Foekje ontnam Fanny een record
Bondselftal was te sterk voor de
Kopenhaagse ploeg
West-Europa moet uit het moeras
Verrassing op de Olympische Dag
Zestigduizend toeschouwers genoten D°r°th> Manie>
van een rijk gevarieerd programma
Buitenlandse athleten
zorgden voor spanning
Monsterzege op zwakke tegenstander
Plannen, die hout kunnen snijden
In de wolken
MAANDAG t!> JUNI 1950
~7 I I 1 I i werd de afstand tussen haar en i
J de laatste meters gaf de nieuwe reet
(Van onze speciale verslaggever)
Het kleine Friezinnetje Foekje Dillema heeft het mooiste patroon geweven
in de staalkaart van sporten, die gistermiddag aan 60.000 aandachtige toeschou
wers in het Olympisch Stadion te .Amsterdam werd getoond. Iets langer dan
24 seconden sloegen haar spikes een machtige roffel op de zwarte sintels van het
stadion, alvorens het witte figuurtje met driftige pas de finish passeerde. De
zestigduizend in de kuip juichten, toen werd medegedeeld dat Foekje Fanny's
Nederlands record op de 200 meter met een tiende seconde verbeterd had en
zij applaudiseerden andermaal toen de snelste vrouw ter wereld in vlammend
rood lumberjack over het middenveld rende om haar rivale te omhelzen. Zelf
had Fanny Blankers-Koen niet meegedongen naar de zege op de 200 meter,
maar op de 100 yards had zij haar naaste concurrente zeven meter achter zirii
gelaten en een uur later scheerde de Olympische kampioene als een zwaluw
over de horden. Fanny is een record armer geworden, maar de Nederlandse
athletiek weet zich een candidate voor een Olympische titel rijker. Dit was
o.i. het mooiste ogenblik van deze Olympische Dag, die vlekkeloos verliep en
veel schoons bood.
Klokslag half twee versperde een
mastbos van vlaggen de poort onder
de Marathon-tribune en streken 1200
dames van het Kon. Nederlands Gym
nastiek Verbond als witte vlinders op
de grasmat neer. Op de eerste tonen
van de piano verhieven zij hun knot
sen en verrukten het publiek met een
charmante, bijna feilloos uitgevoerde
knotsoefening. Zij onderbraken hun
stijlvolle uitvoering niet, toen na vijf
minuten H.M. de Koningin en Z.K.H.
Prins Bernhard hun plaatsen in de
koninklijke loge innamen om mede te
genieten van deze waardige ouverture.
De Van Tuyll-beker voor de beste
prestatie in het afgelopen seizoen was
ditmaal verdiend door het Nederlands
waterpolo-zevental en ging daarom
naar de K.N.Z.B. Ongetwijfeld zal Ko
lonel Pahud de Mortagnes hartelijke
woorden tot de zwembond-praeses Jan
de Vries gesproken hebben. Jammer
was het, dat zij voor de aanwezigen in
het stadion onverstaanbaar bleven. Het
gemis werd echter volkomen vergoed
door het uitstekende athletiek-pro-
gramma.
Wint - Mc. Farlan.
Met meer dan gewone belangstelling
sloeg men het ogenblik gade, waarop
de ebbenhoutzwarte Arthur Wint uit
Jamaica, om en nabij de 1.90 m., zijn
witte trainingspak uittrok voor het ge
vecht op de 400 meter. Zijn indruk
wekkende zege tijdens de Spelen te
Londen lag daarvoor te vers in het
geheugen. Zou de lange neger ook dit
maal zegevieren? Van Nederlandse
zijde behoefde hij niets te vrezen,
maar.... er flonkert een nieuwe ster
aan de athletiek-hemel: B. Mac Farlan
uit Canada. Nauwelijks uit de start
blokken gekomen, schoof Wint met
zijn twee meter passen naar voren.
Smildiger, Bakels en Hofmeester zagen
de rijzige gestalte van Jamaicaan spoe
dig naast en voorbij ,zich en ook Mac
Farlan dreigde te capituleren voor de
ex-R.A.F.-piloot, die als op een sukkel
draf de 400 meter scheen te zullen
winnen. Er kwam echter bijna geen
ruimte tussen Wint en Mac Farlan en
op het laatste rechte eind gebeurde
het ongelooflijke. Farlan schoot naar
voren. Met snelle sprintstappen bena
derde hij Wint, op 40 meter van de
finish liepen beiden zij aan zij en en
kele meters verder was de Olympische
kampioen geslagen. Met drie meter
voorsprong finishte de Canadees in de
tijd van 47.5 sec.
Zij, die op de 100 meter een fel duel
tussen Fanny Blankers en de Engelse
typiste Dorothy Manley verwacht had
den. zijn bedrogen uitgekomen. Het
Britse meisje, dat in 1948 de zilveren
medaille veroverde, bleef nergens.
Fanny zegevierde, zoals zij wilde. Met
de onverstoorbare kalmte haar eigen
ging zij in snelle rush van start om....
een wedstrijd tegen de chronometer te
lopen. In 10.9 seconden volbracht zij
deze taak en bleef daarmede slechts
een tiende seconde boven het wereld
record, dat zij zes jaar geleden in de
zelfde stad vestigde. Zeven meter ach
ter haar spande het.
Het Zaanse meisje Gré de Jong liep
daar 'n nek-aan-nek race met haar ge
huwde n&am- en clubgenote Xetiia
StadDe Jong. Noch Gré, noch Xenia
ondervonden tegenstand van de Britse
deelneemsters. Het werd een Holland
se zaak, die tenslotte door Gré de Jong
gewonnen werd. In fraaie stijl wees
zij mevr. Stad met miniem verschil
naar de derde plaats. Voor beiden
werd 11,6 afgedrukt. De vierde plaats
was voor miss Desforges (Engeland»
en de zevende en laatste voor Dorothy
Manley.
In dezelfde tijd, waarin de Brit Nan-
keville in Londen zesde werd, zege
vierde hij thans op de 1500 meter. Hoe
de A.A.C.-er Harting zich ook inspan
de hij kon Slijkhuis niet doen verge
ten. Lange tijd had de Amsterdammer
de kop en samen met Nankeville liep
hij ver weg vari het peloton, dat acn-
tereenvolgens door Roffel en Hoch-
stenbach werd geleid. Toen beiden
echter voor de laatste maal de ere
tribune in zicht kregen, ging Nanke
ville tot de aanval over. Een felle
sprint, een kort duel en de Neder
lander lag vier meter achter.
Bromvliegen in de lucht.
Een nouveauté in het programma
van de Olympische Dag was de demon
stratie met model-vliegtuigjes. Een
zestal leden van de K. N. V. v. L. de
monstreerde lijn-bestuurde modellen;,
uitgerust met kleine 2-tact dieselmo
tortjes van 1 tot 10 cm3. Een tiental
minuten was de lucht vervuld van r.o"
gesnor dezer bromvliegen, die door de
piloot op de grond bestuurd werden
Dunne stalen draden verbonden het
hoogteroer met een handvat waarmede
de bestuurders de vliegtuigjes lieten
stijgen en dalen, door de arm op en
neer te bewegen. De hartelijke ovatie
was een welverdiende beloning voor
dit interessante intermezzo.
Nadat heren-ploegen van deturn
verenigingen „Simson", Amsterdam,
„Donar", Den Haag, „Kracht en*Vlug
heid" Utrecht en „D. O. S.", Amster
dam een spectaculair nummer tafel-
springen hadden getoond, betraden het
Kopenhaags elftal en het Nederlands
Bondselftal het veld voor de eerste
helft van de voetbalwedstrijd, waar
voor wij u naar elders op deze pagina
verwijzen.
De 110 meter horden voor heren
werd een fraaie overwinning voor de
Nederlandse kampioen Van der Hoe
ven van Lycurgus uit Krommenie.
Reeds aanstonds nam de blonde Noord
hollander de leiding. In straf tempo
„liep" hij over de horden en tever
geefs zag hij uit naar enige concur
rentie, die hem tot grotere prestaties
zou kunnen dwingen. Maar de Haar
lemmer Ruseier en Schaay van A. V.
'23 wisten hem zelfs niet te benaderen.
Met zeven tiende seconde voorsprong
liet Van der Hoeven het veld achter
zich. Een zelfde beeld vertoonde de
80 meter horden voor dames. Hier gaf
natuurlijk Fanny Blankers het tempo
aan. Gedragen door het gejuich van de
60.000 toeschouwers „wandelde" Fannv
naar de eindstreep.
Haar overwinning was gelijk aan
die op de 100 yards. Ook nu was
slechts van strijd sprake in de kamp
om de tweede en derde plaats en weer
was het een Zaans meisje, dat hierin
een belangrijke rol speelde. De jeugdi
ge Willy Lust was niet bevreesd voor
haar eerste optreden tussen deze ster
ren. Zij liet zich niet imponeren door
de Britse Desforges en beet van zich
af. Dat zij een fractie van een seconde
tekort kwam om de tweede plaats ach
ter de wereldrecordhoudster te bezet-
tén, doet niets af aan deze veelbelo
vende eerste grote race.
De sintelbaan van het Stadion is on
getwijfeld veel gewend, maar dat voor
deze gelegenheid zelfs een sloot in
haar zwarte lichaam gegraven was, be
hoort tot de zeldzaamheden. Deze sloot
bezorgde de bezoekers in de 3000 me
ter steeple-chase verschillende humo
ristische momenten, maar stelde
met de horden hoge eisen aan het
uithoudingsvermogen van de deelne
mers. De Fries Huizinga van Vitesse
uit Leeuwarden bleek hiervan het
meeste te bezitten. Hij liep tactisch,
hield zich aanvankelijk schuil in de
grote groep, doch was er als de kip
pen bij toen Jonkers gevaarlijk begon
te worden. De man uit Blerick trok 't
veld uiteen, maar wist Huizinga niet af
te schudden. Nog voor de laatste ronde
inging, nam de Fries de leiding over.
Hij verhoogde zijn tempo en won met
ruim verschil.
NIEUW RECORD
In de 200 nieter, waarin het Neder
lands record, dat Fanny Blankers in
1948 in Eindhoven en Lyon vestigde, zou
sneuvelen, kreeg Dorothy Manley de
binnenbaan. Voor haar zag zü resp.
mej. v. d. Ploeg, Mej. Tol, Gré de
Jongh, Foekje Dillema en Loek v. d.
Meyden. De eerste start was onmiddel
lijk goed. Foekje was pijlsnel weg en
legde hiermede de grondslag voor haar
recordverbetering. Geen van haar vijf
tegenstanders kon de Friese „hinde"
bedreigen. Bij het ingaan van het rechte
eind snelde Foekje aan het hoofd van
het zestal en bij iedere driftige stap
Gré
In
record
houdster zich tot nog grotere snelheid,
welke krachtsinspanning een passende
beloning vond in een nieuw Neder
lands record (24.1 sec.) en de beste tijd
na het wereldrecord op deze afstand,
hetwelk op naam staat van Stella Wala-
siewicz (Polen) met 23.6 sec., daterend
van 1935. Ook nu wist de kittige Gré
de Jongh de tweede plaats voor de neus
van een rivale weg te halen. Deze rivale
was miss Manley. Voor beiden werd
25,8 sec. genoteerd.
De 200 meter heren bracht vier valse
starts. Bij de vijfde start herademde
het stadion, dat vervolgens de Engels
man Lewis gemakkelijk van Lammers
en Schotten zag winnen.
De zege van de Canadees MacFarlan
op de 800 meter was geen verrassing.
Na de wijze, waarop hij Wint versla
gen had, twijfelde niemand meer aan de
kracht van deze buitenlandse gast. In
teressant was alleen de vraag in hoe
verre en hoelang de Nederlanders
partij zouden kunnen geven. De Am
sterdammer De Kroon was stoutmoedig
en nam onmiddellijk de leiding, welke
hij echter aan zijn clubgenoot Kist
moest astaan. Farlan spande zich nog
niet in, maar observeerde de leider. In
de eindsprint greep hij zijn kans. Kist
hoorde de Canadees naderen. De snelle
cadans der voeten op de sintels klonk
hem allerminst als muziek in de oren
cn toen hij 't witte shirt met de rode
Maple Leaf naast zich zag, wist hij zich
verslagen. De tijd van de winnaar werd
nadelig beïnvloed door het matige
tempo in de eerste 400 meter.
Een Olympische Dag zonder spring
concours zou zijn als een maaltijd
zonder zout. Tclkenjare voimt het
concours een passend slot van eerv
wedstrijdprogramma, Waarin men de
ruitersport niet graag zou willen mis
sen. Het parcours was ook nu 550 me
ter en de maximurrrijtijd 95 secon
den. De heer Van Loon op de prach
tige schimmel Springsccel begon met
een foutloos parcours in 721/5 sec.,
gevolgd door ritmeester b.d. J. .1
Gruppelaar op Random Harvest. Ook
dit paard overwon alle hindernissen
en maakte een tijd van 6ffl/5. Hier
mede waren naar later zou blijken
de twee ereplaatsen reeds bezet.
Weliswaar koesterde men hoge ver
wachtingen van „Master", het beste
paard dat momenteel in training is
voor de Spelen in Helsinki, doch
Master faalde. Zeer snel ging zij over
het terrein, maar bij een der hinder
nissen klom de bruine merrie te
vroeg en sloeg met de achterbenen
een der bomen af. 'Met 631/5 sec.
hadden de heer Rijks en Master wel
iswaar de snelste tijd gemaakt, maai
de vier strafpunten waren net een
puntje te veel om de derde prijs te
behalen. Deze was nu voor ritmeester
Bisschoff van Heemskerck met „Mar-
quita".
De uitslagen van de atletiekwed
strijden zijn:
Heren:
'400 nieter: 1 Mac Farlan (Canada)
47.5 sec., 2 Wint (Engeland) 47,8 sec
3 Hofmeester (Pro Patria) 49.1 sec., 4
Smit (AAC).
1500 meter: 1 Nankeville (Engeland)
3 52.6, 2 Harting (AAC) 3.53.4, 4 Hoch-
stenbach (AVPN) 4.07.8.
110 meter horden: 1 Van der Hoe
ven (Lycurgus) 15,8 sec., 2 Ruseier
(Haarlem) 16,5 sec., 3 Schaay (A. V.
1923) 16,7 sec.
3000 meter hindernis: 1 Huizinga
(Vitesse) 9.54.6, 2 Jonkers (Blerick)
10.07.2, 3 Van Zeeland (O. S. S.) 10.08.2
200 meter: 1 Lewis (Engeland) 219
sec., 2 Lammers (A. V. 1945) 22.3 sec
3 Scholten (A. V. 1923) 22,4 sec., 4
Holst (AVG 1926) 22,6 sec.
800 meter: 1 Mac Farlan (Canada)
1.56.8, 2 Kist (AAC) 1.58.0, 3 Vaal
(Geef Acht) 2.007, 4 Van Son (ESV)
2.01.0, 5 Rem (Lycurgus) 2.01.7.
Dames 80 meter horden: 1 Fanny
BlankersKoen (Sagitta) 11,4 sec., 2
Desforges (Engeland) 12 sec., 3 Wiily
Lust (Zaanland1) 12,1- sec4 Nel Vos
(PSV) 12.3.
200 meter hardlopen: 1 Foukje Dil
lema (Vitesse) 24,1 (Nieuw Ned. re
cord); 2 ré de Jongh (Sagitta) 25,8
sec., 3. Dorothy Manley (Engeland)
25.8 sec., 4. Loek van der Mëyden
(Olympia) 26.6 sec.
100 yards: 1 Fanny BlankersKoen
10.9 sec., 2 Gré de Jongh (Sagitta)
11.6 sec., 3 Xenia StadDe Jong
(Olympia) 11,6 sec., 4 Desforges (Enge
land).
De tegenstand, die het Bondselftal in de wedstrijd tegen Kopenhagen on
dervond, was te zwak om de 8-1 overwinning, welke door onze landgenoten werd
behaald, naar de juiste waarde te kunnen schatten. Het elftal van Kopen
hagen was over de gehele linie en in alle onderdelen van het spel zwakker
dan de in het wit gestoken ploeg der Nederlanders. Technisch, tactisch en
qua snelheid werden de gasten, in het bijzonder na de rust, totaal overspeeld.
Dit maakte de wedstrijd eigenlijk
weinig interessant, maar het publiek,
dat nu eenhaal graag veel doelpun
ten ziet, heeft zijn hart kunnen opha
len aan het frisse productieve voor-
hoedespel, dat het quintet Vermunt-
Rijvers-Langelaan-Lenstra-Hofma deze
middag demonstreerde met acht goede
doelpunten als bekroning.
De nieuwe combinatie Vermunt
Rijvers sloot goed en was in vele ge
vallen de grondlegger van een der
goede aanvallen, die op het doel van
Nielsen werden ondernomen. De jonge
RBC-er Vermunt mag wel de verras
sing van dit Bondsteam worden ge
noemd. Hij paste zich dadelijk uitste
kend bij het voor hem nieuwe milieu
aan. De Roosendaler is snel, hij ver
staat de kunst van de switch en Da-
vendien beschikt hij over een goed
schot.
De Zaterdagavond te Amsterdam gespeelde voetbalwedstrijd om het lands
kampioenschap tussen Blauw Wit en Enschedese Boys werd door de Am
sterdammers met 71 gewonnen. Met een kopbal geeft Lakenberg doel
man Koper het nakijken en maakte hiermede het eerste doelpunt voor
Blauw Wit
Tussen beide vleugels stond alsmid-
voor de HBS-er Langelaan opgesteld,
die geruime tijd nodig had zich in te
spelen, doch zich daarna een nuttigen
doortastend aanvalsleider toonde met
behoorlijk spelverdelen en een gevaar
lijk schot. Ook Verbeek en De Kubber
kunnen op een goede wedstrijd terug
zien.
Verrassend begin.
Reeds 2 minuien nadat scheidsrech
ter Aussum voor de aftrap had geflo
ten lag de bal in het Deense doel. Een
aanval over links bracht de bal in
eens voor de voeten van de vrijstaan
de Rijvers, die met een rustig schot
in het uiterste hoekje Nielsen stak er
geen hand naar uit de score openue
(10). Nog geen minuut later dach
ten wü de Denen de gelijkmaker te
zien scoren, toen Verbeek binnen het
strafschopgebied hands maakte, maar
de rechtsbinnen Reckendorff knalde
de strafschop hard en hoog over het
doel.
Het Bondselftal bleef druk uitoefe
nen en maar zelden kwam de bal op
de Nederlandse helft. Het duurde tot
in de 21e minuut voor Rijvers nummer
twee in de touwen joeg. Via een Deens
been kwam de bal onverwacht bij de
Bredanaar terecht, die de bal in de
vlucht op zijn schoen nam en de Deen
se doelman was geslagen (2—0). Na
ruim een half uur slaagden de Denen
er in de achterstand te verkleinen
door Reckendorff, die Kraak met een
kopbal uit een vrije schop van de
linkshalf Tönnesen passeerde, maar
vijf minuten vóór rust deed Vermunt
alle hoop, die de gasten uit hun doel
punt hadden geput, in rook vervliegen
Een snelle rush werd besloten met een
hard schot, dat Nielsen te machtig
bleek.
Na de hervatting kregen de Denen
geen voet meer aan de grond. Ver
munt schoot na twee minuten de bal
uit een doelworsteling na een voorzet
van Hofma tussen de backs Jacobser»
en Olsen in het net (4—1). Langelaan.
die reeds veel goed werk had gedaan
maar nog niet tot een gevaarlijk scho'
had kunnen komen, kwam nu ook aan
zijn trek. Na goed samenspel met
De Zondag op het circuit van Val
kenburg gehouden wielerwedstrij
den om het Nederlands kampioen
schap op de weg voor profs werd
gewonnen door Schulte uit Den
Bosch. Hij legde de afstand van
216 K.M. 304 in 5 uur 35 min. en
18 sec. af.
Gerrit Schulte in zijn kampioens
trui 1950 na zijn overwinning.
Ziektegeval te Haarlem doet
pokken vermoeden
Een dertienjarig jongetje uit een ge
zin van negen personen te Haarlem i«
ziek geworden, waarbij de verschijn
selen er op wijzen, dat de mogelijkheid
van pokken niet is uitgesloten. Dien
tengevolge is de jongen in het Wilhel-
minagasthuis te Amsterdam opgeno-
men en is de woning aan de Mina-
hassastraat geïsoleerd. Dit zijn de maat-
regelen, die ook in geval van een epi
demie worden getroffen. Hier echter
worden zij uitsluitend bij wijze van
voorzorg genomen. Noch de patiënt,
noch zijn familie is met iemand in aan
raking geweest, die uit Indonesië re
patrieerde, doch het schijnt, dat derge
lijke alleenstaande gevallen een enkel»
maal meer zijn voorgekomen, waarbij
de ziekte steeds een goedaardig ver-
loop' had.
Onaangenaam besluit van
huiselijk feestje
Een familiefeestje ten huize van de
venduhouder B. Peters te Apeldoorn
eindigde Zaterdagnacht alleronaange
naamst. De gasten waren goed en wel
vertrokken, toen twee gemaskerde
mannen het huis binnendrongen. Zij
bedreigden het echtpaar P. met een
revolver. Dit dacht eerst aan een grap,
doch toen mevrouw P. tegen de grond
werd geworpen, bleek wel anders. Dt
heer Peters snelde toen naar de voor
deur, om hulp te halen. Hij had succes,
al kreeg hij van een der kerels ook
ee paar stevige tikken met een revol
ver op zijn hoofd. Buren snelden toe.
waarop de rovers de vlucht namen. De
heer Peters moest zich in een zieken
huis laten verbinden, doch kon naar
huis terugkeren.
Het ene plan om West- en Zuid-
Europa op de been te helpen is ter
nauwernood wereldkundig gemaakt,
of een ander plan vraagt al weer onze
aandacht. Het is dan ook geen wonder
als onze lezers door al die bomen het
bos niet meer kunnen zien.
Wij willen daarom proberen wat
licht in deze duisternis te brengen,
waarbij wij dan zullen zien dat er,
ondanks al die verschillende bena
mingen toch wel verband tussen de
plannen bestaat.
Qns uitgangspunt is, dat het econo
mische leven in alle West-Europese
landen min of meer gebonden is, dat
er voorschriften bestaan omtrent de
uitvoer en de invoer, de beschikbaar
stelling van buitenlandse valuta enz.
Normaal zou zijn, zoals voor 1950,
dat ieder land in- en uitvoert zoveel
als het wil, dat de koopman voor die
invoer zoveel buitenlandse betaalmid
delen kan krijgen als hij nodig heeft
en dat iedere burger, onverschillig
voor welk doel, eveneen» valuta Kan
kopen. Kortom, dat het goederen-, be-
talings- en reisverkeer met het bui
tenland vrij is.
Wij zijn echter nog zo ver niet: wij
hebben b.v. geen Belgische francs en
Engelse ponden genoeg en het gevolg
is, dat onze regering voor verschillen
de aankopen en uitgaven eerst toe
stemming wil geven.
Toch zijn wij al wel op weg naar
grotere vrijheid. Sedert 1 October 1949
mogen vele goederen zonder vooraf
gaande toestemming vrij ingevoerd
worden; importeurs krijgen hiervoor
dus automatisch valuta toegewezen.
Ongeveer 50 a 60 pet. van onze in
voer is vrij en voor het restant moet
nog een vergunning gevraagd worden.
Twee vraagstukken.
Er blijken dus 2 vraagstukken te
zijn:
a) hoe kpnnen wij dat goederenver
keer vrijer maken; liberaliseren zegt
men tegenwoordig?
b) hoe kan het betalingsverkeer van
zijn banden worden bevrijd?
Het goederenverkeer is nu in de
eerste plaats een onderwerp van be
spreking in het Franse plan van Scha
man en in het gloednieuwe Nederland
se van Stikker. Schuman wil steen
kool- en staalleveringen bevorderen
door alle mijnen en fabrieken onder
controle van een internationaal
lichaam te plaatsen.
Wel blijven de huidige eigenaren le
bezitters, doch dit beheerslichaam moet
gaan voorschrijven, dat de invoerrech
ten welke de aangesloten landen op
deze grondstoffen heffen, worden opge
heven en dat ieder op dezelfde voor
waarde bij elke partner kan kopen
enz., dus dat kolen en staal in het jn-
derlinge verkeer geen hindernissen
meer op hun weg zullen vinden.
Stikker gaat nog een stapje verder.
In de eerste plaats wil hij een grotere
vrijheid voor de basisindustrieproduc
ten (kolen en staal) maar ook voor
de landbouw en de belangrijke ver-
Rijvers scoorde hij met een prachtig
laag schot het vijfde Nederlandse doel
punt en drie minuten later bracht hij
de stand met een even fraaie goal op
6—1. Er was nu nog maar een ploeg,
die voetbalde, het Bondselftal.
Intussen kreeg ook Abe Lenstra een
kans zijn goede werk in deze wed
strijd met een doelpunt te bekronen
en de Fries maakte dsmkbaar gebruik
van de gelegen- eid. Met een schot van
zeker 20 meter afstand verraste hij
keeper Nielsen. die met zijn beide
backs naast zich op de doellijn als
vernageld bleef staan. Ten slotte was
het Rijvers, die na fraai voorbereidend
werk van Lenstra en Langelaan de
stand met een boogbal op 8—1 bracht
een stand waarmee het einde kwam
aan een wed^rijd, welke ondanks de
hoge score weinig belangrijk was.
werkende industrieën. Op 31 December
1950 moet elk van de 17 onder het
Marshallplan vallende landen zelfs 7-5
pet. van zijn handelsverkeer vrijge
maakt hebben.
Fondsvorming.
Vrij maken van het handelsverkeer,
dus vrije invoer, kan betekenen, dat
een bepaalde tak van bedrijf (zeg b.v.
de pharmaceutische industrie) in het-
gedrang komt en stil komt tg liggen
en dat er werkloosheid ontstaat. Daar
om moet er een internationaal fonda
komen, waaruit een land ten bate van
zo'n industrie of om andere industrie
takken ter vervanging op te bouwen
een uitkering krijgt.
Hoe meer ieder land dus bereid is in
te voeren van een ander Europees land,
des te hoger wordt het levenspeil. Het
doel is dus uiteindelijk om één grote
West-Europese markt te vormen (die
een geheel vormt; hierop doelt het
woord integratie), hetgeen bereikt kan
worden door alle belemmeringen van
in- en uitvoer weg te nemen.
En hoe wordt dan die invoer be
taald? Wel, hier sluiten we aan op het
plan voor een Europese Betalingsunie,
dat voorziet in de vorming van een
Unie, waarbij ieder land een rekening
moet openen en waarbij men tot een
bepaald bedrag credieten kan opne
men. Als Nederland dus op een be
paald ogenblik geen Belgische francs
heeft, dan kan het bij de Unie francs
lenen en zo verder invoeren. Er ;s
dus geen crediet-verlening van land
tot land meer, doch een centrale cre
diet-verlening.
Het zijn allemaal nog plannen. Doch
met een zeer reël doel. Verwezenlij
king kost offers, o.m. omdat ieder land
een deel van zijn zeggenschap kwijt
raakt. Doch alleen door deze offers te
dragen, zullen wij thans een betere
toekomst kunnen opbouwen.
In Parijs is een vliegende nacht
club opgericht. Elke avond negen
uur stijgt een vliegtuig op voor
een nachtvlucht boven Parijs.
Avondkleding is vereist. Er zal
worden gedanst en champagne
geserveerd. De kosten bedragen
10.000 francs per persoon per
vlucht. Persbericht.
Zó, dat is weer eens iets anders
Dan de alledaagse sleur
Op dit dorre ondermaanse
Met zijn eindeloos getreur.
Laat de zorgen nu maar waaien,
Trek je er geen snars van aan,
Ga maar lekker pierewaaien
Tussen d'aardkorst en de maan.
Voor tienduizend francs per
nachtvlucht
Ben je reeds de man zowaar.
Duim en vinger in je vessie
En de zaak is voor elkaar.
En maar drinken, en maar drinken.
Fijne champie, glazen vol.
En maar dansen, hele nachten.
Jonge, jonge wat een lol.
Dat beneden, op de aarde,
'n Groot deel van het volk krepeert,
Dat is minder, kameraden,
Als je je maar amuseert
En zo zweeft daar in het luchtruim,
Vol van vreugde en jolijt,
Als een teken onzer dageu,
'f Sodom van de nieuwe tijd.
Hij in smoking, zij in zijde
Vrolijk borrelend, en dan
Samba, Samba, in de „kist", die
Straks hun doodkist worden kan-
Op het rlxythme der motoren
Klinkt hun feestlied, hol en
wrang.
En de aarde, diep daaronder,
Waggelt naar zijn ondergang.
JABSON
