Is het Verre Oosten strategisch te handhaven?
De Westerse politiek speelde Moskou in de kaart
Ten
kan
Zuiden
rustige
van twintigste breedtegraad
wereld geschapen worden
HET COMMUNISME KLOPT OP DE DEUR
Defensielijn dwars door Afrika
Hoortwie klopt daar
lntelligence Service der
V. S. faalde opnieuw
Uit het verschil der
meningen wordt de
waarheid geboren
T I
iopn.BR.
tfN.BR.
(Van een bijzondere militaire medewerker).
JJET heeft geen zin de ernst van de militaire situatie op Korea te verbloe
men. Na de oorspronkelijke successen van MacArthur, welke de inter
nationale wereld reeds tot onvoorzichtige juichkreten verlokten, is gebleken,
dat andermaal ongemotiveerd optimisme tot desastreuse gevolgen heeft ge
leid. Zelfs een figuur als MacArthur, die in het voorste geUd in de strijd
tegen het communisme thuis behoort, heeft zich klaarblijkelijk ernstig vergist
in de schatting van het potentieel der tegen hem strijdende troepen op Korea.
Nauwelijks enige dagen geleden voorspelde de legendarische generaal, dat
zijn soldaten het Kerstdiner thuis zouden nuttigen. Thans vechten deze sol
daten met de rug tegen de muur, volslagen verrast door de heftigheid en de
kracht van het plotseling losgebarsten offensief der verenigde Noord-
koreaanse en Chinese strijdkrachten. Het zal vermoedelijk nooit onthuld
worden waaraan deze onverwachte tegenslag te danken is, doch een als
MacArthur zou zjjn gezaghebbend geluid niet zo optimistisch hebben doen
klinken als h(j niet volkomen overtuigd was van de waarheid zijner voor
spelling. Het is niet gewaagd de veronderstelling te uiten, dat de Amerikaan
se lntelligence opnieuw gefaald heeft, zoals zjj ernstig gefaald heeft bij het
begin der operaties op Korea, toen de opmars der Noordkoreanen in haar fel
heid de gehele wereld verraste en verschrikte.
J^ET is een beangstigend idee te moe
ten vaststellen, dat ook in de af
gelopen wereldoorlog de inlichtingen
diensten der geallieerden op critieke
ogenblikken verzuimden te waarschu
wen. Het Ardennen-offensief der Duit
sers in December 1944 kwam even on
verwacht voor Eisenhower als thans
de furieuse stoot der Noordkoreanen.
Terwijl Von Rundstedt zijn stoot op
de hartader der geallieerde verbin
dingslijnen in Belgie voorbereidde, was
voor de Amerikanen het Kerstverlof
in Parijs in volle gang en dreigde een
débacle, welke blijkbaar door de ge
allieerde inliclitingenorganen niet was
voorzien. Slechts door ijlings ingrijpen
van Montgomery werd Kerstmis 1944
geen ommekeer in de veldtocht tegen
Duitsland en konden de fouten der ge
allieerde lntelligence nog tijdig wor
den geredresseerd.
Ook thans sprak MacArthur van
„Kerstmis thuis". De parallel met
Kerstmis 1944 is opvallend. Doch in
wezen is de toestand op Korea en in
het Verre Oosten oneindig veel ern
stiger dan in 1944 bij het Ardennen
offensief het geval was. Terwijl toen,
dank zij ie aanwezigheid van voldoen
de reserves en de betrekk :lijke zwak
heid der Duitsers, aan Von Rundstedt
een beslissend halt kon worden toege
roepen, staat het thans nog te bezien
of MacArthur de situatie in het Verre
Oosten in de hand kan houden.
MacArthur. „The lucky general".
De afgod van millioenen Amerikanen.
De man, die het getij tegen de Japan
ners door zijn ijzeren energie en on
buigzame wilskracht en bekwaamheid
deed keren en wiens ster sindsdien
niet is gedaald. Tot enige dagen ge
leden, want de situatie is ernstig, niet
alleen militair, doch ook politiek.
Do wereld heeft zich langzamerhand
af te vragen of Amerika, al dan niet
symbolisch, doch in leder geval onvol
doende gesteund door een aantal klei
nere naties, opgewassen blijkt te z(jn
tegen de gezamenlijke militaire macht
van Rusland en communistisch China
In één onzer vorige artikelen spra
ken wij van het avontuur, dat het de
tachement Nederlandse militairen op
Korea ging ondernemen. Hoe goed en
hoe symbolisch ook bedoeld, moet toch
eens ronduit worden gezegd, dat aan
dergelijke avonturen voor eens en voor
altijd een einde dient te woeden ge
maakt. Te Lake Success wordt blijk
baar onvoldoende beseft, dat oorlogen
slechts door soldaten, vliegtuigen en
kanonnen kunnen worden uitgevoch
ten en niet door debatterende diplo
maten en politici. De historie leert,
dat diplomaten wel oorlogen kunnen
ontketenen, doch nimmer tot een ein
de kunnen brengen.
Het fatum van de United Nations
is van den beginne af geweest, dat ei
gepraat, gedreigd en met moties ge
gooid is, zonder dat ook maar één drei
ging of motie kon worden ten uitvoer
gelegd, omdat de macht, de manu mi-
litari, welke aggressors tot bezinning
moet brengen, ontbrak.
Korea scheen een ommekeer te zul
len brengen, met dien verstande, dat
de Amerikanen, gesteund door een
handjevol vrijwilligers van andere
landen, de stoot opvingen. In naam
vechten de Verenigde Naties op Ko
rea, in feite krijgen de Amerikanen
de klappen. Hoe lang kan dit gevaar
lflke spel nog duren?
Dit is de vraag, welke ernstig moet
worden overdacht.
Wesierse politiek faalde
UEEFT het nog zin te verbloemen,
dat de Westerse, en in het bijzon
der de Amerikaanse politiek, in het
Verre Oosten volkomen heeft gefaald
Door welke reden of oorzaak dan ook
heeft Tsjang Kai Tsjek in China het
onderspit gedolven; de Philippijnen
kregen reeds geruime tijd geleden on
afhankelijkheid; Indo-China bevindt
zich in een stadium van voortdurende
alarmering en terugtrekking der
Franse troepen; Tibet werd onder de
voet gelopen; Nepal is roerig; in hel
nabije Oosten in Egypte stape
len de moeilijkheden zich op; op Ma-
lakka bestrijden de Britten nog voort
durend het opdringende communisti
sche gevaar, terwijl Indonesië weer
loos aan het regiem van Sukarno werd
overgeleverd.
Het laatste bastion tegen het ver
enigde Russisch-Chinese communisme,
Indonesië, dat voor Australië een na
tuurlijke afweerlijn vormt, werd door
dezelfde Amerikanen en Britten, die
met moeite hun positie in het y-xre
Oosten trachten te handhaven, in" de
handen gespeeld van een jonge staat,
welke niet capabel is orde in eigen kuis
te handhaven, laat staan aandacht te
besteden aan internationale defensie
problemen.
Het is beter de ogen tijdig te ope
nen dan te wachten tot ze ontijdig en
dan op ruwe wijze, door de belagers
van de Westerse cultuur voorgoed
worden dichtgedrukt. De vraag dient
te worden gesteld en dan op forse
wijze of Amerika, gesteund door
Europa, militair, economisch en finan
cieel in staat moet worden geacht het
Verre Oosten voor een verder opdrin
gen van het communisme te behoe
den.
Zoals bekend hangen de Amerikaan
se Republikeinen reeds sinds jaar en
dag de theorie aan, dat het Verre
Oosten voor Amerika primair is en
Europa op het tweede plan komt. De
democraten daarentegen wensen zo
wel het Verre Oosten als Europa ge
lijkelijk in hun aandacht te betrekken
MacArthur scheen, voor zoverre hel
Korea betreft, het Republikeinse plei
dooi te hebben gewonnen. Het zou niet
verwonderlijk zijn als zijn ster thans
snel ging dalen en de gehele Ameri
kaanse politiek, na alle voorgaande
échecs, aan een grondige herziening
zou worden onderworpen. Indien zulks
zou betekenen, dat de democraten
zich nog verder wensen te distantiëren
van China, dan komt meteen de
vraag naar voren in hoeverre dat dan
een verruiming van steun aan de
Europese defensie zou betekenen.
Niet optimistisch
\\HJ bekennen gaarne over de afloop
van de strijd op Korea geen opti
mistische verwachtingen te koesteren.
Wjj huldigen de mening, dat het ge
hele Koreaanse avontuur door Rus
land in scène is gezet om de aandacht
van de wereld op het Verre Oosten
gespannen te houden en de Verenigde
Naties een figuur te laten slaan, zoals
sinds de opheffing van de Volkenbond
nog niet weer vertoond is.
Daarnaast zijn wjj van mening, dat
een gelijktijdige verdediging van Euro
pa en het Verre Oosten een te zware
opgave zal blijken te zijn voor de de
mocratische landen.
Het alternatief zal moeten zijn, en
dat geldt in de eerste plaats voor
Amerika, öf Europa loslaten uit de de-
fensiebelangen, 6f het Verre Oosten ge
deeltelijk overlaten aan de communis
tische invloedssfeer.
Een enkele blik op nevenstaand
kaartje is voldoende om te kunnen
constateren, dat de Amerikaanse si
tuatie op Korea uiterst, hachelijk is.
Met onvoldoende middelen moet ge
vochten worden tegen een onbeperkt
arsenaal van mensenmateriaal, dat
uit China en Mandsjoerije in schier on.
begrensde hoeveelheden kan worden
aangevoerd. Voor het dode materiaal
zorgt Rusland. Is het onder deze om
standigheden billijk MacArthur van fa
len te beschuldigen? Indien de „lucky
general" inderdaad, tegen de mening
van Truman en het State Department
in, zijn wil heeft doorgevoerd, dan
treft de Amerikaanse regering zeker
evenveel blaam, omdat zij MacArthur's
veldtocht ten slotte heeft geautort
seerd. En in dat geval gaan ook de
Verenigde Naties niet vrij uit.
Democratie in defensie
PjOCH afgezien van een theoretisch
nakaarten over de vraag wie het
geljjk aan zijn zijde heeft, dient de
ernst van de toestand in het gehele
Verre Oosten thans aan een definitie
ve beslissing te worden onderworpen,
Er is geen tijd meer te verliezen: het
communisme klopt aan de deur, hier,
ginder en overal. De democratie is vol
ledig in het defensief gedrongen. In
Europa is nog in geen jaren een vol
doende macht aanwezig om, zo dat
nodig mocht zijn, een afdoende halt
te kunnen toeroepen aan een commu
nistische opmars. Het zou van een
kindermentaliteit getuigen in> dit op
zicht van optimisme te getuigen. In
het Verre Oosten dreigt hetzelfde ge
vaar. Het gezamenlijke Russisch-
Chinese blok is kennelijk te machtig
om te worden geneutraliseerd. De ver
snippering van krachten der demo
cratische machten leidt bovendien tot
de formatie van twee fronten, welke
elk voor zich, zowel in Europa als in
het Verre Oosten, te zwak zijn om
met succes te worden verdedigd.
Moet, met deze wetenschap voor
ogen, de huidige politiek, terwille van
handhaving van prestige, worden ge
continueerd? Het wordt voor de de
mocratische landen in de gehele wereld
een kwestie van bestaan of niet be
staan. Slechts een tijdige bezinning en
een radicale zwenking in de strategi
sche koers zal nog uitkomst kunnen
brengen.
I lei zal de aandachtige
lezer ongetwijfeld op
wallen, dat het oordeel wan
onze militaire medewerker
neergelegd in nevenstaand
artikel, op verschillende
punten afwijkt van de mening
van onze diplomatieke mede
werker elders in dit blad.
Wij achten deze bijdrage
evenwel dermate interessant,
breed van visie en zo ver
uitgaande boven de dingen
van de dag, dat ook voor
zijn beschouwing over de
controverse tussen Oost
en West gaarne een plaats
is ingeruimd.
DE REDACTIE.
Beziet men de huidige politieke con
stellatie, dan liggen ten Zuiden van
de evenaar twee grote gebieden waar
het communisme nog geen vaste voet
heeft, n.1. Zuid-Afrika en Australië.
Bedde gebieden zijn landen der toe
komst en is het de moeite niet waard
deze gebieden der hoop, zoals zij met
recht genoemd mogen worden, nu en
voor altijd veilig te stellen tegenover
Stalin en zijn satellieten?
Zou het, om een andere vraag te
stellen, van het internationale presti
ge te veel gevergd zjjn om Korea, For-
mosa en Honkong los te laten en ln-
stede van een dubieuze handhaving van
Westers gezag in deze gebieden een
nieuw bastion van werkelijke demo
cratie op te bouwen?
De vraag stellen zal vele gevoelens
kwetsen. Wjj zjjn ons bewust gevoe
lige snaren aan te raken, vooral aan
Britse zjjde, waar Honkong als een
sterke burcht gold en nog wordt be
schouwd. Wij menen daarentegen, dat
ook Honkong niet zal zijn te handha
ven indien de communistische wals in
het Verre Oosten inderdaad in bewe
ging komt. Voor Formosa geldt het
zelfde en zelfs indien Amerika en Gr.
Brittannie om redenen van prestige en
nationaal belang tot elke prijs hun be
langen in de genoemde gebieden wil
len handhaven, dan nog behoort de
opbouw van-teen sterk bastion ter be
veiliging van Zuid-Afrika en Austra
lië niet tot de onmogelijkheden.
Linie dwars door Afrika
J-JET moet met de maritieme mach
ten van Amerika en Groot-Brittan-
nie tot de tastbare mogelijkheden be
horen een defensieljjn te vormen dwars
door Afrika, om de gedachten te be
palen bijvoorbeeld op 10° N.Br. Van
zelfsprekend zal een dergelijke Ijjn in
wezen totaal verschillend zjjn van de
oude Maginot- of Siegfriedlinie. Het
is hier slechts de bedoeling een glo
bale territoriale afbakening te ge
ven. De technische eisen vafi verdedig
baarheid zullen nader onder het oog
moeten worden gezien.
De denkbeeldige lijn dwars door
Afrika zou naar het Oosten moeten
worden voortgezet vanaf Kaap Garda-
fui naar de Zuidpunt van Voor
indie, waardoor het strategisch
zo belangrijke Ceylon binnen het ge
projecteerde bastion komt te liggen.
De Rode Zee en de Perzische Golf val
len als uitgangspoorten van Europa
automatisch onder de strategische be-
MACARTHUR
....lucky general?....
wakingsobjecten van het genoemde
gebied, dat vele uitmuntende vloot-
bases bezit.
De meridiaan van 10° verder naar
het Oosten volgend, kan Malakka, met
het belangrijke Singapore als vloot-
basis, in het bastion worden opgeno
men. Langs de gearceerde lijn van bij
gaand kaartje wordt verder in de
Zuid-Chinese Zee naar het Noorden
omgebogen en kan, zo nodig, Formo
sa alsnog in de grote verdedigings
gordel worden opgenomen. Een blik
op de kaart laat verder zien, dat in
de geschetste verdedigingszóne de
Philippijnen zijn opgenomen, evenals
Indonesië. Ook Nieuw-Guinea zal deel
moeten uitmaken van het bastion.
Het is daarom uitermate bedroe
vend, dat Indonesië, juist op een ogen
blik, dat de wereld om bescherming
vraagt tegen brutale imperialistische
communisme, door Nederland zonder
enig beding is overgedragen aan een
staat, welke nu niet en nog in geen
tientallen van jaren in staat zal zjjn
een behoorlijke weermacht op te bou
wen. Zelfs de bedinging van vloot- of
vliegbases was blijkbaar een te gevoe
lige eis voor Sukarno en de zijnen, die
thans regelrecht zjjn blootgesteld aan
de communistische penetratie.
Zo ooit van een kapitale blunder
sprake geweest is in de Nederlandse,
Amerikaanse en Britse politiek, dan
is dat met Indonesië het geval ge
weest. Het Verre Oosten kraakt en de
puinhopen dreigen binnen afzienbare
tijd te zullen neerstorten over de Brit
ten en de Amerikanen, die Nederland
uit Indonesië hebben verdreven, als
mede over hun Indonesische bescher
melingen.
Er is nog redding
{-JET zal harde noodzaak blijken te
zijn Sukarno en de zijnen zo snel
mogelijk te overtuigen van de onaf
wendbare eis, dat Indonesië, desnoods
onder supervisie van de Verenigde Na
ties, bases zal dienen af te staan ter
afweer van" het communistische ge
vaar. Slechts op deze wijze zal het
mogelijk zijn Australië uiteindelijk te
behoeden voor een gevaar, dat in In
donesië reeds duidelijk merkbaar
wordt. Volhardt Indonesië in de hui
dige houding van volstrekt negativis
me, dan zal het zelf te gronde gaan.
Noch Indonesië, noch de rest van de
wereld is daarmede gebaat.
Door een gezamenlijk optreden kan
een groot deel van de wereld nog ge
red worden van chaos. Grote gebieden
zullen een oase blijken te zijn indien
snel wordt gehandeld en het normale
nuchtere verstand de overhand kan
houden over nationale sentimenten
en door de feiten gelogenstrafte poli
tieke denkbeelden en aspiraties.
Of is de opoffering de prijs niet
waard Wenst de wereld dan liever ten
onder te gaan in tweedracht en aan de
conferentietafel te Lake Success?
Een nieuwe, rustige wereld kan wor
den geschapen ten Zuiden van de twin
tigste breedtegraad. Het laatste bol
werk tegen Stalin en zijn trawanten.
Een bastion ter beveiliging van Zuid-
Afrika, Australië, Indonesië, de Phi
lippijnen en aangrenzende kleinere ge
bieden. Gebieden, welke thans onbe
schermd liggen, terwijl de krachten
elders wellicht nodeloos worden ver
spild.
Misschien ligt er voor het overbe
volkte Nederland in deze nieuwe we
reld een grote taak en kunnen de Ne
derlandse energie, ervaring en kennis
van het Oosten, zoals vroeger, nog
eens tot gelding komen. Het is nooit
te laat, ook niet voor Amerika, Groot-
Brittannie en de Republiek Indonesia.
om op begane misslagen terug te ko
men.
De vijand, het communisme, klopt
op de deur. De klop is dreigend erf on
heilspellend. Het laatste bastion kan
nog worden gevormd. Met vereende
krachten, doch bovenal spoedig, tot heil
van de gehele wereld.
