Ook hier is de natuur mooier dan
het karakter der mensen.
het
Een nieuw hulpmiddel voor
onderzoek van het hart
Het tailleur past zich aan
Fie Garelsen uit Amerika terug
Parijs
denkt niet te veel aan
oorlogskansen en hamsteren
VIJF MENSEN GINGEN NAAR CANADA (27)
Ontmoetingen in de nacht; wij ont
dekken een verlaten goudgroeve
KERKELIJK NIEUWS
Aanmelding vrijwilligers
voor Korea gesloten
VPRO begint met school
radio-uitzendingen
Kathodestraalbuis maakt hartslag zichtbaar
Snellere* behandeling
mogelijk
De eerste koopwoede is alweer geluwd
Een machteloze natie
Hoofd van New Yorkse
politie treedt af
DINSDAG 26 SEPTEMBER 1950
BEAVER, September 1950
UET vriest hier 's nachts al behoorlijk. Er waait geen windje, maar des te
venijniger bijt de kou. Tegen zeven uur 's avonds is het al bijna donker. Hier
en daar prikt een groen licht door de duisternis.- In de shops staan drie locomo
tieven. Alleen hun gesis en geblaas verstoort de anders volkomen stilte. Het
vreemde is echter dat het 's nachts net is, alsof je voortdurend stemmen hoort,
of je hoort lachen of lopen. Soms belt een locomotief. Het was me de allereerste
keer al opgevallen, maar ik had het als verbeelding aangemerkt. Totdat Dirk me
dezelfde ervaring vertelde. Verschillende malen op een nacht laten ze me voor
niets lopen, ik zie niets dan sterren en duisternis, hoor stemmen maar kan ze
niet verstaan. Je raakt er aan gewend en probeert de geluiden terug te brengen
tot een werkende luchtpomp, een slechtwerkende atomizer of iets dergelijks.
Die machines staan altijd op hoge stoom, gereed om elk ogenblik klaar te zijn.
Zelf heb ik er bij gestaan toen de
IK ZIT in een der machines, half te
suffen terwijl de waterinjector gonst.
Ik volg het spel van licht en schaduw
en de beweging van de rookpluimen,
die als geesten door de shop slierten.
Een zacht gepiep klinkt op vanuit de
shop. Langzaam groeit het aan totdat
het eensklaps uithaalt met een sner
pend gekrijs zó angstig menselijk, dat
ik als de weerlicht de "cab" uitren en
in de duisternis rondkijk waar het ge
luid vandaan kwam. Er is niets meer
te horen.' Alle afzonderlijke geluiden
vervloeien tot één gegons. Ik sta me
te bekennen dat ik geschrokken ben.
Ik loop door de smalle ruimten tussen
de machines en ik daal de treden af
naar 't „bóilerroom".
Hier brandt een heldere lamp en is
't warm. Zonder veel aandacht morrel
ik aan de boiler en kijk achter de
lange tank.
Daar, met z'n kin op zijn borst zit
een man in de schaduw tegen de muur.
Zou ik hem wakker maken? 't Is mis
schien een hobo (zwerver) die een
„tukje" doet voordat de volgende
nachttrein voorbijgaat. Terwijl ik zo
naar hem kijk en aanvankelijk denk
dat hij slaapt zie ik z'n oogwit en
vraag hem: „Heb je last van de kou?"
„Ik heb dorst", komt het antwoord. De
man gaat staan, 't Is een lange, oude
kerel, aan z'n dronkemansmanieren te
zien een veteraan-hobo, met lange
bakkebaarden en een zwart pak, dat
slordig om z'n bonkige schouder hangt.
„Waar kom je vandaan?" begin ik te
informeren, terwijl de man met opge
trokken rug met gebalde vuisten z'n
tenen probeert te raken. Onder deze
gymnastische oefening begint z'n ver
haal, dat, op kleinigheden na, van iede
re hobo hetzelfde is.
„Ik heb gewerkt in de zaagmolen,
maar die schoften betalen niet".
Ze weten precies wat^ ze willen,
maar in feite zijn 't aan het trekken
verknochte zwervers.
Hij drinkt veel water en verdwijnt
dan door de deur de duisternis in. Als
ik weer terugloop hoor ik ineens weer
datzelfde piep-geluidje van daarnet.
Langzaam zwelt het aan, het krijgt
weer die klagende, dan smartelijke
toon die als een snerpende gil af
breekt. Als ik de airpumpvalve wat
steviger dichtdraai is 't geluid weg.
DE STILTE is er weer; een gon
zende spookachtige stilte. Op een en
kele uitzondering na, kan je hier al
leen de voorman verwachten op elk
moment van de nacht. Die stiekemerd
scharrelt dikwijls rond en spookt 't
een of ander uit. De ene keer zie je
hem met twee bussen olie een bos
paadje inschuiven; de volgende keer
staan er zakken kolen onopvallend
voor vervoer gereed in de Rotarie, hij
weet dat ik hem gezien moet hebben
is hij reuze vriendelijk tegen mij, ter
wijl hij en Dirk water en vuur zijn.
Eén van de redenen is, dat hij op een
van z'n stiekeme tochten Dirk tegen
kwam en hem recht in zijn gezicht
scheen met z'n lantaren. Dirk sloeg
hem dat ding uit zijn vingers.
Dit veroorzaakte Dirk weer een
slechte beurt. Tweemaal werd hij door
de voorman „ingeturnd" (zoals dat
heet) bij de general-voorman. Dirk
werd teruggeroepen naar Revelstoke,
gisteren, en dit zou nog niet zo erg
zijn als hij maar niet dat „heil" be
hoefde te nemen. Want dat is schrik
barend. Ieder die een beetje boven
een ander staat, vindt het een noodza
kelijkheid om z'n mede-arbeiders zo
nu en dan „heil" te geven. Dat bete
kent dan een stortvloed van de meest
weerzinwekkende scheldwoorden.
Ned. Hervormde Kerk.
Drietal te Leiden, vac. P. W. Sprayt:
R. de Bruin te Werkendam, J. N. dé Ruy-
ter te Sneek en C. Warmols te IJselmon-
de. Drietal te Leiden, vac. J. C.
van Apeldoorn: G. M. van Dieren te Ede,
N. Kleermaker te Genemuiden en J. C.
Stelwage te Wezep. Beroepen te
St. Annaland: J. J. de Heer te Benthui
zen; door de Generale Synode tot predi
kant in algemene dienst met binding van
zyn standplaats aan de Kerk in haar ge
heel: D. H. Bartels te Brammen, secr. van
de Jonge Kerk.
Gereformeerde Kerken.
Tweetal te Dokkum, derde pred.pl.:
A. J. R. Brussaard te Bruchterveld en P.
v. d. Schaaf, res. leger-predikant, woon
achtig te Epe; te Maassluis, vac. wijlen J.
H. Rietberg: Simon Greving te Zierikzee
en P. H. Pellicaan te Barendrech"t. Be
roepen te Zwartsluis: A. J. Stolte te
Alblasserdam.
Baptisten Gemeente.
Beroepen te Hengelo-Borne en te
Zandbulten: M. G. Boeschate, cand. te
Utrecht.
Giften en legaten.
De Gereformeerde Kerk te Schevenin-
gen ontving een bedrag van 10.000.
Een onbekend gever schonk aan de Gere
formeerde Kerk te Rotterdam-Zuid een
gift van 2500, waarvan I 1000 voor het
bouwfonds der nieuwe kerk, 1000 voor
de Diaconie en 500 voor het rusthuis.
general-voorman 's morgen bij het be
ginnen van de dag, terwijl er een veer
tigtal andere arbeiders bij stonden, een
der jongere machinisten uitschold, zó
onbeschoft en laag bij de grond dat ik
's niet kon aanhoren. En m'n eigen
ervaring daarbij maken we bezorgd
over Dirk, die dat met z'n driftige kop
moet nemen.
Bij ons kleine groepje in Beaver
echtei zijn een paar aardige knapen.
Slats bijvoorbeeld met z'n langza
me manieren is een eerlijke vent.
Samen zijn we van de week aan het
vissen geweest. Ongeveer vier mijl zijn
we de kreek gevolgd, de bossen in.
Over stenen en door het water, over
vlakten en door struikgewas moesten
we ons een weg banen. Doodstil ston
den de bomen en struiken; rode en
gele plekken braken 't monotone groen.
Van vissen kwam niet veel, we
zwierven zomaar wat rond en ik ge
noot geweldig van deze ongerepte
pracht. Ongerept? Vanuit 's struikge
was komend, stonden we eensklaps
voor een lange getimmerde goot, door
ouderdom al grotendeels verrot. Be
nieuwd naar de herkomst ervan volg
den we de goot eerst naar links
waar zij uitkwam op de bovenkant
van een nauwe waterval. De rotsen
bestonden hier uit dunne lagen grijs
bruin steen. Hieruit was een ongeveer
twee meter breed gat uitgeslepen, waar
het water zich doorheen perste. Dus"
't was om water begonnen. Maar dan
moest er hier ergens een goudput zijn!
We volgden de houten bak terug en
na een poosje kwamen we op een open
plek, waar een kleine houten keet was
gebouwd. Ik kreeg een benauwd ge
voel. Brede hopen sterren van bijna
manshoogte lagen overal opgestapeld.
Daarachter was een diep langwerpig
gat uitgegraven, zand, stenen, wortels
engoud?
Was dit nu goudzoeken? Was dit do-
Het nieuwste apparaat voor modern
hartonderzoek
delijk eenzame graven en zwoegen nu
dat fortuin-zoeken? De steenmassa's en
het diepe gat spraken een duidelijke
taal. 't Idee alleen al benauwde me.
De lucht tussen de hoge, dicht opeen-
staande naaldbomen was vochtig. Een
soort kruiwagen lag naast een paar
blikjes en een oude schop. De hut was
half ingezakt en het stonk er.
We hebben er een poosje stil ge
staan en we hebben geprobeerd ons in
te denken hoe het zou zijn om hier
jarenlang te wonen, zo diep de wilder
nis in. Jarenlang alléén
Voor we thuis kwamen vingen we
toch nog wat vis, op de hoek waar 'n
glashelder stroompje verdwijnt in het
grijze water van de Columbia. Prach
tig is de natuur hier! Welke leugens
en misselijke intriges je ook hoort,
welke verhaaltjes over drankmisbruik
en zedeloosheid van meisjes die je
kent, dat alles lost op in de puurheid
van de natuur. De onuitsprekelijke
wijdheid en de harmonische pracht
zuiveren iedere ongerechtigheid, be
dreven door nog niet tot zichzelf geko
men mensen.
Vrijdag a.s. laatste keuring
De laatste weken hebben zich nog
voortdurend vrijwilligers gemeld voor
het Nederlandse detachement, dat on
der auspiciën van de VN naar Korea
zal gaan. Onder hen bevinden zich 75
mariniers. Voorts zijn uit Indonesië
aanmeldingen binnengekomen van een
zestigtal militairen van de KL en het
voormalig KNIL.
Op Vrijdag 29 September zal alsnog
een keuringsdag worden gehouden.
Alleen zij, die destijds een oproeping
voor de keuring ontvingen, maar om
welke réden dan ook hieraan geen ge
volg konden geven, moeten zich daar
toe melden aan het militair hospitaal
Muzenstraat 1, Den Haag.
Aanmeldingen als vrijwilliger kun
nen niet meer in behandeling worden
genomen.
Op Woensdag 18 October zal de
V.P.R.O. beginnen met haar school
radio-uitzendingen, die van die datum
af iedere Woensdagmorgen van 10
10.20 uur zullen worden gegeven in
de plaats van de morgenwijding. Be
gonnen wordt met een serie van tien
lessen over Amsterdam.
(Van onze speciale verslaggever).
In het middelpunt van veler belang
stelling stond op de thans achter de
rug liggende Najaarbeurs de wel zeer
interessante expositie in de Irenehall
van de medisch-pharmaceutische afde
ling, welke deed zien, wat ons land
ook op dit gebied tegenwoordig pres
teert.
Onze belangstelling werd getrokken
door een stand der N.V. Verbandstof-
fenfabrieken Hijmans in Den Haag, die
als importeurs het nieuwste toestel
voor hartonderzoek demonstreerden.
En onze belangstelling was zo groot,
dat wjj na een theoretische demonstra
tie door een der medewerkers der Usi-
nes Gallus de Paris, ir. John Hussy uit
Bern, zelf als proefkonijn dienst deden,
teneinde op het apparaat af te lezen,
welke curven onze hartslag maakte.
De electro-cariovectograaf, welke de
Parijse hoogleraar prof. dr. J. B. Mila-
novich heeft uitgevonden en door de
Usines Gallus wordt gefabriceerd, be
rust in afwijking van de tot nu toe
bekende en door hartspecialisten en
ziekenhuizen algemeen gebruikte Ame
rikaanse toestellen op het principe van
de kathodestraalbuis, waarop het car-
diogram geregistreerd wordt. Daar de
kathodestraalbuis uiterst gevoelig is,
wordt de door het hart opgewekte
stroom geregistreerd in de vorm van
een bijzonder duidelijke en scherpe
grafische voorstelling der hartslagen.
Teneinde de herkregen cariogrammen
later te kunnen raadplegen, kan de ge
neesheer door een camera, welke voor
het scherm geklapt kan worden, scher
pe opnamen maken van 1/100 seconde
en van 5 minuten. Het laatste wordt
vooral toegepast, wanneer een cyclus
van curves bestudeerd moet worden.
In het begin van deze maand is het
apparaat met grote instemming ont
vangen op het Caydiologencongres, dat
te Parijs gehouden "is en waarbij 1500
hartspecialisten en internisten uit de
gehele wereld aanwezig waren.
Ir. Hussy heeft ons de wonderen van
dit nieuwe instrument gedemonstreerd,
nadat hij om onze beide polsen een
latexband met een massief zilveren
electrode bevestigd had. Tevoren wa
ren deze electroden met een stroomge-
leidende zalf ingesmeerd. Alras hup
pelden de bewegelijke lijnen over het
televisiescherm. Bij elke beweging on
zerzijds werden de curven langer of
korter. Ter geruststelling van degenen,
die in de naaste toekomst met dit ap
paraat onderzocht zullen worden, mo
gen wij mededelen, dat men generlei
schok of onaangename gewaarwording
ondervindt bij dit hartonderzoek, waar
bij de geneesheer, wil het compleet
zijn, niet alleen de polsen, doch ook de
enkels en meer polen van het lichaam
met het toestel verbindt.
Voor de medici zal deze nieuwe vin
ding, haar ons van bevoegde zijde ver
zekerd werd, ook daarom van belang
zijn, omdat mede door de ogenblikke
lijke fotografische opnamen een behan
deling van vele patiënten in een be
trekkelijk kort tijdsverloop mogelijk
wordt, hetgeen bij het huidige tijdro
vende electro-cardiografische onder
zoek niet het geval is.
Voor de hartspecialisten met grote
fondspraktijk (en het aantal verplicht
en vrijwillig verzekerden stijgt nog
voortdurend!) een ware uitkomst!
Nabré ontwierp dit soepel vallende herfsttailleur van lichte wollen stof
De rug heeft een bijzondere bekoring door de verwerking van smalle,
in model geknipte baantjes
J7R WORDT een strijd gevoerd tussen de mode-grootheden om de
rechte strakke en de natuurlijke vloeiende lijn. Het kan niet
anders, of de gevolgen van die strijd doen zich ook gelden op het
nog altijd populaire tailleur. De zachte, vloeiende lijn heeft op dit
ogenblik nog de meeste aanhangers en voor het figuur van de
Nederlandse vrouw zal zij wel de meest aangewezen blijven.
Toch heeft de mode ook bij dit kledingstuk een kleine wijziging
ondergaan. Wie met haar mantelpak geheel in stijl wil blijven, moet
rfu een jasje dragen, dat tot onderaan toe is dichtgeknoopt. Bij som
mige modellen beginnen de knopen pas in de taille en daardoor ont
staat dan als vanzelf heel lange revers, die op hun beurt weer
mogelijkheden bieden voor extra zakken of opgezette stukjes bont.
Daarnaast heeft ook de jabot aan de blouse een mooie bewerkte
shawl (voor de koude maanden) een goede kans om een bevredigen
de versiering te vormen.
De laag sluitende taillelijn is eigenlijk een tegemoetkoming aan de
voorstanders van de eigenaardige rechte lijn. Terwijl immers de
rechte jasjes geen taille hebben, zijn zij nauw rond de heup sluitend
gesneden. Datzelfde is dank zij de laag geplaatste knoopsluiting
nu ook met de getailleerde jasjes het geval.
Of zij het mooi vinden, moeten de draagsters zelf maar uitmaken.
Het jonge, slanke figuurtje kan het rechte model gerust verdragen.
De iets zwaardere typen kleden zich echter beter met het tailleur,
dat het figuur „als een handschoen" omsluit.
Illllllllli
Boordevol indrukken en
kostelijk enthousiast
„Ik heb een prachtige waterkoeler
meegenomen voor Cees Laseur. Dan
kan hij in „Happy Time" tenminste
een echte gaan gebruiken", zei de to
neelspeelster Fie Carelsen, die uit de
Ver. Staten is teruggekeerd. „O nee,
mijn reis is niet in de eerste plaats
een kunstreis geweest. Mijn vriendin
Lola Cornero had me geïnviteerd. En
bovendien, ik heb in vier weken tijd 'n
programma moeten afwerken, waar
een ander vier maanden tijd vc
Toen wij na een vacantie van bijna een maand in het heerlijke zonnige
Zuiden weer terugreden naar Parijs, vroegen wij ons af, of wij in Parijs
maakt aan een militaire illusie. De le
gers bleken slecht bewapend en er
was eigenlijk geen enthousiasme om
te vechten.
Machteloos land.
Frankrijk werd van een grote mo
gendheid een verslagen mogendheid.
En de gemiddelde Fransman weet,
dat Frankrijk nu als militaire kracht,
vergeleken bij Amerika of Rusland,
eigenlijk nauwelijks meetelt,
weet, dat de Franse legers bij
ben bestaan, maar het blijkt nu wel,
dat deze berichten nog al overdreven
waren. Maar het oppakken en arreste
ren van deze buitenlandse communis
ten bewijst wel, dat de Franse rege
ring inziet, waar de schoen kan
wringen.
Dit alles maakt, dat ik gemerkt heb
dat vele Fransen in hun hart naar een
zekere neutraliteit zoeken, waaraan ze
Men verstandelijk toch moeilijk een vaste
een vorm kunnen geven. De meest serieu-
nu ook kennis zouden gaan maken met een duidelijk voelbare angst voor aanval uit het Oosten waaraan het zc krant, die Frankrijk heeft, ie Mon-
oor og. e wis en, dat er in Belgie opnieuw zo fel gehamsterd werd, dat je merendeel van de Fransen toch niet de' heeft een aantal artikelen aan de
geen doosje lucifers meer kon krijgen, maar onder de egaalblauwe lucht van - - - -
franse Rivièra hadden eigenlijk alleen de te vette koppen van de bladen
die je daar soms maar liefst zo weinig mogelijk eens vluchtig door-
kijkt, ons herinnerd aan de internationale spanning. Maar dat was ook
eigenlijk het enige. De vakantiegangers aan de kalme Middellandse Zee voelden
zich in deze paradijsachtige natuur zo onwezenlijk ver van dat verschrikke-
I^k?„.!?grï.£„?°.ll05:_(lat ™en ?r. ,>iS<'"Ii,ik niet aan denken kon. Alleen waren
gelooft het eigen grondgebied
zonder hulp van, Amerika en Enge
land niet lang zal kunnen verdedigen,
Frankrijk bezit practisch geen moder
ne luchtmacht en de Franse luchtvaart
industrie heeft, door misschien te
streng doorgevoerde en verpolitiekte
neutraliteit vau een derde macht
(Europa) gewijd. Maar de conclusie
was, dat er eigenlijk geen neutraliteit
mogelijk is.
Maar de conclusie was, dat er eigen
lijk geen neutraliteit mogelijk is Dus
moet er bewapend worden, maar waar
er wat hoteleigenaars, die zich beklaagden, dat de Amerikaanse touristen nationalisaties, voor de seriebouw een zal het geld voor een werkelijk
vanivPTo K<vrca tiLf >i">—gevoelige achterstand. De "straalvlieg- grootscheepse bewapening vandaan to-
tuigen, die soms over de Champs veren? Weer leentje buur spelen bij
Elysées gieren, zijn door Engeland gé- Uncle Sam? Nog verder afhankelijk
vanwege Korea niet gekomen waren.
Nuchterheid in Parijs.
De eerste die in Parijs met ons bewijs van gezonde rust In "Ite^sted
over de mtèrnationale toestand sprak, Parijs. De gemiddelde Fransman die
was het. ie/ «a*i, ua.
leverd en ook op het gebied van de worden van die machtige dollar?
vloot valt er nog heel erg veel te En wat te zeggen van het artikel in
doen. Blijven dus over de landlegers, diezelfde conservatieve Monde, dat
waarop Frankrijk sinds eeuwen heeft met grote duidelijkheid verklaard heeft
^ven^^asteleto^is evanU'1:eniert^ypifch f^mooiflanf °°rl°g kunnen bouwen'Maar in een land waar 'dat le in h.et kadcr van het Atlantü
Parijs kroegje. Hij vroeg ons of
een klap gegeven
„•„f -.. •- we heeft, waar hij nog niet overheen is
met twintig pond rijst van hem wilden en waar hij misschien nooit overheen
kopen. Toen wc antwoordden, dat zal komen, voelt, dat ccn n euwc oor
twintig pond veel te veel was. be- log het begrip „Marianne" m7ssch.en
klaagde hij zich lachend, dat de Pa- helemaal zal kunnen vernietigen Men
rijzenaars met meer hamsteren willen, moet niet vergeten, dat de problemen
Eind Juli begin Augustus hadden zijn in Frankrijk toch nog heel andersTg-
klanten nog al wat rijst, olie en koffie gen dan bij ons Wij Hollanders we
meer dan een kwart van de bevolking sche Pact geleverde Amerikaanse Sher-
communistisch gestemd heeft, kan mantanks nu reeds zo zijn verouderd,
men met ernstige moeilijkheden te dat ze practisch onbruikbaar zijn?
kampen krijgen. Het zijn allemaal vragen, die overal
Streven naar neutraliteit? onfwooJTs'gege" Praat mfn *dan
Het Ministerie van Binnenlandse Za- echter nog even door met zijn Franse
ken is de laatste dagen juist bezig met vrienden, dan komt men tot de con-
een grootscheepse actie tegen de vele, clusie. dat practisch niemand een di
leid
opgekocht en dat ha<J hem er toe ver- ten, dat ons leger in een conflict nooit voornamelijk Spaanse en Poolse com- reet conflict onvermijdelijk acht En
pro- een leidende rol zal spelen. Maar munisten, die in Frankrijk wonen en dat men zich daarom door al deze mi
zich te veel met politie bezighouden, litaire klanken nog maar niet al të
De kranten vertellen zelfs, dat er in ver uit het veld wil laten slaan Dat
Zuid-Frankrijk, voornamelijk rond men het verstandigste vindt zich te
Touloftsc, waar tienduizenden Span- blijven schikken in de vreugden
grote voorraden van deze pro- een
ducten in te slaan. Maar die hamster- Frankrijk is" een grote mogendheid en
woede is totaal verdwenen en nu zit tot 1939 heeft de Fransman gedacht
de beste man met zijn voorraden. Bn dat zijn landleger het sterkste ter we
inet alleen, dat de mensen niet meer reld was. In 1914 trokken de Franse
hamsteren, zij eten nu ook op, wat zij legers zingend naar het front cn langs jaarden wonen, die na de Spaanse verdrietelijkheden van het"daagse hé"
ie i„ °ni in.Sesl?Sen, met het de wegen gooiden de meisjes bloemen burgeroorlog niet meer naar Franco staan zonder in een angstpsychose të
gevolg, dat de kruideniers minder dan naar de soldaten. Maar in 1940 werd terug konden of wilden gaan, een heel geraken, die toch niets kan vernndl
gewoonlijk verkopen. er In enkele weken tijds een eindige- Spaans communistisch leger zou heb- ren. verande-
krijgt, voornamelijk cocktailparties,
diners en lunches. Daarom heb ik niet
veel voorstelingen bijgewoond.
Natuurlijk was ik benieuwd naar
Helen Hayes, die een zeer goede ac
trice is. Toen ik dan ook aangeplakt
zag „the wistaria trees" ben ik er
heen gegaan. Tot mijn verwondering
was dit het stuk, dat in Nederland
onder de titel „De kersentuin" was
gegaan en nog meer stond ik ver
baasd, toen ik gewaar werd hoe het
naar Amerikaanse smaak „bewerkt"
was.
Fie Carelsen is in Amerika voor de
radio opgetreden en voor de televisie.
Ze heeft o.m. een babbeltje gehouden
over Nederland en het toneel Bill
Slater houdt iedere dag voor de tele
visie een soort babbeltje aan de
lunch in een restaurant. Hij gaat van
tafeltje naar tafeltje en houdt dan
praatjes met de mensen. Tenslotte
kondigde hij aan: The famous Dutch
actress. De vragen zijn echt Ameri
kaans: Wat is dat voor een decoratie
die u heeft? Bent u wel eens voor ge
kroonde hoofden opgetreden? En op
eens zei Slater; Wij horen zo vreselijk
veel over onaangenaamheden in Bel
gie tussen de bevolking en de koning-
Hoe is dat in Nederland? Zonder aar
zelen antwoordde Fie Carelsen, mis
schien wel wat al te huiselijk zoals W
zei „I should say, our queen is a dar-
iing".
Fie Carelsen heeft ook in de Hol
landse Club een voordrachtavond go-
geven en later, zoals ze het uitdrukte,
getafeld met vijf excellenties: mtl
Stikker, dr. Van Royen, jhr. Tjarda
van Starkenburg Stachouwer, Cnoop
Koopmans cn Von Balluseck.
Het hoofd van de Newyorkse politie.
William O'Brien, is afgetreden en *a'
worden opgevolgd door Thomas Mur
phy, de assistent-federale aanklagef-
die de voormalige ambtenaar van e
departement van buitenlandse zakeB.
Alger Iliss, met succes wegens ®e'
need heeft vervolgd.
Het aftreden van O'Brien komt op h®
ogenblik, dat het onderzoek naar
omkoopschandaal bij de Newyorkse P
litie, waarmee millioenen dollars
hst
bereikt. O'Brien zelf is niet bij
den zijn gemoeid, een hoogtepunt
bereikt. O'Brien zelf is niet bij
schandaal betrokken. Men neemt
dat zijn aftreden in verband staat
de verkiezing van een nieuwe bu
meester van New York op 7 Noveen
