Geen erger vete dan familievete
DAGEN
Straatbelasting over polderwegen
De Prinsesjes gisteravond te
Sankt Anton aangekomen
JIMMY BROWN ALS BOKSER
/kreoflavon
s *"h" £5*
tejjnelkkoetje van
Ingeland voerde een
hardnekkige strijd
RHEUMATIEK...
LHtRM0GÈNE
De heer Krol (C.H.)
vraagt verlaging der
begroting
VEERDIENST ENKHUIZEN-
STAVOREN GESTAAKT
Postboot op Waddenzee aan
de grond gelopen
STRAALJAGERS BEWAKEN
NEW YORK
Opdrachten voor onze
kunstenaars
V.S. overwegen Boycot
van communistisch China
De skischoenen vergeten..
Vader en zoon vechten om een fortuin
DE STEMMING tijdens een recente aandeelhoudersvergadering van de Ingalls
Iron Worke Company in Birmingham, staat Alabama, was nauwelijks vol
doende gekenschetst door het woord „geladen". De atmosfeer was er eerder één
xan een zwaargewieht"tre:fen. Aan de ene kant stond Robert Ingalls Sr., een
gemakkelijk ontvlambare millionair van 68 jaar, wiens toorn reeds jaren gericht
was op zijn zoon, Robert Jr., die door hem niet alleen uit zijn directie-functie,
van het familiebedrijf is gestoten, maar op wiens bestaan en financieel bezit papa
Ingalls het kennelijk gemunt heeft. Robert Jr. stond uiteraard in de tegenover
gestelde hoek van deze ongebruikelijke ring. Dze ronde die volgde op her
haald treffen voor gerechtshoven, met resultaten, waarbij uiteindelijk slechts de
advocaten van beide partijen zijde hebben gesponnen diende uit te maken
of Sr. er in zou slagen aan Jr. de 4501 aandelen van de maatschappij te ont
futselen, elk ter waarde van 470 plus interest, die hij in gelukkiger jaren aan:
zijn zoon ten geschenke had gegeven.
Conflict om een vrouw
in Amerikaanse stijl
DE VELDSLAG was van het hoogste
belang. Aangezien nagenoeg 2700
aandelen van ht totaal van 15.000, dat
de maatschappij had uitgegeven, ten
gevolge van een proces geblokkeerd
zijn en de rest over nevenfiguren was
verdeeld, vertegenwoordigden de 4501
aandelen de controlerende macht in
een industrieel rijk, dat hoogovens,
staalfabrieken, scheepswerven, onroe
rende goederen en restaurant-exploi
taties omvatte en naar schatting een
35 millioen waard is.
fP,
im, Pam en Pom aan zee
nnê/house <e> verde
7efw verkoudheid^
Vijfde redding van de
familie Schram
Willem Mengelberg zal
niet dirigeren
^cxxxxxxxxx
xxxxxxxxx>
Lxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx.(
JSTSSKEZZ-Z
boa i™—
(Wordt vervolgd)
Het Radioprogramma
REEDS MM tojkwul
gemeenten - dikwUls wel wat onerm M de vooral plattelands-
Gemeentewet. welk artikel de heffing van Van artike' 280 van de
In een gemeente gelegen gronden en gebou J^. v„? '°estaat op vr«wel alIe
lasting geheven worden „naar grondsfaln Volgens het "«kei kan de be-
gevorderd wordt in de kosten ten laste d^ Wflke een billijke b«drage
onderhoud dier land- en waterwegen voor h komend voor aanleg en*
water en vuil". Tegen de vaak wat wondernhT"® ™rlichtin8 e« voor afvoer van
te doen zolang door Binnenlandse Zaken het staoi^ 7" dit artlkel was niets
nu tot in hoogste ressort was uitgemaakt dat het ^^"1* WCrd inSenomen. dat,,
toeliet, aan elke gemeente, die niet self sunnorf ai? een z°danige toepassing
te worden opgelegd een straatbêlastïng van vr» f 7"* de verPli^ting diende
de gemeente te heffen. Dit starre standpu^ J* u.JÏ! goederen
DONDERDAG 28 DECEMBER 1950
- »raa uitrei
- °worde^opgelegd"1een 'straatbelasting'^vanP vrii''"l" T' d6
Dit^ starre Sl.S JS1£ STSSVSSS,
wfc6'!t theel bij7'ondere bijkomstigheid
was, dat een oppervalkte van 3200 bun-
er land onder de gemeente Den Hel
er valt, die geen straatbelasting heeft,
ei wijl slechts 700 bunder de onaange-
name consequenties van de interpreta
tie van art. 280 ondervond. Hieruit
volgtt dat het reeds zozeer bevoorrechte
„Helderse gedeelte" van de subsidie
mocht mee-profiteren. De vinger, die
B. en W. door de toekenning van de
subsidie in de pap van „Het Koegras"
zouden krijgen, zou dan alleen maar de
belasting-betalende andere helft het le
ven lastig maken..
1"OCH kan men in tal van plattelands
gemeenten constateren, dat straat
belasting wordt geheven over gebouw
de en ongebouwde eigendommen, die
gelegen zijn aan wegen, die bij polder
of waterschap in onderhoud zijn en
waarvoor de ingelanden derhalve hun
bijdragen moeten leveren, in de vorm
van waterschaps- of polderlasten. De
zaak wordt voor de betrokkenen wel
wat pijnlijk als ook de gemeente nog
maals een aanslagbiljet betreffende
straatbelasting op deze percelen
presenteert.
Een ingeland van de polder „H»t
Koegras" te Callantsoog, de thans 73-
jarige heer D. Sleutel, heeft zich hier
over tot de Hoge Raad der Nederlanden
gewend, nadat een verzoek tot ont
heffing van de straatbelasting, door B.
en W. van Callantsoog was afgewezen.
De uitvoering van art. 280 was n.L
met betrekking tot deze polder in en
kele gevallen wel duidelijk onbillijk.
Immers, de polder zelf droeg de lasten
voor het onderhoud van de wegen. Toch
betaalden de polderbewoners straatbe
lasting.
Lange strijd.
JJRIE jaren heeft de strijd geduurd, tot
ten slotte de Hoge Raad der Neder
landen besliste, dat in dit geval geen
straatbelasting mocht worden geheven
Deze uitspraak gold evenwel uitslui
tend voor de bedoelde ingeland en niet
voor de andere bewonders van „Het
Koegras", die evenzeer pijnlijk verrast
waren door de mededeling, dat ze be
lasting moesten betalen voor wegen
aan welke de gemeente geen cent hoef
de te bestede i. In een door een groot
aantal ingelanden ondertekend verzoek
schrift vroegen ook zij ontheffing van
de straatbelasting.
Een antwoord van B. en W. aan de
ondertekenaren deelde mede, dat de
Hoge Raad alleen aan de inzender van
het eerste verzoekschrift ontheffing had
verleend. Bovendien, dat B. en W. de
betreffende gemeente-verordening had
den gewijzigd, in die zin, dat alle eigen
dommen in de gemeente onder de be-
lastingschroef kwamen te staan.. Men
zou echter onder het oog zien, of er
aan de polder een subsidie kon worden
verleend, als tegemoetkoming in de
kosten van onderhoud der polderwegen.
Het wonderlijke feit vond plaats, dat
„Het Koegras" over 1950 een subsidie
ontving van 1000 gulden, terwijl ze een
bedrag van rond 2700 guldden aan
straatbelasting opleverde
Uw tergende wlnterkwaal legt het
af tegen de weldadige warmte
van de pijnstillende Thermogène.
De Soc.-Econ Raad
Het Tweede Kamerlid de heer Krol
(CH) heeft in vragen aan de minister
van Economische Zaken de aandacht
gevestigd op het feit. dat blijkens de
begroting van de Sociaal Economische
Raad voor de voorzitter van deze raad
een salaris van f 10.857 per jaar is uit
getrokken, mistgaders een representa
tietoelage van f 1828 per jaar en dat het
de bedoeling is, 29 secretarissen en
administratieve ambtenaren aan te stel
len. De vraagsteller acht 't salaris voor
de voorzitter en de bezetting van h#t
secretariaat te hoog in vergelijking tot
de vergoeding voor de voorzitter van
de Eerste Kamer en de bezetting van oe
Griffie der Tweede Kamer. Hij drong
derhalve aan op een drastische verla
ging van de begroting van de SER.
De veerdienst EnkhuizenStaveren
is, ingaande gisteren, wegens ijsgang
gestaakt.
De postboot Noord-Nederland is gis
termiddag door de zeer lage water
stand onder de kust van Terschelling
aan de grond gelopen, toen zij op weg
^«s van Harlingen naar Terschelling.
De sleepboot „Stortemelk" nam de
Passagiers over om ze vervolgens op
Terschelling aan land te zetten. Enkele
hnen later slaagde de postboot er in
lo» te komen. Kort daarna is ook tij
haven van Terschelling binnengelo
pen.
Melkkoetje.
^/EDEROM werd dus de betreffende
ingeland een belastingformulier ge
zonden, maar wèèr gingen er verzoek
schriften aaar de Raad van Beroep en
ten slotte naar de Hoge Raad. De triomf
bleef niet uit. Enkele dagen geleden
werd het bericht ontvangen, dat zelfs
nu nadat de gemeenteverordening
gewijzigd was géén straatbelasting
mocht worden geheven op percelen, ge
legen aan de wegen, die niet door de
gemeente worden onderhouden
Het laatste woord zal hiermee nog
wel niet gesproken zijn, want kennelijk
betekent de straatbelasting een melk
koetje, dat zich zeer voordelig laat
melken. Van de andere kant is de knup
pel in het hoenderhok geworpen. Elke
ingeland, die de nare gevolgen van
deze wonderlijke interpretatie van de
Gemeentewet ondervindt, heeft zich tot
schrijven gezet....
En terecht!!
Door de leiding der Amerikaanse
luchtmacht is Woensdagavond mede
gedeeld dat straaljagers, die onder alle
weersomstandigheden kunnen opere
ren, dag en nacht in voortdurende
„staat van gereedheid" worden gehou
den, om New York en het industriële
oosten der Verenigde Staten te bewa
ken.
Deze straaljagers zijn van het z.g.
„F—94"-tyype. Zij kunnen op 15.000
meter hoogte vechten, terwijl hun
grootste snelheid ruim 950 kilometer
per uur bedraagt. Zij zijn uitgerust
met radar en kunnen door het toepas
sen van bepaalde vindingen extra vlug
stijgen en in het gevecht meer dan
gewone kracht ontwikkelen.
(Van onze Haagse redacteur).
De Bataafse Petroleum Maatschappij
wil aan Nederlandse schilders op
dracht geven voor het vervaardigen
van vier schilderijen, t.w. een stads
gezicht, een landschapsgezicht; een
haven- of riviergezicht en een Polder
gezicht.
De schilderstukken zullen dienen ter
decoratie van de eetzaal in het Oplei
dingscentrum van een der buitenlandse
zusterondernemingen van de B P. M.
Tevens wil de B. P. M. opdracht ge
ven tot de vervaardiging van een
smeedijzeren kroon voor de verlichting
van deze eetzaal.
De Verenigde Staten bestuderen op
het ogenblik een voorstel voor een
economische boycot van China door de
vrije wereld. Deze zou de volgende
staff moeten zijn in verband met het
optreden van de Chinese communisten
in Korea. Regeringsambtenaren te
Washington voorspellen, dat de VS de
volgende week bepaalde voorstellen
bij de Verenigde Naties zullen indie
nen. Zulk een boycot zou geen fatale
gevolgen voor de regering te Peking
hebben, doch op zijn minst een aan
zienlijk moreel effect zou sorteren.
Zo weinig rekende Sankt Anton na
een stroom van elkaar tegensprekende
berichten nog op de komst van de Ko
ninklijke familie, dat slechts zeer wei
nigen gisteravond getuige waren van de
aankomst van de drie prinsesjes. Prin
ses Beatrix nam onmiddelijk de leiding
over de beide zusjes. Zij stapte ais eer
ste uit te trein, nam prinses Margriet
stevig aan de hand en resoluut stapte
zij te midden van de andere reizigers
het kleine station uit en de weg op naar
Hotel Post. De drie meisjes bleven on
derweg geen moment staan. Zü liepen
zonder aarzeling het hotel binnen en
ginnen onmiddellijk naar de voor haar
gereserveerde verdieping.
Enkele minuten later waren zij ech
ter reeds weer beneden. Onder aan af
trap maakten zij een praatje met eeo
paar goede vrienden: Rudi Matt ei.
Ludwig Tscr.oll, de Oostenrijkse ski
leraren, die met hen zullen optrekken.
En toen bleek, wat prinses Beatrix
■eeds had gevreesd: de skischoenen wa
ren er niet. Niemand wist waar ze wa
ren. Vermoedelijk zijn ze verleden
voorjaar in Val d'Isere achtergebleven.
Er zullen dus nieuwe schoenen moeten
worden aangeschaft. Rudi Matt meende
dat er dan meteen maar nieuwe ski»
moesten komen. De oude zijn behoor
lijk afgelopen.
De prinsesjes logeren op de tweede
verdieping van het hotel. De directeur
en trouwens iedereen in Sankt Anton
^as er een beetje teleurgesteld over,
dat de Koningin en de Prins niet waren
meegekomen. Maar prinses Beatrix
bracht weer wat hoop in de harten:
„Misschien komt moeder in de eerste
dagen van Januari". De Prins wordt
zelfs nog eerder in Oostenrijk verwacht.
33. „Dékken Jimmy, dékken, be
ter dékken!" schreeuwde meneer Goo-
chum, toen hij zag dat Pat Poot Jimmy
raakte waar hij hem maar raken wil
de, want die Pat Poot had wel een
beetje verstand van boksen. Jimmy
Brown deed wat hij kon. Hij "probeer
de de roffel van slagen en stoten zo
goed mogelijk te ontwijken of op te
vangen, maar alles was tevergeefs. De
gehandschoende vuisten van Pat trof
fen hem zonder genade. Jimmy werd
er wanhopig van. Toen verkocht Pat
Poot Jimmy nog één allerlaatste op
stopper, waarvan onze arme aap stond
te suizebollen, deed nijdig zijn hand
schoenen uit, klom met een gezicht alt
een oorwurm uit de ring en snauwde
tegen meneer Goochem: „Roep me
nog maar eens als die bal gehakt er
wat meer van kan. Zó heb ik, Pat
Poot, er geen aardigheid in".
(Van onze correspondent)
Het hoogtepunt van de bijeenkomst
deed zich onverwacht voor, 'ssen op
een handgebaar van Robert Sr. een
deur werd geopend en onder zware
bewaking van gewapende bankpolitie
en kartonnen doos op en rolwagen
werd binnengebracht, waarin zich
2.131.325,50 bvond, grotendeels in bil
jetten van duizend dollar met een
glinsterende zilveren halve-dollar bo
venop.
Senior had klaarblijkelijk verwacht,
dat zo'n goed gergisseerde kasgreep en
de aanblik van zoveel, contanten Jr.
(die inmiddels de leeftijd van 41 jaai
5. Pim en Pam hebben 'n reuze pret
in de golven en maken zó'n lawaai, dat
Pom het bijna niet uit kan houden. Hij
is óók warm en hij wil óók graag in het
koele nat duiken. Maar hoe hij ook
schreeuwt tegen zijn broertjes om eruit
te komen, hij boekt geen resultaat. Trou
wens, Pim en Pam horen hem niet eens,
zo'n lawaai maken ze. Pom zit er af
gunstig nnnt- te kijken. „Ze laten mij
hier maar stil zitten en denken er niet
aan om me af te lossen!" zucht hij. Ein
delijk wordt het hem te erg! Zal hij ook
eventjes een duik nemen? Als hij die
brief nu eens naast de koffer neerlegt.
Dan kan er toch niets mee gebeuren?
Pom denkt er niet langer over na en
springt zijn broertjes achterna in de
gloven.
heeft bereikt) er wel toe zouden over
halen dollars voor zijn aandelen te
kiezen. Junior echter sprak geen woord,
maakte het befaamde gebaar met zijn
rechterhand, waarmee Nero de Chris
tenen voor de leeuwen placht te wer
pen, waarop de bewapende bankwacht
de rolwagen weer terugbracht naar de
kluis. Recente cijfers hebben inmid
dels uitgewezen, dat Junior terecht de
twee-komma-zoveel millioen naar de
safe had teruggewezen; de boekwaarde
van de aandelen is inmiddels 720 ge
stegen. Maar de vraag is, of hij er ooit
in zal slagen zolang Senior nog op
aarde vertoeft, zijn papieren winst te
incasseren.
Het conflict
Junior heeft zich in strijd met de
wensen van zijn cavalier-achtige vader
een tweede echtgenoot aangeschaft
BUISJE a20 TABLETTEN 75 CENT
Voor de vijfde maal is de uit Den
Haag afkomstige publiciteitsagent J.
Schram met zijn gezin uit zee gered.
Ditmaal werd het vaartuig van de fa
milie S., de „Amy II", een als jacht
ingerichte sloep van ongeveer negen
meter lengte, lekkend en wel de haven
van de Ierse plaats Rosslare binnen
gesleept door een trawler, die het
bootje met defecte motor op zware
zee voor de kust van Wales had aan
getroffen. De heer Schram, aan een
been invalide, die met zijn vrouw en
drie kinderen van resp. negen, zeven
en vijf jaar aanvankelijk naar Zuid-
Amerika had willen emigreren doch
later op Ierland besloot, sprak als zijn
verwachting uit ten slotte in „veilige
haven" beland te zijn.
Burgemeester en Wethouders van
Amsterdam hebben van het bestuur van
het Concertgebouw vernomen, dat noch
bij het bestuur noch bij de directie van
het Concertgebouw van een uitnodiging
aan dr. Willem Mengelberg om te diri
geren iets bekend is, aldus delen B. en
W. in de Memorie van Antwoord in
zake de gemeentebegroting 1951 mede.
X DOOR LOULA G. ERDMAN
Het was niet gemakkelijk geweest
en zn had fouten gemaakt. Eén van
de ergste was die keer geweest, dat
zn snijbonen kookte, zeer dun gesne
den, en dikke, zoete room er overgoot.
Haar moeder had ze zo k g
maakt, alleen dan natuurlek met melk
i„ plaats van room. Beulah bereidde
ze voor de Kenzles, en dacht onderwal
hoe heerlijk het was werkelijk room te
mogen gebruiken. De familie «derp
een verbasterde blik op de schotel en
weigerde" om ze zelfsmaaite proe-
me" was het afgedaan. Zij maakte die
fout nooit weer.
tuurlijk, als alles zou zijn gegaan zo
als het moest, zou zij zoons en doch
ters hebben gehad om de Kenzle-tra-
ditie voort te zetten meisjes om de
bekwaamheden van Ellie te leren en
jongens met rood haar en rechte,
sterke ruggen, die over de Kenzie-vel-
den reden. De mensen, die hen zagen,
zouden Oude Dade Kenzie in hen her
kennen, en Ellie haar eigen vader. En
de Fultons ook. Dan zou zij meer zien
zelf hebben kunnen blijven, en er zich
niet zozeer over hebben hoeven te be
kommeren om alles te doen volgens
de Kenzie-traditie.
Ze was nog niet zo lang met de haar
zelf gestelde taak bezig, toen ze be
gon te merken, dat dit niet genoeg
was. Zij hield van Mark volkomen en
vanzelfsprekend, maar het was moei
lijk voor haar om niet op te merken
hoe verwend en egoïstisch hij was.
Zijn gemakkelijke en natuurlijke char
me verblindde iedereen zozeer, dat men
zijn zwakke wil en zelfzuchtige bedoe
lingen niet zag. Anders dan brj an
dere mannen had zijn charme evenveel
succes bij mannen als bij vrouwen.
Mannen hielden van hem en hij kon
van vrouwen van juffrouw Laura
af tot de kleine meisjes van Ben toe
alles gedaan krijgen wat hij wen
ste Zijn moeder stond volkomen on
der zijn betovering, en Ellie, al lachte
zij en al zei zij hem, dat hij een ver
wende baby was, was nauwelijks be
ter. Alleen Allison en Beulah door
zagen hem Allison objectief en zon
der wrok, en Beulah met zo diepe
liefde, dat zij onder de uiterlijke char
me diepe innerlijke mogelijkheden zag.
Zij was eerlijk genoeg om zich soms
af te vragen of zij, zonder Allison,
ooit de gevaren zou hebben gezien, die
een man als Mark bedreigden. Mis
schien zou zij zelf -.vel eens hebben
ontdekt, dat de onweerstaanbare char
me, die Mark bezat, wel aardig was
bij een jongen, maar niet voerde tot
echte mannelijkheid. Maar hoe dan
ook, Allison had er haar op gewezen,
en nu zij het zag, wist zij wat haar
te doen stond.
Als zij de Kenzie-familie geen jongen
kon schenken, dan kon zij, tenminste,
trachten van Mark een man te maken.
Hieraan wijdde zij al haar verstand en
energie, waarbij zij steeds onopgemerkt
te werk ging. Zij vermeed de schijn
aanmerkingen op Mark te maken, en
werd geen bazige en bedilzuchtige
vrouw.
Het was zeker niet makkelijk ge
weest. maar zij wist dat zij was ge
slaagd. Mark was nu een man. vol
waardig en sterk. Hem had Dade uit
gekozen het familiegoed te beheren.
Toen de oude man deze lente had De-
sloten om niet langer zijn plichten als
kerkeraadslid waar te nemen, had
Mark, en niet zijn vader, deze post
overgenomen. Mannen kwamen dik
wijls bij hem om hem zakelijk te raad
plegen. Als hij iets van zijn jeugdige
charme had verloren, dan was er al
leen een voorbijgaande glans verdwe
nen. en niemand voelde een werkelijk
verlies. De mensen zeiden nu dikwijls:
„Lijkt Mark Kenzie niet veel op
Oude Dade? Eigenaardig, ik heb dat
vroeger nooit zo opgemerkt".
Toen Beulah dit hoorde, wijt zij, dat
zij ten slotte geslaagd was in de taak,
die zij zich zelf had gesteld.
Nu, terwijl zij hier naast Mark iat,
wist zij. dat zij nog een andere taak
voor zich had. Een. die voor zover zij
kon zien, nooit zou kunnen neerleg
gen. Het was haar plicht de familie bij
elkaar te houden.
Hoeveel zij ook van Grootvader had
gehouden, zij had nooit werkelijk ge
wenst om na Grootmoeders dood in
zijn huis te komen wonen. Maar toen
hij hen vroeg om bij hem in te trek
ken. voelden zij en Mark, dat zij niet
konden weigeren. Het besluit was
dubbel hard omdat, na al deze jaren,
zij juist zoover waren dat zij een huis
voor zichzelf konden laten bouwen
na zich op de hier meer gebruikelijke
wijze van nummer één te hebben ont
daan. Nummer twee was zeker van
even goede familie als nummer één.
Maar papa had bezwaren gemaakt.
Toen zoonlief (toen 39 jaar) op 15
Januari 1948 Senior van zijn tweede
huwelijk verwittigde, kreeg de oude
heer niet alleen eenhartaanval, maar
zegde Robert Jr. de wacht aan. „Indien
je je plannen volvoert", was zijn me
dedeling kort na zijn herstel, „zal ik
je financieel en moraal breken; je
wordt uit het bedrijf ontslagen en ik
zal je op iedere mogelijke manier
trachten te vernederen".
Voor Barbara en Elisabeth, de beide
kinderen uit het eerste huwelijk van
Robert Jr., waren in totaal 2700 aan
delen in een trust-fonds gereserveerd.
Zodra Robert's tweede huwelijk was
voltrokken, volvoerde Senior alle drei
gingen en irriteerde de beheerders van
de trustfondsen op zodanige wijze, dat
het gerecht tussenbeide- moest komen.
Het legde alle in de trust gereserveer
de aandelen vast. De grootste veldslag
gold echter de 4501 aandelen, die wij
in de aanhef noemden en aan welk
voorwaarde verbonden was, dat indien
Junior zich ooit uit het bedrijf zou
terugtrekken, hij deze 4501 stukken
aan papa of diens opvolger in het be
drijf zou moeten terugverkopen tegen
een vastgestelde koers. Junior betoog
de nu echter, dat hij zich niet uit het
bedrijf had teruggetrokken, doch
eruit gegooid was hetgeen door
zinnig werd bevestigd en dat hij
dus niet gebonden was aan de oude
clausule. Een rechter, in een formele
uitspraak, legde een verklaring af in
die zin.
Het bedrijf, voor het geval u zich
bezorgd mocht maken, draait inmid
dels vrolijk door, verricht belangrijk
werk en houdt grote aantallen ge
schoolde arbeidskrachten aan de gang.
VRIJDAG 29 DECEMBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00-24.00 NCRV
7.00 Nieuws. 7.10 Gram.muziek. 7.15
Een woord voor de dag. 7.30 Zendersluiting,
9.00 Nieuws en weerberichten. 9.15 Voor de
zieken. 9.30 Waterstanden. 9.35 Gram.muziek.
10.30 Morgendienst. 11.00 Alt en piano. 11.20
Gram.muziek. 12.00 Viool en piano. 12.30
Land- en tuinbouwmededelingen. 12.33 Mari
nierskapel. 13.00 Nieuws. 13.15 Mandoline-
muziek. 13.45 Gram.muziek. 14.00 Kamer
orkest en solist. 14.40 Voordracht. 15.00
Amusementsmuziek. 15.30 Gram.muziek. 15.40
Voordracht. 16.00 Orgelconcert. 16.30 Zen
dersluiting. 18.00 Regeringsuitzending: dr. R,
W. van Diffelen: „Culturele betrekkingen Ne-
derland—Indonesië". 18.10 „In dienst van het
Vaderland", causerie. 18.20 Zigeunerkwintet,
18.30 „Vijf-en-twintig jaar landelijke ruiter
sport", causerie. 18.45 Mannenkoor. 19.00
Nieuws en weerberichten. 19.15 Regeringsuit
zending: Verklaring en toelichting". 19.35
„Een goed woord voor een goede zaak". 19.40
Radiokrant. 20.00 Nieuws. 20.05 Radio-Schaak
wedstrijd Noorwegen—Nederland. 20.06 Duitse
Kerkmuziek. 21.30 „De levende Kerk", cause
rie. 21.45 Amusementsmuziek. 22.15 Vocaal
dubbelkwartet. 22.30 „Langs wegen van kunst
en schoonheid", causerie. 22.45 Avondover
denking. 23.00 Nieuws. 23.15-24.00 Gram.
muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA, 10.00
VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO, 16.00
VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA, 22.40
VPRO, 23.00-24.00 VARA. - 7.00 Nieuws,
7.13 Gram.muziek. 7.15 Ochtendgymnastiek,
7.30 Zendersluiting. 9.00 Nieuws en weer-
weerberichten. 9.10 Gram.muziek. 9.12 Voor
de huisvrouw. 9 22 Gram.muziek. 10.00 „Kin
deren en Mensen", psychologische causerie,
10.05 Morgenwijding. 10.20 Gram.muziek. 10.30
Voor de zieken. 11.05 Voor de vrouw. 11.20
Piano en tenor. 11.40 Radiofeuilleton. 12.00
Orkestconcert. 12.30 Land- en tuinbouwmede
delingen. 12.33 Sportpraatje. 13.00 Nieuws,
13.15 Lichte muziek. 13.45 Orgelspel. 14.00
Kookpraatje. 14.20 „Een serenade in St. Jans-
nacht", zangspel. 15.00 Boekenschouw, is.20
Tenor en piano. 15.35 Herhaling hersengym
nastiek. 16.00 Muzikale causerie. 16.30 Zen
dersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15 Orgel en
zang. 18.45 „Denk om de bocht". 19.00 Meis
jeskoor. 19.15 „Beurs en Buikriem", prijzen-
praatje. 19.30 „Heden en morgen in het Vrij
zinnig Protestantisme", jaarbeschouwing. 19.45
„De schoolradio van de VPRO", causerie. 19.55
Berichten. 20.00 Nieuws 20.05 Boekbespre
king. 20.10 Gram.muziek. 20.35 „Man ea
Macht hoorspel. 21.00 Theater-koor en -or
kest. 21.30 Actherforum. 22.00 Buitenlands
overzicht. 22.15 Instrumentaal trio. 22.40
„Vandaagcauserie. 22.45 Avondwijding.
23.00 Nieuws. 23.15 „Huwelijk van A tot Z'\
causerie. 23.30-24.00 Gram.muziek.
