Lake Success heeft opgewekte ambtenaren
ZELFWERKEND
WASMIDDEL
De schrijfster H. J. v. N
St. Margriet, de vrouw van 't weer
Zij verdienen veel
dood en prijzen
Oorlog en vrede onder
één dak
Accoord tussen Djakarta
en Djokja verwacht
werken zich niet
hei goede leven
Acht en twintig mijn
werkers aan de dood
ontsnapt
Acheson wijst Nehroe's
bemiddeling af
Mooi weer op Sint Margriet,
Dan regent het zes weken niet
Zeven romans mei een ioiale oplaag
van honderdduizend stuks
Geheim van het
succes: De mense
lijke factor
Hamsteraars in Amerika
Hooi-bouw door regen
belemmerd
(Van onze correspondent te New York)
I AKE SUCCESS (Succes-Meer), Juli -
Het „meer is nergens te bekennen
en het succes moet nog komen, maar
toch laat deze kleine voorstad van New
York de moed nog lang niet zakken.
Hoewel Lake Success lange tijd slechts
een parodie op een wereldhoofdstad is
geweest, begint dit hoofdkwartier van
de Verenigde Naties nu eindelijk toch
als zodanig zijn rol te vervullen. De
vierduizend vredemakers, die hier
werkzaam zijn, waren al maandenlang
bang geweest, dat zij hun banen zouden
verliezen. Er scheen weinig toekomst
te zitten in de V.N. en nog minder
hun posities daar. Nu hebben zij allen
weer goede hoop, dat de internationale
salarislijst gehandhaafd zal blijven.
Uw correspondent was eigenlijk
lichtelijk geschokt bij het aanschouwen
van de zorgeloze, ja bijna feestelijke
nieuwe stemming hier. Lake Success
houdt op het eerste gezicht zo ongeveer
het midden tussen f een welvarende
country club en een buitenformaat ac
countantskantoor. Het is een uitge
strekt, vrij laag gebouw, temidden van
de landelijke weiden van Long Island,
een rustig genoegelijk buitenverblijf, 16
mijl verwijderd van het koortsachtig ge
jaagde Manhattan. Het gebouw is het
eigendom van de Sperry Gyroscope
Company, die nog steeds onder het
zelfde dak gehuisvest is. De vredema-
kers hebben een derde van het ge
bouw in beslag en de gyroscope-lieden
die druk bezig zijn met het vervaardi
gen van oorlogs-precisie-instrumen-
ten(l), twee derde deel.
Deze huisvestingssituatie is wel zc
ironisch, dat wij ons afvroegen, waar
om de diplomaten niet tot een minder
pijnlijk compromis met de Sperry Mij.
zijn gekomen. Maar niemand heeft nog
een dergelijk voorstel gedaan en de
fabrikanten van oorlogsinstrumenten
zijn tot op heden slechts door een
brandmuur gescheiden van de fabri
kanten van de vrede... Geen mens ech
ter, die zich hier druk maakt over het
ongerijmde van de situatie. Zelden zijn
■wij in een omgeving geweest, waar
men minder tekenen van ongerustheid
aan de dag legt dan in Lake Success.
Vrolijke stemming
Wij hadden onze perskaart vergeten,
maar passeerden zonder de minste
moeite de speciale bewaking bij het
hek. Wij liepen door eindeloze lange
gangen, dwars door een doolhof van
kleine kantoren, waar niemand erg
druk bezig leek en belandden ten slotte
in de grote ontspanningszaal van de
gedelegeerden. De bar deed uitsteken
de zaken en opgewekte groepjes poli
tici dronken er geanimeerd hun whisky
highballs, Martini en Manhattan cock
tails of grote glazen koel bier. Elegant
geklede meisjes en Lake Success is
goed bedeeld wat vrouwelijk schoon be
treft hadden zich a la Hollywood
over de diepverende clubfauteuils ge
drapeerd en sloegen zichzelf, en de he
ren, in de grote muurspiegels gade.
Wij willen werkelijk niet betwisten,
dat eten en drinken tot de noodzakelijke
levensvreugden behoren, want anders
zouden de Lake Successers hun vre
deswerk helemaal niet kunnen uitvoe
ren, maar toch hadden wij een meer
ingespannen werkatmosfeer verwacht.
Die urgente atmosfeer is eigenlijk al
leen te vinden in de perszaal, vanwaar
ettelijke honderden correspondenten
der wereldpers dagelijks hun nieuws
seinen.
Op ons gemak wandelden wij verder
door het enorme gebouw, keken om
De eenheidsstaat
In tegenwoordigheid van president
Sukarno kwamen de kabinetten van de
RIS en van de Republiek Indonesië gis
teren in verenigde vergadering bijeen
ter bespreking van de voorlopige
grondwet en de vele vraagstukken,
welke daarmede direct verband hou
den. Reeds van te voren had de mi
nister-president van de Republiek In
donesië, dr. A. Halim, te Djakarta een
informele voorbereidende bespreking
gevoerd, die met succes werd bekroond.
Men verwachtte dan ook met het thans
begonnen overleg alle hangende vraag
stukken te zullen oplossen.
In verband met de problemen welke
de laatste dagen accuut waren gewor
den mocht een redacteur van Aneta
dezer dagen een onderhoud hebben
met dr. Halim. Deze noemde de bewe
ring als zou Djokja een uitstel-politiek
hebben gevoerd bij de vorming van de
eenheidsstaat, absoluut onwaar. Zijn re
gering blijft, zo zeide hij echter, als
principe handhaven, dat bij een parle-
mentaire regering het instituut van
een vice-president ongewenst is. In
noodgevallen kan de president van In
donesië een presidentgcl kabinet bij
eenroepen. De regering van Djokja kan
onder bepaalde voorwaarden Djakarta
als voorlopige hoofdstad van unita-
ristisch Indonesië aanvaarden. Voorts
blijft zijn regering staan op haar wens
van een eenkamer-stelsel.
Ten slotte wees dr. Halim er op, dat
de vorming van een nieuwe staats
structuur niet het werk van één of
een paar dagen is, aangezien komende
geslachten zullen moeten kunnen bou
wen op hetgeen thans als grondslag
wordt gelegd.
de hoeken van alle kantoordeuren en
in de grote biblotheek, raakten ver
dwaald in Blok B en werden bijna
ingesloten in Blok C. Iedereen scheen
in een even goede bui, druk bezig met
weinig te doen, maar dan op imposante
wijze.
Deze genoeglijke atmosfeer is waar
schijnlijk het gevolg van de onver
wachte gratie, die zopas aan het V.N.
hoofdkwartier is verleend. Een paar
weken geleden scheen Lake Success
ten dode opgeschreven, maar de Kore
aanse crisis, en bovenal President Tru-
man zelf, hebben het nieuw leven in
gegoten. Misschien is de stemming ook
wel minder gedwongen sinds de Rus
sen hier niet langer aanwezig zijn om
iedereen tot wanhoop te drijven. Na
hun eindeloze wegloperijen uit de, ver
gaderingen hebben de Russen nu be
sloten om maèr helemaal weg te blij
ven en zij gebruiken Lake Success al
leen nog maar als een soort geriefelijk
correspondentie-adres.
Flinke salarissen.
Er wordt hier druk „gegokt" omtrent
de toekomstige opvolger van de joviale
secretaris-generaal Trygve Lie, de on
gekroonde koning van Lake Success.
Zijn post brengt een salaris mee van
20.000 dollars (ongeveer f 70.000) per
jaar, een persoonlijke onköstenvergoe-
ding van 30,000 dollars per jaar, een
groot huis, en een pensioen van 10.000
dollars per jaar, wanneer hij zijn taak
neerlegt. Een berg geld, maar een niet
te dure prijs, indien daarmee de uit
eindelijke wereldvrede gekocht kan
worden.
Ook de Assistent Secretarissen-gene
raal kunnen van hun salaris rondkomen.
Zij krijgen 20.000 dollar per jaar, met
inbegrip van hun onkostenrekeningen,
Bijna iedereen in Lake Success is een
financieel succes. Bodes krijgen onge
veer f 100 in de week en het gemiddelde
salaris van een ambtenaar bij de V.N.,
met inbegrip van speciale toelagen,
ligt tussen de f350 en f400 per week
Indien men een vooraanstaande figuur
is en dus heel wat in de vrede te brok
kelen heeft, kan men bovendien zijn
drank vrij van accijnzen en mevrouws
bent en juwelen vrij van weeldebelas
ting kopen.
Ondanks dit al moet men toch niet
té critisch zijn op de mannen van Lake
Success. Ongetwijfeld is hun taak moei
lijk en ingewikkeld. Jarenlang zijn zij
het mikpunt van allerlei moppen ge
weest en 2elfs uitgelachen. Velen van
hen zijn eenzaam en verlangen naar
huis.
Veel bezoek
Toch zijn de meest indrukwekkende
mensen in deze politieke wereldhoofd
stad niet de diplomaten en de ambte
naren, maar de dagbezoekers, de gewone
Amerikaanse burgers, die of uit het
nabije New York komen aanrijden,
maar dikwijls ook helemaal speciaal uit
Chicago of San Francisco komen, om
zich eens ter plaatse op de hoogte te
stellen, hoe het nu zit met die inter
nationale pogingen tot de zo vurig ge
wenste wereldvrede.
Wij volgden hen in de vergaderzaal
van de Veiligheidsraad en bestudeer
den dit publiek inplaats van de gedele
geerden, die zich met kennelijk genoe
gen onderwierpen aan de batterij van
persfotografen en filmcamera's.
Het publiek doodgewone confec-
tje-Amerikanen gedroeg zich bijna
eerbiedig, doordrongen van wat op het
spel. staat. De mensen zaten muisstil,
fluisterden eens onder elkaar en lieten
hun candy en kauwgum onaangeroerd
in hun zak. Zij zaten daar maar, ernstig
en in gespannen aandacht.
Gedurende de afgelopen weken zijn er
duizenden van deze bezoekers in Lake
Success geweest. Verleden week moest
er aan 5000 zelfs toegang geweigerd
worden, maar men gaf hun de verzeke
ring, dat er plaats genoeg voor ieder
een zal zijn in de nieuwe in aanbouw
zijnde wolkenkrabber van de Verenigde
Naties, op de hoek van New York's
First Avenue en de 41e Straat. Het
nieuwe gebouw, dat in September ge
reed zal zijn, zal 65 millioen dollars
kosten.
Acht en twintig mijnwerkers, die
naar men vermoedde 600 meter onder
de grond in de kolenmijn Blantyre
Ferme waren ingesloten, zijn door een
andere uitgang ontsnapt, terwijl brand
weerlieden bezig waren een brand te
blussen, welke de aanvankelijk inge-
slotenen belette via de hoofdingang te
rug te keren. Zij maakten deel uit van
een veiligheidsploeg, die een gebruike
lijke inspectie verrichtte in de mijn,
waar sedert twee weken niet meer ge
werkt wordt wegens de staking van
Schotse mijnwerkers.
Bij de hoofdingang van de mijn was
brand ontstaan na een ontploffing.
Reddingsploegen en brandweerbriga
des begaven zich in allerijl naar de
mijn. Stakende mijnwerkers begaven
zich naar de plaats van de brand om
mee te helpen.
Trygve Lieman aan de top. Naast hem zijn charmante dochter.
Zeehonden zijn in trek
als huisdieren
De Vlissingse artsenvrouw,
mevr. Sissingh, die reeds één
jonge zeehond bemoedert, heeft
thans- de zorg voor een tweede
dier op zich genomen. Als het
nu maar de laatste is, anders
moet ik binnenkort met een be
waarschool gaan zwemmen, ver
klaarde zij. Ook in Koudekerke
is een jonge zeehond „aangeno
men", terwijl een Frans motor
vaartuig, dat nu in de haven van
Terneuzen ligt, eveneens een zee
hond huisvesting verleent.
Agressie moei worden gesiuii
Het antwoord van de Amerikaanse
minister van buitenlandse zaken, Ache
son, op het door de Indiase minister,
Pandit Nehroe, genomen vredesinitia
tief met betrekking tot Korea zal waar
schijnlijk neerkomen op een „beleefde
doch besliste" afwijzing. Acheson zou
in zijn antwoordnota gezegd hebben,
dat de Noordkoreaanse „daad van
aggressie" het voornaamste punt vorm
de. Het ging er voor de V.S., in het
kader van de resolutie van de Veilig
heidsraad inzake Korea, in de eerste
plaats om de „aggressie" te helpen ver
slaan. Verder zou Acheson er aan toe
gevoegd hebben, dat de Amerikaanse
regering de kwestie van toelating van
communistisch China tot de V.N. niet
beschouwde als in verband staande met
de Koreaanse crisis.
De Britse eerste minister Clement
Attlee zou zijn Indiase collega Pandit
Nehroe antwoorden, dat de Engelse re
gering de resolutie van de Veiligheids
raad inzake Korea ten volle had ge
steund en niet van dit standpunt kon
afwijken.
beval zelfwerkend
optisch witl
,i„rv aan de weersgesteldheid op 20 Juli hechtten,
QE WAARDE, die o^e voo ouders lcvensomstandighe(Jcn stondcn zij dichter
was zeer *n *™w0ordige mensheid. Zij beschikten niet over radio en
bil de natuur dan de tegenwoo s hct weer morgen, volgende week of
couranten, die hen konden Men was dus voornamelijk op ervaring aan-
desnoods over een maand zoi tll vjstcn veel uit het wolkenbeeld t«
gewezen. Door nauwkeurige fcten nog steeds een dankbaar gebruik
ïpIs waarvan de huidige we«p
te voorspellen,
gedichtjes getuigen hier-
lezen, iets waarvan
maken.
In grote mate was men vroeger op
ervaring, oplettendheid en ovel'leve""g
aangewezen. Het was voor de landbou
wers van groot belang, dat zij ongeveer
wisten hoe het weer in de komende
weken zou zijn. Zij probeerden uit al
lerlei voortekenen de weersverwachtin
gen op lange termijn
Rijmpjes en
van:
Een droge Maart en 'n natte April,
Dan heeft de boer het naar zijn wn.
Schaapjes langs de hemelbaan,
Duiden wind en regen aan.
Vele van dergelijke rijmpjes zijn van
geslacht op geslacht bewaard gebleven
en houden nog altijd een kern van
waarheid in. Meteorologische waarne-
Klingen hebben bewezen, dat de lucht-
druk omstreeks 20 Juli vrij constant is
en dat er een regelmatige wind waait.
Heeft deze wind een hoge vochtigheids
graad, dan zal het de eerste tijd re
genen. Ook is komen vast te staan, dat
na een droge St. Margriet 30 #/o minder
kans op regen is, dan na een natte 20ste
Juli.
Doch niet alleen voor het weer, ook
voor vliegen wordt St. Margriet verant
woordelijk gesteld. De boeren in Hon
garije houden hun ramen en deuren op
St. Margriet angstvallig gesloten, omdat
ze geloven dat de heilige al rondtrek
kende, overal vliegen loslaat. Dit houdt
natuurlijk verband met de grote hoe
veelheden vliegen, die in de warme
zomermaanden tot ontwikkeling komen
en zich in groten getale verspreiden.
St. Margriet en de draak.
Doordat Margaretha, die een dochter
van een heidense priester was, zich tot
het Christendom bekeerde, haalde zij
zich niet alleen de haat van haar va
der, doch ook van vele anderen op ae
hals. Toen ze weigerde met een heiden
in het huwelijk te treden, werd ze op
allerlei manieren gemarteld cn ten
slotte in het jaar 275 op 20 Juli te An-
tiochië onthoofd. Later werd zij heilig
verklaard. De legende verhaalt, dat er
een draak op haar afkwam terwijl zij
in een hol was opgesloten. Zij ver
dreef het ondier, door een kruisteken
te slaan. Volgens andere verhalen was
het de duivel, die haar bezocht, doch
dit komt op hetzelfde neer, aangezien
de eerste Christenen in het monster,
Mevrouw H. J. van Nijnatten
DoffegniesGrond, Ontaarde
Zoon, Huis van Licht en Scha
duw, Moeder Geerte, Henne,
Tolhuis Het Zwarte Paard. De
Nijmershof. Uitgeversmij. C. A.
J. van Dishoeck, Bussum.
y^anneer zeven romans van één
schrijfster het in ons land tot een
gezamenlijke oplaag van 100.000 exem
plaren brengen, één dier boeken een
dertiende, een ander een tiende, weer
een ander een vijfde druk beleeft, dan
wordt het toch tijd, zich met dit ver
schijnsel bezig te houden. Vooral om
dat het hier geen weeïge bakvis-lec-
tuur betreft en al evenmin het genre
van gooi- en smijts films in druk, of
het detective-genre (waarin de Neder
landers voor het overige ook aller
minst uitmunten).
Mevrouw van Nijnatten beoefent
over het algemeen het door de opper
ste literaire critiek verfoeide genre der
.streekromans": haar sujetten zijn me
rendeels boerenmensen die het moei
lijk hebben, met zichzelf en met de
wereld, en hun lotgevallen staan mij
lenver af van die, welke het bestaan
der stedelingen beroeren. Van een
zekere eentonigheid zijn de werken
dezer schrijfster' niet vrij te pleiten,
heftige spanningen en dramatische ont
wikkelingen komen zelden vooren
niettemin hebben ze een aanzienlijk
groter succes dan aan het merendeel
der in Nederland verschijnende romans
beschoren is.
^enrica Judith Doffegnies werd in
1896 te Diepenveen bij Deventer
geboren als dochter van de burgemees
ter aldaar. Zij verhuisde in 1916 naar
Den Haag, maakte in 1919-'20 een reis
door Indonesië en trouwde in 1921 met
de 2e luitenant' G. J. M. C. van Nij
natten. Het echtpaar woont thans in
Wassenaar. Van de twee dochters
woont er een getrouwd te Makassar,
de andere studeert te Wageningen.
De schrijfster, die een groot dieren-
liefhebster is, voelt zich geheel „een
buitenmens".
Haar boeken handelen dan ook gro
tendeels over het leven op het land.
Voorts laat zij de dingen enigszins in
zich bezinken voor zij erover schrijft.
Pas na haar dertigste verjaardag be
gint ze aan haar eerste roman. Ze
woont dan in Tilburg, maar in „Grond"
zweeft den lezer toch veeleer het snel
groeiende Arnhem, dat allengs het
bouwland om zich heen opslokt, voor
den geest. „De Nijmershof", dat een
echt „paardenboek" is en de lotgeval
len beschrijft van een oud geslacht
van paardenfokkers, ontstaat na de
Tilburgse periode. En als de schrijfster
haar wellicht beste boek, „Henne"
schrijft, ligt Ermelo, in welks omge
ving het speelt, alweer achter haar.
Het „stadsgewoel" is ook in haar
boeken niet haar sterkste punt. Van
daar dat het enige boek dat zij werke
lijk in het stadsleven laat spelen
„Wladimir Roeszky's Merry Musical
Ladies", verhaal over de lotgevallen
van wat men eertijds een „Damen-
kapelle" placht te noemen, ook haar
zwakste is. Vandaar ook dat in de
steden spelende gedeelten van andere
harer romans het minst uit de vert
zijn gekomen en in het cliché-achtigp
zijn blijven steken.
J7n nu mag men onzentwegen de boe
ken van mevrouw Van Nijnatten
een tikkeltje alledaags noemen, indien
men dan maar tegelijk erkent, dat de
gemiddelde lezer uit den aard der zaak
een alledaags mens is, die zich het
beste thuis voelt bij boeken die hem
niet te hoog gaan. Indien de intrigues
der verhalen van deze schrijfster bui
ten de sfeer van de stedeling liggen
ze zijn toch eenvoudig menselijk. De
zorgen van de strijd 0m het bestaan
zijn ons alles zorgen, de perikelen
welke de omgang tussen de mensen
brengt, raken ons allen, èök de amou
reuze perikelen.
En wanneer deze dingen met warm
menselijke belangstelling beschouwd
en beschreven worden, zonder dat het
ontleedmes van de psycho-analyst er
aan te pas komt (maar toch niet ge
heel zonder de kennis welke deze
ontleedkunde nu eenmaal vergaard
heeft) dan is er al gauw een snaar in
ons hart welke mee trilt en een thea
traal effectje, een beetje pathos, kun
nen we dan ook wel velen. Hoofdzaak
blijft het, dat er goed verteld wordt,
onderhoudend, met enige humor en
levendig. Aan die eisen voldoen deze
boeken en wanneer er dan hier en
daar wel wat gemoraliseerd wordt
dan geschiedt er niet veel anders, dan
wat vrijwel elke Nederlander in zijn
hart toch gaarne bedrijft.
Van veel belang is het, dat de schrijf
ster haar problemen tamelijk recht
lijnig ktelt, zonder in het gevaar van
uitgesproken zwart-wit stellingen te
vervallen. Haar mensen zijn schurken
noch engelen; niets menselijks is hun
vreemd. Wél heeft zij een voorliefde
voor geprononceerde, z.g. „sterke" ka
rakters en ook ene voor tamelijk bi
zarre combinaties welke die karakters
dan aanleiding kunnen geven, zich te
doen gelden.
WW
Mevr. van Nijnatten—Doffegnies,
schrijfster van vele boeken en
groot dierenliefhebster.
£)aar heeft men bijv. Henne, de doch
ter van gezeten boeren aan de Zul
derzee, die haar hele familie tegen zich
in het harnas jaagt door met de dag
loner Gart-Jan te trouwen, met hem
het harde leven van zijn stand in de
jaren tussen 1830 en 1850 deelt, om dan
door een uit Indie teruggekomen neef
op zeer voorzichtige manier (want het
zéér trotse echtpaar duldt niets dat
naar liefdadigheid z\yeemt) op een
boerderij gezet te worden. Daar is de
herenboer-cavalerist van de Nijmers
hof, Diederik, die in zijn cadcttentijd
verliefd wordt op een „juffie" en het
trouwt, echter zonder veel hart (wat
de zaak te wonderlijker maakt) want
hij verlaat zijn vrouw spoedig om met
een freuletje in het huwelijk te tre
den. Daar is Geerte, uit het Huis van
Licht en Schaduw, boerendochter wel
iswaar en huwende met een boeren
zoon, maar haar Bart is een wonder
lijk, ietwat artistiek aangelegd sujet,
en van het boeren zou zonder Geerte
niets terecht gekomen zijn. En dan is
daar Maria Bokkebeen, van Het
Zwarte Paard, die zich verlieft in hel
mauvaix sujet Hein Courier. Doch zij
wordt al gauw zij het toch té laat
ontnuchterd. In al deze gevallen is
iets wat men tegenwoordig met een
germanisme „sexuele binding" noemt
er. voorts een grote hoeveelheid Sak
sische koppigheid. Wanneer de zaak
helemaal dreigt vast té lopen, komt er
dan wel een Deus ex Machina om er
nog wat van terecht te brengen en op
dat punt ie er van psychologische ver
antwoording weinig sprake meer.
Er zijn meer fouten in het werk van
mevrouw Van Nijnatten aan te wijzen
Gemeenplaatsen, onnauwkeurigheden
vfn nT6 (W°rdt verscheidene malen
van Doleantie gesproken waar Afschei
ding bedoeld werd), naïveteiten, fan-
tastenjen en zo meer.
Maar daartegenover staat een goede
kennis van het psyche van het Saks,"
sche deel onzer bevolking, zijn zeden
en gebruiken, de waarlijk knappe, nie"
vopropgezette, verwerking dier kennis
de frisse en onderhoudende vertel
trant, de boeiende en rake rii„i„
(vooral wanneer die in een der Sak§
sische dialecten is geschreveri) en
bovenal de warme, menselijke onder
ÏÏcrT ,!ll:.Crilalcn' Het is zeer
dat draak wordt genoemd, een zinne
beeld van de duivel zagen. In een pro
cessie, welke ter ere van St. Margriet
wordt gehouden, zal immer een draak
worden meegevoerd.
Hü houdt van me, hjj houdt
niet van me.
Koevele jonge meisjes zullen niet
heimelijk een magrietbloem uit de
weide hebben geplukt en de blaadj^
er één voor een hebben afgehaald om
het orakel te laten spreken? In Zwit
serland plukken de meisjes de gele
draadjes uit het hart van de bloent
en werpen die in de lucht. Zoveel
draadjes ze daarna opvangen, zoveel
kinderen zullen zij krijgen. Het is ook
wel gebruikelijk, dat men het gehele
jaar een wortel van de margriet bij
zich draagt, aangezien deze voorspoed
zou brengen bij alles wat men doet. Da
wortel moet dan, bij wassende maan,
acht dagen voor of na St. Margriet
worden uitgegraven.
Kransen uit margrieten gevlochten
brachten beveiliging tegen bliksemin
slag. Uit al deze gebruiken blijkt wel,
dat St. Margriet vroeger in het ge.
dachtenleven een belangrijke rol speel
de In onze nuchtere tijd Is zeer veel
van de folkloristische gebruiken verlo
ren gegaan, maar toch zullen we ho
pen dat het weer goed is, want net
rijmpje luidt nog steeds:
Regen met St. Margriet,
Geeft zes weken boerenverdriet!
F. L. WEESING.
De Amerikanen zijn door een
ware hamsterwoede bevangen en
slaan in enorme hoeveelheden
alles in wat in de afgelopen oor
log schaars was. Sommige huis
vrouwen slaan voor 'n heel jaar
suiker in en New Yorkse wijn
handelaren zeggen, dat ze in de
afgelopen twee dagen meer
Schotse whisky verkocht hebben
dan in de laatste twee maanden
bij elkaar.
De autohandelaars hebben zo
veel bestellingen binnengekre
gen, dat men nu twee maanden
in plaats van een week op de af
levering van een nieuwe wagen
moet wachten. De prijzen van
tweedehands -auto's zijn gestegen.
Huishoudelijke goederen worden
ook in abnormaal grote hoeveel
heden gekocht en nylons even
eens. En één van de grootste
juweliers in New York verklaar
de, dat hij in de afgelopen vijf
jaar nog nooit zo'n stormloop van
jonge paren gezien had, die alle
maal verlovingsringen komen
kopen!
zeker de menselijke factor, welke T
iczniZ 7" meVr' Van ^'natten—DOL
gnies de gr?.eP geschonken heeft
een zeer talrijk publiek En
ons nog zo'n slechte greep niet
•Dol
op
dat lijkt
WITSEN ELIA1
De hooibouw is elk jaar opnieuw van
veel belang voor de veehouder. Immers
hooi is gedurende vele maanden de
hoofdschotel voor zijn vee, waarbij nog
komt dat het krachtvoeder schaars en
duur is.
Volgens een bekend bocrcngezegdc is
bij hooibouw „het weer je koopman",
m.a.w. het weer bepaalt hoofdzakelijk
de kwaliteit. Helaas heeft het weer de
laatste weken de boeren lelijk parten
gespeeld. De veehouders die heel vroeg
de oogst ter hand hebben kunnen ne
men, troffen het dit jaar bijzonder.
Een enkeling heeft dan ook zonder één
spat regen kunnen optassen. In dit ge
val is het product van eerste kwaliteit.
Een grotere groep had vóór het inval
len van de regen nog een vrij belang
rijk gedeelte op het land. Dit hooi werd
daardoor in de regel gedegradeerd tot
tweede kwaliteit.
Veel slechter zag het er uit voor de
vele veehouders, die tot voor ruim twee
weken geleden nog bezig waren met de
oogst. Zij hebben sindsdien, als gevolg
van het hun abnormaal ongunstig ge
zinde weer, nauwelijks meer vat op
het werk kunnen krijgen, met het ge
volg dat men thans overal in Noord-
Holland nog hooi ziet staan of zélfs
„aan de zwade liggen", dat zeer don
ker getint is en in sommige gevallen
nauwelijks meer waarde als veevoeder
kan hebben. De boeren die hun hooi op
ruiters hebben geplaatst, hebben dit
jaar zeker niet meer dan ooit geld
verdiend.
Over het algemeen is de hoeveelheid
hooi goed te noemen. Ongetwijfeld
dient dit jaar de grootste voorzichtig
heid en oplettendheid in acht genomen
te worden met betrekking tot hooibroei-
Tijdelijk klampen plaatsen, kan ze
ker veel onheil voorkomen. Bovendien
komt het de kwaliteit ten goede.
Volgens Radio-Moskou is men i«
«e Amerikaanse en de Britse bczet-
«ngszones van Oostenrijk begonnen
met de aanwerving van vrijwilW®
voor Korea.