven post tussen zijn
bewakers stond. Dan had het er veel
van weg, dat QSC de roodjakken zou
gaan overspelen. Geen bal bereikte
Knijff, die daardoor steeds terug moest
komen om zelf mee te helpen de aan
val over te nemen.
Na de rust
hebben we veel
beter werk ge
zien van Knijff
en ook van
Rijkers, die
zich vóór de
thee voortdu
rend door r.-
back Roubos
liet uitschake
len. In de twee
de vijf en veer
tig minuten
scheen het dat
Rijkers vleu
gels had gekre-
Rijkers gen en dat hij
er zijn zinnen op had gezet het die
achterhoede eens geducht betaald te
zetten. Knijff die daarbij meer als
iwervend middenvoor optrad en zo
doende (als voorheen op de rechtsbui
tenplaats) een vrij veld voor zich
kreeg, werd eveneens veel gevaarlij-
ker. Hij wist zich, van plaats verwisse
lend met Bakker, bevrijd van zijn
schaduw, spil Bontes, en dat schonk
hem zelfvertrouwen.
